ئابدۇرېھىم زۇنۇن: ئۇيغۇر قىزى

ئابدۇرېھىم زۇنۇ · ۋاقتى: 2012-4-17 12:03:29


	«ئۆگەنگەن خۇي ئۆلگىچە» كىرسىمۇ گەر لەھەتكە ئۆلمەيدىكەن بەزىلەر، ھايات تۇرۇپ كېرەككە كەلمەيدىكەن بەزىلەر؛ قورسىقى توق غوجامنىڭ، قۇلى بىلەن ئىشى يوق، ئاچ-يېلىڭغا ھېچ كۆڭۈل بۆلمەيدىكەن بەزىلەر. تاپان چېلىپ سوغۇقتا يۈرسە نامرات كارى يوق، سالقىنداشقا شامىلى، سۇنغۇدەك ئوت-نارى يوق، مەيلى ياخشى-ياماندىن بىرەر دوستى-يارى يوق، ئەل-يۇرتىنى زادىلا سۆيمەيدىكەن، بەزىلەر. ياشايدىكەن ھەر قاچان ئەلنى ئۇنتۇپ، «مەن»لا دەپ، ئېسى-يادى ئېلىشتا كېچە-كۈندۈز پايدا-نەپ، بەخت تاپقان كىم، قاچان ۋىجدانىنى سېتىپ يەپ؟ بەرسەڭمۇ بار دۇنيانى «كۈلمەيدىكەن»، بەزىلەر. پىچار ھامان دالدىدا ئۆزگىلەرگە كېپەن - تون، يېقىپ قۇرۇق چاقماقتا ئوت، قىلىدۇ بىرنى ئون، پىتنە – تۆھمەت ئوقىنى ياغدۇرىدۇ كۈنۇ تۈن، ھەق – ئادالەت قەھرىنى بىلمەيدىكەن، بەزىلەر. ئالار چاغدا كېلىدۇ ھېجىيىپ قۇۋ تۈلكىدەك، بېرەر چاغدا ئۆڭىدۇ ئاچچىقلىنىپ ئۆلگىدەك، بۇغداي سۆزى يوق، كۆڭۈل شادلىنىپ بىر كۈلگىدەك، جىن چىراغچە نۇر بېرىپ، كۆيمەيدىكەن، بەزىلەر. قاشا قىلساڭ بېغىڭغا مورلايدىكەن چىت بولۇپ، چاقىدىكەن قوينۇڭغا ئالساڭ بۈرگە، پىت بولۇپ، قاۋايدىكەن كەينىڭدىن گويا كاسكىي ئىت بولۇپ، بىر رەت ياخشى ئىش قىلىپ ئۆتمەيدىكەن، بەزىلەر. ئالتە كۈنلۈك ئالەمدە بۇنچە قىلماق نە كېرەك؟ ئۇچرىغاننى ئىلمەكتەك ئىلىپ ئالماق نە كېرەك؟ يۈرەكلەرنى خۇن، زېدە قىلىپ تىلماق نە كېرەك؟ ئۆزىدە بار ئىللەتنى سەزمەيدىكەن، بەزىلەر. «ئۆگەنگەن خۇي ئۆلگىچە» دېگەن ھېكمەت راست ئىكەن، چاچار بۇزۇق ھەرقاچان ئەل يولىغا خار - تىكەن، ئېزىتقۇلار ئاز ئەمەس، سىرلىق جاھان بۇ دېگەن، توغرا يولغا تارتساڭمۇ كىرمەيدىكەن، بەزىلەر. بۇ يازمىنى ئاخىرىدا ئابدۇرېھىم زۇنۇ تەھرىرلىگەن. ۋاقتى 2012-4-21 19:07

ئابدۇرېھىم زۇنۇ · ۋاقتى: 2012-4-18 09:50:25


	نوچىمەن «سەكرە» دېسە، ئورىغا سەكرەيدىغان نوچىمەن، ئۇرۇپ-سوقۇپ، ياۋاشنى چەيلەيدىغان نوچىمەن، يانچۇق كولاپ، ھارام پۇل خەجلەيدىغان نوچىمەن، تۆت سەر ئىچىپ، سەككىز سەر لەيلەيدىغان نوچىمەن، ئۆز-ئۆزۈمنى خار-زەبۇن ئەيلەيدىغان نوچىمەن. «ئېلىپبە»نى ئالتە يىل يادلىغان چوڭ «قارىي» مەن، گېپى يوغان، بېلى بوش، تومتۇۋاقنىڭ يارى مەن، جەڭ-جېدەلگە چاي، توقاچ ئېلىپ دەرھال بارىمەن، دەككە يېسەم بىراۋدىن ئىچ - قارنىنى يارىمەن! ھە دېگەندە تىغ-پىچاق تەڭلەيدىغان نوچىمەن. شەھەر ئېلىپ ئاغزىمدا، گولنى جايلاپ قاچىمەن، مۆمىنلەرنىڭ ئېشىغا ھەردەم توپا چاچىمەن، شەيتاننىمۇ نوختىلاپ، قۇۋلۇق كۇرسى ئاچىمەن، شېرىن-سۇخەن ئالاردا، بېرەر چاغدا گاچىمەن، چاڭغال سېلىپ تەييارغا، كۆكلەيدىغان نوچىمەن. ئاقنى «قارا» دەپ ئايرىپ، بىرنى ئەسل-ۋەسلىدىن، راستنى «يالغان» قىلىمەن، دەرھال تېنىپ ئەينىدىن، ماختاپ قويۇپ ئالدىدا، تىغ ئۇرىمەن كەينىدىن، بىلىپ قوي مەن ئىككى دىل، ئىككى يۈزلۈك ئەسلىدىن، «مېنىڭ شۇنداق بىڭسىم بار» دەلەيدىغان نوچىمەن. چېمپىيون مەن ئىچىشتە، چېكىشتە يوق تەڭدىشىم، رەستىلەردە تورايمەن قىزنى، يوقتۇر مەڭدىشىم، كۆنۈپ قالدىم تاۋكاغا، بۇ بىر خىل ئەتمىشىم، ماڭا ئاسان ئەمەسكەن بۇ ئىشلاردىن كەچمىشىم، ئۆزۈمگە قۇت، ئامانلىق تىلەيدىغان نوچىمەن. نەپنى كۆرسەم ئۇنتۇيمەن ياخشىلىقنى، ۋاپا...نى، چىۋىقمغا ئالمايمەن نەپرەت، تەنە - تاپانى، بىل، تەييارغا ھەييارمەن، ياقتۇرمايمەن جاپانى، ئۆزۈمگە يار قىلغان مەن ھامان كەيپ - ساپانى، پايدام ئۈچۈن ئاتامنى خەپلەيدىغان نوچىمەن. تومۇر تۇتۇپ كۆرىمەن: كىمنىڭ ئېتى، يېلى بوش... سەپسالىمەن: كىملەرنىڭ سۆڭىكى بوش، بېلى بوش؟ قايسى دەريا تاشقىنلار، قايسىسىنىڭ سېلى بوش؟ قايسىسى بەك ئوخشىدى، قايسى تەكنىڭ تېلى بوش؟ تارازامدا ئەڭ ئاۋۋال سەرلەيدىغان نوچىمەن. نادانلارنى تاپقاندا، ئەپلەپ – سەپلەپ «قويىمەن»، مەردلىكىمنى بىلدۈرۈپ، دەسلەپ پاقلان سويىمەن، ئىزدەپ كەلسە، چاندۇرماي كۆزلىرىنى ئويىمەن، دوپپىسىنى ئۇلارنىڭ گاھ يەڭگۈشلەپ قويىمەن، ئۆزگىلەرنىڭ رىزقىنى يەلەيدىغان نوچىمەن. دېسىمۇ ئەل: «مىڭ لەنەت، بىزار بىز سەن مەرەزدىن!» ۋاز كەچمەيمەن شۇندىمۇ نەسلىك، مەشئۇم غەرەزدىن، چۆمۈلىمەن شادلقققا دائىم يامان پەرەزدىن، چار پاقىدەك ئالىمەن لەززەت، سېسىق ئەۋرەزدىن، قىرقىش ئۈچۈن پەي، پىچاق بىلەيدىغان نوچىمەن. «نامەرد» دېدى بەزىلەر، مېنى بەلكىم كۆرەلمەي، تەمتىرەيمەن ئەرتە-كەچ، ئەركىن يايراپ يۈرەلمەي، كەڭرى ئالەم تار بولۇپ، ھايات پەيزىن سۈرەلمەي، جىلە بولۇپ، كۈلەلمەي ياكى قاپاق تۈرەلمەي... شۇ ھالەتنى ھەرقاچان كۈيلەيدىغان نوچىمەن. ئىش–ئەمگەككە ئۆچ بولدۇم، كۆيۈپ نەغمە-ناۋاغا، قىن–قىنىمغا پاتمىدىم، پىچاق ئېتىپ ساماغا، ئوڭدا قالدىم تالاي رەت، پەشۋا ئېتىپ ھاۋاغا، «ئۆزۈم تاپقان بالاغا، نەگە باراي داۋاغا؟» ئۆزگىلەرنى، ئۆزۈمنى قەستلەيدىغان نوچىمەن. باشقا چىقتى «نوچى»لىق، مانا ئاخىر تۇتۇلدۇم، تاۋكاسىدا ھاياتنىڭ رەسۋا بولدۇم، ئۇتۇلدۇم، پۇشايماننى ئالارغا كومزىكىم يوق، پۇچۇلدۇم، ھەسەت ئوتى غاجاپ يەپ ئىچىمنى، خوپ چۇۋۇلدۇم... قىلمىشىمنى ئويلاپ، تام يۆلەيدىغان نوچىمەن. بۇ يازمىنى ئاخىرىدا ئابدۇرېھىم زۇنۇ تەھرىرلىگەن. ۋاقتى 2012-4-21 19:09

