مۇھەممەد رەھىم شېئىرلىرىدىن
مەيلى دەيتتىم، گەپمۇ قىلمايتتىم
قارچۇغىنى قۇرغۇي دېسىڭىز.
كۈلۈپ كەتتىم غىدىقىم كېلىپ
سىزگە شۇنداق ئۆگەتكەنمىدى
ئۇستازىڭىز، ئاتا-ئانىڭىز؟
ناچارمىدى سىزنىڭ باشتىلا
تىل دەرسىدىن ئىمتىھانىڭىز.
ناچار بولسا، ئۆزىڭىزدە گەپ،
ئارتماڭ ئۇنى مىللىتىڭىزگە.
ئۇيغۇر تىلى سۈكۈت قىلالماس
«ئۇرغۇي» دىگەن ئىللىتىڭىزگە.
ئىسمىڭىزنى خاتا ئاتىسام،
ئاچچىقىڭىز كېلىدۇ راسا.
خاتا ئاتاپ مىللەت نامىنى،
ئوخشاشقۇ دەپ ئويناتماڭ ھاسا.
« ئۇيغۇر»دىگەن ئۇلۇغ نام بىلەن
ماختىنىشقا سىزمۇ تەلەپكار.
«ئۇرغۇي» ئەمەس«ئۇيغۇر»دېيىشكە
بۇ شېئىرىم بولسۇن مەدەتكار.
1986-يىلى 21-نويابىر. ئۈرۈمچى
«جان تەسەددۇق» ناملىق شېئىرلار توپلىمىدىن ئېلىندى.
مەنبە: يۈكسەل بلوگى ، يازما : ئۇرغۇي ئەمەس، ئۇيغۇر
بۇ شېئرنى مەن تولۇقسىزدا ئوقۇۋاتقان چىغىمدا تىل-ئەدەبىيات ئوقۇتقۇچىمىز ئوقۇپ بەرگەنتى.ھىلىھەممۇ مىللىتىنىڭ نامىنى توغرا ئاتىيالمايدىغانلار كۆپ.
ئۆزىنى يىتتۈرۈپ قويغان ئادەم
ئاپتور: مۇھەممدئىمىن ئابدۇۋەلى
ﺋﺎھ، ﺋﯧﺴﯩﺖ ! ﺳﻪي ﺷﻪﻧﺠﺎڭ ﺋﯚﻟﯜپ ﻛﻪﺗﺘﻰ، 35 ﻳﯩﻠﻠﯩﻖ ﻛﺎدﯨﺮ، 30 ﻳﯩﻠﻠﯩﻖ رەﮬﺒﻪر ﺋﯩﺪى، ﺑﯘ ﺋﺎﻟﻪﻣﺪﯨﻦ ﺋﯚزى ﻛﻪﺗﺘﻰ، ﺗﯘﭘﺮاﻗﺘﯩﻦ ﺋﯩﺰى ﻳﯜﺗﺘﻰ، ﺟﯩﺴﻤﯩﻤﯘ، ﺋﯩﺴﻤﯩﻤﯘ ﺗﻪﯕلا ﻳﻮﻗﺎﻟﺪى. ۋا، دەرﯨﺦ! ﻧﯧﻤﻪ دﯦﮕﯜﻟﯜك، ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﻐﺎ ﺋﻮرﺗﺎق ﻗﯩﺴﻤﻪت ﺷﯘ ﺗﯘرﺳﺎ؟
رەﮬﻤﻪﺗﻠﯩﻚ 50 – ﻳﯩﻠﻰ ﺧﯩﺰﻣﻪﺗﻜﻪ ﻗﺎﺗﻨﺎﺷﻘﺎن، 55 – ﻳﯩﻠﻰ ﻣﯘﺋﺎۋﯨﻦ ﮬﺎﻛﯩﻢ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﯩﺪى. 58 – ﻳﯩﻠﯩﺪﯨﻜﻰ ﺋﻮﯕﭽﯩﻠﯩﻘﻘﺎ ﻗﺎرﺷﻰ ﻛﯜرەش، 60 – ﻳﯩﻠلارﻧﯩﯔ ﻛﯧﻴﯩﻨﻜﻰ ﻳﯧﺮﯨﻤﯩﺪﯨﻜﻰ «ﻛﺎﭘﯩﺘﺎﻟﯩﺰم ﻳﻮﻟﯩﻐﺎ ﻣﺎﯕﻐﺎن ﮬﻮﻗﯘﻗﺪار»لارﻧﻰ ﺗﯘﺗﯘش، 70 – ﻳﯩﻠلاردﯨﻜﻰ ﻟﯩﻦ ﺑﻴﺎۋ، ﻛﯘﯕﺰﯨلارﻧﯩﯔ، «ﺗﯚت ﻛﯩﺸﯩﻠﯩﻚ ﮔﯘرۇھ»ﻧﯩﯔ ﻣﯘردﻟﯩﺮﯨﻨﻰ ﺗﺎزﯨلاش، 80 – ﻳﯩﻠلاردﯨﻜﻰ ﭼﯩﺮﯨﻜﻠﯩﻜﻜﻪ ﻗﺎرﺷﻰ ﻛﯜرەﺷﻠﻪردﯨﻦ ﺋﺎﻣﺎن – ﺋﯧﺴﻪن ﺋﯚﺗﯜپ، ﺑﯩﺰﮔﻪ ﺋﻮﺗﺘﯘز ﻳﯩﻞ رەﮬﺒﻪرﻟﯩﻚ ﻗﯩﻠﻐﺎﻧﯩﺪى. ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺳﻮﺗﺴﯩﻴﺎﻟﯩﺰم ﺋﯩﺸﻠﯩﺮﯨﻐﺎ ﺑﻮﻟﻐﺎن ﺋﺎﺷﯩﻘﺎﻧﻪ ﺋﯩﺸﺘﯩﻴﺎﻗﻰ ﺋﯘﻧﻰ ﺗﻮﻟﯩﻤﯘ ﻛﯧﭽﯩﻜﯩﭗ ﭘﯧﻨﺴﯩﻴﯩﮕﻪ ﭼﯩﻘﺎردى. ﺋﯘﻧﯩﯔ ﻳﯚﺗﻪﻟﺪﯨﻦ ﺋﯚﭘﻜﯩﺴﻰ ﻗﯧﻘﯩﻠﯩﭗ ﺋﯚرە ﺑﻮلاﻟﻤﺎﻳﺪﯨﻐﺎن، ﺋﯩﻜﻜﻰ ﺗﯩﺰى ﺋﺎﻏﺮﯨﭗ ﭘﯘﺗﯩﻨﻰ رۇﺳﻠﯩﻴﺎﻟﻤﺎﻳﺪﯨﻐﺎن ﻧﻪس ﺑﺎﺳﻘﯘر ﻛﯧﺴﯩﻠﻰ ﺑﻮﻟﻤﯩﻐﺎن ﺑﻮﻟﺴﺎ، ﺑﻪﻟﻜﯩﻢ ﺋﯘ ﺑﯜﮔﯜﻧﮕﯩﭽﻪ ﭘﯧﻨﺴﯩﻴﯩﮕﻪ ﭼﯩﻘﻤﯩﻐﺎن ﺑﻮلار ﺋﯩﺪى. ﺋﯘ ﻗﺎﻳﺴﻰ ﻛﯜﻧﻰ ﺋﺎﺧﺸﯩﻤﻰ ﺑﯘ ﺋﺎﻟﻪﻣﮕﻪ ﻗﯩﻴﺎﻟﻤﺎﺳﻠﯩﻖ ﻧﻪزەرى ﺑﯩﻠﻪن ﻛﯚزﯨﻨﻰ ﻳﯘﻣﻐﺎن ﭼﯧﻐﯩﺪا، ﺑﺎﺷﻘﯩلار ﺋﯘﻧﯩﯔ 98 ﻳﺎﺷﺘﺎ ﭼﯩﻘﻘﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﮬﯧﺴﺎﺑلاﺷﺘﻰ.
ۋاي، ﺋﯧﺴﯩﺖ! ﺋﯘ ﭘﯜﺗﯜن ﻧﺎﮬﯩﻴﯩﻤﯩﺰﮔﻪ ﺋﺎﺗﺎ ﻳﻮﻟﻠﯘق ﺋﺎدەم ﺋﯩﺪى، ﺗﻪر – ﺋﻪﺟﺮى، ﺗﯚﮬﭙﯩﺴﻰ ﮬﻪﻣﻤﯩﺪﯨﻦ ﻛﯚپ ﺋﯩﺪى، ﺋﯘ ﭘﯜﺗﯜن ﺑﯩﺮ ﺋﻪﺳﯩﺮ ﻳﺎﺷﺎپ، ﻳﯧﺮﯨﻢ ﺋﻪﺳﯩﺮ ﻣﯚﺗﯩﯟەرﻟﯩﻜﺘﯩﻦ ﻗﺎﻟﻤﯩﺪى. ﺷﯘﯕﺎ، ﺋﯘﻧﻰ ﺋﯧﺘﯩﯟارى ﺑﯩﻠﻪن ﺋﯘزﯨﺘﯩﺶ ﻛﯧﺮەك ﺋﯩﺪى. ﺋﯘ ﻛﯚز ﻳﯘﻣﯘپ ﺑﯩﺮ ﺳﺎﺋﻪﺗﺘﯩﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﻳﯘرﺗﻨﯩﯔ ﺋﺎق ﺳﺎﻗﺎﻟﻠﯩﺮى ﻗﺎﺗﻨﺎﺷﻘﺎن دەﭘﻨﻪ ﮬﻪﻳﺌﯩﺘﻰ ﻗﯘرۇﻟﺪى. ﻧﺎﻣﯩﺰﯨﻨﻰ داﻏﺪۇﻏﯩﻠﯩﻖ ﭼﯜﺷﯜرۈش، ﺗﻪرﺟﯩﻤﯩﮭﺎل ﻳﯧﺰﯨﺶ، ﻗﻪﺑﺮە ﺗﯧﻤﻰ ﺋﻮرﻧﯩﺘﯩﺶ ﻗﺎرار ﻗﯩﻠﯩﻨﺪى.
ﺑﯩﺮ ﺋﺎدەﻣﻨﯩﯔ دەﭘﻨﯩﺴﯩﻨﻰ ﻗﯩﻠﯩﺶ، ﻧﺎﻣﯩﺰﯨﻨﻰ ﭼﯜﺷﯜرۈش ﮬﯧﭽﻘﺎﻧﭽﻪ ﺗﻪس ﺋﯩﺶ ﺋﻪﻣﻪس، ﺗﻪﻳﻴﺎر ﺋﻪﻣﯩﺮ – ﻣﻪرۇپ ۋە ﻗﺎﺋﯩﺪﯨﻠﻪر ﺳﺎﻣﺎﻧﺪەك ﺗﻮلا. ﮬﻪرﻗﺎﻧﺪاق ﺋﺎدەم ﺑﯩﻤﺎلال ﻗﯩﻠﯩﭗ ﻛﯧﺘﻪﻟﻪﻳﺪۇ. ﺑﯩﺮاق، ﺳﻪي ﺷﻪﻧﺠﺎﯕﻨﯩﯔ دەﭘﻨﻪ ﺋﯩﺸﯩﺪا، ﺗﻪڭ ﻛﯧﭽﻪ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﺪا، ﮬﯧﭽﻜﯩﻢ ﺋﻮﻳﻠﯩﻤﯩﻐﺎن ﺑﯩﺮ ﻣﻪﺳﯩﻠﻪ ﻛﯧﻠﯩﭗ ﭼﯩﻘﺘﻰ.
