«چوڭ ئەيسا» نىڭ مەخپىي ئارخىپى

taranqi

بۇ ئاكامغا بەك قايىل جۇمۇ مەن ... بولۇپمۇ  ماڭا دەپ بەرگەن بالىلىق چاغلىرىدىكى
قىزىقارلىق ئۆتمۈشلىرى .... ئاكامنىڭ ئىشلىرىغا ئۇتۇق تىلەيمەن !

ahu ھەقىي سالاھىيەتلىك ئەزا

ئاخىرى قېنى؟ شۇنداق بىر ۋەزمىن رومان ئوقۇۋاتقاندەك ئوقۇۋاتاتتىم.
مەن چوڭ ئەيسانىڭ ئېتوتلىرى،ياراتقان ئوبرازى(يەنى ئالىمجان بولۇمسىزمۇ؟) نى بەك ياخشى كۆرىمەن.ئۇنىڭ تەمبۇر چالغان ھالىتى،ياراتقان ئوبرازلىرىغا پەقەت ئوخشىمايدۇ،شۇنداق تەمكىن،مۇڭلۇق.

muhterbay

ياۋ پانا ''تۇتېم '' ئەپەندى ، ئىككى تاشنىڭ ئارىلىقىدا تۇمىقىمغا تاش ئېتىپ ئۈلگۈرگىنىڭىزنى دەيمىنا ! ...ئاۋۋال مۇنۇ ''چوڭ ئەيسانىڭ '' كىيىمىنى  بىر پىچىۋېتەيلى ، ھە  ، ئاندىن سىز بىلەن بىز بارغۇ ھە ؟
خوش شۇنداق قىلىپ :

