كەتمەن ساداسى

版权声明：转载时请以超链接形式标明文章原始出处和作者信息及本声明
logs/83375460.html

مەتبۇئاتلاردا ئىلان قىلىنغان شېئىرلىرىم(5)


ساداقەتجان ھاجى

ئۆتەڭ … يول … ئادەم …

يىتىمسىراپ قالغان بىر ئۆتەڭ.
يىتىمسىراپ قالغان بىر يول ھەم.
شۇ ئۆتەڭنى كۆزلەپ شۇ يولدا
يىتىمسىراپ كىلەر بىرئادەم.

ھىچكىم قونۇپ باقمىغان ئۆتەڭ،
ھىچكىم مېڭىپ باقمىغان بۇ يول،
قۇرقۇنچ سېلىپ تۇرسىمۇ دىلغا،
كېتىپ بارار شۇ ئادەم ئۇدۇل.

ھىچكىم ئويلاپ يەتمىگەن بۇنى.
ھىچكىم جۈرئەت قىلالمىغان ھەم.
قانداق ئىشلار يۈز بېرىشىنى
بىلەر بەلكىم ئاشۇ بىر ئادەم.

قىززىق قۇمدىن ئۆرلىگەن تۇمان
يوشۇرسىمۇ كېلىچەكنى گەر،
مېڭىپ كۆرگىن ئەي جەسۇر ئادەم،
شۇ ئۆتەڭنى تاپقانغا قەدەر!
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭
(1989-يىل 31-يانۋار.)
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭


بالىلىقىم

كۈيلىرىم بار بالىلىقتىكى
تۇنجى باھار تىنىقلىرىدا.
مەن ساقلىغان ئۇنى قىشىچە
سۇنۇق مۇزنىڭ يېرىقلىرىدا.

چانىسىغا يۈكلەپ بالىلار
دوستلىرىغا ئاپارغان توشۇپ
ۋە باھارغا ئەۋەتىۋەتكەن
شاماللارنىڭ كۈيىگە قوشۇپ.

كۈيلىرىم بار بالىلىقتىكى
تۇنجى باھار تىنىقلىرىدا.
مەن ساقلىغان ئۇنى قىشىچە
قار بالىنىڭ قىلىقلىرىدا.
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭
(1989-يىل 24-فىۋرال. «يېڭى قاشتىشى» 1989-يىللىق 3-سان)
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭


بىر تال يوپۇرماق

قۇچىقىدا ئۇخلار باھارنىڭ
ئەڭ ئاخىرقى بىر تال يوپۇرماق.
كۆز يۇمغاندۇ بەلكىم بولۇپ ئۇ
قاباھەتلىك قىشنى ئۇنتۇماق.
 
چۈشلىرىگە كىرىپ چىقماس ھەم
ئۇنى سۆيۈپ تۇرغان باھارمۇ.
بەلكىم بىلمەس ئۇخلىغان يېرى
يۇمران شاخمۇ ۋە ياكى دارمۇ؟
 
قۇرۇپ كەتكەن ۋۇجۇدى ئۇنىڭ
ۋە يوقاتقان تۇيغۇسىنىمۇ.
بەلكىم شامال قاتتىق تەگمىسە
ئۇ بۇزمايدۇ ئۇيقۇسىنىمۇ.
 
قۇچىقىدا ئۇخلار باھارنىڭ
قۇرۇپ كەتكەن بىر تال يوپۇرماق.
قاچان نىسىپ بولاركىن تاڭەي!؟
بۇ ئۇيقۇدىن ئاڭا قۇتۇلماق ...
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭
(1989-يىل 24-فىۋرال. «تارىم» ژورنىلى 1989-يىللىق 11-سان)
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭


ئىشقى بىدارمەن

ئەي گۈزەل ئوتۇڭدا يانارمەن.
تۈنلىرى ئۇخلىماي ياتارمەن.
ناخشامدىن ئۆرلەيدۇ غەمكىن تۇمانلار،
ئاھ ئۇرۇپ تولغانغان دۇتارمەن.
ئىشقىڭنىڭ تاغىدىن پارتلاپ چىققان،
ئالەمنى ئۆرتىگەن ئوت-نارمەن.
دەردىمگە دەرمان يوق، قىلمىدىڭ پىسەنت،
ئۆزۈم ساق، كۆزۈم قان بىمارمەن.
قانخۇمار  ۋەسلىڭدىن ئۈزمىدىم ئۈمىد،
ھەر قاچان مەن ئىشقى بىدارمەن.
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭
(1989-يىل 2-مارت. «قەشقەر ئەدەبىياتى» 1997-يىللىق 5-سان)
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭


باھار تۇيغۇلىرى

(تۈركۈم شېئىرلار)


باھار شاتلىقى

يار مەڭزىدەك قىزارغان ئۇپۇق
قۇچىقىدا كۈلىدۇ قۇياش.
نورۇز بۇلاق كۈيلەيدۇ جۇشقۇن
ناۋالارغا بولۇپ ئاھاڭداش.
نۇر ئىچىدە كۈلەر ۋىلىقلاپ
يار ۋەسلىدەك ئېچىلغان غۇنچە.
مىھرى بىلەن يەرنى قۇچاقلاپ
سۇلار ئاقار چاچرىتىپ ئۈنچە.
يوپۇرماقلار شاختا ئەركىلەپ،
قۇچقاچلارنى ئوينار ئۇچۇرۇپ.
كۆڭۈلدە زوق قوزغار شاماللار
چېچەكلەرنىڭ ھىدىنى ئۇرۇپ.
يىراقلارغا كەتكەن تۇرنىلار
ئۇۋىسىغا كىلەر قايتىشىپ.
كۆكنى قۇچار ناخشا-قوشاقلار،
يۇلتۇزلاردەك ئۇچار يايرىشىپ.
كۈلەر-كۈلەر شۇ قەدەر ئوماق
باھارىنى تاپقان كائىنات.
كۈلۈپ ئۆتەر تاكى بىر ئۆمۈر
باھار بىلەن باشلانغان ھايات!


ئۈمىد

قۇچاقلىشى بىلەن قۇياشنىڭ
شىرىن چۈشتىن ئويغاندى دەريا.
نۇر جىلۋىسى چاقناپ مەڭزىدە
ئاقتى سۆيگۈ باغرىدا گويا.
دولقۇنلارغا مىنگىشىپ ۋىسال
كۈيلىرىنى بارار ياڭرىتىپ.
قىرغاقلاردا تەلمۈرۈپ تۇرغان
مەجنۇنتالغا ئۈمىد بەخش ئېتىپ.


مۇھەببەت

يۈرىكىگە پىچىرلاپ يەرنىڭ
سۆيگۈ پۇراپ تۇرغان تىنىقتا.
ناخشىسىنى ئوقۇپ باھارنىڭ
سۇلار ئېقىپ كىلەر ئېرىقتا.
ئەركىلىتىپ چىمەن-چېچەكنى
ئېسىپ ھەم گۈل بوينىغا مارجان.
سۆيۈپ كېلەر ئېتىز-قىرلارنى
مۇھەببەتنى قىلىپ نامايان.
 

لەرزان ئۇچۇپ كېلەر شوخ شامال
 
ھىدلىرىنى پۈركۈپ باھارنىڭ،
چېچەكلەرگە بېرىپ خۇشپۇراق.
لەرزان ئۇچۇپ كىلەر شوخ شامال
يۈرەكلەردە قوزغاپ ئىشتىياق.
ئۇيقۇسىنى بۇزۇپ دەريانىڭ،
دولقۇنلارغا ئۆگىتىپ ناخشا.
لەرزان ئۇچۇپ كىلەر شوخ شامال
كۈي ياڭرىتىپ شۇنچە كەڭ تاشا.


شائىر ئارزۇسى

خىيال سۈرۈپ ئولتۇرغان شائىر
شېئىرىنى تاشلاپ بۇلاققا
دەريا بولۇپ باھار ناخشىسى
ئاقسۇن دەيدۇ ئۇزاق-ئۇزاققا.
شاماللاردا سەگىگەن شائىر
شېئىرىنى ساماغا تاشلاپ
پەرۋاز قىلىپ نورۇز ناخشىسى
كەلسۇن دەيدۇ باھارنى باشلاپ.
 
خۇشپۇراقتىن خۇش بولغان شائىر
شېئىرىنى چېچىپ گۈللەرگە
چۈمسۇن دەيدۇ پۈتكۈل كائىنات
باھار ئېلىپ كەلگەن كۈيلەرگە.
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭
(1989-يىل 3-ئاي. «قەشقەر گېزىتى» 1989-يىل 3-ئايلىق سان)
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭


نىمە قىلىشىم كىرەك؟

مەن ئەسلىشىم كېرەك ھەممىنى
ۋە ھەممىنى ئۇنتۇشۇم كېرەك.
سۆيمىسە گەر قايسى قىز مېنى،
مەن شۇ قىزنى سۆيۈشۈم كېرەك.
 
