ماھىرە خانىم خېلى ئۇزاقتىن بىرى يولدىشى ئىمراندىن گۇمان قىلىپ يۈرەتتى. چۈنكى ئۇنىڭ بەزەن ئىشلىرى ھەقىقەتەنمۇ گۇمانلىق ئىدى. ئۇ ئۆيگە كىلىتىيۇ ئۇدۇل ياتاق ئۆيىگە كىرىپ كومپيۇتېرنى ئاچاتتى.
 ئايالىغا: « مەن كومپيۇتېردا خىزمەت بېجىرىمەن، مېنى كۆپ ئاۋارە قىلما» دەپ ئىشىكنى چىڭ يېپىپ بىر كىرىپ كەتكەنچە نەچچە سائەتلەپ چىقمايتتى. تېخى بەزىدە كەلگەن تېلفۇننى قوبۇل قىلمايتتى. سىرىتتا ئاغىنىسى، ئىدارىسىدىكىلەر بىلەن بىرگە كەچلىك ئولتۇرۇشلىرى كۆپىيىپ كىتىپ باراتتى.
 بۇ ئىشلار ھەر ۋاقىت ماھىرە خانىمنىڭ ئىچىنى تىتىلداتتى.
 ئىمران زادى سىرىتتا كىم بىلەن ئۇچرىشىدىغاندۇ؟ ئۇ كومپيۇتېردىن كۆزىنى ئۈزمەي نېمە ئىش قىلىدىغاندۇ؟ ئۇ تېلفۇننى نېمىشقا قوبۇل قىلمايدىغاندۇ؟ نۇرغۇنلىغان چىگىش سوئاللار ئۇنىڭ كاللىسىنى قاتۇراتتى.
 بىر يەكشەنبە كۈنى ئەتىگەندە ئىمران چىيىنىمۇ ئىچمەي كومپيۇتېردا بىر ئىشلارنى قىلۋاتاتتى. تۇيۇقسىز يېقىن ئاغىنىسى ئابلىكىمنىڭ ئاتىسىنڭ ۋاپات بولغانلىق خەۋىرى كېلىپ ئۇ كومپيۇتېردىكى ئېچىلغان بەتلەرنى تېز-تېز ئۆچۈرۈپ ئۆلۈم پەتىسىگە قاراپ ماڭدى. قارىمامدىغان؟ ئەقىللىق تۈلكىنىڭمۇ تورغا چۈشىدىغان كۈنى بولىدىكەن. ئۇ ئالدىراپ-تىنەپ QQسى ئۆچۈرۈلمەي قالغان ئىدى. ماھىرە خانىم كومپيۇتېر ئالدىغا كەلدى ۋە يولدىشىنىڭ QQسىدىكى خەتلەرگە قارىدى.
 - گەپ قىلىڭە، گەپ قىلمايسىزغۇ، ھېلىقى ئاغمىغان كىرىپ قالدىمۇ يە؟
 (ماھىرە خانىم ئاغمىخاننىڭ ئۆزى ئىكەنلىكىنى پەملىدى ۋە چىقىپ ئىشىكىنى ئىتىۋىتىپ كىرىپ ئاستا ئورۇندۇقنىڭ ئالدىغا كېلىپ ئولتۇردى. قانداقتۇر بىر خىياللار ئىچىدە ئۇ توردىكى ئۆزىنى ھاقارەتلەۋاتقان بۇ قىز بىلەن ئىمران ئورىنىدا تۇرۇپ پاراڭلىشىپ بېقىش ئويىغا كەلدى).
 -شۇنداق، ئۇ ئاغمىخان چاي ئىچىڭ دەپ كىرىپتىكەن. (دەپ يازدى ماھىرە خانىم).
 -سىز يەنە قاچانغىچە ئۇنىڭ بىلەن سۆرىشىپ يۈرمەكچى، زېرىكمىدىڭىزمۇ ئۇ كوت-كوت خوتىنىڭىزدىن؟ سەتلىگىچۇ تېخى ئۇ قېرى خوتۇننىڭ.
 (ماھىرە قارشى تەرەپنىڭ توختىماي ئۆزىنى ھاقارەتلەۋاتقانلىقىدىن ئىچى ئاچچىق بولدى، شۇنداقتىمۇ ئۇ بۇ ئويۇننى داۋاملاشتۇرۇش ئۈچۈن ئۆزىگە ھاي بەردى. ئۇ خەت يېزىشىنى داۋاملاشتۇردى).
 - نېمە ئامال دەيسىز. ھازىرچە ئۇنىڭدىن يۇشۇرۇپ تۇرايلى. ئارىدا بىر بالا بار ئەمەسمۇ؟ ياخشى ئويلشىپ بىر ئىش قىلىمىساق ئۇ كېيىن بالىنىڭ باھانىسى بىلەن ئىشىمىزنى بۇزىدۇ.
