بىر ياشانغان كىشى مۇنداق بىر ئۆزگىچە سىناق ئۆتكۈزگەن  : دوسكىغا بور بىلەن چەمبەر سىزىپ ، سىنالغۇچىدىن بۇنىڭ نېمە ئىكەنلىكىگە جاۋاب بېرىشنى تەلەپ قىلغان .

باشلانغۇچ مەكتەپنىڭ 1-يىللىقىدا بالىلار ئادەتتىن تاشقىرى جۇشقۇنلۇق بىلەن:‹‹چىكىت››،‹‹ئاي››،‹‹قازان نېنى››،تىكتاك توپ››،«مۇئەللىمنىڭ غەزەپلىك كۆزى» ، «بىزنىڭ ئىشىكتىكى مارىلاش تۆشۈكى» دەپ جاۋاب بېرەتتى .

تۇلۇقسىزنىڭ ئوقۇغۇچىلىرىدىن سورىغاندا ، بىر ئەلاچى ئوقۇغۇچى قول كۆتۈرۈپ :«نۆل» دەپ جاۋاب بەرسە ، ئۆگخنىشتە كەينىدە تۇرىدىغان بىر ئوقۇغۇچى  ۋارقىراپ «ئېنگىلىز يېزىقىدىكى O  » دەپ ، مۇئەللىمنىڭ تەنقىدىگە ئۇچۇرىدى؛

ئالىي مەكتەپ ئوقۇغۇچىلىرىدىن سورىغاندا ، ئۇلار قاقاقلاپ كۈلۈشۈپ ، پەقەت كالۋالارلا جاۋاب بېرىدىغان بۇ سۇئالغا جاۋاب بېرىشنى رەت قىلدى ؛

ئورگان كادىرلىرىدىن سورىغاندا ، ئۇلار ئالاقىزادە بۇلۇشۇپ ، قۇتقۇزۇشنى تىلىگەن نەزەر بىلەن سورۇندىكى رەھبەرگە تەلمۈردى ، رەھبەر خېلى ئۇزۇن تۇرىۋېتىپ : « مۇزاكىرلەشمەي تۇرۇپ ، سۇئالىڭغا قانداقمۇ خالىغانچە جاۋاب بېرەلەيمەن ؟» دېدى .

  ئەمدى سىز جاۋاب بېرىپ بېقڭچۇ ، تەسەۋۋۇر كۈچى زادى قانداق يوقالدى ؟