دەﭘﻨﻪ ﮬﻪﻳﺌﯩﺘﯩﻨﯩﯔ ﻣﯘﺋﺎۋﯨﻦ ﻣﯘدﯨﺮى، ﻧﺎﮬﯩﻴﯩﻠﯩﻚ ﺳﯩﻴﺎﺳﯩﻲ ﻛﯧﯖﻪﺷﻨﯩﯔ ﻣﯘﺋﺎۋﯨﻦ رەﺋﯩﺴﻰ، ﺷﻪﮬﻪرﻟﯩﻚ ﺟﺎﻣﻪﻧﯩﯔ ﺧﺎﺗﯩﭙﻰ ﻗﯘرﺑﺎن داﻣﻮﻟلاﮬﺎﺟﯩﻢ:
_ رەﮬﻤﻪﺗﻠﯩﻜﻨﯩﯔ ﺋﯩﺴﯩﻢ – ﺷﻪرﯨﭙﻰ ﻧﯧﻤﻪ ﺑﻮﻟﻐﯩﻴﺪى؟ _ دﯦﯟﯨﺪى، ﮬﯧﭽﻘﺎﻳﺴﯩﻤﯩﺰﻧﯩﯔ ﺑﯩﻠﻤﻪﻳﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻤﯩﺰﻧﻰ ﺑﯩﺮدﯨﻨلا ﮬﯧﺲ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﻗﺎﻟﺪۇق.
_ ﭼﺎﺗﺎق ﺋﯩﺸﻜﻪن ﺑﯘ، _ دﯦﺪى داﻣﻮﻟلاﮬﺎﺟﯩﻢ ﮔﻮﻳﺎ ﭼﻮڭ ﺧﺎﺗﺎﻟﯩﻖ ﺳﺎدﯨﺮ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﺪەك ﭼﯚﭼﯜپ، _ ﺋﻪﺗﻪ ﺳﻪﮬﻪردە ﻧﺎﻣﯩﺰﯨﻨﻰ ﭼﯜﺷﯜرﯨﺪﯨﻐﺎن ﺗﯘرﺳﺎق، ﺋﯩﺴﻤﯩﻨﻰ ﻧﯧﻤﻪ دەپ ﺋﺎﺗﯩﻐﯘﻟﯘق ﻣﻪرﮬﯘﻣﻨﯩﯔ؟ ﺳﻪي ﺷﻪﻧﺠﺎڭ دەﭘﻤﯘ؟ ﺑﯩﺰدە ﻣﯘﻧﺪاق ﺋﯩﺴﯩﻢ ﻳﻮق، ﺋﻪزەﻟﺪﯨﻨﻤﯘ ﺑﻮﻟﯘپ ﺑﺎﻗﻤﯩﻐﺎن، ﺑﯘ ﺗﻪڭ ﻛﯧﭽﯩﺪە ﻛﯩﻤﺪﯨﻦ ﺳﻮرﯨﻐﯘﻟﯘق ﺋﻪﻣﺪى؟
راﺳﺖ، ﮬﻪرﺑﯩﺮ ﻣﯘﺳﯘﻟﻤﺎﻧﻨﯩﯔ ﻧﺎﻣﯩﺰﯨﻨﻰ ﭼﯜﺷﯜرﯨﺪﯨﻐﺎن ﭼﺎﻏﺪا، ﺋﺎﺗﺎ – ﺋﺎﻧﯩﺴﻰ ﻣﻮﻟلا ﺗﻪﻛﻠﯩﭗ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﺋﻪرزان ﻗﯩﭽﻘﯩﺮﯨﭗ ﻗﻮﻳﻐﺎن ﻣﯘﺑﺎرەك ﺋﯩﺴﻤﯩﻨﻰ ﺋﺎﺗﺎپ، ﻳﯧﺸﻰ ۋە ﻗﯩﻠﻐﺎن ﻳﺎﺧﺸﻰ ﺋﻪﻣﻪﻟﻠﯩﺮﯨﻨﻰ ﻧﺎﻣﺎزﺧﺎﻧلار ﺋﺎﻟﺪﯨﺪا ﺑﯩﺮ ﻗﯘر ﺋﻪﺳﻜﻪ ﺳﯧﻠﯩﺶ ۋاﺟﯩﭗ! ﺷﯘﻧﺪاق ﺋﯩﻜﻪن، ﻧﺎﻣﯩﺰﯨﻨﻰ ﭼﯜﺷﯜرﮔﻪن ﺋﯩﻤﺎﻣﻨﯩﯔ ﺋﻪڭ ﺋﺎﻟﺪى ﺑﯩﻠﻪن ﻣﻪرﮬﯘﻣﻨﯩﯔ ﺋﯩﺴﻤﯩﻨﻰ ﺑﯩﻠﯩﺸﻰ ﺋﻪﻗﻪﻟﻠﯩﻲ ﺷﻪرت !
ﮬﻪﻣﻤﯩﻤﯩﺰﻧﯩﯔ ﺑﯧﺸﯩﻤﯩﺰ ﭼﯜﺷﯜپ ﻛﻪﺗﺘﻰ. ﺷﯘ ﭼﺎﻏﺪا ﺑﯩﺮﺳﻰ:
_ ﮬﻪي، ﺋﯩﺴﻤﯩﻨﻰ ﺑﯩﻠﻤﯩﺴﻪك ﻧﯧﻤﻪ ﺑﻮﭘﺘﯘ؟ ﺋﯚﻟﺪى – ﻛﻪﺗﺘﻰ، «ﻣﻪرﮬﯘم» دەﭘلا ﻗﻮﻳﺴﺎق، ﻛﯩﻢ ﺳﯜرۈﺷﺘﯜرۈپ ﻳﯜرەﺗﺘﻰ؟ _ دﯦﯟﯨﺪى، دەرﮬﺎل ﻳﻪﻧﻪ ﺑﯩﺮﺳﻰ ﺋﯚﻛﺘﻪ ﻗﻮﭘﺘﻰ:
_ ﺷﯘﻣﯘ ﮔﻪﭘﻤﯘ؟ ﭼﺎﻣﻐﯘر – زەدەك، ﻛﺎلا – ﺋﯧﺸﻪﻛﻠﻪرﻧﯩﯖﻤﯘ ﺧﺎس ﻧﺎﻣﻰ، ﻣﺎرﻛﯩﺴﻰ ﺑﺎر ﺟﺎﮬﺎن ﺑﯘ! ﺋﯘ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﺋﺎدەم، ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺋﯜﺳﺘﯩﮕﻪ ﻧﻪﭼﭽﻪ ﺋﻮن ﻳﯩﻞ ﻣﯘﺷﯘ ﻧﺎﮬﯩﻴﻪ ﺧﻪﻟﻘﯩﻨﯩﯔ ﺟﺎﭘﺎﺳﯩﻨﻰ ﺗﺎرﺗﻘﺎن؛ ﺋﻮﺗﯩﺪا ﻛﯚﻳﯜپ، ﺳﯜﻳﯩﺪە ﺋﺎﻗﻘﺎن رەﮬﺒﻪر، ﺋﻪﻣﺪى – زە، ﻧﺎم – ﻧﯩﺸﺎﻧﺴﯩﺰ ﻛﯚﻣﯜۋﯦﺘﻪﻣﺪۇق؟
_ ﺑﻮﻟﺪى ﻗﯩﻠﯩﯖلار، _ دﯦﺪى ﮬﺎﺟﯩﻢ، _ ﺋﯩﺸﻘﯩﻠﯩﭗ، ﺋﯩﺴﻤﯩﻨﻰ ﺋﯧﻨﯩﻘﻠﯩﻤﯩﺴﺎق دەﭘﻨﻪ ﻗﯩﻠﻐﯩﻠﻰ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺪۇ، ﺋﯘ ﻧﺎﮬﯩﻴﯩﻤﯩﺰﮔﻪ ﻣﻪﺷﮭﯘر ﺋﺎدەم. ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺋﯩﺴﻤﯩﻨﻰ ﺑﯩﺰ ﺑﯩﻠﻤﯩﮕﻪن ﺑﯩﻠﻪن ﺑﯩﻠﯩﺪﯨﻐﺎﻧلار ﻛﯚپ. ﮬﻪرﻧﯧﻤﻪ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﻳﯧﺮﯨﻢ ﺳﺎﺋﻪت ﺋﯩﭽﯩﺪە ﺋﯩﺴﻤﯩﻨﻰ ﺗﺎﭘﺎﻳﻠﻰ.
ﺋﺎﻟﺪى ﺑﯩﻠﻪن ﻳﯧﻘﯩﻦ – ﻳﻮرۇﻗﻠﯩﺮى، ﺋﺎﻧﺪﯨﻦ ﻣﯘﻧﺎﺳﯩﯟەﺗﻠﯩﻚ ﺗﺎرﻣﺎﻗلار، ﻣﻪﺳﯩﻠﻪن، ﺗﻪﺷﻜﯩلات ﺑﯚﻟﯜﻣﻰ، ﻛﺎدﯨﺮلار ﺋﯩﺪارﯨﺴﻰ، ﺋﺎرﺧﯩﭗ ﺋﯩﺪارﯨﺴﻰ دﯦﮕﻪﻧﺪەﻛﻠﻪرﮔﻪ ﺗﯧﻠﯧﻔﻮن ﺋﯘردۇق. ﺑﯘﻧﺪاق ﺗﻪڭ ﻛﯧﭽﯩﺪە ﺋﯘرﻏﺎن ﺗﯧﻠﯧﻔﻮﻧﻨﯩﯔ ﺋﺎۋارﯨﭽﯩﻠﯩﻘﻰ ﺑﻪك ﻛﯚپ ﺋﯩﻜﻪن.
ﺑﻪزﯨﻠﻪر ﺗﯧﻠﯧﻔﻮﻧﻨﻰ ﺋﺎﻟﻤﯩﺪى، ﺑﻪزﯨﻠﻪر ﻏﯘدۇرﯨﺪى:
_ ﺋﺎ – ﮬﺎي، ﻧﯧﻤﻪ ﮔﻪپ ﺑﯘ؟ ﺗﻪڭ ﻛﯧﭽﯩﺪە ﺋﺎدەﻣﻨﻰ ﺋﺎۋارە ﻗﯩﻠﯩﭗ. ﻣﻪن ﺋﯘﻧﯩﯔ دادﯨﺴﻰ ﻳﺎ ﺑﺎﻟﯩﺴﯩﻤﯩﺪﯨﻢ ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺋﯩﺴﻤﯩﻨﻰ ﺑﯩﻠﮕﯩﻠﻰ؟ _ دﯦﺪى.
ﺑﻪزﯨﻠﻪر:
_ ﻳﯧﻘﯩﻦ ﺋﯚﺗﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﻤﯩﺰﻏﯘ راﺳﺖ ! «ﺳﻪي ﺷﻪﻧﺠﺎڭ» دەﻳﺘﺘﯘﻗﻘﯘ ﺷﯘ. ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺋﯩﺴﻤﯩﻨﻰ ﺋﺎﺗﺎش زۆرۈرﯨﻴﯩﺘﻰ ﺑﻮﻟﻤﯩﻐﺎﻧﺪﯨﻜﯩﻦ، ﺳﻮرﯨﻤﺎﭘﺘﯩﻜﻪﻧﻤﯩﺰ. ﺳﻮراﺷﻤﯘ ﺋﻪﭘﺴﯩﺰﻏﯘ؟ _ دﯦﺪى.
ﺋﺎرﺧﯩﭗ ﺋﯩﺪارﯨﺴﯩﻨﯩﯔ ﺑﺎﺷﻠﯩﻘﻰ ﻳﻮﺗﻘﺎﻧﺪا ﻳﯧﺘﯩﭗ ﺋﻪﺳﻨﯩﮕﯩﻨﯩﭽﻪ:
_ ﻳﻮق، ﻳﻮق! _ دﯦﺪى.
_ ﻧﯧﻤﻪ ﻳﻮق؟
_ ﺳﯩﻠﻪر ﻧﯧﻤﯩﻨﻰ ﺳﻮرﯨﻐﺎن ﺑﻮﻟﺴﺎﯕلار ﺷﯘ.
