جەلىپكار تور خاتىرىسى

ئەڭ ئېسىل بايلىق نەدە؟

ئابدۇغەنى توختى توغرۇل

بىر زىيالىدىن:

ئەڭ ئېسىل بايلىقىمىز نەدە؟ دەپ سورىدىم.
كىتابخانىدا دىدى زىيالىي.

بىر تېۋىپتىن سورىدىم:

ئەڭ ئېسىل بايلىقىمىز نەدە؟
تەن ساقلىقتا دىدى تېۋىپ.

بىر ئارخېولوگدىن سورىدىم:

ئەڭ ئېسىل بايلىقىمىز نەدە؟
يەر شارىدا، بولۇپمۇ ئىنسانىيەت ئاياغ باسمىغان تاغ– ئېدىر. چۆل–جەزىرىلەردە – دېدى ئارخېولوگ.

بىر جاھانكەزدىدىن سورىدىم:

ئەڭ ئېسىل بايلىقىمىز نەدە؟
پادىشانىڭ خەزىنىسى بىلەن باي – غوجاملارنىڭ ئامبارلىرىدا – دېدى جاھانكەزدى.

بىر ئوقۇغۇچىدىن سورىدىم:

ئەڭ ئېسىل بايلىقىمىز نەدە؟
ۋەتەن– مىللەتنى سۆيىدىغان قابىل ئوقۇتقۇچىلاردا – دېدى ئوقۇغۇچى.

بىر ئۆلىمادىن سورىدىم:

ئەڭ ئېسىل بايلىقىمىز نەدە؟
تىلىمىزدا، دىلىمىزدا، ئېتىقادىمىزدا، دېدى ئۆلىما.

دۇنيادىكى نوپۇزلۇق تىل– يېزىقتىن قانچىنى بىلىدىغان، ھەمىشە ئانا تىل يېزىقتىكى كىتاب – ژورناللاردىن سىرت باشقا تىل يېزىقتىكى كىتاب – ژورناللارنىمۇ قويماي كۆرىدىغان بىر دوكتۇر ساۋاغدىشىمدىن:

ئەڭ ئېسىل بايلىقىمىز نەدە؟ دەپ سورىدىم.
خەلىقچىل مۇھەررىرلىرىمىز ۋە ئۇلارنىڭ قان – تەر بەدىلىگە روياپقا چىققان ۋە چىقىۋاتقان كىتاب– ژورناللاردۇر– دېدى دوكتۇر ساۋاغدىشىم.

ئاخىرىدا، خەلقنىڭ يۈكسەك ھۆرمىتىگە مۇيەتسەر بولغان خەلقپەرۋەر بىر مۇھەررىردىن:

ئەڭ ئېسىل بايلىقىمىز نەدە؟ دەپ سورىدىم.
ئەقلىمىزدە – دېدى مۇھەررىر كېسىپلا.

مەن بۇ جاۋابنى ئاڭلاپ بۇ سوئال ھەققىدە ئەمدى يەنە باشقىلار بىلەن مۇنازىرلىشىشنىڭ قىلچە ئورنى قالمىغانلىقىنى تولۇق چۈشەنگەندەك بولدۇم.

ئەسلى مەنبە: شىنجاڭ مەدەنىيىتى