 -سىز بەكلا ئەقىللىق جۇمۇ، مەن قېرىسام سىزمۇ مېنى تاشلاپ سىرىتتىن ياش ۋە چىرايلىق قىزدىن بىرنى تېپىۋالارسىزمۇ؟
 - توۋا دەڭ نادىيە، سىزنى ھېچكىمگە تەڭ قىلمايمەن.
 - ئۇنداقتا، خوتىنىڭىزغا ھەممە ئىشنى ئېيتامسىز؟
 - قايسىنى دەيسىز؟ ئېيتىمەن.
 - تولا مۇغەمبەرلىك قىلماڭ ئىمران. ئىككىمىزنىڭ ئارىسىدىكى ئىشلار ئازمۇ؟
 بىز تونۇشقىلى بىريىلدىن ئارتۇق ۋاقىت بولدى، بۇ بىر يىلدىن بىرى مەن سىز ئۈچۈن ئاز قۇربانلىق بەرمىدىم. بۇلارنى ھەرگىزمۇ ئۇنتۇپ قالماڭ ئىمران.
 - ياق جېنىم، ھەرگىز ئۇنتۇپ قالمايمەن.
 - ھازىر ئويلىسام ھەممە ئىشلار تۈنۈگۈنكىدەكلا تۇيۇلىدۇ. سىز ماڭا دەسلىپىدە توي قىلىش تەلىپىنى قويغاندا سىزدىن گۇمانلانغان ئىدىم.
 ئەمما ھازىر سىزنىڭ راستىنلا مېنى چىن دىلىڭىزدىن سۆيىدىغانلىقىڭىزنى بىلدىم. سىز بۇ بىر يىلدىن بۇيان «نادىيە سىز ئوقۇغۇچى، پۇلدىن قينىلىپ قالماڭ، قىز بالا دېگەندە يېنىدىن پۇل ئۈزىلىپ قالسا بولمايدۇ» دەپ ھەر ئېيىغا يېنىمغا مىڭدىن بىرىپ تۇردىڭىز. مەن سىز بىلەن بىللە بولۇش ھېسابىغا، سىزنىڭ كۆڭلىڭىزنى خوش قىلىپ سىزگە جاۋاب قايتۇرۇپ كەلدىم. سىز بىزنىڭ تۇنجى بالىمىزنى ئالدۇرغىلى دوختۇرخانىغا بارغاندا مەن ئۈچۈن ئازابلىنىپ قېينالغان ئاشۇ قىياپىتىڭىزنى ئۇنۇتالمايمەن. سىز ھەر كۈنى ماڭا ۋاقتىدا تاماق توشۇپ ھالىمدىن خەۋەر ئالدىڭىز، تەسەللىي بەردىڭىز شۇ ۋاقىتلاردا بىچارە خوتىنىڭىزغا ئىچىم ئاغرىپ قالدى. ئەگەر ئۇ بىزنىڭ ئىشلىرىمىزنى بىلسە نىمە بولۇپ كېتەر؟ گەرچە نامدا خوتۇنلۇق ئورنىنى ساقلاپ كېلىۋاتقان بولسىمۇ ئەمەللىيەتتە ئاللىبۇرۇن ئېرىنىڭ كۆڭلىدىن ئۆلگەن قاتارغا چىقىپ كەتكەنلىكىنى بىلسە نېمە بولۇپ كېتەر؟ بىر كۈنى بالىسى، ئېرى تەرىپىدىن تاشلىنىپ كېتىدىغانلىقىنى بىلسە نېمە بولۇپ كېتەر؟...
 - نادىيە، مەن سىزنى ھەقىقەتەنمۇ چىن دىلىمدىن سۆيمەن. بولمىسا مەن ئايالىمغا يۈزسىزلىك قىلىدىغان ئىشلارنى ھەرگىزمۇ قىلمايتتىم. ئۇ سىزدەك ئەقىللىق ئەمەس، كىشىنىڭ كۆڭلىنى ئېلىشنى بىلمەيدۇ. ئۆزىنى ياساپ يۈرۈشنى بىلمەيدۇ. ئۇنىڭغا خىزمىتى ۋە بالىسى، ئۆيى بولسىلا كۇپايە. ئۇنىڭ مەتۇلىقىنى بىلمىدىڭىزما؟ تا ھازىرغىچە ئىككىمىزنىڭ ئىشىنى بىلمەيدۇ.
 - ئەگەر ئۇبىز ئۇنىڭغا ئېيتشتىن بۇرۇن ئۇ سىزىپ قالسىچۇ؟ سىز قانداق قىلىسىز؟
 - جېنىم نادىيە، بۇ ئىشلارنىڭ ھەممىسىدە سىزنىڭ دېگىنىڭىزنى ئاڭلايمەن. سىزسىز ياشىيالمايمەن.
