غەيۋەتنىڭ كۈچى(ھېكايە )

ئۇچقۇر007

/ R% H: h' H% v/ M$ I% x$ Y) E: {
                                                                             غەيۋەتتنىڭ كۈچى                                                                                                                                يازغۇچى  ،ئاپتورى}؛مەمەتئىمىن ئۇچقۇر                                                   (ھىكايە)                                                                                                             يىقىندا بىكارچىلىقتا يەنە بىرھىكايە يازدىم .بۇقىتىم غەيۋەت توغرىسىدا ھىكايە يازدىم ھەمدە يىزىپ بولۇپ    بۇنى ئۈرۈمچىدىكى نەشرىيات ئورنىدا ئىشلەيدىغان  دوستۇمغا بىر  پارچە خەت بىلەن ئەۋەتتىم.
6 p% y% P# p9 E5 a

      «ئەسسالامۇ ئەلەيكۇم دوستۇم مىنى ھە قاچان تۇنۇيسەن. مەن سىنىڭ قەدىناسدوستۇڭ ئۇچقۇر ئەپەندى.مەن بۇ قىتىم غەيۋەت توغرىسىدا بىر ھىكايە يازدىم. ساڭادىسەمچۇ، ھازىر شەھىرىمىزدىكى ئاياللار ئارىسىدا غەيۋەت قىلىش مودا بوپ كەتتى.ئاڭلىسامتىخى نەچچە كۈننىڭ ئالدىدا تىخى غەيۋەت قىلىش مۇسابىقىسىمۇئۆتكۈزۈپتىمىش.                                                                                        سەن بۇ ئەسىرىمنى ئوقۇغاندىن كىيىن كۆڭلۈڭدە:«بۇئاداش مەمتىمىن ھوشورنى دوراپ يىزىپتۇ ».دىيىشىڭ مۇمكىن.سەن تىخى بىلمەيسەنھازىر غەيۋەت قىلىشلا ئەمەس ، دوراپ ئۆگىنىشمۇ مودا بوپ كەتتى....سەن بىلمەيدىغانئىشلار تىخى كۆپ، ئاڭلىدىڭمۇ نەچچە كۈندىن بىرى مەھەللىمىزدىكى تۇربىلاردىن سۇئەمەس سۈت چۈشىدىغان بوپ قالدى قارا.شۇنىڭ بىلەن مەھەللىمىزدىكى بوۋاقلار نەچچەئايدىلا ئايىغى چىقىپ يۈگۈرۈپ ئويناۋاتىدۇ،بۇنى ئاڭلاپ:«-ياخشى بوپتۇغۇ»-دىيىشىڭمۇمكىن.ياخشىلىقىغۇ ياخشى بولدى ،لىكىن قوشنىمىزنىڭ كالىلىرى بۇ سۇنى ئىچىپ تاماكاچىكىدىغان بوپ كەتتى.... ئاڭلىغانسە قايسى دۆلەتلىكى ئىسىمدە يوق ،تىخى كۆرۈمسىزئىتلارنى باھالاش مۇسابىقىسى ئۆتكۈزۈپتۇ....ھىندىستانلىق بىر ئوغۇل بالىنى11000ۋولىتلىق توكمۇ ھىچنىمە قىلماپتۇ....»                                                                                                                                                          -ھەي نىمىلەرنى دەپ كەتتىم ،ھىكايەمنى ئوقۇپ بولۇپ باھايىڭنى -ئەۋەتىشنى ئۇنتۇپ قالماجۇمۇ.                                                                                                                                                                                             1                                                                                      1                                                                                         چىڭقىچۈش.قۇياش نۇرى جاھاننى ئوتتەك قىزدۇرۇپ   تۇراتتى.شۇڭلاشقىمۇ ياكى  بۈگۈن بازار كۈنى بولمىغانلىقىدىنمۇ ،ناھىيەبازىرىدا ئادەم ئانچە كۆپ ئەمەس  ئىدى.مەنيىراقتا تۇرغان بىكەتنى كۆرۈشۈم بىلەن،پۇتلىرىم ئاپتوماتىك ھالدا،تىزلىشىپكەتتى.                                                                              ئەتە قوشنا يىزىدىكى بىر تۇغقىنىمىزنىڭئۆيىدە توي بولاتتى،شۇنىڭ ئۈچۈن مەن ئالدىراش ھالدا بازارغا كىردىم.