ئويغانغاندىن كېيىن (ھېكايە)

mihri

	ئەسسالامۇ ئەلەيكۇم،خەتكۇچ. تىمىغا رەسمىي قىزىقتىم

aslima909

	ئاخىرىچۇ؟داۋامىغا تەشنامەن!

nurkizi

	بۇ تېمىغا شۇنداق قىزىقىۋاتىمەن،دىليار مەن سىزنىڭ پىكىرلىرىڭىزگە مۇسـتاپا كامالنىڭ مۇنازىرىسىگە پىكىر قاتناشتۇرغان ۋاقتىڭىزدىلا قىزىققان،لېكىن تازا قايىل بولمىغان ،ئازدۇر-كۆپتۈر بىرتەرەپلىمىلىك باردەكلا ھىس قىلغان،بۇ ئەسىرىڭزنى ئۇقۇپ ئاندىن سىزنىڭ پىكىرلىرىڭىزنىڭ مەنبەسىنى غۇۋا ھىس قىلغاندەك بولدۇم.

ظاەذ

	ھەجەپبىر بۇرۇن سەپ سالماپتىكەنمەن بۇ تىمىغا، مانا بۈگۈن كىرىپلا چۈشلۈك تاماقمۇ يمەي بىر تىنىقتىلا ئوقۇۋەتتىما. ئوففف ئاخىرىغا شۈنچە ئىنتىزار بولدۇم. غەيرەت قىلىڭ. ئاللاھ ئاسانلىق بەرسۇن.

kaysar_yurak

	ھىكايە دىگەن مۇنداق بولسا مانا ....  دىليار بۇرادەر ، بۇ ماقالىڭىز ئاللاھ خالىسا  ئاتالمىش < شىرىن مۇھەببەت > قاينىمىغا چۆكۈپ كىتىپ چىقالمايۋاتقانلارغا مەلھەم بولغۇسى ....     ئاخىرىغا تەشنامىز ....

dellyar571

	بەزى ئىنكاسلارغا : (1)مەن بىر نەرسە يازسام بىرىنى قايىل قىلىشنى ياكى بىراۋلارنى بىر تونۇشقا ئەكىلىشنى  مەقسەت قىلىۋالمايمەن ،پەقەتلا  يۇرىكىمدىن كۆتۇرۈلگەن تۇيغۇلارنى تىل ھالىتىگە ئىلىپ كىرىپ ھەرىپلەر بىلەن   ئىپادىلەپ مۇنبەرگە تىزىمەن ئەمىسە مەقسەت نىمە ؟مەنچە  ھەقىيقى ئەدىبى ئەسەردە مەقسەت بولمايدۇ ،چۇنكى چىن ئەدىبىياتتا ئەكىس ئەتكەن  قەلىپنىڭ تىلى بولۇپ  قەلىپ چەكسىزلىك ئالىمىگە سوزۇلۇپ كىرىپ كەتكەن سىرلىق يارالمىش ،ھالبۇكى مۇسۇلمان بولمىش بىزلەر  بۇ يەردە پەقەت سەمىمىيەت ،پاكىزلىق ،توغرا دۇرۇسلىق مەيدانىدا تۇتاشقان قەلىپلەردە ئاللاھنىڭ مەرھەمەتىلىك بىقىشى  ئارقىسدا ئۆز -ئارا مەنپەئەت  بىرىدىغان رىشتە ھاسىل بولىدىغانلىقىغا ئىشىنىپ تۇيغۇلىرىمىزدا ئورتاقلىشىمىز  .  مەزكۇر ئەسەر تورداشلار ئارا  مۇشۇنداق  ئاللاھنىڭ لۇتفى سىڭگەن رىشتىگە سەۋەپ بولالىسا دەپ كۈچەۋاتىمەن. (2)مەن قەلبىدە مۇھەببەت بولمىغان ئىنساننىڭ ساغلام بولالايدىغانلقىغا ئەسلا ئىشىنمەيمەن ،جانابى ئاللاھنىڭ مۇشۇككە نان تاشلاپ بىردىغان زالىمغىمۇ ئەجىر يازىدىغانلىقىغا قارغاندا   ئادەم دىگەندە ئىنسان سۆيگىسى بولمىغان تەقدىردىمۇ ئەڭ بولمىغاندا ھايۋانغا بولسىمۇ مىھرى بولمىقى لازىم.  كىشىلەر ئارسىدىكى سۆيگۇ تەڭرىنىڭ بىزگە بەرگەن ئەڭ مۇققەدەس بايلىقلىرىنىڭ بىرى .بۇ يەردىكى مەسىلە ئادەملەرنىڭ قەلبىدىكى سۆيگىگە يولى بىلەن ساھىپ چىقىش چىقالماسلىقىدا. <ئويغانغاندىن كىيىن ...>دىكى قەھرىمانلار بۇ ھەقتە بىزگە پايدىلىق ئۇچۇر بىرەلەمدۇ ؟ بۇنىڭغا مەنمۇ  بىر نەرسە دەپ بولالمايمەن ئەمما شۇنداق دىيەلەيمەنكى  ئەسرىمدە سۆيگۇ روھىنى قەتئى كام قىلىپ قويمايمەن بۇگۇن ۋاقىت چىقىرالماي قىلىپ  يازىدىغاننى يازماي  ئەدىبىيات ھەققىدە بىلجىرلاپ قويدۇم بەلكى ئوستازلار مەسخىرىدە كۈلۇپ كەتكەندۇ. ئاقساقالىقىمنى كەچۇرگەيسىلەر

iffat

	ھەركۈنى بۇ تېمىنى ئىچىپ قارايمەن.يازغانلىرىڭىزنى ئوقۇغانسىرى سىزگە تۇلىمۇ مەستلىگىم كىلىۋاتىدۇ.داۋامىنى تىزرەك يوللىغايسىز.

