روبائىيات__[ئابدۇشۈكۈرمۇھەممەتئىمىن] [ئۇلانما كۆچۈرۈش]

ھاياتنىڭ جەبرىسى بىر يان، زەپەرنىڭ پىتنىسى بىر يان،
بولۇر ھەتتاكى شەيتانمۇ بېغىڭ پۈتكەن چېغى مېھمان.
قوشۇلماس نۇر ھايات شامىڭغا لوقمان يا ئىبىنسىنا،
بىراق غالىپ ئۆزۈڭ بولسا ئەقىل ھەم جۈرئىتىڭ سۇلتان.

خىيانەت قەلبىگە سىڭگەن كىشى دەسلەپ دىيانەتتىن،
ئىناۋەت ئىزدىگەي سۆزلەپ ھامان بىز ئاز ھىدايەتتىن.
خىيانەتكار قۇتۇلماس ئاقىۋەت مۇنداق قىيامەتتىن:
ئۇڭا يەرمۇ،سامامۇ كۆرسىتەر شۇنداق خىيانەتتىن...

"رۇبائىات" نى ئەينى چاغلاردا بىر نەچچە قېتىم ئوقۇغان ئىدىم.ھازىر ماڭا يەنىلا يېڭى بىلىندى.ئەينى ۋاقىتتا مەناسىنى ھازىرقىدەك چوڭقۇر ھېس قىلىپ كېتەلمەپتىكەنمەن.
بۇ يازمىنى ئاخىرىدا   ئەزىز ھېيت كۈن تەھرىرلىگەن. ۋاقتى  2012-5-22 03:16  

«رۇبائىات» نىڭ تۇنجى مۇھەرىرلىكىنى نۇرمەھەمەت ئېركى قىلغان.قەشقەر ئۇيغۇر نەشىرياتى تەرپىدىن نەشىر قىلىنغان.مەرھۇم ئابدۇشكۇر مۇھەمەد ئىمىننىڭ 1982-يىلغىچە يازغان رۇبائىلىرى كىرگۈزۈلگەن.ئۇيغۇر كىتاپچىلىقىدىكى تۇنجى رۇبائىلار توپلىمى بولۇپ قالماي ئەينى ۋاقىتتا خېلى تەسىر قوزغىغان.

     بارخان ئەپەندىنىڭ بۇ تېمىنى يوللىغىنى كاتتا ئىش بوپتۇ.

ئەسسالامۇئەلەيكۇم ئېزىز ھېيت كۈن

    ئۆزىنىڭ تەرمەچلىرى بىلەنلا بولۇپ كېتىش،  كىلاسسكلارنىڭ ئەسەرلىرىنى ئۇقۇرمەنلەرگە سۇنۇش خالىسلىقىمىزنى يوقۇتۇپ، ئەجداتلارغا يۈز كېلەلمەسلىك ئازابلىرىغا دۇچار قىلىپ قويىدىكەن...  شۇڭا ئازراق بولسىمۇ ئەھمىيەتلىك ئىش قىلىپ قوياي دىدىم.

   ئىلاھىم، ئۇلۇغلارنى كۆتۈرۈش ھەممىمىزنىڭ پەزىلىتى بولغاي  

101
سېنىڭ جادۇ كۆزۈڭنىڭ تۇتقىنى بوپ مەن يوقالغانمەن،
ئۆزۈمنى ئاختۇرۇپ تاپسام چېچەك بولستانغا تولغانمەن.
تەقەززا ئەيلىمەس بۇلبۇل كەبى قەلبىم قەپەزگاھنى،
قىزىلگۈل دەپ تىكەنلەر دەستىدىن قانغا بويالغانمەن.

102
كۆڭۈلنىڭ تارلىقىدىن بىنەزەر قالغانغا يىغلامسەن،
ۋەيا بىئارلىقىڭدىن خۇش نەزەر بىركىمنى تىللامسەن.
ئەقىلنىڭ كورلىقىدىن كۆرمىدىڭ ئۆزنى ئۆزۈڭدىن ھېچ،
چېكىپ ھەسرەت ھەمىشە باشقىلارغا پەندى ئىلھامسەن؟!

103
نۇمۇستار زارلىماق، سۆيگىن ھاياتنى لەززىتى بىرلە،
ئۆمۈر قامۇسىنى توشقۇز ھەقىقەت ئىبرەتى بىرلە.
غەزەللەر يازمىساڭ مەيلى ۋەزىن،مىسرا، رېتى بىرلە،
تەپەككۇر گەنجىنى يىغقىن"روبائىيات" ئېتى بىرلە.

104
ھايات چەكلىكلىكىدىن بىلگىن،ئۇنى ھەر كۈندە بىر ئەسلە،
شامالغا سالما ئۆمرۈڭنى "ئوزۇق توپلا" "ئوتۇن كەسلە".
ئۆمۈرنىڭ قىممىتىنى ئۆلچىگەي ئەلگە قوشار تۆھپەڭ،
پۈتۈن ئەجرىڭ بىلەن ئەل مەختىگە شەربەتنى پەيۋەسلە.

105
مەگەر سەن خالىساڭ جانان، ۋۇجۇدۇمنى دۇتار ئەيلە،
يۈرەك رىشتىمنى چەكمەككە كۆڭۈلدىن ئىختىيار ئەيلە.
سېنىڭ ساز بىرلە ناخشاڭدا گۈزەل قەلبىڭ نىگار ئولسۇن،
چىمەن جىسمىڭنى قەلبىمگە ئۆمۈرلۈك رۇزىغار ئەيلە.

106
نە قىسمەتلەر بېشىڭغا يەتسىمۇ قىسمەتكە زار ئەتمە،
مەگەر ئامەت ساڭا يەتسە، كىشىنى ئىنتىزار ئەتمە.
نە كۈلپەت ئىنتىزار بولماق، نە خارلىق نالە-زار قىلماق،
بىمەنە قايغۇ-شادلىققا كىشىلىكنى بىزار ئەتمە!

107
ساداقەت ئەھلىدىن ئۆزگە كىشىلەردىن ۋاپا كۈتمە،
ئۇنىڭدىن بىۋاپا ئالەمنى ئوڭشارغا داۋا كۈتمە.
پەلەكنىڭ شوتىسى تولغان ۋاپاسىز پەللە، ئادەتكە،
ۋاپاسىز، قەلبى ناپاكتىن ۋاپا ئەھدىن يانا كۈتمە.

