قۇترىغان بولسام

چىقاتتىم بىر پەس پۇخادىن، قۇترىغان بولسام،
يېزىپ ئەل - شەنىگە داستان، قۇتلىغان بولسام.

يىگىت دەر خەلقىم مېنى، ئەلگە جۇت نا ئەھلىنىڭ -
كەينىگە قويۇپ پەشۋا، ئالدىدىن پۇتلىغان بولسام.

مىڭ تەسەددۇق بولغاي جېنىم، ئەل مېنى ئوغلۇم دېسە،
يەر يۇتۇپ كەتسۇن ناۋادا _ كى بۇتنىغان بولسام.

جان پىدا قىلماق پەرىز، «ماڭا قايدۇر ئەلدىن رىزا ؟»
دېسە قۇتران: كاززاپ دېگەي، مۇتلىغان بولسام.

مېنىڭ بارىم تۆكمەككە شاھىد، بولۇركى بۇ ئۇشبۇ غەزەل،
يەنە تۇرسۇن ئۆلۈم گۇۋاھ، مەيد مۇشتلىغان بولسام.

يۈسۈپ، مەھمۇد، ئەل فارابى، يەنە بۈيۈك داستان - دىۋان،
دەريا بولۇپ باسسۇن قىيان، بارچە ئۇنتىغان بولسام.

قاشتېشى مۇنبىردىن: قۇتران