_ ﻧﯧﻤﯩﺸﻘﺎ ﻳﻮق؟
_ 72 – ﻳﯩﻠﻰ ﺋﻮت ﻛﯧﺘﯩﭗ ﻛﻮﻧﺎ ﺋﺎرﺧﯩﭙلار ﻛﯚﻳﯜپ ﺗﯜﮔﯩﮕﻪن، _ ﺋﯘ ﺷﯘﻧﺪاق دەﭘلا ﺗﯘرۇﭘﻜﯩﻨﻰ ﺟﺎلاﻗﻘﯩﺪە ﻗﻮﻳﯘۋەﺗﺘﻰ.
ﺗﻪﺷﻜﯩلات ﺑﯚﻟﯜﻣﻰ ﺑﯩﻠﻪن ﻛﺎدﯨﺮلار ﺋﯩﺪارﯨﺴﻰ ﺑﯩﺮ ﺳﺎﺋﻪﺗﻠﻪردﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﺟﺎۋاب ﺑﻪردى:
_ ﺑﯩﺰدﯨﻜﻰ ﺑﺎرﻟﯩﻖ ﺗﯩﺰﯨﻤﻠﯩﻚ، ﺋﺎرﺧﯩﭙلارﻧﻰ ﺗﻪﻛﺸﯜردۇق. ﭘﻪﻗﻪت «ﺳﻪي ﺷﻪﻧﺠﺎڭ» دەﭘلا ﺑﺎر ﺋﯩﻜﻪن، 1985 – ﻳﯩﻠﯩﺪﯨﻜﻰ ﭘﯧﻨﺴﯩﻴﯩﮕﻪ ﭼﯩﻘﯩﺶ ﺗﻮﻏﺮﯨﺴﯩﺪﯨﻜﻰ ﺋﯩﻠﺘﯩﻤﺎﺳﯩﻨﯩﻤﯘ ﺗﺎﭘﺘﯘق. ﺋﯘﻧﯩﯖﻐﯩﻤﯘ ﺷﯘﻧﺪاق دەپ ﺋﯩﻤﺰا ﻗﻮﻳﯘﭘﺘﯘ.
ﺑﯘ ﻧﯧﻤﻪ ﺑﻮﻟﻐﯩﻨﻰ؟ ﺑﯩﺰ ﺑﯩﻠﻪن ﻣﯘﺷﯘ ﻧﺎﮬﯩﻴﯩﺪە ﺑﯩﺮ ﺋﻪﺳﯩﺮ ﺑﯩﻠﻠﻪ ﻳﺎﺷﯩﻐﺎن، ﺋﯩﺰى ﭼﯜﺷﻤﯩﮕﻪن ﺗﺎغ – دەرﻳﺎ، ﭼﯚل – ﺟﻪزﯨﺮە، ﺋﯧﺘﯩﺰ – ﺋﯧﺮﯨﻖ ﻗﺎﻟﻤﯩﻐﺎن ﺑﯩﺮ ﻣﻪﺷﮭﯘر زاﺗﻨﯩﯔ ﺋﯩﺴﻤﯩﻨﻰ ﺗﺎﭘﺎﻟﻤﯩﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻤﯩﺰ ﺋﺎدەم ﺋﻪﻗﻠﯩﮕﻪ ﺳﯩﻐﻤﺎﻳﺘﺘﻰ. ﺷﯘﻧﺪاق ﻗﯩﻠﯩﭗ، ﺑﻪﻟﮕﯩﻠﻪپ ﺑﯧﺮﯨﻠﮕﻪن ﻳﯧﺮﯨﻢ ﺳﺎﺋﻪت ۋاﻗﯩﺖ ﺋﯜچ ﻳﯧﺮﯨﻢ ﺳﺎﺋﻪﺗﺘﻪ ﻧﻪﺗﯩﺠﯩﺴﯩﺰ ﺋﺎﻳﺎﻏلاﺷﺘﻰ. ﺋﻪﻣﺪى ﺋﯘ ﻣﻪرﮬﯘم ﺗﯘﻏﯘﻟﻐﺎن ﻛﻪﻧﺘﻜﻪ، ﺋﯘ ﺋﻮﻗﯘﻏﺎن، ﺑﯩﻠﯩﻢ ﺋﺎﺷﯘرﻏﺎن ﻳﻪرﻟﻪرﮔﻪ ﺑﯧﺮﯨﭗ ﺋﺎلاﻗﯩﻠﯩﺸﯩﺸﻜﻪ ﺋﯜﻟﮕﯜرﻣﻪﻳﺘﺘﻰ. ﺷﯘﯕﺎ، ﮬﺎﺟﯩﻤﻨﯩﯔ ﺗﻪﺷﻪﺑﺒﯘﺳﯩﻐﺎ ﺋﺎﺳﺎﺳﻪن، «ﺳﻪي» ﺑﯩﻠﻪن ﺗﻪﻟﻪﭘﭙﯘز ﻗﯩﻠﯩﻨﯩﺪﯨﻐﺎن ﺑﺎرﻟﯩﻖ ﺋﯘﻳﻐﯘرﭼﻪ ﺋﯩﺴﯩﻤلارﻧﻰ ﻳﯧﺰﯨﭗ ﻣﯘلاﮬﯩﺰە ﻗﯩﻠﯩﭗ ﻛﯚردۇق:
ﺳﻪﻳﺪى
ﺳﻪﻳﭙﻰ
ﺳﻪﻳﺪۇﻟلا
ﺳﻪﻳﭙﯘﻟلا
ﺳﻪﻳﭙﯩﺪﯨﻦ
ﺳﻪدﯨﺮدﯨﻦ
ﺳﻪﭘﻪر
ﺳﻪﻣﻪت
……
ﺋﯩﺴﯩﻤلارﻧﻰ ﻗﺎﺗﺎر ﺗﯩﺰﯨﯟەﺗﺘﯘ – ﻗﯘ، ﺋﻮﻟﺘﯘرۇپ ﻗﺎﻟﺪۇق. ﻗﺎﻳﺴﻰ ﺋﯩﺴﯩﻤﻨﻰ ﻣﯘﻗﯩﻤﺪاش ﻛﯧﺮەك؟ ﺑﯘ _ ﺑﯩﺮﺳﯩﮕﻪ ﺋﯩﺴﯩﻢ ﻗﻮﻳﯘش ﺋﻪﻣﻪس، ﺋﻪﺳﻠﯩﺪە ﻗﻮﻳﯘﻟﯘپ ﺑﻮﻟﻐﺎن ﺋﯩﺴﯩﻤﻨﻰ ﺗﯧﭙﯩﺶ ﺋﯩﺪى. ﺷﯘﯕﺎ، ﻗﺎرﯨﺴﯩﻐﺎ ﻣﯘﻗﯩﻤﺪاﺷﻘﺎ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺘﺘﻰ. ﺋﺎﺧﯩﺮ ﺑﯘ ﺋﯩﺸﻨﯩﯖﻤﯘ ﻗﺎﻣلاﺷﻤﺎﻳﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﺑﯩﻠﯩﭗ ﻳﻪﺗﺘﯘق. ﺋﻪﮬﯟاﻟﻨﻰ ﮬﺎﻛﯩﻤﻐﺎ ﻣﻪﻟﯘم ﻗﯩﻠﻤﺎي ﺑﻮﻟﻤﯩﺪى:
_ ﻗﺎﻧﺪاق ﮔﻪپ ﺑﯘ؟ _ دﯦﺪى ﮬﺎﻛﯩﻢ ﺗﯩﻠﯩﻨﻰ ﭼﺎﻛﯩﻠﺪﯨﺘﯩﭗ، _ ﻧﯧﻤﻪ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﺑﻮﻟﻤﯩﺴﯘن، ﺋﯩﺴﻤﯩﻨﻰ ﺗﯧﭙﯩﯖلار، ﺋﯘ ﺑﯩﺮ ﺋﺎدەﻣﻐﯘ؟ 98 ﻳﯩﻞ ﺋﯚﻣﯜر ﻛﯚرﮔﻪن، ﺗﯧﺨﻰ ﺗﯜﻧﯜﮔﯜﻧﮕﯩﭽﻪ ﺑﯩﺰ ﺑﯩﻠﻪن ﺑﯩﻠﻠﻪ ﻳﺎﺷﯩﻐﺎن ﺑﯩﺮ ﭘﯧﺸﻘﻪدەم رەﮬﺒﻪرﻧﯩﯔ ﺋﯩﺴﻤﯩﻨﻰ ﺗﺎﭘﺎﻟﻤﯩﺪۇق، دﯦﺴﻪك، ﻛﯩﻤﻤﯘ ﺋﯩﺸﯩﻨﻪر؟ ﺑﯩﻠﯩﺪﯨﻐﺎﻧلار، ﻣﯧﻨﯩﯖﭽﻪ، ﻧﺎﮬﺎﻳﯩﺘﻰ ﻛﯚپ. دەﭘﻨﻪ ۋاﻗﺘﯩﻨﻰ ﺋﻪﺗﻪ ﭘﯧﺸﯩﻦ ﻧﺎﻣﯩﺰﯨﻐﯩﭽﻪ ﺋﯘزارﺗﺎﻳﻠﻰ … ﮬﻪي، ﮬﻪي، ﻣﯧﻨﯩﯔ ﺋﯩﺴﻤﯩﻢ ﻳﯜﺳﯜپ ﺟﯘﻣﯘ، ﻳﯘي ﺷﻪﻧﺠﺎڭ ﺋﻪﻣﻪس، ﻳﯜﺳﯜپ ﻣﺎﻣﯘت !
ﺋﯩﺸﺨﺎﻧﺎ ﮬﺎۋاﺳﻰ ﺑﻪك دﯦﻤﯩﻖ ﺋﯩﺪى. ﺷﺎﻣﺎﻟﺪۇرﻏﯘچ ﻳﯧﻘﯩﻤﺴﯩﺰ ﻏﯩﯖﺸﯩﭗ، ﺋﻮت ﭘﯜرﻛﯜﮔﻪﻧﺪەك ﺋﺎدەﻣﻨﯩﯔ دﯦﻤﯩﻨﻰ ﺑﻮﻏﺎﺗﺘﻰ.
ﻗﯩﺴﻘﯩلا ﻳﯩﻐﯩﻦ ﺋﺎﭼﺘﯘق.
_ ﻣﻪرﮬﯘﻣﻨﯩﯔ ﺑﺎلا – ﭼﺎﻗﯩﻠﯩﺮى ﻳﻮق، ﺋﺎﻳﺎﻟﻰ ﺋﻮن ﻳﯩﻞ ﺋﯩﻠﮕﯩﺮى ﺋﯚﻟﯜپ ﻛﻪﺗﻜﻪن، ﺋﻪﻣﺪى ﺋﺎﺧﯩﺮەﺗﻠﯩﻚ ﺋﯩﺸﻠﯩﺮﯨﻐﺎ ﺑﯩﺰ ﺋﯩﮕﻪ ﺑﻮﻟﻤﯩﺴﺎق ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺪۇ، ﻣﯘﻧﺪاق ﺋﯩﺴﺴﯩﻘﺘﺎ ﻣﯧﻴﯩﺘﻨﻰ ﻗﺎﻧﭽﯩﻠﯩﻚ ۋاﻗﯩﺖ ﺑﯩﺨﻪﺗﻪر ﺳﺎﻗﻠﯩﻐﯩﻠﻰ ﺑﻮلار؟ ﺑﯘ ﻛﯚﭘﭽﯩﻠﯩﻜﻜﻪ ﺋﺎﻳﺎن. ﺷﯘﯕﺎ، ﻣﯘز ﺗﯧﭙﯩﭗ ﺟﻪﺳﻪﺗﻨﯩﯔ ﺋﻪﺗﺮاﭘﯩﻐﺎ ﻗﻮﻳﯘپ ﺋﻪﺗﯩﮕﯩﭽﻪ ﺋﻮﺑﺪان ﺳﺎﻗلاش ﻛﯧﺮەك.