108
جاھان مەشغۇلى ھەركەتتە، ئۆلۈممۇ مۇتلەق ھەركەتتە،
ساۋاپ شۆھرىتىنىڭ پۈتمەس قاراپ تۇرساڭ بىكار چەتتە.
ئۆلۈمگە يىغلىغاندىن يىغلىغىن بىھۇدە ئۆمرۈڭگە،
ۋاقىت دۇردانىنى چەيلەپ ئۆمۈر ئۆتكۈزمە غەپلەتتە.

109
گۈزەللىك بىر سەپەر گويا، قونالغۇ ئەقلۇ-ئىدراكتا،
مۇھەببەت مەھلىيا بىر ھېس، ئاڭا شاھىد ساداقەتتە.
جاھاننىڭ سەيلىسى بىرلە ئۆمۈرنىڭ تەجرىبى شۇكى:
ئۈمىد قايغۇغا يولداشكىم، تۇرار ئەندىشە راھەتتە.

110
سالامەتلىك-سائادەتلىك، يەنە ئەل سۆيسە ھۆرمەتتە،
سانالماس بىنەزەرلىك قۇت، يۈرۈپتۇ كەڭ مەئىشەتتە.
خالايىق رەھمىتى بىر تەخت، بىراق ئۇ ئەجرىسىز پۈتمەس،
بۇ تەختىڭ ئاچقۇچىن سورساڭ: تۇرار ئول ئىزگۈ خىسلەتتە.

داۋامىنى كۈتىۋاتىمەن..... ھەممىسىنى بىر يىغىپ PDF كە ئايلاندۇرۇپ قوياي ..... قولىڭىزغا دەرت كەلمىسۇن.....

111
جاھالەت بىر خۇنۇك تونكى، ئۇنىڭ تۈن پەردى غەپلەتتە،
بۇ غەپلەت بىر چۈشەكەشكى، ئۇنىڭ ھەر ئەۋجى دەھشەتتە،
نادان-كاجلىق تۈپەيلى پىتنە،بۆھتان، رەشك-ھەسەت قاينار،
ئاڭا ئەل ئاشىقى قاقشار كۆرۈپ بۇ ھالنى ھەسرەتتە.

112
شېئىر شوھرەت ئەمەس، ئەمگەك-ساپاسى ھېس ۋە ئىدراكتا،
سىياقىڭ قانلچىلىك بولسا كۆرۈنگەي سۆزدە ئەينەكتە.
تەپەككۇر كانىنى قازماي، تەسەۋۋۇر تىكلىمەك مۈشكۈل،
جاۋاھىر تاپقىلى بولغاي كۆڭۈل كەڭ بولسا كۆكرەكتە.

113
شىجائەت بولمىسا سوققان يۈرەك گۆش خۇددى كۆكرەكتە،
جاسارەت بولمىسا قالغاي نىيەت چۈش شەكلى ئىدراكتا،
گۈزەل ئىدراكتا كۈچ بەرگەن جاسارەت بۈركۈتى گويا،
ئۇنىڭسىز بولمىغاي بەرپا گۈزەل بىر سەمرە ئادەتتە.

114
زامان كۈلگەي ماكان قەيسەرلىرى گەر ئىزدىسە چارە،
زامان قىلسا جۇدۇن-بولغاي پاراسەت باغى مىڭ پارە،
ئۇنىڭ غۇربەت بالاسى كاج، تېپىلماس ھېچ ئاڭا تىلماچ،
نەچارە: چارىسىز ھەر چارىسىدا بولسا بىچارە!

115
زامان مۇھتاج زەكىلەرگە زەكىلەر كانى ئەل ئىچرە،
زەكى ئېيتۇر: زەكىنىڭمۇ چۈشەنسەڭ جانى ئەل ئىچرە.
مەگەر ئەل بولمىسا قايدىن ئىلىم مۇخلىسلىرى چىقسۇن،
گۈزەل دەۋرانىنىڭ ھەتتا چېچەك بوستانى ئەل ئىچرە.

116
جاھان خۇرشىدلىرى يەتمەس سېنىڭ فىردەۋسى رەڭگىڭگە،
نىچۈن سەن بولمىدىڭ دەرمان مېنىڭ بىمارى دەردىمگە.
چېلىپ ئىشقىڭدا مەن دۇتار، ئۈزۈلدى تارىسى ئاخىر،
كۈلۈپ بىر باقمىدىڭ جانان مېنىڭ دۇنياچە ئەجرىمگە.

117
جامالىڭسىز قىلالماس ھېچ ۋىسال سىنەمنى خۇرسەندە،
لېۋىڭنىڭ "جامى"دىن ئۆزگە نە قىلسۇن مەي قەدەھ مەندە،
كۆزۈڭ شەھلاسىنى كۈن-تۈن نىجاتلىق قۇتبى بىلدىم يار،
نەھاجەت ئۆزگە ۋىسالى، ھەممە تەل تۇرسا بىر سەندە.

118
كۆزۈڭگە تەلمۈرۈپمەن يار، بەسىرلىك يەتكۈچە كۆزگە،
يۈزۈڭگە تەلپۈنۈپمەن تا سېرىقلىق يەتكۈچە يۈزگە.
ۋاقىتنىڭ قۇشلىرى پەرۋاز ئېتىپ باشىمغا ئاق چاشتى،
ئەسىر بوپ ئۆتتى بۇ ئۆمرۈم سۆيۈش ناملىق شۇ بىر سۆزگە.

119
سابا يىغلايدۇ ئاھ ئېيتسام چىدالماي نالە-زارىمغا،
زىمىن تەۋرەيدۇ داد ئېيتسام مېنىڭ مۇڭلۇق قارارىمغا.
يۈرۈپمەن بىپايان يوللار ئارا سەركەشتە دەرۋىشتەك،
بىلەلمەسمەن نەسبى تەقدىرىم قايغا بارارىمغا.

120
ئايا دىلبەر نەھەددىمدۇر ساڭا قەلبىمنى بەرمەسكە،
كۆڭۈل ساھىلىغا چاچقان ئۇرۇق-دانىڭنى تەرمەسكە،
ساداقەت-ئەسلى شەيدالىق-ئۆزىن ياتقا بەخىش ئەتكەن،
بىلىپ تۇرغان چېغىمدا قايتىدىن ئالەمگە كەلمەسكە؟!

