ئىپىك نەسىر

ئاكا، بۈگۈن سەن بىلەن شۇنداق ئۇزۇن مۇڭداشتىم، كۈچەپ سۆزلىشىڭ بىلەن سېنىڭ نەقەدەر خاپا بولغانلىقىڭ غورۇرىڭنىڭ قانچىلىك دەپسەندە بولغانلىقىنى بىلمەك تەس بولسىمۇ، بىراق جىممىدە تۇرۇپ بەردىم، پۈتۈن دىققىتىم بىلەن سېنىڭ گەپلىرىڭگە سۈكۈتلا قىلدىم، ئەمما يۈرۈگۈم ياش تۆكىۋاتىدۇ، سەن ئۈچۈنلا ياش تۆكىۋاتىدۇ، سېنى يولدىشىم دەپ يۈرگىچىنىڭ تاشلاپ چىقىپ كېتىشى ساڭا قىلىنغان خىيانەت دەپ ئەبسۇزلىنىۋاتىمەن، سەندەك بىر كۈيۈمچان، مېھرىبان ، قىرىنداش دىسە ھىچنەرسىسىنى ئايىمايدىغان ئادەمنىڭ مانا مۇشۇنداق بىر ئايالغا ئۇچراپ قالغانلىقىڭدىن يۈرۈكۈم ئاغرىۋاتىدۇ. ئاكام ئەڭ جىق جاپا تاتقان ۋە بىزگە دادامنىڭ ئورنىدا دادا بولغان ئىدى، ئەبسۇس كۆرىدىغان كۈنى مۇشۇمۇ دەپ ياش تۆكىۋاتىمەن. ئەسلى بۇنداق ئەبسۇسلانماسلىقىم، ساڭا تەسەللى ئورنىدا بىر ئېغىز بولسىمۇ گەپ قىلىشم كىرەكتۇ. ئەمما، سەن سۆزلەپ ھاردىڭ بولغاي تېلفوننى قويۇۋەتتىڭ، خوش دىگەن بىر ئېغىز سۆز بىلەن سۈكۈتتە تۇرغان قەلبىم خارلىنىۋاتقان سەن ئۈچۈن تەۋرەندى. ھېلىمۇ جاھان تەرەققىي قىلىپ تېلفون دىگەن نەرسە چىقىپتىكەن. بولمىسا ئاشۇ ئاچچىقلىرىڭنى كىمگىمۇ دەپ بېرەرسەنكىنتاڭ، ئاشۇ ئەلەملىرىڭنى كىمگە شىۋىرلاپ بىرەرسىنكىن تاڭ، بۇرۇنقىدەك خەت يازىدىغان ئىش بولسا 15 كۈنگە سوزۇلغان خەت تىگىشلەردە سەن قانداق بولۇپ كېتەرسەنكىنتاڭ. قەلبىم سەن ئۈچۈن تەۋرەنمەكتە، ساڭا ئەمەس بۇ دۇنيانىڭ ھەجەپمۇ تەتۈرلىكىگە ھەيران قىلىۋاتىمەن. ئوماق بالىلىرىنى تاشلاپلا چىقىپ كەتكەن يەڭگەم ئۈچۈن ئەبسۇزلىنىۋاتىمەن. تۈرلۈك سەۋەب بولسىمۇ، ئەمما ئاشۇ ئوماق بالىسىنى تاشلىغان ئايال ئۈچۈن ئۆزەمنىڭ بىر ئايال بولغانلىقىدىن ئەبسۇزلىنىۋاتىمەن. سەن بىزگە دادا بولدۇڭ، سەن بىز يۆلىنىدىغان تاغ بولدۇڭ، ئەمما بىز سېنى گۈللەر چىچەك ئاچقان بۈكباراقسان باغ دەپ بىلسەك يەڭگەم سېنى خالىسا چەيلەدىغان شاخ قىلدى.
