ئىگىسى: eybuyaqup

شاڭخەي: ئەدىبلەر خاتىرىسى   [ئۇلانما كۆچۈرۈش]

Rank: 2

ئەزا ئۇچۇرى
تىزىم نۇمۇرى:  1087
يازما سانى: 14
نادىر تېمىسى: 0
تېللا: 41
تۆھپە : 0
توردا: 6
سائەت
ھالىتى:
ئاخىرقى: 2012-6-15
يوللىغان ۋاقتى 2012-5-28 22:51:06 |ھەممە قەۋەتنى كۆرۈش
ئەسسالام، يىراق شاڭخەي ساھىلىدىن،
ئانا يۇرت پەرۋانىسى، تاھىرىدىن.
قېرىنداش تىلىكىدىن ئىلھام ئېلىپ - ،
ئۆزلۈكى چاقنىغان نۇر، زاھىرىدىن.

سىلەرگە رەھمىتىمىز ياسار قىيان،
ئۈمىدلەر بەردى بىزگە كۈچ، ھاياجان.
ئىرادە كەمىرىنى باغلىدۇق چىڭ،
قايتقايمىز مېھنەتلەردىن چەشلەپ خامان...
                                      - ئۆمەرجان سىدىق

Rank: 2

ئەزا ئۇچۇرى
تىزىم نۇمۇرى:  1161
يازما سانى: 1
نادىر تېمىسى: 0
تېللا: 10
تۆھپە : 0
توردا: 0
سائەت
ھالىتى:
ئاخىرقى: 2012-5-29
يوللىغان ۋاقتى 2012-5-29 10:08:50 |ھەممە قەۋەتنى كۆرۈش
ياش، ئىستىداتلىق ئوبزورچىمىز، مول ھوسۇللۇق يازغۇچىمىز ئەنۋەر ھوشۇرغا خوتەن دىيارىدىكى دوستلاردىن سالام بولسۇن، قەلىمىڭىز ئەدەبىيات گۈلزارىغا رەڭمۇ- رەڭ گۈللەرنى تولدۇرسۇن، شاڭخەيدىكى ئۆگىنىش ۋە پائالىيەتلىرىڭىزنىڭ ئۇتۇقلۇق بولىشىنى، كۈنلىرىڭىزنىڭ خوشال- خورام ئوتىشىنى ئۈمۈت قىلىمىز.

Rank: 5Rank: 5

ئەزا ئۇچۇرى
تىزىم نۇمۇرى:  240
يازما سانى: 22
نادىر تېمىسى: 0
تېللا: 227
تۆھپە : 0
توردا: 49
سائەت
ھالىتى:
ئاخىرقى: 2012-6-16
يوللىغان ۋاقتى 2012-5-29 15:26:46 |ھەممە قەۋەتنى كۆرۈش
بانۇ يوللىغان ۋاقتى  2012-5-28 16:52
مىۋە ئۈزگەن ئۇ ئايال ھېلقى دىلبەر ھامۇت دېگەن ئايال ئو ...

شۇنداق، مېۋە ئۈزىۋاتقان، لەغمەن ئېتىۋاتقان ئايال دەل بىزنىڭ سۆيۈملۈك يازغۇچىمىز دىلبەر خانىم بولىدۇ. ھەر بىر ئايال زاتى دىلبەر خانىمنىڭ ئەسەرلىرىنى ئوقۇسا ئۆزىنىڭ ئاياللىق نازاكىتىنى ۋە قىممىتىنى قايتىدىن ھېس قىلالايدۇ. ئەرلەر ئوقۇسا قانداق ئەر بولۇش ھەققىدە يېڭى ساۋاتقا ئىگە بولىدۇ.

Rank: 18Rank: 18Rank: 18Rank: 18Rank: 18

ئەزا ئۇچۇرى
تىزىم نۇمۇرى:  12
يازما سانى: 416
نادىر تېمىسى: 3
تېللا: 1318
تۆھپە : 39
توردا: 358
سائەت
ھالىتى:
ئاخىرقى: 2013-3-12
يوللىغان ۋاقتى 2012-5-29 15:33:59 |ھەممە قەۋەتنى كۆرۈش
كۈنلىرىڭلار مەنىلىك ئۆتكەي. سىلەرنى ۋە مول-ھۇسۇلۇڭلارنى سېغىنىش ئىچىدە كۈتىمىز. ئۆمەرجان ۋە ئايسىمەنىڭ يازمىلىرىنى سۆيۈنۈش ئىچىدە قايتا-قايتا ئوقۇدۇم.  بەركەت بىلەن قايتقايسىلەر.

ئادەم بولساڭ بولغىن شەمشەر قېلىچتەك. بولما ھەرگىز ئىچى كاۋاك قۇمۇشتەك!

Rank: 2

ئەزا ئۇچۇرى
تىزىم نۇمۇرى:  1087
يازما سانى: 14
نادىر تېمىسى: 0
تېللا: 41
تۆھپە : 0
توردا: 6
سائەت
ھالىتى:
ئاخىرقى: 2012-6-15
يوللىغان ۋاقتى 2012-5-29 20:53:23 |ھەممە قەۋەتنى كۆرۈش
شاڭخەي: ئەدىبلەر خاتىرىسى(4)

ئۆمەرجان سىدىق

(داۋامى)

