*

tugan tel

ئانا تىل

ئۇيغۇرچىسى

ئەي ئانا تىل، ئەي گۈزەل تىل، ئاتا-ئانامنىڭ تىلى!
ۋاستە بولغاچ ئۆزۈڭ، بىلدىم مانا كۆپ نەرسىنى.

باشتا ئۇخلاتسا مېنى شۇ تىلدا ئەللەيلەپ ئانام،
سەل ئۆتۈپ تۈندە شۇ تىلدا چۆچەڭ ئىتقانىدى مومام.

ئەي، ئانا تىل! ھەرقاچاندا ياردىمىڭدە بىر سېنىڭ،
ئۇ قوشۇلغان ياشلىقىمدىن شاتلىقىم، قايغۇم مېنىڭ.

ئەي، ئانا تىل! سەن بىلەن قىلغانىدىم دەستلەپ دۇئا:
قىل ئاتا رەھمەت ماڭا، ئاتا-ئانامغا ئەي خۇدا!

ئارمان

بەختىم ئۈچۈن يازىمەن شېئىر،
تۈن نىسپىدە خىياللار سۈرۈپ.
خۇشپۇراقتىن قانسا يۇرەگىم،
پايخان بولاي ئىشقىدا كۆيۈپ.

سەۋدا بولۇپ قالدىم يىگانە،
يوللىرىغا ھەرچاغ تەلمۈرۈپ.
كەتمىسەملا بولاتتى بىر كۈن،
بەخت قۇشنى تاپالماي ئۆلۈپ.

ئىشتىھاسىز ئۆتتى بۇ كۈنلەر،
غەم خالتامنى مۈرەمگە يۈدۈپ.
چاقنار بىر كۈن بەخت يۇلتۇزۇم،
مەنمۇ ئىنسان كېتەرمەن كۈلۈپ.

مەنبە:قەلەم

تاتار ئوغلى يازمىلىرى

مۇھەببەت لىرىكىلىرىم

سۈرەتىڭگە قاراپتىمەن تەلمۈرۈپ ئۇزاق،
باسالمىدىم سېغىنىشلىق ئازاپلىرىمنى.
ئۇنتۇشقىمۇ ئىجازەت يوق بولدى بۇ يۈرەك،
بەك سېغىندىم شۇنچە تاتلىق قاراشلىرىڭنى.

قانات بولسا ئۇچۇپ بارسام دەيمەن يېنىڭغا،
بۇلاق كەبى رۇخسارىڭنى كۆرسەم بىر نۆۋەت.
سىردىشىشقا بولماي پۇرسەت ئۆتتى بۇ كۈنلەر،
كۆز ئالدىمدىن كەتمىدىغۇ شۇ شېرىن سۆرەت.

تۈندىكى شۇ خىياللىرىم،
ئەگىپ ئۆتەر پەقەت سېنىلا.
نىچۈن تەقدىر بولغاندۇ بۇنچە،
ئۇچرىشالماي قالدىم يەنىلا.

نىشانلىرىم كۆپتى ئەسلىدە،
ئەقلىم بىلەن ماڭاتتىم يولدا.
قول تۇتۇشۇپ ماڭغان تۇيغۇلار،
كېتىۋەردى تاغلاردا، باغدا.

ئاھ، يۈرۈگۈم ئۆرتەندى شۇنچە،
شېئىر يېزىپ ئۇيقۇسىز تاڭدا.

بۇ دۇنيا خوشاللىق، ئازاپقا تولغان،
تەنھالىق يۈرەكنى قىلدىغۇ زەرداپ.
شۇ سەۋەب ئۇيقۇلار بۇزۇلدى تۈندە،
ساندۇغاچ بولمىغاچ كۆڭۈللەر ئازاپ.

ئەسكەرتمە: «ساندۇغاچ» تاتارچە سۆز، مەنىسى بۇلبۇل.

سۈرەتىڭگە قارايمەن كۈندە،
سېغىنغاندا كۈلۈشلىرىڭنى.
مەجنۇن بولۇپ سۈرىمەن خىيال،
يوشۇرالماي ئازاپلىرىمنى.

پىچىرلايمەن ئۆزەمگە شۇنچە،
پۇرىسام دەپ خۇشخۇي ھىدىڭنى.
تەلمۈرىمەن ئازاپلىق كۈلۈپ،
ئۇزاتقاندا ئارمانلىرىمنى.

يۇقارقى سۈرەتلەردىن ئىلھاملىنىپ، يۈرەكتىن ئېتىلىپ چىققان لېرىكىلىرىم.

مەنبە: قەلىمىم     

ئەسكەرتىش: تېمىلىرىمنى يۆتكىسىڭىز ئەسلى مەنبە ياكى قەلەم ئىگىسىنى ئەسكەرتىڭ!

  

********************

   
  
پولاتتىن بولسىمۇ قەسىرلەر تېمى،  
ھامان يېقىلار تۇرماس مەڭگۈگە.  
ئىنساننىڭ ئۆمرىمۇ ئوخشاشلا چەكلىك،  
ئەجىرسىز كەتمەيلى يەرنىڭ تەكتىگە.  
  

ئىنسان دېگەن ئاجايىپ ئىكەن،  
گاھىدا ياخشى گاھىدا يامان.  
شەيتانغا ئەگەشمەي ئۆتەرمىز قاچان؟  
كەپتەرمۇ ساماندىن ئايرىپ يەيدۇ دان.  
  
 

گاھىدا ماختايمىز باشلىقنى كۆرسەك،  
نەپ ئۈچۈن يالايمىز ئىت بولۇپ تەخسە.  
بولسىمۇ گەر ئازراق تاپايلى ساۋاب،  
ئۆلگەندە ئېرىشكەن بولمىسۇن خەسسە.  
  
  
  
بۇ دۇنيا مۇشۇنداق تەڭسىز دۇنياكەن،  
ئاجىزلار خار بولسا قاراپ تۇراركەن.  
ياق! بىزلەر ھەرگىزمۇ ئاجىزدىن ئەمەس!  
غەيرەتلىك ئازاپنى يېڭىپ كېتەركەن.

   

ئاق سۈت بېرىپ ئەقىل بەرگەن ئەي ئۇلۇغ ئانا،
سىمالىرىڭ ئايان ئەتتى يەنە چۈشۈمدە.  
ئويغانساملا غايىپ بولدۇڭ كۆزلەرىمدە ياش،  
كىرىۋەرگىن كۆرۈپ تۇراي كۈندە چۈشۈمگە.

  
چۈشلەرىمدە كۆرۈنىسەن پەرىشتە سىياق،  
بالام دەپلا تارتقان ئىدىڭ بارچە دەردىمنى.  
يېقىلغاندا ئاھ يۈرۈگۈم دەيتتىڭ چىدىماي،  
ئەمدى مانا يالغۇز قېلىپ بىلدىم قەدرىڭنى.