گۈللەر جىلۋە قىلسا ئالدىمدا،
ئالدانماستىن تۇرۇشۇم كېرەك.
خېجىل بولسا قايسى گۈل مەندىن،
مەن شۇ گۈلنى پۇرۇشۇم كېرەك.
 
مەن ئەسلىشىم كېرەك ھەممىنى
ۋە ھەممىنى ئۇنتۇشۇم كېرەك.
باش ئەگدۇرسە قايسى كۈچ مېنى،
مەن شۇ كۈچتەك بولۇشۇم كېرەك.
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭
(1989-يىلى 6-مارت. «قەشقەر گېزىتى» 1994-يىل 3-سىنتەبىر)
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭


ئېھتىمال دۇنيادا ...

ئېھتىمال دۇنيادا ئاچچىق نەرسە يوق.
ئېھتىمال ھىچكىممۇ باقمىغان ئىزلەپ.
ئېھتىمال ئاچچىق دەپ ئېتىلغان بىر ئوق،
ئۇخلىتار تۇپراقتا بىزنى ئەزىزلەپ.
 
ئېھتىمال كۆز يېشى ئاچچىقتۇر، لېكىن
ئېچىرقاپ يالايمىز ئېقىپ چۈشكەندە.
گاھ ئىسسىق تەپتىدىن ئالالمىساق تىن،
گاھ يەنە رەنجىيمىز ئاپتاپ ئۆچكەندە.
 
ئاچچىق بىر نەسىھەت يىغلاتسا بىزنى،
ئېرىشىپ قالىمىز توغرا بىر يولغا.
ئېھتىمال دەسلەپتە سەت دىگەن قىزنى،
ئاخىرى كەلتۈرمەك بولىمىز قولغا ...
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭
(1989-يىلى 20-مارت. «قەشقەر گېزىتى» 1994-يىل 3-سىنتەبىر)
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭


شامال ئۇچار چېكىپ قەلبىم تارىنى

جىمجىت كىچە، ئاي كۈمۈشرەڭ نۇر تۆكەر،
بۇلاق ئويچان باقار كۆككە تەلمۈرۈپ.
شامال ئۇچار سوغۇققىنە سىلكىپ پەر
كۆز ئالدىمغا غازاڭلارنى كەلتۈرۈپ.
 
يىراقلارنىڭ ئۈنى ئۆچكەن ئەبەدىي،
ئۇنداق پۇرسەت نىسىپ بولماس يەنە بىر.
ئۇ چاغ شۇنداق قايتىلانماس چاغ ئىدى،
كۆزۈمگە گۈل كۆرۈنەتتى ھەتتا قىر…
 
بىراق ھايات ئالدىنىشمۇ بىلمىدىم؟
شۇدەم يالغۇز ئولتۇرىمەن بىقارار.
سۈكۈناتقا چۈمگەن ئورمان شۇنچە جىم،
شامال ئۇچار قەلبىم ئۆزرە چېكىپ تار.
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭
(1989-يىل 20-مارت. «يېڭى قاشتىشى» 1989-يىللىق 3-سان)
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭


كەلدى نورۇز باھارنى باشلاپ

كەل ئوينايلى گۈللەر ئارا، گۈلشەنلەر ئارا.
كەلدى نورۇز نەۋباھارنى باشلاپ شۇدەم يار.
يېشىللىققا چۈمدى دۇنيا بولۇپ دىلرەبا
چۈمدى قۇياش نۇرىغا ھەم بۇ ئانا دىيار.

بىز تاش ئاتساق ئويغانمىغان بۇلاقلىرىمىز
بۇگۈن نورۇز كۈيى بىلەن ئويغۇتار بىزنى.
مۇز ئاستىغا چۆكۈپ كەتكەن قوشاقلىرىمىز
دولقۇنلىتار يېڭىباشتىن ئارزۇيىمىزنى.