ئۆلگە:

جاھالەت بىر خۇنۇك تونكى، ئۇنىڭ تۈن پەردى غەپلەتتە،
بۇ غەپلەت بىر چۈشەكەشكى، ئۇنىڭ ھەر ئەۋجى دەھشەتتە،
نادان-كاجلىق تۈپەيلى پىتنە،بۆھتان، رەشك-ھەسەت قاينار،
ئاڭا ئەل ئاشىقى قاقشار كۆرۈپ بۇ ھالنى ھەسرەتتە.

جاھان خۇرشىدلىرى يەتمەس سېنىڭ فىردەۋسى رەڭگىڭگە،
نىچۈن سەن بولمىدىڭ دەرمان مېنىڭ بىمارى دەردىمگە.
چېلىپ ئىشقىڭدا مەن دۇتار، ئۈزۈلدى تارىسى ئاخىر،
كۈلۈپ بىر باقمىدىڭ جانان مېنىڭ دۇنياچە ئەجرىمگە.

121
نە قانغاي گۈلگە بىر باغۋەن ئۆمۈرلەپ گۈل بىلەن يۈرسە،
قانائەت قايدا بۇلبۇلدا چىمەندە بىر ئۆمۈر سۈرسە،
قارا ساچىڭغا كۈن-تۈن تەلمۈرۈپ باقساممۇ باققۇم بار،
ئارامىم شول: كۆزۈم جادۇ كۆزۈڭنىڭ جامىغا كىرسە.

122
ئىشەنمە رەشكى-غەيۋەتتىن ساڭا كىم سوۋغا كەلتۈرسە،
نە چارەڭ بىر كۈنى تۆھمەت بىلەن ئول دوغا كەلتۈرسە،
پەلەك بىر چەرخى ھادىستۇر، تەپەككۇر تەختى تەمكىنلىك،
ۋاقىت سايياتىنى ئەقلىڭ دېرەكلەپ ئوۋغا كەلتۈرسە.

123
پىداكارلىقتا مەن-مەندە، ئۆزەڭنى دالدىغا تارتماي،
قۇسۇر يۈز بەرسە مەن-مەندە، گۇناھنى ئۆزگىگە ئارتماي،
ھالاۋەتتە دېمە مەن-مەن، ياراشماس مەرتكە مەنمەنلىك،
نەزەر سال شۇنچە مەنمەنلەر ياتار تار قەبرىدىن ئارتماي.

124
كىتابەتتىن ئىلىم تاپقىن، ھاياتتىن تەلىم ئال تىنماي،
ئۆمۈر دەرياسىنىڭ تەكتى چۈشەنسەڭ ئۈنچىگە ئەڭ باي.
ئىلىم گەر ئاشىقىڭ بولسا بەئەينى بىر تۇلۇن ئايدەك،
كۆرۈنگەي بولسا دىل ئۆتكۈر مىسالى قەترىدە ئول ئاي.

125
ۋەتەننىڭ گۈل بىناسىغا ئاتاپ ئۆمرۈڭنى زەر خىش قوي،
خالايىق ئىستىگىن ئاقلاپ ئىلىم سۆي، ئەمدى ئۇيقۇڭ قوي،
چېلىش تۇلپارلىرى كىشنەر جاسارەت ئەھلى مىنسۇن دەپ،
تۈمەنمىڭ ئارغىماق بىرلە ئۇلۇغ مەنزىلگە چامدام قوي.

126
بۇ ھىجرەت بۇلبۇلىنى كۆز يېشى سەلەپى غەرق ئەتتى،
جاھان چاقماقلىرىدا چاقمىقى ئەبغانى بەرق ئەتتى،
ئۆكۈنگەن بىرلە ئالەم لەۋزە قىپ شەپقەت ئاتا قىلماس،
چۈشەن، ھەسرەت ۋە شادلىقتىن جاھان ئايلانما چەرخ ئەتتى.

127
نەپەس سۈرمەكلىكىم مۈشكۈل ئۇنىڭدىن بولسا جان خالى،
ئەسىر قىلغاچ مېنى ئىككى قېشىنىڭ ئورتىدا خالى،
مېنىڭدەك خالى مەپتۇنغا نەزەر سالغايمۇ مەغرۇر ئاي،
نە مۇمكىن ئېيتقىلى دىل سىرلىرىن، ئۇ تۇرسىمۇ خالى.

128
شەپەق ھۆسنىڭدە نەقشەيلە پەرىشان روزىگارىمنى،
چېچەك شەبنەم بىلەن گۈل قىل مېنىڭ سۇلغان نىگارىمنى.
كۆڭۈل رىشتەم بىلەن ئەشتىم سېنى كۈيلەشكە دىل تارى،
سېنىڭ شەنىڭگە ياندۇردۇم يىگانە شامى بارىمنى.

129
سەھەرنىڭ نەي ساداسىدەك ئىشتتىم نازۇ-خۇلقىڭنى،
تۇرۇپ قالدىم كۆرۈپ گۈلزار ئارا توز ئەينى تۇرقۇڭنى،
قېشىڭنى ئوينۇتۇپ ئۆتتۈڭ، بېشىمغا مىڭ ساداق تۆكتۈڭ،
سىلارمەن قايسى چاغ جانان سېنىڭ سۇمبۇلچە زۇلفىڭنى.

130
پىراقىڭ تەننى شام قىلدى، يېشىم ئەسلەتتى توپاننى،
تاراملاپ تولدۇرۇر بۇ شام مېنىڭ سىنەمدە شامداننى،
سېغىنچىڭ ئاقىۋەت ئىستەك سىياسىگە قوشۇپ قانىم،
ۋۇجۇدۇمغا خىتاپ قىلدى: ئېلىپ ياز دەپ قەلەمداننى.

بۇ يازمىنى ئاخىرىدا   muhammadbarhan تەھرىرلىگەن. ۋاقتى  2012-5-23 14:14  

ئۆلگە:

پىداكارلىقتا مەن-مەندە، ئۆزەڭنى دالدىغا تارتماي،
قۇسۇر يۈز بەرسە مەن-مەندە، گۇناھنى ئۆزگىگە ئارتماي،
ھالاۋەتتە دېمە مەن-مەن، ياراشماس مەرتكە مەنمەنلىك،
نەزەر سال شۇنچە مەنمەنلەر ياتار تار قەبرىدىن ئارتماي.

كىتابەتتىن ئىلىم تاپقىن، ھاياتتىن تەلىم ئال تىنماي،
ئۆمۈر دەرياسىنىڭ تەكتى چۈشەنسەڭ ئۈنچىگە ئەڭ باي.
ئىلىم گەر ئاشىقىڭ بولسا بەئەينى بىر تۇلۇن ئايدەك،
كۆرۈنگەي بولسا دىل ئۆتكۈر مىسالى قەترىدە ئول ئاي.

ۋەتەننىڭ گۈل بىناسىغا ئاتاپ ئۆمرۈڭنى زەر خىش قوي،
خالايىق ئىستىگىن ئاقلاپ ئىلىم سۆي، ئەمدى ئۇيقۇڭ قوي،
چېلىش تۇلپارلىرى كىشنەر جاسارەت ئەھلى مىنسۇن دەپ،
تۈمەنمىڭ ئارغىماق بىرلە ئۇلۇغ مەنزىلگە چامدام قوي.

131
تاماخورلۇق خۇنۇك ئىللەت، ئۇنىڭدىن سورما ۋىجداننى،
كۆزىنىڭ ئاچلىقى ھەتتا گۆرۈگە تاشلىغاي جاننى،
تامادىن مۇددىئا پۈتمەس، تاماخور نەپسى بىر تويماس،
ئۇنىڭدىن قايسى ئىللەت زور يوقاتقان قەدرى ئىنساننى؟!

132
پەرى پەرۋىش ئىتىپ دىل كۆكتە پەيدەك قىلدى پەرۋازنى،
گۇلاب سۇندى گۈلى بۇلبۇلغا ئەيلەپ گۈلچى گۈلنارنى،
شۇدەم ئەبغان بولۇپ پىنھان، ۋىسالىڭ زەۋقى ئايانكىم،
نەھاجەت ساز، سەنەم سىنەمدە چالغاچ رىشتە ئاۋازنى.

133
قەدەھ ئال دانىشىم، ئىچكىل بۇدەم شادلىق گۇلابىنى،
راۋان قىلدىڭ ئىلىمنىڭ بەھرىگە زېھنىڭ كارابىنى.
تەپەككۇر كۈلكىسى يۈكسەك ئاڭا ھېچبىر زەپەر يەتمەس،
سېنى قۇتلار جاھان تىلسىملىرى تاشلاپ نىقابىنى.

134
تىرىش ئوغلان،تىرىش-تىرماس، ئەجىرسىز كۈتمە ئامەتنى،
زەپەر مەغرۇر مەلىكە ھېچقاچان سۆيمەيدۇ نامەرتنى،
ھايات دەريا تېگىدە لۆجىلەر چۆكتۈرگىلى قەستلەر،
كۈپۈكتىن ئىزدىمە گۈلشەن، قانائەتتىن سائادەتنى...

135
گۈزەلنىڭ چاچلىرى دەريا-ئېقىتقان نەچچە سۇلتاننى،
چىرايى كۆركىلىك شەمئى-تۇتاتقان مىڭچە پەرۋاننى،
چۈشەن بوينىدىكى مارجان-شېھىد-شەيدايىلار باشى،
لېۋىنىڭ شەرتى قەستلەيدۇ بۇ تەندىن ئالغىلى جاننى.

136
لېۋىڭ شەربەتمۇ يا ئوغا، يوقاتتى ھۇش قارارىمنى،
كۆزۈڭ تىلسىممۇ يا جادۇ قارام قىلدى باھارىمنى،
چېچىڭنىڭ لەشكىرى گويا پىكىر شاھىمنى مات قىلدى،
سېنىڭدىن ئۆزگە قاي قۇدرەت يېشىلدۈرگەي خۇمارىمنى.

137
ئەجىر-ئەمگەك بىلەن شۆھرەت تاپار ئادەم قېرى-ياشى،
دەقىقنىڭ ۋەزنى ئالتۇندۇر نەسىپ گەر بولسا يۈز ياشى،
ھەۋەس گويا ۋاقىتنىڭ قەستىدە يۈرگەن قاراقچىدۇر،
پۈچەك ئۆتكۈزمە ۋاقتىڭنى سېنى قىستايدۇ كۆز ياشى.

138
نە دۆلەت ئىشتىياقىمدۇر،ماڭا تۇغقان دىيار ياخشى،
نە راھەت زەۋقى رايىمدۇر، ماڭا مەشغۇلى كار ياخشى،
دىيارىڭ گەر گۈلۈستان بولسا ئۇندا راھىتىڭ ھازىر،
خىيال سەيلانىسىدىن ئەجرى-ئەمگەك بەرقارار ياخشى.

139
تەن كىرەر تۇپراق لەھەتكە، نام قالۇر ئەفكار ئارا،
ئۆتسە ئۆمرۈڭ ياخشىلىقسىز مەڭگۈلۈك روھىڭ يارا،
بۇ ھايات بىر ئىمتىھان: باغۋەن، زىيانكەش ئايرىلۇر،
ئۆزگىگە قويساڭ توزاق، كۈتكەي سېنى يۇچۇن ئورا.

140
بىغۇبار ھۆسنۈم دېسەڭ ھەر تاڭدا ئەينەككە قارا،
بىغۇبار قەلبىم دېسەڭ ئەل شەنىگە سۈرمە قارا،
ئەل ئىچى ھېكمەتلى ئەينەك، ئۇندا ئايان سۆرىتىڭ،
نەيلىمەك رەڭگىڭگە ئەكسەر بولسا گەر قەلبىڭ قارا.

141
مىڭ تۈمەن خىل ھادىسە چەكسىز جاھان دەرگاھىدا،
ئېچىلار كۆركەم چېچەك كۈندەش بېغىدا گاھىدا.
چىن گۈزەللىكنى كۆرۈپ ئىنكار قىلالمايدۇ كىشى،
زەر چېچىپ تۇرغاچ ھەقىقەت كەڭ نەزەر ئاگاھىدا.

142
ئەگمىدىم سېرىن شېخىنى زوق بىلەن تاڭ ۋاختىدا،
تەلمۈرۈپ باقتىم چېچەككە خۇددى كۈتكەندەك نىدا،
مايسىلار ئۈستىدە قاپتۇ تۈنكى سۆھبەتنىڭ ئىزى،
ئاقتى مەڭزىمگە يېشىم سىما بولۇپ كۆزدىن جۇدا.

143
گۈل ئرچىلماس گۈلگە گۈل دەۋران باھارنىڭ بولمىسا،
سايرىسا بۇلبۇل كەبى گۈل ئىختىيارىڭ بولمىسا،
زىننەت ھەم تىلەش بىلەن شۆھرەت ساڭا بولماس رەپىق،
قايغۇ يا شادلىققا تۇتقان پەخرۇ، ئارىڭ بولمىسا.