ئاكا، سەن بىزنىڭ يۆلەنچۈكۈمىز ئىدىڭ، ئېسىڭدىمۇ ھەر قېتىم سەن بىلەن ئاشۇ دادام ئانام كەتكەن تاغدىن 9- ئاينى قىلىپ مەكتەپ باشلانغانلىقىنى بانا قىلىپ قايتىپ كەلگىنىمىزدە، سەن مېنى توپىلىق ئاشۇ يولدا ماڭدۇراتتىڭ، تەرلەپ كەتكەن مەڭزىلىرىمنى سىلاپ تۇرۇپ غەيرەت دەپ مېنى ئارقاڭدىن يۈگرىتەتتىڭ، شۇ ۋاقىتلاردا بىزنىڭ مەھەللىگە ماڭىدىغان ھارۋىلار ناھايىتى ئاز بولغاچقىمۇ، بىز مانا مۇشۇنداق قوغلاشماق ئويناپ ئوشۇققۇچە كەلگەن توپىغا كەچكىنىمىزچە، يىقىلغىنىمىزچە كىيىملىرىمىز توپا ھالدا ئۆيگە كەلسەك چوڭ ئاچام ماڭا گەپ قىلمىغان بىلەن سېنىڭ مەندىن چوڭ ئىكەنلىكىڭنى پەش قىلىپ بىرمۇنچە ئانامغا خاس كايىۋالاتتى. بۇنداق چاغدا سەن شەيتانلىق قىلپ ماڭا ھەرخىل قول ئىشارىلىرىدە ھەرىكەتلەرنى قىلىپ مېنى كۈلدۈرۈپ ساراڭ قىلىۋىتەتتىڭ. ئاكا ئاشۇ چاغلار نېمىدىگەن بەختلىك ۋاقىتلىرىمىز ھە!
ئاكا، ئاشۇ ياپيېشىل تاغلاردىكى ۋاقىتلىرىمىزغا ئەسلىمىگە چۈشسەمغۇ، ساڭا يازماقچى بولغانلىرىمنى ئۇنتۇپلا قالىمەن. سەن بىلەن تاغنىڭ ئېگىز - پەس چوققىلىرىدا دادامغا ھەمرا بولۇپ كالىلارنى ئۆزىمىز چۆرىدەپ ياسىۋالغان «قوتانىمىز»غا سولاپ، دادامنىڭ ئىككى قولىنى تۇتقىنىمىزچە ئاشۇ ئېگىز تاغلاردىن قوغلاشقىنىمىزچە قايتىپ چۈشكىنىمىز، بەزىدە ئىچىڭ پۇشۇپ قالسا دەريانىڭ بويىغا ئۆيدىن بىر ئەدىيالنى ئەچىقىپ يېيىپ قۇيۇپ ئۇنىڭ ئۈستىگە ھەرخىل دەپتەرلىرىڭنى يېيىۋىلىپ بىر مۇنچە نەرسىلەرنى يازىدىغانلىقىڭنى كۆرسەم يېنىڭغا بېرىۋىلىپ ئۆزەمچە ئۇقۇپ كېتەتتىم. نېمىشقىكى كىچىك چاغلىرىمدىن تارتىپ كىتاب ئوقۇشقا ئامراق بولغاچقىمۇ سېنىڭ يازغان ھەربىر پارچە ماقالە ۋە نەسىرلىرىڭ ھەتتاكى نەچچە كوبلىتلىك شىئىرلىڭنى ھەۋەس ۋە شادلىققا تولغىنىمچە پەخىرلىنىش ھېسسىياتى بىلەن ئوقۇپ چىقاتتىم. ئۇقۇپ بولۇپ شۇنداق ساڭا ھەۋەس بىلەن باقاتتىم. ھەتتاكى سەن يېزىپ تاشلاپ قويغان بىر مۇنچە نەرسىلەرنى ئۆز نامىمدا مەكتەپنىڭ مەقسەتسىز پائالىيەتلىرىدە ئوقۇپ دېكلاماتسىيە قىلىپ ساۋاغداشلىرىمغا ئۆزەم يازدىم دەپ قوياتتىم. بۇنداق ۋاقىتتا ھىچقاچان ئالالمىغان قىزىل بايراقلارنى ماقالە يېزىشتا ئالاتتىم. سەندىن بىسوراق ئالغان ماقالىلىرىمنى ماقالە يېزىش دەپتىرىمگە چىرايلىق كۆچۈرگەنلىكىمنى كۆرسەڭ پەقەت كۈلۈپ قوياتتىڭ، شۇ قېتىملىق ماقالىلەردە 100 ئېلىپ قالسام سەن ماڭا بۇندىن كېيىن ئۆزەمنىڭمۇ يېزىشى كىرەكلىكى، بۇنداق پايدىلىنىشنىڭ ماڭا ياخشى ئاقىۋەت ئېلىپ كەلمەيدىغانلىقىنى بىر مۇنچە سىلىق گەپلەر بىلەن چۈشەندۈرەتتىڭ.
ئاكا، سەن ئەنە ئاشۇنداق كىچىك چىغىڭدىن كەڭ قورساق ۋە ئەپۇچان ئىدىڭ، پەقەت ئاچچىقلىمايتتىڭ. ھېلىمۇ ئېسىمدە تۇرۇپتۇ، سەن تولۇق ئوتتۇرىنى ئوقىۋاتقان چېغىڭدا سەۋەبسىزلا دەرستىن توختىدىڭ، دادامنىڭ ساڭا بەك ئاچچىقى كەلگەن بولسىمۇ يەنىلا بىر تال ئوغلۇم دەپ سېنى رەنجىتىشنى خالىمىدىمۇ ھەيتاۋۇر گەپ قىلمىدى، ئەمما بىز شۇنداق ئەجەبلەندۇق. بىزنىڭ مەھەللىدە سەن بىلەن نەچچىلا ئادەم تولۇق ئوتتۇرىدا ئوقىۋاتقان بوغاچقىمۇ نېمىشقىكى شۇنداق پەخرىلىنەتتىم، تۈرلۈك سەۋەبلەر تۈپەيلىدىن توختاپ قىلىۋاتقان بالىلارغا قاراپ ئاكام قاچان بېلىنى قويىۋىتەر دەپ ئەندىشىمۇ قىلاتتىم. مەن تولۇقسىزغا چىققان يىلى سەن مانا مۇشۇنداق مەكتەپ ھاياتىدىن خوشلىشىپ بولدۇڭ. مەن ئەمدى ئەقلىمنى بىلگەچكىمۇ بۇنىڭ پەقەت كاللاڭغا دەرس چۈشمىگەنلىك سەۋەبى دەپلا بىلەتتىم خالاس. تولۇقسىزدا ئوقىۋاتقىنىمدا سېنىڭ بىر قىز بىلەن ئارلىشىۋىتىپتۇ دىگەن گەپلەرنى غۇۋا ئاڭلاپ ساڭا ئەمەس ئۇ قىزغا ئىنساب تىلىگەن ئىدىم، كىيىنچە مەن ئوقۇشقا ماڭدىم، سەن قالدىڭ، ئېسىڭدە بولسا كېرەك، غايەم ۋە كەلگۈسى توغرۇلۇق سەن بىلەن مۇڭداشقىنىمدا سەن «مەن يېزىپ بەرگەن ماقالىلەردىن پايدىلىنىپ، نەسىرلەردىن زوقلىنىپ كېيىنچە يازغۇچى بولۇپ قالساڭ ئەجەپ ئەمەس» دىگەن ئىدىڭ. مەن سېنى غايەڭنىڭ مېنىڭدىنمۇ ئۇلۇغلىقىنى بىلەتتىم، بىراق ئاشۇ غايىلىرىڭنى مەندەك بىر سىڭلىڭغا بىغىشلىغانلىقىڭنى كىچىكىپ ھىز قىلدىم.
