نامسىز بۇلاق

parixta799

ئەسىرىڭىز  تولىمۇ  ياخشى  چىقىۋاتىدۇ،يەڭگىل  تىل  ئارقىلىق ،
نازۇك ئىچكى ھېسىياتنى  ياخشى  ئىپادىلەپ  بېرىۋاتىسىز.يەنىمۇ
تىرىشىڭ.بەزى  سۆزلەرنى  جايىدا  ئىشلىتىڭ.
   ‹‹ بۇ تەتىلمۇ ئاياقلىشىش ئالدىدا،ئىمتاھان ئالدىدىكى شۇ جىددىيچىلىكلەرنى دىمەيلا قۇياي،
بەزىدە تېخى بىر نەچچە سائەتلا ئۇخلاپ ئىمتاھانلارغا جىددى تەييارلىق قىلىمىز........››
توغرىسى:‹‹بۇ  ئۇقۇش  مەۋسۈمىمۇ  ئاياقلىشىش  ئالدىدا......››
شۇنداقمۇ؟

ArislanMemet

داۋامىغا ئىنتىزارمەن .

lovely710 ھەقىي سالاھىيەتلىك ئەزا

parixta799 يوللىغان ۋاقتى  2012-4-9 11:40
ئەسىرىڭىز  تولىمۇ  ياخشى  چىقىۋاتىدۇ،يەڭگىل  تىل  ئارقى ...

شۇنداق،قارىغاندا    راستىنلا  ئەستايىدىل    كۆرۈپسىز!ئەستايىدىللىقىڭىزغا   رەھمەت!

nuxirwan9

langarlek يوللىغان ۋاقتى  2012-4-4 14:07
نىمە دىيىشنى بىلمەي قالدىم......لىكىن ھەممىمىز تىرىشىمى ...

بۇ دۇنيادا ياشىماقنىڭ ئۆزى بىر مۇشەققەتلىك ئىش ..........