 - بولىدۇ ئەمسە، ئۇنداق بولسا بىز بۇ ئىشلارنى تېزرەك بىر تەرەپ قىلايلى. مەن ئۈچ ئايدىن كېيىن ئوقۇش پۈتۈرىمەن. بىز ۋەدىمىز بۇيىچە 8-ئاينىڭ 10-كۈنى توي قىلايلى. ئۇ ۋاقىتقىچە سىز ھەممە ئىشلارنى پاكىز ئاياغلاشتۇرۇڭ. پىلانىمىز بويىچە ئۇنىڭغا بەتنام چاپلاپ ئۇنى بۇزۇق ئايالغا چىقىرىپ ئۇنىڭ خېتىنى بىرى. سەندەك بۇزۇق خوتۇن باققان بالىنى ئالمايمەن، نەس باسىدۇ دەپ بالىنىمۇ قايتۇرۇپ بىرىڭ. ئاندىن ئۇنىڭغا بېسىم ئىشلىتىپ ئۆينى مېنىڭ نامىمدا ئالغان دەپ ئۆينى قايتۇرۋىلىڭ. بۇلارغا 3ئاي ۋاقىت يىتەر؟
 (ماھىرە خانىمنىڭ پۈتۈن بەدىنىنى سوغۇق تەر قاپلىدى. ئۇ كۆز ئالدىدىكى خەتلەرنى ئوقۇپ، كۆزلىرى ئىمىر-چىمىر بولۇپ كەتتى. ئۇ بۇ ۋەھشىي قانخورنىڭ ئۆزىنى پاك-پاكىز يوقاتماقچى بولىۋاتقانلىقىنى، ئۇنىڭ پۈتۈن تەقدىرىنى نابۇت قىلماقچى بولىۋاتقانلىقىنى ھېس قىلىپ يەتتى. ئۇ دىققىتىنى يېڭى كەلگەن خەتكە بۇرىدى.
 - گەپ قىلمايسىزغۇ؟ تەس كېلىۋاتامدۇ؟
 - ياق نادىيە، مەن ئاشۇ گۈزەل كۈنلىرىمىزنى تەسەۋۋۇر قىلۋاتىمەن.
 - شۇنداق، ئەگەر ئىككىمىز مۇرادىمىزغا يەتسەك كۈنلىرىمىز شۇنچىلىك گۈزەل ئۆتىدۇ. بىز ھەر ۋاقىت مۇھەببەتنىڭ پەيزىنى سۈرىمىز، مەڭگۈ بىر-بىرىمىزنى قەدىرلەيمىز، خۇشال-خۇرام ئۆتىمىز. شۇنداقمۇ جېنىم؟
 - ھەئە شۇنداق. (شۇ ھامان ماھىرە خانىمنىڭ خىيالىغا بىر ئوي كەلدى، ئۇنىڭ بىلەن كۆرىشەيمۇ يە؟ ئۇ زادى ئادەممۇ ياكى قانخور ھايۋانمۇ بىر كۆرۈپ بىلەي).
 -مېنى سېغىنمدىڭىزمۇ نادىيە؟
 - شۇنداق سىزنى تولىمۇ سېغىندىم.
 - بۈگۈن كۆرىشەيلى جېنىم بولامدۇ؟
 - سىز چۈشتە ئىشىم بار دىگەن ئىدىڭىزغۇ؟
 - ياق جېنىم ئويلىسام سىز بىلەن بىر كۈن كۆرۈشمىسەم چىدىيالمايدىكەنمەن. سىز دەڭ مەن سىزنى نەدە ساقلاپ تۇراي؟
 - راستما؟ بولىدۇ ئەمسە چۈشتە سائەت 12:00دە مېنى يەنئەنلۇدىكى ئارمان تاللا بازىرىنىڭ ئالدىدا ساقلاڭ.
 - بولىدۇ چوقۇم بارىمەن. سىزمۇ ۋاقتىدا كېلىڭ.
 - جېنىم، مەن تازا چىرايلىق ياسىنىپ سىز تۈنۈگۈن ماڭا ئېلىپ بەرگەن كۆينەكنى كېيىپ چىقاي. سىزنى بۈگۈن تازا بىر خۇش قىلىۋىتەي.
 - بولىدۇ. مەن سىزنى ساقلايمەن.
 - خوش ئەمسە، مەن ياتاققا كىرىپ تەييارلىق قىلاي.
 - خوش ئەمسە چۈشتە كۆرۈشەيلى!