dellyar571

	يىڭى باب يىڭى بايان قىسمەن پىسخولوگلارنىڭ تەجرىبىلىرگە قارىغاندا%90 نورمال ئادەملەردىمۇ شۇنداق بىر خىل قىلىقلار ياكى ھەرىكەتلەر ئاڭسىز كۆرۈلىدىكەن. مەسىلەن: ئۆز- ئۆزىگە گەپ قىلىش ، ۋارقىراش، خۇدىنى بىلمەي سۆزلەپ يىغلاپ كېتىش، تۈن سەيلىسى قىلىش دىگەندەك. بۇنداق ئىشلارنى ئادەملەر ئۆزلىرىمۇ چۈشەندۈرۈپ بېرەلمەي قالىدىكەن. يازلىق تەتىلدە  مەن مۇشۇنداق غەلىتە ئىشتىن بىرنى قىلدىم.     2001-يىل 8-ئاي، يازلىق تەتىل ۋاقتى .دادام شىنجاڭ پىداگوكىكا مەكتىپى قورۇسىدا ئولتۇرىدىغان تۇغقىنىمىزنىڭ «يېڭىدىن بېزىگەن ئۆيگە قايتىدىن پار قۇراشتۇرۇپ بەرسىڭىز » دىگەن گېپىگە ماقۇل دەپ ئۆيدىن چىقىپ كېتىپ ئىككى سائەتتىن كېيىن ئاشۇ تۇغقىنىمىزىنىڭ ئۆيىدىن بىزنىڭ ئۆيگە تېلىفون قىپتۇ. ئاپام تۇغقانلارنى يوقلاپ كەلمەكچى بولۇپ ئىككى سىڭلىم بىلەن چىقىپ كەتكەچكە تېلىفوننى مەن ئالدىم. ئۇنىڭ دېيىشىچە پارنىڭ تۇتاشقان جايىنى ئۇلايدىغان سامان سۈپەت يىپ يېتىشمەي قاپتۇ.(دادام بۇ نەرسىنىڭ ئۆزى تونۇيدىغان ئالاھىدىرەك  بىر تۇرىنى ئىشلىتەتتى  ) بىرەيلەن ئاپىرىپ بېرىشى كېرەك ئىكەن .نەفىسە ياكى رەشىدەنىڭ بىرى ئۆيدە بولغان بولسا جەزمەن شۇلار ئاپارغان بولاتتى. چۈنكى ئالى مەكتەپكە ئۆتۈپ ئوقۇۋاتقان مەن قولۇم-قوشنا ، ئۇرۇق-تۇغقانلارنىڭ «ۋاھ، بۇ بالا شىئەن قاتناش ئۇنۋىرسىتىتىدا ئوقۇۋېتىپتۇ-دە» دەپ چوڭ بىلىپ ماختاشلىرىنىڭ تەسىرىدە خېلى ئەتىۋارلىنىدىغان بولۇپ قالغانىدىم. ھەتتا دوختۇرلۇقنى كۆزگە ئىلمايدىغان، ئوغۇل بالىدەك جەمئىيەت كۆرۈپ جاھان سورىغان داداممۇ ئاستا-ئاستا تەتىلدە ئۆيگە قايتقىنىمدا ھاراق ئىچىشتىن توختايدىغان بولۇپ قالغانىدى. ئۇ بار-بارا مەن ئوقۇۋاتقان مەكتەپنىڭ ئادەتتىكى ئالى مەكتەپ ئەمەسلىكىنى يەنى كىلىپ ئوغلىنىڭ باشقىلارنىڭ تىلىغا چىقىپ تۇردىغان  نام ئاتىقىنىڭ سالمىقىنى  چۈشىنىۋاتسا كېرەك. گەرچە ئۇ ئېنىق تىل بىلەن مېنى ماختىمىسىمۇ ۋاقىتنىڭ ئۆتىشى بىلەن ئىسمىمنىڭ كەينىگە ئاپامغا ئوخشاش ‹جان › نى قوشۇپ مۇھىدجان دەپ چاقىرىدىغان بولدى. مەن بولسام دادامغا بۇرۇنقىدەك ئەركىلمەيدىغان بولۇپ قالدىم. ئىككى سىڭلىم ماڭا ئېسىلىشقا جۈرئەت قىلالماس بولدى. بىراق ئۇلار كىتابىنى كۆتۈرۈپ ئالدىمغا كىرىپ مەندىن دەرس سوراش بىلەن، دادام ئائىلە ئېلىكتىر سايمانلىرىنىڭ ياكى يېڭىدىن چىققان قورال-ئەسۋابلىرىنىڭ ئىنگىلىزچە، خەنزۇچە يېزىقتىكى چۈشەندۇرۈش كىتابچىلىرىنى ئېلىپ ئالدىمغا كېلىش بىلەن مەن بىلەن بولغان مۇناسىۋىتىنى ھەرھالدا ساقلاپ كېلىۋاتاتتى. بۇ ئېھتىمال مېنىڭ ئائىلىمىزدە يېڭى نوپۇز تۇتقانلىقىمنىڭ تەبىئىي نەتىجىسى بولسا كېرەك. ئاپام، سىڭلىملارنىڭ كىرىپ قېلىشنى كۈتۈپ 10مىنۇتتەك ئولتۇردۇم. ئۇلار كۆرۈنمىگەنلىكتىن ئامالسىز دادام قورال-سايمان بىلەن تولدۇرىۋەتكەن يەر ئاستى ئۆيىگە كىرىپ ئۇ دىگەن نەرسىنى تېپىپ چىقتىم. يولدا كېتىۋېتىپ نەفىسەنىڭ ئىككى كۈن ئالدىدا « مەھەللىمىزنىڭ كەينى تەرىپىگە يېڭى بېكەت قۇرۇلدى» دىگەن گېپى يادىمغا كېلىپ شۇ بېكەتتىن ئاپتوبۇسقا چىقىپ شىنجاڭ پىداگوكىكا مەكتىپىگە بارماقچى بولدۇم ۋە تېزلا ئاپتوبۇسقا چىقىۋالدىم. «ئاپتوبۇسىمىز ئۈچتاشقا بارىدۇ. تۇتقۇچنى چىڭ تۇتۇپ تۇرۇڭلار، قېرى، مېيىپ، ئاجىزلار، ئىككى قات ۋە بالا كۆتۈرىۋالغان ئاياللارغا ئورۇن بېرىڭلار، رەھمەت. ». «ئۈچتاش» دىگەن سۆزنى ئاڭلاپ يۈرىكىم ئاغقاندەك بولدى. خاتا يۆنىلىشتىكى ئاپتوبۇسقا چىقىۋاپتىمەن! لېكىن ئاپتوبۇس ھەش-پەش دىگۈچە بېكەتتىن خېلى ئۇزاپ بولدى. كېيىنكى بېكەتتە چۈشۈپ قالماقچى بولدۇم. تېزلا كېيىنكى بىكەتكە يېتىپ كەلدۇق. «ئاپتوبۇسىمىز ئۈچتاشقا بارىدۇ. تۇتقۇچنى چىڭ تۇتۇپ تۇرۇڭلار، قېرى، مېيىپ، ئاجىزلار، ئىككى قات ۋە بالا كۆتۈرىۋالغان ئاياللارغا ئورۇن بېرىڭلار، رەھمەت. »     «ئۈچتاش» دىگەن بۇ سۆز يۈرىكىمنى يەنە بىر قېتىم مۇجىدى. بۇ قېتىم ئالدىنقىسىدىنمۇ بەك قاتتىق، لېكىن لەززەتلىك مۇجۇلدى. مېڭىپ ئاپتوبۇسنىڭ كەينىدىكى چۈشۈش ئىشىكىگە كېلىپ بولغان بولساممۇ ئالدىمغا بىر قەدەم ئالماي ئەقىلدىن ئازغان ئادەمدەك تۇتۇپ قالدىم. - چۈشەمسەن؟-بۇرۇلۇپ قارىسام كەينىمدىكى ئوتتۇرا ياش ، چىرايلىق بۇرۇت قويغان سودىگەر چىراي بىرى ماڭا گەپ قىلغان بولۇپ تەلەپپۇزىدىن تېرىككەنلىكى چىقىپ تۇراتتى. - ھوي بالا، ساڭا گەپ قىلىۋاتىمەن.! ئاستا قوزغىلىپ بىر چەتكە تۇردۇم. ھېلىقى ئادەم ماڭا بىر ھومىيىپ قارىۋېتىپ چۈشۈپ كەتتى. ئۈچتاش، مەن قانچە قېتىم بۇ ئاپتوبۇسقا چىقىپ گۈزەلنۇرنىڭ يېنىغا بارغاندىمەن! «ئۈچ تاشتا چۈشۈپ قالسىز. 101-يولنىڭ ئاخىرقى بېكىتى . مەن ئالدىڭىزغا چىقىمەن...» گۈزەلنۇرنىڭ ئۆيىنىڭ شۇ يەردە ئىكەنلىكىنى ئۇنىڭغا ئالاھىدە سوۋغامنى بېرىپ يېرىم يىلدىن كېيىن ئۇققانىدىم. ئۇ كۈنى ئوقۇتقۇچىمىز سىنىپ يىغىنىدا گۈزەلنۇرنىڭ تەكلىپى بويىچە سىنىپىمزغا كىچىك بىر كىتاب جازىسى قويىدىغانلىقىنى دىگەنىدى. ئۇ يەنە جازىنىڭ بىر سائەتتىن كېيىن كېلىدىغانلىقىنى سىنىپ كادىرلىرىنىڭ قېلىپ شۇ جازىنى ئورۇنلاشتۇرىشى كېرەكلىكىنى تاپىلىغانىدى. گەرچە سىنىپ كادىرى بولمىساممۇ سىنىپتىكى قارا دوسكىنى ئىشلەپ  بولالمىغاچقا قېلىپ قالغانىدىم. دىگەندەكلا ئىككى ئىشلەمچى ئوقۇتقۇچى دىگەن جازىنى ئېلىپ سىنىپىمىزغا ئەكىرىپ قويدى. سىنىپ كادىرلىرى پارتا-ئورۇندۇقلارنى سۈرۈپ كىتاب جازىسىنى بىر بۇلۇڭغا ئورۇنلاشتۇردى. بىراق بۇ ئۈچ ساۋاقدىشىم جازىنى سۈرىمىز دەپ ئۇنىڭ بىر پۇتىنى سۇندۇرۇپ قويغانىدى. گۈزەلنۇرنىڭ شۇچاغدا يىغلىغۇدەك بولغان چىرايىنى ئەسلىسەم كۈلگۈم كېلىدۇ. - ئەمدى مۇئەللىمگە نىمە دەيمەن؟ ھەممىسى سىزنىڭ تاپقان ئىشىڭىز دىسە نېمە دەپ جاۋاپ بېرىمەن ؟ بۇ مۇئەللىمنىڭ ئۆيىدىكى كىتاب جازىسى ئىدى... دادامنىڭ ماڭا ئۆگەتكەنلىرى تازا ئەسقاتتى. بىر سائەتنىڭ ئىچىدىلا جازىنى ياتقۇزۇپ سۇنغان پۇتىنىڭ ئورنىغا بۇرۇنقىدىىمۇ ياخشى يېڭى پۇتنى ئورنىتىپ بولدۇم. بۇ ئارىلىقتا ئۆيگە ئىككى قېتىم بېرىپ كەلدىم. گۈزەلنۇر شۇنداق خۇش بولۇپ چىرايىدىن نۇر يېغىپ كەتتى. ئىككى ساۋاقدىشىم ئۇھ دىيىشىپ سىنىپتىن چىقىپ كەتكەندىن كېيىن دوسكىنى ئوڭشاش ئۈچۈن قايتىدىن قولۇمغا بور ئېلىپ تۇرۇشۇمغا گۈزەلنۇر ئاچقۇچنى ئېلىپ يېنىمغا كەلدى. - مۇھىد، قالتىس ئىش قىلدىڭىز جۇمۇ. - ئازراق يېرى سۇنۇپتۇ. ئورنىغا يېڭىنى ئالماشتۇرۇپ قويدۇم. خاتىرجەم بولۇڭ ، ئۆرۈلۈپ كەتمەيدۇ. - ئەمدى ئۇنىڭ ئۈستىگە گۈل سېلىنغان لوڭقىدىن بىرنى قويۇپ قويساق 100نومۇرلۇق ئىش قىلغان بولاتتۇق. ئۇنىڭ گېپىگە كۈلۈمسىرىدىم. لېكىن يۈزۈمنىڭ قىزىپ كېتىۋاتقانلىقىدىن قىزىرىپ كەتكەنلىكىمنى سەزگەن ئىدىم. - مۇھىد، مەريەم مۇئەللىمگە بەرگەن گۈلنى نەدىن تەرگەن ئىدىڭىز؟ - شەھەر سىرتىدىن، بەك چىرايلىق ، سىزنى ئاپىرايمۇ؟ ئۆيىگە ئوت كەتكەن ئادەم ئۆيىدىكى تەرسىلەرنى ئېلىپ چىقىمەن دەپ كىرىپ كەتسە بىر نەرسىلەرنى ئېلىپ ساق-سالامەت چىقالايدىكەن. يەنە بىر يەردە 76ياشلىق بىر موماينىڭ ماشىنا ۋەقەسىدە پىكاپ بېسىۋالغان نەۋرىسىنى قۇتقۇزىمەن دەپ ماشىنىنى كۆتۈرۈپ تاشلىۋەتكەنلىكىنى ئاڭلىغان ئىدىم. ئەينى چاغدا مۇشۇ گەپنى دىيىشكە جۈرئەت قىلغانلىقىم مۇشۇنداق مۆجىزىدەك بىر ئىش ئىدى. - بولىدۇ، لېكىن ئامىنە بىلەن پەزىلەتنى ئېلىۋالىمەن. ئۇلارمۇ گۈلگە بەك ئامراق. شۇ چاغدا ئۇنىڭ پەزىلەت بىلەن ئامىنەنى ئېلىۋالىدىغانلىقىدىن خوش بولۇپ كەتمىگەن ئىدىم.بىراق ئۇ تېلىفوندا «ئۈچتاشتا چۈشۈپ قالسىز، ئالدىڭىزغا مەن چىقىمەن»دىگەن گەپنى قىلغاندا «قالغان ئىككىسىچۇ؟» دەپ سورىمىدىم. دەرۋەقە ئاپتوبۇستىن چۈشسەم ئۇ يالغۇز ئىكەن. شۇ چاغدىمۇ ئۆزەم كۆرۈشنى خالىمىغان ئىككىسىنى سورىمىغانىدىم. ئۇلارنىڭ باشقا ئىشى چىقىپ قالدىمۇ ياكى گۈزەلنۇر چاقىرىۋالمىدىمۇ بۇ ماڭا ھازىرغىچە نامەلۇم. بىراق بۇ ئىككىمىزنىڭ بىرىنچى قېتىم سىرتقا بىللە چىقىشىمىز بولۇپ قالغانىدى. ئاپتوبۇس بىر قانچە بېكەتتىن مېڭىپ «مەڭگۈ تاش  قىرائەتخانىسى»دىن ئۆتتى. مەڭگۈ تاش قىرائەتخانىسدا مەن گۈزەلنۇرنىڭ ئېغىزىدىن چۈشۈرمەيدىغان «قەدىرلىك» بوۋىسىنى ئۇچراتقان ئىدىم. ئېسىمدە قېلىشچە مەن مەكتەپتە چېقىۋەتكەن سائەت ئۇنىڭ تومۇرلىرى كۆپۈپ تۇرغان قولىدا تۇراتتى. ئۇنىڭ  سائىتىدىن بەكرەك بوينىدىكى تارتۇققا دىققەت قىلغانىدىم. بۇ تارتۇق ئۇنىڭ قۇلىقىنىڭ كەينىدىن ئوقۇرەك سۆڭىكىگىچە سوزۇلغان بولۇپ كۆزگە چېلىقىپلا تۇراتتى. ئەلۋەتتە ئۇنىڭ بىلەن كۆرۈشەلمىدىم. بوۋاينى گۈزەلنۇر باشلاپ كەپتۇ. بوۋاي قىرائەتخانا ئىشخانىسىدا ئىئانە قىلىش ئۈچۈن ئېلىپ كەلگەن كىتابلىرىنى ئۈستەلگە قويغاندا بۇ كىتابلارنىڭ كۆپىنچىسىنىڭ ئۈچ ۋىلايەت ئىنقىلابى بىلەن باغلىنىشلىقى بارلىقىنى سەزدىم. كېيىن گۈزەلنۇردىن ئاڭلىسام ئۇ ئۈچ ۋىلايەت ئىنقىلابىدا تەشۋىقات كادىرى بولۇپ خىزمەت قىلغان ئىكەن. ھەتتا ماناس، كېرىيەنى  ئېلىش جەڭلىرىگىمۇ قاتنىشىپتۇ. بىر قېتىم گۈزەلنۇر بوۋىسىنىڭ ئوردىنىنى ماڭا كۆرسەتكەن. ئۇ ئوردىن مەركىزى ھەربىي ئىشلار كومىتىتى تەرىپىدىن تارقىتىلغانكەن. گۈزەلنۇرنىڭ مەڭگۈتاش قىرائەتخانىسىدا بوۋىسىنىڭ كىتابلىرىنى ئىئانە قىلىشنى ئورۇنلاشتۇرۇشتىن باشقا قىلىدىغان ئىشلىرىمۇ كۆپ ئىدى. ئۇ بۇ يەردىكى يىتىم-يېسىرلارغا پىدائى ئوقۇتقۇچى بولغانلىقىنى ماڭا يازغان بىر پارچە خېتىدە دەپ ئۆتكەنلىكى ئىسىمدە. ئۇ خېتىدە بالىلار توغرىسىدىكى ھېس –تۇيغۇلىرىنى خېلى تەپسىلى يازغانىدى. «ئەگەر ئۇلار مۇۋاپىق مېھرىبانلىق ۋە مۇناسىپ تەربىيە بىلەن ئۇچرىشالمىسا جىنايەتچىلەرنىڭ توپىغا قوشۇلۇپ كېتىدۇ. جەمئىيەتتىكى ئىگە-چاقىسىز يېتىم بالىلار جىنايەتچىلەرنىڭ ئاساسلىق مەنبەسى» دىگەندەك سۆزلەرنى قىلغان. ئۇ بۇ گەپلەرنى نەلەردىن ئۆگىنىۋالغاندۇ؟ شۇ قەدىرلىك بوۋىسىنىڭ خاتىرىسىدىن كۆچۈرىۋالغانمىدۇ.؟  ئۇ چاغدا مەن مەكتەپتە بولغاچقا، ئۇنىڭ دەرس ئۆتكەنلىكىنى بىر قېتىممۇ كۆرۈپ باقمىغانىدىم. ئاپتوبۇستىن ئىگىلىپ قىرائەتخانىنىڭ دېرىزىسىگە قاراپ قويدۇم. ئاپتوبۇس كېتىۋاتقان غالىبىيەت كوچىسىنىڭ ھەربىر دوقمۇشى ماڭا گۈزەلنۇر بىلەن بولغان بىرىنچى قېتىملىق ئىشلارنى ئەسلەتمەكتە،مائارىپ ئىدارىسىنىڭ ئالدى بىز تۇنجى قېتىم ئۇرۇشۇپ قالغان جاي. دوستلۇق دوختۇرخانىسىنىڭ ئالدى مەن گۈزەلنۇرغا بىرىنچى قېتىم گۈل سوۋغا قىلغان يەر. «ئەپەندى تېز تاماقخانىسى» بىز بىرىنچى قېتىم بىللە تاماق يېگەن رېستوران... ئاپتوبۇس ئاخىرقى بېكەتكە يېتىپ كەلگەندە ئادەملەر بىر-بىرلەپ چۈشۈشكە باشلىدى. ئېغىر قەدەملىرىم بىلەن ئۆزەم بېرىشنى مەقسەت قىلمايلا كېلىپ قالغان بۇ ئاخىرقى مەنزىلگە ئاستا قەدەم باستىم. بۇ يەردە نىمە ئىش قىلىمەن؟ بۇ سۇئالغا جاۋاپ بەرگۈم كەلمىدى. مەقسىتىم بىر تەرەپتىن ناھايىتى ئېنىق، بىر تەرەپتىن ناھايىتى تۇتۇق. كاللام قۇپقۇرۇق. بېشىمنى كۆتۈرۈپ ئەتراپقا كۆز تاشلىدىم. ماۋۇ يولدىن ماڭسا ھايۋاناتلار باغچىسىغا بارىدۇ. ئۇ تەرەپ ئۇزۇن يوللۇق قاتناش بېكىتى. بۇ تەرەپچۇ؟ گۈزەلنۇرنىڭ ئۆيىگە بارىدىغان كوچا دوقمۇشى. پۇتلىرىم ئىختىيارسىز مېنى گۈزەلنۇرنىڭ ئۆيى تەرەپكە سۆرەپ ماڭدى. سۇ ئۈستى باغچىسىنىڭ كەينىدىكى كىرىش ئېغىزىغا كېلىپ توختىدىم. باغچىنىڭ بۇ دەرۋازىسى ئادەتتە ئېچىلمايدۇ. پەقەت شەنبە، يەكشەنبە كۈنلىرىلا ئېچىلىدۇ. بۇ ئىشىك باغچىنىڭ ئالدى ئىشىكىدىن كۆپ كىچىك ھەم تار. بىراق بۇ گۈزەلنۇر ئىككىمىز ئۈچۈن رەسمى دەرۋازا بولۇپ قالغان. ئىككىمىز پەقەت ئالدى ئىشىكتىن كىرىپ باقمىغان. بۇ يەنە بىز ئۇچرىشىدىغان كونا جاي بولۇپ قالغان. چۈنكى باغچا ئىشىكىنىڭ ئالدىدا كوچا ئاپتوبۇس بېكىتى بولغاچقا، مەيلى مەن ئۇنى ساقلاي ياكى ئۇ مېنى ساقلىسۇن باشقىلارنىڭ دىققىتىنى تارتمايتتى. بىز ئادەتتە مۇشۇ يەردە ئۇچرىشىپ شۇ كۈنى نىمە ئىشلارنى قىلىدىغانلىقىمىزنى مەسلىھەتلىشىۋالاتتۇق. بەزى كۈنلىرى گۈزەلنۇرنى ئۇدۇل سۇ ئۈستى باغچىسىغا ئېلىپ كىرىپ كۆلگە تاش ئېتىپ ئۇنىڭ ئالدىدا سۇ يۈزىدە تاش كۆكلىتىش ماھارىتىمنى كۆز-كۆز قىلىۋالاتتىم. تولۇق 3-يىللىقتىكى چېغىمىزدا بارماق بىلەن سانىغۇدەك بىر قانچە قېتىم كۆرۈشكەن بولساق، ئالى مەكتەپكە چىققاندىن كېيىن تەتىل كۈنلىرى ھەپتىدە بىر كۆرىشىدىغان بولدۇق.لىكىن ئاجايىپ يىرى  باشقا قىزغىن مۇھەببەتلىشىۋاتقانلارغا ئوخشاش بىز مۇزىكىلىق ئارامگاھ ياكى تانسىخانا دىگەندەك كۆڭۈل ئېچىش سورۇنلىرىغا ئەزەلدىن بېرىپ باقمىغان ئىدۇق. ھەممىدىن كۆپ بارىدىغان جايىمىز مۇشۇ سۇ ئۈستى باغچىسىنىڭ ئىچىدىكى ھېچكىمنىڭ كۆزىگە چېلىقمايدىغان ئەسكى راۋاق ئىدى. بۇ راۋاق باغچا كۆلىنىڭ شەرق تەرىپىدىكى بىر بۇلۇڭدا بولۇپ ئەسلى بۇ يەر كېمىگە چىققانلار ئارام ئالىدىغانغا سېلىنغان ئىكەن. كېيىن كېمىگە چىققۇچىلارنىڭ ئازلىقىدىنمۇ ياكى بۇ راۋاقنىڭ ئورنى بەك يىراق بولۇپ قالدىمۇ تاشلىۋېتىلىپ بىز ئىككىمىزگىلا بىنا قىلىنغاندەك بولۇپ قالدى. - بۇ قانداق يېزىلىپتۇ؟ - دەيتتى گۈزەلنۇر ھېكايە-  شېئىرلىرىنى ماڭا ئوقۇپ بېرىپ بولۇپ. ئۇنىڭ يازغان نەرسىسىنڭ مەزمۇنىغا قاراپ ھەرخىل باھا بېرەتتىم.گۈزەلنۇرنىڭ يازغانلىرىدا ھامان تۇتامغا چىققۇدەك بىرەر مەزمۇن تاپقىلى بولىدىغانلىقىدىن خۇشامەت قىلىپ ئەمەس سەمىمىي كۆڭلۈم بىلەن ئۇنى ماختاپ قوياتتىم. ئۇ باھالىرىمدىن بەكمۇ خوش بولاتتى ۋە «مۇھىد، سىز مېنىڭ ئەڭ ياخشى ئوبزورچۇم» دىگەن گەپنى دىيىشنى ئۇنتۇمايتتى. - ھامان بىر كۈنى سىزگە مۇشۇ يەردە ئولتۇرۇپ ئەڭ نادىر رومانىمنى ئوقۇپ بېرىمەن. ئۇ رومان 700بەتتىن ئاشىدۇ. ئىككى  كۈندە ئوقۇپ تۈگىتىمەن،-دىگەنىدى ئۇ بىر قېتىم. - نېمانچە ئۇزۇن ، تاماقنى قانداق قىلىمەن؟ -دىسەم ئۇ كۈلۈپ كەتكەنىدى.     - مۇھىد سىزنىڭ ماڭا ئوخشىمايدىغان يېرىڭىز مۇشۇ بولسا كېرەك. مەن بىرەر ئشقا بېرىلىپ كەتسەم تاماقنى ئۇنتۇپ قالىمەن. سىز بولسىڭىز سائەت12:00 بولىشى بىلەن دەل ۋاقتىدا سىگنال بېرىدىغان ماشىنىدەك ئاش-تاماق دەپ جېدەل قىلىشنى باشلايسىز. - ئۇ قانداق رومان، شۇنچە ئۇزۇن؟     - بوۋامنىڭ ھېكايىلىرى، بوۋامنىڭ كەينىدە نۇرغۇن ھېكايىلەر بار. ئاددىسى ئۇنىڭ قولىدىكى سائەتمۇ بىر ھېكايە. بوۋامنىڭ قولىدىكىسى شېۋىتسارىيىنىڭ ئومىگا ماركىلىق سائىتى. بوۋام ئۇيغۇر ئۇيۇشمىسدا خىزمەت قىلىپ يۈرگەن مەزگىللىرىدە گومىنداڭ ھاكىمىيتگە قارشى بىر مەخپىي تەشكىلاتقا قاتنىشىپتىكەن . تەشكىلاتنىڭ ئىسمى «قىزىل ئالما» ئىكەن. بوۋامنىڭ دىيىشىچە ئۇ ئۆزىمۇ تەشكىلاتنىڭ ئەڭ ئالىي رەھبىرىنى كۆرۈپ باقماپتۇ، ھازىرغىچە بىلمەيدىكەن. ئۇلار ئۈرۈمچى ، غۇلجا، قەشقەر قاتارلىق ۋىلايەتلەردە نۇقتىلىق ھەرىكەت قىلىپ خەلىقنى ئەكسىيەتچىل ھاكىمىيەتنى ئاغدۇرۇۋېتىشكە چاقىرغان . ئۇ سائەت شۇ ئالىي رەھبەرنىڭ نىشانىسى ئىمىش. - نىشانىسى دىگەن نېمە؟ - شۇنىمۇ بىلمەمسىز. ئالىي رەھبەر مۇھىم خىزمەت تاپشۇرغان ئادىمىگە ئۆزىنىڭ نىشانىسىنى ئەۋەتىدۇ. بۇ نەرسە بىلەن بۇيرۇقنىڭ راستلىقى ئىسپاتلىنىدۇ. - بوۋىڭىز مۇھىم ۋەزىپە تاپشۇرىۋالغانىكەندە؟ - بوۋام شۇنداق ۋەزىپە تاپشۇرىۋاپتىكەن، لېكىن ئورۇنلىيالماي قاپتۇ. بىراق ئۇ ئۈچ ۋىلايەت ئىنقىلابىدا باتۇرلۇق كۆرسىتىپتۇ. نۇرغۇن جەڭلەردە قەھرىمانلىق كۆرستىپ بارلىق كۈچىنى چىقىرىپتىكەن. - بوۋىڭىزنىڭ قەھرىمانلىقى بىلەن ئۇ ئەينى چاغدا ئورۇنلىيالماي قالغان ۋەزىپىسى ئوتتۇرىسىدا نىمە مۇناسىۋەت بار؟ - ھېكايە دەل مۇشۇ يەردىن باشلىنىدۇ. بوۋام ۋەزىپىنى ئورۇنلىيالماي قالغانلىقىدىن ئۆكىنىپ دائىم ‹مەن بۇيرۇقنى لايىقىدا ئىجرا قىلالىغان بولسام ئابلىمىت، ئابدۇللا، غەيرەت،پەرھات قاتارلىق سەپداشلىرىم ئامان قالغان بولاتتى› دەيتتى. - ھە، چۈشەندىم. بوۋىڭىز باشىقىلارنىڭ قۇربان بولۇپ كېتىشىگە مەن سەۋەبچى دەپ ئۆزىنى گۇناھكار ھېسابلىۋالىدىكەن –دە. شۇڭا گۇناھىمنى يۇيىمەن دەپ قەھرىمان بولغان گەپ. گېپىمنى ئاڭلاپ گۈزەلنۇر يېلى چىقىپ كەتكەن توپتەك بولۇپ رومان يازىمەن دىگەن گەپنى قىلغاندىكى قىزغىنلىقى ئۆچۈپ كەتكەنىدى. - بۇنى بىلىۋاپسىزغۇ؟ باشقىلارمۇ پەرەز قىلىۋالسا بۇ ئەسىرىمنى كىم ئوقۇيدۇ؟ - ماڭا ئۆزىڭىز ئېيتىپ بەردىڭىزغۇ؟ - ھە،- دىدى ئۇ ئۈمىدلەنگەندەك ،- مېنىڭ يېزىپ چىقالايدىغانلىقىمغا ئىشىنەمسىز؟ راستىنلا رومان يازالامدىم؟ ئۇنىڭ شۇنداق قىلالايدىغانلىقىغا ئەلۋەتتە ئىشىنەتتىم. ئۇ مەندەك بىر ناچار ئوقۇغۇچىنى جۇڭگودىكى  بەش چوڭ ئالى مەكتەپنىڭ بىرىگە ئۆتەلەيدىغان قىلغان تۇرسا، رومان يېزىش ئەلۋەتتە مۇمكىن، - سىز يازالايسىز. ئېسىڭىزدىمۇ ئوتتۇرا مەكتەپتىلا مۇئەللىم سىز يازغان نەسىرلەرنى بىزگە ئوقۇپ بېرەتتى. ھەممىمىز چاۋاك چالاتتۇق. لېكىن،- بېشىنى تۆۋەن سېلىۋالغان گۈزەلنۇر ماڭا سوئال نەزىرى  بىلەن قارىدى.-  تارىخى، سىياسىي روماننى ئوقۇيدىغانلار ئاز. ئۇنىڭ ئۈستىگە يازماقمۇ تەس، - دىدىم  ئۆزەمنىڭ بۇنداق رومانلارغا قىزىقمايدىغانلىقىمنى ئويلاپ،-  مۇھەببەت رومانى يازسىڭىز نۇرغۇن ياشلار ئوقۇيدۇ. - مۇھەببەت تېمىسىدىكى رومان، -گۈزەلنۇر ئاۋازىنى كۆتۈردى، - مۇشۇ كۈندە ھەممە يەردە مۇشۇنداق رومان. ئۆزىنىڭ مۇھەببەت سەرگۈزەشتىلىرىنى يىغىپ ياساپ رومانلارنىڭ بازىرىنى بۇلغايدىغانلار ھازىر تولا. ئىككى – ئۈچ يىلدىن بۇيانقى رومانلىرىمىز ئالدىنقى ئون نەچچە يىلدىكىدىن كۆپ . شۇلار ئاساسىي جەھەتتىن مۇھەببەت تېمىسىدا يېزىلدى.ھىكايە پوۋىسلارمۇ شۇ … ئۇنىڭ ئۈستىگە مۇنداق مۇھەببەت رومانلىرىنىڭ نامۇۋاپىق تەسۋىرلىرى ياشلارنىڭ كاللىسىدىكى ساقسىز، بۇزۇق خىياللارغا يوشۇرۇن ئىلھام بولۇپ كېتىۋاتىدۇ. - مۇھەببەت تىمىسدا نېمە گۇناھ ؟! يوق قۇسۇر چىقىردىكەنسىز ،لايىقىدا يازسىسلا بولىدىغۇ ؟  بەلكىم نامۇۋاپىق تەسۋىرلىرى كىتابنىڭ بازىرى چىقسا كېرەك. يازغۇچى پۇل تاپمىسا سىيانى نەدىن ئالىدۇ؟ ھېچكىم ئۇلارغا بىكارغا قەغەز بەرمەيدۇ-دە. - كىشىلەرنى چاكىنا نەرسىلەرنىڭ جەلپ قىلالايدىغانلىقى راست. لېكىن ئادەمدە ۋىجدان دەيدىغان نەرسىمۇ بار. ئەخلاق – پەزىلەت، ئىنسانچىلىق دىگەنلەرمۇ ئادەملەرنى ئوخشاشلا ئۆزىگە قارىتالايدۇ. تېخى بۇلار چاكىنا نەرسىلەردىن نەچچە ھەسسە كۈچلۈك جەلپ قىلىش كۈچىگە ئىگە. يازغۇچى مۇشۇ تېمىلارنى ئوقۇرمەنلەرگە كۆرسەتسە ، ھەرتەرەپلىمە نامايان قىلسا ئوخشاشلا كىشىلەرنىڭ ئالقىشىغا ئېرىشەلەيدۇ ، بۇنداق كىتابلارمۇ ئوخشاشلا بازار تاپالايدۇ. مۇھىد، مەن بۇرۇن خاتا ئويلاپتىمەن، يازغۇچىلىقنى بىر خىل يېزىقچىلىق ماھارىتى دەپ تونۇپ قاپتىمەن . ئەمەلىيەتتە يېزىقچىلىق يۈكسەك مەسئۇلىيەتچانلىق تەلەپ قىلىدىغان ئالاھىدە كەسپ ئىكەن. مەن لۇشۈننىڭ « بەزىلەر مېنى يازغۇچى دەپتۇمىش » دىگەن گېپىنى دائىم ئويلىنىدىغان بولۇپ قالدىم. بىز لۇشۈننى يازغۇچى دىسەك بەكمۇ خاتالىشىدىكەنمىز، ئۇ ئالدى بىلەن ۋىجدانى بىلەن ياشايدىغان ھەقىقى ئەركەك ئىكەن. يازغۇچى بولۇشتىن ئاۋۋال ئادەم ئەڭ ئالدى بىلەن ئادەم بولالىشى كېرەك ئىكەن. ئادەم بولالمىغان لېكىن يېزىقچىلىق قابىلىيىتى يۇقىرى  كىشى قولىغا قەلەم ئالسا ياخشى ئەسەر يازالمايلا قالماي چاكىنا ئەسەر يازىدىكەن. ئۇلارنىڭ يېزىقچىلىق قابىلىيىتى چاكىنىلىق ئۈچۈن خىزمەت قىلىدىكەن. بوۋام بەزى ئەسەرلەرنى ئىككى ۋاراق ۋاراقلاپ بېقىپلا ئاپتورلارنى «بۇزۇق يازغۇچىلار »دەپ تىللاپ كېتەتتى. مەن «يازغۇچى دىگەن ئېسىل ئادەملەر تۇرسا ئۇلار قانداق بۇزۇق بولىدۇ» دەپ ئويلايتتىم. ئەمەلىيەتتە راستىنلا شۇنداق يازغۇچىلار مەۋجۇت ئىكەن. مەن ئۆزەمنىڭ مۇشۇنداق چاكىنا نەرسە يېزىپ قويۇشىمدىن بەك ئەنسىرەيمەن. ئەگەر شۇنداق ياخشى نەرسە يازدىم دەپ يېزىپ ئەمەلىيەتتە يازغان نەرسىڭىز چاكىنا چىقىپ قالسا ھەم خەلق ئىچىگە كەڭ تاراپ كەتسە مەڭگۈلۈك ۋىجدان ئازابىغا قالىدىكەنسىز. گۈزەلنۇر بىلەن بۇنداق چوڭقۇر تېمىلاردا گەپ تالىشىپ ئۇتۇۋېلىش مېنىڭ قولۇمدىن كەلمەيدۇ، ئۇنۇۋېلىشقىمۇ تىرىشمايمەن. كېيىن گۈزەلنۇر بوۋىسى ئۆزىگە قالدۇرغان ھېلىقى سائەتنى ماڭا بەردى. دەسلەپتە بۇ سائەت ماڭا ئىككى –ئۈچ ئادەمنىڭ جىنى باردەك ۋەھىمىلىك بىلىنگەنىدى. بارا-بارا كۆنۈپمۇ كەتكەنىدىم. ئاخىرىدا بۇ بىچارە سائەتنى مەكتەپ كەينىدە تاش بىلەن ئۇرۇپ چېقىپ تاشلىدىم. ئۆز ۋاقتىدا بۇ ئىشنى قىلىپ گۈزەلنۇردىن قۇتۇلغاندەك ھېسسىياتقا كېلىپ ئۆزەمنى يەڭگىل سەزگەنىدىم.    دەرۋازا قېشىدا بۇ جايغا كەلمىگىنىمگە 10 نەچچە يىل بولغاندەك ئۆزەم بىلىدىغان بۇرۇنقى بەلگىلەرنى ئىزدەپ ئىككى تەرەپكە كۆز تىكتىم. كۆزۈم دەرۋازىنىڭ ئىككى تەرىپىدىكى ئەخلەت ساندۇقىغا چۈشتى. گۈزەلنۇر ئۇنىڭغا بېسىلغان مۈشۈك ئېيىقنىڭ رەسىمىنى پەقەت ياراتمايتتى. «بوۋام دائىم مۇشۇمۇ رەسىم بولدىمۇ؟ سىزغاندىن كېيىن ياخشىراق سىزسا بولمامدۇ دەيدۇ» دىگەن گەپنى كۆپ قىلاتتى. ئۇنىڭغا مۇشۇنداق مۈشۈك ئېيىقنىڭ رەسىمىنى سىزىپ بەرگەنىدىم، ئۇ رەسىمنى بوۋىسىغا كۆرسىتىپتۇ. بوۋىسىنىڭ ئەقىل كۆرسىتىشى بىلەن ئۇ رەسىمنى كۆتۈرۈپ شەھەرلىك مۇھىت ئاسراش ئىشخانىسىغا كىرىپ ئۇنى ئۇلارنىڭ لاھىيىلەش ئىدارىسىگە تاپشۇرۇپ بېرىپتۇ. ئۇلار ھەشقاللا ئېيتىشىپ بۇ خىل ئەخلەت ساندۇقلىرىدىن 10000نى زاكاس قىلىپ ئىشلىتىپتۇ. شۇچاغدا ئۇنىڭ جاسارىتىگە ئاپىرىن ئېيتقان ئىدىم. ئادەم بولۇشنىڭ يولى يامان ئىشلارغا قاقشاپ قويۇشلا ئەمەس بەلكى كۈچى يەتسە تۈزەش كېرەكلىكىنى بىلگەنىدىم. دەرۋازىنىڭ ئوڭ تەرىپىگە بىرقانچە قەدەم مېڭىپ قويۇق لېكىن پاكار ئۆسكەن قارىياغاچ دەرەخلىرى توسۇۋالغان، ئادەم قىسىلىپ كىرگىلى بولىدىغان قىلىپ ئىگىۋىتىلگەن جايغا باردىم. ئەلۋەتتە ئۇ يەر ھازىرمۇ شۇنداقكەن. بۇ جاينى گۈزەلنۇرمۇ بىلمەيتتى. بەش يۈەننى تېجەش ئۈچۈن بەزىدە مۇشۇ جايدىن باغچىغا كىرىۋېلىپ ئۆيىدىن يېڭىلا چىققان گۈزەلنۇرغا تۆمۈر رېشاتكا ئىچىدىن ھىجىيىپ قاراپ تۇراتتىم. ئۇيەردىن يېنىپ ئۆتۈپ كىتىۋاتقان ئادەملەر ھەتتا ماشىنىلارغىمۇ قارىغۇم كەلمىدى. كۆڭلۈمنىڭ بىر يېرى يولدا كېتىۋاتقان ئادەملەر بىلەن قوشۇپ مېنى تىللاپ ھاقارەتلىمەكتە. مەن كىم؟ مەن بىرىنىڭ كەينىگە كىرىۋېلىپ تاياق يىگۈچى، يەنە شۇ مېنى ئادەم چاقىرىپ ئۇرغۇزۇپ ياتقۇزىۋەتكەن قىزنىڭ ئىشىكى ئالدىدا ئاجىز تېنىنى كۆتۈرۈپ پەرۋانىدەك چۆرگىلەپ ئۆزىنى دەپسەندە قىلغۇچى. بۇ قانداق پىسخىكا؟ بۇنى ئۆزۈممۇ چۈشەندۈرۈپ بېرەلمەيمەن. بۇ نورمال ئادەملەرنىڭ ئۆزىمۇ چۈشەندۈرۈپ بېرەلمەيدىغان بىنورمال ھەرىكەتمۇ؟ قايتىشنى قارار قىلدىم، قايتىشىم كېرەك. كۆز ئالدىمغا دادامنىڭ سائىتىگە قاراپ تىتىلداۋاتقان ھالىتى كەلدى. ئۆرۈلۈپ يولنىڭ يەنە بىر تەرىپىگە ئۆتۈپ شۇ يەردىن ئاپتوبۇسقا چىقىشنى نىيەت قىلىپ ئالدىمغا قاراپ ماڭدىم. كۆزۈم ئالدىمدىكى- سودا دۇكىنىدىن چىقتىمۇ، ئاشخانىدىن چىقتىمۇ- پەيدا بولۇپ كېتىۋاتقان مەن دېمەتلىك بىر بالىنىڭ بىلىكىگە چېكىلگەن قارا ئۆمۈچۈككە قاراپ قېتىپ قالدى. بۇ بەلگىنى مەن بىر يەردە كۆرگەن. توغرا، گۈزەلنۇرنىڭ ياتىقى ئالدىدا،يەنى ئۇلار مېنى ماشىنىغا باسقان چاغدا. ئەينى ۋاقىتتا بۇرنۇمدىن چىققان قان مۇشۇ بېغىشنى قىزىلغا بويىغانىدى. كەينىدىنلا بىر گەۋدە كېلىپ ئۇنىڭ بىلەن ياندىشىپ پاراڭلىشىپ-كۈلۈشۈپ ماڭدى. بېشىمنى كۆتۈرۈپ داڭقېتىپ تۇرۇپلا قالدىم. ۋۇجۇدۇمدىن ئاچچىق بىر نەرسە ئۆرلىدى. ئۇ گۈزەلنۇر ئەمەسمۇ؟ قانداقلا كىيىم كەيسۇن مەن ئېنىق تونۇۋالىدىغان تونۇش بوي-بەست، تونۇش چاچ. بۇ … بۇ نىمە ئىش؟ ئۇ پادىچى ئىشتىنى كىيىۋالغان مۇشۇ ئەبلەخ بىلەن توي قىلامدۇ؟ كاللام سوئاللار بىلەن توشۇپ كەتتى. «مۇھىد، مەن ئەسكى ، مەن راستىنلا ئەسكى قىز، ماڭا ئۆچ بولۇڭ!»قۇلىقمدا ئۇنىڭ گېپى قايتا جاراڭلىدى. لېكىن بۇ سۆزلەر ئەسلىمەمدىكى پەرىشتە سۈپەت گۈزەلنۇرنى قارىلاشقا ئاجىز كېلىۋاتاتتى. گاڭگىرىماقتىمەن، نىمە قىلشىمنى بىلمەي قاتۇرۇپ قويغان ھەيكەلدەك تىك تۇرۇپتىمەن. بۇ قاراڭغۇ چۈشە-چۈشمەيلا ھېچ نەرسىگە قارىماي ئۆيىگە كىرىپ كېتىدىغان ئەخلاقلىق گۈزەلنۇرغۇ! باشلانغۇچ مەكتەپتىن ئوتتۇرا، ئالى مەكتەپلەرگىچە ئىزچىل ئۈچتە ياخشى بولۇپ ئوقۇپ مۇكاپات ئېلىپ كېلىۋاتقان نۇقسانسىز گۈزەلنۇرغۇ؟! بۇ ئاغزىدىن ئەخلاق- پەزىلەت، خەلىقچىللىق چۈشمەيدىغان ھەممە ھۆرمەتلەيدىغان گۈزەلنۇر ئەمەسمۇ؟ گۈزەلنۇر ھېلىقى بالا بىلەن كۈلۈشۈپ مېڭىپ مەندىن يىراقلاپ كەتتى. ئۇلارنىڭ قارىسى يۈتكۈچە كەينىدىن قاراپ قالدىم. ئەگەر ئۇلار ئالدىمدىكى كوچىغا بۇرۇلماي مەن تەرەپكە بۇرۇلۇپ كۆزلىرىمىز ئۇچراشقان بولسا قانداق بولار ئىدى؟ ئۇنىڭ ھېلىقى ئەبلەخ بىلەن بىللە تۇرۇپ ماڭا قاراۋاتقان ھالىتى كۆز ئالدىمغا كېلىپ سەسكىنىپ كەتتىم. «مۇھىد مەن ئەسكى قىز ، مەن راستىنلا ئەسكى ماڭا ئۆچ بولۇپ كېتىڭ» بۇ ئاۋاز يەنە ئاڭلاندى.«مەن ساڭا ئۆچ،،ساڭا ئۆچ! سەن شاللاق قىز» دىدىم چىشلىرىمنى غۇچۇرلىتىپ. ئۇنىڭ بۇ سۆزى ئاخىرى تېگىشلىك جاۋابقا ئېرىشكەنىدى. كىلىنكىدا نېرۋا سېستىمىسىنىڭ ئاغرىق سېزىمى چېكىگە يەتكەندە ئادەم سېزىمنى يوقىتىدۇ دېيىلىدۇ. گۈزەلنۇرنى ئۇ خۇمپەر بىلەن بىللە كۆرگەندە ئازابلىرىم چېكىگە يەتكەن بولسا كېرەك، ئۇلار كىشىلەر ئارىسىدا كۆزدىن يۈتكەندىن كېيىن ئۆزەمنىڭ تۇيغۇسىنى يوقاتقاندەك ، كۆكرەك قەپىزىمدىن بىر نەرسە ئۇچۇپ چىقىپ كەتكەندەك جىمجىت ھەم يەڭگىل بولۇپ قالدىم. پىداگوكىگا ئۇنۋېرسىتىتىدىكى تۇغقىنىمىزنىڭ ئۆيىگە يېتىپ كەلگەندە كەچ كىرىپ كەتتى. شۇنداقتىمۇ دادام ماڭا خاپىلاپ كەتمىدى. «ئەجەپ كېچىكپ كەتتىڭغۇ؟ ئاپتوبۇس توسۇلۇپ قالدىمۇ؟» دەپلا قويدى. تۇغقىنىمىزمۇ مېنى ئاقلاپ «ھازىر خىزمەتتىن چۈشىدىغان ۋاقىت ، يول قىستاڭچىلىق بولۇپ كېتىدۇ ئەمەسمۇ» دىدى. مۇشۇ مەكتەپتە ئوقۇتقۇچى بولۇپ پېنسىيگە چىقىۋالغان سۇلايمان تاغامنىىڭ چىڭ تۇتىشى بىلەن دادام ئىككىمىز ئۇنىڭ ئۆيىدە قونۇپ قېلىشقا مەجبۇر بولدۇق. سۇلايمان تاغام بىلەن دادام نەۋرە قېرىنداش بولۇپ ئېسىمدە قېلىشچە ئائىلىمىز بىلەن بۇ تاغام بۇرۇن كۆپ ئالاقە قىلمايتتى. ئۇنىڭ مەن بىلەن تەڭ دىمەتلىك پەرىدە، مەندىن تۆت ياش كىچىك ئالمىرە دەپ ئىككى قىزى بار.  