lovely710 ھەقىي سالاھىيەتلىك ئەزا

                           نامسىز   بۇلاق(16)
      كۈنلەرنىڭ مەندىن نۇرغۇن نەرسىلەرنى تارتىۋالغانلىقىنى بىلىمەن،شۇنداقلا نۇرغۇن نەرسىلەرنىڭ  ئىگىسىگە ئايلاندۇرغىنىنىمۇ  بىلىمەن،شۇنداق بىر چاغلاردا مەن ئاددىيغىنە بەخىتنىڭ ئىگىسى بولغانلىقىم ئۈچۈنلا،ئەنە شۇ ئاددى بەخت بىلەن بېشىمنى ئاسمانغا تاقاشتۇرغان ئىدىم.لىكىن كۈنلەر مېنى چوڭ قىلدى،ئۆزى شۇنداق ھەۋەس بىلەن ئەركىلەتتىكى،يەنە كۈنلەرنىڭ بىرىدە رەھىمسىزلىك بىلەن ئىتتىردى.ئاپام بىلەن دادامنىڭ بىزگە تونوشلۇق بولغان شۇ بەختىگە كۆز تەگككىنىنى بىلگەن كۈندىن تاكى ھازىرغىچە شۇنداق بىر ئازابتا ئۆزۈمنى قىيناپ يۈردۈم،نۇرغۇن كىشىلەر بىلمىسىمۇ،ھىسابتا بىر مەخپىيەتلىك بولسىمۇ لىكىن مەن يەنىلا پۈتۈن دۇنيا مېنىڭ يېتىم ئاتالغانلىقىمنى بىلىپ قالغاندەك ئۆزۈمنى كەمسىتىپ يۈردۈم.لىكىن كۈنلەر ھىسابتا ماڭا سېخىيلىق قىلغان بولدى،گەرچە ئاپام بىلەن دادامنىڭ قارارى بىلەن ئاچچىق ئەسلىمىلەرنى كۆڭۈل بەتلىرىمگە يېزىشقا مەجبۇر بولغان بولساممۇ،لىكىن روھىي مەدەتلىرىمنىڭ بىرى بولغان ئۈمىدنىڭ سۆيگۈسىنى مەندىن ئايىمىدى.
      مەكتەپنىڭ چىرايلىق،چاققان گۈللۈكلىرىدە ئۇزۇندىن-ئۇزۇندىن ئايلىنىمەن،شۇ خەت بىلەن زادى نېمە قىلىشىمنى بىلمەي قالىمەن،ئۇ بەلكىم مېنىڭ ھەئە دېيىشىمنى ساقلاۋاتقاندۇ،ۋەياكى مېنى سىناش ئۈچۈن بۇ خەتنى يازغاندۇ؟ئەنە شۇنداق خىياللارنى قىلىپ  باقىمەن.بىر كۈنى مەكتەپنىڭ تاللا بازىرىدىن چىقىۋىتىپ ئۇنىڭ ئاغىنىلىرى بىلەن كېتىۋاتقانلىقىنى كەينىدىن كۆرۈپ قالدىم.ئۇنىڭ كەينىدىن قاراپ خىياللارغا پاتتىم،ئۇنىڭ كەڭ يەلكىلىرىدىن مەن ئىزلەۋاتقان قانداقتۇر بىر غايىبانە تاغنى ھېس قىلدىم،يەنە ئۆزۈمنى ئىنكار قىلدىم،شۇنداقلا ۋاقىتنىڭ سىناقلىرىغا مۇھتاج ئىكەنلىكىمنى ئەسكەرتىپمۇ ئۈلگۈردۈم.
    دادام بىلەن تونۇش تاماقخانىدا ئولتۇرۇپتىمىز،ئۇنىڭ ئەلەمدىن قىزارغان كۆزلىرى ماڭا قانداقتۇر بىر يامانلىقتىن بىشارەت بەرمەكتە،كۆڭلۈم سوئاللار بىلەن مېنى قىينايتتى،نۇرغۇن سوئاللارنى سوراي-دەيمەنيۇ،لىكىن ئاپامنىڭ «ھېچكىم بىلمىسۇن»دېگەن سۆزىنى ئويلىسام قايتىدىن ئاچچىقىم كىلىدۇ.تۇرۇپ دادامغا قاينايمەن،نېمىشكە بۇنچە يۇشۇرىدۇ؟ئۇنىڭدىن ھېچقانداق سوئالنى سوراشنى خالىمىدىم.شۇنداق ئېغىز ئىچىشىمدا ئۇنىڭغا پەقەت شۇ سوئالدىن جاۋاب كۈتىدىغاندەك قىلاتتىم،بولدىلا!