ئۇلار توي قىلىپ ئۇزاق ئۆتمەي جاغىستايغا چىقىپ كەتتى . شۇ چاغدىكى سىياسىي ۋە ئىجتىمائىي مۇھىت ئۇلارنىڭ تۇرمۇشىنى شۇنداق بەلگىلەپ قويغان ئىدى . جاھاننىڭ ئىشلىرى ئاجايىپ بولىدىكەن . بىر زامانلاردا بۇ زىمىندا تۇيۇقسىز قۇترىغان تەلۋە بورانلار قانچىلىغان ئەزىزلەرنىڭ تەغدىرىنى ئاستىن - ئۈستىن قىلىۋەتمىدى دەيسىز . جاننى ئېلىپ جاڭگالدا قويىدىغان ھەركەتلەر ئوخشاشلا ئۇلارنىمۇ ئارامىدا قويمىدى . ھەر ئىككىسىنىڭ ئائىلە كېلىپ چىقىشى ، تەركىبى ، كەسپى ، ئىلگىرى قىلغان ئىشلىرى ، يەنە قانداقتۇر تۇقا - لەنەتلەر قوشۇلۇپ ئۇلارنى ئەيىپلەش ، ساختا دېلۇ تۇرغۇزۇشتا يېتەرلىك دەسمايە بولۇپ بەردى . '' ئەكسىلئىنقىلاپچى '' ، '' قوش يۈرەك '' ، '' چەتكە باغلانغان ئونسۇر '' ، ''باي دېھقان '' ، '' يەرلىك مىللەتچى '' ، '' كاپىتالىزىمنىڭ قۇيرىقى '' .... يا ھەزرەت ، نىمەدىگەن ''چىرايلىق '' ، '' يارىشىملىق '' قالپاقلار بۇ . ئادەملەر ''سىنىپىي دۈشمەن '' لەردىن چەك - چېگرېنى ئايرىپ چىقىپ كەتكەچكە ئۇلار ئەڭ يىتىم ، ئەڭ بىچارە ھالەتكە چۈشۈپ قالغان ئىدى . ھاقارەت ، كەمسىتىش ، خورلۇق ، سوئال - سوراق ، سازايى قىلىشلار ، مەسىلىسى بارلارنى نورمىدىن ، ئاشلىقتىن قىسىشلار ... ئىشقىلىپ جەمىيەتنىڭ ھازىرقى كۆزى بىلەن تەسەۋۋۇر قىلغىلى بولمايدىغان دەرىجىدە جىنايەتكە تولغان بولۇپ ھاياتلىق ئۇچقۇنلىرى ئۇلارنىڭ ئاجىز تېنىدە ئارانلا پىلدىرلايتتى . .......
جاغىستاي ئۇلارنى يەكلىدى . كىندىك قېنى تامغان ، ئۆسۈپ چوڭ بولغان يۇرتى ئۇلارنى يەكلىدى . ئەمەلىيەتتە بۇ يەكلەش جەمىيەتنىڭ ، ۋەزىيەتنىڭ ، دەۋىرنىڭ يەكلىشى ئىدى .
جاھاندارچىلىقنىڭ تالاي ئىسسىق - سوغۇقلىرىنى بېشىدىن كەچۈرگەن ، ئۇرۇش ئوتلىرى ئىچىدە تاۋلانغان ئۆمەرجان گۈلەم ئىسىملىك بىزنىڭ بۇ قەھرىمان يىگىتىمىز ئۇ خىلدىكى يەكلەش - يەكلىنىشلەرگە پەرۋا قىلىپ كېتىدىغانلاردىن ئەمەس ئىدى .
قەلبىدىكى مۇڭ ۋە ھەسرەتنى ئىلگىرىكىگە ئوخشاشلا ناخشىدىن ، سازدىن چىقىرىشقا ماھىر ئىدى . ئۇ يەنە ماڭغان ئىزى ، قىلغان سۆزىدىن كۈلكە تۆكۈلۈپ تۇرىدىغان تازىمۇ ھەييار ، قىززىقچى ، چاقچاقچى كىشى ئىدى . جاغىستاينىڭ شۇ زامانلاردا ئىشىك - تۈڭلۈكنى تاقاپ قويۇپ تۇرۇپ ئوينايدىغان چاي ، ئولتۇرۇش ، بەزمە - باراۋەتلىرى ، توي تۆكۈنلىرى ئۇنىڭسىز قىززىمايتتى . ساپ تارانچى شىۋىسىدە قىلىدىغان گەپلىرىنىڭ يۇمۇرلۇق ، ئوبرازلىق ، تورلۇقلىغى ، چاقچاقتىكى