ئاكا سەن توي قىلدىڭ، خۇددى توي قىلىشىڭ كېرەكتەكلا توي قىلدىڭ. دادام قەرزىنى ئادا قىلدىم دەپ پەخىرلىنىپ بىر كۈلدى، ئانام بىر تال ئوغلۇمنىڭ ئايالى دەپ يەڭگەمنى بېشىدا كۆتەردى. يەڭگەم بىزنىڭ ئۆيدىكى ئەڭ ئەتىۋارلىق بىر قىز ئىدى. ئۇنى خالىساق بىشىمىزدا كۆتۈرەتتۇق، خالىساق ئۇنى ئاسماندا ئۇچۇراتتۇق. سەنمۇ بىلىسەن ئاكا، سېنى قانچىلىك ھۆرمەت قىلغان بولساق يەڭگەمنىمۇ شۇنداق ھۆرمەت قىلاتتۇق. بەش قىز، بەش تال ئاجىز يۇپۇرماق دەپ كىم ئېيتتىكىن تاڭ، «بۇ قىزنى ئەزىز كۆسەك، بىزنىڭ قىزلىرىمىزنىمۇ باشقىلار ئەزىز كۆرىدۇ» دەيدىغان ئانامنىڭ، دادام كۆز يۇمۇشى بىلەن خاپىلىق، ئىزتىراپلىق ئىچىدە ئون بەش كۈننى ئۆتكۈزۈپ ئايالىڭدىن ئاڭلىغان ئەڭ سەت گەپلەردىن يۈرىكى ئېزىلىپ يىغلىغانلىقىنى كېيىنچە بىلدىم. خەيىر دەۋەتتىم. شۇنداق دىمەيمۇ ئامالىم يوق ئىدى. چۈنكى ئانامنىڭ ئېغىرچىلىقى ئەمدى سىلەرگە چۈشكەن بولغاچقىمۇ ئانام چىدىشى كىرەكتى دەپ ئويلايتتىم. بىراق ۋاقىت ئۆتكەنسېرى ئانامنىڭ دادام رەھمىتىنىڭ ناھايىتى نۇرغۇن دۇئالىرى ئىچىدە خاتىرجەم ۋە خوشاللىق ئىچىدە كۈن كەچۈرشىنى خالاپ قالدىم. ھەرقانداق بىر پەرزەنت شۇنداق ئويلار، مەنمۇ شۇنىڭغا ئوخشاش قان يىغلاپ قالغان ئىككى سىڭلىمنى باغرىمغا باسقىنىمچە يات شەھەردە ئۆز تىرىكچىلىكىمىزنى باشلىدۇق. ئەسلىدىنلا كۆنۈك بولغان بۇ شەھەر مەندىن باشقا سىڭىللىرىمغا يات ئىدى. ئۇلار قان بىلەن يىرىڭ ئوتتۇرسىدىكى زەردابتەك قەلبىگە پۈكۈلگەن يۈرىكىنى زىدە قىلغان ئاشۇ ئۇنتۇلماس كۈنلىرىنى ئەسلەيتتى. ياش تۆكەتتى. بىراق كېتىشنى ئەسلا ئويلىمايتتى. كېيىنچە ئانامنىڭ ئىزىلىپ يىغلاشلىرىغا بەرداشلىق بېرىش كۈچۈم ئاجىز كەلدى. ئۇنىمۇ ئەكىۋالدىم.