----قىزىم،ئۆگىنىشلەر جايىدىمۇ؟
----ھەئە.
----ئالدىنقى مەۋسۇملۇق نەتىجىلەر چىقتىمۇ؟
----ھەئە.2-بوپتىمەن سىنىپ بويىچە.
خىيالىمغا بۇرۇنقى چاغلار يەتتى،ئۇ چاغلاردا بۇنداق خەۋەرلەرنى دادامغا ئاجايىب شوخلۇقلىرىم بىلەن يەتكۈزەتتىم.تېخى ئاددى سۆيۈنچىلەرنىمۇ كۈتەتتىم.ھازىرچۇ؟دادام بىلەن ئارىلىقىمىز شۇنداق يىراقلاپ كەتتى،پەقەت «ياخشى تۇردۇڭمۇ؟پۇلۇڭ يىتىۋاتامدۇ؟ياخشى ئۆگەن.....»مەن دادام بىلەن سېردىشىشنى سېغىندىم،شۇنداق ئارزۇ-ئۈمىدلىرىمگە ئىلھام -ئىزدەشنى سېغىندىم.لىكىن دادامنىڭ شۇنداق چاغلىرى تولىمۇ يىراقتا.
-----بارىكاللا،قىزىم!مانا ساڭا كاتتا سوۋغىدىن بىرنى تەييار قىلىمەن!ھە-راست،تېلفون تۇتىدىغان ۋاقىتمۇ كەلدى-ھە!جۈر،ھازىرلا ساڭا ياخشى تېلفوندىن بىرنى ئېلىپ بىرەي!
مەن دادامدىن بۇنى كۈتمىگەن،ئۇنىڭ ئۆزىنىڭ بۈگۈنىدىن ئاز-تولا خەۋەر بېرىشىنى ئۈمىد قىلاتتىم،لىكىن دادام ماڭا مېنىڭ روھىي تەلپۈنۈشلىرىمدىن خالىي ھالدا ماددى تارتۇق ئاتا قىلماقچى ئىدى.دادامنىڭ قايتا-قايتا زولىشى بىلەن تېلفون بازىرىغا كەلدۇق.شۇنداق ئۇنى-بۇنى كۆرۈپ يۈرسەك دادام بىرسى بىلەن سالاملىشىپ پاراڭلاشتى:
---قانداق؟ئەخمەت،يوقاپ كەتتىڭ-ھە؟شۇ چاغلاردا سىنىپنىڭ گۆھىرى ئىدىڭ-ھە!كىيىن ئاڭلىسام شۇ يەردە تۇرۇپ تويمۇ قىپسەن........
دادام ماڭا قاراپ قۇيۇپ ئۇ ئاغىنىسىنىڭ سۆزلىرىنى بۆلۈشكە ئۇرۇنۇۋاتاتتى:
----ياخشى،خۇداغا شۇكرى،سەنچۇ؟
----مەنمۇ خۇدانىڭ ئىلتىپاتى بىلەن.ھەممىمىز سەندىن ناچار ئوقۇغانلار ئىدۇق.ساڭا ئۇۋال بولغان -ئاغىنە!ھە،بولدىلا!ھە،راست،ئاڭلىسام ھازىر قايتىدىن باش كۆتۈرۈپسەن،ئىشلارنى جايىدا دەيدۇ،ياخشى بوپتۇ.خاسىيەتچۇ؟ئايا.....
دادامنىڭ چىرايى ئۆڭدى.ماڭا قاراپ-قاراپ قۇيۇپ ئاغىنىسىنى چىرايلىق يولغا سالماقچى بولۇپ:
--قىزىم.ئالىي مەكتەپنىڭ 2-يىللىقىدا،تېلفون ئالايلى دەپ چىققان......تېببىي ئۇنۋېرسىتىتتا ئوقۇۋاتىدۇ.....
---ماقۇل،ئاداش....كۆرۈشەمىز!
ئۇ كىشى مېنى كۆرۈشى بىلەنلا ھەممىنى بىلىدىغاندەك ماڭا مەنىلىك قاراپ قۇيدى.ئۇنىڭ شۇ قاراشلىرىنى خېلى ۋاقىتلارغىچە ئويلاپ يۈردۈم.ئۇ ئادەتتىكى قاراشلارغا ئوخشىمايتتى،قارىغاندا ئاپام بىلەن دادامنىڭ ئوتتۇرىسىدا راستتىنلا چوڭ بىر سىر باردەك قىلاتتى.دادام مېنى تاشلاپ كېتىپ قاپتۇ،ئۇنىڭ يېنىغا بارغىنىمدا ئۇ ھەممە ئىشلار ئۆزى بىلەن خەۋەرسىزدەك بىر تېلفوننى تۇتقىنىچە ساتقۇچىنىڭ چۈشەندۈرۈشىنى كۆڭۈل  قۇيۇپ ئاڭلاۋاتاتتى.