ئىنكاسىنىڭ تېز ھەم دەللىگى  كىشىنىڭ ھەۋىسىنى كەلتۈرەتتى . بېشىغا ، ئائىلىسىگە كەلگەن قىسمەتلەر لەتىپە ، چاقچاق شەكلىدە ئۇنىڭ ئېغىزىدىن تارىلىپ ، سورۇن ئەھلىگە باشقىچە زوق ۋە كۈلكە ئاتا قىلاتتى . '' پۇت يۈگرىگى ئاشقا ، ئېغىز يۈگرىگى باشقا '' دەپ ، ئۇ ئاشۇ لەتىپە ، چاقچاقلارنىڭ دەردىنى تالاي تارتقان چاغلىرىمۇ بولغان ئىدى . جاغىستاي يېزىلىك ھۆكۈمەتتە بۇغالتىرلىق خىزمىتىنى ئىشلەۋاتقان ئازات تىلىۋالدى ئۆمەرجان گۈلەم ھەققىدىكى ئەسلىمىلىرىنى ۋاراقلاپ مۇنداق دەيدۇ :
- ئۇ بىر كۈلكە بىلەن يۇغۇرۇپ قويغاندەكلا ئادەم ئىدى . مانا بىزغۇ  سورۇنلاردا ئۇ چالغان ساز ، ئۇ ئېيتقان ناخشا ، ئۇ قىلغان چاقچاقلارنى ئاڭلاپ چوڭ بولغان . زاماننىڭ تەتۈرلىگى تۇتسا ئەڭ ئاۋۋال ئۇۋالچىلىققا ئۇچرايدىغىنى يەنىلا ياخشى ئادەملەركەن . ئۇنىڭ ''مەسىلىسى بار '' لار قاتارىدا چەتكە قېقىلغان ، تۇرمۇشنىڭ دەردى يۈكلەنگەن ئېغىر ھارۋىنى تەستە سۆرەپ ، كوچا دوقمۇشىدا موزدوزلۇق قىلىپ يۈرگەن چاغلىرىنى ئويلىسام ئىچىم ئىچىشىدۇ . ئۇ بىزنىڭ نەزىرىمىزدە ئادەتتىكى بىر موزدۇز ئەمەس ، ئىچى - تېشى ئىلىمگە ، ھۈنەرگە تولغان كەسىپ ئەھلى ئىدى . گۈزەل سەنئەت بىلەن قول ھۈنەر سەنئىتىگە كامىل بۇ كىشىنىڭ ئاجايىپ نەپىس ۋە ئۇستىلىق بىلەن ئويۇپ چىققان ياغاچ قوشۇق ، تاغاچ چۆمۈچ ، ياغاچ تاۋاقلىرى ، ياغاچ چۆچەكلىرى كىشىنىڭ ئەقلىنى لال قىلاتتى . پو ئېتىپ بەرسەم مەيلى رەسىم سىزىش ، مەيلى خەتتاتلىق سەنئىتىدە بولسۇن مۇشۇ تۆڭگىرەكتە ئۇ ئادەمنىڭ ئالدىغا ئۆتىدىغىنى يوق ئىدى . رەسىمنى ئىچى پۇشقاننىڭ ئارىلىغىدا سىزىۋېتەتتى . '' جەڭگىۋار قىسىمنىڭ جازا يۈرۈشلىرى '' ، '' يىراقتىكى قارلىق چوققىلاردىن ئېقىپ كەلگەن ئانا دەريانىڭ ئۇپقۇنلۇق كۆرۈنۈشى '' ، '' تىلىنى خەنجىرىنىڭ بىسىغا تەككۈزۈپ ، قەھرى بىلەن قاراپ تۇرغان نۇزۇگۇم '' ، '' رەقىبىنىڭ كاللىسىغا شەمشەر ئۇرىۋاتقان سادىر پالۋان '' ....رەھمەتلىكنىڭ ئاددىي پەلكۈچى ئاستىدىكى بۇ سېتۇرۇلۇق كۆرۈنۈشلەر كىشىگە بىرخىل گۈزەللىك ۋە غورۇر تۇيغۇسى بېرەتتى . .....