ﺗﻪﯕﺮﻯ ﭘﺎﻧﺎﮬﯩﻐﺎ ﺋﺎﻟﻐﺎﻥ ﻛﯩﺸﻰ

ﺗﻪﯕﺮﯨﻨﯩﯔ ﺗﺎﺭﺍﺯﯨﺴﻰ ﻧﺎﮬﺎﻳﯩﺘﻰ ﺋﺎﺩﯨﻞ.

ﺋﯘ ﻣﺎﯕﺎ ﺑﯩﺒﺎﮬﺎ ﺗﻪﻥ ﺳﺎﻗﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﺑﻪﺭﮔﻪﻥ ﺋﯩﺪﻯ. ﻣﺎﯕﺎ ﻣﯘﻛﻪﻣﻤﻪﻝ ﺑﯩﺮ ﺋﺎﺋﯩﻠﻪ ﺋﺎﺗﺎ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ ﺋﯩﺪﻯ. ﻣﺎﯕﺎ ﺋﺎﺟﺎﻳﯩﭗ ﮔﯜﺯﻩﻝ ﻳﺎﺷﻠﯩﻖ ﺑﺎﮬﺎﺭﻯ ، ﻧﯘﺭﻏﯘﻥ ﺋﯧﺴﯩﻞ ﭘﯘﺭﺳﻪﺗﻠﻪﺭﻧﻰ ﻧﯩﺴﯩﭗ ﻗﯩﻠﻐﺎﻥ ﺋﯩﺪﻯ. ﺋﻪﻣﻤﺎ، ﺋﯘ ﻣﺎﯕﺎ ﮬﻪﻣﻤﯩﻨﻰ ﺑﯧﻐﯩﺸﻼﭖ ﺑﻪﺭﻣﯩﮕﻪﻥ ﺋﯩﺪﻯ. ﻣﻪﻥ ﻧﺎﻣﺮﺍﺕ ﺋﯩﺪﯨﻢ ، ﻣﻪﺩﻩﻧﯩﻴﻪﺕ ﺳﻪﯞﯨﻴﻪﺭﯨﻤﻤﯘ ﺋﺎﻧﭽﻪ ﻳﯘﻗﯩﺮﻯ ﺋﻪﻣﻪﺱ، ﺋﯩﻘﺘﯩﺪﺍﺭﯨﻤﻤﯘ ﺋﺎﺩﻩﺗﺘﯩﻜﯩﭽﻪ ﺋﯩﺪﻯ. ﻳﯧﺸﯩﻢ ﺋﻮﺗﺘﯘﺯﻏﺎ ﻳﻪﺗﻜﻪﻧﺪﯨﻤﯘ ﻣﻪﻥ ﻳﻪﻧﻪ ﻳﺎﺷﺎﺵ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺗﯩﺮﻣﯩﺸﯩﭗ – ﺗﯩﺮﻛﯩﺸﯩﭗ ﻳﯜﺭﻩﺗﺘﯩﻢ. ﺗﯧﺨﻰ ﻛﻪﻟﮕﯜﺳﯜﻡ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺗﯩﭙﯩﺮﻻﻳﺘﺘﯩﻢ. ﮬﺎﻳﺎﺕ ﻣﻪﻥ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺯﯗﻟﯘﻡ ، ﻳﺎﺷﺎﺵ ﻣﻪﻥ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺋﺎﻟﯟﺍﯕﺪﻩﻙ ﺗﯘﻳﯘﻻﺗﺘﻰ. ﺗﻪﯕﺮﻯ ﻣﯧﻨﻰ ﺋﺎﻟﻠﯩﻘﺎﭼﺎﻥ ﺋﯧﺴﯩﺪﯨﻦ ﭼﯩﻘﯩﺮﯨﭗ ﻗﻮﻳﺪﻯ، ﻣﺎﯕﺎ ﺑﯩﺮﻩﮬﻤﻠﯩﻚ ﻗﯩﻠﯩﯟﺍﺗﯩﺪﯗ، ﻣﺎﯕﺎ ﻧﺎﮬﻪﻕ ﻣﯘﺋﺎﻣﯩﻠﻪ ﻗﯩﻠﯩﯟﺍﺗﯩﺪﯗ ﺩﻩﭖ، ﺧﯩﻴﺎﻝ ﻗﯩﻼﺗﺘﯩﻢ . ﺷﯘﻧﯩﯔ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻣﻪﻥ ﭼﯜﺷﻜﯜﻧﻠﯜﻙ ﻗﺎﻳﻨﯩﻤﯩﻐﺎ ﺑﯧﺸﯩﻤﭽﯩﻼﭖ ﭘﺎﺗﺘﯩﻢ، ﻣﯧﻨﯩﯖﺪﯨﻜﻰ ﻣﻪﺳﺌﯘﻟﯩﻴﻪﺕ ﺗﯘﻳﻐﯘﺳﻰ ﻳﻮﻗﺎﻟﺪﻯ، ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪﺕ – ﮔﯜﺯﻩﻟﻠﯩﻚ ﺩﯦﮕﻪﻧﻠﻪﺭﮔﻪ ﺷﯜﺑﯩﮭﯩﻠﻪﻧﺪﯨﻢ . ﺑﯩﺮ ﻗﻪﺩﻩﻡ – ﺑﯩﺮ ﻗﻪﺩﻩﻣﺪﯨﻦ ﺑﯧﺴﯩﭗ ﺧﺎﺗﺎﻟﯩﻖ ، ﮔﯘﻧﺎﮬ ﻛﻮﭼﯩﺴﯩﻐﺎ ﻗﺎﺭﺍﭖ ﺋﯩﭽﻜﯩﺮﯨﻠﻪﭖ ﻛﯩﺮﯨﭗ ﻛﻪﺗﺘﯩﻢ … ﺋﺎﺧﯩﺮﻯ ، ﺗﻪﯕﺮﯨﻨﯩﯔ ﻣﺎﯕﺎ ﻏﻪﺯﯨﭙﻰ ﺗﯘﺗﺘﻰ ، ﭼﯜﻧﻜﻰ ﻣﻪﻥ ﺧﺎﺗﺎﻻﺷﻘﺎﻥ ﺋﯩﺪﯨﻢ . ﺋﯘﻧﯩﯔ ﻣﻪﯞﺟﯘﺩﻟﯩﻘﯩﻨﻰ ﺋﻪﺳﺘﯩﻦ ﻛﯚﺗﯜﺭﯛﭖ ﻗﻮﻳﻐﺎﻥ ﺋﯩﺪﯨﻢ …

ﻣﻪﻥ ﮔﻮﻳﺎﻛﻰ ﺋﯚﻳﮕﻪ ﺳﻮﻻﭖ ﻗﻮﻳﯘﻟﻐﺎﻥ ﻛﯩﭽﯩﻚ ﺑﺎﻟﯩﻐﺎ ﺋﻮﺧﺸﺎﺵ ﻛﯜﻧﺒﻮﻳﻰ ﺋﯚﻳﯜﻣﺪﯨﻦ ﺳﯩﺮﺗﻘﺎ ﭼﯩﻘﻤﺎﻱ، ﻛﯜﻧﻠﯜﺭﯨﻤﻨﻰ ﺗﯧﮕﻰ ﻳﻮﻕ ﺋﻮﻳﻼﺭﻧﻰ ﺋﻮﻳﻼﺵ، ﻛﯚﺯ ﻳﺎﺵ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻳﯜﺭﻩﻛﻨﻰ ﺩﺍﻏﻼﺵ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﯚﺗﻜﯜﺯﻩﺗﺘﯩﻢ . ﺋﺎﮬ ﺷﯘ ﺋﯘﺯﯗﻥ ﺯﯗﻟﻤﻪﺕ ﻛﯧﭽﯩﻠﻪﺭﻧﻰ ﺋﯘﻳﻘﯘﺳﯩﺰ ﺧﯩﻴﺎﻟﻐﺎ ﭘﯧﺘﯩﺶ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﯚﺗﻜﯜﺯﻩﺗﺘﯩﻢ ، ﺗﻪﻗﺪﯨﺮﯨﻢ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﻗﯩﻠﭽﯩﻠﯩﻚ ﺧﯩﻴﺎﻝ ﺳﯜﺭﯛﭖ ﻗﻮﻳﻤﺎﺗﺘﯩﻤﻜﻰ، ﺗﻪﻗﺪﯨﺮ، ﻛﻪﻟﮕﯜﺳﻰ ﺩﯦﮕﻪﻥ ﺋﯘﻗﯘﻣﻼﺭ ﻣﻪﻥ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﺋﯚﺯ ﻣﻪﻧﯩﺴﯩﻨﻰ ﻳﻮﻗﺎﺗﻘﺎﻥ ﺋﯩﺪﻯ . ﺋﻪﻣﻤﺎ ، ﺑﺎﺭﻏﺎﻧﺴﯧﺮﻯ ﭘﯩﻜﯩﺮﻯ ﻗﺎﺑﯩﻠﯩﻴﯩﺘﯩﻢ ﺋﯧﺸﯩﭗ، ﺋﯚﺯﯛﻣﻨﻰ ﮬﻪﻗﯩﻘﯩﻲ ﺋﻪﺭﻛﻪﻛﺘﻪﻙ ﮬﯧﺲ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﻗﺎﻻﺗﺘﯩﻢ . ﭼﯜﻧﻜﻰ ﻣﻪﻥ ﺑﺎﺷﻘﯩﻼﺭ ﺗﯧﺨﻰ ﻳﯜﺯ ﺗﯘﺗﯩﻤﯩﻐﺎﻥ ﻗﺎﺑﺎﮬﻪﺗﻜﻪ ﻳﯜﺯﻟﯩﻨﯩﭗ ، ﻛﯜﻧﺒﯘﻳﻰ ﺷﯘ ﻗﺎﺑﺎﮬﻪﺕ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﺋﯧﻠﯩﺸﯩﭗ ﺋﯚﺗﻜﯜﺯﯨﯟﺍﺗﺎﺗﺘﯩﻢ …

ﺗﯘﺳﺎﺗﺘﯩﻦ ﺷﯘﻧﻰ ﭼﻮﯕﻘﯘﺭ ﮬﯧﺲ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﻳﻪﺗﺘﯩﻤﻜﻰ ، ﺋﯩﻠﮕﯩﺮﻯ ﻣﻪﻥ ﻛﯚﺯﮔﻪ ﺋﯩﻠﻤﯩﻐﺎﻥ ﺋﻪﺷﯘ ﺋﺎﺩﺩﯨﻲ ﻧﻪﺭﺳﯩﻠﻪﺭ ، ﻣﻪﻥ ﻛﯚﯕﯜﻝ ﺑﻪﺭﻣﯩﮕﻪﻥ ﺋﯩﺸﻼﺭ ﻣﯧﻨﯩﯔ ﺋﻪﯓ ﻗﯩﻤﻤﻪﺗﻠﯩﻚ ، ﺋﻪﯓ ﺋﯧﺴﯩﻞ ﺑﺎﻳﻠﯩﻘﯩﻢ ، ﮔﯚﮬﻪﺭﻟﯩﺮﯨﻢ ﺋﯩﻜﻪﻧﺘﯘﻕ . ﺑﺎﻳﻠﯩﻖ ﺩﻩﭖ ﺗﯩﭙﯩﺮﻻﭘﺘﯩﻤﻪﻥ، ﺋﻪﻣﻤﺎ ، ﻧﯧﻤﯩﻨﯩﯔ ﮬﻪﻗﯩﻘﯩﻲ ﺑﺎﻳﻠﯩﻖ ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﺑﯘﺭﯗﻥ ﺑﯩﻠﯩﻤﯩﮕﻪﻥ ﺋﯩﻜﻪﻧﻤﻪﻥ .