خاڭجۇغا سەپەر

26 – ماي شەنبە كۈنى، ئەسلى پىلان بويىچە شاڭخەينىڭ يېنىدىكى گۈزەل شەھەر – خاڭجۇغا ساياھەتكە ماڭدۇق. خاڭجۇ – دۆلىتىمىزنىڭ شەر*قىي جەنۇبىي دېڭىز قىرغىقىنىڭ شىمالىي قىسمىغا جايلاشقان، جېجياڭ ئۆلكىسىنىڭ مەركىزى. 2 مىڭ يىلدىن ئوشۇق تارىخقا  ئىگە بولۇپ، سوڭ سۇلالىسى دەۋرىدە ئەڭ قۇدرەت تاپقان، تارىختىن بۇيان گۈزەللىكى بىلەن «ئاسماندا جەننەت، يەردە سۇجۇ بىلەن خاڭجۇ بار»دەپ تەرىپلەنگەن. ئىتالىيەلىك مەشھۇر ساياھەتچى ماركوپولو  تەرىپىدىن «دۇنيادىكى ئەڭ  گۈزەل، ئېسىل شەھەر»دەپ باھا بېرىلگەن، دۇنيا مەدەنىيەت مىراسى، مەملىكەت بويىچە مەدەنىي ساياھەت مەنزىرە نۇقتىسى،5 ئا دەرىجىلىك مەنزىرە نۇقتىسى قاتارلىق شەرەپلەرگە ئېرىشكەن. خاڭجۇدا ساياھەت، مەدەنىيەت يادىكارلىقى، تەبئىي مەنزىرە، مۇزېي، پەن – تەتقىقات ئورۇنلىرى ناھايىتى كۆپ بولۇپ، ساياھەت بايلىقى ئىنتايىن مول. ئەڭ ئاساسلىق مەنزىرە نۇقتىسى شەھەرنىڭ غەربىگە جايلاشقان شىخۇ كۆلى بولۇپ، بۇ دۆلىتىمىزدىكى مەشھۇر مەنزىرە نۇقتىسىدۇر. بۇ نۇقتا شىخۇ كۆلىنى ئاساس قىلغان خۇبىڭ رايونى، خۇشىن رايونى، بېيشەن رايونى، نەنشەن رايونى، چيەنتاڭ رايونىدىن ئىبارەت 5 رايوندىن تەركىب تاپقان، كۆلىمى 50 كۋدىرات كىلومېتىر ئەتراپىدا كېلىدۇ. شىخۇ كۆلىنىڭ ئەڭ ئاساسلىق ئالاھىدىلىكى ئومۇمىي جەھەتتىن تاغ، دەريا، كۆل، ئورمان، تارىخىي قۇرۇلۇشلار ئۆز ئارا گىرەلىشىپ كەتكەن، كونكرېت ئېيتقاندا شەھەر مەركىزىگە جايلاشقان، پارچە – پارچە كۆللەرگە بۆلۈنگەن،  ھاۋاسى ساپ، سۇلىرى سۈزۈك، بامبۇك، نىلۇپەرلەر ئېچىلىىپ كەتكەن، قۇشلار سايراپ، ئۆردەك، بېلىقلار ئۈزۈپ يۈرگەن، ئادەملەر خۇشال سەيلى – ساياھەت قىلىۋاتقان، ئادەم بىلەن تەبىئەت بىرىكىپ كەتكەنلىكىدەك ئالاھىدىلىكىدەكۆرۈلىدۇ.
بىز پىلان بويىچە يازغۇچىلار جەمئىيىتىنىڭ مىنىبۇسىدا ۋە ئىككى خادىمنىڭ ھەمراھلىقىدا چۈشتە خاڭجۇغا يېتىپ بېرىپ، ئالدىن كېلىشىپ قويغان خۇيزۇلارنىڭ مۇسۇلمانچە ئاشخانىسىدا تاماق يېدۇق. تاماق يەپ بولۇپ، شىخۇ كۆلىگە كېلىپ، سەيلە كېمىسىگە ئولتۇرۇپ، ئوتتۇرىدىكى ئارالغا ئۆتتۇق. كۆل يۈزى شۇنچىلىك سۈزۈك، تىنىق بولۇپ، سول تەرەپتە بۆك – باراقسان ئورمان بىلەن قاپلانغان تاغ، ئوڭ تەرەپتىكى يىراقتا رەت – رەت بىنالار كۆزگە چېلىقىپ تۇراتتى. ئوتتۇرىدىكى ئارالمۇ پارچە – پارچە كىچىك كۆللەردىن تەركىب تاپقان ، كۆللەر نەقىش ئىشلەنگەن سالاسۇنلۇق ئەگرى – بۈگرى تار يوللار بىلەن ئۆز ئارا تۇتاشتۇرۇلغان، كۆللەردە نىلۇپەرلەر ئېچىلىپ، قوشماق ئۆردەكلەر بەھوزۇر ئۈزۈپ يۈرەتتى، كىشىگە ئىنتايىن رومانتىك تۇيغۇ بېغىشلايتتى.  كىچىك ئارالچاقلاردا قويۇق ئورمانلار، غەيرىي تاشلار، تارىخ، مەدەنىيەت ئابىدىلىرى بىر گەۋدىلەشكەن ئىدى. ئارالدىن شىخۇ كۆلىگە قارىغاندا بىزگە ياد بولۇپ كەتكەن بىر يۈەنلىك خەلق پۇلىنىڭ كەينىدىكى مەنزىرە – تىنىق شىخۇ كۆلى، كۆلدىكى ئۈچ تۆمۈر مۇنار، يىراقتىكى ئورمان بىلەن قاپلانغان تاغ كۆز ئالدىمىزدا نامايان بولدى. بىز كۆلدىن قايتىپ، شىمالىي سوڭ سۇلالىسى دەۋرىدە ياشىغان تالانتلىق ھەربىي سەركەردە، مىللىي قەھرىمان يۆ فېينىڭ ھەيۋەتلىك ئىبادەتخانىسىغا كەلدۇق. بىز ئىبادەتخانا ھويلىسىدا تۇرۇپ، ئابباس بىلەن پاراڭلىشىپ قالدۇق: «بۇلارنىڭ نامدار كىشىلىرىگە ئىبادەتخانا سېلىش، ھەيكەل تۇرغۇزۇش ئادىتى بىزگە نىسبەتەن يوچۇن تۇيۇلسىمۇ، لېكىن شۇ كىشىلەرنىڭ نامىنى ئەبەدىيلەشتۈرۈش، تارىخىدىن ئۆچمەس نىشان قالدۇرۇشتا مۇھىم رول ئوينايدىكەن، تارىختا بىزنىڭ نى – نى مەشھۇر كىشىلىرىمىز ئۆتكەن بولسىمۇ، ھەيكەل قاتۇرۇش ئادىتى بىزگە يات بولغاچقا، ھەتتا شەجەرە، تەزكىرە قالدۇرۇشقىمۇ ئەھمىيەت بېرىلمىگەچكە، ئىسمىدىن باشقا ھېچنېمىسى يوق بولۇشتەك، ھەتتا نام ئەمەلىمۇ يوقاپ كېتىشتەك ئەھۋالغا دۇچار بولۇۋاتىمىز»دېيىشتۇق. دەرۋەقە ئىچكىرى ئۆلكىلەردىكى ھەر قانداق شەھەردە، كوچا – كوچىلاردا مەشھۇر كىشىلەرنىڭ ھەيكەللىرىنى كۆرگىلى بولىدۇ.  بىزنىڭمۇ خاڭجۇغا كىرىپ تۇنجى كۆرگىنىمىز بىز تاماق يېگەن ئاشخانىنىڭ ئالدىدىكى ئات مىنىۋالغان ھەيۋەتلىك يۆ فېي ۋە ئۇنىڭ سەركەردە – سەرۋازلىرىنىڭ ھەيكىلى بولدى.
بىز يۆفىي ئىبادەتخانسىدىن يېنىپ، «يولۋاس قاچقان تاغ»دەپ ئاتىلىدىغان بىر تاغ – ئورمان باغچىسىغا كەلدۇق. بۇ باغچىدا قويۇق ئورمانلار بىلەن قاپلانغان ئايلانما پەلەمپەيلەردىن ئۆرلەپ، تاغ چوققىسىدىن ئېقىپ چۈشكەن بىر سېھىرلىك بۇلاققا كەلدۇق. نۇرغۇن كىشىلەر بۇ بۇلاقنىڭ سۈيىنى شىپالىق دەپ قاراپ، تۇڭلارغا قاچىلاپ ئېلىپ كېتىدىكەن. بۇلاقنىڭ ئۈستىدە بىر تېيىز ئۆڭكۈر بولۇپ، ئۆڭكۈرگە بىر يولۋاسنىڭ ھەيكىلى ئورنىتىلغان ئىكەن، رىۋايەتتىكى يولۋاس مۇشۇ يەرگە قېچىپ كىرىۋالغان ئىكەن.
ئەتىسى سەھەردە بىز چۈشكەن «سوفىيە مېھمانسارىيى»دىن قوزغىلىپ، «ئەجدىھا غارى»ساياھەت نۇقتىسىغا كەلدۇق. بۇ يەردىمۇ قويۇق بامبۇكزارلىقلاردىن ئۆتۈپ، تۆپىلىككە چىقساق، ئاغزىدىن سۇ ئېتىلىپ چىقىۋاتقان بىر ئەجدىھانىڭ باش ھەيكىلى بار ئىكەن. بۇ يەردىن يېنىپ، قەۋەت – قەۋەت، رەت – رەت يېشىل چاي تېرىلغان پەلەمپەيسىمان ئېتىزلارنىڭ ئارىسدىن، پۈتۈنلەي يېشىللىقا پۈركەنگەن دېھقانلار ئارامگاھلىرى، داچا رايونلىرىدىن ئۆتتۇق. بۇ يەر خاڭجۇدىكى مەشھۇر يېشىل چاي (لوڭجىڭ چېيى) ئىشلەپچىقىرىش بازىسى بولۇپ، كىشىدە ئاجايىپ گۈزەل تەسىراتلارنى قالدۇرىدىكەن. ئەمدى كەلگىنىمىز «سوڭ دەۋرى  تەقلىدى باغچىسى »بولدى. بۇ يەر جۇڭگودىكى جىسىمسىز مەدەنىيەت مىراسلىرى ئەڭ كۆپ جۇغلاشقان ئورۇن بولۇپ، دۇنيادىكى ئۈچ چوڭ مەنزىرىلىك ئورۇننىڭ بىرى، جۇڭگودىكى ئالاھىدىلىككە ئىگە ئون چوڭ مەدەنىيەت ئىشلەپچىقىرىش بازىسىنىڭ بىرى، جۇڭگودىكى ئەڭ قىزىق لېنىيەلىك ساياھەت لېنىيەسى دېگەندەك شەرەپلەرگە ئېرىشكەن، ئۆتكەن يىلى 6 مىليون ساياھەتچى كۈتۈۋالغان ئىكەن. بۇ يەرنىڭ قۇرۇلۇش ئۇسلۇبى ئۆزگىچە، مەدەنىيەت تۈسى قويۇق بولۇپ، سوڭ دەۋرىدىكى پارلاق مەدەنىيەت تەقلىدى يوسۇندا، كۆڭۈل ئېچىش شەكلىدە ئورۇنلاشتۇرۇلغان ئىكەن.«يوقالغان قەدىمىي شەھەر»،«لياڭشەن ئەزىمەتلىرى»،«تۆت بۇددا ئۆڭكۈرى»قاتارلىق بىر قانچە چوڭ بۆلەكتىن ۋە غەلىتە كوچا، بۇددا تېغى، سوڭ دۆلىتى دەرياسى، راۋاق مەيدانى، مەدەنىيەت مەيدانى، قول ھۈنەرۋەنچىلىك كوچىسى، تىياتىرخانا، كىنوخانا، كۆڭۈل ئېچىش رايونى، يېمىك – ئىچمەك رايونى قاتارلىق كىچىك بۆلەكلەردىن تەركىب تاپقان ئىكەن. قىسقىسى بۇ يەرگە كىرگەن كىشى ئۆزىنى سوڭ دەۋرىگە، شۇ دەۋردىكى مەدەنىيەت مۇھىتىغا كىرىپ قالغاندەك تۇيغۇدا بولىدىكەن.
بۇ باغچىدا ماڭا ئەڭ تەسىر قىلغىنى، ھەيۋەتلىك ئاسمانپەلەك سۈنئىي تاغ ياكى بۇددا ھەيكىلى بولماستىن بەلكى تىرىك، جانلىق شەكىلدىكى«چىڭمىڭ يۇقىرى ئۆستىڭى رەسىمى»بولدى،  شىمالىي سوڭ سۇلالىسى دەۋرىدىكى مەشھۇر رەسسام جاڭ زېدۇەن ئەينى ۋاقىتتا سىزغان بۇ رەسىمگە 550 تىن  ئارتۇق ئادەم، كالا، ئات، 20 دىن ئارتۇق ھارۋا، كۆۋرۈكلەر كىرگۈزۈلگەن بولۇپ، دۇنيادىكى پروتوتىپى ئەڭ كۆپ، ئۇسلۇبى ئۆزگىچە، قىممەتلىك رەسىم ھېسابلىنىدۇ. بۇ رەسىم جۇڭگودىكى ئون چوڭ مىراس رەسىمنىڭ بىرى، دۆلەت گۆھىرى دەرىجىلىك مەدەنىيەت يادىكارلىقى، دەپ قارىلىپ قەدىرلەنگەن. بۇ باغچىدا مۇشۇ رەسىم يۈز مېتىر ئۇزۇنلۇقتىكى تامغا يۇقىرى پەن – تېخنكا بىلەن جانلىق، تىرىك ھالەتتە ئورۇنلاشتۇرۇلغان بولۇپ، رەسىمدە سوڭ سۇلالىسى دەۋرىدىكى گۈللەنگەن شەھەر مەنزىرىسى ئەينى ھالەتتە نامايان بولىدۇ. رەسىمدە مىڭغا يېقىن ئادەم، ھايۋان، يول، كۆۋرۈك، ھارۋىنىڭ ئوبرازى بولۇپ، بۇلار يۇقىرى پەن – تېخنىكىنىڭ قۇدرىتى بىلەن توختاۋسىز ھەرىكەتلىنىپ،شەھەرنىڭ ئەينى قايناق مەنزىرىسىنى، كېچىلىك ۋە كۈندۈزلۈك مۇھىتىنى ئەكس ئەتكۈزىدۇ. غەربىي رايوندىن يىپەك ئېلىپ شەھەرگە كىرىۋاتقان كارۋانلار، قۇدۇقتىن سۇ تارتىۋاتقان مەدىكارلار، كوچىدا غادىيىپ كېتىۋاتقان ئەمەلدارلار، ئۆستەڭدە ئۈزۈپ كېتىۋاتقان كېمىلەر، ئۆزى ئىشى بىلەن مەشغۇل بولۇۋاتقان قول – ھۈنەرۋەنلەر، تۇرخۇنلاردىن چىقىۋاتقان ئىسلار، كوكىراۋاتقان پاقىلار…. جانلىق، ھەرىكەتلىك، ئەينى ھالەتتە بولۇپ، كىشى شۇ دەۋرنىڭ ئۆزىگە، مۇشۇ شەھەرگە كېلىپ قالغاندەك تۇيغۇدا بولىدۇ. ماڭا تەسىر قىلغان يەنە بىر مەنزىرە «سوڭ دەۋرىدىكى مەشھۇر كىشىلەر كۆۋرۈكى»بولۇپ، بۇ كۆۋرۈكنىڭ ئىككى يېقىغا سوڭ دەۋرىدە ياشاپ شۆھرەت قازانغان 16 قەلەمدار ۋە ئەلەمدارنىڭ ھەيكىلى ئورنىتىلغان ئىكەن. ئۇلاردىن ئەدەبىياتشۇناس، تارىخشۇناس ئوۋ ياڭشيۇ، مەتبە ئاتىسى بى شېڭ، مىللىي قەھرىمان ۋېن تيەنشاڭ، ئايال شائىر لى چىڭجاۋ، سىياسىيون فەن جوڭيەن قاتارلىقلار بار ئىكەن. بىز يۇقىرىقى مەنزىرە نۇقتىلىرىدىن ئىچكىرى ئۆلكىلەردە ساياھەتچىلىك بىلەن مەدەنىيەتنى زىچ بىرلەشتۈرگەنلىكىنى، بۇ يەرلەردە ساياھەت قىلغاندا ھوزۇر ئېلىش بىلەن بىرگە نۇرغۇن بىلىملەرگە ئىگە بولغىلى بولىدىغانلىقىنى ھېس قىلدۇق. خاڭجۇدىن يېنىپ يول ئۈستىدىكى جېجياڭ ئۆلكىسىگە قاراشلىق خەينىڭ شەھىرىگە كىردۇق، بۇ يەر مەملىكىتىمىزنىڭ خۇرۇم بۇيۇملار بازىرى ئىكەن. بۇ يەردە ئازراق سودىلىق قىلغاندىن كېيىن ئىللىق ماكانىمىز – ئىجادىيەت بازىمىزغا قايتىپ كەلدۇق. بازىدا بىر ھەپتىن بۇيان تۇرۇپ، بۇ يەرگە ئېچەكىشىپلا قالغان ئىكەنىمىز، گويا ئۆز ئۆيىمىزگە قايتىپ كەلگەندەك يەڭگىل ھېس قىلىشتۇق.

خاڭجۇدىكى سۈرەتلەر:
IMG_3902.jpg

ئەدىبلەر شىخۇ كۆلىدە كېمىدە.
IMG_3944.jpg

شىخۇ كۆلىنىڭ بويىدا.
IMG_3956.jpg

ئەدىبلەر شىخۇ كۆلى باغچىسىدا ئارام ئالماقتا.
IMG_3976.jpg

«يلۋاس قاچقان تاغ»دا يولۋاسنى باش ئەگدۈرگەن ئىككى ئەزىمەت – ئوسمان قاۋۇل بىلەن زامانىدىن پاكزات.
IMG_3984.jpg

چەينەك بۇلاقنىڭ سۈيىدىن ھوزۇرلىنىش.
IMG_3998.jpg

ئەنۋەر ھوشۇر: ئا، قانداق تاتقىنىڭلار بۇ…!
IMG_4018.jpg

«سوڭ دەۋرى  تەقلىدى باغچىسى » ھەقىقەتەن ئۆزگىچىكەن، مۇشۇ يەردە ئوپچە رەسىمگە چۈشەيلى!
IMG_4020.jpg

سوڭ سۇلالىسى دەۋرىگە كەپ قالدۇقمۇ نېمە!

خاڭجۇدىكى مەنزىرىلىرى:
IMG_3886.jpg

تۆت ئەۋلاد بىرگە ياشىغان ئائىلە.
IMG_3915.jpg

شىخۇ كۆلىدىكى بىر كويلۇق پۇلنىڭ كەينىدىكى مەنزىرە.
IMG_3934.jpg


IMG_3927.jpg

شىخۇ كۆلىدىكى نىلۇپەر ۋە گۈللەر.
IMG_3960.jpg

شىخۇدىكى نىلۇپەر كۆلى.
IMG_4009.jpg

پەلەمپەي ئېتىزلاردىكى چايزارلىق.
IMG_4027.jpg

قەدىمىي قورغان.
IMG_4038.jpg

تاش قەلئە.
IMG_4052.jpg

مەشھۇر كىشىلەر كۆۋرۈكى.
IMG_4054.jpg

تاش بىنا.




Rank: 5Rank: 5

ئەزا ئۇچۇرى
تىزىم نۇمۇرى:  368
يازما سانى: 61
نادىر تېمىسى: 0
تېللا: 230
تۆھپە : 6
توردا: 53
سائەت
ھالىتى:
ئاخىرقى: 2012-6-16
يوللىغان ۋاقتى 2012-5-29 21:18:18 |ھەممە قەۋەتنى كۆرۈش

دىلبەر ھامۇت خانىمنىڭ توردىكى ئەدەبىيات ئاشىنالىرىغا كۆڭۈل سوۋغىسى:


      مېنىڭ« شاڭخەيدىكى زىيارەت ۋە ئۆگىنىش » ھەققىدىكى يازمىلىرىم ئەڭ تېز بولغاندىمۇ كېلەر يىلى مۇشۇ پەسىلدە ئوقۇرمەنلىرىم بىلەن يۈز كۆرىشىدۇ. بۇ مېنىڭ يېزىقچىلىق ئادىتىم. شۇڭا مەن ئۆزۈم  چىن ئىخلاسىم بىلەن يازغان ،يېقىندا «ئاقسۇ ئەدەبىياتى»2012-يىللىق 1-سانىدا ئېلان قىلىنغان «ئانا، سىلەرگە دەيدىغانلىرىم »ناملىق نەسىرىمنى بىزگە كۆڭۈل بۆلىۋاتقان مەدەت بېرىۋاتقان دىلكەشلىرىمگە سۇندۇم!  