يېزىدىكى پۈتۈن سۈرۈك ئورۇنلارنىڭ تامغىسى شۇ كىشىنىڭ قولىدىن چىقاتتى. قورسىقىدا ئومىچى بار كىشىلەر باشقىچە كەمتەر ، چىقىشقاق ، كىچىك پېئىل كېلىدىغان ئوخشايدۇ . چوڭلاردىن ئاڭلىسام ئاخىرقى ئۆمرىنى جاغىستايدا ياشاپ ، جاغىستايدا ئۆتكەن مەشھۇر جامائەت ئەربابى نەزەر غوجا ئابدىسەمەتمۇ ( ئۇيغۇر ئوغلى  ) شۇنداق كىشىلەردىن دىيىشىدۇ . ئۆمەرجىنكام قەۋەتلا خۇشخۇي ، چىقىشقاق ، پاراڭچى كىشى ئىدى . كىتاپنى كۆپ كۆرەتتى . مەن ئۇنىڭ ئوقۇغان كىتاپلىرىنىڭ كۆپلىگىگە ، يۇرت تارىخى ، تەزكىرىسىگە مۇناسىۋەتلىك بىلىمىنىڭ موللىقىغا قايىل ئىدىم . ئۇ گەپ باشلىسا ھەرقانداق ئادەمنى ئۆزىگە قارىتىۋالاتتى . ۋاللەي ئويناپ يۈرگە چاغلىرىمىز تېخى تۈنۈگۈنكىدەك ئېسىمدە تۇرۇپتۇ . مەھەللىدىكى بىر توپ شوركىلار ئاتايىن ئۇنىڭ پارىڭىنى ئاڭلاش ئۈچۈن قوشۇق ، ياغاچ تاۋاق ئويۇپ ئولتۇرغان يېرىگە بېرىۋالاتتۇق . ئاتا - ئانىمىزدىن ئاڭلىمىغان ھېكايە - چۆچەكلەرنى ، جوڭغارلار ، مانجۇلار ، سادىر ئۇرۇشى ، مىللىي ئىنقىلاپ دەۋرىدە بولۇپ ئۆتكەن قەھرىمانلىق ھەققىدىكى قىسسەلەرنى ، موللا نەسىردىننىڭ يېڭىدىن - يېڭى لەتىپە - چاقچاقلىرىنى ئاڭلايتتۇق . ئۇ ھەر ئىككى گېپىنىڭ بىرىگە كۈلكىلىك گەپلەر ۋە رىۋايەت تۈسىنى بېرىپ بىزنى تېلىقتۇرۇپ - تېلىقتۇرۇپ قوياتتى . ئاياشقا ، ئاسراشقا ، ئەتىۋارلاشقا تېگىشلىك مۇشۇنداق بىر كىشىنىڭ جەمىيەتتە قېقىندى - سوقۇندى بولۇپ يۈرگىنىنى كۆرۈپ ئىچ - ئىچىمىزدىن ئۆرتىنەتتۇق . خەيرىيەت ، شورىقۇرغۇر پەلەك ئۇنىڭ روھى ۋە جىسمانىيىتىدىكى بارلىق قۇۋۋەتلەرنى پاك - پاكىز شوراپ تۈگىتىپ ، ئاخىرى بېرىشقا تېگىشلىك بولغان لېكىن بېرىش نۆۋىتى تېخى يېتىپ كەلمىگەن ھېلىقى يەرگە ئۇنى ئەجىلىدىن بۇرۇن ئېلىپ كەتتى .
شۇنداق ، ئېلىپ كەتتى . ئۇزۇنغا سوزۇلغان خورلۇق ، كەمسىتىش ، ئاچ يالىڭاچلىق ، روھىي جەھەتتىكى ئېغىر بېسىم ئۇنىڭغا بىر رودىپاي كېسەلنى '' يۈرەك مۇسكۇل تىقىلمىسى '' نى ئىلتىپات قىلىپ قويدى . گېلىدىن تاماق ، كۆزىدىن ئۇيقۇ قاچتى . كېسەل ئازابىدا كېچە - كېچىلەپ ئۆرە ئولتۇرۇپ چىقاتتى . ئاخىرى قايسى بىر چالا تىۋىپنىڭ ئۇيقۇ دورىسىنىڭ مىقدارىنى خاتا بېرىپ قويۇشى بىلەن قايتا ئويغۇنالماي 1968 - يىلى 10 - ئاينىڭ 15 - كۈنى سەھەردە قاينۇق يېزىسىغا ياتلىق قىلىنغان قىزى رەشىدەنىڭ ئۆيىدە 55 يېشىدا چىن دۇنياغا سەپەر قىلدى . مېيىتنى تېرەك غازاڭلىرى بىلەن چۆمكەلگەن يارىيار ھارۋىغا بېسىپ ، يېزىنىڭ توپىلىق يوللىرى ئارقىلىق جاغىستايغا ئېلىپ كەلگەن قايغۇلۇق كۈنلەردە بىزنىڭ ''چوڭ ئەيسا '' تېخى ئانىسىنىڭ قورسىقىدا ئالتە ئايلىق تۆرەلمە ئىدى . ئۇ دادىسى تۈگەپ كېتىپ ئۈچ يېرىم ئايدىن كېيىن ، يەنى زىمىننى ئاق قار ، كۆك مۇز قاپلىغان قىش كۈنلىرىنىڭ بىرىدە دۇنياغا كۆز ئاچتى .


