ئۇيغۇرمىدى ئەسلى بالىڭىز

ۋاپادارىم

ئاشخانىدا تاماق ساقلىغاچ ،
نەزەر سالدىم ئۇياق - بۇياققا .
يان ئۈستەلدە بولۇنغان گەپلەر ،
كىرىپ قالدى " قېلىن" قۇلاققا .

"چىسا" دېدى بالىغا ئايال ،
"بۇچى" دېدى بالىسى باتناپ .
يىگىن دېدى "كاۋرو" بولسىمۇ .
بالىسىنىڭ بېشىنى سىلاپ .

"خې چا" قىلغىن جېنىم بالام دەپ ،
چاي ئۇزاتتى ئانا بالىغا .
ھەيران بولۇپ توۋا دىيىشتۇق ،
قوش مىللەتلىك ئاتا ئانىغا .

كاۋاپنىمۇ يېمىدى بالا ،
"چى خەنباۋ" دەپ چىقاردى جىدەل .
بۇ ناجىنىس دىئالوگلارغا .
چىدىيالماي تۆلىدىم بەدەل .

‏‏-جېنىم ھەدە ،دىدىم قوپۇپلا ،
(ئازات قىلاي دېدىم قۇلاقنى ) .
ساۋاپ ئىشتىن بىرنى قىلىپسىز ،
بېقىۋېلىپ خەنزۇ بوۋاقنى .

‏-ئاڭلاپ قويۇڭ ئۇ مېنىڭ بالام ،
دېدى تىللاپ بارمۇ كۆزىڭىز .
بېشىم ئېگىپ دېدىم كەچۈرۈڭ ،
ئۇيغۇرمىدى ئەسلى بالىڭىز .

تىللاپ كەتتى ئەڭ مەينەت تىلدا ،
تۆكمەك بولدى مېنىڭ يۈزۈمنى .
گەپ ياندۇرماي تاماقنى يېدىم ،
دەۋەلغاچقا يۈرەك سۆزۈمنى.

كۈلۈپ كەتتى كۈلەلىگەنلەر ،
ئەيىپلەشتى مېنى بەزىسى .
چىقىپ كەتتىم يامان ئەمەسمۇ ،
خوتۇن خەقنىڭ تىلى تەنىسى .

كۈلۈڭ دوستۇم قاقاقلاپ كۈلۈڭ ،
يازغىنىمنىڭ يوقتۇر يالغىنى .
سېسىق تىللار مەن بىلەن كەتتى ،
سوۋغام بولسۇن سىزگە قالغىنى ......