lovely710 ھەقىي سالاھىيەتلىك ئەزا

                                                     نامسىز  بۇلاق(17)
    شۇنداق قىلىپ دادامدىن جاۋاب ئالالمىغاننى ئاز دەپ يەنە تۈگىمەس سوئالدىن بىرنى ئۆزەمگە تاپتىم.«خاسىيەت»دىگەن كىمدۇ؟بۇ ئىسىمنى مانا ھازىرغىچە ئىككى قېتىم ئاڭلاپ بولدۇم.دادام ئەجەبا بىز تۇغۇلۇپ چوڭ بولغان يەردىن ئەمەسمىكىنا؟كىچىك چاغلىرىمىزدا دادامدىن« بوۋام،موماملارنىڭ ئۆيىگە بارايلىچۇ؟»دەپ سورىساق،«تۈگەپ كەتكەن»دەپ ئاددىيلا جاۋاب بىلەن قۇتۇلاتتى.ئويلىغانسېرى بۇ ئىشلار مەن ئويلىغاندەك ئاددىي تۇيۇلمىدى،قارىغاندا بۇ خېلى چوڭ سىردەك قىلاتتى.
     ئۈمىدنىڭ خېتىنى ئاپام كەشتىلىگەن ياستۇقنىڭ قېتىغا ئاۋايلاپ سالدىم.ئۇنىڭغا جاۋاب بىرىش مەسىلىسىمۇ مېنىڭ بېشىمنى قاتۇرماقتا ئىدى،يەنە ئۇنىڭ خېتىنى كۈتۈش ئېنىقلا ئەخمەقلىق ئىدى،ئۇنىڭ ئۇ مىجەزىدە جاۋاب بەرمەسلىكنى مېنى رەت قىلىش دەپ ئويلايتتى.«مېنى ياقتۇرمايدىكەن،بولدىلا،كۆزىگە كىرۋالماي»دەپ ماڭا بەخت تىلەيتتى،ئۇنى چۈشەنگەنلىكىم ئۈچۈن ھەممە يولنى ئويلاۋاتاتتىم.مەكتەپكە كەلگەنگە ئۇزۇن بولمىدى،تېخى ئاپام بىلەن دادامنىڭ ئىشلىرىنى تەلتۈكۈس قۇبۇل قىلالمىدىم،بۇنداق شارائىتتا مۇھەببەتلىشىمەن دەپ يۈرسەم  تازا توغرا يول ئەمەس ئىدى،مۇھىمى،بىز يەنە ۋاقىتنىڭ سىناقلىرىغا مۇھتاج ئىدۇق،ئەنە شۇ يولنى توغرا بىلىپ مەنمۇ قولۇمغا قەلەم ئالدىم:
«سالام،ئۈمىد!
ئالدى بىلەن سىزنىڭ مېنى شۇنداق چۈشەنگەنلىكىڭىزگە رەھمەت ئېيتىمەن،ئىيتقىنىڭىزدەك مۇھەببەت  قانداقتۇر ھاياجان بىلەن ئېيتىلغان بىر جۈملە«سىزنى سۆيىمەن!»دىگەن سۆز بىلەن ئۆز مەناسىنى تاپمايدۇ،خۇددى سىز دىگەندەك سىزنىڭ قانداقلىقىڭىز ماڭا ئايان.لىكىن بىز سەرچانلىق بىلەن ئويلانساق بىزگە يەنىلا بىر ئاز ۋاقىنىڭ تولىمۇ زۆرۈر ئىكەنلىكىنى ئېتىراپ قىلىشىمىز كىرەك.ئەگەر سۆزلىرىمنى توغرا بىلسىڭىز يەنە بىر قېتىم ۋاقىتنىڭ سىناقلىرىغا دادىللىق بىلەن يۈزلىنىپ كۆرەيلى،شۇندىلا تېخىمۇ خۇشپۇراق گۈللەر قەلب گۈلزارلىقىمىزدا ئېچىلىدۇ.
                                                                رەنا»
شۇنداق قىلىپ كۆڭلۈم ئازراق ئارام تاپقان بولدى،چۈنكى بۇنداق قىلغاندا ئۆزۈمگە يەنە بىر قېتىم ئويلىنىش پۇرسىتى ۋە ئاپامنىڭ قارارىدىن توغرا يول ئىزدەش پۇرسىتى تۇغۇلاتتى.شۇنداق قىلىپ بىر كۈنى كۈتۈپخانىغا بارسام ئۈمىد مۈكچىيىپ ئولتۇرۇپ كىتاب كۆرگىلى تۇرۇپتۇ.كەينىدىن بىردەم قاراپ تۇرسام قۇرۇپ قالغان چاي قۇتىسىنى كۆتۈرگىنىچە چاي ئالغىلى كەتتى.بۇ پۇرسەتنى ئەلا بىلىپ ھېلىقى خەتنى ئۇ بەرگەن كىتابنىڭ ئارىسىغا سېلىپ ئۇنىڭ كىتابلىرى ئارىسىغا قۇيۇپ  تېزلا كۈتۈپخانىدىن ئايرىلدىم.
    شۇ خەتنى بېرىپ بىر ھەپتىگىچە ئۇنى پەقەتلا ئۇچراتمىدىم.بىر كۈنى دەرستىن قايتىپ مەدىنەنىڭ شەيتان قىلىقلىرىدىن كۈلۈپ كېتىۋاتساق كەينىمدىن بىرى چاقىرىپ قالدى،دەل ئۈمىدنىڭ ئاۋازى ئىدى.قانداق قارىشىمنى بىلمەي تۇرسام ئۇ تېزلا ئالدىمىزغا ئۆتتى:
----ئەسسالام ئەلەيكۇم!دەرستىن چۈشتۈڭلارمۇ؟
----ۋەئەلەيكۇم ئەسسالام!-ھەئە،بايام چۈشتۇق.سىزچۇ؟
----بىزگە چۈشتىن كېيىن دەرس يوقتى،سىرتقا چىققان شۇ يەردىن قايتىشىم....
سوئاللارنىڭ كۆپىنچىسىگە مەدىنە جاۋاب بىرىۋاتاتتى.قارىسام ئۈمىدمۇ ھىچقانداق ئىش بولمىغاندەك ئەركىن تۇراتتى،مەن ئۇنىڭ بۇ روھىي ھالەتلىرىدىن ئۆزۈمنى ئازراق ئوڭشۇۋالدىم:
----قاچان پىراكتىكىغا ماڭىسىلەر؟
----ئاز قالدى.خۇدايىم بۇيرىسا!
----قەيەردە قىلاي دەيسىز؟
----مۇئەللىملەر ئۇنۋېرسىتىت قارىمىقىدىكى 2-دۇختۇرخانىنى تونۇشتۇرۋاتىدۇ،شۇ يەردە قىلسام قانداق بولاكىن؟
----قارىغاندا مۇئەللىملەر سىزنى ئېلىپ قالىمىز،دەپ تەييارلىقتىكەندە؟!
مەدىنەنىڭ گەپدانلىقى تۇتۇپ كىتىۋاتاتتى.
----ياقەي،ئۇلار يىراقتىكى ئىشلار تېخى!
----ياخشى قىلىڭ ئەمىسە!
شۇنداق گەپلەر بىلەن مېڭىشىپ مەيدانغا چىقىپ قاپتۇق،قارىساق ئۈمىدنىڭ ساۋاقداشلىرى،ئاغىنىلىرى ۋالىبول ئوينىغىلى تۇرۇپتىكەن،بىزنىمۇ تەكلىپ قىلىشتى.مەدىنەنىڭ بۇنداق چاغلاردا شۇنداق توپ ئوينىغىسى كىلىپ كېتىدىكىن،مېنىمۇ زولىغىلى تۇردى.شۇنداق قىلىپ دۇستۇمنىڭ تەكلىپى بىلەن توپ ئوينىغان بولدۇق.بالىلار ئاجايىب بولىدۇ،مېنىڭ بىلەن ئۈمىدنى ئازراق چاقچاق ئوبيىكتى قىلغانمۇ بولدى،لىكىن ئۈمىد ئۇلارنىڭ كۆزىگە ئانچە كىرۋالمىدى.توپ ئويناش جەريانىدا ئۈمىدنى يەنە بىر قېتىم چۈشەندىم.دوستلىرىمدىن باشقىلارغا كۆيگەنلەرنى ئاڭلىغان ئىدىم.ئىشقى دەستىدىن ئازابلىنىپ ئۆزىنى تاشلىۋەتكەن ئوغۇل باللارنى كۆرگەن،ئۆزىنىڭ مۇھەببىتىنىڭ چىن ئىكەنلىكىنى ئىسپاتلاش ئۈچۈن قىزنىڭ ئالدىدا يىغلاپ يالۋۇرغانلارنى كۆرگەن.لىكىن ئۈمىددەكلەرنى كۆرمىگەن،ئاڭلىمىغان،تۇرۇپ يالغانمىدۇ يا؟دەپ سوئاللارنى قۇيۇپمۇ باقتىم.لىكىن يەنە ۋاقىت بىلەن بۇ سوئاللارغا جاۋاب تاپىدىغانلىقىمنى ئويلاپ بۇنداق بىمەنە سوئاللاردىن ئۆزۈمنى يىراق قىلدىم.