 ماھىرە خانىم سائەتكە قارىدى. سائەت10:00 بولغان ئىدى. ئۇ پۈتۈن ئەس-ھۇشىنى يوقاتقان ئىدى. جاۋابسىز قالغان سوئاللار ئۇنىڭ روھىنى چىرماپ، يۈرەكلىرىنى دەرت-ئازاپتا ئۆرتەيتتى. ئۇ توختىماي ئۆز-ئۆزىگە سۆزلەيتتى. توۋا خۇدايىم، ئالدىڭدا نېمە گۇناھ قىلغان بولغىيتى؟ ھېلىمۇ بۈگۈن بالىنى ئاپامنىڭ ئۆيىگە ئاپىرىپ قويۇپتىمەن. ھۇ ئادەم بولمايدىغانلار، ھەر قايسىڭنىڭ ئەدىۋىنى تازا بىر بەرمىسەم ئادەم بولماي كېتەي!
 خەپ ئىمران، خەپ سېنى، سەن مېنى كولدۇرلىتىپ يۈرۈپسەن، كىچىك بالىنى ئەخمەق قىلغاندەك ئەخمەق قىلىپ ئويناپسەن، نېمانچىمۇ شور پىشاندۇرمەن؟ نېمانچىمۇ ساددادۇرمەن؟ مەن نېمىشقا بۇ كۈنگىچە ئۆيۈم بۇزۇلۇپ قالاي دەپ قالغېچە بۇ ئىشلارنى سەزمەي يۈرگەندىمەن؟ھېلىمۇ ئاللاھقا مىڭ شۈكرى.
 بۇ ھايۋانلارنىڭ ئەدىۋىنى بېرىشكە ھېلىمۇ ئۈلگۈرگىدەكمەن.
 ئىمران ئەجەپ قىلدىڭ، ئەجەپ ئالدىدىڭ مېنى بەرگەن ۋەدىلىرىڭ
 شۇمىدى؟ ھەتتا سەن ئادەم قېلىپىدىن چىقىپ مېنى بۇزۇققا چىقىرىپ تاشلىۋەتمەكچى بولۇپسەن. بالىمىزنىمۇ ئادەم قاتارىدا كۆرمەپسەن. ئۇنىڭدا زادى نېمە گۇناھ بولغىيتتى؟ دادا! دادا دەپ سەن ئۆيگە قايتىپ كەلگىچە كۆزلىرى مۆلدۈرلەپ كېتەتتىغۇ ئۇنىڭ. دادا دەپ سېنى سۆيۈپ ئەركىلەپ سېنىڭ قېشىڭدىن كەتمەيتىغۇ؟ ئەسلىدە يېقىندىن بىرى بالىنى سىلكىشلىرىڭ شۇ نادىيەسىڭ ئۈچۈن بولغىيمىتى؟ مەندىن بىزار بولۇشلىرىڭ ،ساڭا يېقىنچىلىق قىلسام سەن ئەينەككە قاراپ بېقىپ كېلىپ ماڭا بىر گەپ قىلغىنە دەپ ئىتتىرىۋىتىشلىرىڭ، كېچىسى تالادىن كىرەلمەسلىگىڭ، ماڭا ئۆچ بولۇشلىرىڭ، ھەممىسى ئەشۇ نادىيەسىڭ ئۈچۈن بولغىيمىتى؟.
 ماھىرە خانىمنىڭ ياشلىرى توختىماي يامغۇردەك تۆكىلۋاتاتتى.
 ئۇ قاتتىق خورلۇق ۋە ئەلەم ئىچىدە يىغلايتى. بەزىدە ۋارقىراپ يىغلىسا بەزىدە ئۆزىنى ئۇرۇپ چاچلىرىنى يۇلاتتى.
 ئۇ يىغىسىنى توختاتتى. توختاپتۇر! مەن يىغلىماي! مەن نېمىگە يىغلايمەن، مەن نېمىنى خاتا قىلدىم، مەن بۇ ئۆينى تۇتىمەن. بالامنى يېتىم ئۆزىمنى تۇل خوتۇن قىلمايمەن. بالا ئۈچۈن بولسىمۇ چىداپ ياشايمەن ماڭا قارىمىسىمۇ مەيلى، ئەمما بالام ئۈچۈن ئازاپلىرىمنى ئېچىمگە يۈتۈپ چىداپ ياشايمەن. خۇدا ئىمراننىڭ دىلغا ئىنساپ بىرىپ قالسا ئەجەپ ئەمەس.
 تاڭ، تاڭ، تاڭ ئىشىڭ چىكىلدى.
 -كىمۇ؟
 -مەن ماھىرە، ئىشىكنى ئاچ.
 - ھە ئىمرانمۇ؟ مانا، مانا (ئۇ دەرھال يۈز كۆزلىرىنى يۇيدى).