ئاپلا ! تازا ئىشقىم بىلەن يېزىۋاتسام مۇنۇ بىزنىڭ گۈلنىسا ''  كالا ساغىمەن،  موزاينى تۇتۇپ بېرىڭ ''  دەپ ھاقىراپ قالدى مانا ....! چىقماي ئامال يوق . ئەتكەن چاي دىسە ئۆلۈپلا بېرىدىغان پېقىر مۇختەر قاۋان باشقا ئىشنى قىلمىسام قىلمايمەنكى ئەتكەن چايغا مۇناسىۋەتلىك بۇ ئىشنى بىجانىدىل ئورۇنلايمەن . شۇڭا  داۋامىنى ئەتىگىچە يوللاي .ھازىرچە مۇشۇنىڭغا رازىلىق بېرىپ تۇرۇڭلاردە ....  

parixta555

چوڭ ئەيسانىڭ ھەر -بىر گەپلىرى. سۆز ھەركىتى يۇمۇرىستىك ھەم ئىنتايىن تەبىي. ئىچقانداق ئاكتىيۇر ئۇنداق خارەكتىرىنى ياراتقان ئەمەس. باشقىلارنىڭمڭ ئۆزىگە خاس. ئەمما خالمۇرات ئۆمەر ئۆزگىچە. ئۇنى كۆرسىلا تەبىي بۇلۇمسىز .پوچى ئادەملەر كۆز ئالدىغا كىلىپ كۇلۇپ كىتىدۇ.  داۋامىغا تەشنامىز.

parlak

ھە مۇختەرباي ئەتكەن چاينى ئىچىپ بولساڭلار ئاخىرىنى      

muhterbay

خالمىراتنىڭ ئالمىسى

خالمىراتنىڭ تۇغۇلۇشى ئائىلىسىنىڭ تۈۋرۈگى يىقىلىپ چۆلدەرەپلا قالغان بۇ ئائىلىگە يېڭى بىر خوشاللىق ئېلىپ كەلدى . ھەممىدىن بەك خوشال بولغىنى ئۇنىڭ ئانىسى ئىدى . بىر چاغلاردا چاچلىرىنى سېكىلەك قىلىپ ئۆرىۋالىدىغان ، سەھنىگە چىقسا تاماشىبىنلارنىڭ ، كوچىدىن ئۆتسە قاراكۆز يىگىتلەرنىڭ كۆزلىرىدىن ئوت چاقنىتىپ يۈرىدىغان شەھەر گۈزىلى ئەمدىلىكتە يېشىنى توختاتقان يېزا ئايالىغا ، ئالتە بالىنىڭ ئانىسىغا ئايلانغان ئىدى . بېشىغا كەلگەن قىسمەتلەر تۈگىمەس ئائىلە مۇشۇققەتلىرى بىلەن قوشۇلۇپ ئۇنى خېلىلا ھالسىرىتىپ قويغان ئىدى . تۆت ئوغۇل ، ئىككى قىز ئىچىدە بالىلىرنىڭ چوڭى قىز بولۇپ ياتلىق قىلىنغىنىغا بىر يىلمۇ بولمىغانىدى .
قالغانلىرى تېخى كىچىك بولۇپ ، ئېغىزىدىن ئانىسىنىڭ ئوغۇز سۈتى پۇراپ تۇراتتى . دىمەك ئەترەت باشلىقلىرىنىڭ قاش - قاپىقىغا قاراپ ئىش كۆرىدىغان ، كۈندۈلۈك ئىشلىگەن نومۇرىغا قاراپ نورما تەقسىملاپ بېرىلىدىغان ئۇ زامانلاردا ئائىلىنىڭ تۇرخۇنىدىن تۈتۈن چىقىرىش ، ئۆزىنى قوشقاندا يەتتە جاننىڭ قورسىقىنى بېقىپ ، يىرتىقىنى ياماش ئانىنىڭ ئاجىز ئەمما ھەممىنى كۆتۈرۈشلۈك زىممىسىگە يۈكلەنگەنىدى . شائىرلارنىڭ شېئىرلىرىدا :

مەن بار يەردە غەم قىلىپ يۈرمە ،
قاردا قالغان خامانلىرىڭدىن .
غەلۋىر تۇتۇپ ئۆزەم ئايرىيمەن ،
چەشلىرىڭنىڭ سامانلىرىڭدىن .

