قارا ھىجىران

مۇڭلۇق نەي ئاۋازى مېنى ئاخىرى بىر تال تاماكا چەككۈزدى. سەرەڭگىنىڭ سۇس چاقنىشى ئۇنىڭ ئوماققىنە، چىرايلىق يۈزلىرىنى غىل- پال يورۇتۇپ ئۆچتى. ئەنە شۇ دەقىقىدە ئۇنىڭغا قانداقلارچە قاراپ قالغىنىمنى بىلمەيمەن. ئۇنىڭ ئەمدىلا كۆتۈرۈلۈشكە باشلىغان، تېخى ۋايىغا يەتمىگەن بىر جۈپ كۆكسى، قار گۈللىرىدەك ئاق تېنى، ئەركەكلىك مەۋسۈمىگە يەتكەن ھەرقانداق بىر يۈرەكنى مەپتۇن قىلارلىق بولسىمۇ، مەندە يەنىلا قىزىقىش تۇيغۇلىرى ئويغانمايۋاتاتتى.