 - ھە كەلدىڭىزما؟
 - شۇنداق، كۆزلىرىڭگە نېمە بولدى سېنىڭ، قىزىرىپ كېتىپتىغۇ؟
 - ھە؟ پىياز توغرىغان ئىمران،چۈشتە نەرسە كېرەك سېتىۋالماقچى ئىدىم. مەن بىلەن بىللە بازارغا چىقىڭ بولامدۇ؟
 - ئۆزۈڭ چىقساڭلا بولمىدىمۇ، مېنى ئاۋارە قىلىپ.
 - ھە! ئەتە دوستلىرىمنى چاقىراي دىگەن. بۈگۈن يەكشەنبە شۇڭا بېرىپ نەرسە-كېرەكلەرنى ئېلىپ تەييارلىۋالاي دىگەن. ھە راست، ئەتە كەچتە ئۆيدە ئولتۇرغىڭىز كەلمىسە ئاغىنلىرىڭىز بىلەن كۆرىشىپ كېلەرسىز بولمىسا.
 - ھە! بۇمۇ بولغىدەك(ئەجەپ ياخشى ئەتە يەنە نادىيەسىم بىلەن يەنە ئۇچرىشىۋالىدىغان بولدۇم دەپ ئويلىدى ئىمران).
 - ماقۇل ئەمسە، ماڭە بىللە چىقسام چىقاي.
 - تۇرۇپ تۇرۇڭ، مەن كېيىملىرىمنى كىيىپ ياسىنۋالاي.
 - نېمە؟ ياسىنۋالاي؟ سەن ياسانساڭمۇ يەنە شۇ بارىڭ بار، بولدى قىلە ياسانماي چىقىۋەر، ياسىنىپ چىقىپ ئۆزۈڭنى بازارغا سالماقچىمۇ يە؟
 - نېمە سەت گەپ بۇ ئىمران، يۈرۈڭ ئەمسە.
 سائەت 12:00گە ئۈلگۈرۈپ ماھىرە خانىم يولدىشى ئىمران بىلەن بىرگە ئارمان تاللا بازىرىنىڭ ئالدىغا كەلدى.
 ئىمران كېتىپ باراتتى، تۇيۇقسىز ئالدىدا جېندەكلا پەيدا بولغان نادىيگە قاراپ ھەيران قالدى. ئۇ جىددىيلىشىشكە باشلىدى. ئۇلار ئالدىغا قاراپ مېڭىۋاتاتتى، شۇ ئەسنادا نادىيەمۇ ئوڭغا بۇرۇلۇپ، بىر ئايال بىلەن بىرگە كېلۋاتقان ئىمراننى كۆردى. ئىمران ئىككەيلەننىڭ كۆزى ئۇچراشتى. ئىمران قول ئىشارىتى بىلەن نادىيەنى دەرھال كېتىشكە بۇيرىدى.
 نادىيەمۇ دەرھال سولغا بۇرۇلۇپ قاچماقچى بولدى.
 بۇ ئىككىسىنىڭ ئويۇنىنى كۆرۈپ بىلىپ تۇرۋاتقان ماھىرە خانىممۇ ئىشنىڭ پەيتى كەلدى دەپ ئويلىدى دە يۇقىرى ئاۋازدا:
 - ھەي نادىيە دەپ چاقىردى (ئىمران ئايالىغا قاراپ تۇرۇپلا قالدى، نادىيەمۇ خۇددى ئۇنىڭ جېنىنى ئالىدىغان ئەزرائىل ئۇنى چاقىرۋاتقاندەك قورقۇپ چاندۇرماي ئالدىغا قاراپ مېڭىۋەردى.
 - ھەي نادىيە توختاڭ.
 ئىشنىڭ يامانلىقىنى سىزىپ يەتكەن نادىيە ئاڭلىماسلىققا سېلىپ تېخىمۇ تېز-تېز قەدەملەر بىلەن ئالدىغا قاراپ مېڭىۋەردى. ماھىرە خانىم يۈگۈرەپ باردى دە نادىيەنىڭ بىلىكىنى تارتىپ چىڭ تۇتىۋالدى. ماھىرە خانىم بىر چوڭ ئولجىنى تۇتۇۋالغاندەك ھاياجانلىنىپ ئۆزىنى بېسىۋالالماي سۆزلەشكە باشلىدى.
 -قارىغىنە ئۇ كىم؟ (ئۇ ئىمراننى كۆرسەتتى)
 ئەتراپتىكى بولىۋاتقان ئىشلاردىن ھاڭ-تاڭ قالغان ئىمران نېمە قىلارنى بىلەلمەي تۇرۇپلا قالغان ئىدى.
 - كىچىك بولغىنىڭ بىلەن ئەجەپ يامان ئىكەنسەن. ( ئۇ ۋارقىراپ سۆزلىدى. ئىمرانمۇ ئىشنىڭ چاتاقلىقىنى پەيلىدى دە يۈگۈرۈپ كېلىپ ماھىرەنى چاقىرىپ ئېلىپ كەتمەكچى بولدى.
