يىتۇك قەلەمداش،ئەلۋىدا
(مەرھۇم شائىر مۇھەممەت چاۋار ئەپەندى ۋاپاتىغا مەرسىيە نامە)
ئابدۇغىنى سېيىت
كەتتىڭىز ئاھ،پەخرى يۇرتداش،ئەلۋىدا،
خەلقى بىلەن ھەمدەم،ئۇيۇلتاش،ئالۋىدا.
پىكرى تىرەن،كەيپى خوپ شاش،ئەلۋىدا،
غادايماس بولسىمۇ يۇرت-باش،ئەلۋىدا.
شۇدەم دەريا مەندە كۆز ياش،ئەلۋىدا،
خۇلىقىڭىز ئىدى ھەمېشە ياز،باھار،
خىسلىتىدىن ئادەمىيلىك تەم تامار.
يازمىسىدا ئەجۈر،ئانارىم تەمى بار،
تىرىشىش،ھالقشقا خۇشتارۇ،خۇمار.
كى پەقىر،مىسكىنگە قاياش،ئەلۋىدا،
ئىدىڭىز خوتەندە بىر مۇھەممەت چاۋار،
سۆيۈنەتتى سىزدىن خەلق،ئانا دىيار.
ئىدى گەپ سۆز،خۇلقىڭىز پەسلى باھار،
ھەممە بىرلە ياخشى ئۈلپەت دوست ۋە يار.
ئۆسكەندەك بىللە ئىمىلداش،ئەلۋىدا،
ئۇرسا تەلۋە يىل جۇدۇن،چاپقۇنلىرى،
سەۋرى-تاقەتتە ئۆتۈپ كۈن-تۈنلىرى.
قەلبىدىن ئوخچۇپ چىدام ئۇچقۇنلىرى،
چۈشمىگەن ئىچىگە تىنىقى،ئۈنلىرى.
پۈكمىگەن تىز ناھەققە،بەرداش،ئەلۋىدا،
تونۇشۇپ بىز بالىلىق ياش-چاغلىدا،
ئۇچرۇشۇپ پات-پات گۇما،قوشتاغلىدا.
ئەنجۈمەن كىلياڭ،كېڭەزدە تاغلىدا.
زىيارەت،سۆھبەتتە بىز ھەر چاغلىدا،
ئۆتكەن بىز دوست ۋە سەپداش،ئەلۋىدا،
ئېسىمدە تۈزگەن سورۇن كۈن پاتقىچە،
نەزمىلەر ئاڭلاپ،ئوقۇپ ئەل ياتقۇچە.
ئاخشىمىدىن سۇ بىھىدىن تاڭ ئاتقۇچە،
چۈشۈنۈپ مەزمۇن بىر ھېكمەت تاپقىچە.
ئۆتكەن بىز ئىشتا قوشۇپ باش،ئەلۋىدا،
مىللىتىم پەزلى ۋۇجۇدىن تاۋلىغان،
يازمىسىدا زوق،ساداقەت پارلىغان.
ئاتلاپمۇ دەرىجە،داۋانلار ھارمىغان،
ۋەتەن،خەلق سۆيگۈسىدىن ھېچ تانمىغان.
كۈلكە،قەھرى ئەلگە ئوخشاش،ئەلۋىدا،
ئىدىڭىز دوختۇر يېتۈك،قابىل ھەكىم،
ھاجىتىدىن قىلغان داۋا ئىزدىسە كىم.
كېسەلدىن سەھەت تېپىپ بوپ بىجىرىم،
ئەيلىگەن سىزگە تەشەككۈر كۆپ قېتىم.
بىمارلار ھالىغا قاياش،ئەلۋىدا،
ئىدىغۇ يازما،شېئىرىڭىز شۇنچە ساز،
ئىدىڭىز كەمتەر،ئىدى يوق ئىمتىياز.
بىللە ئىدۇق بەزمە،نەۋرۇز،ياز،ئاياز،
ئۆتمىگەن ئارادا “سەن،پەن” لەش ئاراز.
بىز ئىدۇق گۇيا قېرىنداش،ئەلۋىدا،
يازمىڭىز ئىدى بەلەن،پىكىرى تىرەن،
ئىشلىگەن مىسرا،قۇرىغا زوق بىلەن.
زوۋقىدىن لەۋ چىشلىگەن جانان لەۋەن،
قىزىيتتى سىز بار سورۇن،ھەر ئەنجۈمەن.
ئەل قاياشى،ياخشى يولداش،ئەلۋىدا،
مەنىلىك ئۆتكەن ھاياتى،ياشلىقى،
كەتمىگەن ياشانسىمۇ شوخ،شاشلىقى.
كۆڭلى ئاقلىقتىن نىشان ئاق چاچلىقى،
بىلىدە ئاق “شاھىسانە مىنىڭ ئاشىقى”.
قولىدا تاۋۇت،كۆزىدە ياش،ئەلۋىدا،
ئايرىلدى گۇما يىتۈك بىر ئوغلىدىن،
ئۇچتىغۇ بىر يۇلتۇزى كۆك باغرىدىن.
يۈرۈگۈم سۇ،دوستلىرىڭىز ئاھىدىن،
پەرزەنتلەرنىڭ يېغىسى-پەريادىدىن.
بېشىغا چۈشكەن كەبى تاش،ئەلۋىدا،
شۇنچە جېق يازمىسى ئەجىر-مېھنىتى،
ئىدى پەۋەس سىزگە ئەليۇرت ھۆرمىتى.
كەتتىڭزغۇ دوستى سانسىز رەھمىتى،
ئورنىڭىز بولغايكى ئەھلى جەننىتى.
قەۋرىڭىزدە تۆكمەكتىمەن ياش،ئەلۋىدا،
ئاھ دىدىم،كەتتى!... خەۋىرى ئاڭلىنىپ،
ئىشەنمەي قۇلاققا،مەن باش ئايلىنىپ.
قالدۇققۇ بىر ياخشى دوستتىن ئايلىرىپ،
ھەق قانۇن كەلمەك ۋە كەتمەك يارىلىپ.
ئۇنۇتماس بۇنى قېرى،ياش،ئەلۋىدا،
قالدى يېغلاپ دادا!...دەپ قىز،ئوغلىڭىز،
نەچچە يىللىق ھەمدەم،شۇ دىلكەش، جۆرىڭىز.
توشۇدۇ قانداقچە ئەمدى ئورنىڭىز،
ئەلۋىداكى،قەلبىمىزدە روھىڭىز.
ئەي كامىل مۇمىن قەلەمداش،ئەلۋىدا،
2016-يىل 28-يانۋار.خوتەن
خوتەن مائارىپ ئېنىستىتوتى(پىداگوگىكا مەكتىپى)ئابدۇغېنى سېيت |