lovely710 ھەقىي سالاھىيەتلىك ئەزا

                      نامسىز  بۇلاق(18)
  ھاياتنىڭ سىناقلىرىدا  تىنماي تاۋلانماقتىمەن،تاۋلىنىش جىسمانىي قىيىنچىلىقلارنىلا كۆرسەتمەيدۇ،گاھىدا روھىي دۇنيادىكى ئۆزگىرىشلەرمۇ سېنى تاۋلىيالايدۇ،ئۆزۈڭنىڭ روھىي دۇنياسىدىكى ئۆزگىرىشلەر بىلەن كەلگۈسىگە توغرا يول بىلەن يۈزلىنىشنى بىلىشىڭ كىرەك،يىللار قوينىدا تاۋلىنىش ھەممە ئادەمگە ئاتا قىلىنىدىغان پۇرسەت لىكىن،شۇ تاۋلىنىش ئىچىدىن ئۆزلۈكۈڭنى تونۇش بۇ ھەممە ئادەمگە ئاتا قىلىنىدىغان پۇرسەت،شۇنداقلا چوڭ بايقاش بولمىسا كىرەك.مانا  رەڭگارەڭ ئالي مەكتەپ قوينىدا ئۆزگىچە پىكىرلەر بىلەن روھىي دۇنيارىمنى تاۋلىماقتىمەن،ئالىي مەكتەپنىڭ ئەڭ چوڭ ئەۋزەللىكلىرىنىڭ بىرى مۇستەقىللىق،تۇرمۇشتىكى مۇستەقىللىق سېنى باشقا ئادەم قىلىپ چىقىدۇ.شۇ مۇستەقىللىقىڭ بىلەن ئۆزگىچە پىكىرنىڭ ئىگىسى بولۇپ چىقىسەن.
    ئۈمىد بىلەن قايتىدىن بۇرۇنقى چاغلارغا قايتقاندەك بولدۇم.چۈنكى بىز بىر-بىرىمىزگە قايتا خەتلەرنىڭ ئىشلىرىنى دەپ يۈرمىدۇق.خۇددى ئىككىيلەن  ئوتتۇرىسىدا ھېچقاندەك ئىش بولمىغاندەك بۇرۇنقى تەبئىيلىكىمىزگە قايتقان ئىدۇق،گاھىدا كۈتۈپخانىلاردا ئۇچرىشىپ قالاتتۇق،بۇنداق چاغلاردا بىرگە ماتىرىيال ئىزدەيتتۇق،يەنە بەزىدە مۇزاكىرە زالىغا ماڭغان يولدا بىر-بىرىمىزنى ئۇچرىتىپ قالاتتۇق-دە،بىرگە مۇزاكىرە قىلاتتۇق.بۇنداق چاغلاردا ئۇ مېنىڭ تەلەپچان ئوقۇتقۇچىمغا ئايلىنىپ قالاتتى،كەسپىي دەرسلەر بولسۇن ۋەياكى خەنزۇتىلى،ئىنگىلىزتىلى قاتارلىق نۇرغۇن تەرەپلەردىكى بىلمىگەن،چۈشىنەلمىگەن جايلارنى ماڭا بىر-بىرلەپ چۈشەندۈرەتتى،بىلىم نوقتىلىرىنىڭ قېيىنلىق دەرىجىلىرىنى،ئىمتىھانلاردا قانداق نىسبەتلەرنى ئىگىلەيدىغانلىقىنىمۇ  شۇنداق ئەپچىللىك بىلەن ھەل قىلاتتى.ئۇنىڭغا قاراپ مانا مۇشۇنداق ھەقىقىي بىر ئىجتىھاتلىق بالىنى سۆيگەنلىكىمدىن خۇش بولاتتىم.
    كۈنلەر يەنىلا ئۆز پېتى،ئۈمىدنىڭ پىراكتىكىغا چىقىدىغان كۈنلىرىمۇ يېتىپ كەلدى،ئۇلارنىڭ سىنىپىدىكى نۇرغۇن بالىلار ئۆز يۇرتلىرىنى تاللىشىپ يولغا چىقىپمۇ بولدى.ئۈمىدلەرنىڭ سىنىپىدىن ئۈچ بالا مەكتىپىمىز قارىمىقىدىكى 2-دۇختۇرخانىغا پىراكتىكىغا ئورۇنلاشتۇرۇلۇپتۇ.شۇنداق قىلىپ ئەتە -ئۆگۈن پىراكتىكا رەسمىي باشلىنارمىكىن دەي يۈرگەندە ئۈمىد ئۈن-تىنسىزلا يوقاپ كەتتى.ياكى تېلفونىمۇ يوق،تېلفون قىلسام ئۇدا نەچچە كۈن ئىتىك بولۇپ چىقتى.نېمە بولغانلىقىنى بىلمەي ئەنسىرەپ يۈرسەم،ئۇلارنىڭ سىنىپىدىكى ئارزۇگۈل ئىسىملىك بىر قىز بىلەن ئاشخانىنىڭ ئالدىدا ئۇچرىشىپ قالدىم.ئۈمىدنى قانداق سوراشنى بىلمەي ئىككىلىنىپ تۇرسام ئۆزى ئېغىز ئىچىپ:
----سىزگە دىمەپتۇ-دە؟
----نېمىنى؟
----پۇتىنى سۇندۇرۋالدى.بىز پىراكتىكىغا بۆلۈنگەن دۇختۇرخانىدا.قارىغاندا سىزنى ئاياپتۇ-دە.بوپتۇ،مانا بۇ سىزنى ھەقىقىي ياخشى كۆرگىنى!
ئۇنىڭ بىلەن خۇشلىشىپ تېزلا يولغا چىقتىم،دۇختۇرخانىدىن ئىزدەپ-سوراپ يۈرۈپ،ئۇنى ئاخىرى تاپتىم.شۇنداق كىرىشكە تەمشىلىۋاتسام،خەمىت ئۇنى يېنىك ھەرىكەت قىلغۇزىۋاتقان ئىكەن،قاراپ تۇردۇم،ئۇ سول پۇتىنى تېزىنىڭ ئاستىدىن داكىلىۋالغان بولۇپ،قارىماققا سەل ئىششىپ قالغاندەك تۇراتتى.بىر چاغدا خەمىتنىڭ تەكلىپى خىياللاردىن بېشىمنى كۆتۈردۈم،شۇنداق بېشىمنى كۆتۈرگىنىمدە ئۈمىدنىڭ شۇ جەسۇر چىرايى قايتىدىن كۆز ئالدىمدا نامايان بولدى.خەمىت ئۆزىنىڭ ئوپىراتسىيەگە كىرىدىغان كېسەللەرنى رەتكە تۇرغۇزىدىغانلىقىنى ئېيتىپ بىزنى يالغۇز قويدى.

