ئاددىي ھېكايە……
ئون ياشقا كىرگەن بالا ، تۇغۇلغان كۈنىدە ……
بالا دادىسىغا دەپتۇ： -دا دا،مىنىڭ يىگىرمە ياش تۇغۇلغان كۈنۈمدە،ماڭا ئىككى يۈزمىڭ دوللار سوۋغا قىلامسەن؟ دادا： -چاتاق يوق،چوقۇم بېرىمەن .
بالا شۇنداق خوشال بولۇپ كېتىپتۇ…… ئون يىل ئۆتۈپتۇ، بالا يىگىرمە ياشقا كىرگەن كۈنى……
بالا： -ئون يىل ئاۋۋالقى ۋەدەڭ ئېسىڭدىمۇ؟
دادا بىشىنى لىڭشىتىپتۇ ھەم بالىغا بىر كىتاپ سوۋغا قىلىپتۇ……
بالىنىڭ قاتتىق ئاچچىقى كېلىپتۇ، ئاپىسىنىڭ توسىشىغا پەرۋا قىلماي،كىتاپنى ئېلىپ،ئىشىكنى جاڭ قىلىپ يىپىپ چىقىپ كېتىپتۇ……
بالا ئۆيدىن چىقىپ كەتكەن پىتى قايتا ئۆيگە قايتىپ كەلمەپتۇ، ھەتتا ئاتا ئانىسىغا تېلىفونمۇ قىلماپتۇ……
بالا قىرىق ياشقا كىرگەندە، چوڭ بايغا ئايلىنىپتۇ، چوڭ سودىلارنى قىلىدىغان پۇلدارغا ئايلىنپتۇ ……
بىر كۈنى ئاپىسى بالىغا تېلىفون قىلىپتۇ：
- بالام، سەن ھازىر چوڭ باي بولدۇڭ……
داداڭنىڭ پۇلىغىمۇ موھتاج ئەمەس،بىراق داداڭ ھازىر سەكراتتا،ئۇ ساڭا بەك موھتاج -دەپتۇ……
بالا دەرھال ئۆيگە قايتىپتۇ……ئاپىسى شۇنداق قېرىپ كەتكەن،دادىسى كارىۋاتتا ھالسىز ياتقان ئىكەن،دادا بالىنى كۆرۈپ ،ئۇنىڭ قوللىرىنى چىڭ تۇتۇپ،ئۇنىڭغا ئاستا دەپتۇ：
-بالام،سەن يىگىرمە يىشىڭدا ،كىتاپنى بەرسەم خاپا بولۇپ چىقىپ كەتتىڭ……
ئەمەلىيەتتە مەن ئىككى يۈزمىڭ دوللارنى چىكىنى كىتاپ ئىچىگە قىستۇرۇپ قويغان……، پەقەت سىنىڭ كىتاپنى ئوقۇغان چاغدا ،چەكنى كۆرۈپ،باشقىدىن خوشال بولۇشۇڭنى ئويلىغانتىم……
مىنى كەچۈر……مەن……
دادا جان ئۈزۈپتۇ……
ئوغۇل قاتتىق پۇشايمان قىلىپتۇ،چۈنكى ئۇ كىتاپنى ئېچىپمۇ باقماي تاشلىۋىتىپتىكەن……
بالا دادا مۇھەببىتىڭ بەك ئۇلۇغ ئىكەنلىكىنى تونۇپ يەتكەندە،ئەمدى دادىسى بىلەن دىدارلاشقاندا،ئۇنىڭدىن ئايرلىپ قالغانلىقىنى بىلىپ، قاتتىق ئازاپلىنىپتۇ……
ئاتا ئۇلۇغ ئىنساندۇر…… بۇ ھېكايە بىزگە شۇنى ئۇقتۇرىدىكىن…： ئەگەر بىرەر يەردىن كىتاپ تېپىۋالسىڭىز،تولۇق،ئالدىرماي ۋاراقلاپ بېقىڭ،ئىچىدىن ئىككى يۈزمىڭ دوللارنىڭ چېكى چىقىپ قېلىشى مۇمكىن！！
بالا شۇنداق خوشال بولۇپ كېتىپتۇ…… ئون يىل ئۆتۈپتۇ، بالا يىگىرمە ياشقا كىرگەن كۈنى……
بالا： -ئون يىل ئاۋۋالقى ۋەدەڭ ئېسىڭدىمۇ؟
دادا بىشىنى لىڭشىتىپتۇ ھەم بالىغا بىر كىتاپ سوۋغا قىلىپتۇ……
بالىنىڭ قاتتىق ئاچچىقى كېلىپتۇ، ئاپىسىنىڭ توسىشىغا پەرۋا قىلماي،كىتاپنى ئېلىپ،ئىشىكنى جاڭ قىلىپ يىپىپ چىقىپ كېتىپتۇ……
بالا ئۆيدىن چىقىپ كەتكەن پىتى قايتا ئۆيگە قايتىپ كەلمەپتۇ، ھەتتا ئاتا ئانىسىغا تېلىفونمۇ قىلماپتۇ……
بالا قىرىق ياشقا كىرگەندە، چوڭ بايغا ئايلىنىپتۇ، چوڭ سودىلارنى قىلىدىغان پۇلدارغا ئايلىنپتۇ ……
بىر كۈنى ئاپىسى بالىغا تېلىفون قىلىپتۇ：
- بالام، سەن ھازىر چوڭ باي بولدۇڭ……
داداڭنىڭ پۇلىغىمۇ موھتاج ئەمەس،بىراق داداڭ ھازىر سەكراتتا،ئۇ ساڭا بەك موھتاج -دەپتۇ……
بالا دەرھال ئۆيگە قايتىپتۇ……ئاپىسى شۇنداق قېرىپ كەتكەن،دادىسى كارىۋاتتا ھالسىز ياتقان ئىكەن،دادا بالىنى كۆرۈپ ،ئۇنىڭ قوللىرىنى چىڭ تۇتۇپ،ئۇنىڭغا ئاستا دەپتۇ：
-بالام،سەن يىگىرمە يىشىڭدا ،كىتاپنى بەرسەم خاپا بولۇپ چىقىپ كەتتىڭ……
ئەمەلىيەتتە مەن ئىككى يۈزمىڭ دوللارنى چىكىنى كىتاپ ئىچىگە قىستۇرۇپ قويغان……، پەقەت سىنىڭ كىتاپنى ئوقۇغان چاغدا ،چەكنى كۆرۈپ،باشقىدىن خوشال بولۇشۇڭنى ئويلىغانتىم……
مىنى كەچۈر……مەن……
دادا جان ئۈزۈپتۇ……
ئوغۇل قاتتىق پۇشايمان قىلىپتۇ،چۈنكى ئۇ كىتاپنى ئېچىپمۇ باقماي تاشلىۋىتىپتىكەن……
بالا دادا مۇھەببىتىڭ بەك ئۇلۇغ ئىكەنلىكىنى تونۇپ يەتكەندە،ئەمدى دادىسى بىلەن دىدارلاشقاندا،ئۇنىڭدىن ئايرلىپ قالغانلىقىنى بىلىپ، قاتتىق ئازاپلىنىپتۇ……
ئاتا ئۇلۇغ ئىنساندۇر…… بۇ ھېكايە بىزگە شۇنى ئۇقتۇرىدىكىن…： ئەگەر بىرەر يەردىن كىتاپ تېپىۋالسىڭىز،تولۇق،ئالدىرماي ۋاراقلاپ بېقىڭ،ئىچىدىن ئىككى يۈزمىڭ دوللارنىڭ چېكى چىقىپ قېلىشى مۇمكىن！！