كەل بىتاقەت قىلماي مېنى، پۈتتى شېئىرىم.
بىللە تۇرۇپ تاشلايلى بىز نورۇز بۇلاققا.
ئىككىمىزنىڭ يۈرەك سۆزى شۇدۇر ئەزىزىم.
ئېقىپ بارسۇن ئىككى دەريا بويلاپ ئۇزاققا.
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭
(1989-يىل 24-مارت. «قەشقەر گېزىتى» 1997-يىل 29-مارت)
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭


خىيالىڭنى بەر

كەل چېچىڭدىن رەڭ بەر كېچىگە،
كۆزلىرىڭدىن يۇلتۇز تۆكۈلسۇن.
شوخ بۇلاقنىڭ سىرلىق كۈيىگە
يۈزۈڭدىن  ئاي چىقىپ چۈمۈلسۇن.
ھىدلىرىڭنى بەرگىن شامالغا
ياپراقلارغا پۈركۈپ ئوينىسۇن.
خىيالىڭنى بەر مەجنۇنتالغا،
سۇ بويىدا مېنى ئويلىسۇن.
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭
(1989-يىل 26-مارت. «تارىم» ژورنىلى 1989-يىللىق 11-سان)
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭


كۈلۈش ۋە كۆيۈش

چىقساڭ ئەگەر ئېگىز چوققىغا،
قۇدرىتىڭدىن كۈلۈپ ئۆتىسەن.
چىقالمىساڭ ئەگەر شۇ تاغقا،
چىققانلارغا قاراپ، ئارماننىڭ
ئوتلىرىدا كۆيۈپ ئۆتىسەن ...
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭
(1989-يىلى 27-مارت. «قەشقەر گېزىتى» 1994-يىل 3-سىنتەبىر)
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭


بۈركۈت روھى

كۆزلىرىدىن ئوت چاقنىتىپ تۇرىدۇ بۈركۈت
پىچاقسىمان تىك چوققىدا كۆكسىنى بىلەپ.
قاناتلىرى سىلكىنىدۇ ئىنتىلىپ كۆككە
نىگاھىدا تېخىمۇ تىك چوققىنى تىلەپ.

سىلكىنىدۇ، ئىنتىلىدۇ قانىتى ئۇنىڭ
پەرۋازىدا قۇچماق بولۇپ سامانى تولۇق.
مەن ئويلايمەن: ئۇلۇغ ئويدا ئۇلۇغ ھىكمەت بار.
بۈركۈت روھى غالىپلارنىڭ روھىدەك ئۇلۇغ.
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭
(1989-يىل 31-مارت. «ئۈرۈمچى كەچلىك گېزىتى» 1996-يىل 5-ئاي)
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭


ياخشىلارنىڭ كۆزى ئوت

كۆز دىگەن ئۇ
كۆرۈش ئۈچۈن يارالغان.
بىر كىملەرگە ئىسسىق باقسا،
بىر كىملەرگە قادالغان.
 
ياخشىلارنىڭ كۆزى ئوتتۇر،
يۈرىكىڭنى ئىللىتار.
يامانلارنىڭ كۆزى ئوقتۇر،
تېگىپ كەتسە يىقىتار.
 
مەن تىلەيمەن،
كۆز بولسا
ئىسسىق بولسۇن، ئوت بولسۇن.
ئوت بولمىسا، ئۇنداق كۆز
ئارىمىزدىن يوق بولسۇن.
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭
(1989-يىل 29-ماي. «شىنجاڭ گېزىتى» 1997-يىل29-نويابىر)
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭


بىر كۆزۈمنىڭ كۆزىنى ئاچتىڭ …

بىر كۆزۈمگە تىكىلىپ باقتىڭ،
بىر كۆزۈمگە تەبەسسۇم بىلەن.
بىر كۆزۈمنىڭ كۆزىنى ئاچتىڭ،
بىر كۆزۈمنى توسۇپ قۇم بىلەن.
 
بىر كۆزۈمنى دەرياغا سالدىڭ،
بىر كۆزۈمنى چۆللەرگە تاشلاپ.
بىر كۆزۈمدىن مۇھەببەت ئالدىڭ،
بىر كۆزۈمنى ھىجراندا ياشلاپ.
 