144
تاڭ بېقىپ سالدىم تورۇمنى نەزمىلەر ئوكيانىغا،
يا مۇيەسسەر مەن بېلىققا ياكى مارجان كانىغا،
كىم بىلۇر قۇمرىغا بەنت بولغان دىۋە قەھرى بىلەن،
چاڭ سالۇر ياقامغا ئول قايتىپ كېلىپ دەرمانىغا.

145
ئاي پەرىم نازدىن ئەقىلنىڭ تەڭپۇڭىنى پۇزدىلا،
خۇددى چولپاندەك ساما يۇلتۇزلىرىدىن ئۈزدىلا،
تاڭ بىلەن كۈلگەن پۈرەكنىڭ گۈلى رەنا دەستىنى،
يا بىلىپ-بىلمەي پېقىرنىڭ ئىلكىگە تۇتقۇزدىلا.

146
گۈل گۈزەل،گۈلشەن گۈزەل، باغۋەن دىلى ئۇندىن يانا،
گۈل-چېچەككە كېپىنەكلەر سەيلىگە باغۋەن پاناھ،
خۇددى گۈللەر تەڭرىسىدەك ئاشۇ باغۋەن قەلبىدە،
بىھىساب جەننەت سىماسى جىۋە ئەيلەر دائىما.

147
كۈزلىرىڭنىڭ چاقمىقى قىلدى كۆزۈمنى مەھلىيا،
سۈرمە رەڭلىك كىرپىكىڭ بولدى كۆزۈمگە تۇتىيا.
شۇنچە ئاھ ئۇرساممۇ دىلبەر قىلمىدىڭ پەرۋا ماڭا،
ئەكسىچە سالدىڭ ھەمىشە زۇلمىنى ئاتەش گويا.

148
جەبرىلەر چەكتى ھاياتنىڭ جۇت ئارا مىسلى گىيا،
چەكمىدىڭ تۇپاندىمۇ، سەندە غۇرۇر بولدى قىيا،
ئاي ۋە يۇلتۇزلۇق ساما زۇلمەتتە بەنت بولغان كېچە،
شام كەبى ياندى دىلىڭدا تاڭ ئىشەنچى دائىما.

149
گۈل قەدەھ قالغان قۇرۇپ، جانسىز بەدەن غۇربەت بولۇپ،
جام بىلەن مەي، جان بىلەن تەن ئاز تۇرار ئۈلپەت بولۇپ،
بىھىساپ بىلمە ئۆمۈرنى، ھەر كۈنى بىر بەرگ غازاڭ،
چۈشمىسۇن جامىڭغا ئارمان كۆز يېشى ھەسرەت بولۇپ.

150
كۆيدۈرەر جانان مېنى كۆزىدە جادۇ ئوينىتىپ،
سۆيدۈرەرمۇ بىۋاپا لەۋ جامىدا شەربەت تۇتۇپ،
ئوتقا سالدى ئۆرتىدى پەرۋانە چاغلاپ خەستىنى،
كۆيدۈرەرمۇ گۈلشىنى سەيلانىدا كۆڭلۈم ئۇنۇپ.

151
بىر ئەقىل بىرلە موھىتتا سەيلىتەر مىڭ سەيلىگاھ،
مىڭ ئەقىلدار ئىچىدىن ئالەم تۇتار زېرەك چىقار،
كۆك ساما ئاستىدا تۇپراق قۇت بېرەر ئىنسانغا كۈچ،
بەختى ئىقبال كۈلمىسە زېرەكلىكىڭ قالغاي بىكار.

152
گەر ۋەتەن دەپ كۈيلىسەم نەزمەم ئىچىدىن بال ئاقار،
سىنە-قەلبىمنى ھىسابسىز سۆيگۈ ئىلھامى قاقار.
بۇ ئانا تۇپراققا شان قوشماق ئوغۇللۇق ئىستىكىم،
قىلسا پەرۋاز مىسلى سۇمرۇغدەك ئاڭا ئالەم باقار.

153
قايسى بىر رەڭدار چېچەكنىڭ ھۆسنى دىدارىڭچە بار،
قايسى بىر ياقۇت قەدەھنىڭ كەيپى خۇمارىڭچە بار.
گۈلگە بۇلبۇل، جامغا مەيخور بەندۇ-شەيدا بىگۇمان،
قايسى شەيدانىڭ پىراقى مەن گىرىپتارىڭچە بار.

154
نازۇ-نىمەت داستىخانى ئىپتىخار مەيدانىدۇر،
ئۇندا ھەر دىدار غەنىمەت-پاك كۆڭۈل بوستانىدۇر،
گەر بۇ مەيدان ئىچرە پىتنە باشلىسا ناكەس بىرى،
پاك پىكىرلەر، ساپ كۆڭۈللەر تەڭ ھارام بولغانىدۇر.

155
مەيلى شاھ مەيلى گادا ئىلكىدە بىر خەزنە ياتۇر،
ئول-ئۆمۈر، گويا راۋان دەريا كەبى تىنماي ئاقۇر،
شاھلا ئاۋارە بولغان خەزنە-چىن خەزنە ئەمەس،
شەىسىي خىسلەت ئىتىبارىڭ ئۈستىدە باشىڭ قاتۇر.

156
گۈل تۇلۇپ تۇرغان بېغىڭغا كۆرگىنى رەنا كېلۇر،
يەر تاياپ ياتقان چېغىڭدا يانىڭا دەنا كېلۇر،
بەزىدە دەريا قۇرۇق، بەزەل باسار چۆلنى قىيان،
رەڭمۇ رەڭ ئوبرازغا باق، ھەر شەكلىدىن مەنا كېلۇر.

157
شۆھرەت ئاتىنى مىنەرنىڭ-ماھىرى كەمتەر بولۇر،
كىمكى شۆھرەت ئىچرە كەمتەر-ئول يېتىلگەن ئەر بولۇر،
ھەر زامان ھەركىمگە ئامەت كەلسە ئۇ باقى ئەمەس،
يەردە سۈت ئەمگەن كىشىنىڭ بارىگاھى يەر بولۇر.

