شاڭخەي: ئەدىبلەر خاتىرىسى   [ئۇلانما كۆچۈرۈش]

ئايسىمە ھەدەمنىڭ ئىلھاملىرىغا كۆز تەگمىسۇن !

ئەسسالامۇ ئەلەيكۇم!
ئەسەرلىرىنى ئوقۇپ، قەلىپتارىمىز تۇتۇشىپ كەتكەن دىلكەش ئەدىپلەر بۇ يەردىكەنسىلەرغۇ! ھەممىڭلارغا پېقىر ئابدۇكېرىم قادىردىن سەمىمى سالام.  قەدىمىڭلارغا مۇبارەك بولسۇن، ماڭغان ئىزىڭلاردىن گۈل ئۈنسۇن.ئوتلۇق قەلبىڭلار يېڭى ھېس تۇيغۇ، يېڭى تەپەككۈر، يېڭى يۈكسىلىشلەرگە بۆلەنسۇن! جاھان كۆركىدىن تۇغۇلغان ئەركىن پىكىرلەر سىلەر ئارقىلىق بىزگە يەتسۇن!!

شىخۇ كۆلىنىڭ مەنزىرىسى نېمانچە گۈزەل.مەنزىرىلەردىن ئورتاق بەھىرلەندۇرگىنىڭلارغا رەھمەت!ئوسمان قاۋۇلنىڭ يولۋاسنى باش ئەگدۈرەلەيدىغانلىقىغا ئىشىنەتتۇق.ئاخىر دىگىنىمىزدەك بوپتۇ ئاينا.
بارلىق جاپاكەش قەلەم ئىگىلىرىگە  شاتلىق،ساقلىق تېلەيمەن !!

شاڭخەي سەپىرىڭلارنىڭ تېخمۇ كۆڭۇللۇك بولىشىنى تىلەيمەن !...ئېسىل يازمىلارنى ۋۇجۇتقا كەلتۇرگەيسىلەر...

ئۆمەرجان ئاكا تېچلىقمۇ؟ شاڭخەيدىكى سىز قاتارلىق 12 نەپەر يازغۇچ - شائىر ۋە ئەدىپلەرگە ياسنجان ئۆمەردىن ئوتلۇق سالام. تېنىڭىزلەرگە سالامەتلىك، قەلىمىڭىزلەرگە بەرىكەت تىلەيمەن.بەخت ۋە ئامەت سىزلەرگە يار بولغاي!

ئايسىمە ئىدىرىس خانىم سىزنىڭ «ئايال» دېگەن شېئىرىڭىز بەك ياخشى يېزلغان شېئىركەن. ئوقۇغان ئادەمنى ئاجايىپ ھېسلارغا سالىدىكەن. بۇقېتىم شاڭخەيدە تەربىيەلىنىپ كەلگەندىن كېيىن تېخىمۇ نادىر ئەسەرلەرنى يېزىشىڭىزنى ئۈمۈت قىلىمەن.

ئەسسالامۇ ئەلەيكۇم ئايسىمە ئىدىرىس قاتارلىق ئوت يۈرەك ئەدىپلەر سالام سىلەرگە! سىلەرنىڭ بۇ قېتىمقى ساياھەت ۋە ئۈگۈنۈش بىرلەشتۈرۈلگەن پائالىيىتىڭلارنىڭ گۈزەل شەھەر شاڭخەيدە ئېلىپ بېرىلىش پۇرسىتى بولغىنى ئۈچۈن سىلەردىنمۇ بەكرەك پېقىر شۇنداق خۇرسەن بولدۇم.بۇ سىلەر ئۈچۈن تولىمۇ قىممەتلىك بولغان ئۈگۈنۈش ھەم چېنىقىش پۇرسىتى بولۇپ ھىساپلىنىدۇ.ھېلىھەم قارىسام ۋاقىت ئىچىدىن ۋاقىت چىقىرىپ بىر-بىرىڭلاردىن پەرىقسىز ھالدا سەرخىل ئەسەرلەرنى رۇياتقا چىقىرىپ مەن قاتارلىق كۆپچىلىكنى مەنىۋى ئوزۇققا ئىگە قىلىپ كېلىۋاتىسىلە، بۇ نىڭدىن كۆپچىلىك ھەممىمىز تولىمۇ خۇشال بولماقتىمىز.بۇندىن كىيىنمۇ تېخىمۇ ياخشى ئەسەرلەرنى ئوتتۇرغا چىقىرشىڭلارنى ھەم قايتىپ كەلگەندىن كىيىن ئەدەبىيات ساھەسىدە يەنىمۇ بىر قەدەم ئىلگىرلەشلەرنى ھاسىل قىلىشىڭلارنى ئۈمۈت قىلىمەن.ئاخىردا ئايسىمە ئىدىرىس قاتارلىق قېرىنداشلارنىڭ تېنىنىڭ سالامەت،تۇرمۇشىنىڭ خاتىرجەم ، كۈنلىرىنىڭ خۇشال-خۇرام ئۆتۈشىنى ئۈمىت قىلىمەن.