 ماھىرە خانىم دەرھال سول قولى بىلەن ئىمراننىڭ قولىنى تۇتۇۋالدى. نەق مەيداندا تۇتۇلغان بۇ ئىككى بايقۇش قېچىش ئۈچۈن تېرمىشىۋاتاتتى. ماھىرە خانىم ئاۋازلىرى تىتىرگەن ھالدا سۆزلىدى.
 - كېلىڭلار خالايىق، كۆرۈڭلار! مانا بۇ مېنىڭ يەتتە يىللىق ئېرىم، مانا بۇ ئۇنىڭ ئالىي مەكتەپتىن تېپىۋالغان ياش ھەم چىرايلىق ئاشنىسى.
 ئەتراپقا ئادەملەر يىغىلدى، چوڭلارمۇ، كىچىكلەرمۇ، ياشلارمۇ، قېرىلارمۇ بولۇپ 20دىن ئارتۇق ئادەم بولغانىدى.
 - ھە قېنى دەپ بېقىڭلار؟ ئاراڭلاردا يەنە قانچىلىك ئەر كىشىنىڭ مېنىڭ ئېرىمدەك خوتۇنىدىن يۇشۇرۇپ تۇتىۋالغان ئاشنىسى بار؟ توردىن تېپىۋالغان مۇھەببىتى بار؟ مەن ئەخمەق بىر يىلغىچە بىلمەي يۈرۈپتىمەن. بۇ ئىككىسى تونۇشۇپ، ماۋۇ ئۆيگە بىركىلو تۇخۇم ئەكىرىشكە قورسىقى ئاغرىيدىغان ئېرىم، ماۋۇ بۇزۇققا ھەر ئايدا مىڭلاپ پۇل بېرىپ، يۇشۇرۇن بالا تىپىشىپ، بالىنى ئالدۇرشۇپ يۈرۈپتۇ، تېخى مېنى بۇزۇق خوتۇنغا چىقىرىپ ئالتىگە كىرگەن بالامنى ماڭا تاشلاپ مېنى ئاجراشتۇرۇش سۈيقەستىنى پىلانلاپ يۈرۈپتۇ. قاراڭلار خالايىق! مانا مۇشۇلار شۇ! مانا ماۋۇ ئېرىم، مانا ماۋۇ ئۇنىڭ ئاشنىسى، جېنى نادىيەسى! بىز ئاياللار زادى نېمىگە ھېساپ؟ ئەرلىرىمىز تالادا كۆڭۈل خۇشى ئىتىپ يۈرسە، بىزنى خارلىسا، يەنە بىزگە بۆتنام چاپلاپ ھاقارەتلىسە ھەممىگە ماقۇل دەمدۇق؟ مانىڭدەك بۇزۇقلارنىڭ ئەدىۋىنى بېرىدىغان ئادەم يوقمىدۇ؟ بۇنىڭ ئاتا-ئانىسى يوقمىدۇ؟ بۇنىڭ ئاتا-ئانىسى بۇنى مەكتەپتە بۇزۇقچىلىق قىلىشقا ئەۋەتكەنمىدۇ؟
 ئىمران بىلەن نادىيە ئەمدى قېچىشنىڭ تەسلىكىنى ھېس قىلىدى ۋە نومۇستىن باشلىرىنى ساڭگىلتىپ تۇرۇشتى، ماھىرە خانىم توختىماي ھاياجانلىنىپ سۆزلەۋاتاتتى.
 -ھەي ئەرلەر! مېنىڭ ئېرىمگە ئوخشاش قوي تېرىسىگە ئورنىۋالغان بۆرىلەر ئۇنداق قىلماڭلار! بىز ئايال بولۇپ يارىلىپ گۇناھ قىلدىقمۇ؟ ئانا بولۇپ گۇناھ ئىش قىلدىقمۇ؟ نېمىشقا بۇ كۈندە جەمىيئەت بۇنچىۋالا بۇزۇلۇپ كېتىدۇ؟ بۇنىڭدا كىمنىڭ مەسئۇليىتى بار؟ بۇنىڭغا ھاي دەيدىغان بىر ئادەم يوقمىدۇ؟ بالىلىرىمىز، ئۇلار قۇنچاقمۇ؟ ئەجىبا ئۇلار بىزنىڭ نېمە ئىشلارنى قىلىپ يۈرۋاتقىنىمىزنى بىلمەمدۇ؟
 -ئىمران! سەن بۈگۈن مۇشۇ خالايىق ئالدىدا، نېمە ئۈچۈن مەندىن يۈز ئۆرۈپ تالاغا قارىغىنىڭنىڭ سەۋەبىنى ئېنىق دەپ بەر؟ نادىيە سەنمۇ نېمىشقا ئۆيى، ئايالى، بالىسى بار ئەر كىشىنىڭ ئۆيىنى سۇيقەسىتلىرىڭ بىلەن نابۇت قىلىش ئورنىغا، ئۆزۈڭنىڭ ئارزۇلىرىغا يەتمەكچى بولغانلىقىڭنىڭ سەۋەبىنى ئېيتىپ بەر؟ ئەگەر بۈگۈن ئىككىڭلار راستنى دىمىسەڭلار ئەمدى مېنى قىلدىغىنىمنى كۆرۈڭلار! خورلۇق ۋە ئازابتىن، ئارقىسى چىقماس گۇمانلاردىن بولىشىغىچە تويغان، ئالدانغان ئايالنىڭ نېمە قىلدىغانلىقىنى كۆرۈڭلار!