ھەمدە،ئۇ يىزىغابارىدىغان بىكەتكە قاراپ ماڭغىنىمغىمۇ ئانچە ئۇزاق بولمىغانىدى.                                                                                                                                                                 مەن بىكەتكە كەلدىم.بىكەتتە ئادەم تۇرماقماشىنىلارمۇ ئازئىدى،چۈنكى،بۇبىكەتتىكى ئابتوبوسلارنىڭ كۆپىنچىسى ناھىيەدىن يىراقيىزىلارغا قاتنايدىغان بولغاچقا ماشىنا ئاز ئىدى.كىچىك ماشىنىلارمۇ بازاركۈنلىرىدىن باشقا كۈنلىرى بۇيولدائانچە ماڭمايتتى.مەن بىر كىشىدىن مەن بارماقچىبولغان يىزىغا قايسى ئاپتوبوسنىڭ بارىدىغانلىقىنى سوراپ،ئۇكىشىنىڭ كۆرسىتىپقويغىنى بويىچە بىر قىزىل رەڭلىك ئاپتوبوسقا چىقتىم.ماشىنا توشاي دەپ قالغان بولۇپماشىنىدا پەقەت ئۈچلا ئورۇن قالغانىدى.مەن ئىشىك تۈۋىدىكى يالغۇز كىشلىك بىرئورۇندا ئولتۇردۇم.     ئانچە ئۆتمەيلا ماشىنىغا سىمىز ئايالدىن بىرسىچىقتى .ئۇقارىماققا خىلى چوڭدەك قىلاتتى.ئۇئالدىدىكى قوش كىشلىك ئورۇندائولتۇردى.باياتىن شوپۇرئۇستام:«-ماشىنا تولۇپ بولغىچە تىلۋىزور كۆرگەچتۇرۇڭلار.-»دەپ ،يۇمۇرلۇق كىنودىن بىرنى قويۇپ ،چۈشۈپ كەتكەنىدى.ئۇئايال ئولتۇرائولتۇرماستىنلا كۆزىنى تىلىۋىزۇردىن ئۈزەلمەي قالدى. ئانچە ئۆتمەيلائاپتوبوسقا    30  ياشلار چامىسىدىكى كوسا ساقال،بىشىغا بادامدوپپا كىيىۋالغان... بىر كىشى چىقتى. ئۇ ئالدىدىكى ئورۇنغا كەلدى.ئۇ ئورۇنغاقارىغانىدى ، لىكىن پاتىدىغاندەك ئەمەس. چۈنكى ئۇ ئايال سىمىز بولغاچكىمىكىن ،كىرىپلا ھەر ئككى ئورۇندۇقنى ئىگەللەپلا ئولتۇرغانىدى .     ھىلىقى ئەر بىرەر مىنۇتچە قاراپ تۇردى،لېكىن ئۇ ئايال تېخىچە كۆزىنى تىلىۋىزۇردىن ئۈزمىدى. ھىلىقى ئەر كىشىنىڭ سەلئاچچىقى كەلدى بولغاي، ئۇ    ئايالنىڭ يېنىغا كېلىپ :                                                                                                                                                                         -ئاچا،سەل ئچىگىراق سۈرۈلۈپ ئولتۇرىڭە .ــ دېيىشىگە ، ئۇ ئايال ئەر كىشىگە   قاراپ :                                                                               ــ نەگە سۈرۈلىدۇ ، نەگە، مانا ماۋۇ يەردە ئولتۇرسىڭىز بولىدۇغۇ، ــ دەپ قولىدا   يېنىدىكى ھېلىقى كىچىككىنە بوش يەرگە  ئۇرۇپقويدى . ئۇ ئەر ئايالنىڭ    سۈرۈلمىگىنىنىكۆرۈپ ، ئاپتوبۇس ئچىدە ئۆرە تۇردى . ئانچە ئۆتمەيلا شوپۇر    ماشىنىغا چىقتى . ئۇ ھىلىقى ئادەمنىڭ ئۆرەتۇرغىنىنى كۆرۈپ ؛- ھوي ئاكا ئولتۇرۋالسىڭىز بولمامدۇ- دېدى ، ھىلىقى ئايالنىڭيىنىدىكى بوش ئورۇننى كۆرسىتىپ .                                                                                 -تىلىۋىزۇرنى ئۆچۈرمىسىڭىز ،ئولتۇرالمايدىغاندەك قىلىمەن ــ دېدى ، ئۇ كىشى كۈلكە ئارىلاش ، شوپۇر  تىلىۋىزۇرنى ئۆچۈرۋەتتى    شوپۇر ھىلىقى سىمىز ئايالغا :                                                                                                                                                                                      -  ھوي ئاچا ، سەل سۈرۈلۈپ ئولتۇرسىڭىز بولمامدۇ ،باشقىلارمۇ ئولتۇرسۇن-دېگەن بولسىمۇ، ئايال :                                                                    -ئولتۇرسابولىدىغۇ.-دىدى خوشياقمىغان ھالدا .