ئابدۇرېھىم زۇنۇ · ۋاقتى: 2012-4-19 09:43:05


	تايماس ئەقىدە مېنى كۆككە يۆلىدى تايماس ئىخلاس-ئەقىدەم، ئالەمچە شان، قۇت تاپتىم شۇ يولۇمدا ھەر قەدەم. تاۋلىغاچقا مۇھەببەت، ئېشىپ باردى ئىرادەم، ئېگىلمەيمەن، سۇنمايمەن باسسىمۇ گەر دەردۇ غەم. ئىجاد ئىشقى يۈرەكتە لاۋىلدىغاچ گۈلخاندەك، شېئىر ئۈندى قەلبىمنىڭ دالاسىدا ئارماندەك. ماڭلىيىمدا كۈمۈش تەر پارلاپ ئۈنچە-مارجاندەك، چاچتى نۇر ۋە يورۇقلۇق كۆڭۈللەرگە چولپاندەك. ھاياجاندىن كۈۋەجەپ تومۇرۇمدا ئىسسق قان، سىڭىپ كەتتى گۈزەللىك، پارلاقلىققا قۇت يولۇم. ھېكمەتلەردىن بال يىغىپ، ئەلگە سۇندۇم ھەر قاچان، چۆلنى بوستان ئەيلىدى قەلەم تۇتقان بۇ قولۇم. قانات يېيىپ مۇددىئا، ھەردەم جەڭگە چىللىدى، ئەدەپ بىلەن يول ئالدى مەنزىل تامان ئىستىكىم. يۈگۈرگەن روھ توختىماي يېڭى تېما ئىزلىدى، ئارمانلىرىم قانمىغاچ ئەلەم بولدى كىملىكىم. كىتابىنى ئۆمرۈمنىڭ ئۆرۈپ يىللار شامىلى، بەتلىرىنى سارغايتىپ، رەڭلىرىنى ئۆچۈردى. بىل، يوق ئۇنى توراشقا ھېچ ئىنساننىڭ ئامالى، ئەمما خەلقىم يۈرەككە ئۇلۇغ ئوتنى كۆچۈردى. ئارمانلىرىم ھامىلىدار بولدى يېڭى ئارمانغا، يۈرىكىمنى ئوينىتىپ تۇرار قاتار كۆپ سوراق... كەچۈرمىشتىن پۈتكەن روھ سىڭدى دىلغا، ساپ قانغا، ئىزلىرىمدىن سانسىز گۈل ئۈنۈپ، چاچتى خۇش پۇراق. ئەل قەلبىگە يىلتىزلاپ، ئۆستۈم مەزمۇت چىناردەك، باش ئەگمىدىم كەلسىمۇ ھۇۋلاپ پەيلى جۇدۇنلار. نۇر ئېمىپ ئەل ـــ قۇياشتىن جۇتنى سۈردۈم باھاردەك، زەپەر قۇچتۇم ھەر جەڭدە، مەدەت بولغاچ ئۇدۇمللار... ماڭا كۈلۈپ باقماقتا ئىقبال بۇلبۇلگوياسى، قولدا قەلەم قىلىچىم، جەڭگاھ تامان ئات سالدىم. لەڭ ئۇردى پاك قەلبىمدە ۋاپا، مېھنەت دەرياسى، ئەقىدەمدىن، ئەجرىمدىن پارلاپ كەتتى كۆز ئالدىم! بۇ يازمىنى ئاخىرىدا ئابدۇرېھىم زۇنۇ تەھرىرلىگەن. ۋاقتى 2012-4-21 19:11