ArislanMemet

بۇ ئەسەر خېلى ئۇزۇن يېزىلغۇدەك ، بۇ ئىككى بۆلەكمۇ بەك ياخشى چىقىپتۇ . ئالدىراپ ئاياقلاشتۇرۋەتمەڭ .  ئېسىل ئەسەر بولغىدەك . سەۋىرچانلىق بىلەن داۋامنى كۈتىمەن .

lovely710 ھەقىي سالاھىيەتلىك ئەزا

                                   نامسىز   بۇلاق(19)
            ئۈمىدكە قارىسام ئۇ ئاغرىق ئازابىدا خېلى قىينالغاندەك قىلاتتى،لىكىن ئۇنى يەنە ئۈمىدلەندۈرۈشكە تىرىشتىم.
---خېلى ياخشىمۇ؟
---خۇداغا شۈكرى،سىزنى بەك ئەنسىرەپ كەتمىسۇن،دەپ سىزگە خەۋەر قىلمىدىم،كەچۈرۈڭ!
---ياقەي،ياخشى بولسىڭىزلا بولدى،قانداق بولۇپ يارىلاندىڭىز؟
---ئازراق ماتىرىيال لازىم بولۇپ پۇل كەملەپ قالغان، بالىلار بىلەن ئىشلىگىلى چىققان،شۇ يەردە مۇشۇنداق بولۇپ قالدى.
---ئۆيدىكىلەرگە خەۋەر قىلدىڭىزمۇ؟
---بۇ.......بۇ ......
ئۇ شۇنداق دىگىنىچە خېلى تۇرۇپ قالدى،چىرايىدىكى ئىپادىلەر ئۆزگىرىشى مېنى تېخىمۇ گاڭگىراتتى،ئۆزۈمنىڭ قايسى گەپنى خاتا قىلىپ قۇيغانلىقىمنى ئەسلىيەلمىدىم،بىر ھازادىن كىيىن ئۇ ئۇلۇغ-كىچىپ تىنىپ:
---بىر كۈنلەردە دەپ بىرەرمەن،دەپ ئويلىغان ئىدىم،قارىغاندا بۈگۈن پۇرسىتى ئوخشايدۇ.
ھېچقانداق گەپ قىلمىدىم،ئۇنىڭ گىپىگە قانداق قىزىقىۋاتقانلىقىمنى ئۇ سەزگەن بولسا كىرەك،ھايالشىمايلا ھىكايىسىنى باشلىدى:
----ئاجايىب بىر چاغلار ئىدى،پۈتۈن شاتلىق،بەخت پەقەتلا مېنىڭ ئىدى.ئاپام بىلەن دادامنىڭ بىر-بىرىگە بولغان ھۆرمىتى بىزنىڭ ئائىلىنىڭ مەڭگۈلۈك جۇلاسى ئىدى،دادام يېزىمىزدىكى ئوتتۇرا مەكتەپتە ماتىماتىكا ئوقۇتقۇچىسى،ئاپام بولسا شۇ مەكتەپتە ئەدەبىيات مۇئەللىمى ئىدى،قاچانلا قارىسا يېڭىدىن تۇرمۇش قۇرغانلاردەك بىزگەئۆزلىرىنى  بەختنىڭ مەڭگۈلۈك شاھىدلىرى ئىكەنلىكى بىلدۈرۈپ تۇراتتى،ئۇلار بىللە ئىشقا بىرىپ،بىللە قايتىپ ئەنە شۇ تەرۇزدە ساق مەن تولۇقسىز ئوتتۇرا مەكتەپكە چىقتىم.
    گۈزەل ياز كۈنلىرىنىڭ بىرى،مەن قاباھەتلىك چۈش كۆردۈم.ئەنە شۇنداق قاباھەتلىك چۈشنىڭ ئاشۇنداق گۈزەل كۈندە بولىدىغانلىقىنى زادىلا ئەقلىمگە سىغدۇرالمايمەن،ئويۇنلىرىمنى تامام قىلىپ،ئۆيگە كەلسەم ئۇرۇق-تۇققانلار،يېقىن-يورۇقلار يىغا-زارى ئىچىدىن مېنى قۇچاقلىشىپ پىشانەمگە سۆيگىنىدە مەن يېتىم قالغانلىقىمنى بىلدىم،بۇ مېنىڭ قۇبۇل قىلىش دائىرەمدىن ھالقىپ كەتكەن ئىدى.قانچە قىلىپ بىر كۈندە،ئوخشاش دەقىقىدە ھەر ئىككىلىسىنىڭ بىزنى تاشلاپ كەتكەنلىكىنى قۇبۇل قىلالمىدىم،تېخى ئەتتىگەندىلا ئۇلار بۈگۈن مەكتەپتىكى ئىشداشلىرى بىلەن كوللىكتىپ ساياھەتكە چىقماقچى ئىكەنلىكىنى،مېنىڭ كەچتە ئۆزلىرى يېنىپ كەلگىچە ئۆيدە ئاپام تەييارلاپ قۇيغان تاماقنى يەپ تۇرۇشۇمنى ئەسكەرتىپ پىشانەمگە سۆيۈپمۇ قۇيغان ئىدى.تېخى بۈگۈن ئەتتىگەن مەن دۇنيادىكى ئەڭ بەختلىك بالا ئىدىم.مانا بۇ ھايات ئىدى،ئاجايىب بەختلىك بولغانلىقىم ئۈچۈن بۇ ماڭا شۇنداق ئېغىر كەلدى،ئامال قانچە؟يىغلاپ-قاقشاپ ئۇلارنىڭ قىرقىنىمۇ بەردۇق.