تۇرسۇن مەخمۇت ئەپەندى سىزنىڭ « شەھەر قۇشلېرى،يولۋاس ئۆلتۈرگەن باتۇر ۋە كىر يۇۋاتقان ئەر » قاتارلىق ھېكايىلېرىڭىز مەمتىن ھۇشۇر، نۇرمۇھەممەت توختى قاتارلىق پېشۋا يازغۇچىلېرىمىزنىڭ ھېكايىلېرىغا ئوخشاش ناھايتتى ياخشى يېزىلىپتۇ. قەلەم تۇلپارىڭىز ھارمىغاي، كۇنلەرنىڭ بىرىدە سىز بىلەن دىدار مۇلاقەتتە بۇلۇپ قالسام ئەسەرلېرىڭىز توغرىسىدا تەپسىلىيەرەك پاراڭلاشقۇم بار، سالامەتلىكىڭىزنى ئاساراڭ.خوش !

ئالتۇنگۈل رەجەپ خانىم ئەسەرلېرىڭىزنىڭ تىلى بەك ياخشى تاۋلىنىپتۇ. مۇمكىن بولسا « ئەترەڭ شەھەر خاتىىرسى» نى يەنە داۋاملاشتۇرۇپ باقسىڭىز بولغۇدەك. قەلىمىڭىز ھارمىغاي!

ئوسمان قاۋۇل ئەپەندى، سىزنىڭ نەسىرلېرىڭىزنى دئىم ئوقۇپ تۇرمەن. شاڭخەيگە بارغاندىن كېيىن ئىلھامىڭىز شېئرغا سۆرەپ كېتۋاتمدۇ - قانداق ؟ بىلمىدىم، ئىسىل نەسىرلېىڭىزنى كۆرەلمىدىم . مومكىن بولسا نەسىرلېرىڭىزنىمۇ تور ئارقىلىق ئوقۇرمەنلېرىڭىزگە سۇنمامسىز؟...

ئۆمەرجان ئاكا شاڭخەيدىن قايتىپ كەلگەندىن كېيىن تۇرپان دىيارىدىكى ھەۋەسكار قەلمكەشلەرنىمۇ تەربىيەلەپ قۇيارسىز-ھە!  سسزنى سېغندۇق، سىز بىزنىڭ پەخرىمىز، تېخىمۇ تىرىشىڭ ، مومكىن بولسا غەيرەت ئاسىمدەك بىۋاستە دۆلەت تىلىدا ئەسەر يازغۇدەك بولۇپ كېلىڭ.

        بورانقۇش ئەپەندىنىڭ نەسىرلىرىمگە دىققەت قىلغىنىغا رەھمەت. بۇ يەردە يازغان نەسىرلىرىمنى ئۆمەرجان سىدىققا ئۇدۇللۇق تاپشۇرىۋاتىمەن. ئاللا خالىسا كۆرۈشكە نېسىپ بولۇپ قالار.  

      سالام ئوسمان قاۋۇل ئەپەندى !   :

     كاتىپخاننىمۇ بىللە ئېلىۋالغان بولسىڭىز ئۆمەرجان سىدىقنىڭ قولىغا قاراپ ئولتۇرىدىغان كۈنگە قالمايتتىڭىز-دە  . بىزمۇ ئەسەرلىرىڭىزنى ساقلاپ ئولتۇرمايتتۇق ، ئەپسۇس ...
قەلىمىڭىزگە بەرىكەت يار بولسۇن !