ئابدۇرېھىم زۇنۇ · ۋاقتى: 2012-4-19 14:46:39


	. بۇ يازمىنى ئاخىرىدا ئابدۇرېھىم زۇنۇ تەھرىرلىگەن. ۋاقتى 2013-5-11 20:46

ئابدۇرېھىم زۇنۇ · ۋاقتى: 2012-4-20 15:21:45


	غەزەل بالقىدى مەڭزىڭدە كۈن ھۆسنىڭگە باقسام، ئەي پەرى، پۈتمىدى شەپقەتلىرىڭ كۈيلەرگە قاتسام، ئەي پەرى. مەن ئەگەر بولسام بىمار، پەرۋانە بولدۇڭ، يوقلىدىڭ، سەن تەسەللى ھەم شىپا دەردلەرگە پاتسام، ئەي پەرى. سەن ماڭا قالقان بولۇپ كۆكسىڭنى تۇتتۇڭ جەڭ چېغى، مەن ئۆزۈمنى ياۋ ئوقىغا قارشى ئاتسام، ئەي پەرى. ساقلىدىڭ ۋىجدان بىلەن ئاسراپ ھەمىشە پاك، ئامان، چىن مۇھەببەت گۈلىنى كۆكسىڭگە تاقسام، ئەي پەرى. سۆيگۈ – مېھرىڭ يالقۇنىدا ئېرىتەرسەن سۇ قىلىپ، مەن بولۇپ مۇزتاغ ئەگەر جۇتلاردا قاتسام، ئەي پەرى. سەن ۋاپادارىم مېنىڭ قەلبىمدە كۈندەك پارلىغان، يوق ئورۇن ياتلارغا دىل رىشتىمنى چاتسام، ئەي پەرى. ئارمىنىم، بەختىم ـــ ھايات مەنزىللىرىدە سەن بىلەن، بىر بولۇپ نۇسرەت، ۋىسال قەنتىنى چاقسام، ئەي پەرى. بۇ يازمىنى ئاخىرىدا ئابدۇرېھىم زۇنۇ تەھرىرلىگەن. ۋاقتى 2013-5-11 20:47

