ئايزىتنىڭ جاۋاپ مۇشائىرسى(26)

ۋىسال يىتىپ كەلگۈچە مەيلى،

كۈلۈپ تۇرۇپ قاراي قۇياشقا.

غېرىپلىقنى ئۇنۇتقىن ئەركەم،

ئەجەپلەنمە رەڭدارھاياتقا.

سەن ئۆچلىگەن ئازاپ رىڭىگە،

نەپرەت بىلەن قارايمەن كۈندە.

يامغۇرنى دەپ شامالمۇ بەلكىم،

ھىجران يۈتۈپ يۈرگەندۇ تۈندە.

ئازاپ بىلەن سىردىشىپ يۈرگەن ،

چىرايىڭنى ئەسلىدىم  بۈگۈن.

شامال بىلەن  يامغۇر كۈيلىرى،

ھىجرانلارغا سالماقتا تۈگۈن.

مېنىڭ يىگىرمەسەككىزىنچى پارچە مۇشائىرەم

ھاياجاندا باقتىم ھاياتقا،

قارارىڭنى ئاڭلىغان دەمدە.

خۇشاللىقتىن يىغلاپ تاشلىدىم،

كىرپىكلىرىم چىلاشتى نەمگە.

كېرەك ئەمەس ماڭا باشقىسى،

كۈلۈپ تۇرۇپ باقساڭ قۇياشقا.

ئاغرىنمايمەن ھەرگىز بۇلۇتتىن،

سايە تاشلاپ تۇرغان ھاياتقا.

سانىمايمەن ھېچكىمنى رەقىپ،

مېنىڭ دوستۇم بارچە مەۋجۇدات.

غېرىپلىقنى ئۇنۇتۇپ تامام،

دىلغۇللۇقنى قىلىمەن بەربات.

كۆزلىرىڭگە تىكىلىپ مەستخۇش،

سۇئالىڭغا بېرىمەن جاۋاپ.

ھىجران يۈتۈپ يۇرمەيمەن تۈندە،

كۈيۈڭ لەرزان تۇرسا  جاراڭلاپ.

ھىجرانلىرىڭ سالغان تۈگۈننى،

يېشىۋىتىپ بىرنى قويماي بوش.

ئازار بەرمەي ئازاپلارغىمۇ،

چىرايلىقچە دەيمەن خەير-خوش.

ئايزىتنىڭ جاۋاپ مۇشائىرسى(27)

قۇنىۋالدى خىيال قۇشلۇرۇم،

تەنھا تۇرغان ئېگىز دەرەخكە.

شاخلىرىنى سىلكىدىم ئېغىر،

ئۇچۇرۋىتەي دىگەن ئۈمۈتتە.

لەيلەر چۈشكەن قىزىل ياپراقلار،

سېرىق رەڭلىك ھارغىن ئۆتمۈشتە.

جىمجىت تىڭشاپ يالغۇزلۇقۇمنى،

قۇرۇق قوللا قايتتىم ئۆيۈمگە.

تىرىكلىگەن ناتۇنۇش ئاۋاز،

دەرىيزەمگە كەلدى يېقىنلاپ.

ياغلىقىمنى قولۇمدا تۇتۇپ،

يولغا چىقتىم شامالنى ساقلاپ.

كۈلۈپ تۇرۇپ يىغلىغان بۇلۇت،

كۆك ئاسماندا ئۈزمەكتە مەغرور.

خىيالىمدەك يىنىمدىن ئۆتتى،

يامغۇرۇم  دېگەن ئاۋاز غۇر،غۇر.

مەغرىپ ،مەشرىق تۇرسۇن تەلمۈرۈپ،

ئارلىق بەلكىم ئۇلارغا قاتتىق.

شامال يامغۇر تەڭ كىلەر بىر كۈن،

خۇشاللىقنىڭ  يېغىسى تاتلىق.

مېنىڭ يىگىرمەتوققۇزىنچى پارچە مۇشائىرەم

ياش تۆكۈشكە تەمشەلگەن بۇلۇت،

مېنى كۆرۈپ توختىدى تىمتاس.

ئۇچۇپ كەتتى خىيال قۇشلۇرۇم،

سەن بار جاينى قىلىشىپ قىياس.

لەيلەپ چۈشكەن قىزىل ياپراقلار،

بېزەپ بەردى رەڭسىز ئۆتمۈشنى.

چىرايلىق قىپ كۆرسەتتى ماڭا،

ئازاپ رەڭگى ئالغان كەچمىشنى.

يولدا چۈشۈپ قالغان ياغلىقىڭ،

ئۈندەپ مېنى جىمجىت سەيلىگە.

قويۇۋىتىپ غېرىپ تۇيغۇنى،

ئۈمىد بىلەن چۈشتۈم بەيگىگە.