ﮬﺎﺟﯩﻢ ﺷﯘﻧﺪاق دﯦﺪى. ﺋﺎﻧﺪﯨﻦ ﮬﻪﻣﻤﯩﻤﯩﺰﮔﻪ ﻛﻮﻧﻜﺮﯦﺖ ﺋﯩﺶ ﺗﻪﻗﺴﯩﻤﺎﺗﻰ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﺑﻪردى. ﻣﻪن ﻣﻪرﮬﯘﻣﻨﯩﯔ ﺋﯩﺴﻤﯩﻨﻰ ﺋﯧﻨﯩﻘلاپ ﺗﯧﭙﯩﺸﻘﺎ ﻣﻪﺳﺌﯘل ﻗﯩﻠﯩﻨﺪﯨﻢ.
_ ﮬﻪي، _ دﯦﺪى ﮬﺎﺟﯩﻢ ﺑﯧﺸﯩﻨﻰ ﻳﯧﻨﯩﻚ ﭼﺎﻳﻘﺎپ، _ ﻣﯧﻴﯩﺘﻨﻰ ﺋﯘزاق ﺳﺎﻗلاش ﻳﺎﺧﺸﻰ ﺋﯩﺶ ﺋﻪﻣﻪﺳﺘﻰ !
ﺋﯩﮕﯩﻠﯩﮕﻪن ﺋﯘﭼﯘر ﺑﻮﻳﯩﭽﻪ ﺑﯩﺮﯨﻨﭽﻰ ﻧﯩﺸﺎن _ ﺳﻪي ﺷﻪﻧﺠﺎﯕﻨﯩﯔ 70 – ﻳﯩﻠلاردﯨﻜﻰ ﻛﺎﺗﯩﭙﻰ، ﮬﯚﻛﯜﻣﻪت ﺋﯩﺸﺨﺎﻧﯩﺴﯩﻨﯩﯔ ﻣﯘدﯨﺮى ﻳﻮﻟﺪﯨﺸﺎﺧﯘن ﺋﯩﺪى. ﺑﯘ ﺋﺎدەم 20 ﻳﯩﻞ ﺋﯩﺰﭼﯩﻞ ﺳﻪي ﺷﻪﻧﺠﺎڭ ﺑﯩﻠﻪن ﺑﯩﻠﻠﻪ ﺋﯩﺸﻠﯩﮕﻪﻧﯩﺪى.
ﻳﻮﻟﺪﯨﺸﺎﺧﯘﻧﻨﯩﯔ ﺋﯚﻳﻰ ﻧﺎﮬﯩﻴﻪ ﺑﺎزﯨﺮﯨﻐﺎ ﺋﺎﻧﭽﻪ ﻳﯩﺮاق ﺑﻮﻟﻤﯩﻐﺎن «ﮬﺎﻛﯩﻤلار ﻛﻮﭼﯩﺴﻰ» دەپ ﺋﺎﺗﯩﻠﯩﺪﯨﻐﺎن ﻛﻮﭼﯩﻨﯩﯔ ﺋﺎﻳﯩﻐﯩﺪا ﺋﯩﻜﻪن. ﺋﯘ ﻗﯧﺮﯨﭗ ﻛﯧﺘﯩﭙﺘﯘ. ﮬﻪر ﺗﯩﻨﯩﻘﯩﺪا ﺑﯩﺮ ﻳﯚﺗﻪل ﺗﯘﺗﯘپ ﮔﻪپ – ﺳﯚز ﻗﯩﻠﻤﯩﻘﻰ ﺑﻪﻛلا ﺗﻪس ﺋﯩﻜﻪن.
_ رەﮬﻤﻪﺗﻠﯩﻚ ﺑﻪك ﺋﻮﺑﺪان ﺋﺎدەﻣﺪى، _ دﯦﺪى ﺋﯘ ﻣﯧﻨﯩﯔ ﻛﯧﻠﯩﺶ ﻣﻪﻗﺴﯩﺘﯩﻤﻨﻰ ﺋﯘﻗﻘﺎﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﻳﯚﺗﻪﻟﺪﯨﻦ دﯦﻤﯩﻨﻰ ﺋﺎران ﺋﯧﻠﯩﭗ، _ ﺋﯘ ﺟﺎﭘﺎﻟﯩﻖ ﺋﯩﺸﻠﻪﻳﺘﺘﻰ، ﻧﺎﮬﯩﻴﯩﻤﯩﺰ ﺧﻪﻟﻘﯩﮕﻪ ﺟﯩﻖ ﻳﺎﺧﺸﻰ ﺋﯩﺸلارﻧﻰ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﺑﻪرﮔﻪن.
ﻳﻮﻟﺪﯨﺸﺎﺧﯘن ﻣﯘﺷﯘ ﮔﻪﭘﻠﻪرﻧﻰ دەۋاﺗﻘﺎﻧﺪا ﻛﯚزﯨﮕﻪ ﻟﯩﻖ ﻳﺎﺷﻨﯩﯔ ﺗﻮﻟﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﻛﯚرۈپ ﻗﺎﻟﺪﯨﻢ.
_ ﺑﯩﺮ ﭼﺎﻏلاردا، ﮬﻪي، ﺋﻪﺟﻪب زاﻣﺎﻧلار ﺋﯩﺪى ﺋﯘ، _ ﺋﯘ ﻗﺎﺗﺘﯩﻖ ﻳﯚﺗﻪﻟﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﭼﻮﯕﻘﯘر ﮬﻪﺳﺮەت ﺗﺎرﺗﺘﻰ، _ ﺗﯚﻣﯜردﯨﻦ ﭘﯜﺗﻜﻪﻧﺪەك ﻛﺎراﻣﻪت ﺋﺎدەم ﺋﯩﺪى، ﺧﯘددى ﮬﺎرﻣﺎﻳﺪﯨﻐﺎﻧﺪەك، ﺋﯚﻟﻤﻪﻳﺪﯨﻐﺎﻧﺪەك ﻣﺎﯕﺎﺗﺘﻰ. ﺑﯘ ﻧﺎﮬﯩﻴﯩﻨﯩﯔ ﻗﺎﻳﺴﻰ ﺑﯩﺮ ﺑﯘﻟﯘڭ – ﭘﯘﭼﻘﺎﻗﻠﯩﺮﯨﻐﺎ ﺋﯘ ﺑﺎرﻣﯩﻐﺎن؟ ﺋﯘ ﭼﺎﻏلاردا ﺑﯩﺮ زاﻏﺮﯨﻨﻰ ﭘﻮﺗﺎﯕﻐﺎ ﺗﯜﮔﯜۋﯦﻠﯩﭗ، ﻗﻮرﺳﯩﻘﯩﯔ ﺋﺎﭼﺴﺎ ﺳﻮﻏﯘق ﺳﯘﻏﺎ ﭼﯚﻛﯜرۈپ ﻳﻪپ، ﻧﻪدە ﻛﻪچ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﺷﯘ ﻳﻪردە ﻳﯧﺘﯩﭗ، ﭘﯩﻴﺎدە ﻧﻪﭼﭽﻪ ﻛﯜﻧﻠﻪپ ﻣﺎﯕﯩﺪﯨﻐﺎن ﮔﻪپ. ﭘﯘﺗﯘﯕﻨﻰ ﺗﺎش ﭼﺎﻗﻘﺎن، ﺋﻪت – ﻳﯧﻨﯩﯖﻨﻰ ﺷﺎخ – ﺷﯘﻣﺒﯩلار ﻳﯩﺮﺗﻘﺎن، ﻣﻪن ﺋﯘ ﺋﺎدەﻣﻨﯩﯔ ﭼﯩﺪاﻣﻠﯩﻘﯩﻐﺎ راﺳﺘﺘﯩﻨلا ﮬﻪﻳﺮان ﺑﻮلاﺗﺘﯩﻢ، ﺗﯚﻣﯜرﻣﯘ ﭼﯩﺪﯨﻤﺎس ﺋﯘﻧﺪاق ﺋﯩﺸﻠﻪﺷﻜﻪ. ﺋﯘ ﭼﺎﻏﺪا ﺑﯜﮔﯜﻧﻜﯩﺪەك ﺋﺎﻟﯩﻲ دەرﯨﺠﯩﻠﯩﻚ ﻣﺎﺷﯩﻨﯩلار ﻧﻪدە؟ ﺑﯜﮔﯜﻧﻜﻰ ﻣﯩﺸﭽﺎﻧلار ﺋﻪﮔﻪر ﺋﺎﺷﯘﻧﺪاق دالادا ﺑﯩﺮ ﻛﯧﭽﻪ ﻗﻮﻧﯘپ ﻗﺎﻟﺴﺎ، ﭼﯩﺸﻰ ﭘﺎﺷﯩلارﻣﯘ ﺑﯩﺮلا ﭼﯧﻘﯩﭗ ﺋﯚﻟﺘﯜرۈپ ﻗﻮﻳﯩﺪۇ ﺋﯘلارﻧﻰ. ﻗﺎراپ ﺗﯘرۇڭ، راﺳﺘﺘﯩﻨلا ﺷﯘﻧﺪاق ﺑﻮﻟﯘپ ﻗﺎﻟﺴﺎ، ﺑﯩﺰ ﺋﯘلارﻧﻰ «ﺋﯩﻨﻘﯩلاﺑﯩﻲ ﻗﯘرﺑﺎن» دەپ ﺋﯜچ ﻳﯩﻞ ﺷﺎن – ﺷﻪرەﭘﻜﻪ ﻛﯚﻣﯜۋەﺗﻤﻪي ﺋﺎﻣﺎﻟﯩﺰ ﻳﻮق …
_ ﻳﻮﻟﺪﯨﺸﺎﺧﯘﻧﯩﻜﺎ، دەل ﻣﯘﺷﯘﻧﯩﯔ ﺋﯜﭼﯜن ﺑﯘ ﺋﺎدەﻣﻨﯩﯔ ﺋﯩﺴﻤﯩﻨﻰ ﺗﺎﭘﻤﯩﺴﺎق زادى ﺑﻮﻟﻤﯩﺪى.
_ ﮬﻪي، ﻳﺎدﯨﻤﺪا ﺑﻮﻟﺴﯩﭽﯘ، ﻣﯘﺷﯘ ﺋﯩﺴﯩﻢ؟
_ 20 ﻳﯩﻞ ﺑﯩﻠﻠﻪ ﺋﯩﺸﻠﯩﮕﻪن ﺗﯘرﺳﯩلا؟
_ ﺋﯚﮬﮭﯜ، ﺋﯚﮬﮭﯘ … ﺋﯚﻟﮕﻪﻧﻨﯩﯔ ﺋﻪﻳﯩﺒﯩﻨﻰ ﻛﻮﭼﯩلاش ﮔﯘﻧﺎھ! ﺑﯘ ﺋﺎدەﻣﻨﯩﯔ ﺑﯩﺮ ﺋﯩﺸﻰ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺘﺘﻰ. ﺋﯩﺴﻤﯩﻨﻰ ﺋﺎﺗﺎپ ﺳﺎﻟﺪۇﻗﻤﯘ، ﺷﯘ ﻳﻪردﯨلا ﻗﺎﺗﺘﯩﻖ ﺋﺎﭼﭽﯩﻘلاپ ﻛﯧﺘﻪﺗﺘﻰ. ﺑﯩﺮ ﻗﯧﺘﯩﻢ ﮬﯚﻛﯜﻣﻪت ﺋﻮرﮔﯩﻨﯩﺪﯨﻜﯩﻠﻪر ﺑﯩﻠﻪن ﻳﯩﻐﯩﻦ ﺋﺎﭼﺘﯘق. ﺑﺎﺷﻘﺎ ﮬﺎﻛﯩﻤلار ﺑﻮﻟﻤﯩﻐﺎﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ، ﻳﯩﻐﯩﻨﻨﻰ ﻣﻪن ﺑﺎﺷﻘﯘرﯨﺪﯨﻐﺎن، ﺳﻪي ﺷﻪﻧﺠﺎڭ ﺳﯚز ﻗﯩﻠﯩﺪﯨﻐﺎن ﺑﻮﻟﯘپ ﺑﯧﻜﯩﺘﯩﻠﺪى. ﻣﻪن ﻳﯩﻐﯩﻨﻨﯩﯔ ﺑﺎﺷلاﻧﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﺋﯧلان ﻗﯩﻠﯩﭗ «ﮬﺎزﯨﺮ ﮬﺎﻛﯩﻢ ** ﻣﯘﮬﯩﻢ ﻳﻮﻟﻴﻮرۇق ﺑﯧﺮﯨﺪۇ» دﯦﻴﯩﺸﯩﻤﮕﻪ ﺑﯩﺮ ﮬﺎﻗﺎرەﺗﻠﯩﻚ ﺳﯚز ﺑﻮﻣﺒﯩﺪەك ﻗﯘﻟﯩﻘﯩﻢ ﺗﯜۋﯨﺪە ﭘﺎرﺗﻠﯩﻤﺎﺳﻤﯘ؟ ﺋﯩﻤﺎﻧﯩﻢ ﺋﯘﭼﯘﭘلا ﻛﻪﺗﺘﻰ، ﺗﯘرﻏﺎن ﻳﯧﺮﯨﻤﺪە ﻗﻮزۇﻗﺘﻪﻛلا ﻗﺎﻟﺪﯨﻢ.