ئابدۇرېھىم زۇنۇ · ۋاقتى: 2012-4-21 11:17:56


	ئەمەسمۇ باغرى ئىللىق، كەڭ جاھان ئاتا-ئانا ئەمەسمۇ؟ نۇرلۇق قۇياش، ئاي، چولپان ئاتا- ئانا ئەمەسمۇ؟ ئەجرى ئالتۇن بىباھا، ئۇلۇغ پەدەر ـــ رەھنەما، ئەڭ سۆيۈملۈك، قەدىردان ئاتا- ئانا ئەمەسمۇ؟ تەن ۋە جاننى بار قىلىپ، ھاياتلىققا يار قىلىپ، دۇنياغا كۆز ئاچقۇزغان ئاتا- ئانا ئەمەسمۇ؟ نىمجان تەنگە قان بېرىپ، ئېتىقاد، تۇز-نان بېرىپ، بېغىشلىغان كۈچ - دەرمان ئاتا- ئانا ئەمەسمۇ؟ ئاق سۈت بېرىپ چوڭ قىلىپ، ئۈگۈت بېرىپ ئوڭ قىلپ، ئاق - قارىنى تونۇتقان ئاتا- ئانا ئەمەسمۇ؟ ئۆزى يېمەي يېگۈزۈپ، يېڭى، پاكىز كىيگۈزۈپ، بىزنى يوغان چامداتقان ئاتا - ئانا ئەمەسمۇ؟ ئانا قۇشتەك پەر قېقىپ، لېۋىمىزگە لەۋ يېقىپ، جانغا قاتقان يەنە جان ئاتا - ئانا ئەمەسمۇ؟ روزا تۇتۇپ ئىچىدە، ھېيىت ئوينىشىپ تېشىدا، بىزگە شەپقەت ياغدۇرغان ئاتا- ئانا ئەمەسمۇ؟ ئىشلەپ مەينەت-لاي دېمەي، يوقسىزلىققا «ۋاي» دېمەي، مىڭ جاپادا ئوقۇتقان ئاتا - ئانا ئەمەسمۇ؟ يېشىمىزنى قۇرۇتۇپ، كېچىمىزنى يورۇتۇپ، ئىقبالغا كەڭ يول ئاچقان ئاتا- ئانا ئەمەسمۇ؟ كۈن چۈشۈرمەي باشلارغا، مىندۈرۈپ كۆك تاشلارغا، بولۇپ كەلگەن پاسىبان ئاتا- ئانا ئەمەسمۇ؟ خانتەڭرىدەك يۆلەك تاغ، يازدا كەۋسەر، سالقىن باغ، زىمىستاندا ئوت - گۈلخان ئاتا - ئانا ئەمەسمۇ؟ جەڭگاھلاردا تىغ، قالقان، سوغ تۈنلەردە نۇرئەپشان، دىل تەختىدە شاھ - سۇلتان ئاتا- ئانا ئەمەسمۇ؟ ئوتىمىزدا دەم كۆيۈپ، سۈيىمىزدە تەڭ ئېقىپ، سەپكە قوشقان جانىجان ئاتا - ئانا ئەمەسمۇ؟ بىز يېتىلىپ توشقىچە ــ سەپ-قاتارغا قوشقىچە، مىڭ قازاندا قاينىغان ئاتا- ئانا ئەمەسمۇ؟ ئۆي-ئوچاقلىق قىلىپ ھەم دېمەي: «ھاردىم، ئالاي دەم»، نەۋرىلەرگە قاراشقان ئاتا - ئانا ئەمەسمۇ؟ ئەمدى ئالسۇن دېمىنى، تولۇقلايلى كېمىنى، بىزگە تۆت كۈن پاك مېھمان ئاتا- ئانا ئەمەسمۇ؟ تېۋىنايلى ئىپتىدا قىلىپ دىلدىن ئىقتىدا، چەكسىز ئۇلۇغ، مېھرىبان ئاتا - ئانا ئەمەسمۇ؟! «كۆك تاشقا مىندۈرۈش» ـــ بەخت-سائادەتكە، ئامەتكە ئېرىشتۈرۈش مەنىسىدىكى ئىبارە. بۇ يازمىنى ئاخىرىدا ئابدۇرېھىم زۇنۇ تەھرىرلىگەن. ۋاقتى 2012-4-21 11:25