ﺋﯚﺗﻤﯜﺷﯜﻣﮕﻪ ﻧﻪﺯﻩﺭ ﺳﺎﻟﺴﺎﻡ ، ﻗﯩﻴﺎﻟﻤﺎﻳﺪﯨﻐﯩﻨﻰ ﻳﻪﻧﯩﻼ ﺑﯩﭽﺎﺭﻩ ﻣﯧﮭﺮﯨﺒﺎﻥ ﺋﺎﺗﺎ – ﺋﺎﻧﺎﻡ ، ﺋﯘﻻﺭﻧﻰ ﻳﯩﺮﺍﻕ ﺳﻪﮬﺮﺍﻏﺎ ﺗﺎﺷﻼﭖ ﻗﻮﻳﯘﭖ ﺑﯘ ﺷﻪﮬﻪﺭﮔﻪ ﻛﯧﻠﯩﯟﯦﻠﯩﭗ ، ﻛﯚﺭﮔﻪﻧﻠﯩﺮﯨﻢ ﻧﻪ ﻛﯜﻥ ﺑﻮﻟﯘﭖ ﻛﻪﺗﺘﻰ، ﻛﯚﺯ ﺋﺎﻟﺪﯨﻤﯩﺪﯨﻦ ﺋﺎﺗﺎ – ﺋﺎﻧﺎﻣﻨﯩﯔ ﺳﯩﻤﺎﺳﻰ ﺑﯩﺮ ﺩﻩﻗﯩﻖ ﻧﯧﺮﻯ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺘﺘﻰ . ﻛﯧﯩﭽﻜﯩﻤﺪﻩ ﯞﺍﭘﺎﺩﺍﺭ ﺋﻮﻏﯘﻝ ﺑﻮﻟﯩﻤﻪﻥ ﺩﻩﭖ ، ﺋﯘﻻﺭﻧﻰ ﺧﯘﺷﺎﻝ ﻗﯩﻠﯩﭗ ، ﺷﺎﺩﻻﻧﺪﯗﺭﻏﺎﻥ ﺑﻮﻟﺴﺎﻡ ، ﻣﺎﻧﺎ ﺋﻪﻣﺪﻯ ﻛﯚﺯﻟﯩﺮﯨﺪﯨﻦ ﻳﺎﺵ ﺋﻪﻣﻪﺱ ﻗﺎﻥ ﺋﺎﻟﺪﯨﻐﺎﻥ ﻗﺎﻧﺨﻮﺭﻏﺎ ﺋﺎﻳﻠﯩﻨﯩﭗ ﻗﺎﻟﺪﯨﻤﻐﯘ ؟! …

ﺋﻮﻳﻼﭖ ﻗﺎﻟﺪﯨﻢ، ﻣﻪﻥ ﺋﻪﺳﻠﻰ ﺗﻪﯕﺮﻯ ﺗﻪﺭﯨﭙﯩﺪﯨﻦ ﺗﺎﺷﻠﯩﯟﯨﺘﯩﻠﮕﻪﻥ ﻛﯩﺸﻰ ﺋﻪﻣﻪﺱ ﺑﻪﻟﻜﻰ، ﺗﻪﯕﺮﻯ ﺗﻪﺭﯨﭙﯩﺪﯨﻦ ﭘﺎﻧﺎﮬﻼﻧﺪﯗﺭﯗﻟﻐﺎﻥ ﻛﯩﺸﻰ ﺋﯩﻜﻪﻧﻤﻪﻥ. ﻛﯚﺭﻣﯜﺷﻠﯩﺮﯨﻢ ﭘﻪﻗﻪﺕ ﺋﯚﺯﯛﻣﻨﯩﯔ ﺋﯚﺯﯛﻣﯩﮕﻪ ﻗﯩﻠﯩﻐﺎﻧﻠﯩﺮﯨﻢ ﺋﯩﻜﻪﻥ. ﺗﻪﯕﺮﯨﻨﻰ ﺋﯘﻧﺘﯘﭖ ، ﻣﻪﺩﻩﻧﯩﻴﻪﺕ ﯞﻩ ﺋﻪﺧﻼﻗﻘﺎ ﺋﺎﺳﯩﻲ ﻗﻮﭘﯘﭖ، ﺋﯚﺯﯛﻣﻨﯩﯔ ﻛﯩﻤﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﺋﯘﻧﺘﯘﭖ ﻗﺎﻟﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻤﻨﯩﯔ ﻟﯩﻼ ﻧﻪﺗﯩﺠﺴﻰ ﺋﯩﻜﻪﻥ ﺧﺎﻻﺱ . ﺑﻪﻟﻜﯩﻢ ﺋﻪﻳﺪﯨﺰ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﭘﺎﻛﻠﯩﻨﯩﺶ ، ﮔﯘﻧﺎﮬﻠﯩﺮﯨﻤﯩﻐﺎ ﻳﻪﺗﻤﻪﺳﻠﯩﻜﻰ ﻣﯘﻣﻜﯩﻦ ، ﻗﺎﻧﺪﺍﻗﻼ ﺑﻮﻟﻤﯩﺴﯘﻥ ، ﺗﻪﯕﺮﯨﻨﯩﯔ ﻣﺎﯕﺎ ﺑﯘ ﺩﯗﻧﻴﺎﺩﺍ ﭘﺎﻛﻠﯩﻨﯩﺶ ﭘﯘﺭﺳﯩﺘﯩﻨﻰ ﻧﯩﺴﯩﭗ ﻗﯩﻠﯩﭗ، ﻛﯧﻴﯩﻨﻜﻰ ﺋﺎﻟﻪﻣﺪﻩ ﻧﯘﺭ ﺋﺎﺗﺎ ﻗﯩﻠﯩﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻐﺎ ﺋﯩﺸﯩﻨﯩﭗ ، ﺋﯜﻣﯩﺪﯞﺍﺭﻟﯩﻖ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﮬﻪﺭﺑﯩﺮ ﻧﻪﭘﺴﯩﻤﻨﻰ ﺋﯧﻠﯩﭗ ﻳﯜﺭﯛﭘﺘﯩﻤﻪﻥ …

ﺋﻪﺳﻠﯩﺪﻩ ﺗﻪﯕﺮﻯ ﺑﯩﺰﻧﻰ ﮬﻪﺭﯞﺍﻗﯩﺖ ﻳﺎﺩ ﺋﯧﺘﯩﭗ ﺗﯘﺭﺍﺭ ﺋﯩﻜﻪﻧﺪﯗﻕ. ﺑﯩﺰ ﺑﻪﻧﺪﯨﻠﻪﺭﻻ ﺗﻪﯕﺮﯨﻨﯩﯔ ﺑﯩﺰﻧﻰ ﻳﺎﺩ ﺋﯧﺘﯩﯟﺍﺗﻘﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﺋﯘﻧﺘﯘﭖ، ﺗﻪﯕﺮﯨﻨﯩﻤﯘ ﺋﻪﺳﻠﯩﺮﯨﻤﯩﺰﺩﯨﻦ ﭼﯩﻘﯩﺮﯨﭗ ﻗﻮﻳﯩﺪﯨﻜﻪﻧﻤﯩﺰ. ﺋﯘ ﺑﯩﺰﻧﻰ ﺋﯘﻧﺘﯘﭖ ﻗﺎﻟﻤﺎﻳﺪﯨﻜﻪﻥ، ﮬﯧﻠﯩﮭﻪﻡ ﺑﯩﺰﮔﻪ ﺋﻪﻳﺪﯨﺰ ﺋﺎﺭﻗﯩﻠﯩﻖ ﻧﯧﻤﯩﻨﯩﯔ ﮬﻪﻗﯩﻘﯩﻲ ﮔﯜﺯﻩﻟﻠﯩﻚ، ﻧﯧﯩﻤﯩﻨﯩﯔ ﮬﻪﻗﯩﻘﯩﻲ ﺑﺎﻳﻠﯩﻖ، ﻧﯧﻤﯩﻨﯩﯔ ﻳﻮﻗﯘﺗﯘﭖ ﻗﻮﻳﯘﺷﻘﺎ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﺗﻪﯞﯞﻩﺭﺭﯛﻙ ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﺋﯧﺴﯩﻤﯩﺰﮔﻪ ﺳﯧﻠﯩﭗ ﺗﯘﺭﯗﭘﺘﯘ .