شوپۇر ئۇستام سەل ئاچچىقى  كەلدى بولغاي :                                                                           -سۈرۈلمىسىڭىزسىزدىن ئككى كىشلىك كىرا ئالىمەن.-دىدى. ئايال ئاستا  سۈرۈلدى .ھىلىقى ئۆرەتۇرغان كىشى ئولتۇرماقچى بولىۋىدى ،ئارقا تەرەپتىن بىر    ئايالنىڭ :                                                                                                                                                                       -ھوي ئاكا .-دىگەن ئاۋازى ئاڭلاندى.ئەر ئاستائارقىغا بۇرۇلدى.-سىز بۇ يەردە ئولتۇرۇڭ مەن ئاۋۇ يەردە ئولتۇراي.-دەپ ئورۇنئالماشتۇردى.                                                                                       ئاپتوبوس ئاستا قوزغالدى.بىكەتب بىلەن مەنبارماقچى بولغان يىزىنىڭ ئارلىقى 20كىلومىتىر كىلەتتى .ئاپتوبوس دەل-دەرەخلىكيوللاردىنمۇ،ئۆستەڭ بويىدىكى يوللاردىنمۇ...ئۆتەتتى.                                                                                                                                                      ماشىنا سىلىق مىڭىشى بىلەنلا كۈچلۈك كۈن نۇرى ئاپتوبوس ئەينىكىنىچاقنىتىۋەتتى.ماشىنىدىكىلەرنىڭ ھەممىسى ئۆز ئىشلىرى بىلەن بولۇۋاتاتتى.بەزىل   دىرىزىدىن سىرتقا قاراشسا ،بەزەلەر ئۆز-ئاراپاراڭلىشىپ ئولتۇرۇشاتتى. بايىقى  سىمىزئايالنىڭ كەينىدىكى ئورۇندىكى ئىككى ئوغۇل بالابولسا تىلفۇن بىلەن  ھەپلەشمەكتە ئىدى.                                                                                 
3 e9 M+ @: S- \! c: @                                                                                             2                                                                                      ئاپتوبوس مىڭىپ خىلى يەرگەكىلىپ بولدى.ئاپتوبوستىكى كىشىلەرنىڭ بەزىلرى پەس ئاۋازدا پاراڭلىشىۋاتاتتى.مەن بولسام خىيال دۇنياسىغا غەرىق بولغانىدىم.تۇيۇقسىز ھىلىقى سىمىزئايالنىڭ ئۈنلۈك ئاۋازداقىلىۋاتقان گىپى ھەممىمىزنىڭ دىققىتىنى تارتتى.                                                                                                                      –تۇرسۇنگۈل دىگەن ھىلىقى ئايالنى بىلىسىزغۇ...-دەۋاتاتتى يىنىدا ئولتۇرغا ئايالغا. -ئۇئايال بەك تەماخور.ئۆتكەن ئايدائوغلىنىڭ تويى بولغانتى،ئىشىم چىقىپ قىلىپ بارالمىغانىدىم.بىر كۈنى يولدا ئۇچرىشىپ قالدۇق.نىمە دەيدۇ     دىمەمسىز؟-دىدى ئۇ.                                                                                                                          –نىمە دەيدۇ؟-سورىدى يىنىدىكى ئايالمۇ.                                                                                                                                              -تويغا كەلمىدىڭىزغۇ دەيدۇ..قاراڭە مۇشۇ گىپىدىنلا ئۇنىڭ مەندىن بىر نەرسە تەما قىلىۋاتقانلىقى چىقىپ تۇرۇپتۇ .                                                -زەپ تەماخور ئايالكەن.-دەپ گىپىنى تەستىقلىدى يىنىدىكى ئايال.سىمىز ئايال بولسا توختايدىغاندەك ئەمەس ئىدى.ئۇ  يىنىدىكى ئايالغا بىرىدە:«قاسىم دىگەن    كىشىچۇ بەك پىخسىق....».دىسە بىرىدە:«ئۇ كىشى ئۇنداق ...بۇ كىشى بۇنداق..»