                                                              ئىككى شېئىر
       ئوسمان قاۋۇل


                                                 خىڭجياڭ دەرياسىدىكى قېيىقچى بوۋاي
                                                                           ***
                             
                                           خىڭجياڭ دەرياسىدىكى قېيىقچى بوۋاي،
                                           ئۇرىدۇ پالاقنى دولقۇنغا قاراپ.
                                            يامغۇردا چايقالغان دەريانىڭ سۈيى،
                                           شاۋقۇنلار دەممۇ دەم قىرغاقنى يالاپ.
                                           كۆزلەرنى ئاچۇرماس ئەسەبىي يامغۇر،
                                           تىك تۇرغان بوۋاينىڭ جېنى ئەجەپ چىڭ.
                                            بىساتى شۇ قېيىق، جېنى بىلەن تەڭ،
                                           ئۆتۈدۇ ھاياتى شۇنداق بوۋاينىڭ.
                                           بۈگۈنمۇ چىققانتى بېلىق تۇتۇشقا،
                                           ئۈمىدنىڭ كەمىرىدە بېلىنى باغلاپ.
                                           تەلىيى كەلمىدى تاكى كەچكىچە
                                           قارمىقى بوش قالدى سۇدا پۇلاڭلاپ.
                                           ئۇھسىنىپ قارىدى كۆككە تەلمۈرۈپ،
                                           شۇ ھامان يۈزىگە تۆكۈلدى يامغۇر.
                                           ئاھ چېكىپ بىر ئاچچىق تولغاندى بوۋاي،
                                           ۋە دېدى تۇرمۇشنى:-ئەجەپ جان ئالغۇر...
                                           گۇگۇمنىڭ قانىتى كەلدى سۆرىلىپ،
                                           يامغۇرلۇق ئاسماندا كۆرۈنمەس يۇلتۇز.
                                           شۇندىمۇ غەيرىتى سۇنمىغان بوۋاي،
                                           دېمىدى ھېچكىمگە:- مېنى قۇتۇلدۇر.
                                           چاپقۇنداپ ھەر يانغا ئۇرۇلاتتى سۇ،
                                           قېيىقنىڭ نالىلىك ئاۋازى ئارا.
                                           بەللىرى سىقىراپ چىلىق-چىلىق ھۆل-
                                           بوۋاي تىك تۇراتتى قېيىقتا مانا.
                                           ئېلىشتى شۇ يوسۇن يامغۇر بىلەن ئۇ،
                                           چىڭ تۇتۇپ پالاقنى ئىككى- ئۈچ سائەت.
                                            قىرغاققا بارالماس ئۇ غېرىپ قېيىق،
                                            شۇندىمۇ بولمىدى بوۋاي بىتاقەت...
                                            چۈنكى ئۇ چىقىمەن ھامان بىر چاغدا
                                            قىرغاققا، ئەڭ ئاۋال تۇتايچۇ بېلىق؛
                                            دېگەن بىر ئۈمىدتە تۇراتتى مەزمۇت،
                                            كەتسىمۇ ماغدۇرى، پۇتلىرى تېلىپ.
                                            تۈرۈلۈپ كېلەتتى رەھىمسىز دولقۇن،
                                            قۇلاقنى پاڭ قىلىپ شىردەك ھۆكىرەپ.
                                            چىڭ تۇرۇپ ئورنىدا ئۇ جاھىل بوۋاي،
                                            تىللايتتى يامغۇرنى:-ياغدىڭا ئەجەپ.
                                            تىركىشىپ ئاخىرى كۆردى قىرغاقنى،
                                            شۇندىمۇ ياغاتتى يامغۇر شارىلداپ.
                                            سۇ كېچىپ قىرغاققا چىققان بوۋايمۇ،
                                            قېيىقنى باغلىدى كۆتەككە شۇ تاپ.
                                            -تۇتمىسام ئۆلمەسمەن بىرەر كۈن بېلىق،
                                            غۇدۇڭشۇپ ئۆزىگە شۇنداق دېدى ئۇ.
                                            پۇتىنى يالايتتى ئاچ ئەرۋاھ كەبى،
                                            قىرغاققا ئۇرۇلغان ئۇ رەھىمسىز سۇ.
                                            تۈگۈلۈپ كەپىگە كىردى ئاخىرى،
                                            خىرىلداپ ياتاتتى ياندا مومىيى.
                                            ئېزىلدى يۈرىكى، ئەيىپلىك مەن دەپ،
                                            ئويلىدى كۆز يۇمماي تاكى تۈن بويى...
                                            كۈمۈشرەڭ شولىدىن سۈزۈلگەندە تاڭ،
                                            دەس تۇردى كېرىلىپ، چارچىغان بوۋاي.
                                            ۋە دېدى ئۆزىگە قەسەم قىلغاندەك،
                                             -يامغۇرمۇ توختاپتۇ، ھە بېلىق تۇتاي!
                                            يۈزلەندى دەرياغا تېتىك روھ بىلەن،
                                            تور ھەمدە پالاقنى ئېلىپ يەلكىگە .
                                            قىرغاقتا چايقىلىپ تۇراتتى قېيىق،
                                            يەشتى-دە ھەيدىدى سۇنىڭ مەيلىگە.
                                             ...     ...
                                            بوۋاينىڭ كۈنلىرى ئۆتەتتى شۇنداق،
                                            جان تىكىپ ئېلىشىپ تەبىئەت بىلەن.
                                            بۈگۈنغۇ تەلىيىم ئوڭدىن كېلەر دەپ،
                                            قېيىققا چىقاتتى كۈندە ئەتىگەن...
                                            