ئۆتۈپ ھىجىران دەشتىدىن ئۇچۇپ،

دېرىزەڭگە كەلدىم يېقىنلاپ.

”خۇش بولدۇڭمۇ؟“ دېدى ئەينىكىڭ،

چاقچاق ئارىلاش مېنى بېقىنلاپ.

باش لېڭشىتپ بەردىم جاۋاپنى،

گەپ قىلالماي قالغاچقا تىلىم.

قەپىسىگە ئۇرۇلغاچ يۈرەك،

پۇت-قولۇمدا يوقالدى سېزىم.

ھەر ئىككىمىز قوشۇلار بولدۇق،

مەغرىپ،مەشرىق تۇرسا تەلمۈرۈپ.

ئارىلىقنى ئۆلتۈرەر بولدۇق،

ھىجىراننىمۇ گەپكە كۆندۈرۈپ.

ئايزىتنىڭ جاۋاپ مۇشائىرسى(28)

ئۇچۇپ كەتكەن خىيال قۇشلىرىڭ،

تۈنەپ چىقتى خىيال بېغىمدا.

ئۆرىۋىتىپ ئۇزۇن چېچىمنى،

چۈكۈپ كەتتىم تەنھالىقىمغا.

ھەمرا قىلىپ ھىلالنى كىچە،

سىرداش بولدۇم قاينامبۇلاققا.

غېرىپ تۇرغان ئورۇندۇق بىلەن،

قاراپ قالدىم جىمجىت يىراققا.

قىياسىڭدىن  بىخلانغان قىياس،

مەھەللەمگە كەلدى يىقىنلاپ.

ئەگمە كوچا ،سىنتەبىر يولى،

قارىماقتا ساڭا يېنىشلاپ.

ھاياتلىقنىڭ رەڭدار قىسمىتى ،

ئارزولارغا باغلار ئىشتىياق.

قىياسلارغا پىچىرلاپ بەردىم،

شامال ،يامغۇر مەنزىلى ئۇزاق.

مېنىڭ ئوتتۇزىنچى پارچە مۇشائىرەم

سىرداش بولغان قاينامبۇلاقتىن،

كۆرۈپ قالدىم  ئاھۇ كۆزۈڭنى.

ئورۇندۇقۇڭ يەتكۈزدى ماڭا،

تىلەك تىلەپ ئېيتقان سۆزۈڭنى.

ئۇچۇپ كەتكەن خىيال قۇشلۇرۇم،

ئېلىپ كەپتۇ يازغان خېتىڭنى.

تەنھالىقنىڭ تارغىقى تاراپ،

چۈشۈرۈپتۇ نۇرغۇن چېچىڭنى.

يۈزىگىمۇ داغلار چۈشۈپتۇ،

ساڭا ھەمرا بولغان ھىلالنىڭ.

كۆزلىرىدىن قېچىپتۇ ئۇيقۇ،

شامال جۈيلۈپ چىققان خىيالنىڭ.

غېرىپلىققا پاتسا كۆڭلىمىز،

ئاۋۇندۇرۇپ كەلدۇق ئۇزاقتىن.

ئۆتۈپ كەلدۇق تالاي قېتىملاپ،

پەلەك بىزگە قويغان تۇزاقتىن.

ئوخشاش تۇيغۇ ھەمدە ھاياجان،

بېغىمىزدا تۇرسا چېچەكلەپ.

پىشار بىر كۈن سۆيگۈ مىۋىسى،

بىز تېرەرمىز ئۇنى ئېتەكلەپ.

سەنمۇ شۇ چاغ ئۇنتۇپ ئۆزۈڭنى،

قۇيۇلارسەن ماڭا چېلەكلەپ.

تىنار شۇندا مېنىڭ كۆڭلۈممۇ،

يۈرمىگەچكە سېنى دېرەكلەپ.

ھاياتلىقنىڭ رەڭدار قىسمىتى،

 ئاچار بىزگە سۆيۈملۈك قۇچاق.

ئاياقلىشار ئۇزۇن سەپەرمۇ،

بېغىمىزغا باغلاپ ئىشتىياق.

جاركارلارمىز شۇ كۈن ۋارقىراپ،

ئاخىر ۋىسال قۇچقانلىقىمىزنى.

كۆرسىتەرمىز يارقىن رەۋىشتە،

قول تۇتۇشۇپ ئۇچقانلىقىمىزنى.

چاۋاك چېلىپ قۇتلۇقلار بىزنى،

يېشىللىققا پۈركەنگەن ئورمان.

مۇرادىغا يېتەر ياش تۆكۈپ،

سەرسانلىقتىن قۇتۇلغان ئارمان.

شۇنىڭ بىلەن مەلىكە مۇھەممەد ئايزىت بىلەن بولغان مۇشائىرلەر ئاخىرلاشتى.