1. ئارتۇقچە ئەنسىرەش.
ئۆي سېتىۋېلىش، بالىلارنى بېقىش، چوڭلارنىڭ ھالىدىن خەۋەر ئېلىش قاتارلىق مەسىلىلەردىن ئەنسىرەش. خىزمەتتە ئۆسۈش بوشلۇقى سەۋەبلىك خىزمەت بېسىمى پەيدا بولۇش. دوستلار ۋە خىزمەتداشلار ئارىسىدىكى مۇناسىۋەتنى بىر تەرەپ قىلىش جۇڭگولۇقلارنىڭ « بېسىم مەنبەسى» بولۇپ قالدى. چوڭ شەھەرلەردە ياشاۋاتقان كىشلەر، مەيلى ياشانغانلار، ياشلار ياكى بالىلار بولسۇن كۆپۈنچىسى بىر خىل ئەنسىرەش ئىچىدە بولۇپ، چىن يۈرىكىدىن بەختنى ھېس قىلىشقا ئامالسىز قالماقتا.
 

 
2. دائىم مۇكەممەللىكنى قوغلىشىش.
يۇقىرى ئۆلچەم ۋە چوڭ ئۈمىد بەختنى پەقەت ئىنتىزار بولىدىغان لىكىن يەتكىلى بولمايدىغان نىشانغا ئايلاندۇرۇپ قويىدۇ. « مۇكەممەل » بولۇش ئۈچۈن تۆلىنىدىغان بەدەلنىى ئويلاڭ، ۋاقتىدا كۈچۈمنىڭ يېتىشىچە قىلسام بولىدىغۇ دەڭ.
 
3. باشقىلارنىڭ قارىشىغا ئارتۇقچە ئېتىبار بېرىپ كېتىش.
دائىم باشقىلار ئۆزىنى بىرنېمە دەۋەتقاندەك، ئەيىبلەۋاتقاندەك ھېس قىلىش ئادەمنى بىر ئىشنى خاتىرجەم قىلالماس قىلىپ قويىدۇ. ئەمەلىيەتتە باشقىلار سىزنىڭ نېمە ئىش قىلىۋاتقانلىقىڭىزغا ئانچە كۆڭۈل بۆلۈپ كەتمەيدۇ. دىقىتىڭىزنى ئۆزىڭىزنىڭ ئىشىغا مەركەزلەشتۈرۈپ، ئۆزىڭىزنىڭ قەدىر قىممىتىنى قىلىپ خاتىرجەم ياشاڭ.