نىمشېھىت ( ئەرمىيا ئىلى سايرامى ) ( 1904 __ 1971 ) ئۇيغۇر ھازىرقى زامان ئەدەبىياتىنىڭ داڭلىق پىشۋالىرىدىن بىرى . مەشھۇر شائىر ، مائارىپچى ، ژورنالىسىت ۋە جامائەت ئەربابى . ئۇ ئۇيغۇر كىلاسسىك ئەدەبىياتى بىلەن ھازىرقى زامان ئەدەبىياتىنى بىر - بىرىگە تۇتاشتۇرغۇچى كۆۋرۈك ، دېگەن پەخىرلىك نامغا ئىگە .
نىمشېھىت كىچىكىدىنلا زۇلۇمغا ، جاھالەتكە قارشى ئىسيانكار خارەكتىرىنى يىتىلدۈرگەن ھەم بۇ خىل روھنى ھۆرلۈككە ئېرىشىشنىڭ ، مەرىپەتلىك بولۇشنىڭ ،يۈكسەك ۋەتەنپەۋرەرلىكنىڭ خورىماس ئېنىرگىيسىگە ھەم ئىجادىيەتتىكى ھەرىكەتلەندۈرگۈچ كۈچكە ئايلاندۇرغان . ئۇ يېزىسىدىكى دىنىي مەكتەپتە ساۋات چىقارغاندىن كىيىن ، 1922- يىلدىن 1928 - يىلغىچە باي ۋە كۈچادىكى مەدىرسلەردە ئوقۇغان . بۇ چاغدا ئۇنىڭ خەلىق قوشاقلىرى شەكىلدە يازغان < بازار ۋە مازار > ناملىق تۇنجى شىئېرلار توپلىمى قوليازما ھالەتتە ئەل ئىچىگە تارقالغان . 1929- يىلى ئۇ قەشقەرگە بېرىپ شۇ زاماننىڭ داڭلىق ئىلىم مەركىزى < خانلىق مەدرىسە > دە ئوقۇغان . بۇ مەزگىلدە ئۇ < مادارا ئەئزەم > (< چوڭ ياراشتۇرۇش > ) ناملىق شىئېرلار توپلىمى بىلەن مۇھەببەت تېمىسىدا يېزىلغان < ئەنۋارۇلھۇدا > ( < ھەقىقەت نۇرلىرى > ) ناملىق قەسىدىسىنى روياپقا چىقىرىپ ، تالانىتلىق شائىر سۈپىتىدە تونۇلغان .
1933- يىلى قەشقەردە زۇلۇمغا قارشى خەلىق قوزغىلىڭنى پارتىلاتقاندا ، ئەرمىيا ئىلى ئۇنىڭغا ئاكتىپ قاتناشقان ھەم بىر قىتىملىق جەڭدە بوينىغا ئوق تېگىپ ھاياتىدىن ئايرىلغىلى تاس قالغان . شۇڭا ، ئۇ دوختۇرخانىدىن چىققاندىن كېيىن يازغان شىئىرلىرىنى < نىمشېھىت > ( يېرىم جان ) دېگەن تەخەلللۇس بىلەن ئېلان قىلغان . ئۇ يۇرتىغا قايتىپ كەلگەندىن كېيىن يېڭىچە مائارىپ ۋە ئاقارتىش ئىشلىرى بىلەن ئاكتىپ شۇغۇللانغان . 1936- يىلى 2 - ئايدا ، < بىلىم ئىشقىدا > ناملىق مەشھۇر شىئېرىنى يېزىپ ، پۈتكۈل ئوتتۇرائاسىيادا زىلزىلە پەيدا قىلغان .
نىمشېھىت 1936- يىلنىڭ كىيىنكى يېرىمىدىن 1945- يىلى 1 - ئايغىچە < ئاقسۇ ئۇچۇرى > ( كىين < ئاقسۇ گېزىتى > گە ئۆزگەرتىلگەن ) تەھرىر بۆلىمىدە مۇھەررىر بولۇپ ئىشلىگەن . بۇ مەزگىلدە ئۇ ئۇيغۇر خەلقى ئارىسىغا كەڭ تارقالغان < مىڭ ئۆي ۋە پەرھات _ شېرىن > ھەققىدىكى رىۋايەتلەرنى توپلاش ، رەتلەش ۋە تەتقىق قىلىش ئارقىلىق < مىڭ ئۆي ۋە پەرھات _ شېرىن > ناملىق مەشھۇر داستاننى يېزىپ ، دۇنياۋى ئۇلۇغ شائىر نەۋائىدىن كېيىن بۇ ئۆلمەس تېمىنى ئۆزگىچە تەپەككۇر ۋە بەدىئى ئىستىدات نۇرى بىلەن يورۇتقان .