      ئاچام يېڭىلا ئالىي مەكتەپنى پۈتتۈرۈپ يېزىمىزدىكى ئامانەت-قەرز كوپىراتىپىدا ئىشلەۋاتاتتى،ئۇنىڭ ھالىغا قاراپ مەن تېخىمۇ ئازابلىناتتىم.قاچانلاردا ئاپام بىلەن دادامنىڭ ئىزلىرى قالغان جايلاردا شۇلارنى ئەسلەپ،يىغلاپ ئۇخلاپ قالاتتىم. ئەتتىگىنى ئاچامنىڭ ئويغىتىشلىرى بىلەن مەكتەپكە باراتتىم،مەكتەپ ماڭا باشقا ئىش يوق،خىيال قىلىمەن،تەنەپپۇسلاردا يىغلايمەن،باشقىلار تاپشۇرۇق ئىشلىسە مەن ئاپام بىلەن دادامنى سىزىپ ئولتۇرىمەن،شۇنداق ياخشى ئوقۇغۇچىدىن بىردىنلا ئەڭ ناچار ئوقۇغۇچىغا ئايلاندىم.پۈتۈن ھاياتىمنىڭ مەناسى ئاتا-ئانام بىلەن كەتكەن ئىدى.لىكىن مۇئەللىملەر ئاجايىب ئامراق ئىدى.رەنا ئىسىملىك بىر مۇئەللىمىم بار ئىدى.ئۇ ماڭا شۇنداق كۆيۈنەتتىكى،خۇددى بىر قوساق ئاچامدەكلا ئىدى،بەزىدە ئۇ ئۆيىمىزگە كىلىپ مىسكىنلىشىپ كەتكەن ئاچامغىمۇ پاراڭ سېلىپ ئۇنىڭ كۆڭلىنى كۆتۈرۈشكە تىرىشاتتى.
       كۈنلەر ئازابلىرىمنى ئۇنتۇلدۇرۇشقا تىرىشماقتا،شۇ رەنا مۇئەللىم ئالىي مەكتەپتە پىسخىكىنى ياخشى ئۆگىنىپمىدىكىن تاڭ،ئىشقىلىپ مېنىڭ تۈگىشىپ كىتىشىمنىڭ ئالدىنى ئالدى.گەرچە خارەكتىرىم بۇرۇنقىدىن كەمسۆز بولۇپ كەتكەن بولسىمۇ،يەنىلا دەرسلەردە يېتىشىۋالدىم،بۇرۇنقى ياخشى ئوقۇغۇچى چاغلىرىمغا قايتىپ كەلدىم.ئاچاممۇ خېلى تۈزۈلۈپ قالدى.شۇنداق قىلىپ بىر يىل ئۆتتى،مەنمۇ ياخشى ئالىي مەكتەپكە ئۆتۈپ كېتىشكە تىرىشتىم،ياخشى ئوقۇش ئارقىلىقلا ئاتا-ئانامنىڭ مەندىن كۈتكەنلىرىنى قايتۇرالايدىغاندەك ھېس قىلدىم.   ئاچامنىڭ كۆزلىرىگە قاراپ قالغاندا مەن ئۆزۈمنى ئۇنىڭغا يۈك بولۇپ قالغاندەك ھېس قىلاتتىم.ئۇ مەن ئۈچۈنلا توي قىلمايۋاتاتتى،شۇنداق قىلىپ مەنمۇ تولۇقسىز ئوتتۇرىنى ئەلا تاماملاپ تولۇق ئوتتۇرىدا ئوقۇشقا تەييارلىق قىلدىم.  
   تەتىلنىڭ بىر كۈنى ئاغىنىلىرىم بىلەن توپ ئويناپ قايتتىم،ئۆيگە ئاز قالغاندا بىر ئاكاشنىڭ بىزنىڭ ئۆينىڭ ئەتراپىدا ئايلىنىپ يۈرگەنلىكىنى كۆرۈپ قالدىم.مەن يىقىنلاپ بىرىۋىدىم،ئۇ ئالدىراپ كېتىپ قالدى.ئۆيگە كىرسەم ئاچام خىيالىدا يوق تاماققا تۇتۇش قىلىۋىتىپتۇ.ھەرخىل خىياللارنى قىلىپ باقتىم.ئۇ كىم بولغىيدى؟ئاچامغا ئېغىز ئىچىشتىن ئۇيۇلۇپ بۇ ئىشنى ئۆتكەن قىلدۇق.ئارىدىن ئۇزۇن ئۆتمەي ئاچامغا ئەلچىلەر كىردى.لىكىن ئاكاشنىڭ ھېلىقى مەن كۆرگەن ئاكاش ئەمەسلىكىنى كۆرۈپ ھەيران قالدىم.شۇنداقتىمۇ ئاچامغا يەنىلا بەخت تىلىدىم.ئويلىمىغان يەردىن پۈتۈشۈپ بولغان توي بولغۇسى كۈيئوغۇلنىڭ2ئايلىق كۇرۇسقا بىرىشى بىلەن كەينىگە چىكىندۈرۈلدى.ئاچاممۇ« بۇنداق پۇرسەت قايتا كەلمەيدۇ،بېرىپ ئوقۇپ كېلىڭ »دەپ ئۇنى يولغا ساپتۇ.