دەپ گەپ قىلىۋەردى.                                                                                                                 ئۇلارنىڭ قىلىۋاتقان گىپىنى ئاڭلىغان كىشىلەر بىر–بىرىگەقاراشتى.يگىتلەرنىڭمۇ ئاچچىقى كەلدى بولغاي ئۇلاردىن بىرسى پەس ئاۋازدا:                                                                                              -بۇ ماشىنىغا يامان غەيۋەتخورلار چىقىپقاپتۇ.-دىدى يىنىدىكى ئاغىنىسىگە.ئۇيىگىت سىمىز ئايالنى ئاڭلىمىدى دەپ ئويلىغانىدى،لىكىن ئۇئايال ئاڭلاپ قالدى.سىمىز ئايال ئارقىسىغا قاراپلا قاتتىق ئاۋازدا:                                                                                                                                                -غەيۋەت قىلساق ئۆزىمىز قىلدۇق .ساڭا نىمەئاقساقاللىق...-دىدى.مانا كۆرۈڭ باياتىن بىرى توختىماي غەيۋەت قىلىپ، مانا ئەمدىيەنە ئۇنىڭ ئاغزىدىن  چىقىۋاتقان گەپلەرنى يىگىتلەرمۇ بوش كەلمىدى. بايىقى يىگىت:                                                                                                                                                 -ئاقساقاللىق قىلسام نىمە بوپتۇ...ماشىنىدا سىلەرلا ئەمەس بىزمۇ بار.پەسرەك گەپ قىلسىڭىز بولىدىغۇ..غەيۋەت قىلىۋىرىدىكەن..چوپچوڭ تۇرۇپ غەيۋەت قىلىپ. -دىدى.ئايال توختىماستىن بالىنى تىللاۋەردى.يگىتمۇتوختاپ قالمىدى.ماشىنىدىكىلەرمۇ بەس –بەستە سۆز باشلاشتى:                                         -بولدى قىلىڭلار!...                                                                                                                                                                               -ھەي سىلەر كىچىك بولغاندىكىن توختاڭلار....                                                                                                                                             -سىلەرمۇ پەسرەك گەپ قىلساڭلار بولمامدۇ......                                                                                                                                           -چوڭ بولغاندىكىن غەيۋەت قىلسا بولمايدۇ –دە...                                                                                                                                        -دىگەندەك گەپلەرنى قىلىپ يىگىتنى ئاران تەستە توختاتتى.ئايال بولساتوتىمىغانىدى يولنىڭ يىرىمى تۈگەپ بولغانىدى.بۇ چاغدا ئاپتوبوس سول تەرىپى دۆڭلۈك،ئوڭ تەرىپى كىچىك ئۆستەڭ ،ئۆستەڭنىڭ ئۇتەرەپى يەنىلا دۆڭلۈك يولدا كىتىۋاتاتتى.شوپۇرمۇبىرتەرەپتىن ئۇلارغا گەپ قىلغاچ بىر تەرەپتىن ئاپتوبوس ھەيدەۋاتاتتى.تۇيۇقسىزئالدى تەرەپتىن بىر كىچىك ماشىنا كۆرندى.ئاپتوبوس سول تەرەپكە ئۆتۈپقالغانىدى.شوپۇر بۇنى كۆرۈپ،جىددى تورمۇز تۇتتى-دە،ئاپتوبوسنى ئوڭ ئوڭ تەرەپكەبۇرىدى.ئاپتوبوس توختىدى.ھەممەيلەن قورقۇپكەتكەنىدى،شۇڭا ماشىنا توختىشى بىلەن خىلى كۆپ كىشى يەرگە چۈشتى.ئاپتوبوس جىددىتورمۇزلانلىقدىن كەينى بىر چاقى يول ياقىسىدىكى تاشقا تىگىپ چاقىنىڭ يىلى چىقىپ كەتكەنىدى.بۇنىبىلىپ ھەممەيلەن ئاپتوبوستىن چۈشتى.شوپۇر ئۇلار غا قاراپ:                                                                                                                                                                              - ماشىنىدا ئولتۇرساڭلاربەك ئسسىپ كىتىسلەر.سىلەرئاۋۇ سۆگەت دەرىخى ئاستىغا بىرىپ تۇرغاچ تۇرۇڭلار.مەن ھازىرلاباشقا ماشىنىغا تىلفۇن قىلاي.-دەپ سول تەرەپتىكى بىر تۈپ يالغۇز سۆگەت دەرىخىنىكۆرسەتتى.ئۇ سۆگەت دەرىخى يىنىدا بىر لاي ئۆستەڭمۇ بار ئىدى.سۇ كۆپ بولغاچقائاستا- ئاستا ئاقماقتا ئىدى.                              