_ ﻧﯧﻤﻪ دﯦﺪى؟
_ «ﮬﻪي، لاﻟﻪك، ﻧﯧﻤﯩﺪەپ ﻳﯜرﯨﺴﻪن ﺳﻪﮬﻨﯩﺪە؟» دەﻳﺪۇ.
_ ﺑﯩﺮەر ﺧﺎﺗﺎ ﺳﯚز ﻗﯩﻠﯩﭗ ﻗﻮﻳﻤﯩﻐﺎﻧلا؟
_ ﻳﺎق، ﻣﯧﻨﯩﯔ دﯦﮕﯩﻨﯩﻢ ﻳﯘﻗﯩﺮﯨﻘﻰ ﺳﯚزلا.
_ ﺳﻪي ﺷﻪﻧﺠﺎڭ ﺷﯘﻧﺪاق دﯦﺪﯨﻤﯘ؟
_ ﺷﯘﻧﺪاق، ﺋﯚﮬﮭﯜ … ﺋﯚﮬﮭﯜ …
ﺋﯘ ﻳﯚﺗﯩﻠﯩﭗ ﻗﯧﻘﯩﻠﯩﭗ ﻛﻪﺗﺘﻰ، دﯦﻤﻰ ﺑﻮﻏﯘﻟﯘپ ﮔﯜرەن ﺗﻮﻣﯘرﻟﯩﺮى ﺑﺎرﻣﺎﻗﺘﻪك ﺗﻮﻣﻠﯘﻗﺘﺎ ﻛﯚﭘﭽﯜپ ﭼﯩﻘﺘﻰ. ﺑﯩﺮ ﮬﺎزا ﺋﺎرﻗﺎ – ﺋﺎرﻗﯩﺪﯨﻦ ﺑﺎﺳﺘﯘرۇپ ﻛﻪﻟﮕﻪن ﻳﯚﺗﻪﻟﺪﯨﻦ ﻛﺎرﯨﯟات ﺑﯧﺸﯩﺪا ﻗﻮﻳﯘﻟﻐﺎن داﺳﺘﯩﻜﻰ ﻗﯘم ﺗﻮﭘﯩﻐﺎ ﺗﯘﺧﯘﻣﺪەك ﭼﻮﯕﻠﯘﻗﺘﯩﻜﻰ ﻛﯚﻛﯜش ﺑﻪﻟﻐﻪﻣﻨﻰ ﻳﺎﻧﺪۇرﻏﺎﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﺋﺎران ﺋﻪﺳﻠﯩﮕﻪ ﻛﻪﻟﺪى.
_ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﺑﯩﻠﺪﯨﻢ، ﺑﯘ ﺋﺎدەم ﻣﻪﻧﺴﻪپ ﻧﺎﻣﻰ ﻗﻮﺷﯘﻟﻐﺎن ﺋﺎﺷﯘ ﺋﺎﺗﺎﻟﻐﯘﻧﻰ ﺋﯩﺸﻠﻪﺗﻤﯩﮕﻪن ﮬﻪرﻗﺎﻧﺪاق ﺋﺎدەﻣﻨﯩﯔ ﻟﻪۋزﯨﮕﻪ ﭘﻪرۋا ﻗﯩﻠﻤﺎﻳﺪﯨﻜﻪن، ﮬﻪﺗﺘﺎ، ﺗﯩﻠلاﻳﺪﯨﻜﻪن. ﻣﻪن ﺷﯘ ﺋﺎﭼﭽﯩﻘﯩﻤﺪا ﺋﯚزۈم ﺋﯘﭼﺮاﺗﻘﺎن ﺋﺎﺷﯘ ﺋﺎدەﻣﮕﻪ داﺋﯩﺮ ﺋﺎرﺧﯩﭙلاردﯨﻜﻰ ﻣﺎﯕﺎ ﮬﺎﻗﺎرەت ﻛﻪﻟﺘﯜرﮔﻪن ﺷﯘ ﺋﯩﺴﯩﻤﻨﻰ ﭘﯜﺗﯜﻧﻠﻪي ﺋﯚﭼﯜرۈۋﯦﺘﯩﭗ، ﺋﻮرﻧﯩﻐﺎ «ﺳﻪي ﺷﻪﻧﺠﺎڭ» دەﭘلا ﻳﯧﺰﯨﭗ ﻗﻮﻳﺪۇم. ﺋﺎﺷﯘ ﺋﯩﺴﯩﻤﻨﻰ ﺋﯘﻧﺘﯘﺷﻘﺎ ﻗﻪﺳﻪم ﻗﯩﻠﺪﯨﻢ، ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺋﯜﺳﺘﯩﮕﻪ، ﺋﯘزۇن ﻳﯩﻞ ﻛﯧﺴﻪل ﺗﺎرﺗﯩﭗ ﺋﯘﻧﺘﯘﻏﺎق ﺑﻮﻟﯘپ ﻛﻪﺗﺘﯩﻢ. ﺋﻪﻣﺪى راﺳﺘﺘﯩﻨلا ﺋﯘﻧﺘﯘپ ﻛﯧﺘﯩﭙﺘﯩﻤﻪن.
_ ﺋﻪﺳﻠﻪپ ﺑﺎﻗﺴﯩلا، ﺑﻪﻟﻜﯩﻢ، ﻳﺎدﯨﻠﯩﺮﯨﻐﺎ ﻛﯧﻠﯩﭗ ﻗﺎلار، _ دﯦﺪﯨﻢ ﺋﯜﻣﯩﺪﯨﻤﻨﻰ ﺋﯜزەﻟﻤﻪي.
ﻳﻮﻟﺪﯨﺸﺎﺧﯘن ﻛﯚزﯨﻨﻰ ﻳﯘﻣﯘپ ﺑﯩﺮ ﮬﺎزا ﺋﻮﻟﺘﯘردى، ﺋﺎﻧﺪﯨﻦ ﺑﯧﺸﯩﻨﻰ ﻳﯧﻨﯩﻚ ﭼﺎﻳﻘﯩﺪى:
_ ﻳﺎق، ﻳﺎق، زادﯨلا ﺋﯧﺴﯩﻤﮕﻪ ﺋﺎلاﻟﻤﯩﺪﯨﻢ … ﮬﻪي، ﺳﯩﻠﻰ ﻣﯧﻨﻰ ﺷﯘ ﺋﺎداۋﯨﺘﻰ ﺑﯩﻠﻪن دەپ ﺑﻪرﻣﻪﻳﯟاﺗﺎﻣﺪﯨﻜﯩﻦ، دەپ ﺋﻮﻳلاپ ﻗﺎﻟﺪﯨﻠﯩﻐﯘ ﺋﯧﮭﺘﯩﻤﺎل؟ …. ﮬﻪرﻧﯧﻤﻪ دﯦﮕﻪن ﺑﯩﻠﻪن ﺋﯚﻟﯜپ ﻛﯧﺘﯩﭙﺘﯩﻐﯘ ﺑﯩﭽﺎرە. ﺋﻪﻣﺪى ﺋﺎداۋەت ﺳﺎﻗلاپ ﻧﯧﻤﻪ ﭘﺎﻳﺪا؟ ﺋﻪﺗﻪ – ﺋﯚﮔﯜن ﺑﯩﺰﮔﻪ ﻛﯧﻠﯩﺪۇ ﺑﯘ ﺋﯚﻟﯜم ! …
ﻳﺎﻧﻔﻮﻧﯘﻣﻨﯩﯔ ﮬﻪر دەﻗﯩﻘﯩﺪە ﺑﯩﺮ ﺳﺎﻳﺮﯨﺸﯩﺪﯨﻦ ﮬﻪﻳﺌﻪﺗﺘﯩﻜﯩﻠﻪرﻧﯩﯔ ﺋﺎﻟﺪﯨﺮﯨﯟاﺗﻘﺎﻧﻠﯩﻘﻰ ﺑﯩﻠﯩﻨﯩﭗ ﺗﯘراﺗﺘﻰ.
_ ﻣﻪن ﺑﯘ ﺋﯩﺴﯩﻤﻨﻰ ﺗﺎﭘﻘﺎن ﮬﺎﻣﺎﻧلا ﺗﯧﻠﯧﻔﻮﻧﺪا ﺧﻪۋەر ﻗﯩﻠﯩﻤﻪن، _ دﯦﺪﯨﻢ ﺋﯘلارﻏﺎ.
ﻳﻮﻟﺪﯨﺸﺎﺧﯘن ﺑﯩﻠﻪن ﺧﻮﺷﻠﯩﺸﯩﭗ ﺗﺎلاﻏﺎ ﭼﯩﻘﻘﯩﻨﯩﻤﺪا ﻛﯜن ﺋﺎﻏﺎﻣﭽﺎ ﺑﻮﻳﻰ ﺋﯚرﻟﻪﭘﺘﯘ.
ﺗﻮۋا، ﮬﯧﭽﻜﯩﻢ ﺋﻮﻳﻠﯩﻤﯩﻐﺎن، ﮬﯧﭽﻘﻪﻳﻪردە ﺑﻮﻟﻤﯩﻐﺎن ﻣﺎۋۇ ﺋﯩﺸﻨﻰ ﻛﯚرۈڭ: ﺗﻪس دەي دﯦﺴﻪ، ﺑﯩﺮﻛﯩﻤﻨﯩﯔ ﺋﻪﻗﻠﯩﮕﻪ ﺳﯩﻐﻤﺎﻳﺪۇ؛ ﺋﺎﺳﺎن دەي دﯦﺴﻪ، ﮬﺎزﯨﺮﻏﯩﭽﻪ ﻳﯩﭗ ﺋﯘﭼﻰ ﻳﻮق. ﺷﯘﻧﺪاﻗلا، ﺋﺎﭘﯩﺮﯨﭗ ﻛﯚﻣﯜۋﯦﺘﻪي دەي دﯦﺴﻪ، ﺋﯘ _ ﺑﯩﺮ ﺋﺎدەم، ﺑﯩﺮ ﻧﺎﮬﯩﻴﯩﻨﯩﯔ ﺑﯩﺮ ﺋﻪﺳﯩﺮﻟﯩﻚ ﻣﯚﺗﯩﯟﯨﺮى، ﺗﯚﮬﭙﯩﺴﻰ ﺑﺎر ﺳﯩﻴﺎﺳﯩﻴﺌﻮن ! ﮬﻪﻣﻤﻪ ﺋﺎدەم ﺋﯚﻟﯩﺪۇ، ﺑﯩﺮاق، ﺋﯘ ﺋﻪﺳﻜﻰ ﺑﻮﻟﺴﯘن، ﻳﺎﺧﺸﻰ ﺑﻮﻟﺴﯘن ﻧﺎﻣﻰ ﺳﺎﻗﻠﯩﻨﯩﭗ ﻗﺎﻟﯩﺪۇ، ﺋﯘ ﺷﯘ ﻧﺎﻣﻰ ﺑﯩﻠﻪن ﺋﯚﻟﮕﻪﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻨﻤﯘ ﻧﻪﭼﭽﻪ ﺋﻮن ﻳﯩﻞ، ﮬﻪﺗﺘﺎ، ﻧﻪﭼﭽﻪ ﻳﯜز، ﻧﻪﭼﭽﻪ ﻣﯩﯔ ﻳﯩﻞ ﻳﺎﺷﺎﻳﺪۇ! ﺧﯘددى ﺋﺎﺗﯩﻠلا، ﭼﯩﻦ ﺷﯩﺨﯘاڭ، ﭼﯩﯖﮕﯩﺰﺧﺎن، ﻣﺎرﻛﺲ – ﺋﯧﻨﮕﻠﯩﺴلارﻏﺎ ﺋﻮﺧﺸﺎش.