نىمشېھىت 1945- يىلى 10- ئايدا ، ئۈچ ۋىلايەت مىللى ئارمىيسىنىڭ ئاقسۇغا چۈشكەن قىسمى بىلەن بىللە غۇلجىغا چقىپ كەتكەن ھەم مىللى ئارمىيە باش قوماندانلىق شىتابى تەشكىل قىلغان < تارىخ يېزىش > ئىشخانىسىدا ئىشلىگەن . 1948- يىلى 8- ئاينىڭ 1- كۈنى ، ئىلىدا < شىنجاڭدا تىنىچلىق ۋە خەلىقچىللىقنى ھىمايە قىلىش ئىتتىپاقى > قۇرۇلغاندا ، ئۇ < ئىتتىپاق > نىڭ ھەيئەت ئەزاسى ۋە ئۇنىڭ نەشىر ئەپكارى بولغان < ئىتتىپاق > ژورنىلى تەھرىر ھەيئىتىنىڭ ئەزاسى بولۇپ سايلانغان . بۇ مەزگىلدە ، ئۇ < مىڭ ئۆي ۋە پەرھات _ شېرىن > داستانىنى تولۇقلاپ يېزىپ ، < ئلى گېزىتى > دە ئېلان قىلغان ھەم ئۆز خىراجىتى بىلەن 3000 نۇسخا باستۇرۇپ تارقاتقان . ئۇ بۇ جەرياندا شىئېرىيەت بىلەنلا شۇغۇللىنىپ قالماي ، يەنە سەھنە ئەسىرى ئىجادىيتى بىلەنمۇ شۇغۇللانغان . يېڭى جوڭگۇ قۇرۇلغاندىن كېيىن ئۇ ھېچقانداق ئەمەل ۋە ئېمتىياز تەمەسىدە بولماي ، يۇرتىغا قايتىپ كېلىپ ئانىسى ۋە قېرىنداشلىرى بىلەن بىللە ئاددىي پۇقرالىق تۇرمۇشىنى كەچۈرگەن ھەم داۋاملىق ئىجادىيەت بىلەن شۇغۇللانغان . 1956- يىلى جوڭگۇ ھەج ۋەكىللەر ئۆمىكى تەركىبىدە 10 غا يېقىن دۆلەتتە زىيارەتتە بولغان . شۇ قېتىمقى سەپەر جەريانىدا ، ئۇ < سېغىندىم > ناملىق مەشھۇر شىئېرىنى يېزىپ كۈچلۈك تەسىر قوزغىغان .
نىمشېھىت 1960- يىلىدىن باشلاپ بەدىئىي ئىجادىيەتنىڭ مول ھەم يۇقۇرى پەللىسىگە قاراپ قەدەم تاشلىغان . < ئۇ ئۇيغۇر كىلاسسىك ئەدەبىياتىنىڭ ئېسىل ئەنئەنىلىرىگە ئىجدادىي ۋارىسلىق قىلىپ ، ئارزۇ ۋەزىنىلىك شىئېر شەكلىنى مەزمۇن جەھەتتە يۇقۇرى پەللىگە كۆتۈرۈپ ، ئۆز دەۋرىنىڭ ئىلغار ئىدىيىلىرىنى كۈيلىگەن . ئۇنىڭ شىئېر - داستانىلىرى تىلىنىڭ راۋانلىق ، چۈشنىشلىكلىكى ، تۇراق ۋە رېتملىرىنىڭ تەڭكەشلىكى ، قاپىيلىرىنىڭ توق ۋە گۈزەللىكى جەھەتتە بۈگۈنكى زامان ئۇيغۇر شىئېرىيتى ئۈچۈن ياخشى نەمۇنە بولغان . شائىر ھەرخىل ئىستىلىستىك ۋاستىلىرىدىن ماھىرلىق بىلەن پايدىلنىپ ، ئۆز پىكىرىنى چوڭقۇر شىئېرىي ھېسيات ۋە جانلىق شېئىرى ئوبرازلار ئارقىلىق ئىپادىلىگەن . ئۇقۇملاشتۇرۇش ، قېلىپبازلىق ، شۇئارۋازلىق ، كالىندارچىلىقتەك خاھىشلاردىن تىرىشىپ ساقلانغان ... نىمشېھىت شىئېرلىرىدا ئىپادىلەنگەن دېمۇكراتىك ئىدىيە ، ۋەتەنپەرۋەرلىك ۋە مەرىپەتپەرۋەرلىك روھ ئۇنىڭ ھەقىقى ۋەتەنپەرۋەر ، خەلىق پەرۋەر شائىر ، يېڭى دەرۋىرنىڭ يالقۇنلۇق كۈيچىسى ئىكەنلىكى ئىسپاتلايدۇ . شائىرنىڭ ئۆز ۋاقتىدا بىر قولىغا قەلەم ، بىر قولىغا ئەلەم ئېلىپ خەلقىمىزنىڭ ئازادلىق ئىشلىرى ئۈچۈن سىڭدۈرگەن جاپالىق ئەمگىكى ئۇنىڭ كۈرەشچان ، جەڭگىۋار ھاياتىنىڭ تىمسالى ...> .