  تەتىلمۇ توشۇپ مەن ناھىيە بازىرىدىكى تولۇق ئوتتۇرا مەكتەپتە ئوقۇش ئۈچۈن ئاچامدىن ئايرىلدىم.ئاچام بىر كىچىك نەۋرە سىڭلىمنى ھەمراھلىققا ئەكىلىۋالغان بولۇپ شۇنىڭ بىلەن تۇرۇۋاتاتتى.شەنبە-يەكشەنبە كۈنلىرى ئۆيگە قايتاتتىم.بىر كۈنى بارسام ئاچام ئورۇن تۇتۇپ يېتىپ قاپتۇ.نېمە بولغانلىقىنى سورىسام« تىزلا ياخشى بولۇپ كىتىمەن»دەپ جاۋاب قىلدى.سەۋەبىنىمۇ دەپ بەرمىدى.لىكىن ئۇنىڭ كۆڭلىنىڭمۇ يېرىم بولۇشى مېنى قاتتىق ھەيران قالدۇردى.شۇنداق قىلىپ ئاچام توي قىلىدىغان كۈنلەرمۇ يېتىپ كەلدى.توي قىلغان كۈنى بىزگە يەنە بىر قېتىم ماتەم بولدى.پۈتۈن كىشىلەرنى يىغلاتتۇق.ئاچام بىلەن بىر-بىرىمىزگە ئېسىلىشىپ يىغلايتتۇق،ئۇنى ئىلىپ كېتىشتى،لىكىن مەن ئاچام كەتكەندىن كىيىن خىلى ئۇزاققىچە ئالبۇمنى ئېچىۋىلىپ يىغلاپ ئولتۇردۇم.
   تاڭ سەھەردە كۈيئوغۇل ئاكام ئۆيگە ئالمان-تالمان يۈگۈرۈپ كىرىپ كەلدى:
-----ئاچاڭ قېنى؟ئۆيگە كەلدىمۇ؟
-----ياق.
-----باشقا ئۆيدە بولمىسۇن يەنە،ئىزدەپ باقايلى!
ئۆينىلا ئەمەس،پۈتۈن مەھەللىنى ئىزدىدۇق،ئىزدىگەندىمۇ ئۇزۇن ئىزدىدۇق.لىكىن ئۇنىڭ ئۆزىلا ئەمەس،بىرەر تال ئىزناسىمۇ چىقمىدى.تېلىۋۇزۇرلاردا ئىلان بەردۇق.قىلمىغان ئىش قالمىدى.لىكىن ئاچام قايتىپ كەلمىدى.
بىر كۈنى كۈيئوغلىمىز مېنى كۆرگىلى مەكتەپكە كەپتۇ،ئۇنىڭدىن سورىدىم.
----ئاچام نىمىشكە ئۆيدىن چىقىپ كەتكەن؟
----بۇ....شۇ ....سەندىن ئەنسىرەپ.....ئۆيگە بىرىپ كىلەي،دىگەن.
شۇنداق جىق سوئاللارنى سوراي دىگەن ئىدىم،لىكىن بولدى قىلدىم.قارىغاندا ئاچامنىڭ يۇقاپ كېتىشىدە ئۇمۇ بىلمەيدىغان سىر باردەك قىلاتتى.مەن تېخىمۇ كەمسۆزلەشتىم.ھېچ ئىش خۇشياقمايدۇ.چوپچوڭ تۇرۇپ يىغلاپلا يۈرگەن.شۇلارنىڭ مېنى يالغۇز تاشلاپ قۇيغانلىقىدىن ئاغرىندىم.ئاچامدىن كۆڭلۈمنى كۆتۈرۈپ يۈرسەم ئەمدى ئاچاممۇ يوق.بىر مەۋسۈمنى شۇنداق كۆڭۈلسىز ئاخىرلاشتۇردۇم.

parixta799

ئېىسىل  يازمىڭىزغا يەنە  بىر  قېتىم  رەھمەت!
بىزنى  مۇشۇنداق  بىر  ياخشى  ئەسەر  بىلەن  يۈز  كۈرۈشتۈرگىنىڭىزگە تەشەككۈر!
ئىخلاسمەن  ئۇقۇرمىنىڭىز  بولۇش  سۈپىتىم  بىلەن ،تېنىڭىزگە سالامەتلىك،
قەلىمىڭىزگە يەنىمۇ  قۇۋۋەت  تىلەيمەن .ئاخىرىنى تېخىمۇ  ياخشى
داۋاملاشتۇرىدىغىنىڭىزغا  ئىشەنچىم  كامىل.ئۇقۇرمەنلىرىڭىزنى نائۈمىدتە قويمىغايسىز.