ئېيتقىنە ئاكا، مەن سېنىڭ يۈكىڭنى يەڭگىللەتمەكچى ئىدىم. يەڭگەم بىلەن ئىناق ئۆتۈشۈڭنىڭ شارائىتىنى ھازىرلىماقچى ئىدىم. يەڭگەم ئالدىدىكى كۆپ سىڭىللىق قەرزىڭنى ئازايتماقچى ئىدىم. سېنىڭ بەختلىك ئۆتۈشۈڭ ئۈچۈن شەرت ھازىرلىماقچى ئىدىم. سەن بەك كۆيۈمچان بۇنىڭغا كۆز يۇممايتتىم. بىراق سەن بەك ئالىيجاناپ ئىدىڭ. ئايالىڭغا بولغان سادىقلىقىڭ ھەممە ھەممىنى بىسىپ چۈشەتتى. ئاكا ئەگەردە مەن بولغان بولساممۇ ئۆز بەختىمنى ئانام ۋە سىڭلىم ئۈچۈن قوربان قىلىشنى خالىمايتتىم ئەلۋەتتە ئەمما. ئاكا ھازىر ئويلاپ باقسام شۇ ۋاقىتلاردىكى تىرىشچانلىقىمىز غەيرىتىمىز ساڭا پەقەت ۋاقىتلىق خوشاللىق ئېلىپ كېلەلىگەن ئوخشايدۇ. قان يىغلاپ قالغان ئۆتمۈشىمىز ساڭا مانا مۇشۇنداق كۈنلەرنى كۆرسىتىۋاتقان ئوخشايدۇ ئاكا. ئانام دەيتتى. «سىلەرنىڭ بەختىڭلارنى تىلىسەم، ئاكاڭنىڭ تۇرمۇشىنىڭ ياخشى ئۆتۈشىنىلا تىلەيمەن. كېلىنىمگە ئىنساب تىلەيمەن» دەپ تۆكىلەتتى. بىز ئانامنىڭ كۆڭلىنىڭ نەقەدەر ئاق ئىكەنلىكىنىلا ھىز قىلاتتۇق. ئاكا، بىراق ئەمدى ھىز قىلسام، ئانام سېنىڭ خاتىرجەم ئۆتۈشۈڭنى تىلەيدىكەن. ئانام سېنىڭ ئايالىڭ ئالدىدىكى ھۆرمىتىڭنى يۈكسىلىشىنى تىلەيدىكەن. يەڭگەممۇ ئۇنداق ئەسكى ئەمەس ئىدى. بىراق يات كىشى ئۆ‍ز بولمىقى تەس بۇ دۇنيا ئۆز رەززىللىكى بىلەن مانا مۇشۇنداق ئەڭ كۈيۈمچان ۋە سادىق ئادەملەرنىمۇ ئۆ‍زگەرتىۋىتىدىكەن.
مانا ئاكا ساڭا يازماقچى بولغان ھازىرقى ھېسسىياتىم بىلەن گىرەلىشىپ كەتكەن ئەسلىمىلىرىمدە سېنى بەك ھۆرمەت قىلاتتىم، ھەربىر نىدالىرىم ئىچىدە ئاكامغا دىگەن تىۋىش ئەڭ بالدۇر باش كۆتۈرەتتى. بىراق بۈگۈن قەلبىم ئاچچىق بىرخىل تەشۋىشتە نىدا قىلىۋاتىدۇ.