ئەپسۇسكى ، شائىر زور ئىجادىي قىزقىنلىق بىلەن < مىڭ ئۆي ۋە پەرھات _ شېرىن > داستانىنى ئاخىرقى قېتىم تولۇقلاپ يېزىپ بولۇپ ، < گۆر ئاغزىدىن يانغاندا > ناملىق شىئېرىي رومانى ۋە < يۈسۈپ - زىلەيخا > داستانى ئۈستىدە جىددىي ئىشلەۋەتقان پەيىتتە ، < مەدەنىيەت زور ئىنقىلابى > دىن ئىبارەت تەتۈر قۇيۇن كۆتۆرۈلۈپ ، ئۇنىڭ ئاشۇ قىممەتلىك ئىجادىي ئەمگەكلىرى ۋەيران قىلىۋىتىلدى ۋە ئۆزىمۇ مىسلىسىز ئېغىر خورلۇق ۋە ناھەقچىلىق تۈپەيلىدىن ، 1971- يىلى 8- ئاينىڭ 24- كۈنى ئېچىنىشلىق ھالدا بۇ ئالەم بىلەن خوشلاشتى .
شائىر ۋاپات بولغاندىن كىيىنمۇ يەرلىكىدە ئارامخۇدا يىتىش ئەركىگە ئېرىشەلمىدى . ئۇنىڭ مۇردىسى ئىنسان قېلىپىدىن چىققان رەھىمسىز مۇئامىلىگە ئۇچۇردى . ئۇ ۋاپات بولۇشتىن ئىلگىرى كىندىن قېنى تۆكۈلگەن يۇرتى تېزەكقاغۇدا يىتىشنى ۋەسىيەت قىلغان بولسىمۇ ، ئارزۇسىغا يىتەلمىدى ، ئۇنىڭ ئايالى بۇ ئەقەللي ۋەسىيەتنى ئورۇنداشقىمۇ ئامالسىز ئىدى . ئۇ زار-زار يىغلىغان ھالدا ئەترەت كاتىۋاشلىرىغا تاۋۇت ۋە نامىزىنى چۈشۈرۈپ يەرلىككە قويۇشقا ئادەم بېرىشنى ئىلتىماس قىلدى . ئۇ چاغلاردا مەسچىتلەر چېقىپ تاشلانغاچقا ، تاۋۇت ئەترەت ئىسكىلاتىدا ساقلىناتتى . يۈرىكى قازاننىڭ كۈيىسىدەك قارىداپ كەتكەن بىر نادان :
__ تاۋۇتنى بېرىشكە بولمايدۇ ، چۈنكى تاۋۇت زەھەرلىنىپ قالىدۇ . ئۇنىڭ جەسىتىنى قەبرىستانلىققا قويۇشقا بولمايدۇ . چۈنكى ، ئۆلۈكلەرنى زەھەرلەيدۇ ، __دېدى .
شۇنىڭ بىلەن ئۆينىڭ بىردىنبىر مۈلكى بولغان كارىۋاتنىڭ پۇتى ئېلىپ تاشلىنىپ تاۋۇت قىلىندى ، < زەھەرلەنسىمۇ مەيلى > دەپ قارالغان < تۆت خىل ئۇنسۇر > دىن ئۈچ - تۆتى تاۋۇتنى كۆتۈرۈپ ، مەھەللە ۋە قەبرىستانلىققا يىراق بولغان چۆل تاغ باغرىدىكى يۇلغۇن تۈۋىگە ئېلىپ باردى . مۇسۇلمانلارنىڭ قائىدىسى بويچە يەرلىك ئېلىنماستىن ئىككى مېتىر چوڭقۇرلۇقتا ئۆرەك كولىنىپ مۇردا قويۇلدى . ئاندىن ئۈستى گەمە ياپقان شەكىلدە ئېتىپ كۆمىۋىتىلدى ....
يۆلەنچۈگىدىن ئايرىلغان ئىمىرنىساخان بالىلىرىنى ئەگەشتۈرۈپ ، قاراڭغۇ ، زەي ، غېرىپ كەپىسىگە قايتىپ كەلدى . لېكىن ، يورۇق كۈن ئۇنىڭغىمۇ نىسپ بولمىدى . 1975- يىلى 6 - ئاينىڭ 29 - كۈنى جەبىر _ جاپا ، دەرت - ئەلەم دەستىدىن بەللىرى مۈكچەيگەن بۇ ئانا بۇ دۇنيا بىلەن ۋىدالاشتى .
 

