يىگىتمەن

ئادىل10

    يىگىتمەن
                    (ساتېرا)
     (بىر ۋاپاسىز ئۇغۇلنىڭ ئىقرارى )
       ئابلىكىم مۇھەممەت ۋارىسى

كىچىك قېلىپ دادامدىن ،ئانام باققان يىگىتمەن،
ياغ ئىچىدە بۆرەكتەك،ئۆسكەن پاقلان يىگىتمەن،
ئۇيۇن دىسە پەمى بار،بەكمۇ چاققان يىگىتمەن،
ھىلىھەممۇ يانماستىن،ئويناۋاتقان يىگىتمەن،
كۆرسەم جاپا-مۇشەققەت،بەدەر قاچقان يىگىتمەن.

كىرگىنىمدە ئون بەشكە دادام كەتتى دۇنيادىن،
(بارغىنىدا ھاشارغا يىقىلغانمىش تىك ياردىن،)
ئىشقا چۈشتى ئورنىغا ئانام قالماي قاتاردىن،
يارىمايتتىم ئۆزگىگە ئۇقۇش،ئويناش،ياتاردىن،
شۇنچە دەرتنى ئانامغا توپلا ساتقان يىگىتمەن.

ياخشى ئۇقۇ دىسىمۇ قېچىپ يۈردۈم مەكتەپتىن،
بىزار ئىدىم تۇلىمۇ كىتاپ دىگەن‹‹ئەخلەت››تىن،
كىلەر ئىدىم مەكتەپكە قورقۇپ ئانام ئەخمەقتىن،
خۇشۇم كەتكەن ئىدى ھەم مۇئەللىمىم-ئەبلەختىن،
بىلىم دىگەن نىمەئۇ؟ئىچىم قاسقان يىگىتمەن.

ئويناپ يۈرۈپ ئاشۇنداق تىپىۋالدىم نۇرغۇن دوست،
تاماكىغا ئۇگەندىم،رۇمكا سۇقۇپ ئېيتتىم خوش...،
دەپمۇ كەتمەس بوپقالدىم ئانامنىمۇ ئەمدى پوش،
‹‹جاۋىلدىسا››گاھىدا يەپ قالىدۇ مەندىن مۇش،
نوچىلىقتا توختىماي داۋان ئاشقان يىگىتمەن.

قىمارغىمۇ ئۈگەندىم خېلى چوڭنى ئاتىمەن،
بەشيۈز يۈۋەن ئۇتتۇرسام ،يەنە مىڭنى قاتىمەن،
پۇل تۇگىسە ئۈيدىكى بارۇ-يوقنى ساتىمەن،
ئادەممىكىن دىمەڭلا بىر كىرەكسىز لاتىمەن،
ۋىجدانىنى كىر-قاسماق چىرماپ باسقان يىگىتمەن.

ئۆتمەكتە بۇ ياشلىقىم ئۇيۇن -ھەۋەس كەينىدە،
كىچىللىرى قاۋاقتا،سەھەر-كەچتە سەيلىدە،
پەس ھەۋەسكە مەجنۇنمەن،ئارزۇلۇرۇم لەيلىدە!
يەنەنىمە بولماقچى مەندەكلەرنىڭ مەيلىدە،
رەزىللىكنىڭ كەينىدىن ئىتتەك چاپقان يىگىتمەن.

ئۆيلەپ قويسام تۈزۈلۈپ قالارمىكىن دەپ ئانام،
ماڭا لايىق ئىزدەشكە چېپىپ يۈردى ھەر تامان،
بولغاچ مىنىڭ ئەھۋالىم جامائەتكە بەك ئايان،
ئوتتۇز ئۆيگە دۇقۇرۇپ بىر قىز تاپتى ئۇئاران،
ئۇيۇن بىلىپ بۇنىمۇ ئۇزۇم ئاتقان يىگىتمەن.

تويمۇ بولدى كۆپ ئۆتمەي مىجەزىمىز قاملاشتى،
خوتۇن بولدى خۇجايىن ئۆيدە ئىشلار ئالماشتى،
ئانام چاپار ھەممىگە ئارام ئېلىش ياتلاشتى،
(ئانامدىغۇ غىڭ-پىڭ يوق،خۇلۇم-خوشنا قاقشاشتى)،
خوتۇنىنى مەن شۇنداق ياخشى باققان يىگىتمەن.

ئانام تۇرۇپ سەھەردە ھويلا-ئارام سۈپۈرەر،
تاماق ئىتىپ، نان يېقىپ ئالدىمىزغا ئىپ كىرەر،
ئاندىن كىيىن ئەمگەككە-ئېتىزلىققا يۈگۈرەر،
بەس سالسا گەر خوتۇنغا ئاۋازىم شاش گۆكىرەر،
شۇ خۇيۇمدىن خوتۇنغا بەكمۇ ياققان يىگىتمەن.

ۋاپاسىز دەپ ئات قۇيۇپ ماڭا كايىپ يۈرمەڭلار،
ئادەممۇ سەن؟.. دەپ سۇئال قۇيۇپ قاپاق تۈرمەڭلار،
گۇمان قىلىپ ئەقلىمدىن مەسخىرىلك كۈلمەڭلار،
بۇلار يېرىم شۇنچىلىك ،ماڭا كۆڭۈل بۆلمەڭلار،
ئادىمىيلىك خۇلقۇمنى دارغا ئاسقان يىگىتمەن.
       
       
مەنبە:باشقىلار

زەپەر

راستىنلا تەربىيەۋىي ئەھمىيتى ناھايتى زوركەن . رەخمەت سىزگە .

saba007

ياخشى يېزىلغان ساتىرا ئىكەن.......