ئانا،سىلەرگە دەيدىغانلىرىم


(نەسىر)  
دىلبەر ھامۇت
قەدىرلىك ئانا! شۇ تاپتا بوغۇزۇمدا توشقىچە يىغا، پۈتۈن ۋۇجۇدۇم كۈچلۈك شامال سوققان ئاجىز يوپۇرماقتەك تىترىمەكتە. سىلەر ئۈچۈن قەلەمنى قولۇمغا ئالغان مۇشۇ مىنۇتلاردا دادام ئىككىڭلارنىڭ بىزگە سىڭدۈرگەن ھىساپسىز ئەجرىڭلار، مىھرى –مۇھەببىتىڭلار ئۈچۈن نىمە دەپ رەھمەت ئېيتىشىنى، ھىسسىياتىمنى قانداق ئىپادىلەشنى بىلەلمەي قېلىۋاتىمەن. ئانا شۇ تاپتا سىز نىمىلەرنى قىلىۋاتقانسىز؟كۆزلىرىڭىز ئىشىكتە، قۇلاقلىرىڭىز ئىشىكتە، يۈرۈكىڭىز ئىشىكتە، قايسى بالام نەدىن كېلىپ قالاركىن دەپ تەلمۈرۈپ ئولتۇرامسىز؟ قانداق خىياللار سىزنى خوش قىلىۋاتقاندۇ؟ دادامچۇ؟ ئۇ گويا  تاڭ تۇمانلىرى ئىچىدە تەبىئەت قوينىغا ئۆز شەكلىنىڭ غۇۋا ئىزناسىنى قالدۇرغان، ھاياتى كۈچى خىرەلەشكەن ئەمما ئۆزى بولسا قاغجىراپ، خوراپ تۈگۈگىگەن، تەنھا دەرەختەك، جىمجىت ئولتۇرۇپ ئۆزىنىڭ خىيالى دۇنياسىغا چۆكۈپ كەتكەنمىدۇ؟ دادامنىڭ خىيالى سىرلىق دۇنياسىدا زادى نېمىلەر باردۇ؟... ئۇنىڭ مەڭگۈلۈك سۈكۈتكە چۆمگەندەك ئويچان قىياپىتى، پەرەشتىدەك پاكلىق، ئاقكۆڭۈللۈك، سەمىمىيلىك تۆكۈلۈپ تۇرغان چىرايى، ئۇيقۇغا چۆمگەن مەسۇم بوۋاقلاردەك تىنىچ خاتىرجەم تۇرقى ئادەم قەلبىنى ئىختىيارسىز لەرزىگە سالىدۇ.، دادامنىڭ جىمجىتلىقى گويا مۇزىكىغا ئوخشاش يېقىملىق، ئاپپاق قارغا پۈركەنگەن بىپايان دالىدەك سېھىرلىك...  
قەدىرلىك ئانا،رىۋايەتلەردە ئېيتىلىشىچە ئادەم ئاتىمىز تۇپراقتىن، ھاۋا ئانىمىز ئادەم ئاتىمىزنىڭ يىتىم قوۋۇرغىسىدىن يارىتىلغان ئىكەن. ئۇلارنىڭ ئاتا- ئانىسى بولمىغاچقا، پۈتكۈل سۆيگۈسىنى، مىسلىسىز چوڭقۇر مۇھەببىتىنى پەرزەنتلىرىگە بېغىشلاپتۇ. شۇ سەۋەپتىن 《مەن كۆيەرمەن بالامغا، بالام كۆيەر بالىسىغا》 دېگەن ئەقىدە قان- قېنىمىزغا سىڭىپ كەتكەن بولسا كېرەك. بىر پۇتۇڭلار گۆرگە ساڭگىلىغان بۈگۈنكى كۈندىمۇ، سىلەرگە يار- يۆلەك بولۇش ئورنىغا بىز يەنىلا پەرزەنتلىرىمىزنىڭ، ئۆزىمىزنىڭ غېمىنى يەۋاتىمىز.
قەدىرلىك ئانا، بىزنى زادىلا خوش قىلالمايدىغان، ئەكسىنچە چارچىتىپ ھىچ ھالىمىزنى قويمايدىغان، جاپالىق خىزمەتتىن يېنىپ سىلەرنى يوقلاپ ئۆيگە كىرگىنىمدە غۇبارسىز بالىلىق دەۋرىمنىڭ شىرىن ئەسلىمىلىرى بىلەن يۇغۇرۇلغان چوڭ ئۆيىمىز گويا سىلەرنىڭ مىھرىبان، ئىللىق، سىھىرلىك قۇچىقىڭلاردەك مېنى مەستخۇش قىلىپ، بىردىنلا پۈتۈن جىسمىمنىڭ لاسسىدە بوشاشقانلىقىنى، بەكمۇ ھاردۇق يەتكەنلىگىنى، ئاللىقانداق تاتلىق، شىرىن ئۇيقۇنىڭ مېنى ئۆز قوينىغا چىللاۋاتقانلىقىنى ھىس قىلىمەن. مېنىڭ تۇرۇپلا سىلەرگە ھال ئېيتقۇم، خىزمىتىمنىڭ قىلچە كۆڭۈللۈك بولمايۋاتقانلىقى، نە ئارزۇ – غايىلىرىمىزنىڭ ھىچقايسىسىنى ئىشقا ئاشۇرۇش پۇرسىتى بولماي، گويا پېچىتى بۇزۇلمىغان زىننەت بويۇمىدەك ئۆز جايىدا بىر خىللا تۇرۋاتقانلىقى، ئەمما يېشىمنىڭ ئاللىقاچان ئوتتۇرا ياشقا تاقاپ قالغانلىقىنى، نىمىلەرگىدۇ ئالدىراپ، نىمىلەرگىدۇ تىتىلداپ يۈرسەممۇ، سىلەر ئۈچۈن، ئۆزەم ئۈچۈن زادىلا بوش ۋاقىت چىقىرالمايۋاتقانلىقىمنى، شۇڭا ھەممىدىن بىزار بولىۋاتقانلىقىمنى، يەنە تالاي- تالاي دەرتلىرىمنى ئېيتقۇم كېلىدۇ. كىسەللىرىمدىن شىكايەت قىلغۇم، كۈنبويى دورىنى چاڭگاللاپ ئىچىۋاتقانلىقىم ئەمما پايدا قىلغان قىلمىغانلىقىنى بىلپ بولغۇچە يېڭىدىن يېڭى كىسەللەرنىڭ قوشۇلۇپ قېلىۋاتقانلىغىدىن دادلىنىپ بەرگۈم كېلىدۇ... مەنىۋىي زەئىپلىك، ئېغىر چارچاشتىن يىقىلىپ قالايلا دېگەنلىكىمنى ئېيتقۇم كىلىدۇ. ئانا، تالاي كىسەللەر بىزنى باسماقتا، روھىي، جىسمانىي، ئىقتىسادىي جەھەتتىن ۋەيرانچىلىققا، سورۇقچىلققا سۆرىمەكتە، نىمىشقا مۇشۇنداق ياشاشقا مەجبۇر بولۇپ قالدۇق؟ بۇ ئىنسانىيەتنىڭ سەۋەنلىگىمۇ ياكى ئېغىر مۇھىت بۇلغىنىشنىڭ تەسىرىمۇ؟... كىيىن ئۆز- ئۆزەمدىن ئاغرىنىمەن. ئەجىبا، سىلەرنىڭ بېسىپ ئۆتكەن مەنزىلىڭلار ئازمۇ؟ بىزنى قاتارغا قوشقۇچە تارتقان دىشۋارچىلىقلىرىڭلار يېتىپ ئاشمامدۇ؟ بىز قاچانغىچە سىلەرگە ھال ئېيتىمىز؟ قاچانغۇچە سىلەرنى غەم قىلدۇرمىز؟... قاچانغىچە سىلەرنى بئارام قىلىدىغان گەپ- سۆزلەرنى كۆتۈرۈپ، توشۇپ يۈرىمىز؟...
ئانا بۇ دۇنيادا بىزگە ئىلھام بېردىغان، بىزنى ئورنىمىزدىن دەس تۇرغۇزالايدىغان بىر قۇدرەتلىك كۈچ بار. ئۇ بولسىمۇ، سىلەرنىڭ چېھرىڭلاردىكى، لەۋلىرىڭلاردىكى مەڭگۈ ئۆزگەرمەيدىغان، مەڭگۈ يوقالمايدىغان ئىللىق كۈلۈمسىرىشىڭلار... بۇ بىر خىل مۇھەببەت، بىر خىل ھاياجان، ئاجداتنىڭ ئەۋلاتىدىن پەخىرلىنىش، ئىپتىخارلىنىش تۇيغۇسى... بىزنىڭ ھازىر كىيىم كىچەكلىرىمىز پۈتۈن، نېنىمىز پۈتۈن، كۆڭلىمىز پۈتۈن، يۈرۈگۈمىز پۈتۈن. چۈنكى بىزنىڭ يېنىمىزدا ئۆز ئىجادىيىتى، ئەمگىكى، جاسارەت- غەيرىتى، ۋىژدانى، ئىرادىسى ئارقىلىق ھايات يولىمىزنى توغرا كۆرسىتىپ بەرگەن دادىمىز، بىز ئۈچۈن مىسلىسىز بەدەللەرنى تۆلىگەن، ئۆزىنى تامامەن بېغىشلىغان پەرۋىشكار ئانىمىز بار. ئۇلار بولغانلىقى ئۈچۈنلا بىزنىڭ كۆڭلىمىز توق. روھىمىز ئۈستۈن. كۆپ ئىشلاردا غېمىمىز يوق.  شۇڭا، قەلبىمىز ھەرقانچە ھەسرەتلىك، كۆزلىرىمىز ياشلىق بولسمۇ، سىلەردەكلا كۈلۈمسىرەشكە، سىلەردەكلا بېشىمىزغا كەلگەن بالا- قازانى چىدام- غەيرەت، سەۋرى – تاقەت، ئۈمۈد-ئىشەنچ بىلەن كۈتېۋىلىشقا تىرىشىمىز.
قەدىرلىك ئانا، بۈگۈن دادامنىڭ گاز ئوچىقى ئالدىدا چاقماقنى تۇتقىنىچە قانداق يېقىشنى بىلمىگەندەك تەمتىرەپ تۇرغىنىنى كۆردۈم. يۈرۈگۈمنى ئاللىقانداق بىر پىغانلىق يىغا قاپلىۋالغاندەك ئاجايىپ بولۇپ كەتتىم. قوللىرى چاقماقنى يىقىشقىمۇ قولاشمايۋاتقان، گەۋدىلىرى كىچىكلەپ كۆز ئاستى قاتلىشىپ، خالتىلىشىپ كەتكەن بۇ ئادەم ئەينى چاغدىكى تولىمۇ قەددى- قامەتلىك، قاپ- قارا قاشلىرى ئاستىدىكى چوغدەك يىنىپ تۇرغان كۆزلىرىدىن ھەرقانداق ئادەمنى ئەيمەندۈردىغان سۈر- ھەيۋە، ئەقىل-پاراسەت، بىلىم – ئىقتىدار، ئەرلىك شىجائەت ۋە جاسارەت تۆكۈلۈپ تۇردىغان زەپەردەس ئەر ئەمەسمىدى؟ ئۇنىڭ ھەر بىر سۆزى بىر مۇقەددەس بۇيرۇق، ھەر بىر ھەركىتى بىز ئۈچۈن تېپىلغۇسىز ئۈلگە، شانلىق نەمۇنە ئەمەسمىدى؟...  ئەينى چاغدا ئاجايىپ مەغرۇر، ئاجايىپ شاد- خۇرام ياشىغان، ئارزۇ-ئارمانلارنىڭ نەقەدەر كۆپ ئىكەنلىكىگە، ياشاش ئىرادىسىنىڭ نەقەدەر مۇستەھكەم ئىكەنلىكىگە قارىماي، ئاخىرقى ھېساپتا ئەزرائىلنىڭ ئامانىتى ئېلىپ كىتىشنى چارىسىزلىق بىلەن ئۈن-تۈنسىز كۈتۈپ ياشاۋاتقان، دادامنىڭ روھىي دۇنياسىدىكى كۈچلۈك مەنىۋىي قۇدرەت ئۇنى ھېلىمۇ ھەممىنى قىلىشقا ھەممىنى يېڭىشكە دەۋەت قىلۋاتامدىغاندۇ؟ قېرىلىقنىڭ ئادەمنى نەقەدەر زەئىپلەشتۈرۋىتىدىغانلىقىنى، قېرىلىقنىڭ نەقەدەر رەھىمسىز بولىدىغانلىقىنى دادامغا قاراپ چۈشەندۇق. كۆڭلىمىز زىيادە يېرىم بولدى. بولۇپمۇ، غۇلاساندەك ئالتە بالا تۇرۇپ، دادامنىڭ قەددىنىڭ ئاستا- ئاستا پۈكۈلىۋاتقانلىقغا، ھايات شامىنىڭ بىر-بىرلەپ كۆيۈپ ئېرىپ تۈگەۋاتقانلىقغا ئەلەملىك سۈكۈت ئىچىدە قاراپ تۇرۇش- بىزنىڭ مىھرى- مۇھەببەت، ۋاپادارلىق يەتكۈزۈش ئارزۇيىمىزغا، كۆيۈمچان پەرزەنتلىك بۇرچىمىزنى، مەجبۇريىتىمىزنى ئادا قىلىش ئىرادىمىزگە قاخشاتقۇچ زەربە بولدى.بۇ دۇنيادا ئىنسان بالىسىنىڭ قولىدىن كەلمەيدىغان ئىشلار، ئىنساننىڭ ئارزۇسىغا بېقىنمايدىغان ئىشلار نەقەدەر كۆپ ھە! دادامنىڭ پۈتكۈل ئۆمرى ئەقلىي ئەمگەكنىڭ ھېرىش، چارچاشلىرىدا خوراپ تۈگىدى. ئەمدىلىكتە ئاستا- ئاستا زەئىپلىشىپ خۇددى قۇرۇپ قاخشال بولۇپ تۈگىگەن خورما دەرىخىدەك...كۆز ئالدىمىزدىن ئۇشتۇمتۇت غايىپ بولارمۇ؟...  
ئاتا- ئانىنى ھۆرمەت قىلىش، ئۇلارنى رازى قىلىش ئۇلۇغلۇق ھەم ئالىيجاناپلىق، ئۇلارنى ھالاكەت ئاغزىدىن قۇتۇلدۇرۇش بولسا ھەممىمىزنىڭ مۇقەددەس بۇرچى،  ئارزۇسى ھەم تىلىگى... لىكىن بىز ھىچنەرسىگە قادىر بولالمىدۇق. كۆزلىرىمىز ياشلىق،يۈرۈگىمىز دەرتلىك، تىلىمىز قىسىلغان، باشلىرىمىز ساڭگىلىغان... ئىھ ئۇلۇغ خۇدا... دادام پەيغەمبەر بولمىسىمۇ، بىر ئۆمۈر ھالال ئەجىر، پاك قان- تەرى بىلەن ياشىدى. سانسىزلىغان ئەما دىللارغا يورۇغلۇق، ئۈمىد، ھاياتى كۈچ ئاتا قىلدى... لاۋۇلداپ كۆيىۋاتقان ئوتنىڭ ئىچىدىكى ئىبراھىم ئەلەيسىلامنى قۇتقۇزۋالغانغا ئوخشاش، دادامنىمۇ كۆرۈنۈپ كەلمەس بالا- قازادىن ئامان قىلغىن!...