ﺗﯩﺖ – ﺗﯩﺘﻠﯩﻖ ﺋﯩﭽﯩﺪە ﻣﺎﺷﯩﻨﯩﻨﯩﯔ ﺋﺎﻟﺪﯨﻨﻰ ﺟﺎﮬﺎﻧﺒﺎغ ﻳﯧﺰﯨﺴﯩﻨﯩﯔ ﻗﺎﻣﻐﺎﻗﻠﯩﻖ ﻛﻪﻧﺘﯩﮕﻪ ﺑﯘرۇدۇم. ﺑﯘ، رەﮬﻤﻪﺗﻠﯩﻜﻨﯩﯔ ﺗﯘﻏﯘﻟﻐﺎن ﻛﻪﻧﺘﻰ ﺋﯩﺪى. ﺋﯩﭽﯩﻤﯩﺪە، ﺑﺎﺷﻘﺎ ﺟﺎﻳﺪﯨﻦ ﺑﯘﻧﺪاق ﺗﯧﭙﯩﻠﻤﺎﺳﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﺑﯩﻠﮕﻪن ﺑﻮﻟﺴﺎم، ﺑﺎﺷﺘﯩلا ﻣﯘﺷﯘ ﻛﻪﻧﺘﻜﻪ ﻛﯧﻠﯩﺪﯨﻐﺎن ﮔﻪﭘﻜﻪن، دەپ ﺋﻮﻳﻠﯩﺪﯨﻢ. ﺧﻪﻳﺮ، ﮬﯧﻠﯩﻤﯘ ﭘﯧﺸﯩﻨﮕﻪ ﺋﯜﻟﮕﯜرﮔﯩﻠﻰ ﺑﻮلاﺗﺘﻰ.
ﺑﯘ ﻛﻪﻧﺘﺘﻪ ﺋﯚﻳﻠﻪر ﺗﺎرﻗﺎق، ﺋﺎدەم ﺷﺎلاڭ ﺋﯩﻜﻪن. ﭘﺎرﺗﯩﺰاﻧﺪەك ﻧﻪﭼﭽﻪ ﺋﻮن ﻳﻪردﯨﻦ ﺳﻮراپ، ﺋﯚﻳﻤﯘﺋﯚي ﻛﯚﭼﯜپ، ﻛﻮﭼﯩﻤﯘﻛﻮﭼﺎ ﻗﺎﺗﺮاپ ﺋﻪﻟﻠﯩﻜﺘﯩﻦ ﺋﺎرﺗﯘق ﺋﺎدەم ﺑﯩﻠﻪن ﺋﯘﭼﺮاﺷﺘﯩﻢ. ﺋﻪﭘﺴﯘس »ﺳﻪي ﺷﻪﻧﺠﺎڭ« دەپ ﺋﺎﺗﯩﻠﯩﭗ ﻗﺎﻟﻐﺎن ﺑﯘ ﺋﺎدەﻣﻨﯩﯔ ﺋﯩﺴﻤﯩﻨﻰ ﮬﯧﭽﻜﯩﻢ دەپ ﺑﯧﺮەﻟﻤﯩﺪى. ﮬﻪﺗﺘﺎ، ﻛﯚﭘﯩﻨﭽﯩﻠﯩﺮى ﺑﯘ ﻛﻪﻧﺘﺘﯩﻦ ﺑﯩﺮ ﮬﺎﻛﯩﻤﻨﯩﯔ ﭼﯩﻘﻘﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﺑﯩﻠﻤﻪﻳﺪﯨﻜﻪن. 101 ﻳﺎﺷﻠﯩﻖ ﺑﯩﺮ ﺑﻮۋاي ﺑﯩﻠﻪن ﺋﯘﭼﺮاﺷﺘﯩﻢ، ﺋﯘﻧﯩﯔ ﻗﯘﻟﯩﻘﻰ ﺋﺎﯕﻠﯩﻤﯩﻐﺎﭼﻘﺎ، ﮔﻪپ ﺋﯘﻗﺘﯘرۇش ﻣﯘﻣﻜﯩﻦ ﺑﻮﻟﻤﯩﺪى. 82 ﻳﺎﺷﻠﯩﻖ ﺑﯩﺮ ﺑﻮۋاﻳلا ﻣﯘﺷﯘ ﺋﯩﺴﯩﻤﻐﺎ ﺋﺎلاﻗﯩﺪار ﺑﯩﺮ ﺋﯩﺸﻨﻰ ﺳﯚزﻟﻪپ ﺑﻪردى. ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺋﻪﺳﻠﻪپ ﺑﯧﺮﯨﺸﯩﭽﻪ، 70 – ﻳﯩﻠلارﻧﯩﯔ ﺋﻮﺗﺘﯘرﯨﻠﯩﺮﯨﺪا ﺑﯘ ﮬﺎﻛﯩﻤﻨﯩﯔ ﺋﺎﻛﯩﺴﻰ ﺋﯚﻟﯜپ ﻛﯧﺘﯩﭙﺘﯘ. ﮬﺎﻛﯩﻤﻐﺎ ﻣﯘﺷﯘ ﺋﺎدەم ﺑﺎﻏﺎق ﺋﺎﭘﺎرﻏﺎﻧﯩﻜﻪن. ﮬﺎﻛﯩﻢ ﺑﺎﻏﺎﻗﻨﯩﯔ ﺋﯜﺳﺘﯩﺪﯨﻜﻰ ﺋﯚزﯨﻨﯩﯔ ﺋﯩﺴﻤﯩﻨﻰ ﻛﯚرۈﭘلا ﺧﯘددى ﮬﻪرە ﭼﺎﻗﻘﺎﻧﺪەك ﺋﻪﻧﺪﯨﻜﯩﭗ، ﺋﯚﻟﯜپ ﻛﻪﺗﻜﯜﭼﯩﻨﯩﯔ ﻛﯩﻢ ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﻨﯩﻤﯘ ﺳﻮرﯨﻤﺎي ﺑﺎﻏﺎﻗﻨﻰ ﻳﯩﺮﺗﯩﭗ ﺗﺎﺷﻠﯩﯟﯦﺘﯩﭙﺘﯘ ۋە ﻗﺎرﯨﻤﺎي ﻛﯧﺘﯩﭗ ﻗﺎﭘﺘﯘ … ﺑﯘ ﺑﻮۋاﻳﻨﯩﯔ ﻳﻪﻧﻪ دەپ ﺑﯧﺮﯨﺸﯩﭽﻪ، ﺷﯘﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ، ﺑﯘ ﻛﻪﻧﺘﺘﯩﻜﯩﻠﻪر ﺑﯘ ﮬﺎﻛﯩﻤﻨﻰ ﭘﻪﻗﻪﺗلا ﺋﯩﺰدﯨﻤﻪﻳﺪﯨﻐﺎن ﺑﻮﭘﺘﯘ. ﺷﯘﻧﺪاق ﻗﯩﻠﯩﭗ 60 ﻳﺎﺷﺘﯩﻦ ﺗﯚۋەن ﺋﺎدەﻣﻠﻪر ﺋﯘ ﮬﺎﻛﯩﻤﻨﯩﯔ ﻣﯘﺷﯘ ﻛﻪﻧﺘﻠﯩﻚ ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﺑﯩﻠﻤﻪﻳﺪﯨﻜﻪن، ﻳﯘﻗﯩﺮﯨلار ﺑﻮﻟﺴﺎ 40 – 50 ﻳﯩﻠلاردﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﺋﯘﻧﺘﯘپ ﻛﯧﺘﯩﭙﺘﯘ ….!
ﺋﯘھ! ﻣﺎﺷﯩﻨﯩﻐﺎ ﺋﯚزۈﻣﻨﻰ ﺋﺎﺗﺘﯩﻢ ۋە ﻳﺎﻧﻔﻮﻧﻨﻰ ﺋﺎﭼﺘﯩﻢ:
_ ﺗﺎﭘﻘﯩﻠﻰ ﺑﻮﻟﻤﯩﺪى.
_ ﻧﯧﻤﻪ؟ _ ﻗﺎرﺷﻰ ﺗﻪرەﭘﻨﯩﯔ ﺋﺎۋازﯨﺪﯨﻦ ﻗﺎﺗﺘﯩﻖ ﭼﯚﭼﯜﮔﻪﻧﻠﯩﻜﻰ ﺑﯩﻠﯩﻨﻪﺗﺘﻰ.
_ ﮬﯧﭽﻜﯩﻢ ﺑﯩﻠﻤﻪﻳﺪﯨﻜﻪن.
ﻗﺎرﺷﻰ ﺗﻪرەپ ﺑﯩﺮدەم ﺗﯘرۇپ ﻗﺎﻟﺪى، ﺋﺎﻧﺪﯨﻦ:
_ ﻗﺎﻳﺘﯩﭗ ﻛﯧﻠﯩﯔ ! _ دﯦﺪى.
ﻣﻪن ﻗﺎﻳﺘﯩﭗ ﺑﺎرﻏﺎﻧﺪا ﮬﻪﻣﻤﯩﺴﻰ ﻳﯩﻐﯩﻠﯩﭗ ﺋﻮﻟﺘﯘرۇﭘﺘﯘ. ﮬﺎﻛﯩﻤﻤﯘ ﺑﺎر ﺋﯩﻜﻪن. ﺋﻪﮬﯟاﻟﻨﻰ ﺗﻪﭘﺴﯩﻠﯩﻲ دوﻛلات ﻗﯩﻠﺪﯨﻢ.
ﺋﺎزراق ﺳﯜﻛﯜﺗﺘﯩﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ داﻣﻮﻟلاﮬﺎﺟﯩﻢ دﯦﺪى:
_ ﻣﯩﻴﯩﺘﻨﻰ ﺳﺎﻗلاش ۋاﻗﺘﻰ ﺋﯘزﯨﺮاپ ﻛﻪﺗﺘﻰ، ﺑﯘ ﻣﻪرﮬﯘﻣﻨﯩﯔ ﺋﺎﺧﯩﺮەﺗﻠﯩﻜﻰ ﺋﯜﭼﯜن ﻳﺎﺧﺸﻰ ﺋﻪﻣﻪﺳﺘﻰ. ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺋﯜﺳﺘﯩﮕﻪ ﭘﯘراپ ﻗﯧﻠﯩﯟاﺗﯩﺪۇ.
_ ﮬﻪرﻗﺎﻧﭽﻪ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﺪﯨﻤﯘ ﻣﯘﻧﺪاﻗلا ﻛﯚﻣﯜۋەﺗﺴﻪك ﺑﻮﻟﻤﺎس، ﺟﺎﻣﺎﺋﻪﺗﻜﻪ ﻛﯩﻤﻨﯩﯔ ﻧﺎﻣﯩﺰى دەﻳﻤﯩﺰ؟ ﻗﻪﺑﺮە ﺗﯧﻤﯩﻐﺎ ﻧﯧﻤﯩﺪەپ ﻳﺎزﯨﻤﯩﺰ؟ ﻳﻪﻧﻪ ﻛﯧﭽﯩﻜﺘﯜرەﻳﻠﻰ، ﺗﯩﺮﻧﺎﻗﭽﯩﻠﯩﻚ ﻳﯩﭗ ﺋﯘﭼﻰ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﺋﯩﺰدەپ ﻛﯚرەﻳﻠﻰ، _ دﯦﺪى ﮬﺎﻛﯩﻢ.