پىقىرنىڭ ئىقرارى

( مۇسەددەس )


پاتتى كۆكسۈمگە زەھەر تىرناقلىرىڭ ئەي شۇم پەلەك ،
ئۇردى قانلىق قامچىسىن ئالچاقلىرىڭ ئەي شۇم پەلەك ،
قاخشىتىپ يۇتتى مېنى پاتقاقلىرىڭ ئەي شۇم پەلەك ،
ئالدى گۈل ئورنى تىكەن-يانتاقلىرىڭ ئەي شۇم پەلەك ،
قان شوراپ چاقتى-زۈلۈك چاققاقلىرىڭ ئەي شۇم پەلەك ،
ھەر قەدەمدە مىڭ توزاق-قىلتاقلىرىڭ ئەي شۇم پەلەك .

قايسى بىر نەس كۈنىكىم مەن تۆرەلدىم زىمىنگە ؟!
قايسى بىر دۇنيا جەھەننەم ئوخشىغاي بۇ تۈرمىگە ؟!
قان يۇتۇپ ھەردەم زەھەر-زەقۇم يىدىم مەن كۈنىگە ،
مىڭ ئۆلۈپ ، مىڭ يول تىرىلدىم چەرخى بىداد زۇلمىگە .
باستى بېشىمنى بۇ زۇلمەت تاغلىرىڭ ، ئەي شۇم پەلەك ،
بارمىكىن دۇنيادا ئادىل چاغلىرىڭ ئەي شۇم پەلەك ؟!