ئابدۇرېھىم زۇنۇ · ۋاقتى: 2012-4-21 19:04:54


	غەزەل سەن تەبىئەتمۇ، باھار، يازىڭ چىرايلىق، ئامرىقىم، تالمۇ سەن سوقسا شامال نازىڭ چىرايلىق، ئامرىقىم. گۈلمۇ سەن، ئەنبەر، ئىپارمۇ قىلغۇچى جانلارنى مەست، ناخشا ئېيتساڭ شۇنچە ئاۋازىڭ چىرايلىق، ئامرىقىم. بەزمە-مەشرەپ گۈلىسەن، چاقچاقلىرىڭ، كۈلكەڭ ئېسىل، شوخ، نەپىس مۇقامغا ماس سازىڭ چىرايلىق، ئامرىقىم. بىر كۆرۈپلا مەن ساڭا بولدۇم ئەسىر، قاچتى ھوشۇم، سەن پەرىپەيكەرمۇ ئوبرازىڭ چىرايلىق، ئامرىقىم؟! ھەممە ئۇزلۇق سەندە جەم، ئۈزمەيدۇ قەلبىم رىشتىنى، مەن ئۆمۈرلۈك ياندا ھەمرازىڭ چىرايلىق ئامرىقىم. بۇ يازمىنى ئاخىرىدا ئابدۇرېھىم زۇنۇ تەھرىرلىگەن. ۋاقتى 2012-4-21 19:06

ئابدۇرېھىم زۇنۇ · ۋاقتى: 2012-4-23 15:10:52


	غەزەل تەلمۈرۈپ كۈتتۈم ئۇزاق، جانان قېشىمغا چىقمىدىڭ، سالدى قولۋاق بەزىلەر ئاققان يېشىمغا، چىقمىدىڭ. ئۆرتىنىپ كۆيدى ئچىىم ئىشقى پىراقىڭ تەپتىدىن، بولدى چېھرىم زەپىران، تەپتى تېشىمغا، چىقمىدىڭ. بىر قەدەم كەتمەي نېرى باقتىم ئۆيۈڭنى چۆرگىلەپ، مەن رىزا مەڭگۈ مۇشۇ قىلغان ئىشىمغا، چىقمىدىڭ. كىرمىدى كاللامغا ئوي ھېچبىر خىيالىڭدىن بۆلەك، تۇز بولۇپ تامدىڭ جىمى ئەتكەن ئېشىمغا، چىقمىدىڭ. بارمۇ سەن، كەتتىڭمۇ تاشلاپ داغۇ ھىجران چۆلىگە؟ قاينىدى ئوغام راسا، تەگدىڭ چىشىمغا، چىقمىدىڭ. نەچچە يىللىق دەرد–ئازاب ئۆتتى بېشىمدىن سۆيگۈ دەپ، ۋە لېكىن قوندى پەقەت بىر ياش يېشىمغا، چىقمىدىڭ. پۈتتى سەۋرىم ئاخىرى كەتتىم بوسۇغاڭدىن قوپۇپ، بەرمىدىڭ كۆڭلۈڭنى جانان يا بېشىمغا چىقمىدىڭ. بۇ يازمىنى ئاخىرىدا ئابدۇرېھىم زۇنۇ تەھرىرلىگەن. ۋاقتى 2012-4-23 15:12

ئابدۇرېھىم زۇنۇ · ۋاقتى: 2012-4-24 20:26:05


	. بۇ يازمىنى ئاخىرىدا ئابدۇرېھىم زۇنۇ تەھرىرلىگەن. ۋاقتى 2013-4-26 00:20

قوشتاغى · ۋاقتى: 2012-4-24 20:33:20


	مۇئەللىمنىڭ تېنىگە سالامەتلىك، ئىجادىيتىگە تېخىمۇ زور ئۇتۇق تىلەيمەن .