ئانا ھىلىقى جۇدۇنلۇق، شىۋىرغان ئارلاش قار ياغقان كۈنى بىزنىڭ ئۆيىمىزدە ئىككى كۈن تۇرۇپلا ئىرىم ئىككىمىزنىڭ شۇنچە چىڭ تۇتقىنىمزغا قارىماي چوڭ ئۆيگە كىرىپ كەتتىڭلار.  كۆڭلۈم خوشمۇ ئەمەس، خاپىمۇ ئەمەس غەلىتىلا بىر خىل ئازاپلىق كەيپىياتتا ئۇزۇنغىچە ئولتۇرۇپ كېتىپتىمەن. دادامنىڭ ھەددىدىن زىيادە جىمغۇر، كەمسۆز ھالىتى، يول ماڭغاندا تىزلىرىنىڭ ئاسانلا پۈكۈلۈنۈپ قېلىشى، بەزىدە كىچىك بالىدەك ساپما كەشنى سېلىشنى ئۇنتۇپ گىلەمگە دەسسەپ مېڭىپ كېتىشلىرى، بەزىدە بولسا ساپما كەشنى كىيىشنى ئۇنتۇپ تازلىق ئۆيگە يالاڭغىداق كىرىشلىرى... كۆڭلۈمنى ئېيتقۇسىز دەرجىدە غەشلىككە تولدۇرۇپ، كۆزلىرىم ھېلىدىن- ھېلىغا ياشقا تولسىمۇ، چاندۇرماسلىققا تىرىشتىم. سىز قاتتىق ئېچىنغان، ئۆكۈنگەن ھالدا:
-        داداڭغا قارىغىنا بالام، ئىككى- ئۈچ يىلدا بىراقلا قېرىپ كەتتى. داداڭنىڭ ھازىر قېرىپ كېتىدىغان ۋاقتى ئەمەستى...
-        شۇ ئەمەسمۇ؟ كىسەل كاللىسىغا كىرىۋالغانمىدۇ؟ ياكى بۇ خىل كىسەلنىڭ خاراكتېرى شۇمىدۇ؟ ئىنسۇلىننى كۈندە ئۇرغۇزساق بولاتتى.
-        ئۇنىڭغا داداڭ ھەرگىز ئۇنىمايدۇ. ھەرقانچە نەسھەت قىلساممۇ سۆزۈمنى ئاڭلىمىدى. دورا- ئوكۇل ئىشلەتكىلى قويمايدۇ.
-        بىزنىڭمۇ گېپىمىزنى ئاڭلىمىدى. بىراق سالامەتلىگى كۈندىن- كۈنگە كەينىگە چېكىنىۋاتىدۇ. ماڭا دادام ئۆزىنى تاشلىۋەتكەندەكلا تۇيۇلىۋاتىدۇ.
-        داداڭ راستىنلا ئۆزىنى تاشلىۋەتتى. قايسى كۈنى نان چىلاپ ئالدىغا قويۇپ بېرىپ، قوشۇقنى ئەپ چىقىپ بېرىشنى ئۇنتۇپ قاپتىمەن. يېرىم سائەتلەر ئۆتكەندە قارىسام چېيى شۇ پېتى تۇرىدۇ.
-        سەن دادام بىلەن بىللە ناشتا قىلمىغانمىدىڭ؟
-        كىر كىيىملەرنى چايقىۋېتىپ ئاندىن ناشتا قىلاي دەپتىكەنمەن،- داداڭدىن:
-        چاينى نىمىشقا ئىچمەيلا؟-، دەپ سورىسام،
-        قوشۇقۇم يوق-، دەيدۇ. ھەتتا ماڭا:
-        قوشۇق ئەكىرىپ بەر-، دىيىشمۇ خوشياقماپتۇ. ئاشخانىغا چىقىپ بىر مۇنچە يىغلىدىم. كىسەللىك ئاسارىتى ئۇنى باشقىچە ئادەمگە ئايلاندۇرۇپ قويدى.  
-        قانداق قىلارمىز؟ دادامنىڭ كېسىلىنىڭ كۈنسرى ئېغىرلاپ كېتىشىگە ئۈن- تۈنسىز قاراپ تۇرارمىزمۇ؟...
-        دورا-ئوكۇلغا ئۇنىمايدۇ. بەكرەك مەجبۇرلىساق كۆڭلىگە كېلىدۇ. بىر يېرى ئاغرىۋااتقان بولسا دېمەيۋاتامدىكىن، دەپ ئەنسىرەيمەن.
-        دادا بولماقمۇ ئاسان ئەمەسكەن. كىچىكلەر ئەتراپىدا پىرقىراپ يۈرسە، بىرەر يېرىم ئاغرىدى دىيىشتىن خىجىل بولىدىغان ئوخشايدۇ. مەن ھەمىشە 《دادام ھازىر نىمىلەرنى خىيال قىلىدىغاندۇ؟》 دەپ ئويلاپ كېتىمەن...
ئاھ بۇ ئوي -خىياللار ، چېكى يوق، تەگسىز، كىشىنى بەكمۇ ئۆكۈندۈردىغان، بەكمۇ ئۈمۈدسىزلەندۈردىغان ئوي-خىياللار... ئىچى- ئىچىمىدىن قايناپ چىقىۋاتقان كۆز- ياشلار، ئۇھسىنىشلار، چارىسىزلىقلار...  
ئانا بىز ھازىر ئىككىڭلار بېسىپ ئۆتكەن مەنزىلنى بىربىرلەپ بېسىش ئالدىدا تۇرۋاتىمىز. گەرچە ئۆيلىرىمىز(ماكانلىرىمىز) ئايرىم-ئايرىم بولسىمۇ، پۈتۈن ئوي-خىيالىمىز، ھىسسىياتىمىز سىلەردە. سىلەرنىڭ ھەر بىر ئىش ھەركىتىڭلار، دۇنيا قاراشلىرىڭلار، مەسىلىلەرگە تۇتقان پوزىتسىيەڭلار، ھەربىر سىمايەڭلار بىزنى چۆرىدەپ بىز بىلەن بىرگە ياشايدۇ. بىزگە مەسلىھەت بېردۇ، يول كۆرسىتىدۇ، ئەقىل ئۈگىتىدۇ.
ھەر كۈنى سەھەردە ئىشقا مېڭىش ئالدىدا قىزلىرىمغا دىققەت قىلىشقا تېگىشلىك ئىشلارنى تاپىلاۋاتقىنىمدا ئۇلارنىڭ نارازىلىق بىلەن:
- يائاللا ئانا، كۈندە دېگەننى كۈندە تەكرارلاۋىردىكەنسەن-، دېگەن پەرۋاسىز تۇرقىنى كۆرگەندە، مەنمۇ قىزلىرىمنىڭ يېشىدا  ھەمىشە سىزنىڭ شۇنچە تۈگۈمەس تاپىلاقلىرىڭزدىن، كوتۇلداشلىرىڭىزدىن بىزار بولۇپ ۋايساپ كەتكەنلىگىمنى ئەسلەيمەن.
بىر يەرگە مېڭىش ئالدىدا ئىشىكنى چىڭ ئېتىش، تونىمىغان ئادەملەرگە ئىشىك ئاچماسلىق، يولنىڭ چېتىدە مېڭىش، چوڭ يولنى يۈگۈرۈپ كېسىپ ئۆتمەسلىك ھەققىدە نەسىھەت قىلۋاتقىنىمدا قىزىمنىڭ ماڭا ئوخشاش تەلەپپۇزدا:
-        مەن چوڭ بولغانسىرى، ئانامنىڭ قىلىدىغان نەسىھەتلىرى كۆپىيىپ كەتتى-، دىگەن نارازىلىققا تولغان ئاۋازىنى ئاڭلايمەن.
ئاللىقانداق يىمەكلىكلەرنىڭ، ئويۇنچۇقلارنىڭ ئىسمىنى ئانچە توغرا ئاتىيالماي قالغان ۋاقىتلىرىمدا بالىلىرىمنىڭ پىخلداپ كۈلگىنىچە خۇددى مېنىڭ بالىلىق دەۋرىمدىكىدەك، ئانامنىڭ كۆڭلىگە كەپ قالمىسۇن دىگەننى ئويلىماي خۇددى ساددىلىقىم، نادانلىقىمغا ئېچىنغاندەك، زاڭلىق قىلىش ئاھاڭىدا:
-        ئانا سەن نىمانداق دۆت، شۇنىمۇ بىلمەمسەن؟ دادا قارا ئانام مۇنداق دەۋاتىدۇ -، دىگەن مەسخىرىسىگە دۇچار بولىمەن.
بۇنداق چاغلاردا مەن بالىلىرىمنىڭ ماڭا قىلغان ئەدەپسىزلىكى ئۈچۈن...كۈچىيىپ بېرۋاتقان خورلۇق تۇيغىسى بىلەن 《 پۇلنى داداڭ ئىككىمىز مىڭ بىر جاپادا تىپىپ سىلەر خەجلەۋاتقاندىكىن، ھەممىنى سىلەر بىلىسىلەر، ھەممىنى دىلەر بىلمەي بىز بىلەتتۇقمۇ؟...》 دەپ جاۋاپ بەرمەكچى بولىمەنۇ ئۆزەمگە ھاي بېرىمەن. چۈنكى دادام ئىككىڭلارمۇ ئەزەلدىن بىزگە ئۇنداق رەددىيە بېرىپ باقمىغان...
-        يائاللا ئانا بۇ گەپنى تولا تەكرارلاۋېرىپ قۇلاقلىرىمىز پۈتۈپ كەتتى.
-        ئانام بارغانسىرى كوت- كوت بولۇپ كىتىۋاتىدۇ.
-        ئانامنىڭ يەنە ئاغزى ئېچىلدى.
-        ئانا قاچانمۇ بىزنى چۈشىنىدىغان بولارسەن؟
ئانىمىزنىڭ تەكرار سۆزلىرى ئەينى ۋاقىتتا بىزنىمۇ زېرىكتۈرگەن ئىدى. ئۇلارنىڭ نەسىھەتلىرى، تاپىلاقلىرى، كوتۇلداشلىرى، كۆز ياشلىرى... بىزنىڭ نەزىرىمىزدە ئۇلار ئەڭ مۇكەممەل، ئەڭ ئۇلۇغ ئاتا- ئانا شۇنداقلا بالىسىدا روھىي بېسىم پەيدا قىلىدىغان كوت- كوت ئاتا- ئانىلاردىن ئىدى...
ئانا پەلەك چۆرگىلىمەكتە، تارىخ تەكرارلانماقتا... ئەجىر- مىھنەتلىرىم، تارتقان جاپا- مۇشەققەتلىرىمگە يارىشا ئىرىشكەن جاۋاپلار مۇشۇ...
قىزلىرىمنىڭ مىنىڭ كىيگەن كىيىملىرىدىن، يۈرۈش- تۇرۇش، چاچ پوسۇنلىرىمدىن قۇسۇر چىقىرىپ، قايسى بىر كىنو چولپىنىڭ كىيىم-كېچىكى ھەققىدە زوق- شوخ بىلەن سۆزلەشلىرىدىن، چاچلىرىمنى قايسى بىر داڭلىق ھۆسۈن تۈزەش مەركىزىدە ياسىتىش ھەققىدە بەرگەن تەكلىپلىرىدىن ئۆزەمنىڭ بالىلىقمدا:
《 ئانام شۇنچە كىلىشكەن ئايال تۇرۇپ، نىمىشقا  ئەڭ ئېسىل كىيىملەرنى كىيىپ، ئەڭ چىرايلىق، ئەڭ نەپىس زىبۇ- زىننەتلەرنى تاقاپ پارقىراپ، ياللداپ يۈرمەيدىغاندۇ؟》 دەپ ئويلىغانىلىرىمنى... ئەسلەيمەن.
ئانا خىزمەت سىجىللىقىنىڭ ئېشىشىغا، يېشىمنىڭ چوڭىيىشىغا ئەگىشىپ قەدىمىم قىسقىراپ قالدى. بارغانسىرى سىلەر بىلەن ئاز كۆرشىدىغان، ئەمما ئاجايىپ سېغىنىپ كىتىدىغان، ھەمىشە مۇڭدىشىشنى، سائەتلەپ سىردىشىشنى ئارزۇ قىلىدىغان بولۇپ قالدىم. 《 ئانىلار بايرىمى》 غا ھەپتە قالغاندا،ئىشلىرىمنى سەرەمجانلاشتۇرۇپ، يېنىڭلاردا ئۇزۇنراق ئولتۇرۇپ قايتىش ئۈچۈن، ياكى ئۆتكەن ئىشلارنىڭ  تاشلىغاندۇ؟  چوڭ ئۆيگە باردىم. شۇ كۈنى سىز نىمىشقىدۇ كۆزۈمگە باشقىچە غەمكىن، مىسكىن كۆرۈندىڭىز. ئىھتىمال، مىجەزىڭىز يوقتۇ. ياكى ئۆتكەن ئىشلارنىڭ سىزگە ياقمىغان، دىلىڭىزنى چەككەن بەزى كۆڭۈلسىزلىكلىرى چىھرىڭىزگە قارا سايە تاشلىغاندۇ:
-        بالىلار قېنى؟ نىمىشقا ئېلىپ كەلمىگەنسەن بالام؟،- سىز قايتا- قايتا سوراۋەردىڭىز.
-        تاماقنى ئېتىپ قويغان. مەكتەپتىن يانسا ئۆيدە تامىقىنى يەپ ئولتۇرۇپ تۇرار. بۈگۈن ئۇزۇنراق ئولتۇرۇپ سىز بىلەن مۇڭدىشىۋالاي.
سىزنىڭ چىھرىڭىزدە كۈلكە پارلىدى. نەدىن بىلەي، ھەش- پەش دىگۈچە چوڭ قىزىمنىڭ يىغلامسىرىغان ئاۋازى قۇلىقىمغا ئاڭلاندى:
- ئانا، سىڭلىمنىڭ قولىنى ئىشىك قىسىۋاپتۇ. مەكتەپتىن يىغلاپ كەپتۇ. ھازىرمۇ يىغلاپ كېتىۋاتىدۇ...
دادام ئىككىڭلار بىلەن خوشلىشىپلا يەنە ئۆيۈمگە چاپتىم. شۇنداق ئانا، بىزنىڭ ئۆيىمىز ،بالىمىز، ئىرىمىز، ئايالىمىز، خىزمىتىمىز بار. ئۆ ئالدىغا ئىگىلىگىمىز، نۇرغۇن دوستلىرىمىز، ئەھمىيەتلىك، ئەھمىيەتسىز ئولتۇرۇشلىرىمىز بار. ئىشلىرىمىز شۇنچىلىك كۆپ، خىزمىتىمىز شۇ قەدەر ئالدىراشكى... يەنە تېخى بىر تالاي دەردىمىز بار. سىلەر 《 قايسى بالام، قايسى نەۋرەم كىلىپ قالاركىن》 دەپ ئوبدان نەرسىلەرنى يىيىشكە كۆزۈڭلار قىيماي بىزگە ساقلاپ ئىشىككە تەلمۈرۈپ ئولتۇرغان چاغ دەل بىزنىڭ ئارزۇلۇق بالىلىرىمىز ئۈچۈن قىممەتلىك ئوزۇقلۇق، يىمەكلىك ياكى ئايرىم تاماق تەييارلاۋاتقان ۋاقتىمىز بولىدۇ.  سىزنىڭ مىجەزىڭىز بولمىغاچقا خوشياقماسلىق بىلەن نېمە ئېتىشنى، نېمە يىيىشنى بىلمەي، ئەتراپقا تەمە بىلەن نېمىلەرنىدۇ دىلىڭىز تارتقاندەك قارىغان ۋاقتىڭىز دەل بىزنىڭ ئىسىل رىستۇرانلاردا، تىز تاماقخانىلاردا دوست- بۇرادارلەر، ساۋاقداش ياكى خىزمەتداشلار بىلەن بۇزۇپ- چېچىپ پۇلنىڭ كۆزىگە سۇ قۇيىۋاتقان ۋاقتىمىز بولىدۇ. بىزگە ھېيىت- بايرام،《 ئاياللار بايرىمى》 《 ئاتىلار بايرىمى》 《 يېڭى يىل بايرىمى》 ناھايىتى تىزلا يىتىپ كەلگەندەك، سىلەرنىڭ بايرىمىڭلارنى بەك تولا تەبرىكلەپ كىتىۋاتقاندەك بىلىنگەن ۋاقىت- دەل ئۆزىمىزنىڭ، بالىلىرىمىزنىڭ ئىچكى- تاشقى كىيىملىرىنى پەسىلمۇ- پەسىل ئەمەس ئايمۇ- ئاي يىڭىلاۋاتقان، ئالماشتۇرۋاتقان، توختىماي ئىسراپچىلىق، بەتخەجلىك قىلىۋاتقان ۋاقتىمىز بولىدۇ. بىز بالىلىرىمىزغا ئۆز يىشىغا قارىغاندا نەچچە ھەسسە ئارتۇق پۇل خەجلەيمىز. بۇنىڭغا قىلچە قارنىمىز ئاغرىمايدۇ شۇنداق ئانا، ئەمما سىلەرگە پۇل خەجلەش نۆۋىتى كەلگەندە، يانچۇقلىرىمىز قۇرۇغدىلىپ قالغانلىقىنى، ھىچ بولمىغاندا خېمىر تۇرۇچ قىلغۇدەك ئازلا پۇللىمىز قالغانلىقىنى، بۇ ئايدا چىقىمنىڭ بەكمۇ ئاۋۇپ كەتكەنلىكىنى ئۇشتۇمتۇت ھېس قىلىمىز. بىز بىر چاپاننى ئۈچ قىلىپ كىيىش، پارقىراپ، يالتىراپ يۈرۈش كويىدا بازار ئارىلاپ، ماگىزىن كۆرۈپ يۈرگەندە ئانىلىرىمىز جەزمەن قازان بېشىدا تەمتىرەپ يوغان تەڭنىدە خېمىر يۇغۇرىۋاتقان ياكى چوڭ قازاننىڭ تامىقىنى ئېتىۋاتقان بولىدۇ. چۈنكى ئانىمىزىنىڭ ئالتە بالىسى، ئوندىن ئارتۇق نەۋرىسى بار، چوڭلار ئىشتىن، بالىلار مەكتەپتىن ھارغان، چارچىغان، ئاچ قورساق كەلگەندە ئېغىز كۆيدۈرگىدەك ئىسسىق تاماق، ئىسسىق چاي بولمىسا قانداق بولىدۇ؟ چوڭ ئۆي دىگەندە پۇل- پىچەك، ئاش- تاماق، تاتلىق- تۈرۈملەر ئۈزۈلۈپ قالسا قانداق بولىدۇ؟... ئانا سىز شۇنداق ئويلايسىز، بالىلار، نەۋرىلەرنى ئويلىغاندا بىردىنلا ۋۇجۇدىڭىزنىڭ يىنىكلەپ قالغانلىقىنى ھىس قىلىسىز. خۇددى ياشلىقىڭىزغا قايتىپ قالغاندەك ئۆي ئىچىدە چېپىپلا يۈرىسىز. ئانا سىز دائىم شۇنداق ئويلايسىز. شۇڭا ئوچاق بېشىدىن چۈشمەيسىز. بالىلارلا ئەمەس ھەتتا نەۋرىلەرمۇ چوڭ ئانىسىنىڭ ئوخشىغان، مەززەلىك، دائىم ۋاقتىدا قورساققا كىرىدىغان تاماقلىرىغا ئامراق. ئۇلارنىڭ
-        چوڭ ئانا، سەن تاماققا بەك ئۇستا جۇمۇ. بۇنداق خىلمۇ-خىل تاماقلارنى ئېتىش ئۇسۇلىنى بىزنىڭ ئانىمىزغا ئۈگۈتۈپ قويە،- دېگەن بالىلارچە ختاۋىنى، ماختاشلىرىنى ئاڭلىغاندا خۇشاللىقتىن بېشىڭىز ئاسمانغا يىتىدۇ. ھاردۇقىڭىز چىقىدۇ. شەخسىيەتسىز پىداكارلىق بىلەن چىن كۆڭلىڭىزدىن چىقىرىپ قايتا-قايتا :
-        رەھمەت بالام، كۈندە مۇشۇ ئۆيگە كىلىپ تاماق يەڭلار. مەن ھەممىڭلارنى ئۆزەم باقاي،- دەيسىز. بۇ ۋاقىتتا قايسىبىر مىجەزى ئەسكى كېلىنىڭىزنىڭ سىزنى ئاغزى- ئاغزىغا تەگمەي ماختاۋاتقان بالىسىغا كۆزىنىڭ پاختىسىنى چىقىرىپ ئالايغانلىقىنى، چىراي ئىپادىسىنىڭ تاغ ھاۋاسىدەك بىردىنلا ئۆزگەرگەنلىگىنى، قايسىبىر مۇز تەلەت، خاپىغان كۈيئوغلىڭىزنىڭ ھىچبىر تەكەللۇپسىز، ئىپادىسىز ئولتۇرغان قىياپىتىنى  بىلمەي، كۆرمەي قالىسىز. كۆرسىڭىزمۇ، بىلسىڭىزمۇ بالىلارنىڭ كۆڭلىنى ئاياپ چاندۇرمايسىز.  
ئانا، سىزنىڭ ھاردۇقىڭىز چىقمايدىغان، بىزدىن ئاغرىنىپ قالىدىغان چاغلىرىڭىزمۇ يوق ئەمەس. سىز بىزدىن پۇل سورىمايسىز، كىيىم- كىچەك، سوۋغا- سالام تەمە قىلمايسىز. بەرسەك رەھمەت دەيسىز، بەرمىسەك ئاغرىنمايسىز. سورىغانلا ئادەمگە ئاغزى- ئاغزىڭىزغا تەگمەي بالىلىرىڭىز ھەققىدە سۆزلەپ بېرىسىز. قۇلۇم- قوشنىلارغا (سوۋغاتنىڭ ئەرزان قىممەتلىكى مۇھىم مەسىلە ئەمەس، مۇھىمى بالىلىرىمنىڭ كۆڭلى، ئۇلار بىر-بىردىن مىھرىبان، بىر-بىرىدىن قولى ئوچۇق، رايىش چوڭ بولدى. بوۋاي ئىككىمىزگە بەك كۆيىنىدۇ. قولىدىن، سومكىسىدىن يىمەكلىك، يۇمشاق نەرسىلەر ئۆكسىمەيدۇ، بىز بالىلىرىمىزنىڭ ھەقىقىي راھىتىنى كۆردۇق) دەپ ماختاپ بېرسىز. بىز توغۇرلۇق سۆزلەۋاتقاندا چىھرىڭىز نۇرلىنىپ، لەۋلىرىڭىزدىن كۈلكە ئۆكسۈمەيدۇ. شۇنداق ئىكەن نىمىشقا بىزدىن ئاغرىنىپ قالدىڭىز ئانا؟...
سىز ئەتىگەندىلا ئورنىڭىزدىن تۇردىڭىز، ئورۇن-كۆرپىلەرنى يىغىپ، ئۆيلەرنى سېرىپ- سۈپۈرۈپ ھالىڭىز قالمىغاندىلا، بىردەم ئولتۇرۋالدىڭىز. قازاندا قورۇلۇپ سۇ قۇيۇشنى كۈتۈپ تۇرغان سەي، لىگەنگە توشقىچە پىلتە قىلىنغان، ياكى سەۋزىلەر قورۇلۇپ ەۈرۈچنىڭ سېلىنىشىنى كۈتۈپ قالغان. ئوغۇللىرىڭىز لەغمەنگە ئامراق. نەۋرىلەر بولسا پولوغا، كۈن چۈشكە تاقاپ قالدى. بالىكوندىن تولا قاراپ كۆزلىرىڭىز تالدى، ھېلىغىچە بالىلىرىڭىز تۈگۈل، نەۋرىلەرمۇ يوق. تېلفۇن قىلسىڭىز ئۇلار بىر-بىرىدىن ئالدىراش ئىكەنلىگىنى ئېيتىپ، ئەپۇ سورىغاندەك بىر ئاۋازدا تېلفۇننى ئىتتىكلا ئۈزىۋەتتى. گېپىڭىزنىڭ يېرىمى بوغۇزىڭىزدا قالدى. سىزنىڭ كۈتۈشلىرىڭىز يۈرۈگىڭىزدە، كۆزلىرىڭىزدە قېتىپ قالدى. ئەمەلىيەتتە بىزنى بۇ دۇنيادا ئەڭ ياخشى كۆرىدىغىنى، ئەڭ قەدىرلەيدىغىنى، بىزگە ئەڭ كۆڭۈل بۆلدىغىنى، بىزگە شەخسىيەتسىز، غەرەزسىز، تەمەسىز مۇھەببىتىنى ئاتا قىلىدىغىنى پەقەتلا ئاتا-ئانىمىز. ئەمەلىيەتتە ئانا قەلبى بەكمۇ نازۇك، زىل تارىدەك ئىنچىكە، بۇ بالىلارنى قارىمامدىغان؟ ئۇلار كەلمىگىنى ھەپتىدىن ئاشتى. ياز كۈنلىرىنىڭ كۈندۈزى ئۇزۇن تۇرسا ئاتا- ئانىسىنى يوقلىغاچ تاماق يەپ كەتكەنگە قانچىلىك ۋاقىت كىتىدۇ؟ يېرىم سائەت، كۆپ بولسا بىر سائەت كېتەر، بالىلارنىڭ بېغەملىكى، پەرۋاسىزلىقى، كۆڭلىڭىزگە بەكمۇ تەگدى. 《 مەنغۇ ھازىرچە سالامەت. مۇنۇ كىسەلمەن دادىسىنى نىمىشقا كۆرۈپ كەتمەيدۇ؟...》  سىزنىڭ كۆڭلىڭىز يېرىم بولدى، ۋۇجۇدىڭىزغا ھارغىنلىق، ھالسىزلىق چۆكتى. بىچارە دادىسى كۈن بويى ئىشىككە تەلمۈرۈپ ياتىدۇ. توۋا بۇ بالىلارنى...بۇ ئۆيدە بوۋاي ئىككىمىزدىن باشقا ھىچكىم بولمىسا، بىر بولسا ئۆيگە پاتماي قالغان... ئاتا-ئانامنىڭ ئۆيى دەپ خەۋەرسىز، تەكەللۇپسىز، ئىجازەتسىز كىرگەن بالىلارغا نەچچە قازان ئېسىشقا توغرا كەلگەن... بىر بولسا ھەپتىنىڭ بېشىدىن ئايىغىغىچە ئاشقان تاماق يەۋاتقان... بالىلار قاچانمۇ چوڭ بولار؟ قاچانمۇ ھالىمىزغا يېتەر؟... سىزنىڭ گېلىڭىز غىققىدە بوغۇلدى، ئەسلىدە تاماقمۇ يىمەي يىتىۋالغۇڭىز بار ئىدى، لىكىن بوۋاي ياخشى كۈتۈلمىسە بولمايدۇ- دە. تاماقتىن كىيىن بوۋاينىڭمۇ ئىچى پۇشۇشقا، تىتىلداشقا باشلىدى:
- بالىلارنىڭ ھېچقايسسى يوققۇ، سەن بېرىپ يوقلاپ كەل خوتۇن. ئۇلار قانداقراق تۇرۋاتىدىكىن؟ نەۋرىلەر سالامەتتۇ ھە؟...
- مەن كەتسەم سىلىگە كىم قارايدۇ؟ كەپمۇ قالار.خىزمىتى ئالدىراشتۇ...
- شۇمۇ گەپ بولدىمۇ؟ كۆرۈشۈپ كەلسەڭ خاتىرجەم بولمامدۇق. مەن ئارام ئېلىپ تۇراي، سەن بېرىپ بالىلارنى يوقلاپ كەلگىن.
- توۋا قانداق جاھان بولۇپ كەتتى ئەمدى؟ بالىلار ئاتا- ئانىسىنى يوقلىماي، ئاتا-ئانىلار بالىلارنى يوقلاۋاتقان. كۈنبويى بالىلارنىڭ غېمىدە، نەۋرىلەرنىڭ كويىدا يۈرگەن...