ئۇچتى شەمئى كۆزلىرىمدىن ئۇچتى ئۈمىدنىڭ نۇرلىرى ،
كەتتى سەۋرى ئىلكىمىزدىن ئۆتتى ھۈرلۈك كۈنلىرى ،
قايدا بارسام زۇلمى بىداد نالە - پەرياد كۈنلىرى ،
كۆزىمىزنى باستى زۇلمەت قاپقاراڭغۇ تۈنلىرى ،
قان بىلەن ئالۇدە قول - بارماقلىرىڭ ئەي شۇم پەلەك .
بەلكى قول - پۇتتۇر ساڭا قورچاقلىرىڭ ئەي شۇم پەلەك .

كىمگىدۇر روزى - ساپا ، كىملەرگىدۇر زۇلمى - سەتەم ،
كىمگىدۇر بايراملىرىڭ ، كىملەرگىدۇر چەكسىز ئەلەم ،
بىز نىچۈن تەڭلىك سۈيىدىن بەھرى ئالماي قەترە ھەم ،
سۈرسە شۇملەر ئەيشى - ئىشرەت بىز نىچۈن تەشنا شۇدەم ،
يوق ئىكەن ئەدلىڭ بىلەن ئىنساپلىرىڭ ئەي شۇم پەلەك ،
بوغۇزىمىزغا سۈردى تىغ قاسساپلىرىڭ ئەي شۇم پەلەك .

بولدى زۇلمىڭدىن جۇدا گۈلزارىدىن بۇلبۇللىرى ،
بىگۇناھ چۈشتى قەپەزگە قىرىلىپ نۇرغۇنلىرى ،
ۋەتەنسىز بۇلسى قېچىپ يۇرتىدىن ئوغۇللىرى ،
بولدى خار بويۇن قىسىپ يىتىم - يىتىمە تۇللىرى ،
چىقمىدى دەردىڭ بىلەن ئارمانلىرىڭ ئەي شۇم پەلەك .
قايدىدۇر ئەخلاق يەنە ۋىژدانلىرىڭ ئەي شۇم پەلەك .

قانمىدۇر ، مارجانمىدۇر ، يا قەترە شەبنەم ياشىمىز ،
تاشمىدۇر ، يا تاغمىدۇر ، قايغۇدا قاتقان باشىمىز ،
يوقمىدۇر دۇنيادا بىزنىڭ ئىچ كۆيەر يولداشىمىز ،
دائىما قايغۇ - ئەلەم ، ھەسرەتمىدۇر قۇرداشىمىز ،
سورۇلۇپ باش ئۈستىگە تۇپراقلىرىڭ ئەي شۇم پەلەك .
بولدىغۇ زىندان كەبى ھەر ياقلىرىڭ ئەي شۇم پەلەك .

ۋاھ ... ئەجەپ قۇش ئۇۋىسىغا شۇم يىلان < مېھمانىكەن > ،
بىلمىدۇق ئاۋۋال دىلدا بىر غەرەز پىنھانىكەن ،
ئالدىنىپ قىلتاققا چۈشتۈق ھىلىگەر دەۋرانىكەن ،
ياكى قىسمەتنى ئەزەلدە موللىسى يازغانمىكەن ؟ ! ...
زەپمۇ پاتتى بوغۇزىمىزغا قارماقلىرىڭ ئەي شۇم پەلەك .
بىگۇناھلار كۆكسىنى يارماقلىرىڭ ئەي شۇم پەلەك .

نە گۈناھلىق بەندە بىز زۇلمەتتە قالدۇق ناگىھان ،
جايىمىز پۇرقەتكە تولدى ، داغ بىلەن قىينالدى جان ،
يوق ئاداۋەت - گىنە بىرلە بىزگە بولدۇڭ بەد گۇمان ،
كۆرمىگەندۇر شۇڭغىچە ھېچكىم بۇ ئىشنى ھېچقاچان ،
كۆزۈڭ كىچىك تار سېنىڭ قورساقلىرىڭ ئەي شۇم پەلەك .
قان - يىرىڭ ، زەرداپقا تولغان دوۋساقلىرىڭ ئەي شۇم پەلەك .