=intizar= · ۋاقتى: 2012-4-25 10:04:41


	ئاق گۈل يوللىغان ۋاقتى 2012-4-1 17:02 بۇ ئەسەرنى ئوقۇپ گەرچە ئۆزۈم بىر نەرسە يازالمىساممۇ،م ... ھەر كىم شېئىر يازالىغان بولسا، ‹ شائىر› نىڭ قىممىتى بولمايتى بۇ جاھاندا.... شېئىردىن ھوزۇر ئىلىشمۇ- بىر سەنئەت . شېئىردىن ھوزۇر ئېلىش- ھەر ئىنساننىڭ قولىدىن كېلىدىغان ئىش ئەمەس، شۇنداق ئەمەسمۇ؟ شېئىردىن ھوزۇر ئالدىڭىز دىمەككى، ئەدەبىياتتىن خەۋىرىڭىز ۋە سەۋىيەرىڭىز بار دىمەكتۇر.

ئابدۇرېھىم زۇنۇ · ۋاقتى: 2012-4-25 10:50:46


	قوشتاغى يوللىغان ۋاقتى 2012-4-24 20:33 مۇئەللىمنىڭ تېنىگە سالامەتلىك، ئىجادىيتىگە تېخىمۇ زو ... قوشتاغى، تىلەكلىرىڭىز ئىجابەت بولغاي. رەھمەت!

ئابدۇرېھىم زۇنۇ · ۋاقتى: 2012-4-25 13:12:40


	=intizar= يوللىغان ۋاقتى 2012-4-25 10:04 ھەر كىم شېئىر يازالىغان بولسا، ‹ شائىر› نىڭ قىممىتى ب ... توغرا دەيسىز سىڭلىم ئىنتىزار، ھەممە ئادەم شائىر- يازغۇچى بولۇپ كەتسە، تاماششابىنسىز ئويۇن قويغاندەك ئىش بولۇپ قالمامدۇ؟

ئابدۇرېھىم زۇنۇ · ۋاقتى: 2012-4-25 19:25:46


	غەزەل سۆيدۈردى گۈلدەك بىر پەرى-غىلماننى ئىشقىمنىڭ كۈچى، ئىشقىي مۇھەببەت بابىدىن سۇلتاننى ئىشقىمنىڭ كۈچى. تارتىلدى قەلبىم رىشتىسى قەلبىگە چىڭ زەر يىپ بىلەن، باغلاپ ئەقىدە ساقلىغاي ۋىجداننى ئىشقىمنىڭ كۈچى. ئۆرتەندى دىل خانەم كۆيۈپ، بولدۇم كاۋاپتەك قاقسەنەم، زىخلارغا تارتىپ قىينىدى بۇ جاننى ئىشقىمنىڭ كۈچى. باقتىم قۇياشقا ھەر سەھەر، كەچلەردە يۇلتۇز، ئاي كۈتۈپ، قۇچتۇردى ئوتلۇق كۆكسىدە ئاسماننى ئىشقىمنىڭ كۈچى. قوينۇمغا سالدىم ئاخىرى ئاينى ئۈزۈپ مەن بىمالال، كەلتۈردى تەزىمگە ماڭا چولپاننى ئىشقىمنىڭ كۈچى. ئالدامچىلارنىڭ ئالدىدا كەلدىم ساداقەت كۆرسىتىپ، يەڭدى ئۇ مەككار تۈلكە ۋە شەيتاننى ئىشقىمنىڭ كۈچى. ئالدىم ۋاپا دەستۇرىدىن تەلىم ھامان شاگىرت بولۇپ، ساقلار قىلىچ تەڭلەنسىمۇ ئىماننى ئىشقىمنىڭ كۈچى. بۇ يازمىنى ئاخىرىدا ئابدۇرېھىم زۇنۇ تەھرىرلىگەن. ۋاقتى 2012-4-25 19:27

ئابدۇرېھىم زۇنۇ · ۋاقتى: 2012-4-26 20:13:12


	. بۇ يازمىنى ئاخىرىدا ئابدۇرېھىم زۇنۇ تەھرىرلىگەن. ۋاقتى 2013-5-14 16:45