غەزەللەر(2)

تالە – تالە چاچلىرىڭدىن ئۆرلىگەن تۈن مەن ئىدىم ،

لالە – لالە خىلۋىتىڭدىن چاچرىغان ئۈن مەن ئىدىم .

سىھرى ئەشكىڭ جىلۋىسىدە تامچە ئوتقا ئايلىنىپ ،

ھىجرى پۇرقەت ۋادىسىدا شاھى سۈرگۈن مەن ئىدىم .

قانچە چاقماق كاچكۇلىڭدا داتلىشىپ ياتقاندۇ ، بەس !

قانسىراپ تۇرغان سامادا چاقنىغان كۈن مەن ئىدىم .

بەرگى گۈللەر سايىسىدىن تاشتى دىلغا مۇڭ – ئىشق ،

يامرىغان ئايدىڭدا تامچە روھى كەلكۈن مەن ئىدىم .

تاشتى ياپراق سەبرىسىدىن مەست پەسىللەر ئۆركىشى ،

مۇڭسىراپ تۇرغان باھاردا جەزبى گۈلگۈن مەن ئىدىم .

بىناۋا ئاي ئوردىسىدىن چۈشتى يەرگە مىڭ يۈرەك ،

تىترىگەن تەنھا سۈكۈتنىڭ باغرى تۈرگۈن مەن ئىدىم .

قاي پەسىلدە ئالقىنىمغا چۈشتى تامچىپ بۇ ئىشق ،

ئىپتىدايىم شۇ مىنىڭكى ، بەرگى سۇلغۇن مەن ئىدىم .

(5)

بىناۋا دىل رەنجىگە سەن دىل كۈيۈڭدىن دارە قىل ،

مەيلى ئىشقىڭ ۋەسۋەسىدە ئۇيقۇدىن بىدارە قىل .

توزغىغان كاكۇللىرىڭ بۇ خەستە كۆڭلۈم ئاپىتى ،

پۇرقىتىڭدىن بۇ يۈرەكنى يىغلىتىپ مىڭ پارە قىل .

ئول نىگاھىڭ غەمزىسىدىن يەنە باغرىم قان مىنىڭ ،

ئۇپرىتىپ جانىمنى سەن ھەم بىر ئۆمۈر ئاۋارە قىل .

كۆيدى ئاسمان جىلۋىسىدە قانچە يۇلتۇز ئۆركىشى ،

ئۆكسىگەن قەلبىڭ كۆكىدىن سىرغىغان سەييارە قىل .

ھەر باھار ۋەسلىڭنى دەپ تۆكتۈم يولۇڭغا بەرگىلەر ،

يا سۇلۇپ ياتقان چېچەكتەك بىر يولى بىچارە قىل .

تاشتى مەيلەر دەم كۆۋەجەپ تەلۋە سەبرىم جامىدىن ،

رەنجى سەۋدا كۈلپىتىمگە ئەمدى سەن بىر چارە قىل .

(6)

كەيىپ بارماقلىرىڭ ئۆزرە چىكىلگەن تارمىدۇ قەلبىم ؟

ۋەلىلەر سۆھبىتى كۈلگەن ساماۋى غارمىدۇ قەلبىم ؟

ناۋالار تىلسىمى ئۆڭگەن غېرىپ كۆكلەر ئارا سايەم ،

باھاردا توختىماي ياغقان سۈزۈك ئاق قارمىدۇ قەلبىم ؟

ئېسىم كۈلپەتلىرى ئەينەك ، ئۆزۈمنى قانچە يۈتتۈردۈم ،

ناۋاسىز تۈنلىرىم ئىچرە ھېلىھەم بارمىدۇ قەلبىم ؟

يىزىق بارخانلىرى ئوخچۇپ يۈرەك چەرخىگە پۇتلاشمىش ،

مۇقامنىڭ شەۋقىدە ئويناق غېرىپ مۇڭزارمىدۇ قەلبىم ؟

كەيىپ سەۋدالىرىم توزغۇپ ئۇچار باشىمدا غۇربەتلەر ،

جۇدالىق لەھزىدە ئاخشام سۇنۇق دۇتارمىدۇ قەلبىم ؟

چېقىق ئارمان ئارا لەيلەر رېئاللىق سايىسى پىنھان ،

ھەمىشە ئۆز ۋۇجۇدىغا ئۆزى گۆركارمىدۇ قەلبىم ؟

تەڭرىتاغ ژۇرنىلى 2000 – يىللىق 5 – سانىدىن