ئىز

ئابدۇرېھىم ئۆتكۈر

ياش ئىدۇق مۈشكۈل سەپەرگە ئاتلىنىپ چىققاندا بىز،
ئەمدى ئاتقا مىنگۈدەك بوپ قالدى ئەنە نەۋرىمىز.

ئاز ئىدۇق مۈشكۈل سەپەرگە ئاتلىنىپ چىققاندا بىز،
ئەمدى چوڭ كارۋان ئاتالدۇق قالدۇرۇپ چۆللەردە ئىز.

قالدى ئىز چۆللەر ئارا،گاﻫى داۋانلاردا يەنە،
قالدى نى-نى ئارسلانلار دەشتى-چۆلدە قەبرىسىز.

قەبرىسىز قالدى دېمەڭ،يۇلغۇن قىزارغان دالىدا،
گۈل - چېچەككە پۈركىنۇر تاڭنا باﻫاردا قەبرىمىز.

قالدى ئىز، قالدى مەنزىل، قالدى ئۇزاقتا ﻫەممىسى،
چىقسا بوران،كۆچسە قۇملار ﻫەم كۆمۈلمەس ئىزىمىز.

توختىماس كارۋان يولىدىن گەرچە ئاتلار بەك ئورۇق،
تاپقۇسى ﻫېچ بولمىسا،بۇ ئىزنى بىر كۈن نەۋرىمىز، يا ئەۋرىمىز.