دىيىلگىنىدەك ، تۇرمۇشنىڭ بۇ ئېغىر ھەم كېلەڭسىز ھارۋىسىنى ھاياتنىڭ داۋانلىق يوللىرىدا ئۆزى يالغۇز تارتىشقا مەجبۇر بولدى . شۇنى تەكىتلەپ ئۆتىشىمىز زۆرۈركى ئۆلۈم - يىتىمدىن خالى بولغىلى بولمايدىغان بۇ جاھاندا ئېرى تۈگەپ كەتسە كىرپىگىگە توپا قونماي تۇرۇپ باشقا ئەرگە سېزىك بولىدىغانلارنى ماڭدامدا بىر كۆرۈپ تۇرىمىز . گەرچە بۇنى ئىلىم ھەم شەرىئەت نۇقتىسىدىن خاتا دىيەلمىسەكمۇ ، بالىلىرىنى پوكىنىغا بېسىپ ، ئۆمرىنىڭ ئاخىرىغىچە تەنھا ئۆتۈپ كەتكەن قەھرىمان ئانىلىرىمىزغا كېلىشتۈرۈپ مەدھىيە ئوقىماي بولمايدۇ . بۈخېلچەم ئانا ئېرىدىن ياش قالدى . قېرىق ياش ئۇنىڭ ھاياتى كۈچى تازا ئۇرغۇپ تۇرغان ، تۇرمۇشقا تەلپۈنۈپ - تەلپۈنۈپ قانمايدىغان ، لەگلەگكنىڭ ئۈزۈلۈپ كەتكەن يىپىنى قايىتا ئۇلىۋالسىمۇ بولىۋېرىدىغان چاغلىرى ئىدى . لېكىن ئۇ ئۇلاشنى خالىمىدى . ئۇنىڭدىكى مۇھەببەت ، ۋاپا ئەقىدىگە ياتىدىغان بارلىق نەرسىلەر ئۆزىگە تېگىشكە مەجبۇر قىلغان ، كېيىنكى چاغلاردا تېگىپ خاتا قىلمىغان ، ھاياتنىڭ مەنىسى ، تۇرمۇشنىڭ لەززىتىنى ھەقىقي مەنىسى بىلەن ھېس قىلدۇرغان ئاق كۆڭۈل ، كۆيۈمچان ئېرىنىڭ ۋۇجۇدىدىن بالىلىرىنىڭ ۋۇجۇدىغا ئۆتۈپ كەتكەن ئىدى .
خالمىرات جاھانغا كۆز ئېچىپ ئاتا يۈزى كۆرۈپ باقمىغاچقا ، ئانىسى ئۇنى ئاغزىدا تۇغۇۋالغاندەك ئەتىۋارلايتتى .تارازىنىڭ بىر بېشىدا بەش بالىسى ، يەنە بىر بېشىدا خالمىرات تۇراتتى . '' چۆپنىڭ ئۇچى ، سۇنىڭ سۈزۈگى '' خالمىراتنىڭ ئىدى . ئۆيدە قانداقلىكى تاماق ئېتىلمىسۇن ئۇنىڭ باش بۇرنىدىن بىر قاچىسى ئايرىم ئېلىپ قويۇلاتتى . چۈنكى ئەتىگەنلىك ناشتىدا خالمىرات قۇرۇق نان بىلەن چاي ئىچىپ قالماسلىقى كېرەك ئىدى . ئۇلارنىڭ ئۆستەڭ ياقىلاپ كەتكەن باغلىق ھويلىسىدا خىلمۇ -خىل مىۋىلەر تېپىلاتتى . ياز ئايلىرىدا مىۋىلەرنىڭ ئالدى مەي باغلاپ پىشىشقا باشلايتتى . مىۋىلەرنىڭ ئارىسىدا ئاپىسى تەرىپىدىن ئالاھىتەن '' ئەن '' سېلىپ قويۇلغان '' خالمىراتنىڭ ئالمىسى''  بىلەن  ''خالمىراتنىڭ ئۈرىگى '' بار ئىدى . مەيلى سېرت ياكى ئائىلىدە بولسۇن كىشىنىڭ ئۇنىڭغا سوغۇق قول تەككۈزۈش ھوقۇقى يوق ئىدى .
- بالا بولۇش سۈپىتىم بىلەن ، - دەيدۇ خالمىرات ئانىسى ئۈستىدە توختۇلۇپ - ، رەھمەتلىك ئاپامنى دۇنيادىكى ئەڭ قەيسەر ئانىلار قاتارىدا سانىغۇم كېلىدۇ . ئۇ كۆز يېشىنى باشقىلارغا كۆرسىتىشنى ئەزەلدىن خالىمايتتى .