7 O0 ?9 W" L( n                                                                                     3                                                                                      
, ^/ J# s: s' L6 ^, L/ f  شوپۇردىن باشقا ھەممەيلەن ئامالسىز سۆگەت دەرىخى ئاستىغا بىرىپ تۇردۇق.ھاۋا ئوتتەك قىززىق بولسىمۇ،لىكىن بۇيەرخىلى سالقىنئىدى.بىز كىلىپ تۇرۇشىمىزغا:                                                                                                                                                                                        -ماشىنىغا نىمە بوپتۇ.-سورىدى ياشتاچوڭراقبىرئايال.                                                                                                                                                          -كەينى چاقى ئىتىلىپ كىتىپتۇ-دىدى بىرەيلەن.                                                                                                                                                                            -شوپۇر تۈزۈكرەك ھەيدىمەيچاقى  تىشىلىپ كەتكەن گەپ . ....-دىدىھىلىقى جىدەل چىقارغان سىمىز ئايال.                                                                                                                  -ھەممنى قىلغان سىز ماشىنىداجىدەلچىقارمىغان بولسىڭىز ئۇنداق ئىش يۈز بەرمىگەن بولاتتى –دىدى يەنەبىرەيلەن.                                                                                                                  -مەن جىدەل چىقىرىپتىمەنمۇ...-ئۇ ئايال يەنەسۆزلەشكە باشلىدى .-ھەممىنى قىلغان ئاشۇھارامزەدە...-دەپ ھىلقى بالىنى كۆرسەتتى.                                                                                             –كىم ھارەمزەدىكەن ...-دەپ ۋارقىرىدى يىگىتمۇ.ئۇلار ئوتتۇرسىدىكى جىدەل يەنە باشلاندى.ھەممەيلەن ئۇلار ئوتتۇرسىغا كىرىپجىدەلنى توختىتىش ئۈچۈن گەپ قىلماقتا ئىدى.لىكىن ئۇلار توختىمىدى.ئايالتوختىماستىن ئوغۇل بالىغا :                                                                                                               -سەن مىنى غەيۋەتخور دىمىسەڭ ،مەن سىنىتىللىمايىتتىم.-دەپ سۆزلەيىتتى.مەنمۇ ئۇلار ئارىسىغاكىرىپ ئۇلارنى توختىتىشقاتىرىشۋاتاتتىم.سىمىز ئايالنىڭ گەپلىرىدىن توىتايدىغاندەك ئەمەس ئىدى.                                                                                                                                               –ئاچا،بولدى قىلىڭ،سزغەيۋەت قىلىۋەرمىسىڭىز،ئۇبالىمۇ سىزگە گەپ قىلمايىتتى.-دىدىم ئۇئايالغا.سىمىز ئايال شۇ ھامانلا:                                                                                               -نىمە كارىڭىز ...