ﺋﻮﻳﻼﭖ ﺑﺎﻗﺴﺎﻡ ﺋﻪﻳﺪﯨﺰ ﺑﯩﺰ ﺋﯜﭼﯜﻥ ﻗﺎﺑﺎﮬﻪﺕ ﺋﻪﻣﻪﺱ ﺑﻪﻟﻜﻰ ﺳﯜﺑﯩﮭﯩﻲ ﺗﺎﯕﺪﯨﻦ ، ﮬﺎﻻﻛﻪﺕ ﺋﻪﻣﻪﺱ ﺑﻪﻟﻜﻰ ﻧﯩﺠﺎﺩﻟﯩﻘﺘﯩﻦ ﺧﻪﯞﻩﺭ ﺑﯧﺮﯨﺪﯨﻐﺎﻥ ، ﺑﯩﺰﻧﻰ ﺋﯜﻣﯩﺪﺳﯩﺰﻟﯩﻚ ﭘﺎﺗﻘﯩﻐﺎ ﭘﺎﺗﯘﺭﯨﺪﯨﻐﺎﻥ ﺑﻮﻟﻤﺎﺳﺘﯩﻦ ﺑﻪﻟﻜﻰ ﺑﯩﺰﮔﻪ ﺋﯜﻣﯩﺪ ﺑﯧﻐﯩﺸﻼﻳﺪﯨﻐﺎﻥ ﺋﯩﺶ ﺋﯩﻜﻪﻥ. ﭼﯜﻧﻜﻰ ﺷﯘﻧﭽﻪ ﻗﺎﺗﺘﯩﻖ ﻳﺎﻏﻘﺎﻥ ﮔﯜﻟﺪﯛﺭﻣﺎﻣﯩﻠﯩﻖ ﻳﺎﻣﻐﯘﺭﺩﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﮔﯜﺯﻩﻝ ﮬﻪﺳﻪﻥ – ﮬﯚﺳﻪﻥ ﭘﺎﺭﻻﭖ، ﻛﻪﯓ ﻛﺎﺋﯩﻨﺎﺕ ﻳﺎﻣﻐﯘﺭ ﺳﯜﻳﯩﺪﯨﻦ ﻳﺎﺷﻨﺎﭖ ﻛﯧﺘﯩﺪﯗ ﺋﻪﻣﻪﺳﻤﯘ ؟! …

ﺷﯘﯕﺎ، ﻗﯧﺮﯨﻨﺪﺍﺷﻠﯩﺮﯨﻤﯩﻐﺎ ﺷﯘﻧﺪﺍﻕ ﺩﯦﮕﯜﻡ ﻛﯧﻠﯩﺪﯗ، ﺋﯜﻣﯩﺪﺳﯩﺰﻟﻪﻧﻤﻪﻳﻠﻰ ، ﺋﯧﺘﯩﻘﺎﺩ ﺑﯩﻠﻪﻥ ﻣﻪﮬﻜﻪﻡ ﻗﯘﺭﺍﻟﻠﯩﻨﯩﭗ ، ﮬﺎﻳﺎﺗﻠﯩﻘﻨﯩﯔ ﭼﯩﻦ ﻣﻪﻧﯩﺴﯩﮕﻪ ﻳﯧﺘﯩﭗ، ﺋﯜﻣﯩﺪﯞﺍﺭ ﺑﻮﻻﻳﻠﻰ ، ﭼﯜﻧﻜﻰ ﺑﯩﺰ ﺗﻪﯕﺮﻯ ﭘﺎﻧﺎﮬﯩﻐﺎ ﺋﺎﻟﺪﯨﻐﺎﻥ ﻛﯩﺸﯩﻠﻪﺭﻣﯩﺰ ! …