                           
                                                 گۇگۇمدىكى مەن
                                                            ***

                            گۇگۇم پەيتى، كۆل بويىدا تۇرىمەن يالغۇز،
                           جىمىرلايدۇ سۇدا ئاينىڭ ئەلۋەك نۇرلىرى.
                           سىمىلدايدۇ توختىماستىن دىلىمنى ئېزىپ-
                           ئەتراپىمدا مىسكىن ئاينىڭ غېرىپ يامغۇرى.

                           نىچۈن ئاي ۋە يامغۇر ماڭا ھەمراھتۇر بۇدەم
                           بىلەلمىدىم، مۇڭلىرىمغا ھەمدىممىمۇ يوق.
                           قانات يېيىپ كېلەر شۇدەم سېغىنىش ھېسسى،
                           كۆزلىرىمدە بەزمە قۇرار تۇم قاراڭغۇلۇق.

                           چىرىلدايدۇ قۇمۇشلۇقتا ئاجىز چېكەتكى،
                           ماڭا ئوخشاش ئۇمۇ ھازىر تەنھادۇر بەلكىم.
                           شىر-شىر قىلغان يامغۇر ئۈنى ئەرمىكىم پەقەت،
                           ئەمما يوقتۇر سېنى ئويلاپ ئىلكىمدە ئەركىم.

                           تۇردۇم شۇنداق مەن يۈزۈمنى يامغۇرغا تۇتۇپ،
                           ئاقتى شۇ دەم يۈرىكىمدىن بىر ئاچچىق ئەلەم.
                           ئەي يالغۇزلۇق جانغا پاتتىڭ،- دېدىم شىۋىرلاپ،
                           شۇئان قاپلاپ كەتتى دىلنى شىلىمشىق ئەلەم.

                           بۇلدۇق-بۇلدۇق، چولتوك-چولتوك يامغۇرنىڭ ئۈنى،
                           ئەكس سادا قايتۇراتتى كۆلدىن دەممۇ دەم.
                            غەليان سېلىپ ۋۇجۇدۇمدا بىر ئەسەبىيلىك،
                            نالە قىلار ئىدىم مەنمۇ ئېلىپ ئېغىر دەم.

                            ۋاقىت سالماق قەدەم بىلەن ئۆتمەكتە ئاستا،
                            تەننىڭ يامغۇر ئىچرە كۆيۈپ تۇرغىنى قىزىق.
                            چىلىق-چىلىق ھۆل بوپ كەتكەن ئۈستى-بېشىمغا،
                            شولا چېچىپ كۈلىدۇ ئاي، بۇ قانداق قىلىق؟

                            قىرغاق بويلاپ ئاستا ياندىم كەلگەن يولۇمدىن،
                            كۆكتە ئەمدى بويۇن قىسىپ قالدى تولۇنئاي.
                            يۈرىكىمدە ساڭا ئاتاپ گۈللەر ئۆستۈردۈم،
                             بىر كۈن كېلىپ ئۆزۈڭ ئۈزگىن ئوماق تۇرسۇنئاي!...

                    2012-يىل 30-ماي كەچ،  شاڭخەي يازغۇچىلار جەمئىيىتى ئىجادىيەت بازىسى
               
                                             
                                
                             
بۇ يازمىنى ئاخىرىدا   o.kawul تەھرىرلىگەن. ۋاقتى  2012-5-31 15:18  

ئوسمانجان ئاكا،شاڭخەي بەك يېقىپتۇ جۇمۇ،شىېئرلىرىڭىز بىر-بىرىدىن ئېسىل  چىقىپتۇ. ھېلى ئۇ كۆلدە،ھېلى بۇ دەريادا ئۇزۇپ يۇرۇپ، قايتىپ كېلىشىنى ئۇنتۇپ قالماڭ جۇمۇ.;ئىجادىيىتىڭىزگە تېخىمۇ بەركەت ياغسۇن.

بۇ يازمىنى ئاخىرىدا   guzalnur تەھرىرلىگەن. ۋاقتى  2012-5-31 18:21