-دەپ بىر ئىتتىرۋىدى پۇتۇم بىر نەرسىگە پۇتلىشىپ ئۆستەڭگە «پولتوڭڭىدە »چۈشۈپ كەتتىم.ھەر نىمە بولسا سۇئۈزۈشنى بىلىدىكەنمە يەنە كىلىپ  سۇ ئاستابولغاچقا مەن 5~6مىتىرچە ئىقىپلا قىرغاققا يىقىنلاشتىم.ئۈچ-تۆت كىشى قولۇمدىنتارتىپ چىقىرۋالدى. كىيىملىرىم ھۆل-ھۆل ھالدا سۆگەت ئاستىغاكەلدىم.سىمىز ئايال جىددىيلەشكەن ھالدا مەندىن:                                                                                                                                -ئۇكام بىر نىمە بولمىغانسىز؟-سورىدى.                                                                                                                                                     –ھىچنىمە بولمىدى.ئىسسىقتا ئەجەپسالقىنداپ قالدىم.-دىيىشىمگە ئۇئايال خىجىللىقتىن توختاپ قالدى.جىدەلمۇ شۇ ھامانتوختىدى.كۆڭلۈمدە :«سوغا چۈشۈپ كەتكىنىممۇ ئوبدان بوپتۇ...بولمىسا ئۇلار تىخىچەئۇرىشامدىكىن تاڭ»دىەەنلەرنى ئويلىدىم.                                                                                                                                                                        
                                                              4                                                                                                                                                      ئۇزاق ئۆتمەيلا يەنە بىرماشىنا يىتىپ كەلدى.بىز ئۇ ماشىنىغا چىقىپ ئولتۇردۇق.ھەممەيلەن جىممىدە ئولتۇرۇشتى   .كىيىملىرىمدىن بولسا تىىخىچە سۇتامچىۋاتاتتى. بايامقى شوپۇر بولسا ،ماشىنىنى ئاستا ھەيدىگەن پېتى  شەھەر تەرەپكە كېتىپ قالدى.                                                                     بىز يىزىغا يىتىپ كەلدۇق.ئاپتوبوستىن چۈشۈپتۇرۇشىمىزغا،تۇغقىنىمىزنىڭ ئوغلى ئۇچراپ قالدى .ئۇ مەن بىلەن كۆرۈشۈپ بولۇپتۇرۇشۇمغا:-كىيىملىرىڭىز ھۆل بولۇپ كىتىپتىغۇ؟-دىدى ئۇ.                                                                                                                                                                         –غەيۋەتنىڭ كۈچىدىن بولمامدۇ!؟-دىدىم مەن كۈلۈپتۇرۇپ.                                                                                                                       -    غەيۋەتنىڭكۈچىدىن....؟-ھەيران بولۇپ سورىدى ئۇ.                                                                                                                                 –ھەئە.-دىدىم مەن .                                                                                                                                                                                                  - سۆزلەپ بىرە.-دىدى ئۇ.   
   –يۈرە، ماڭغاچ سۆزلەپ   بىرەي .-دىدىم-دە ،ئۇنىڭ بىلەن يۈرۈپ كەتتىم.

نۇرلان

ھىكايە ياخشى يېزىلىپتۇ.
+ A2 F0 q$ b" F. nتەكلىپىم: ئىملاغا دىققەت قىلسىڭىز.

omak77

مەن ھىكايىغا بەك ئامراق جۇمۇ كۆپرەك يىزىپ تۇرارسىز ،

ھەمزە0903

پ  د ف  شەكىللىك   كىتاب  قىلپ   يوللىسىڭىز   بولمامدۇ   ....   !