يانۋار
سېنىڭ تەبەسسۇمىڭ ياكى شۇ دوقمۇش
يالىڭاچ دەرەخ، مۇزدەك كۈن نۇرى.
ئۆتۈپ كەتتى ھەممە بىر پەستە،
يەنە تەنھا قالدۇرۇپ مېنى.
ئىشىكلەر ئىتىلدى، مۇزلىدىم بىردىن
بىلىمەن، ئاھ ئۇرۇپ قالىمەن يەنە.
يۈز پارچە شېئىردىن ئايرىلغان شائىر
شۇ ئاپئاق قەغەزگە دەر يەنە نېمە؟ تولۇق ئوقۇيمەن »