ئادەم ياشانغاندا فىزىئولوگىيە ۋە پىسخىكا جەھەتتە نۇرغۇن ئۆزگىرىشلەر يۈز بېرىپ ، مىجەز – خارەكتىرى ۋە روھىي كەيپىياتىدا ئىلگىركىگە  ئوخشىمايدىغان خلمۇ-خىل ئىپادىلەر كۆرۈلىدۇ.

   بەزى ياشانغانلار « بىز ئەمدى قېرىدۇق، جەمئىيەتكەكېرىكىمىز قالمىدى، پەرزەنتلەرگە يۈك بۇلۇپ قالدۇق » دەپ قاراپ بەك مەيۈسلىنىدۇ. روھسىزلىنىدۇ، چۈشكۈنلىشىدۇ، ئەمەليەتتە بۇنداق ئۆزىنى تاشلىۋېتىشنىڭ قىلچە ئاساسى يوق ! ئادەمنىڭ ياشنىشى تەبىئەتنىڭ قانۇنىيتى ، تەبىئەت قانۇنىيتىگە بوي سۇنۇش پۈتكۈل مەۋجۇداتنىڭ مەجبۇريىتى . مەغرۇر ياشاش ، ھاياتقا نىسپەتەن ئۈمىدۋار بۇلۇش ئۆزىگىمۇ ، ئۆزگىگىمۇ ئوخشاشلا خۇشاللىق بېغىشلايدۇ .

  ئادەمنىڭ قېرىپ كۈچ- ماغدۇردىن قېلىشى تاكى خىزمەتتىن پىنسىيىگە چىقىشى ھەرگىزمۇ شۇ ئادەمنىڭ ھايات سەپىرىنىڭ ئاخرلاشقانلىقىدىن دېرەك بەرمەيدۇ . مۇشۇ ياش باسقۇچىغا كەلگەنلەر ھاياتىدا يەنە يېڭى بىر مەنزىلنىڭ باشلانغانلىقىنى ، بۇ مەنزىلنىڭمۇ ئۆزىگە خاس ھۇزۇر- ھالاۋىتى ، تەم-لەززىتى بولىدىغانلىقىنى تۇنۇپ يېتىشى ، بۇ يېڭى مەنزىلنى يېڭى سەھىپىلەر بىلەن بېزەپ ، ئۆزىنىڭ ھەر  بىر كۈنى ، ھەر بىر سائىتى ، ھەتتا ھەر بىر مىنۇتىنىمۇ تېخىمۇ قەدىرلىشى كېرەكلىكىنى چۈشىنىشى ، جەمئىيەت بېسىمى ، خىزمەت جىدىيچىلىكى ھەم ئائىلە يۈكىدىن قۇتۇلغان ئەركى ھاياتنى قايتىدىن جاللاندۇرۇشنى ئۆگىنىۋېلىشى كېرەك .

   ھەر بىر ئادەم بىر تارىخ ، ھەر بىر ئادەم ئۆزىنىڭ مىجەز – خارەكتىرى، تەربىيلىنىشى ، شەرت-شارائىتلارنىڭ ئوخشىماسلىقىغا قاراپ ، ئوخشاش بولىمىغان ، تارىخنى يارىتىدۇ ، ياشانغان دەۋىر ئەشە تارىخ سەھىپىسىنىڭ يەشمىسى ھېسابلىنىدۇ. ھاياتلىقىتا كىشلەر بېشىدىن  نۇرغۇن ئەگرى -توقايلىقلارنى ، ئىسسىق – سوغوقلارنى ئۆتكۈزگەن بۇلدۇ. ياشانغانلار ئۆز بېشىدىن ئۆتكۈزگەن سەرگۈزەشتىلىرىنى ئەسلىگەندە ھاياتىدىكى گۈزەل ئەسلىمىلەرنى كۆڭۈل خاتىرسىدىن ئۆتكۈزۈپ ، ئاچچىق ئەسلىمىلەرنى ، ئۆچ-ئاداۋەتلىرىنى ئىمكانقەدەر ئويلىماسلىققا ياكى ئۇنتۇپ كېتىشكە تىرىششى ، ئۆتكۈزگەن سەۋەنلىكلىرىنى پۈتۈن ھاياتىمغا ۋەكىللىك قىلىدۇ ،دەپ قارىۋالماي ھەم ئۇنىڭ ئۈچۈن ھەمىشە ئۆكۈنۈپ يۈرمەي ، ھاياتنىڭ يېڭى مەنزىلىدىكى بۇ قىسىمىنى ئىمكانقەدەر خۇشال – خۇرام ، مول مەزمۇنلۇق قىلىشقا تىرىششى ، ئۆز-تەجىرىبە ساۋاقلىرى ئارقىلىق كېيىنكى ئەۋلادلار ئۈچۈن پايدىلىق بولغان نەمۇنىلەرنى قالدۇرىشى ، گۈزەل ئوبرازى ھەم ئېسىل پەزىلىتى بىلەن ھاياتىدىن ئەقىلى يەكۈن چىقىرىشقا تىرىششى لازىم .

    ياشانغانلار ، جەمئىيەتنىڭ پەرزەنتلىرىنىڭ ئۆزلىرىگە كۆيۈنىشى ھەم مېھىر- شەپقىتىگە موھتاج. ياشلارنىڭ ياشانغانلارنى بېقىش مەجبۇرىيىتى بار، ياشانغانلار بۇنى ئۆزلىرىگە رھى بېسىم قىلىۋالماسلىقى ، جەمئىيەتنىڭ ، پەرزەنتلىرىنىڭ ئۆزلىرىگە كۆيۈنىشىنى ئىلگىرى سىڭدۈرگەن ئەجىر- مېھنەتلىرىنىڭ ، قوشقان تۆھپە- نەتىجىلىرنىڭ ھەققى دەپ تۇنۇشى ، ئۆزلىرىنى ياشاشقا ، بارلىق ئىمتىيازلاردىن  بەھىرىمان بۇلۇشقا ھېلىھەم ھەقلىق دەپ بىلىشى كېرەك! شۇندىلا ئۆمرىنىڭ ئەڭ شىرىن دەملىرىنى گويا ۋايىغا يېتىپ پىشقان قوغۇندەك،قىزارغان ئالمىدەك لەززەت ھەم گۈزەللىك ئىچىدە ئۆتكۈزەلەيدۇ.

   قۇياش پەقەت شەپەق نۇرىغا چۆمۈلگەن چاغدىلا تېخىمۇ يوغان ، تېخىمۇ مۇكەممەل ھەم تېخىمۇ يېقىن كۆرۈنىدۇ، ئەمەلىيەتتە تۇرمۇشتىن لەززەت ئېلىش ، ھاياتىنى گۈزەللىك بىلەن بېزەش گويا شەپەق نۇرىغا چۆمۈلگەن قۇياشتەك ئادەمنى تېخىمۇ بۈيۈكلۈككە ، مۇكەممەللىككە ئىگە قىلدۇ.

كۆچۈرۈلمە ئەسەر.

مەنبە:«شىنجاڭ ئاياللىرى » ژۇرنىلى 2011-يىللىق 2-ساندىن ئېلىندى.