-قۇربان!.كەلدىڭمۇ بالام؟
-ھەئە،ئانا-دەپ جاۋاب بەردى قۇربان قولىنى يۇيىۋىتىپ-ئىتىزدىكى ئوتلارنى ئوتاپ بولدۇم،ئەمدى قويلارغا ھەلەپ بىرىۋىتەي.
-قويە بالام-دىدى بەھرىنساخان ئانا-كىرىپ دەرسىڭنى تەكرارلا،مەن قىلىۋىتەي،ئىمتىھانىڭغا ئاز قالدى.ئوبدان تەييارلىق قىلمىساڭ بولمايدۇ.
-ماقۇل ئانا-دىدى قۇربان ۋە ئۆيگە كىرىپ كەتتى.بەھرىنساخان سىۋەتكە تولدۇرۇپ ساماننى ئالدى ۋە يۇيۇش ئۈچۈن ئىلىپ ماڭدى.
        قۇربان بۇدۇنياغا كۆز ئاچقىنىدا دادىسى يوق ئىدى.ئۇ ئانىسىنىڭ قورسىقىدىكى چاغدا رەھمەتلىك ئىسمائىل قاتناش ھادىسسىدە قازا قىلغان ئىدى.رەھمەتلىك ھايات چىغىدا قانداق ئىسىل ئادەمتى ھە؟ ئوغلاق تارتىشىش،ئات بەيگىسى دىگەنلەردە بىرىنجىلىكنى ھىچكىمگە بەرمەيتى،مەشرەپلەردە بولسا ئۇسسۇل دىگەننى پەيدەك لەيلەپ، قۇيۇندەك پىرقىراپ ھەممىنىڭ كۆزىدىن ئوت چىقىراتتى، قۇربانمۇ دادىسىنى دورىغان بولسا كىرەك،قولىدىن كىلىشچە باشقىلارغا ياردەم قىلىشنى ئويلايتى. بەھرىنساخان بولسا مۇشۇ مەھەللىنىڭ گۈلى ئىدى، ئەپسۇس تەقدىرنىڭ چاقچىقى بىلەن بالا دادىسىدىن،ئايال ئىرىدىن ئايرىلىپ قالدى.شۇنداق بولسىمۇ قەيسەر ئانا . ھەم ئاتا،ھەم ئانا بولۇپ ئۇنىڭغا يىتىملىكىنى بىلىندۈرمىگەن ئىدى.كەلگەن ئەلچىلەرنىمۇ رەت قىلغان ئىدى.سەۋەبى ئوغلىنى ئۆگەيلىشىدىن ئەنسىرەيتى،نىمىلا دىگەن بىلەن يالغۇز بىرلا ئوغۇلدە.خۇدا پىشانىسىنى ئوڭ قىلغان بولسا كىرەك،قۇربان دەرستىمۇ شۇنداق ياخشى ئىدى.مەكتەپتىكى تەقدىرنامىلەر ئۇنىڭ قولىدىن ئاشمايتى.
      مانا ئمتىھان نەتىجىسى بىلەن چاقىرىق قەغىزىمۇ چىقتى،ئۇ پۈتۈن ۋىلايەت بويىچە بىرىنجى بولغانىدى.شىنجاڭ تىببى ئۇنىۋىرىستىتىغا قوبۇل قىلىندى،بۇنىڭ بىلەن خۇشاللىقمۇ خاپىلىقمۇ تەڭلا كەلدى سەۋەبى ئوقۇش پۇلىنىڭ كۆپلىكى ئىدى.
       بەھرىنساخان كىچىچە كىرپىك قاقمىدى،كۆڭلىنى ئەندىشە<چىرمىۋالغان ئىدى.ئاران بىر ئىمتىھاندىن ئۆتسە،پۇلنىڭ ئىشى بىلەنلا ئوقۇشسىز قالارمۇ؟ دادىسى رەھمەتلىك بولسىغۇ بىر نۆرى،ئەمما بىر تۇل ئايال........>
    ئۇ مۇشۇ خىياللار بىلەن تاڭنى ئاتقۇزدى،نامىزىدا قۇربانغا ئاتاپ ئۇزاق دۇئا قىلدى.ناشتىدىن كىيىن توخۇلارغا دان بىرىۋىتىپ كەنىت ئىشخانىسىغا قاراپ يول ئالدى، ئۇ كۆڭلىدە بالىنىڭ تاغىسى بولغان كەنىت باشلىقى ۋىلايەتلىك مائارىپ ئىدارىسىدىن ياردەم سورىماقچى ئىدى.
ئۇ ئىشخانىغا كىرىدى.ئابدۇراخمان تېلفوندا سۆزلىشىۋاتاتتى.گەرچە كەنىت باشلىقى بولسىمۇ لىكىن ئۇنىڭدا كەنىت پۇقرالىرىغا نىسبەتەن ھىچقانداق كىبىرى يوق ئىدى.ئۇ تۇرۇپكىنى قويدى،بەھرىنساخان ئەمدى ئىغىز ئاچاي دىيىشىگە ئۇ ئېغىز ئىچىپ:
-ھازىر تىخى مائارىپ ئىدارىسى بىلەن سۆزلەشتىم،قۇرباننىڭ ئوقۇش پۇلىنى ۋىلايەتلىك پارتىكوم قارار قىلىپ ئۈستىگە ئالىدىغان بولدى. دىمىسىمۇ ئۇ ئەليۇلئەلا بولۇپ بىزگە شەرەپ كەلتۈردى ئەمەسمۇ؟ئەمدى پەقەت تۇرمۇش پۇلىنىلا ھەل قىلساق بولىدۇ.خاتىرجەم بولۇڭ يەڭگە بىزمۇ قاراپ تۇرمايمىز.ئاكام ھايات بولسىغۇ بۇنچە قىينالمايتىڭلار، ھەرنىمە دىگەن بىلەن باشقا كەلگەن ئەجەلدىن قۇتۇلغۇلى بولمايدۇ ئەمەسمۇ؟.....
بەھرىنساخان ھاياجانلىق كۆز ياشلىرى بىلەن ئىشخانىدىن قايتىپ چىقتى.ئۇنىڭ غىمى پۈتۈنلەي ھەل بولغانىدى.بىرھەپتىدىن كىيىن ئۇلار قۇرباننى نۇرغۇن تىلەكلەر بىلەن ئۈرۈمچىگە يولغا سىلىشتى.(تەھرىرلىگۈچى:admin ئەسەر ئورتاقلاشقاندا مەنبەنى ئۇنۇتماڭ.)