_ ﻣﯧﻨﯩﯖﭽﻪ، _ دﯦﺪى ﺧﻪﻟﻖ ﻗﯘرۇﻟﺘﯩﻴﻰ داﺋﯩﻤﯩﻲ ﻛﻮﻣﯩﺘﯧﺘﯩﻨﯩﯔ ﻣﯘدﯨﺮى، _ ﺑﯩﺮ ﻳﯩﭗ ﺋﯘﭼﻰ ﺑﺎر. ﺗﺎزا ﺋﯩﺸﻪﻧﭽﯩﻠﯩﻜﻘﯘ ﺋﻪﻣﻪس، 79 – ﻳﯩﻠﯩﻤﯘ ﻳﺎﻛﻰ 80 – ﻳﯩﻠﯩﻤﯘ، ﺗﺎزا ﺋﯧﺴﯩﻤﺪە ﻳﻮق، ﻣﻪرﮬﯘم ﻳﻪرﻟﯩﻚ ﭘﺎرﺗﻜﻮم ﭘﺎرﺗﯩﻴﻪ ﻣﻪﻛﺘﯩﭙﯩﺪە ﺑﯩﺮ ﺋﺎﻳﻠﯩﻖ ﺑﯩﻠﯩﻢ ﺋﺎﺷﯘرﻏﯩﻨﻰ ﻳﺎدﯨﻤﺪا. ﺷﯘ ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﻨﯩﯔ ﺋﺎرﺧﯩﭙﻠﯩﺮﯨﺪﯨﻦ ﺋﯩﺰ – دﯦﺮﯨﻜﻰ ﭼﯩﻘﯩﭗ ﻗﺎلارﻣﯩﻜﯩﻦ، دەﻳﻤﻪن.
_ ﺗﯧﻠﯧﻔﻮﻧﺪا ﺋﺎلاﻗﯩﻠﯩﺸﯩﭗ ﻛﯚرﺳﻪك ﻗﺎﻧﺪاق؟
_ ﻳﺎق، _ دﯦﺪى ﮬﺎﻛﯩﻢ ﻛﯧﺴﯩﭙلا، _ ﺑﺎراﻳﻠﻰ، ۋاﻗﺘﻰ ﺋﯘزﯨﺮاپ ﻛﯧﺘﯩﭙﺘﯘ، ﺋﯚزﯨﻤﯩﺰ ﺋﺎرﺧﯩﭙﺘﯩﻦ ﺑﯩﯟاﺳﯩﺘﻪ ﺋﯩﺰدەﻳﻠﻰ.
ﺷﯘﻧﺪاق ﻗﯩﻠﯩﭗ ﻳﻪﻧﻪ ﺋﯜچ ﺗﯜرﻟﯜك ﺗﻪدﺑﯩﺮ ﺑﻪﻟﮕﯩﻠﻪﻧﺪى: ﭘﯜﺗﯜن ﻧﺎﮬﯩﻴﯩﮕﻪ رادﯨﺌﻮ – ﺗﯧﻠﯧﯟﯨﺰﯨﻴﻪ ﺋﯧلاﻧﻰ ﺑﯧﺮﯨﺶ؛ ج خ ﺗﺎرﻣﯩﻘﯩﻨﯩﯔ ﻧﻮﭘﯘس ﺑﺎﺷﻘﯘرۇش ﺋﻮرﻧﻰ ﺑﯩﻠﻪن ﺋﺎلاﻗﯩﻠﯩﺸﯩﺶ؛ ﭘﺎرﺗﯩﻴﻪ ﻣﻪﻛﺘﯩﭙﯩﮕﻪ ﺑﯧﺮﯨﺶ.
ﻣﻪن دەﻣﻤﯘ ﺋﺎﻟﻤﺎي، ﺗﺎﻣﺎﻗﻤﯘ ﻳﯧﻤﻪي ۋﯨلاﻳﻪﺗﻜﻪ ﭼﺎﭘﺘﯩﻢ.
ﭘﺎرﺗﯩﻴﻪ ﻣﻪﻛﺘﯩﭙﯩﻨﯩﯔ ﻣﻪﺳﺌﯘﻟﻠﯩﺮى ﻳﺎﺧﺸﻰ ﮬﻪﻣﻜﺎرلاﺷﺘﻰ. ﻣﻪﺗﺴﻪﻳﺪى ﺋﯩﺴﯩﻤﻠﯩﻚ 45 ﻳﺎﺷلاردﯨﻜﻰ ﺑﯩﺮﺳﯩﻨﻰ ﻣﻪﺧﺴﯘس ﺋﺎﺟﺮاﺗﺘﻰ، ﺑﯩﺰ ﺋﺎرﺧﯩﭙﺘﯩﻜﻰ ﺗﯩﺰﯨﻤﻠﯩﻚ ﺑﻮﻳﯩﭽﻪ ﺑﯩﺮﻣﯘﺑﯩﺮ ﺋﺎﺧﺘﯘردۇق.
«79 – ﻳﯩﻠﻰ 1 – ﺋﺎﻳﺪﯨﻜﻰ 1 – ﻗﺎرارﻟﯩﻖ ﻛﯘرﺳﺎﻧﺘلارﻧﯩﯔ ﻳﻮﻗﻠﯩﻤﺎ دەﭘﺘﯩﺮى»ﻧﻰ ﻣﺎﻟﺘﯩلاۋﯦﺘﯩﭗ، ﺗﯘﻳﯘﻗﺴﯩﺰ ﻛﯚز ﺋﺎﻟﺪﯨﻢ ﭘﺎﻟﻠﯩﺪە ﻳﻮرۇپ ﻛﻪﺗﻜﻪﻧﺪەك ﺑﻮﻟﺪى. ﺑﯩﺮ ﮔﺮاﻓﯩﺪا ﺋﯩﺴﻤﻰ ﺳﻪرﯨﺪﯨﻦ، ۋەزﯨﭙﯩﺴﻰ ﮬﺎﻛﯩﻢ، دەپ ﻳﯧﺰﯨﻘﻠﯩﻖ ﺗﯘراﺗﺘﻰ.
_ ﺑﺎر ﺋﯩﻜﻪن، ﺑﺎر ﺋﯩﻜﻪن ! _ ﻣﻪن ﺋﺎﻟﺘﯘن ﺗﯧﭙﯩﯟاﻟﻐﺎﻧﺪەك ﮬﺎﻳﺎﺟﺎن ﺑﯩﻠﻪن ۋارﻗﯩﺮﯨﺪﯨﻢ.
ﻣﻪﺗﺴﻪﻳﺪى ﻳﯜﮔﯜرﮔﯩﻨﯩﭽﻪ ﻗﯧﺸﯩﻤﻐﺎ ﻛﯧﻠﯩﭗ ﺟﻪدۋەﻟﮕﻪ ﻛﯚز ﺗﯩﻜﺘﻰ:
_ ﻗﯧﻨﻰ؟
_ ﻣﺎﻧﺎ، ﺳﻪرﯨﺪﯨﻦ ﺋﯩﻜﻪن! ﺗﺎغ ﻳﯚﺗﻜﻪﻟﺪى، ﺷﯜﻛﺮى، ﻣﯩﯔ ﻣﻪرﺗﯩﯟە ﺷﯜﻛﺮى !!
_ ﻳﺎق، ﺋﯘ ﺋﻪﻣﻪﺳﻜﻪن، ﻣﺎﻧﺎ، ﻣﺎۋۇ ﻛﺎﺗﻪﻛﭽﯩﮕﻪ ﻗﺎرﯨﻤﺎﻣﺴﯩﺰ؟ ﻳﯧﺸﯩﻨﻰ 30 ﻳﺎش دەﭘﺘﯘ، ﺋﯘﻧﺪاﻗﺘﺎ ﺳﻪرﯨﺪﯨﻦ ﺋﺎﺗﻠﯩﻖ ﺑﯘ ﮬﺎﻛﯩﻢ 49 – ﻳﯩﻠﻰ ﺗﯘﻏﯘﻟﻐﺎن ﺑﻮﻟﯩﺪۇ. ﺳﯩﻠﻪرﻧﯩﯔ ﮬﺎﻛﯩﻤﻨﯩﯔ ﻳﯧﺸﻰ ﺑﯩﻠﻪن 30 – 40 ﻳﺎش ﭘﻪرﻗﻠﯩﻨﯩﺪۇ، _ دﯦﺪى ﻣﻪﺗﺴﻪﻳﺪى ﺷﯜﺑﮭﯩﺴﯩﺰﻟﯩﻨﯩﭗ.
_ ﺑﻪﻟﻜﯩﻢ، ﻳﯧﺸﻰ ﺧﺎﺗﺎ ﺋﯧﻠﯩﻨﯩﭗ ﻗﺎﻟﻐﺎﻧﺪۇ؟ _ ﻣﯧﻨﯩﯔ ﺗﻪن ﺑﻪرﮔﯜم ﻛﻪﻟﻤﯩﺪى.
_ ﺋﻪﻣﯩﺴﻪ، ﻣﺎﻧﺎ ﻣﺎۋۇ ﺧﯩﺰﻣﻪت ﺋﻮرﻧﻰ دﯦﮕﻪن ﻳﻪرﮔﻪ ﻗﺎراڭ، ﺑﯘ ﺑﺎﺷﻘﺎ ﻧﺎﮬﯩﻴﯩﻐﯘ؟ ﺗﻮﺧﺘﺎڭ، ﺗﻮﺧﺘﺎڭ، ﺋﻪﻣﺪى ﺋﯧﺴﯩﻤﮕﻪ ﻛﯧﻠﯩﯟاﺗﯩﺪۇ، ﻣﻪن ﺑﯩﺮ ﺋﯩﺸﻨﻰ ﺳﯚزﻟﻪپ ﺑﯧﺮەي: دەل ﻣﯘﺷﯘ ﻳﯩﻞ، ﻣﯘﺷﯘ ﺋﺎي. ﻣﯧﻨﯩﯔ ﭘﺎرﺗﯩﻴﻪ ﻣﻪﻛﺘﯩﭙﯩﮕﻪ ﺗﯘﻧﺠﻰ ﻛﯧﻠﯩﭗ ﺗﯘﻧﺠﻰ ﺳﺎﺋﻪﺗﻠﯩﻚ دەرﺳﻜﻪ ﻛﯩﺮﯨﺸﯩﻢ ﺋﯩﺪى.
