دەردىم بار...

دەردىم بار، كۆتۈرسەڭ كېلەر بىر قۇچاق

دەردىم بار، يۇلتۇزلۇق كېچىدەك چوڭقۇر.

دېرىزەم سىرتىدا سېنىڭ ئاۋازىڭ

ھېس قىلدىم، سىمىلداپ ياغماقتا يامغۇر.

سۈرىتىڭ سارغىيىپ كەتتى كەچكۈزدەك

ئىمزايىڭ تور تارتتى ئۆيۈمگىچە تا.

ئاق تامدا جىلمىيىپ تۇرار كۆزلىرىڭ

يۈرەر بىر يولۇچى ئۆزىدە تەنھا.

بىلىمەن، ئۇ ئەمدى ناخشا ئېيتمايدۇ

شېئىرلار يازماس ھەم ئۆكسۈپ-ئۈكۈنۈپ.

سېغىنىش قالىدۇ ئاي يۈرىقىدەك

نىھايەت بۇ ئاخشام كېتىدۇ ئۆتۈپ.

دەردىم بار، سەن ئۇنى كۆتۈرەلمەيسەن

دەردىم بار بالاڭدەك كەپسىز، يىغلاڭغۇ.

ئاخىرقى تاماكام بارىدۇ تۈتەپ

بەلكىم، بۇ تاش بولۇپ ئۇيۇغان تۇيغۇ!

2008-يىلى 2-ئۆكتەبىر