بولدى قويلار پاسىبانى ، بۆرىلەر ئاغزىدا خۇن ،
كىم ھەقىقەتنى دېسە بولدى ئۇنىڭ ھالى زەبۇن ،
ئايلىنىپ تەتۈر ھەمىشە چەرخىڭ سېنىڭ كاژ - ۋاژىگۇن ،
باستى تۆھمەت - پىتنىلەر ئالەمنى مانەندى قۇيۇن ،
بولدى ھاكىم ئۈستىمىزدە زاغلىرىڭ ئەي شۇم پەلەك .
ئۆچمىگەي مەھشەرگىچە بۇ داغلىرىڭ ئەي شۇم پەلەك .

ھېچ بۇلۇت كۈننى توسالماس ، پەردە زۇلمەت چاك بۇلۇر ،
نېمشېھىت قايغۇرمىغىن كۆپ ، كەلگۈسىڭ پارلاق بولۇر ،
نىسبى ئاي بولسا قاراڭغۇ ، نىسبى روشەن ئاق بولۇر ،
تا ئەزەلدىن بىرى بۇ قانۇن ئېرۇر ، شۇنداق بولۇر ،
ئاقىۋەت گۇم بولغۇسى راۋاقلىرىڭ ئەي شۇم پەلەك .
ئۆرتىنىپ كۈل بولغۇسى تاياقلىرىڭ ئەي شۇم پەلەك .

1971- يىل ئاۋغۇسىت . باي

بىلىم ئىشقىدا

( تولۇق نۇسخىسى )

جاھان رەنالىرى ئىچىدە بىلىمدەك بىر گۈزەل يار يوق ،
بىلىمدىن ئۆزگە تۇتقان يار ، بولۇر ئۇ گاھىدا بار - يوق .

جارا قاشلىق تولۇن ئايلار ساڭا بىر نەچچە كۈن يولداش ،
ئەگەر سەن پۇلدىن ئايرىلساڭ سېنى تاشلايدۇ ھېچ ئار يوق .

كىرىپ نەپسىڭنىڭ كەينىگە ، بىلىمدىن ئۆزگە يار تۇتساڭ ،
بېشىڭغا چۈشسە بىر كۈنلەر ، ئۇ چاغدا سەن كەبى خار يوق .

قۇلاق سالساڭ مۇھەببەت ئەھلىنىڭ پەريادى - ئاھىغا ،
يۈتۈپ زەرداپ پىراقتىن دات دېمەكتىن باشقىچە زار يوق .

تەپەككۇر ئەيلىسەڭ ئىشقى ئەسەرلەرنى ئوقۇپ ھەردەم ،
قاراڭغۇ دەر يورۇق دۇنيانى ھم ئالەم كەبى تار يوق .

يۈرۈپ مەنمۇ گۈزەل ئىزلەپ جاھالەتكە ئەسىر بولغان ،
خالايىق ئالدىدا يۈرسەم ، مېنىڭدەك بەلكى ئەغيار يوق .

ھاياتىمغا رەقىبلەر خاتىمە بەرمەكچى بولغاندا
قىلىپ تەۋبە بولۇپ ئازاد ، دېدىم :
__ بۇ يولدا زىنھار يوق .

پاراغەت ئىستىسەڭ ئەسلا بىلىمدىن ئۆزگە يار تۇتما ،
سېنىڭ قەدرىڭنى ساقلاشتا بىلىمدەك ياخشى ھەمكار يوق .

ھاياتلىقتا بىلىم قانداق كىشىنىڭ يولدىشى بولسا ،
قەيەرگە بارسا باش قاتماس بىلىمدەك ئاڭا غەمكار يوق .