158
قايسى بىر كۈلگۈن شاراب بىر كۈلگۈنىڭچە مەست قىلۇر،
ھۆسنىدە گۈل، كۆزىدە نۇر، لەۋدە بال پەيۋەس قىلۇر؟
بىلمىسە ئالەم ۋاپا، قىلغايمۇ گۈل يۈزلەر ۋاپا،
شول نىزام: دەم باشقا تاج، دەم پۇت تېگىدە خەس قىلۇر.

159
گۈلگىمۇ ئەندىشە قىلماڭ، كېپىنەك ئويناپ قونۇر،
شاخچىغا قۇشلاپ كېلىپ، پەيلەر قېقىپ، سايراپ قونۇر،
كىم كۆرۈپ كۆكسىمدىكى قان زەردىنى گۈلدەك بىلىپ،
چەشمە زارىم شەبنەمىنى دۇر بىلىپ تاللاپ قونۇر؟!

160
بىر چىمەن كۆردۈم ئۇنىڭ قاشىدا بۇلبۇل ئولتۇرۇر،
خۇش ناۋا بۇلبۇلغا گۈل شەبنەم شارابى تولدۇرۇر،
رەشكى قىلما، گۈل بىلەن بۇلبۇل تاماشاسىن كۆرۈپ،
يارغا بال تۆككەن چېچەك ياتنى تىكەندىن ئۆلتۈرۇر.

161
تۇرمىغاي زەر پۇل قولۇڭدا،ئۇ ھامان سەييارىدۇر،
بىر دەقىق شۆھرەت ماقامىڭ بىقارار ھەييارىدۇر.
ئىلمۇ-ئىرپاندىن بۆلەك يوقتۇر ئۆمۈرلۈك ئاشىنا،
ياخشىلىق ياكى يامانلىق ئەل ئارا ئەفكارىدۇر.

162
بىلمىدىم كۆڭلۈمدە بارمۇ قەيس-مەجنۇندىن ئەسەر،
لەيلى زۇلپىڭ مۇشكىدىن سىنەمدە ئوت ئۇنسىز كۆيەر،
باققىلى ھۆسنۈڭگە رايىم تلپۈنەر ھەم ئەيمىنەر،
ئاھ نىتەي لەززەت لىۋىڭنى قايسىبىر "مەيخور" سۆيەر.

163
لالە ھۆسنۈڭە بېقىپ كەتتى يۈزۈمدىن لالىلەر،
خۇش ئۈمىد ئورنىغا ئالماشتى نەپەستە نالىلەر،
سۆيگۈ بىر بەڭباش قۇيۇن جىسمىمغا زالىم شاھ گويا،
بە بىلۇر سۆيگۈ ئازابىن كۆرمىگەن بىگانىلەر؟!

164
ئاينى تۇتماق كۆككە ئوق ئاتماق ساڭا شۆھرەت ئەمەس،
تاجۇ-تەختىڭگە پۈكۈنمەك بىلدۈرەر ھۆرمەت ئەمەس،
ياخشىلىق ئەل شەنىنى، ئەل بەختىنى مىزان قىلار،
ئەل ئۈچۈن چەكسەڭ رىيازەت-ئۇ بەخت، ھەسرەت ئەمەس.

165
خار بولۇپ ئاپتاپتا ياتساڭ كىم سېنى خار ئەيلىمەس؟
جۈرئىتىڭ بولمايدىكەن كىملەرمۇ دىشۋار ئەيلىمەس،
قۇت تېپىپ شاھ تاجىدا قىلساڭ جۇلا زۇمرەت بولۇپ،
ھەر قاچاندا، ھەر زاماندا كىم سېنى يار ئەيلىمەس؟!

166
تەلپۈنەر كۆز چەشمىسىنىڭ بارچىسى گۆھەر ئەمەس،
چايقىلىپ تۇرسا چىنىدە ھەممىسى كەۋسەر ئەمەس،
ئامىتىڭنىڭ بارىدا ئۈلپەتتە ئۆتكەن بەزىلەر،
سايرىسا باشىڭدا سا قوغلارغا تەڭ قەيسەر ئەمەس.

167
قوي جاھان مەغرۇرلىقىڭ، ئىسراپ ساڭا، شۆھرەت ئەمەس،
ھەم تېجەش،كەمتەر ياشاش بەختىڭ ئۈچۈن كۈلپەت ئەمەس،
بولدى رىم ئاخىر ھالاك كەيپى-ساپا، شۆھرەت بىلەن،
كىم پېتىنغاي ئېيتقىلى- بۇ كۈن يەنە قىسمەت ئەمەس.

168
ئارچا جىسمىم قاغجىراق بولماستا قونسا سۇمرىقۇش،
چىللىسا تاڭ ۋەسلىنى، گۈم بولسا زۈلمەت ھەم ھوقۇش،
ئەرزىمەيتتى ئەلدىكى شادلىققا چەككەن جەبرىلەر،
دىلدا دەريادەك غەزەل ئۆركەش ئىدى تاپقاندا ھۇش.

169
بولدى پىنھان يار گويا گۈگۈمگە غەرق ئەتكەن قوياش،
زەپىران مەڭزىمگە كۆزدىن خۇددى يۇلتۇز- ئاقتى ياش،
جەزبە ئىتىپ تۇرغان بىلەن خۇشبۇي ئاشۇ ئارغامچە چاچ،
پىر كۆرۈندى، ئاچمىدى قايتا نىگارىن باغرى تاش.

170
سەبرىنى سەۋزە قىلىپ، كۆز ياشىنى بىلمەڭ گۈرۈچ،
قاننى ماي ئەيلەپ تېنىمنى ئاش ئۈچۈن قىلماڭ خۇرۇچ.
كىم بىلۇر بىر باش پىيازدىن قەد ئېلىپ ئۇماي ئانا،
ئەمدى بۇزغان يارىنىڭ قەلبىگە سالغاي ئەقلى-ھۇش.

171
يار لېۋى-بەرگى قەدەھ،جام گۆھىرىدىن ياخشىراق،
يار لېۋىنىڭ شەربىتى يات كەۋسىرىدىن ياخشىراق،
بۇلبۇل ئېيتار: بولسىمۇ رەنا گۈلۈڭ غۇربەتكە بەند،
ئىتىقادۇ-ئىشقىدا ھۆر-پەرى-غىلمان ياخشىراق.

172
قىلمىغىن ئارتۇق ھېرس نامىڭدىن ئىنساندىن ئۇلۇغ،
دىمىگىل زىبالىقىڭنى باغى بوستاندىن ئۇلۇغ،
سەن كىشىلىك قەترىسى، جىسمىڭدە سۇ، تۇپراق،ھاۋا،
ئۆمرى نوھ بولساڭ-دېمە قەدرىڭنى دەۋراندىن ئۇلۇغ.