ئاكا، يەڭگەمنىڭ سېنى تاشلاپ چىقىپ كېتىشىنى ئۆزەڭدىن ئىزدەپ بىقىشىڭنى تىلەپ قالدىم. بىراق قېنىمىزنىڭ بىر، تۇغۇلۇشتىن ئاۋالقى قورساقنىڭ بىر بولۇشى بىلەن ساڭا پەقەت ئىچىمنىڭ بىر يەرلىرىنىڭ كۆيۈۋاتقانلىقىنىلا دىيەلەيمەن. بىلەمسەن ئاكا، بەش قىز سېنى بەك ياخشى كۆرىمىز، سېنىڭ بەختسىز بولۇپ قېلىشىڭنى خالىمايمىز، سېنىڭ «ئايالىڭ» نىڭ تاشلاپ كېتىشىنى خالىمايمىز. بۈگۈنكىدەك بىر كۈندە سېنىڭ قاقشاپ ئايالىڭ ئۈستىدىن بىزگە دات ئېتىشىڭنى ئەسلا خىيالىمىزغا كەلتۈرمىگەن ئىدۇق ئاكا. بىراق يەڭگەم ئاشۇ قىزىل رەڭلىك ماشىنىغا چىقىپ دەرۋازىنىڭ ئالدىدىن قوزغالغاندا. چوڭ بالاڭنىڭ قىقىراپ يىغلىشى، كىچىكىنىڭ «ئانا» دەپ توۋلىشى ئارقىسىدا قولۇڭدىكى ئوتۇن كەسمەكچى بولغان پالتىنى زەرىپ بىلەن ئېتىشىڭنى (ئۆزەڭ دەپ بېرىشىڭچە) كىم خالىدى دەيسەن. كىم ئويلىيالايدۇ دەيسەن. بىراق بىز ئويلىدۇق. ئاكام ئازابلىنىپتۇ. دەپ ۋايىم يىدۇق. ئاكام ئەسلى بۇنداق بولماسلىقى كېرەك ئىدى دەپ ياش تۆكتۇق. ئانام ئۈچۈن سېنىڭ ماشىنا ئارقىسىدىن يىغلىغىنىڭچە قېلىشىنى كۆرۈشتىنمۇ ئازابلىق ئىش بولمىسا كېرەك. بىراق ئاكا سەن شۇ كۈنگە قالغاندا يەنە بىرىنچى بولۇپ ئانامنىڭ تەسەللىسى، سىڭىللىرىڭنىڭ تىلىكى بىلەن غەيرەتلىك ۋە جەسۇر تۇرۇشۇڭ مۇمكىنمۇ؟! بىر ياستۇققا باش قويۇپ كەلگۈسى، ئائىلەم، بالام دەپ ياشاۋاتقان سەن ئۈچۈن بۇنداق كۈن كۆرۈش قانچىلىك ئېغىر ھە!
ئايالىڭ كەتتى. يەڭگەم شۇنداقلا كەتتى. سەن قالدىڭ، بىز سەن ئۈچۈن ئازابلاندۇق. بالىلىرىڭ سېنىڭ پۇتۇڭغا يامىشىپ ئاپىسىنى سوراۋاتىدۇ. سەن سۈكۈت ئىچىدە ئەتراپقا نەزەر سېلىۋاتىسەن. مەن چىدىمىدىم، سېنىڭ سۈكۈتىڭنىڭ قانچىلىك دەرىجىدە ساپ ئىكەنلىكىگە نەزەر تاشلىغىنىمدا مەن چىدىمىدىم. «ئاكا» دەپ سېنى قايتا قايتا چاقىرىپ يەڭگەم كەتكەن ماشىنىدەك ماشىنىغا سېلىپ سېنى يەڭگەم كەتكەن يەرگە يولغا سالغۇم كەلدى. ئاكا بىلەمسەن. بىراق مېنىڭ قولۇمدىن ھىچ ئىز دىرىكى يوق يەڭگەمنىڭ ئارقىسىدىن يولغا سېلىش كەلمەيدۇ. سېنىڭ ئازابلىرىڭغا ياندىشىپ يېنىڭدا ئولتۇرۇش كەلمەيدۇ. پەقەت يىراق يەرلەردە تۇرۇپ سەن ئۈچۈن قەلبىم ئۆرتىنىدۇ. مېنىڭ ئاكام ئۇنداق كۈنگە قالماسلىق كېرەك دەپ توۋلىغۇم كېلىدۇ خالاس.