''ئىچىدە روزا تۇتۇپ ، تېشىدا ھېيت ئوينايدىغان '' لاردىن ئىدى . شۇ ئېغىر يىللاردا بىز ئۈچۈن قانچە - قانچە قۇربانلارنى بەرمىگەن دەيسىز . تۇرغا چۇچۇلماستا ئورنىدىن تۇرۇپ ، يىراق جاڭگاللاردىن ئوتۇن ، مال تېزەكلىرىنى دۈمبىسىگە يۈدۈپ كېلىپ ، چېيىمىزنى ۋاقتىدا بېرەتتىدە قايسى بىر ئىدارە - ئورۇنلارنىڭ تازىلىقى قىلىشقا پۇسۇرلاپ كېتىپ قالاتتى. ئاخشاملىرى تاماقنى تەييار قىلىپ ئۆزى يىيىشكە تېگىشلىگىنى بىزگە قىسىنىپ ، ئاغزىغا گىياھ سالماي مانتا بېشىدا ئوھۇلداپ ئولتۇرۇپ كېتىشلىرى ھازىرقىدەك كۆز ئالدىمدا تۇرۇپتۇ . كۆڭلىكىنى ئېغىلدا يۇيۇپلا ھۆل پېتى ئۈستىگە ئارتىپ چىققان چاغلىرىنى ئۆز كۆزۈم بىلەن كۆرگەن . ئەمدى ئويلىسام ئالماشتۇرۇپ ئالغۇدەك كىيىمىمۇ يوق ئىكەنتۇق . شۇ چاغلاردا ھويلىمىزدىكى يوغان ئىككى تاختا كەلگۈدەك ئورۇندا يەرلىك قىزىل گۈل بولىدىغان ، ياز ئايلىرى ئاجايىپ چىرايلىق ئېچىلىپ كېتەتتى . مەكتەپتىن قايتىپ كەلگەندە ، ئاپام بىچارىنىڭ گۈللۈك چىت كۆڭلىكىنىڭ ئېتىگىگە گۈل بەرگىلىرىنى تولدۇرۇپ تېرىپ ، ئەتنەك قاچىلارغا قاچىلاۋاتقانلىغىنى ، ئالقانلىرىنىڭ قىزىل پەرەڭدەك بويۇلۇپ كەتكەنلىگىنى كۆرەتتىم . مېنى كۆرۈپلا قۇلىقىمدىن تۇتۇپ سۆيۈپ كېتىدىغان . ئاپام گۈل چېڭىدىن گۈلقەنىت ياساشقا قەۋەتلا ئۇستا ئىدى . ھەربىرىمىزنىڭ نامىدا ئايرىم گۈلقەنىت ياساپ بېرەتتى . شۇڭا قىزىل گۈلنى كۆرسەم ئەڭ ئاۋۋال ئاپام رەھمەتلىك بۇرنۇمغا پۇرايدۇ .

kun^kiz

مەن ئۇ كىشىنىڭ ئىتوت كۈلدۈرگىلىرگە بەك ئامراق  ياختۇرۇپ كۆرمەن . ئەجىرىڭىزگە تەشەككۈر .

tanha爱情

bak yah  xikan  [s:2]

mawayit

داۋامى يوقما مۇختەرباي ئاكا!ياكى ئەتكەنچاينى ماراپ كىتىپ قالدىڭىزمۇ ؟     [s:2]  [s:2]

parlak

مۇختەر قارى ئاخىرىنى يوللىۋىتىڭە ئادەمنى تەقەززا قىلماي