173
گۈل چىمەنلەر مۇشتەرىنىڭ بىرسى رەڭلىك كېپىنەك،
بىرسى گۈل قىسماققا خۇشتار قەلبى چوغ ئاپئاق بىلەك،
بىرسى بۇلبۇل گۈلگە ئاشىق سۆيگىدىن خەند ئەيلىگەن،
ئاھ، جاھان گۈلزارىدا بىر نوقتىغا ھەرخىل يۈرەك.

174
بۇلبۇلۇڭ خەند ئەيلىمەس باغى باراقسان بولمىساڭ،
قاپلىماس باغىڭنى ئەنبەر بەرگى رەيھان بولمىساڭ،
نە سەۋەپ مەڭزىڭ تېگىپ مەڭزىمنى قىلدى رەڭگى چوغ،
كۆزلىرى جادۇ، لېۋى لالە بەدەخشان بولمىساڭ؟

175
ئول پەرى ھۆسنى خىيالىم كۆكىدە چولپان مېنىڭ،
ئار ئېلىپ سۆز ئېيتمىدىم، قەلبىمدە ئۇ سۇلتان مېنىڭ،
ئىسمى زاتىنى سورار بولساڭ "تاۋاقتا ئۈنچە تاق"
ئۈنچىدىن يانسا چىراغ-جىسمىم دىمەك، پەرۋان مېنىڭ.

176
كىمكى قىلسا قەستىكارلىق قىلمىشى غەيۋەت ئۇنىڭ،
كىمكى ئىچسە بۇ شارابنى رەڭگى بەد ھەيۋەت ئۇنىڭ،
قەستىكارلىق بىر بالا، بولغاي ئۆزىمۇ مۇپتىلا،
كىمكى تەرك ئەتسە ۋاپانى قىسمىتى دەھشەت ئۇنىڭ.

177
لەپشىگەن يەلكەن تېگىدە قەڭ قىلۇر بىر توپ لەھەڭ،
دەم جۇدۇن قىپ، دەم قىلىپ ناز، ئوينىتىپ مىڭ ياڭزا رەڭ،
سەن ئۇنى ئىقلىم ھاۋا دەپ يۈرمىگىل بىخۇد بولۇپ،
تاڭنى كۈتكىن دانىشىم، تەكتىگە سالغانچە زەڭ!

178
مەن ئىچەرگە كاسە تۇتسام ئۇردى، سۇندۇردى شامال،
يەردە مەي نالە قىلۇر، ئىچمەككە يوق بولدى ئامال،
دىلدا بىر سۆيگۈ، نەزەردە چەرخى ئالەم سەيرىتەر،
نە سەۋەپ ئەھلى ئىلىمگە شۇنچە خۇشتار رەنجى -ھال.

179
قونىدۇ سۇمرۇغ چىنارغا، بەزىدە قاقشالغىمۇ،
خىسلىتىڭ ھەم قىسمىتىڭ تەسىر قىلۇر ئىقبالغىمۇ،
گەرچە ھېكمەت قامۇسىغا مەنە ئېيتساڭمۇ يەنە،
بەزىدە ئوخشايدۇ ھادىس رەمچى سالغان پالغىمۇ.

180
پىكرىدىن گۈللەر چېچېكلەپ، سۆز بىلەن بولغاي خازان،
گەر تەپەككۇر بولسا ئالتۇن، مىس ئېرۇر سۆز ناگاھان،
تولسا سۆز ئىدراك-پاراسەت گەنجىگە قەدرىن تېپىپ،
ھېكمىتى ئىلھامىدىن ھەتتا ئېگىلگەي ئاسىمان.

181
گەرچە مەن ئۇزىغان بىلەن تۇلپار مىنىپ تىنماي راۋان،
ئاتقا مىندۈرگەن مۇرەببىم دىلدا سۇلتان ھەر زامان،
ياقمىسا بىر پىلتىنى ئوتلۇق ساداقمۇ تەۋرىمەس،
دىلدا ئۇستاز ھۆرمىتى گويا ھاۋا-ئادەمسىمان.

182
رەڭمۇ رەڭ گۈللەر ئېچىلدى، خۇش باھارنىڭ تەپتىدىن،
تولدى بۇلبۇل قەلبى زوققا گۈل چېچەكلەر ئەپتىدىن،
گەركى بىلسەم مۇنچىۋالا بىھۇش قىلار يار لەبزىنى،
سۆيمەس ئەردىم،كۆيمەس ئەردىم،چاقماس ئەردىم قەنتىدىن.

183
بولدى ئىنسانلىق بىنا چىن سۆيگۈنىڭ بىر قەترىدىن،
بۇ ھايات بولدى راۋان ئەمگەك-كۆرەشنىڭ قەدرىدىن.
گەر گۈزەللىك ئىزدىسەڭ،ئۇ ئەجرى-ئەمگەك سەمرىدە،
باغۋەنىڭ خۇش پۇراقى شۇنچە ئەۋزەل ئەترىدىن.

184
شاھى-سۇلتان دىلئارا سىزدىن ئەزىز بولغانمىكىن،
ھەرنە ئاشىق ئىشقى مەنچە ئەۋجىگە تولغانمىكىن،
بىر قىيا باققان شۇ سىرنى ساقلىدىم بىر قەرنىچە،
ياش تۆكەر شام ھالىنى شەمئى ساما بىلگەنمىكىن؟!

185
بۇلبۇلۇڭ بوستانىغا شەيدا،گۈل باھارىم قايدىسەن،
گۇلرۇقىم،سەۋرى زىبا، خۇش لالىزارىم قايدىسەن،
سۆيگۈ بوپ تاشتى سېغىنچاڭ،دىلدا گويا بىر دېڭىز،
كەتتى سەبرى تاقىتىم،سەبرى قارارىم قايدىسەن؟

186
بۇ ئۆمۈر گويا چىراغ، ياققىن ئۇنى ئىرپان بىلەن،
يانمىسا شامىڭ نەمەنا قەد كېرىپ تۇرغان بىلەن،
بىر جىسىمدۇر بىر قەپەز، سۈرمەك نەپەسلىك بىر قەپەس،
قىلمىسا بۇلبۇل ناۋا ئۆمرۈڭ ئۆتەر ئارمان بىلەن.