مەن ئالى مەكتەپنىڭ 4-يىللىقىغا چىققاندىن باشلاپ ئۇنىڭ بىزنىڭ ئائىلىگە بېرىپ-كېلىشى كۆپىيىپ قالدى. ھەر قېتىم كەلگىنىدە دېگۈدەك كىچىك قىزى ئالمىرەنى ئېلىۋالاتتى. ئۇنىڭ يەنە بىر قىزى پەرىدەنى تۈزۈك كۆرۈپ باقمىغانىدىم. تاغامنىڭ ئۆيى ئادەتتىكىچە بولسىمۇ، لېكىن بالكونى پۈتۈن ئۈرۈمچى بويىچە ھەممىدىن قىزىقارلىق بولسا كېرەك. يەنى ئۇنىڭ بالكونىدا 600*900 تىپلىقHP تېلىسكوپىدىن ئىككىسى بولۇپ بۇلار مۇشۇ قورۇدىكى ئەينەك بىلەن ئورالمىغان بىردىنبىر بالكوندا ئاسمانغا قارىتىلىپ تۇرىدۇ. بۇ ئۆيگە ئاپام-داداملار بىلەن ئۈچ- تۆت قېتىم كەلگەن بولساممۇ بۇ تېلىسكوپلارغا قىزىقىپ ئاسمانغا قاراپ باقمىغانىدىم. دادام بىلەن تاغام چاي ئىچىشكەچ تاغدىن-باغدىن پاراڭ سېلىشىپ ئولتۇرغاندا مېنىڭ گەپ قىلماي ئولتۇرغىنىمدىن تاغامنىڭ ئىچى پۇشتىمۇ، ماڭا قاراپ : - مۇھىد بۇگۈن ھاۋا ئوچۇق،تېلىسكوپنى ئېچىپ قويدۇم. يۇپېتىرنى كۆرگىلى بولىدۇ. قاراپ باقمامسەن؟ - دەپ قالدى. يۇپېتىرغا بەك قىزىقىپ كەتمىسەممۇ جىمجىت جايغا يۆتكىلىشنى خوپ كۆرۈپ بالكونغا چىقتىم. ئاسمان تاغام ئېيتقاندەك بەك سۈزۈك ئىكەن. ئۈرۈمچىدە بۇنداق ھاۋا ئاز ئۇچرايدۇ. ئۇنىڭ ئۈستىگە بۈگۈن ئاي تولۇق چىقىپتۇ. ئاي بورۇقىدا نۇرغۇن يولتۇزلار كۆمۈلۈپ بىر قانچە يورۇق يۇلتۇزلارلا جىمىرلاپ تۇراتتى. گۈزەلنۇرنىڭ بۈگۈنكى يىرگىنىشلىك ھالىنىڭ خىيالىمغا كىرىشىدىن ئۆزۈمنى قاچۇرۇپ تېلىسكوپتىن تاغام ئېيتقان يۇلتۇزنى ئىزلەشكە باشلىدىم. - مۇھىد ئاكا،- كەينىمدىلا ئالمىرەنىڭ ئاۋازى ئاڭلاندى.- بۈگۈن يۇپېتىرنىڭ نۇر ھالقىسىنى كۆرەلەيسىز، سىزگە شۇنى كۆرسىتىپ قويايمۇ؟ ئۇنىڭ يۇپېتىرنىڭ نۇر ھالقىسىنى بىلىدىغانلىقىدىن مەن بىر زامانلاردا كۆرۈشنى ئارزۇ قىلغان ساتۇرىننىڭ ئۈچ ھەمرىيىنى بىلىدىغانلىقىنى جەزىملەشتۈردۈم. - ماڭا ساتۇرىننىڭ ئۈچ ھەمرىيىنى كۆرسىتىپ قويۇڭ.   - ياق، ئۇنى بۇ پەسىلدە كۆرەلمەيسىز،- دىدى ئالمىرە. بۇ قىزنىڭ ئالدىدا خىجىل بولۇپ كەتتىم. نېمىلا دىگەن بىلەن ئالى مەكتەپ فىزىكا ئوقۇتقۇچىسىنىڭ بالىسى –دە. ئالمىرە تېلىسكوپ بىلەن بىردەم ھەپىلىشىپ ئۇ يۇلتۇزنى تاپالمىغاندىن كېيىن ئۆيگە يۈگۈرۈپ كىرىپ كەتتى. يالغۇز قېلىپ دەرىزە تەكچىسىگە قويۇپ قويۇلغان گالىلى تېلىسكوپىنى قولۇمغا ئېلىپ ئۇنى ئاي يۈزىگە قاراتتىم. ئايدىكى ھالقىىسىمان تاغلارنى كۆرىۋېتىپ ئەلىنىڭ گەپلىرى ئېسىمگە كېلىپ قالدى. - مۇھىد، ئەگەر غەززالى گالىلىغا ئوخشاش تەبىئەت ھادىسىلىرىدىن زوقلىنالىغان بولسا بۈگۈن مۇسۇلمانلارنىڭ كۈنى قانداق بولاتتىكىن –ھە! گالىلى ئۆزى ياسىغان تېلىسكوپى بىلەن ئايدىكى ھالقىسىمان تاغلارنى كۆرۈپ شۇ چاغدىكى زامانداشلىرىغا ئاينى كۆزىتىپ بېقىشنى تەۋسىيەقىلغاندا ئۇلارنىڭ ئىچىدىكى ئاينى مۇكەممەل مەۋجۇتلۇق، ئۇنىڭدا ئىگىز-پەسلىككە ئوخشاش نۇقسان يوق دەپ قارايدىغان پەيلاسوپلار، كاتتا شائىرلار ئۇنىڭ تېلىسكوپىغا قاراشنى رەت قىلغان ئىدى. لېكىن ئەل فارابى،ئىبىن سىنادىن كېيىن گالىلىغا ئوخشاش تەبىئەت  دۇنياسىغا ۋە ئۇنىڭدىكى تۈرلۈك ھادىسىلەرگە مەردانە، دۇرۇس پوزىتسىيە تۇتالىغان ئىسلام ئالىمى چىقمىدى. مانا ئەمدى «قايسى بىر ئاي شارىغا چىققان ئالەم ئۇچقۇچىسى ئايدا ئەزان ئاۋازىنى ئاڭلاپتۇ ۋە كىيىن مۇسۇلمان بوپتۇ » دىگەن گەپلەر بىلەن ئۆزىنىڭ دىنىنىڭ مۇقەددەسلىكىنى دەلىللەيدىغان «مۆئمىنلەر» چىقىۋاتىدۇ. بۇلار ئاي شارىدا ھاۋانىڭ يوقلىقىدىن، ئاۋازنىڭ ھاۋادىكى دولقۇن ئىكەنلىكىدىن بىخەۋەر يۈرىشىدۇ!..     ئەلىنىڭ بۇ گەپلىرىنى ئەسلەپ ئۆزەمنى بەكمۇ بىچارە ھېس قىلدىم. ئۆمرۈمدە تۇنجى قېتىم ئەلىگە ئوخشاش روشەن مەيدانى ، ئېتىقادى بار، شۇ مەيدان ئېتىقادى ئۈچۈن كۈرەش قىلىدىغان ئادەملەرگە چىن قەلبىمدىن ھەۋىسىم كەلدى . لېكىن يەنە شۈكرى ئېيتىمەن. خۇدانىڭ مېنى قانداقلا ۋاستە بىلەن بولمىسۇن ئاخىر ھازىرقى شارائىتقا ئېرىشتۇرگەنلىكىدىن خۇرسەنمەن. ئوقۇش پۈتتۈرسەم خىزمىتىم بار، خىزمەتكە چىقىپ جايىدا پۇل يىغالىساملا ئىككى –ئۈچ يىلغا قالماي بىر ئۆينى سېتىۋالالايمەن. خۇداغا شۈكۈر... ئالاھەزەل بەش مىنۇت ئۆتۈپ ئالمىرە ھەدىسى پەرىدەنى بالكونغا باشلاپ چىقىپ باياتىن ئۆزى تاپالمىغان يۇلتۇزنى تېپىپ بەر دەپ جېدەل قىلغىلى تۇردى. ئىككىسى بالكونغا چىققاندىن كېيىن پەرىدە ماڭا ئەدەپ بىلەن سالام بەردى. مەنمۇ جاۋاپ سالام قايتۇرغاندىن كېيىن ئۇ تېلىسكوپنىڭ يېنىغا كېلىپ ئۇنىڭ مەن بىلمەيدىغان قۇلاقلىرىنى تولغاپ ھەرخىل ئايلاندۇرۇپ « مانا كۆرۈندى» دىدى. ئېگىلىپ تاغام بايا ئالاھىدە تىلغا ئالغان يۇلتۇز يولىنى كۆردۈم. تېلىسكوپغا قاراۋاتقىنىمدا پەرىدە خۇددى چۈشەندۈرگۈچىدەك يېنىك ئاۋازدا سۆزلىدى : - بۇنى يۇلتۇرزلار توپى دېيىشىدۇ. ئۇ شەمسىيە يىلى 8- ئاينىڭ 17- كۈنى شىمالى قۇتۇپ كەڭلىكى 37 گىرادۇس بۇلۇڭدا پەيدا بولۇپ 23 – چېسىلا غايىپ بولىدۇ. سىنچىلاپ قارسىڭىز ئۇنىڭدا ھەممە خىل رەڭلەرنى كۆرەلەيسىز. ئەڭ سىرتىدىكىسى سېرىق، ئۇنىڭ تۆۋەن تەرىپىدىكى كۆك، سىنچىلاپ قاراڭ، باشقا رەڭلەرنىمۇ تاپالايسىز. بۇ نەرسىلەرنى كۆرۈپ كۆڭلۈم خېلى ئېچىلىپ قالدى. تېلىسكوپتىن كۆزۈمنى ئۈزۈپ پەرىدەگە بۇرۇلۇپ قاراپ ئۇنىڭ ياغلىق چىگىۋالغان  قىز ئىكەنلىكىنى كۆرۈپ، ئالى مەكتەپ ئوقۇتقۇچىسىنىڭ قىزى قانداقچە بۇنداق يۈرىيدىغان بولۇپ قالغاندۇ دەپ سەل ھەيران قالغان بولساممۇ لېكىن يەنىلا تەمكىنلىك بىلەن ئۇنىڭ چۈشەندۈرگىنىگە رەھمەت ئېيتتىم.