ئاكا، يەڭگەمنى سەن بەختكە ئېرىشتۈرەلمىگەنلىكىڭ ئۈچۈن شۇنداق بولدى دەپ قارىيالمايمەن. بىراق بۇنداق سۆزنىمۇ ئىنكار قىلالمايمەن. چۈنكى سەن بىر ئەر، سەن بىزنىڭ قەلبىمىزدە بىر يۆلەنچۈك. بىراق يەڭگەمگە ئاشۇنداق خاتىرجەملىك بىرەلىگەندۇرمىسەن؟! يەڭگەمگە بىزدەك ئازادىلىك ھىز قىلدۇرالىغان بولغۇيدۇڭمۇ؟ تۇرۇپ ئۆزەمدىن ئاكامدىن نېمە گۇناھ ئۆتكەندۇ دەپ سوراپ سالغۇم كېلىۋاتىدۇ. تۇرۇپلا مېنىڭ ئاكام يەڭگەمنى بىز ھىز قىلغاندەك تۇرمۇشقا ئېرىشتۈرەلىگەنمىدۇ. بىز ھىز قىلغان مېھرى - مۇھەببەتنى بىرەلىگەنمىدۇ؟ بىز ئىنتىلگەن ئاشۇ بىر ئۆيدىكى خوشاللىقنى بىرەلىگەنمىدۇ دەپ ئويلاپ قالدىم. بەلكىم مېنىڭ ئاكام شۇ نەرسىلەرنى بېرەلىگەن بولسا يەڭگەم بۇنداق يەتتە يىل ئۆي تۇتۇپ ئاكامنى مۇنداقلا تاشلاپ كېتىپ قالماستى دەپ ئويلاپ باقتىم. بىراق قانداقلا ئويلاي. يەڭگەم مەن بولالماسلىقتەك رىئاللىق ئالدىدا يەنىلا ئاكا ساڭا ئىچىم ئاچچىق بولدى. كۆز ياشلىرىم ئاكا سەن ئۈچۈنلا تۆكۈلدى. ئاكا سەن ئۈچۈن تۆكىۋاتقان كۆ‍ز ياشلىرىمدا يەڭگەمگە بولغان ھۆمىتىم سۇزلاپ قالمىدى. بىراق قەلبىمدە ئاكام بىز ھۆرمەت قىلغاندەك ھۆرمەتكە ئەرزىشى كېرەك ئىدى دەپ نىدا قىلدىم.
ئاكا، ئەمدى كۆزۈڭنى ياشلىما، سەن ئۈچۈن يەتتە يىلدا يەتتە ياش قېرىپ كەتكەن ئايالىڭنىڭ ئارقىسىدىن قاراپ قال، ئاچقىلما، ئۇ قايتا يېنىپ كەلسە، باغرىڭنى كەڭ يېيىپ ئۇنىڭغا غەرەلسىز مۇھەببەت ئاتا قىل. شۇنداق قىلالىساڭ سەن ئۈچۈن ئەمەس، بارلىقىڭ ئۈچۈن يەڭگەم بۇندىن كېيىنكى كۈنلىرىنى مەنىلىك ئۆتكۈزىدۇ. سەن ئۈچۈن ۋايىم يەپ سوقۇۋاتقان يۈرەك يەنە سېنىڭ بەختلىك ۋە خاتىرجەم ساق - سالامەتچىلىك ئىچىدە ئىككى بالاڭنى قاتارغا قۇشۇشۇڭغا تىلەكداشلىق بىلدۈرىدۇ. ئانام جەينامازدا ئولتۇرۇپ يەنىلا يەڭگەمگە ئىنساب ، ساڭا ساقلىق تىلەيدۇ. ئېسىڭدە بولسۇن، سەن ئۈچۈنلا ئەمەس بىز ئۈچۈنمۇ يەڭگەم بەك مۇھىم. شۇڭا سەن ياشلىرىڭنى يۇغۇشتۇرۇپ يەڭگەمنىڭ تېزراق كېلىشىنى كۈتكىن. كۈتۈش بەزىدە ئادەمگە خوشاللىق بىغىشلىيالايدۇ. ئۈمىد بىلەن كۈتۈلگەن كۈنلەر چوقۇم سېنى خاتىرجەملىككە ئېرىشتۈرىدۇ.