187
سەن ئۆزەڭ شەمئى چىراغ،مەن بىر كىچىك پەرۋانىمەن،
نۇر چىرايىڭ شەمئىگە مەپتۇن بولۇپ ئاۋارىمەن،
كېپىنەكلەر گۈل-چېچەكلەر بەرگىدىن ئىچسە شاراپ،
نازلىنىپ تۇرغان ئاشۇ بىر جادۇنىڭ قۇربانىمەن.

188
مىسلى ئۇچقان قار چېچەكمەن-پەسلى قىش ئاققانىمەن،
جۇت شىۋىرغان قەھرىتاننىڭ بىگۇناھ قۇربانىمەن.
گۈل-چېچەكلەر بەرگ ئۇچار پەسلى باھارغا رەڭ بېرىپ،
تەرىپىم سورىساڭ ھاياتلىق چەشمىسى سۇ-كانىمەن.

189
ئۆتتى ئالەمدىن تالاي گۈل تۆكۈلۈپ كۈز پەسلىدە،
سەۋرىلەر بولدى غازاڭ، قەددى پۈكۈلدى لەسسىدە،
قاپقارا چاچ-زۇلفىلەر تاقتى قىروۋ-كامپۇر گۈلىن،
نە ئىلاج چۆكسە مۇنار ئەجدەر ۋاقىتنىڭ دەستىدە.

190
ئىككى ئەجدەر قاشلىرىڭ جەۋلان قىلار كۆز ئۈستىدە،
سۈيى كەۋسەر لەۋلىرىڭ شەبنەم چېچەك يۈز ئۈستىدە،
بېقىشىڭ شەپقەت بىراق،ئەھدىڭ بېخىل،جادۇ سىرىڭ،
خەزنە ئەنگۈشتەر دىلىڭ ئاچقۇچى-بىر سۆز ئۈستىدە.

191
بىر چىنە شەربەتنى تۇتتۇم قىز يىگىتنىڭ جامىغا،
تەڭ كۈلۈپ قىلدى تەبەسسۇم ساقىنىڭ ئىنئامىغا،
خۇش نەزەر سالسام جىمى پەيمانىلار شاد مەنىدار،
ئىچمىگەن لەبلەرمۇ كۈلدى سۆيگۈنىڭ ئىلھامىغا.

192
ئەلنى سۆيسەڭ-ئەلگە قۇت بەرگەن ئەزىز دەۋراننى سۆي،
ئەل يولىغا نۇر چېچىپ تۇرغان بۈيۈك ئىرپاننى سۆي،
ئۇشبۇ دەۋان ئىدرىكى ھەم ئىپتىخارى،شۆھرىتى،
غەمگۇزارى،باغۋىنى ئىدراككا باي زەر كاننى سۆي.

193
يار ئۆيى سەيلانە بولسا باغۇ-بوستاندىن كېچەي،
لەۋلىرىڭ جامىغا لىق تولدۇرۇپ ئاغۇ ئىچەي،
جادۇ كۆز شېرىن كەبى پىنھان يوقالسا بىر كۈلۈپ،
ۋەسلى ئىزلەپ پەرھات ئوخشاش تاغ ئېشىپ دەريا كېچەي.

194
ھەر زامان،ھەركىم مىنەرلەر نامۇ-شۆھرەت ئاتىنى،
ۋە لېكىن يەشكەي پەقەت ئىرپان جاھاننىڭ زاتىنى،
گەر بىلىم بولسا خەزىنەڭ، ئول ساڭا شاھانىلىق،
بىل، نادان تىزغاي زەپەرنىڭ كەينىگە بەرباتىنى.

195
سىزگە سۇندۇم نەزمە دىۋان-بىر قۇتا مارجانىنى،
ياكى سۇندۇم زەر قەپەزدە بولبۇلى خەندانىنى،
ئەتىۋارلاپ ئەترىدەك قىلماڭ ئۇنى شىشىگە بەنت،
ھەرنەزىم بىر گۈل، كېزىپ تىزدىم ۋەتەن بوستانىنى.

196
ياپرىغىڭنى ئاسرىغىل سۆيسەڭ كۆڭۈلنىڭ بەرگىنى،
"شاھ"نى ئاسرايمەن دېسەڭ ئالدىغا سۈرگۈن گەردىنى،
رەڭمۇ رەڭ تاشلار ئارا بەرق ئەيلىگەي گۆھەر ھامان،
گەر زەپەر قۇتلاي دېسەڭ بىلگىن ئەقىلدار قەدرىنى.

197
بىر كۆرۈپ بىلمەك ئاسان ھۆسنىڭدىكى گۈل رەڭگىنى،
بىر ئۆمۈر كۈتكەي بىلىشكە ئۇشبۇ كۈلنىڭ قەلبىنى؛
گۈل بىلەن كۆزنى بىزەپ شاد ئەيلىمەك مۈشكۈل ئەمەس،
دىل كۆكەرمەس چىن ساداقەت چاچمسا خۇش ئەترىنى.

198
گۈل كۆرۈپ تۇرغان گۈزەل گۈل كۆرگىلى چىللار مېنى،
گۈلگە باقماي ھۆسنىگە باقسام كۈلۈپ "تىللار" مېنى،
كۆرك ئاتا قىلمىش تەبىئەت گۈلگىمۇ، ئىنسانغىمۇ،
گۈلگە "گۈل" خۇشتار كەبى قايكۈن "گۈلۈم" خىللار مېنى.

199
مەي ئەمەس بۇ جامدىكى بەلكى گۈزەل قېقىنۇس قېنى،
خالىساڭ ئەرش سەيلىنى تۇتقىن مۇشۇ جامنى قېنى،
مەي ئەمەس بۇ جامدىكى، ھۇما قۇشىنىڭ ئۇسقىنى،
تاشلا ھەسرەتنى، قەدىرلە بۇ ھاياتنىڭ زەۋقىنى!

200
ئوتقا تاشلاندى كىتاب، ئارقاندا باغلاندى زەكى،
باستى دىشۋار، قىلدى خۇناب دىلنى مەلئۇن زەخمىكى،
قەستى ئۇستازنى قىلىش ئەردى خۇنۇكلۇق ئورنىكى،
بولدى ۋىجدان قەيسىرى يۈكسەك شىجائەت ئەينىكى.
بۇ يازمىنى ئاخىرىدا   muhammadbarhan تەھرىرلىگەن. ۋاقتى  2012-5-24 22:29