 ئارىدىن بۇ مۇيىسپىت بۇۋاي ئوتتۇرغا چىقتى: «ھەممىنى قىلغان مۇشۇ بۇزۇق، ئەگەر بىزنىڭ زامانىمىز بولغان بۇلسا بۇنداق مەينەت باسقان نەسلەرنى، بىز تاش-چالمىلار بىلەن ئۇرۇپ يەرگە يەكسەن قىلغان بۇلاتتۇق. نېمە بولۇپ كېتىۋاتىدۇ بۇ زاماننىڭ قىزلىرى؟».
 (ھەممىسى قىزلار، بۇ بۇزۇق! دىگەن گەپلەرنى ئاڭلاپ چىداپ تۇرالمىغان نادىيە قولىنى ماھىرەدىن سىلكىشتۈرۈپ ئاجىرتىپ سۆزلىدى).
 - ھە! قېنى نوچى بولساڭلار، ئۇرۇڭلار، تاش ئېتىپ يەر بىلەن يەكسەن قىلىڭلار، مانا قاراڭلار، ئۇ ئەيمەنمەستىن كوپتىسىنى ئۈستىگە قايرىپ، قورسىقىنى ئاچتى. مانا قورسىقىمدىكى بۇ بالا ئالدىمىزدىكى بۇ ئەرنىڭ بەش ئايلىق بولغان بالىسى.
 ( ھېلىقى مۇيسپىپ بۇۋاي كۆز ئالدىدىكى بۇ ئىشلارنى كۆرۈپ:« توۋا خۇدايىم، زامان ئاخىرى بولىدىمۇ نېمە؟ نېمە ھاياسىزلىق بۇ؟» دەپ كەينىگە داجىدى.
 نادىيە سۆزىنى داۋاملاشتۇردى.
 -شۇنداق قىزلار! ھەممىنى قىلغان بىز قىزلار! قېنى دەپ بېقىڭلار؟
 سىلەر بىلەمسىلەر؟ سىلەر نېمىنى بىلىسىلەر؟ مەن قانداق بولۇپ بۇ نائەھلىگە چاپلىشپ قالغان؟ ھە! ئىمران گەپ قىلمامسەن؟ ھەي ئىتنىڭ بالىسى، سەن دەپ بىرە قالغىنىنى؟
 ئىمران نومۇستىن ئاستا قۇيرىقىنى شىپاڭشىتىپ قاچماقچى بولدى. ئەمما ھېلىقى مۇيىسپىت بوۋاي ئۇنى چىڭ تۇتىۋالدى، ئەتراپتىكىلەرمۇ ئۇنى قورشاپ ماڭدۇرمىدى.
 -شۇنداق دېدى نادىيە سۆزىنى داۋاملاشتۇرۇپ. مەن بۇزۇق، ئەمما مېنى كىم بۇزۇق قىلغان؟ توغرا! مەن ئۇنىڭ بىلەن توردا تۇنۇشقان. ئەمما بۇ ساختىپەز مەن ئۇنىڭ بىلەن ئۆز رازىلىقىم بويىچە بىرگە بولۇشقا قوشۇلمىغاچقا، مېنىڭ چېيىمغا دورا ئارلاشتۇرۇپ مېنى بىھۇش قىلىپ مەقسىتىگە يەتكەن. مەن شۇ كۈندىن ئېتىبارەت ئۇنىڭدىن ئايرىلالماس بولۇپ قالغان. قۇرسۇقۇمدىكى بۇ بالىدا نېمە گۇناھ بار؟ دوختۇر ئەگەر بۇ قېتىم يەنە ئالدۇرسام، ئەمدى بالىلىق بولالمايدىغانلىقىمنى ئېيتتى. شۇڭا مەن ئىمران بىلەن توي قىلالايمەن دەپ ئويلاپ ئۆزۈمگە ئىشىنىپ ئۇنىڭغىمۇ ئېيتماي بۇ بالىنى قورسىقىمدا چوڭ قىلۋاتىمەن. شۇنداق، مەن سۇيقەستچى، ئەمما مەن بۇ سۇيقەستنى بۇ بىچارە بالام ئۈچۈن قىلىۋاتىمەن. مىڭلاپ ئالغان پۇلنى ئۆزۈملا خەجلىمىدىم، ماڭا ئوخشاش ئالدانغان ئەخمەق شور پىشانە دوستۇم ئۆزىنى ئۆلتۈرۋالماقچى بولۇپ دورا ئىچىۋالغان، ئۇ كېيىن ھايات قالدى. ئەمما ھازىر ئۇ جىگەر زەئىپلىشىش كېسىلىگە گىرىپتار بولدى. ئۇ ھېچكىمگە ئېيتماسلىقنى ئېيتقان. مەن ئۇنىڭ پۇللىرىنى ئەشۇ دوستۇمنىڭ داۋالىنىش ئىشلىرىغا ئىشلەتتىم.