بىلىمسىز ساق تېنىڭ ھامان مەجرۇھلاردەك نالە _ پەرياتتا ،
جاھان ئىچرە بىلىمسىزنىڭ دىلىدەك ئەسكى بىمار يوق .

بىلىمگە ئاشنا بولساڭ ئوقۇش ئىشقىدا بول ، بۇلبۇل ،
ئۆگەنمەككە مائارىپ باغچىسىدەك ياخشى گۈلزار يوق .

بۇكەڭ دۇنيانىڭ قانداق پۇچىمىقىغا باش قېتىپ ياتساڭ ،
بىلىم تارتىپ چىقار مەيدانغا ھېچبىر كىمگە ئەخبار يوق .

بىلىم روھى ئوزۇق ئىنسان ھاياتىغا ئەگەر بىلسەڭ ،
بىلىمنىڭ قەدرىنى بىلگەن ئۆلمەس بۇڭا ئىنكار يوق .

چاپان ھۈرمەتلىرى ھېچ چاغ چاپاندىن ئايرىلىپ قالماس ،
كېتەر پۇلدىن يىغلىغان ھۈرمىتىڭ پۇل بىرلە ئەسرار يوق .

چاپان بىرلە ئۆزۈڭنى پارقىراتساڭ بىر بوياقچىسەن ،
بىلىم ئەسىرى بۈگۈن سىرلىق چاپانلارغا خېرىدار يوق .

بۇلاردىن قوغا كەلگەن ئابروي جىنلار چۈشى ئوخشاش ،
خىيالى بۇ تىلەككە سېنىڭدەك باخشىغا جىندار يوق .

گۇمان قىلما پەلەكنى ھەر قاچان بەختىڭگە چۆرگىلمەس ،
بۈگۈن باي ، ئەتە سەندەك ھېچ گاداي يوق ، بەلكى قەرزدار يوق .

بىلىمدىن چەتتە كۆرگەن دۆلىتىڭ جاننىڭ جاپاسىدۇر ،
جاپا قىلماققا جېنىمغا بىلىمسىزدەك زور سىتەمكار يوق .

بىلىمدىن ھەممە ئىش مەيداندا چىققان ئەسىردۇر بۇ ،
بىلىش لازىم بىلىمسىزلەرگە بۇ ئەسىردە خېرىدار يوق .

بىلىمدىن باتىنىڭ 1 نۇرلانمىسا ، كۆڭلۈم قاراڭغۇ تۈن ،
قۇياش نۇرىغا مۇنكىر 2 شەپەرەڭلەرگە مەدەتكار يوق .

زېمىننى توپ قىلىپ ئويناشنى سەن چاقچاق گۇمان قىلما ! ...
ھەقىقەتتۇر بۈگۈن ھەر ئىش ، كەمەك 3 تەك جادۇ - ھەييار يوق .

ئەجەبلەنمە بۇلار كۆڭلى بىلىم نۇرىدا نۇرلانغان ،
شۇنىڭچۈن كۆكتە ، سۇدا ، تاغ ، دېڭىزدا يۈرسە دىشۋار يوق .

بىلىمدىن تاغنى باغ قىلىشتا ھېچقانداق جاپا كۆرمەس ،
ھەسرەتتىن قان يۇتاردا نادان كىشلەردەك جاپاكار يوق .

جاھىللار كۆڭلى تۈن ئۆخشاش ، ئۇنى پەرق ئەتكىلى بولماس ،
قارا تۈنگە شەپەرەڭدىن بۆلەك ئەسلا تەلەپكار يوق .

ئۆزۈڭ ھەم < نىمشېھىت > بۇ پىكرىڭنىڭ تەستىقى بول قۇربان ،
بىلىمدىن يۈز ئۆزىگەنلەردەك قاتتىق گۇناھكار يوق .

1936- يىل فېۋرال ، باي

مەنبە : نىمشېھىت ئەسەرلىرى ۋە نىمشھېت تارىخى