ﻳﻮﻗﻠﯩﻤﺎ ﻗﯩﻠﯩﯟﯦﺘﯩﭗ «ﺳﻪي ﺷﻪﻧﺠﺎڭ» دﯦﮕﻪن ﺑﯩﺮ ﺋﯩﺴﯩﻤﻐﺎ ﻛﻪﻟﮕﻪﻧﺪە، ﮔﺎﯕﮕﯩﺮاپ ﺳﻪل ﺗﻮﺧﺘﺎپ ﻗﺎﻟﺪﯨﻤﯘ، ﻳﻪﻧﯩلا ﺋﻮﻗﯘدۇم. «ﺑﺎر!» ﺑﯩﺮ ﻳﻮﻟﯩلا ﺋﯩﻜﻜﻰ ﺋﺎدەﻣﻨﯩﯔ ﺋﺎۋازى ﺋﺎﯕلاﻧﺪى. «ﻗﺎﻳﺴﯩﯖلار؟» دﯦﺪﯨﻤﻤﻪن ﺋﺎﯕﻘﯩﺮاﻟﻤﺎي. «ﻣﻪن» دﯦﺪى ﻳﺎﺷﯩﻨﯩﭗ ﻗﺎﻟﻐﺎن، ﺳﯧﻤﯩﺰرەك ﻛﻪﻟﮕﻪن ﺑﯩﺮﺳﻰ. «ﺋﯚزﻟﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﺋﯩﺴﻤﻰ ﻧﯧﻤﯩﻜﯩﻦ؟» دەپ ﺳﻮرﯨﺴﺎم، «ﺋﺎﺷﯘ ﺋﯩﺴﯩﻢ ﺋﻪﻣﻪﺳﻤﯩﻜﻪن؟» دﯦﺪى ﺧﯘددى ﻣﯘزﻏﺎ ﻛﺎﻟﺘﻪك ﺋﺎﺗﻘﺎﻧﺪەك. «ﺳﯩﻠﻰ ﺋﯘﻳﻐﯘرﻣﯘ ﻳﺎﻛﻰ ﺷﺎﻟﻐﯘﺗﻤﯘ؟» دﯦﺪﯨﻢ ﮬﻪﻳﺮان ﻗﯩﻠﯩﭗ. «ﻛﯚزﯨﯖﯩﺰ ﺑﻮﻟﺴﺎ، ﻣﻪن ﺋﯘرﻏﯘي، ﻗﺎﻧﺪاق ﺋﺎﺗﯩﻜﺎﭼﻰ ﻧﯧﻤﯩﺒﯘ؟» دﯦﯟﯨﺪى، ﻣﯧﯖﻪﻣﺪﯨﻦ ﺗﯜﺗﯜﻧﻠﻪر ﺋﯚرﻟﯩﺪى. ﺑﯩﺮﻗﺎﻧﭽﻪﻳﻠﻪن ﭘﯩﺨﯩﻠﺪاپ ﻛﯜﻟﯜۋەﺗﺘﻰ. ﺋﺎﭼﭽﯩﻘﺘﺎ ﺋﯚزۈﻣﻨﻰ ﺋﺎران ﺗﯘﺗﯘۋاﻟﺪﯨﻢ ۋە ﻣﯘﻧﺪاق دﯦﺪﯨﻢ: ﺑﯩﺮﯨﻨﭽﻰ، دۇﻧﻴﺎدا «ﺋﯘرﻏﯘي» دەﻳﺪﯨﻐﺎن ﻣﯩﻠﻠﻪت ﻳﻮق، ﺋﯩﻜﻜﯩﻨﭽﻰ، ﺋﯘﻳﻐﯘرلاردا «ﺳﻪي ﺷﻪﻧﺠﺎڭ» دەﻳﺪﯨﻐﺎن ﺋﯩﺴﯩﻢ ﻳﻮق. ﺑﯘ ﻳﻪردە ﺋﻮﻟﺘﯘرﻏﺎﻧلارﻧﯩﯔ ﮬﻪﻣﻤﯩﺴﻰ ﮬﺎﻛﯩﻤلار، ﻟﯧﻜﯩﻦ، ﺋﯘلارﻧﯩﯔ ﺋﯚز ﺋﺎﺗﺎ – ﺋﺎﻧﯩﺴﻰ ﻗﻮﻳﻐﺎن ﺋﯚزﯨﮕﯩلا ﺧﺎس ﺋﯩﺴﻤﻰ ﺑﺎر. ﺳﯩﺰ ﺋﯘﻧﺪاق ﮔﯚﻛﯩﺮﯨﻤﻪڭ، ﺑﯘ ﻳﻪردە ﺳﯩﺰ ﺋﻮﻗﯘﻏﯘﭼﻰ، ﻣﻪن ﺋﻮﻗﯘﺗﻘﯘﭼﻰ. ﺑﻮﭘﺘﯘ، ﺋﯩﺴﻤﯩﯖﯩﺰ «ﺳﻪي ﺷﻪﻧﺠﺎڭ»ﺑﻮﻟﺴﯘن … ﻗﯩﺴﻘﯩﻐﯩﻨﻪ ﻛﯜﻟﻜﻪ ﻛﯚﺗﯜرۈﻟﺪى. ﺋﯩﻜﻜﯩﻨﭽﯩﻠﻪپ ﺳﯜرۈﺷﺘﯜرﻣﯩﺪﯨﻢ. ﺑﺎﺷﻘﺎ ﺋﻮﻗﯘﺗﻘﯘﭼﯩلارﻣﯘ ﺑﯘ ﮔﻪﭘﻨﻰ ﺋﺎﯕلاپ، ﻣﯘﺷﯘ ﺑﻮﻳﯩﭽﻪ ﻳﻮﻗﻠﯩﻤﺎ ﻗﯩﻠﯩﯟەردى. ﮬﯧﻠﯩﻘﻰ ﺗﻪﯕلا «ﺑﺎر» دﯦﮕﻪن ﻳﻪﻧﻪ ﺑﯩﺮەﻳﻠﻪﻧﻨﯩﯔ ﺋﯩﺴﻤﻰ ﺳﻪرﯨﺪﯨﻦ ﺋﯩﻜﻪن، ﻳﺎش ﺑﺎﻟﯩﻜﻪن، ﺋﯘﻧﯩﯔ ﺋﯩﺴﻤﻰ ﺋﺎﺧﯩﺮﯨﺪﯨﺮاق ﺑﯩﺮ ﻛﺎﺗﻪﻛﭽﯩﺪﯨﻦ ﭼﯩﻘﺘﻰ.
ﺋﯩﻜﻜﯩﻴﻠﻪن ﺟﻪدۋەﻟﻨﻰ ﺋﺎﻳﺎﻏﺪﯨﻦ ﺑﺎﺷﻘﺎ ﻗﺎراپ ﺑﯩﺮﻣﯘﺑﯩﺮ ﺳﯩﻴﺮﯨﭗ ﻛﯚردۇق، ﺧﯧﻠﻰ ﺑﺎﺷﺘﺎ ﺑﯩﺮ ﺟﺎﻳﺪا «ﺳﻪي ﺷﻪﻧﺠﺎڭ» دەپ ﻳﯧﺰﯨﻘﻠﯩﻖ ﺗﯘرۇﭘﺘﯘ. ﻳﯧﺸﻰ، ﻳﯘرﺗﻰ، … دﯦﮕﻪﻧﻠﻪر ﺋﺎﺳﺎﺳﻪن ﺋﯘدۇل …
ﺳﺎﻟﭙﺎﻳﻐﯩﻨﯩﻤﭽﻪ ﻣﺎﺷﯩﻨﯩﻐﺎ ﭼﯩﻘﺘﯩﻢ. ﺧﯘددى ﻧﻪﭼﭽﻪ ﺋﺎي دەم ﺋﺎﻟﻤﯩﻐﺎن، ﺗﺎﻣﺎق ﻳﯧﻤﯩﮕﻪن ﺋﺎدەﻣﺪەك ﺑﻮﺷﯩﺸﯩﭗ روﮬﯩﻢ ﭼﯜﺷﯜپ ﻛﻪﺗﺘﻰ. 90 ﻛﯩﻠﻮﻣﯧﺘﯩﺮﻏﺎ ﻳﻪﺗﻤﻪﻳﺪﯨﻐﺎن ﻳﻮﻟﻨﻰ 900 ﻛﯩﻠﻮﻣﯧﺘﯩﺮ ﻳﻮل ﻣﺎﯕﻐﺎﻧﺪەك ﮬﺎرﻏﯩﻦ ﺋﯩﺸﺨﺎﻧﯩﻐﺎ ﻛﯩﺮدﯨﻢ. ﺋﯘلار ﻣﯧﻨﯩﯔ ﻣﯘﺷﯘ ﺗﯘرﻗﯘﻣﺪﯨﻨلا ﺋﻪﮬﯟاﻟﻨﻰ ﺑﯩﻠﮕﻪن ﺑﻮﻟﺴﺎ ﻛﯧﺮەك، ﮔﻪپ ﺳﻮرﯨﻤﯩﺪى. ﺋﯘﻗﯘﺷﺴﺎم، ﮬﯧﻠﯩﻘﻰ رادﯨﺌﻮ – ﺗﯧﻠﯧﯟﯨﺰﯨﻴﻪ ﺋﯧلاﻧﻠﯩﺮﯨﻨﯩﯖﻤﯘ ﺋﯜﻧﯜﻣﻰ ﺑﻮﻟﻤﺎﭘﺘﯘ. ﺋﺎھ، ﺗﯩﺮﯨﻜﻠﯩﻜﯩﺪە ﻗﻪدرى ﺑﻮﻟﻤﯩﻐﺎن ﺑﯘ ﺋﯩﺴﯩﻢ ﺋﯚﻟﮕﻪﻧﺪە ﺗﯘﺗﯩﻴﺎ ﺑﻮﻟﯘپ ﻛﻪﺗﺘﯩﻐﯘ؟
ﺋﻪﺗﯩﺴﻰ ﺑﺎﻣﺪاﺗﺘﺎ ﻣﻪرﮬﯘﻣﻨﯩﯔ ﻧﺎﻣﯩﺰى ﭼﯜﺷﯜرۈﻟﺪى. ﮔﺎراﯕﻠﯩﻘﺘﺎ رەﮬﻤﻪﺗﻠﯩﻜﻨﯩﯔ ﺋﯩﺴﻤﯩﻨﻰ داﻣﻮﻟلاﮬﺎﺟﯩﻤﻨﯩﯔ ﻧﯧﻤﯩﺪەپ ﺋﺎﺗﯩﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻨﻰ ﺋﺎﯕﻘﯩﺮاﻟﻤﯩﺪﯨﻢ. ﻧﯧﻤﻪ ﺋﯜﭼﯜﻧﺪۇر ﻧﺎﻣﺎزﻏﺎ ﻛﻪﻟﮕﯜﭼﯩﻠﻪرﻣﯘ ﺑﻪك ﺋﺎز ﺋﯩﺪى.
ﻗﻪﺑﺮە ﺗﯧﻤﯩﻐﺎ ﻗﺎرا ﺳﯩﻴﺎھ ﺑﯩﻠﻪن ﻣﯘﻧﺪاق دەپ ﻳﯧﺰﯨﻠﺪى.
«ﺳﻪي ﺷﻪﻧﺠﺎڭ 2004 _ 1906»
بىر قىرغىز بىلەن كۇرۇستا ساۋاقداش ئوقۇپ قالدۇق. باللا ئۇنى چاقىرسا ئىسىمىنى ئاتىماي ھەي قىغىز دەپ چاقىراتتى. ئۇنداق ۋاقىتلاردا ئۇ چاقىرغانلارغا قاراپمۇ قويمايتتى. بۇ ئاداش چوقۇم خاپا بولدى بولغاي دەپ باللاغا رەددىيە بىرىپ قوياتتىم. ئۇنداق چاقىرماڭلا باللا، بىزنىمۇ بىرسى ھەي ئۇرغۇي دېسە قانچىلىك ئاچچىقىمىز كىلىپ كېتىدۇ. ئۇنىڭ ئۆز نامىنى ئاتىشىمىز ئۇنىڭغا بىلدۈرگەن ھۆرمەت بولىدۇ. بىز خەقنى ھۆرمەت قىلساق خەقمۇ بىزنى ھۆرمەت قىلىدۇ. شۇنىڭ بىلەن ئۇ ئاداش مەن بىلەن ئاغىينە بولاپ قالدى.
كىيىن يەنە بەزى قىلىقى سەترەك قىز باللا ھەي قىغىز دېسە ئاۋۇ ئاداشمۇ بوش كەلمەي، ئۇرغۇيلۇقىڭنى چاندۇرۇپلا يۈرەمسەن سەن… بۇ گەپنى ئاڭلاپ قىغىز دەيدىغانلارنىڭ ئەۋاھى قىرىق گەز ئۆرلەپ كېتەتتى. ئۇرغۇي ساڭا نېمە قىلغان… قىزىل ئۆپكىدەك يىغلايمەن دەپلا تۇرىدىغان ساراڭ قىغىزكەن ماۋۇ.
ئاۋۇ قىرغىز بۇرادەر ماڭا قاراپ: ئۆزەڭ گەپ قىلمىساڭ بولمىدى. ئۆزىنىڭ ئىسمىنى توغرا ئاتىيالمايدىغان بۇ ئاقنانچىلارغا مېنىڭ ئىسمىمنى توغرا ئېيتمىدىڭ دېسەم ئاقمىغۇدەك دەيدۇ.
ھەي،تازا يەردىن تۇتۇپتىكەن ھە!