بىر كۆزۈمنى ئۇپۇققا ئاتتىڭ.
كۆيسۇن دىدىڭ شەپەقلەر ئارا ...
بىر كۆزۈمنى ئۆزۈڭگە تارتتىڭ،
ئاھ، بۇ قانداق ھايات دىلرابا؟
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭
(1989-يىلى 6-ئاينىڭ 5-كۈنى. «قەشقەر ئەدەبىياتى» 1996-يىللىق 2-سان)
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭

يەردە گۈل، ئاسماندا گۈل

يەردە گۈل، ئاسماندا گۈل، باغى ئىرەم، تەشتەكتە گۈل.
ئۆيدە گۈل، ھويلىدا گۈل، يولنىڭ بويى ھەر چەتتە گۈل.
سەھنىگە باقساڭ ئەگەر سەن رەڭمۇ-رەڭ نۇر چاقنىتىپ
جىلۋە بىرلە دىلنى مەپتۇن ئەيلىگەي سەنئەتتە گۈل.
مۇڭدۇشۇپ يۇلتۇز بىلەن تۈنلەر ئارا شائىر يىگىت
ئوينۇتۇپ ئالتۇن قەلەمنى ئۆستۈرەر ھەر بەتتە گۈل.
كۆر، ئانا تىل ھۆسنىنى  ئەيلەپ نامايەن ئەل ئارا
كۆرسىتەر خەتتات تۆكۈپ ئىشقىنى ھەر بىر خەتتە گۈل.
كىرپىكى بىرلە بۇلاقتەك كۆزلىرىدىن يىپ سۈزۈپ
دوپپىغا ئورناشتۇرار قەشقەر قىزى مىھنەتتە گۈل.
قىز-يىگىت ئۇچراشقىنىدا ئاي كۈلۈپ تۇرغان كېچە
يارىغا تۇتقاي يىگىت ئالەمچە زور جۈرئەتتە گۈل.
قەھرىمان كەلسە ئەگەر يۇرتى ئۈچۈن تۆھپە قوشۇپ
ئەل-ۋەتەن چاچقاي ئۇنىڭ باش-ئۈستىگە ھۆرمەتتە گۈل.
ئىشقى بىدار زوق ئالاي دىسەڭ ئەگەر گۈل ۋەسلىدىن
تۇتمىقىڭ لازىم ئاۋۋال خەلقىڭگە سەن ئەلۋەتتە گۈل.
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭
(1989-يىل 6-ئاينىڭ 12-كۈنى. «قەشقەر گېزىتى» 1989-يىل 26-ئاۋغۇست)
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭


ئازابنى ئەسلەش

ئۇنتۇپ كېتەلمىسەڭ قايغۇ-ئازابنى،
ئەستىن چىقارمىغىن مەڭگۈ بۇرادەر.
ئەسلەپ تۇرغان ياخشى دەردلىك ھاياتنى،
تاكى ئەستىن چىقىپ كەتكەنگە قەدەر.
 
چۈنكى ئەقىل تاپماق مۈمكىن ئازابتىن
ئەگەر دۇچ كەلگەندە قىيىن بىر ئىشقا.
ئادەم بەھىر ئالار باھار، ئاپتاپتىن،
نەزەر تاشلىغاندا زىمىستان قىشقا.
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭
(1989-يىل. «قەشقەر گېزىتى» 1997-يىل 6-ئاينىڭ 21-كۈنى)
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭


قۇياش قەسىدىسى

تاڭ بىلەن ئالەمگە كۆز ئاچقان قۇياش.
كائىنات ھۆسنىگە نۇر چاچقان قۇياش.
ئۆرلىمەك ئارزۇسىدا كۆك قەھرىگە
چوغلۇنۇپ ئوت رەڭگىدە يانغان قۇياش.
يولىنى توسسا بۇلۇت ئوت چاچرىتىپ
كۆيدۈرۈپ بۇلۇتنى يول ئاچقان قۇياش.
سالسىمۇ كۆكسىگە داغ تۇمان-توزان،
ھىچ پىسەنت قىلماي ھامان ئۇچقان قۇياش.
قانچە رەت جۇتتا قېلىپ، سوغدا قېلىپ،
ئاقىۋەت كۆك ۋەسلىنى قۇچقان قۇياش.
جانغا ئىللىق نۇر-يورۇقلۇق بەخش ئېتىپ
قەلبىدىن ئەلنىڭ ئورۇن ئالغان قۇياش.
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭
(1989-يىل. «قەشقەر گېزىتى» 1990-يىل 22-دىكابىر)
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭


ئەي بۇلبۇل، ناۋا ئەتكىن

ئەي بۇلبۇل ئىشقىدا گۈلنىڭ ناۋا ئەتكىن.
ناۋا ئەتمەك بىلەن دىلغا داۋا ئەتكىن.
چېچىلسۇن خۇشپۇراق ئەتراپقا گۈللەردىن،
سابا تاڭدا كېلىپ خۇشبۇي ھاۋا ئەتكىن.
قۇياش سەنمۇ چىقىپ جىلۋەڭ بىلەن كۆككە،
شۇدەم بۇلبۇل ئۈچۈن نۇرلۇق ساما ئەتكىن.
قېنى شەبنەم، يۇيۇپ گۈلنىڭ جامالىنى،
يېشىل ياپراق ئارا قەددىن زىبا ئەتكىن.
ۋىسال باغىدا ئەي بۇلبۇل ياشا ئويغاق،
گۈزەل گۈلنى ئۆمۈرلۈك دىلرابا ئەتكىن.
ئۆزۈڭنى گەر دىسەڭ ئىشقى بىدار ئاشىق،
ئەشۇ بۇلبۇل كەبى يارغا ۋاپا ئەتكىن.
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭
(1989-يىل 25-ئاۋغۇست. «قەشقەر گېزىتى» 1996-يىل 16-مارت)
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭


ۋىسال كۈيى

گۈل ئېچىلدى غۇنچىسى قات-قات بولۇپ.
سايرىدى بۇلبۇل دىلى ھەم شات بولۇپ.
كۆك يۈزى نۇرلاندى زەڭگەررەڭ ئارا،
قارا رەڭنىڭ قىسمىقى بەربات بولۇپ.
سۇ ئىچىپ نورۇز بۇلاقتىن سەرۋىلەر
ئۆستى ياشناپ قامىتى شەمشات بولۇپ.
جىلۋە قىلدى جامدا ئوترەڭ مەي-شاراب،
ساقى كۈلدى مەيخانە ئاۋات بولۇپ.
قۇچتى يار  ۋەسلىن شۇ دەم ئىشقى بىدار،
قەلبى ھىجران دەردىدىن ئازات بولۇپ.
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭
(1989-يىل 25-ئاۋغۇست. «قەشقەر گېزىتى» 1996-يىل 16-مارت)
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭


قىيان بولدى

كۆزۈڭ ئوتتەك يېنىپ سېھرى ئايان بولدى.
يۈزۈڭ لالە، بويۇڭ سەرۋى راۋان بولدى.
چېچىڭ چىرماش بولۇپ نازۇك تېنىڭ ئۆزرە،
گويا سۇمبۇل ئارا سەرۋى ئامان بولدى.
ئېتىپ كىرپىك ئوقۇڭنى تەن ئارا جانغا،
كۆزۈڭ ئوقدان، قېشىڭ گويا كامان بولدى.
تىلىڭ بۇلبۇل كەبى سايراپ ناۋا ئەتسە،
لېۋىڭ غۇنچە بولۇپ كىم ئاشىيان بولدى.
كۆرۈپ ھۆسنۈڭنى ھەم ئويلاپ ۋىسالىڭنى،
شۇ دەم ئىشقى بىدار ئىشقى قىيان بولدى.
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭
(1989-يىل 27-ئاۋغۇست. «قەشقەر گېزىتى» 1996-يىل 16-مارت)
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭


جاندا ئوت

تۈن يورۇيدۇ ھەر ۋاقىت ياققاندا ئوت.
ئۇلغۇيار پەرۋانىنى تاپقاندا ئوت.
يەر-زېمىن نۇرغا چۈمۈپ كۈلگەي ھايات،
زەر قۇياشنىڭ كۆكسىدە يانغاندا ئوت.
قالسا يالغۇز تۈندە ئادەم چۆل ئارا
ئاڭا دوست-ھەمراھ بولۇر گۈلخاندا ئوت.
مىھرى بىرلە بارچە جاننى ئىسسىتار
قىش كۈنى ھەم جۇت بولۇپ توڭغاندا ئوت.
يازغىلى بولماس شېئىر ئەل ئىشقىدىن
يانمىسا گەر تەندە ئوت ھەم جاندا ئوت.
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭
(1989-يىل 27-ئاۋغۇست. «قەشقەر گېزىتى» 1994-يىل 9-ئاپرىل)
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭


تۈمەن دەرياسى قەسىدىسى

سۈيۈڭ ئاقار تولغۇنۇپ، سەنەممىدۇر سەن؟
شاۋقۇنىڭدىن كۈي كېلەر، ئەجەممىدۇر سەن؟
چاقنىماقتا قەشقەرىم گۈزەل سۈرەتتەك،
زېمىن ئۆزرە گۈل چەككەن قەلەممىدۇر سەن؟
ئىچسەم-ئىچسەم قانماسمەن ئەي ئانا تۈمەن،
زەمزەممىكىن سۇلىرىڭ؟ ھەرەمىمىدۇر سەن؟
ئۈزەلمەيمەن مىھرىمنى سەندىن ھېچقاچان،
ھاياتىمنىڭ باغۋىنى-ئاناممىدۇر سەن؟
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭
(1989-يىل 27-ئاۋغۇست. «قەشقەر گېزىتى» 1989-يىل 16-دىكابىر)
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭


تۈمەنكۆل قەسىدىسى

سۇلىرىڭ شەربەت، ئۆزۈڭ پىيالىمۇ؟
كۆلمۇ سەن؟ ياكى كۆڭۈل خىيالىمۇ؟
قەشقىرىمنىڭ ھۆسنىگە قوشتۇڭ ھۆسۈن،
مەڭزىدە لەئىلى بەدەخشان خالىمۇ؟
جىلۋە ئەيلەر بويلىرىڭدا تال-تىرەك،
ئۇ جەننەت دەرىخىنىڭ نىھالىمۇ؟
زوقلىنار جامالىڭدىن كۆز ۋە كۆڭۈل،
بۇ ئەلنىڭ تاپقان بەخت-ۋىسالىمۇ؟
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭
(1989-يىل 8-ئاي. «قەشقەر گېزىتى» 1989-يىل 16-دىكابىر)
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭


بۇلاق

ئانا يەرنىڭ باغرىدىن تاشقان بۇلاق.
نۇرغۇن-نۇرغۇن داۋاندىن ئاشقان بۇلاق.
كېچە-كۈندۈز ئۇخلىماي شاۋقۇن سېلىپ،
ناخشا ئوقۇپ، كۈي كۈيلەپ ئاققان بۇلاق.
جىلۋە قىلسا گۈل-چېچەك بويلىرىدا،
ئۈنچە-مارجان، مەرۋايىت چاچقان بۇلاق.
نەدە بولسا باياۋان، چۆل-جەزىرە
گۈللەر بىلەن ئۈستىنى ياپقان بۇلاق.
نەدە بولسا تەشنالىق، ئىنتىزارلىق،
ئاشۇ يەردە قەدرىنى تاپقان بۇلاق.
ئاي ۋەسلىگە ئىنتىزار شائىر ئۈچۈن
ئىلھام بولۇپ، مۇڭداش بوپ ياتقان بۇلاق.
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭
(1989-يىل 28-ئاۋغۇست. «قەشقەر گېزىتى» 1994-يىل 9-ئاپرىل)
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭


ۋەتىنىم

ۋەتىنىم كۆكنى سۆيگەن تاغلىرىڭدىن
قەلبىمگە ئىشەنچ ئېلىپ ياشاپ كەلدىم.
زوق ئېلىپ گۈزەل يايلاق، باغلىرىڭدىن،
سەن ئۈچۈن بارلىقىمنى ئاتاپ كەلدىم.

تەر تۆكۈپ باغرىڭغا مەن ئەجىر قىلدىم،
كۆكتە نۇر چاچقان بەخت يۇلتۇزۇم سەن.
ھەقىقىي يورۇقلۇقنى سەندە بىلدىم،
شەپەق سەن، قۇياشىم سەن، كۈندۈزۈم سەن.

ۋەتىنىم سېنى سۆيۈش بەختىم مېنىڭ،
ئارمىنىم كۈلەر سەندە جىلۋە قىلىپ.
ئاقلايمەن ئۈمىدىڭنى مەڭگۈ سېنىڭ،
ئىشقىڭدىن يۈرىكىمگە سۆيگۈ ئېلىپ.
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭
(1989-يىل 23-سىنتەبىر. «شىنجاڭ گېزىتى» 1996-يىل 12-ئۆكتەبىر)

٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭
(بۇ شېئىرلىرىمنى كۆچۈرۈپ باشقا توربىكەتلەرگە يوللىسىڭىز بولمايدۇ)
٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭٭