مەۋلانە جالالىدىن رۇمى شېئىرلىرى

huxhuy

مەۋلانە جالالىدىن رۇمى
(1207-1273)(1)
ئەي يار، شۇنچىلىك يېقىنمىزكى:
قەيەرگىلا بارما، باسقان ھەر قەدىمىڭدە مەزمۇتلۇقۇمنى ھېس قىلىسەن.
قانداق سۆيگۈدۇر بۇ:
دۇنيارىڭنى كۆرۈپ، ئۆزۈڭنى كۆرمەيدىغان؟
(2)
باھاردا باغلارغا بېرىپ سەيلە قىل.
غۇچچىدە ئانار گۈللىرىنىڭ ئارىسىدا بول، ئۇ يەردە نۇر، شاراب ۋە غۇنچىلەر بار.
سەن كەلمىسەڭ، بۇلار پۈتۈنلەي مەنىسىز.
كەلسەڭ، بۇلار يەنىلا مەنىسىنى يوقىتىشدۇ.
(3)
ئۆزىنىڭ نېمە قىلىۋاتقىنىنى بىلىدۇ دەمسەن؟
ئۆزۈمگە تەۋە بىر دەقىقەم بولسا نېمە دەي؟
ئۆزۈمنىڭ نېمە قىلىۋاتقىنىنى بىلمەيمەن،
خۇددى قەلەم نېمە يازغىنىنى بىلمىگەندەك،
توپ ئۆزىنىڭ قەيەرگە چۈشۈشىنى بىلمىگەندەك.
(4)
بىر سوغا ئۈزۈم ھارىقىمىز بار، لېكىن قەدەھ يوق.
بۇنىڭدىن ياخشىسى بولماس.

ھەر سەھەر، ئىككى مەڭزىمىز بىر قېتىم قىزىرىدۇ،
ھەر كېچە، ئىككى مەڭزىمىز يەنە بىر قېتىم قىزىرىدۇ.

ئۇلار بىزنى ئەتىسى يوق دېيىشتى. ئۇلار توغرا دەيدۇ.
بۇنىڭدىن ياخشىسى بولماس.
(5)
كۈننىڭ پېتىشى بىلەن چىقىشى ئوخشاپ قالىدۇ.
جاناننىڭ ئەسلى يۈزىنى تونىيالامسەن؟
يىغلاۋاتىسەن، ئۆزۈمنى كۆيدۈرۈپ كۈل قىلدىم دەيسەن.
لېكىن ئويلاپ باقتىڭمۇ، كىم تۈتۈنلەر ئارىسىدا ئەمەس؟
(6)
سېنى بەرباپتەك چىڭ قۇچاقلاشنى ئىستەيمەن،
شۇندىلا بۇ مۇھەببەت كۈيى ئۈنلۈك ياڭرايدۇ.
ئەينەك چېقىشنى ئىستەمسەن؟
مانا مەن سېنىڭ ئەينىكىڭ، ئاۋۇ يەردە ئازراق تاش.