 نادىيەنىڭ سۆزلىرىنى ئاڭلاۋاتقان ئىمران بېشىغا سوغۇق بىر چىلەك سۇ قۇيۇلغاندەك ئەندىكىپ كۆزلىرى قاراڭغۇلىشىشقا باشلىدى. كۆز ئالدىدىكى بۇ سەن تاز دىگۈچە، مەن تاز دەۋالاي دەپ ئالدىغا ئۆتىۋىلىپ قورسىقىنى ئېچىپ مىڭ يىرىدىن تۆكۈلۈپ قان-زار يىغلاۋاتقان بۇ قىزنىڭ سۆزلىرى، ماھىرە خانىمنىمۇ ھاڭ قالدۇردى. ئۇ ھازىر شۇ پەيىتتە كىمنى ئەيىپلەشنى، كىمنى تىللاشنى، كىمگە نېمە دىيىشىنى ھېچ بىلەلمىدى.
 نادىيە قورسىقىنى ياپتى. ئالدى كەينىگە قارىماي ئاستا-ئاستا توپ ئارىسدىن چىقىپ مەكتەپ تەرەپكە قاراپ ماڭدى.
 ئىمرانمۇ بېشىنى ساڭگىلتىپ ماڭدى. ئەتراپتىكى كىشلەرمۇ ئۇنى توسىمىدى. ئارتۇق گەپمۇ قىلمىدى.
 ماھىرە تۇرغان جايىدا مىدىرلىماي تۇرۇپلا قالدى. ئۇ شۇ تاپ نېمە قىلارنى ھېچ بىلمەي قالغان ئىدى.
 قەدىرلىك ئوقۇرمەن! بۇئاساسەن بىر راست ۋەقەلىك. سىزنىڭچە بۇ ۋەقەلىكنىڭ ئاخىرىسى قانداق داۋاملىشار؟ نەتىجىسى قانداق چىقار؟ مەنمۇ ئۇلارغا ئوخشاش بۇ ئىشنىڭ نەتىجىسىنى تەسەۋۇر قىلىشقا ئاجىزلىق قىلىمەن.
 شۇڭلاشقا ئاخىرىنى ئويدۇرما قىلىپ داۋاملاشتۇرشنى خالىمىدىم.
 سىزنىڭچە بۇ يەردىكى خاتالىق زادى كىمدىدۇر؟
 قىز بالىنى ئالدىغان ئىمراندىمۇ؟ ئالدانغانلىقىنى بىلىپ تۇرسىمۇ يەنىلا توختىماي پاتقاققا پېتىپ كىرگەن نادىيەدىمۇ ؟ ياكى ئىشلارنى دەسلىپىدە بايقاشقا ماھىر بولۇپ، ئېرىنى توسۇشقا ئامالسىز قالغان ماھىرەدىمۇ؟ ۋە ياكى ھايادىن، ئىناقلىقتىن ،ئەدەپتىن ئايرىلىپ ئۆزىنى ئالداپ ياشاپ كېلىۋاتقان بىچارە ئادەملەردىمۇ؟ شۇ تاپتا يەنە قانچىلىك كىشى بىر-بىرىنى ئالداۋاتقاندۇ؟ۋە ئالداش ئويىدا بولىۋاتقاندۇ؟ بۇنىسى بەلكىم ھەر بىرىمىزنىڭ كۆڭلىگە ئېنىق ئاياندۇر. ئەمما شۇنداق بىر نەرسە ئېنىقكى: «دۇنيادا ئېچىلمايدىغان سىر يوق. رېئاللىق ھامان ئەڭ ياخشى پاكىت!».
 
 ئاپتۇرى :
 زۇلپىيە ئەمەتجان