ۋە ئۇنىڭ ئاسمان جىسىملىرىغا ئائىت رەڭلىك رەسىملىك كىتابى بار-يوقلىقىنى سورىدىم. ئۇ مەن دىگەن كىتابنى تېپىپ بېرىدىغان بولدى. ...يوغان-يوغان لۇغەتلەرنى ئالدىمغا قويۇپ ئۆگىنىش قىلىۋاتىمەن.بۇ  317-نومۇرلۇق سىنىپ 117-217- سىنىپلار بىلەن قوشۇلۇپ ئۇنۋېرسىتىتىمىزدىكى داڭلىق سىنىپلار ھېسابلىنىدۇ. بۇ سىنىپلاردا 24 سائەت ئۆگىنىش قىلغىلى بولىدۇ.. 24 سائەت ئىچىدە ئادەتتە بەشتىن جىق بالا ئۆگىنىش قىلىدىغان سىنىپتا يالغۇز ئولتۇرىمەن. بىردىنلا سىنىپنىڭ ھەممە تەرەپلىرىدىن ئوت تۇتاشقىلى تۇردى. ئوت بارغانسېرى ئۇلغۇيۇپ دېمىم سىقىلىپ كەتتى. مۇشۇ جىددى پەيتتە چىقىش ئېغىزى ئىزدەپ ئۇيان –بۇيانغا مېڭىۋېتىپ بىر چىقىش ئېغىزىدا سۇلايمان تاغامنىڭ قىزى پەرىدەنىڭ «مۇھىد، بۇياققا مېڭىڭ، بۇياققا» دەۋاتقانلىقىنى كۆرۈپ شۇ تەرەپكە يۈگۈرىۋاتىمەن...بىرچاغدا ئوتتىن قۇتۇلۇپ چىقىپ خوشاللىقىمدىن پەرىدەنى قۇچاقلاپ ساپتىمەن... ئەتىگەن ئورنۇمدىن تۇرۇپ تاغاملارنىڭ ئۆيىدە كۆرگەن بۇ چۈشۈمدىن ھەم كۈلگۈم كەلدى ھەم بىر خىل خىجىللىق ھېس قىلدىم. دىمەك مەن باشقا قىزلار بىلەن قۇچاقلىشالايدىكەنمەن. ئەتىگەنلىك چايدا بۇ قىزغا قاراشتىن ئۇيالدىم. سۇلايمان تاغام مېنىڭ قىزلىرىغا ئىنگىلىزچە دەرس بېرىشنى خالايدىغان-خالىمايدىغانلىقىمنى سورىدى. مەن دادامغا قارىۋېدىم. دادام: « مۇھىد، بۇ يىل ئوقۇش پۈتتۈرىدۇ. خىزمەت تەقسىماتىنى كۈتكۈچە بىر نەچچە ئاي دەرس بېرىپ قويسا بولىدۇ» دەپ ئىپادە بىلدۈردى. بۇ پىلانغا قارشى چىقمىدىم. بۇ بەلكىم مېنىڭ گۈزەلنۇرنىڭ كۆڭلۈمدىكى ئەڭ ئاخىرقى قالدۇقلىرىنى پاكىز چىقىرىۋېتىشمنىڭ بىر يولىدۇر. تاغاملارنىڭ ئۆيىدىن ئۆيىمىزگە قايتىپ كەچتە ئۇخلىغۇچە بولغان ئارىلىقتا تۈنۈگۈن مېنى داڭ قالدۇرغان گۈزەلنۇرنى ئەمەس، ئەلىنى خىيال قىلپ ياتتىم. ئۇ نېمشقا ئوقۇش پۈتتۈرىدىغانغا بىر ئاي قالغاندا چىدىماي مەكتەپنى تاشلاپ چىقىپ كېتىدۇ؟ نېمىشقا؟ ئەجىبا بۇ ئەخمىقانىلىق ئەمەسمۇ؟ ھېلىمۇ ئېسىمدە ئۇ دۇبەيگە ماڭىدىغاننىڭ ئالدىنىقى كۈنى كەچتە ئۇنڭغا مۇشۇ توغرىدا نەسىھەت قىلغان ئىدىم. ئۇ شۇ چاغدا « مۇھىد، سەن زادى نېمە مەقسەتتە ياشايسەن؟ » دەپ سوراپ مېنى گاڭگىراتقان ئىدى. ئەمدى ئۇنىڭ گېپىنى ئەستايىدىل ئويلىنىپ بۇ سوئالغا جاۋاپ بېرىش توغرا كەلسە سەمىمى گەپنى قىلسام قارىغاندا مەن گۈزەلنۇر ئۈچۈن ياشاپ كەپتىمەن. ئەلىچۇ؟ ئۇ ئەينى چاغدا ماڭا « توغرا ياشاش ئۈچۈن ياشايمەن» دىگەنىدى. «توغرا ياشاش» مۇشۇ غايە ئۈچۈن ئۇ ئۆزىنىڭ ياخشى خىزمەت شارائىتىدىن ۋاز كەچتى. مۇنداقچە ئېيتقاندا ئۆزىنى بەختلىك قىلىشتىن ۋاز كېچىپ ھاياتىنى باشقىلارغا بېغىشلىيالىدى، مەنچۇ؟ بىر قىزنى دەپ ئۆلۈپ بەرگىلى ئازلا قالدىم. مانا بۇ بەش ئەزاسى بېجىرىم، ئەقلى –ھوشى جايىدا مۇھىد ئىسىملىك بىر يىگىتنىڭ ھاياتى. بەختلىك ئائىلە،خاتىرجەم تۇرمۇش، چوشقا قوتىنىدىكى سېمىز چوشقىلارنىڭ ياخشى يېيىش ئىچشتىن باشقا يەنە نېمە تۇرمۇش غايىسى بولسۇن؟مىنىڭ ھايۋاندىن قانچلىك پەرقىم بار ؟ ئۇيان-بۇيانغا ئۆرۈلۈپ ئۇخلىيالماي بىئارام بولۇشقا باشلىدىم. ئورنۇمدىن تۇرۇپ بالكونغا چىقتىم. ئەلى بىلەن بولغان شۇ قېتىملىق سۆھبەتتە ئۇنى ئۇتۇۋېلىش ئۈچۈن « ئاتا-ئاناڭنى ئويلىمامسەن؟»دىگەنلىكىمنى ئېتىراپ قىلىشىم كېرەك. گېپىمنى ئاڭلاپ ئەلىنىڭ بېشى چۈشۈپ كەتكەنىدى ۋە «ئۇلارنىڭ گېپىنى ئاڭلىسام مەن يەپ- ئىچىشتىن بېشىنى كۆتۈرمەيدىغان ئادەم بولۇپ قالمامدىم»دىگەنىدى. ئەسلى بېشىنى چۆكۈرىدىغان ئادەم مەن ئىكەنمەن. گۈزەلنۇرنىڭ چىرايىغا ئاشىق بولغان ئاشۇ ۋاقىتلاردا ئاپامغا، دادامغا، ئىككى سىڭلىمغا قاراپ ئۇلارنىڭ چىرايلىرىدىن ھېچ قانداق مەنە چىقىرالمىغان ئىدىم. شۇ چاغدا تەپەككۇرۇمنى ئادەم مېڭىسىنىڭ كەينى قىسمى ئاجرىتىپ چىقىرىدىغان جىنسى ھەۋەس ھورمۇنى قاپلاپ كېتىپتۇ. نەتىجىدە كۆزۈمگە كۈرۈنگىنى، كۆزۈم كۆرۈشنى خالايدىغىنى گۈزەلنۇرنىڭ چىرايى بولغان ئىكەن. مەكتەپتە ئوقۇغان شۇنچە يىل ئىچىدە ئۆزەمنىڭ ئۆيىگە قانچە پارچە خەت يازدىم؟ گۈزەلنۇرغىچۇ؟ گەرچە بۇ ئىككى خىل تۇيغۇنى سېلىشتۇرغىلى بولمىسىمۇ گۈزەلنۇر مېنىڭ ئوي-خىيالىمنى ئىگىلەپ كەتكەن. بىراق مېنى ھەرىكەتكە كەلتۈرگەن گۈزەلنۇرنىڭ گۈزەل رۇخسارى مىنىڭ ئۇنڭغا بولغا سۆيگۇ ئشقىمغۇ؟ مۇشۇ گۈزەلنۇرنىڭ پەيدا بولىشى بىلەن مەن ئالىي مەكتەپكە ئۆتكەن ئەمەسمىدىم؟ تالاي تىرىشچانلىقلارنى كۆرسىتىپ ئاز بولمىغان ئۇتۇقلارغا ئېرىشمىگەنمىدىم؟  بۇ سوئالغا يەنىلا سەمىيمى  جاۋاپ بېرىشىم كېرەك.

ظاەذ

	ئويغانغاندىن كىيىن...... ئەسلى ئارلىققا ئىنكاس قىستۇرماي دىگەن ئىدىم. لىكىن قىستۇرماي تۇرالمدىم. بەك ياخشى يىزىپسىز، يەنىمۇ تىرشىڭ دىگۈم يوق. لىكىن شۇنى دىگۈم بار<<ئويغانغاندىن كىيىن.....>> قايىل بولدۇم. ھەقىقەتەن قايىل بولدۇم. ئاخىرىنى تىز ئارىدا كۆرگۈم بار. جاپا چەكتىڭىز.

ahu ھەقىي سالاھىيەتلىك ئەزا

	سۇ ئۈستىدە لەيلەپ يۈرگەن يوپۇرماق ۋە تۇپراق قاتلىمىغا چوڭقۇر يىلتىز تارتقان باراقسان دەرەخ؟!سىزنىڭ بۇ ئەسىرىڭىز دەل شۇ باراقسان دەرەخ!