ئانا ئاغزىڭىزدا غوتۇلدىغىنىڭىز بىلەن ئاياغلىرىڭىز چاققانلىشىپ كەتتى. ئۇ ئۆيدىن بۇ ئۆيگە چىقىسىز، ئۆيدىكى ياخشى نەرسىلەرنىڭ ھەممىسىنى قويماي ئالىسىز. چۈنكى، سىز بالىلىرىڭىزنىڭ ئۆيگە، ئوماق نەۋرىلىرىڭىزنىڭ قىشىغا كىتىۋاتىسىز ئەمەسمۇ؟ ئۇلار چوڭ ئانا، چوڭ دادىلىرىنىڭ كۆرۈشكەن ھامان تۇتقۇزىدىغان پۇلىغا، تاتلىق- تۈرۈملىرىگە، مىھىرلىك سۆيۈشلىرىگە، ئەركىلىتىشلىرىگە كۆنۈپ كەتكەن...
ئانا، سىز بىزگە ھازىرغىچە كۆرپە سالىسىز. ئۇنىمىساق ئۇنىماي چاي دەملەيسىز. دەستۇرخان سالىسىز. توختىماي يىيىشكە دەۋەت قىلىسىز. بالامنىڭ ماڭا ئېيتالمايۋاتقان يوشۇرۇن دەردى، يوشۇرۇن كېسىلى بارمىدۇ؟ دەپ كۆزلىرىمزىنىڭ ئىچىگە، چىرايىمىزغا سەپ سېلىپ قارايسىز. ئانا، سىزنىڭ بىزنى ئىشقا بۇيرىشقا يۈرۈكىڭىز چىدىمايدۇ. بالام خىزمەت قىلىمەن، بالا باقىمەن، ئۆي تۇتىمەن دەپ چارچاپ كەتتى دەپ، كىر- قاتلارنى يۇيۇپ بەرگىلى، ئۆيلىرىڭىزنى تازلاپ بەرگىلى، تاماق ئېتىپ بەرگىلى قويمايسىز... مۇشۇ يېشىڭىزدا كۆتۈرۈش ئەپسىز بولغان گاز تۇڭى، ئۇن-گۈرۈچ، ياغ سېتىۋېلىشتەك ئىشلارنى ئۆزىڭىز قىلىسىز. كىملەرگىدۇ يالۋۇرۇپ، كىملەرگىدۇ ياخشى گەپ قىلىپ، كىملەرگىدۇ پۇل بېرىپ ئۆيگە دۆۋلەپ قويىسىز. بىزمۇ بارا-بارا بۇ خىل مۇناسىۋەتكە كۆنۈپ كەتتۇق. تەكەللۇپ قىلىمىز ئەمما دەرھال ئورنىمىزدىن تۇرمايمىز. ۋەدە قىلىمىز ئەمما ئاسانلا ئۇنتۇپ قالىمىز. بەزىدە ھەتتا ئەتكەن تاماقنىڭ قاچىسىمۇ شۇ پېتى تاشلىنىپ قالىدۇ. بايا تاماق يەيدىغان چاغدا ھەممىمىز غۇژمەكلىشىپ، توپلىشىپ شۇنچە چوڭ ئۆيگە ئارانلا پاتقاندۇق. ئەمدى ئارتۇق كۆرپىلەرنى يىغىۋېتىدىغان، قاچا- قۇچىلارنى  يۇيۇپ جاي-جايىغا ئالىدىغان چاغدا ئادەم قالمىدى. ئانا سىز پىنسىيەدە،كۈن بويى ئۆيدە بىكار قالىسىز. دۇنيادا بىكارچىلىقتىن زېرىكەرلىك ئىش بولمايدۇ. ئاستا-ئاستا قىلىۋالارسىز ھە!. بىز سىلەرنى يوقلىغىلى، دەرقەمتە ئولتۇرۇپ مىھمان بولغىلى كەلدۇق، ھېلىمۇ چوڭ ئۆيدە بىر مۇنچە ۋاقتىمىز ئىسراپ بولۇپ كەتتى. بۇ ۋاقىتتا چوڭ ئۆيگە كەلمىگەن بولساق، بىرمۇنچە ئىشىمىزنى تۈگۈتىۋالغان بولاتتۇق. ھەممە ئىشنى قويۇپ ئەتراپىڭلارغا جەم بولغاننىڭ ئۆزى سىز ئۈچۈن، ئاتا- ئانا بولغۇچىلار ئۈچۈن چەكسىز خۇشاللىنارلىق ئىش ئەمەسمۇ؟ سىلەر ئەلۋەتتە خوش بولدىڭلار، قىلغىلى قىلىق تاپالماي قالدىڭلار... بىز ئۆزىمىزگە ئاشۇنداق تەسەللىي بىرىمىز. ئۆزىمىزنى ئۆزىمىز ئالداپ كۆڭلىمىزنى ئاۋۇندۇرغىمىز كېلىدۇ. لىكىن بىزنىڭ يەيدىغاننى يەپلا قاچقىنىمىز راستقۇ؟... سىلەر بىلەن تەپسىىلى، ئالدىرماي، خالىي سۆزلىشىپ باقمىغىلى نىكەم؟  ئۆزىمىز تۇغۇلغان، ئۆزىمىز چوڭ بولغان مىھرى ئاتەش، ئادەمگە جەننەت ھۇزۇرى ئاتا قىلدۇردىغان ئۆيدىن ئايرىلغان زامان بىزنى تۈرلۈك خىياللار قىينايدۇ. ئىسكەنجىگە ئالىدۇ. دادامغا 《 پۇت- قولىڭىزنى تۇتۇپ قوياي》 دېسەم بوپتىكەن. نىمىشقىمۇ 《 دادا تەييار ماشىنام بولغاندىكىن چارچاپ قالمايسىز، سىرتلارنى، باغچىلارنى ئايلاندۇرۇپ كىلەي، تالاغا چىقمىغىنىڭىزغا ئۇزۇن كۈنلەر بولدى》 دېمىگەندىمەن. كىر ئالغۇدا يۇيۇلمىغان كىر-قات بارمۇ يوق قاراپ باقماپتىمىنا. مانتا كاۋىسنى بولسىمۇ توغراپ بەرسەم بولماسمىدى؟ ئانامنىڭ پىچاقلىرى نىمانچە گاللىشىپ كەتكەندۇ؟... توڭلاتقۇسى پۇراپ قاپتۇ. بوش ۋاقتىم چىققاندا تازلاپ بەرسەم بولغۇدەك، بىچارە ئانام ئەشۇ چاقمىقى بۇزۇلغان گاز ئوچىقىنى قاچانغىچە ئىشلىتەر؟ يىل ئاخىرىدا يىغىلغان، زاپاس پۇللارنى بېرىپ قالسا بىر تال ئوچاق ئېلىپ بەرسەم بولاتتى. قاچان يىل ئاخىرى بولار؟... ئانامنىڭ دورا- ئوكۇللىرىدىن تارتىپ نەۋرىلەر ئىشلىتىپ تۈگەتتى. ئالىمادىس ئاغرىپ قالسا قانداق قىلغۇلۇق؟... ھەر ئىككەيلەننى قېرىلىق ئازاۋى، كىسەل ئازاۋى قىيناپ تۇرسىمۇ، بىزنى خۇشال- خۇرام، خاتىرجەم ياشىغىلى قويۇش ئۈچۈن، ئەنسىرىتىپ باش ئاغرىقى تېپىپ بەرمەسلىك ئۈچۈن چىشىنى چىشلەپ ياشاشقا مەجبۇر... بىزنىڭ كەينىمىزگە قايتىپ بېرىپ، ئۆزىمىز ئويلىغان بارلىق ئىشلارنى قىلىۋەتكۈمىز، بىر يولىلا قىلىۋەتكۈمىز كىلىدۇ. ئەمما ئۇنداق قىلالمايمىز. كۆڭلىمىزدە شۇنچىۋالا ئويلىساقمۇ، قەدەملىرىمىز داۋاملىق ئالدىغا چامدايدۇ. كىيىن ئاستا-ئاستا ھەممىنى ئۇنتۇپ قالىمىز...
ھەممىمىزگە ئايان ئاتا- ئانىلار بۇ دۇنيانىڭ ئەزىز مېھمىنى، ئاللانىڭ بىزگە تاپشۇرغان  قىممەتلىك ئامانىتى. كۆزنى يۇمۇپ ئاچقۇچە ئۇلارنىڭ نۇرلۇق سىماسىدىن ئايرىلىپ قېلىشىمىز، مەڭگۈلۈك ئارماندا، مەڭگۈلۈك ئازاپتا قىلىشىمىز مۇمكىن. ئانىمىزغا ئېيتمىغان، ئەمما كۆڭلىمىزدە قىلىپ بېرىشنى ئويلىغان تالاي ئىشلىرىمىزنى، ۋاقتىدا قىلىپ بېرەيلى.ئارزۇلىرىمىزنى ئورۇندىۋالايلى. ئۇلار ھايات چېغىدا ھەممىنى قىلايلى، ئاتىغانلىرىمىزنى، ئويلىغانلىرىمىزنى قىلىپ بېرەيلى. ھالىدىن ئوبدان خەۋەر ئالايلى. ئۇلارغا ھەر سائەت، ھەر مىنۇت كۆڭۈل بۆلىۋاتقانلىقىمىزنى، ئۇلارنى بەكمۇ ياخشى كۆردىغانلىقىمىزنى ھەر بىر ھەركىتىمىز، ھەر بىر سۆزىمىزدە ئىپادىلەپ تۇرايلى.  ھەش- پەش دىگۈچە  ئۇلار ئارىمىزدىن كېتىپ قېلىشى، بىر كىچىدىلا پۈتۈنلەي قۇرۇپ كەتكەن ئانا دەريادەك، تۈن قوينىنى يېرىپ ئۆتكەن چاقماقتەك، بىر نەپەستىلا ساقىپ ئۆچكەن يۇلتۇزدەك كۆز- ئالدىمىزىدىن غايىپ بولۇشى، مەڭگۈگە غايىپ بولۇشى مۇمكىن... يۈرۈگىمىزدىن، كۆزىمىزدىن، دىلىمىزدىن، چىن كۆڭلىمىزدىن چىقىرىپ تۇرۇپ《 ئانا، دادا، بىز سىلەرنى بەك، بەك ياخشى كۆرىمىز. سىلەرنىڭ ئاتەشتەك مېھرىڭلار بولغاچقا بۇ پايانسىز ھايات مۇساپىسىدە بىز كۈلەي دەپ كۈلەلىدۇق. يىغلايمەن دەپ كۆز يىشى قىلالىدۇق. سىلەردىن ئايرىلساق ئۆزىمىزنى يوقۇتۇپ قويىشىمىز مۇمكىن، بىز ئۈچۈن بولسىمۇ ئۆزەڭلارنى ئاسراڭلار. بىر كۈن بولسىمۇ ئارتۇق ئۆمۈر كۆرۈڭلار》 دىگەن مۇھەببەتلىك سۆزلىرىمىزنى ئاڭلىيالماي قېلىشى مۇمكىن، يىغلاپ تۇرۇپ 《ئانا- دادا بىز سىلەردىن رازى، مىڭ مەرتىۋە رازى، سىلەرمۇ بىزدىن رازى بولۇڭلار》 دىگەن ئاۋازىمىزنى ئاڭلىيالماي قېلىشى مۇمكىن، ھىچنەرسىگە ئۈلگۈرەلمەي ئۆمۈرلۈك ھەسرەت- نادامەتتە قالماسىقىمىز ئۈچۈن ئىشنى ھازىردىن مۇشۇ مىنۇتتىن باشلايلى. بىز ۋاقىتنى كېچىكتۈرمەي ئۇلارغا ساداقىتىمىزنى، كۆيۈمچان-ۋاپادارلىقىمىزنى، چوڭقۇر مىھرى-
مۇھەببىتىمىزنى، رەھمىتىمىزنى، ھۆرمىتىمىزنى بىلدۈرەيلى، ھەممىنى، ھەممىنى بىلدۈرەيلى. ئۇنداق قىلمىساق ھامان بىر كۈنى ئۇلارغا ئاپىرىپ بېرىشنى ئويلىغان، ئەمما ئاپىرىپ بېرەلمىگەن ئىسسىق، يومشاق تاماقلىرىمىز كانىيىمىزنى بوغۇشى، ئۇلارسىز كىيگەن ساندۇق-ساندۇق كىيىملىرىمىز بەدىنىمىزنى ئامبۇردەك قىسىشى، ئۇلارغا ئېيتالمىغان رەھمەتلىرىمىز بىزنى بىر ئۆمۈر قىينىشى، مەڭگۈلۈك ھەسرەتكە گىرىپتار قىلىشى مۇمكىن. ئاتا- ئانىنىڭ قەدرىگە يەتكەنلەر، يەتمىگەنلەر، ھېلىغىچە ئەقلىنى تاپقان، تاپمىغانلار سىلەرگە شۇنى تەۋسىيە قىلىمەن:《 بىز ئالدى بىلەن ئىشنى ئاتا- ئانىمىزدىن كەچۈرۈپ سوراشتىن، ئاتا- ئانىمىزغا مىنەتدارلىق بۈلدۈرۈشتىن باشلايلى!》 ئانا، دادا بىزنىڭ ياشلىق، نادانلىق قىلغان ۋاقىتلىرىمزى بولغان، بىر قىز ئۈچۈن، بىر يىگىت ئۈچۈن ئەقلىمىزنى يوقاتقان، ساراڭ بولغان، تەلۋە، قارام، مەس-ئەلەس، گاراڭ بولغان ۋاقىتلىرىمىز بولغان. سىزنىڭ ئالدىڭىزدا ئېغىزغا ئالغۇسىز، كەچۈرگۈسىز، كۇپۇرلۇققا كەتكۈدەك گۇناھلارنى سادىر قىلغان ۋاقىتلىرىمىز بولغان. ھەتتا غەپلەتكە پېتىپ سىلەردىن، ئۆزىمىزدىن، پۈتكۈل دۇنيادىن ۋاز كەچكەن ۋاقىتلىرىمىز بولغان. بىلىپ- بىلمەي ئۆتكۈزگەن گۇناھلىرىمىز ئۈچۈن غەپلەتكە پاتقان روھىمىز ئۈچۈن بىز سىلەردىن كەچۈرۈم سورايمىز. ئانا، دادا ئەقىلسىز، نادان تۇزكور بالاڭلارنى كەچۈرۈڭلار. تۆۋە-ئىستىغپارىنى قوبۇل قىلىڭلار. سىلەرگە بولغان مىننەتدارلىق، سۆيۈنىش، پەخىرلىنىشكە تولغان ئاۋازىمىزنى، ياق يۈرۈگۈمىزنىڭ ئەڭ چوڭقۇر قاتلاملىرىدىن چىقىۋاتقان قەلىب سادالىرىغا قۇلاق سېلىڭلار:
- ئانا، دادا بىز سىلەرنى ياخشى كۆرىمىز، سىلەر بىلەن چەكسىز پەخىرلىنىمىز، سىلەرنى مەڭگۈ ئۇلۇغلايمىز! سىلەرگە رەھمەت، كۆپتىن كۆپ رەھمەت!

بۇ يازمىنى ئاخىرىدا   ئايسىمە ئىدىرىس تەھرىرلىگەن. ۋاقتى  2012-5-29 21:59  


Rank: 5Rank: 5

ئەزا ئۇچۇرى
تىزىم نۇمۇرى:  314
يازما سانى: 251
نادىر تېمىسى: 0
تېللا: 503
تۆھپە : 10
توردا: 83
سائەت
ھالىتى:
ئاخىرقى: 2013-3-6
يوللىغان ۋاقتى 2012-5-29 21:30:27 |ھەممە قەۋەتنى كۆرۈش
ئالتۇنگۈل رەجەپ جىمجىت .نىمىلەرنى ئويلاپ ...؟يېڭى كادلاك يېزۋاتمىغاندۇ؟
زاماندىن مۇئەللىم پىكىرلەرنى ئىخلاستا ئاڭلاپ ،سۆزلىگۈچىگە ئۆزلۈك ھەم ئازادلىك تۇيغۇسى بېردىغان ئىدى.ئۇ يەنىلا بالىلارنى ئويلاۋاتامدىغاندۇ
ئايسىمە خانىم سىز زادى ماڭا دەپ بەرمەيۋاتقان شاڭخەينىڭ بىر يىرى قالدى.شۇنى ۋاقىت چىقىرىپ دەۋىتىڭ
ئۆمەرجان سىدىق ئەپەندى خاتىرىنى يامغۇرلۇق سالقىن كۈنلەردە يېزۋاتامدىكىن.تۇرپان يانىلا ئىسسىق.
ئوسمان قاۋۇل ئەپەندى «ئۈلۈك سۇ »بىلەنلا تىنىۋالدىغۇ

ئايزىتتىن شاڭخەيدىكى ئەزىزەلەرگە ئوتلۇق سالام

توپۇدا ياتسا گۆھەر،
بولماس باھاسىغا زىيان.
شۇ ئاقار ئاققان ئېرىقتىن،
سايدا ھەم تاشقىن قىيان.

Rank: 5Rank: 5

ئەزا ئۇچۇرى
تىزىم نۇمۇرى:  368
يازما سانى: 61
نادىر تېمىسى: 0
تېللا: 230
تۆھپە : 6
توردا: 53
سائەت
ھالىتى:
ئاخىرقى: 2012-6-16
يوللىغان ۋاقتى 2012-5-29 21:31:28 |ھەممە قەۋەتنى كۆرۈش

شىخۇ كۆلى

ھاياجىنىمنى ئۆزۈملا بىلدىم،
يۈرىكىمنى ھەسرەتتە تىلدىم.
تەمكىن ئېقىپ كۆلنىڭ سۈيىدەك،
سېغىنىشنىڭ ئىچىگە كىردىم.
بەش يىل بۇرۇنقى ئەسلىمىنى
كۆز ئالدىمغا قاتار تىزدىم:
-«سىز يوق بالام،
كۆڭلىمىز يېرىم بولدى»
دىگەندە دادام.
دەل مۇشۇ شىخۇ كۆلىدە ،
قېيىق بىلەن ئۈزگەندە ئانام،
مېنى ئەسلىگەن،
مۇشۇ يەردە چۈشكەن رەسىمنى
پەخىر بىلەن ئەمەس،
ھەسرەت بىلەن تەڭلىگەن.
«مەنزىرىنىمۇ سىقىنامدۇ؟» دەپ،
مەن نادان
ئۇلارنىڭ كۆڭلىنى بىلمىگەن.
دادام كەتكەندە  
ئۇنىڭ رىسقى پۈتكەندە ،
مەن بىر ئېغىز قوشاق قاتمىغان-
ئۇ ماڭا سىقىنغان تالاي.. ھەققىدە.
سۆزلىمىگەن باشقىلارغىمۇ
ئۇ بارغان ئەڭ مەشھۇر شەھەر ھەققىدە.
بۈگۈن،
يوقاتتىم تەمكىنىمنى
ئاچالمىدىم كۆزۈمنى  
«ئانا ،مەن شىخۇ كۆلى بويىدا » ......
تاپالمىدىم سۆزۈمنى...

دادامنىڭ
بادام دوپپىلىق مەغرۇر چېھرى ئالدىمدا،
«شىخۇ كۆلىدە
دوپپامغا قاراپ ،
سىلەر ئۇيغۇرمۇ دەپ سورىدى»دىگىنى يادىمدا.
مانا بۈگۈن
مەنمۇ گىلەم دوپپىلىق ئۇيغۇر قىز بولۇپ
شىخۇ كۆلىدە قولۋاقلىق ئۈزۈپ
ۋاقىتسىز كەتكەن دادامنى،
يالغۇز كىيىكتەك ئانامنى،
ئىختىيارسىز ئالدىم يادىمغا.
قېيىقتىنغۇ يامغۇر ئۆتمەسكەن،
مەڭزىلىرىم ھۆل بولدى  ،قايتا .
سۈرتىۋالدىم
يېنىمدىكى دىلبەر خانىم تۇيماستا.
قىيىق
ھازىرىمنى ئېلىپ،
يەنە بىر قىرغاققا ئۈزۈپ كەتتى
ئاستا-ئاستا....

2012-يىلى 5-ئاينىڭ 26-كۈنى چۈش سائەت 12 ،خاڭجۇ، شىخۇ كۆلى

يولۋاس قاچقان  تاغ

تارىمنىڭ يولۋىسىغا ئوخشاتمىدىم،
يولۋاستىن قېچىپ ياكى تاش ئاتمىدىم.
تاشتىنلا پۈتۈلگەن بىر يولۋاس بىلەن،
قىزغىن بىر سېغىنىشتا  ئۇچراشمىدىم.

پىنھانغا مۆكۈنۈپتۇ يولۋاس بۈگۈن،
ئاستىدىن جىمجىت ئېقىن ئېقىپ ئۆتەر.
شۇ يولۋاس تاپقان دەيدۇ، بۇلاقلارنى،
تاغلارسىز سۇلار  قانداق بۇلاق پۈتەر ؟!

بۇلاقنىڭ كۆزلىرىگە تىكىلمىگەن
كۆزىگە ئەلەم بىلەن قاراپ قويدۇم.
جىمجىتلىق قاپلىغان شۇ تاغ باغرىدىن،
يولۋاسنىڭ ئەتىسىگە سۇئال قويدۇم.

2012-يىلى 5-ئاينىڭ 26-كۈنى خاڭجۇ

شاڭخەي- خاڭجۇ يولى

«سۆگەت گۈلى»دەپ قالدۇققۇ ھەممىمىز،
يول بويىدا جىلۋە قىلغان گۈللەرنى،
يىراقلاردا مانان ئوراپ تۇرۇپتۇ،
سۈيى سوغۇق ،كەڭرى كەتكەن كۆللەرنى.

ئايلانمىلار خىياللارنى ئوغۇرلاپ،
يېشىللىققا تارتىدىكەن مېھىرنى.
بىر-بىرىگە پىرىسلانغان يوللاردىن،
كۆرۈپ قالدۇق زامانىۋى سېھىرنى .

بىنالارنىڭ ھەيۋەتلىكى خىجىلچان،
يوللار قات-قات تۇتىشىپتۇ ئۇپۇققا،
كىم ئادىشار بەلگىلەرگە ئەگىشىپ؟
ساۋاتسىزنىڭ بەلكىم يۈزى قىزىرار!؟

رەت-رېتىگە كۆز يەتمەيدۇ ماشىنا،
شۈنچە ئەركىن ،ھەر تەرەپكە ئۇچىدۇ.
«ئات ئۈستىدە گۈل كۆرۈش»مۇ ھوزۇركەن،
مەنزىرىلەر ۋاقىتلارنى يۇتىدۇ.

ئېلانلارغا قۇل بولۇشقان بوشلۇقلار،
ئالۋۇن كەبى ئېزىقتۇرار ئادەمنى.
چېكى نەدە بىلىشكىمۇ يوق ئىمكان،
تۇتاشتۇرغان كەبى يوللار ئالەمنى.

ئەسلەتسىمۇ چىغىر يولنىڭ مېھرىنى،
ماڭار ھەر كىم داغداملىقتا خىرامان.
نە خىيالنى ئېلىپ ماڭدى ئىچىدە؟
بولسا پەقەت كۇپايىدۇر يول راۋان.

2012-يىلى 5-ئاي 29-كۈنى شاڭخەي كەچ سائەت يەتتە   

بۇ يازمىنى ئاخىرىدا   ئايسىمە ئىدىرىس تەھرىرلىگەن. ۋاقتى  2012-5-29 21:33  


Rank: 10Rank: 10Rank: 10

ئەزا ئۇچۇرى
تىزىم نۇمۇرى:  146
يازما سانى: 384
نادىر تېمىسى: 0
تېللا: 760
تۆھپە : 7
توردا: 88
سائەت
ھالىتى:
ئاخىرقى: 2013-3-11
يوللىغان ۋاقتى 2012-5-29 22:17:55 |ھەممە قەۋەتنى كۆرۈش
شاڭخەي سەپىرىدىكى بىر قىسىم ئۇستازلارغا چاخچاق


ئەنۋەر ھوشۇرغا


ئەنۋەر ھوشۇر ئەي ئۇستاز ،
كۆردۇق بەلەن تۇرۇپسىز .
ئەمما ھىچبىر خەۋەر يوق ،
ئىيتىڭ نېمە يېزىپسىز .

شاڭخەي سىزگە بەردىمۇ ،
مۇۋاپىقىيەت خېتىنى .
« قەدىر كوچىسى » بىلەن ،
تاڭ قالدۇرۇڭ ئۇلارنى .


تۇرسۇن مەخمۇدقا

« ئاق شەھەر » نى ئويلاپ يۇرۇپ ،
بېرىپ قاپسىز بۈگۈن ئۇستاز .
« گۇگۇم » پەيتى ئۇ شەھەردە ،
ئاڭلاندىمۇ بىرەر مۇڭ ساز .

قاراپ قالدۇق يولىڭىزغا ،
بىرەرمىكىن سوۋغاتنى دەپ .
يۈرەمسىز يا ئىزىپ قىلىپ ،
كوچىلاردا ياتاق ئىزدەپ .

ئۆمەرجان سىدىققا



ئوت سالغانتى « يارىماس ئادەم »
بەش يىل بۇرۇن ئۈشبۇ دىلغا .
شۇندىن بۇيان مەنمۇ يۈردۈم ،
ئاشىق بولۇپ  سىزدەك شېئىرغا .

شاڭخەي بەرگەن ئىلھاملاردىن ،
بەھىرلەندۇق بىزمۇ بىللە .
سىز ئىيتسىڭىز ئۇندا مۇقام ،
بىزلەر بۇندا قىلدۇق تەنتەنە .


ئالتۇنگۈل رەجەپكە

ئۇچىردىمۇ شاڭخەيدىمۇ ،
« قىرىق ياشلىق ئايال » لار ھەم .
« غورتەك » لەرمۇ كىلەمدىكەن ،
تاكسىلارنى ئۇچۇرۇپ ھەم .




ئۆزۈڭ بول ئابرۇيىڭغا ئۆزۈڭ ئىگە ،
يۆلەكسىز ئۆزۈڭنى سەن ئۆزۈڭ يۆلە .

                            ئابدۇللا توقاي

Rank: 5Rank: 5

ئەزا ئۇچۇرى
تىزىم نۇمۇرى:  371
يازما سانى: 45
نادىر تېمىسى: 0
تېللا: 183
تۆھپە : 0
توردا: 44
سائەت
ھالىتى:
ئاخىرقى: 2013-2-26
يوللىغان ۋاقتى 2012-5-30 01:42:29 |ھەممە قەۋەتنى كۆرۈش
نۇرگۈل ئەبەي يۈرۈپتۇ ،
شىخۇ بىلەن خاڭجۇدا .
سەيلى قىلىپ قانماپتۇ ،
كۆينەك كىيىپ پاڭچۇدا .


Rank: 2

ئەزا ئۇچۇرى
تىزىم نۇمۇرى:  1171
يازما سانى: 1
نادىر تېمىسى: 0
تېللا: 10
تۆھپە : 0
توردا: 1
سائەت
ھالىتى:
ئاخىرقى: 2012-5-30
يوللىغان ۋاقتى 2012-5-30 10:59:23 |ھەممە قەۋەتنى كۆرۈش
ئەنۋەر ھۇشۇر ئاكامنىڭ ۋە بارلىق يازغۇچى قەلەمكەشلەرنىڭ شاڭخەيدىكى پائالىيەتلرىنىڭ كۆڭۈللۇك بولىشىنى تىلەيمەن.

Rank: 5Rank: 5

ئەزا ئۇچۇرى
تىزىم نۇمۇرى:  317
يازما سانى: 49
نادىر تېمىسى: 0
تېللا: 231
تۆھپە : 1
توردا: 28
سائەت
ھالىتى:
ئاخىرقى: 2013-3-11
يوللىغان ۋاقتى 2012-5-30 12:28:56 |ھەممە قەۋەتنى كۆرۈش
كاتتا ساياھەت بولۇۋېتىپتۇ، دوستلارنىڭ يېڭى-يېڭى ئىلھاملارغا ئېرىشىدىغانلىقىغا، يولۋاسنى كۆندۈرۈپ، يازغۇچى يولۋاس قىلىۋېتىدىغانلىقىغا ئىشىنىمەن. ھەممەيلەننىڭ تېنىنىڭ سالامەت، ئىشلىرىنىڭ خۇشۋاق بولۇشىنى تىلەيمەن.

Rank: 5Rank: 5

ئەزا ئۇچۇرى
تىزىم نۇمۇرى:  86
يازما سانى: 28
نادىر تېمىسى: 0
تېللا: 346
تۆھپە : 0
توردا: 153
سائەت
ھالىتى:
ئاخىرقى: 2013-3-11
يوللىغان ۋاقتى 2012-5-30 12:55:29 |ھەممە قەۋەتنى كۆرۈش
پاھ! قالاڭلا ما ئابباسنى، جىم-جىتلا شاڭخەيگە بېرىۋاغىنىنى؟ ھەي كالۋىرەي، سەپەگە چىقىتمەن دەپ مۆرەپ قويغان بولساڭ ئۇزىتىپ قويتتىم ...
ئۇنكۇي ئاۋۇ تۇرپاندىكى ئۆمەرجان سىدىقمۇ بېرىپتىكەن-دە،
دوستۇم ئابباس ۋە بارلىق قەلەم ساھىبلىرىنىڭ  شاڭخەيدىكى كۈنلىرىگە خۇشالىق تىلەيتمەن. سالامەت بولۇڭلا!

Rank: 5Rank: 5

ئەزا ئۇچۇرى
تىزىم نۇمۇرى:  1052
يازما سانى: 47
نادىر تېمىسى: 0
تېللا: 279
تۆھپە : 0
توردا: 53
سائەت
ھالىتى:
ئاخىرقى: 2013-3-11
يوللىغان ۋاقتى 2012-5-30 13:11:13 |ھەممە قەۋەتنى كۆرۈش
پاھ، نىمىدىگەن كۆڭۈللۈك، لۈشۈن ئەدەبىيات ئىنىستىتۇتىدىكى ساۋاقداشلىرىم بىلەن شىخۇدىكى كۈنلرىمنى ئەسلەپ قالدىم،

Rank: 5Rank: 5

ئەزا ئۇچۇرى
تىزىم نۇمۇرى:  368
يازما سانى: 61
نادىر تېمىسى: 0
تېللا: 230
تۆھپە : 6
توردا: 53
سائەت
ھالىتى:
ئاخىرقى: 2012-6-16
يوللىغان ۋاقتى 2012-5-30 15:30:56 |ھەممە قەۋەتنى كۆرۈش
شاڭخەيدىكى ساۋاقدىشىم مۇختەر سوپىنىڭ ھاۋالىسى بىلەن ئۇنىڭ ئىككى پارچە شېئىرىنى بىزنى قوللىغان بارلىق قېرىنداشلارغا سۇنۇپ قويدۇم:


مۇختار سوپى
  
                     شېئىرلار

قۇشلار  قايان  كەتكەندۇ  بۇ دەم ...

قار  چۇشمەكتە لەپىلدەپ ئاق قار
تەبئىەتكە باغرىنى   يېقىپ،
ياتار  زىمن  ئاق  قار  ئىلكىدە
بوۋاق ئوخشاش خاتىرجەم تىنىپ.

قۇشلارمۇ  ھەم  كۆرۇنمەس بۇ دەم
ھەممە  كەتكەن  ئۇيقىغا تىمتاس.
لىكىن،شائىر يۇرىكى ئويغاق ،
تەبىئەتكە  ئۇرغۇيدۇ  ئىخلاس.

تاغلىرىمدىن- باغلرىمغىچە
ئەجەپ  ئاپپاق قارغا پۇركەندى.
قۇشلار  قايان كەتكەندۇ بۇ دەم،
تۇيۇقسىزلا  باغرىم ئۆرتەندى.

قار  ياغدى  دەپ  خوش بولغان بىلەن
قۇشلار  نەنى پانادىغاندۇ.
كۆكتە  پەرۋاز  قىلالمىسىمۇ ،
بىرەر  جاينى  ماكان تۇتقاندۇ.

جاھان  تەڭپۇڭ  ئەمەس ئەزەلدىن،
بىرى  شاتلىق  ،بىرىگە قايغۇ،
بىزگە  قىيىن  بولغىنى بەزەن
ئىگىسگە ئاسان  ئىكەنغۇ؛

ئۇۋىسىدىن  چىقىدۇ  قۇشلار
قارلار  ئىرىپ كەلگەندە باھار،
ئەنە شۇندا گۈللەيدۇ باغلار
جېمى  جانلىق تەڭ كۇلەر ،ياشنار.

قۇرۇق قول

بېشى نە، ئاخىرى نەدۇر ھاياتنىڭ،
بىلمەيدۇ بولسىمۇ پەيلاسوپ-ھەكىم.
كۆرگىنىڭ چۇش كەبى نامەلۇم دۇنيا،
ياكى بىر كىنونىڭ لىنتىسى بەلكىم.

ھەشنى-پەش دىگۇچە قېريسەن تىزلا،
كېتىسەن دىرەكسىز دۇنيادىن غايىپ.
قۇرۇق قول قايتىسەن كەلگەن يېرىڭگە،
كىمگىدۇر ئۇلگۇرمەي چالۋاقاپ كايىپ.

مەيلى سەن تاغ كەبى ئالتۇننى جۇغلا،
ۋە ياكى جاھاننى ئالقىنىڭغا ئال،
سائىتى يەتكەندە بىچارە ھەممە،
ئۆلۇمنىڭ ئالدىدا يوقتۇر ھىچ ئامال.


بۇ يازمىنى ئاخىرىدا   ئايسىمە ئىدىرىس تەھرىرلىگەن. ۋاقتى  2012-5-30 15:32  


كىرگەندىن كېيىن ئىنكاس يازالايسىز كىرىش | تىزىملىتىش


يازغۇچىلار تورىمىزنىڭ يېڭى بېتى ئېچىۋىتىلگىنىگە:
ستاتىستىكا|يانفون نۇسخىسى|新疆作家网
Powered by Discuz! X2(NurQut Team)© 2001-2011 Comsenz Inc. For www.xjzjxh.com
چوققىغا قايتىش