مەن يازغان خاتىرىلەر....مۇنىرە ئالىم [ئۇلانما كۆچۈرۈش]

ئايبۈۋى، ئاۋۇ سۆزۈمنى ھەجەپ تېپىۋاپسىز، رەھمەت سىزگە. مېنىڭ خاتىرەمنى مۇۋاپىقىيەتلىك تاماملىشىمغا ئىلھام بەرگەن ئەزىزلەرگە تەشەككۈر.

تۈگىدىما؟ مەن قانمىدىم، ھاياجانلىنىپ قانمىدىم، ئوقۇپ قانمىدىم! ئۆزۈمنىمۇ گويا شۇ سەپەرلەردە تۇرغاندەك ھېس قىلدىم، بىراق...... تۈگەپتۇ-دە!... ھەي!... رەھمەت مۇنىرە قىز!...

مۇنىرە سىز خاتىرەنى شۇنداق قىلىپ تۈگىتىپ قويدىڭىزما
ئاللاھ خالىغان بىر كۈنى مەنمۇ شۇ ئەسلىمىگە ئاتاپ ئويلىغانلىرىمنى يېزىپ قۇيارمەن.ھاياتتا قانچىلىك ئەجر قىلساق شۇنچىلىك ئەزىزلىككە ئېرىشىمىز.خاتىرىنى سەمىيمى ياخشى يىزىپسىز.رەخمەت بۇ يازمىنى ئاخىرىدا   ئايزىت تەھرىرلىگەن. ۋاقتى  2012-5-21 17:29  

مۇنىرەنىڭ بۇ خاتىرىلىرىدىن بىر سەمىمىي ھىد دىماقلىرىمغا ئۇرۇلدى ...ئەزىزانە يۇرتۇم دىماقلىرىمغا ئۇرۇلدى.....

خەنجەر، ئايزىت، ئايچىنلەرنىڭ مېنىڭ خاتىرەمدىن ھاياجانلانغان تىنىقلىرى ئۇزاق داۋاملاشقاي.
مېنىڭمۇ يەنە شۇنداق يازغۇم بار ئىدى. ئەمما سەپەر ئىككى يېرىم كۈن بولدى.
ئۇزۇندىن ئۇزۇن ھاياجانلىرىمدا ھەربىر بارغان يېرىمدىكى خاتىرىلىرىمنى ئۈزمەي ئوقۇۋاتقانلارنىڭ ۋاقتىنى ئالغىنىمدىن ئەپۇ سورايمەن.

پاھ.... بۇ خاتىرە ئىملا ۋە بەزى سۆزلەرنىڭ ئازتولا نوقسانىنى ھېساپقا ئالمىغاندا ھەقىقەتەن ياخشى يېزىلىپتۇ. بىر مەزگىلدىن كېيىن يەنە بىر قاراپ چىقىپ ئازراق ئىش قوشسا ياخشى كىتاپ بولۇپ چىققۇدەك.
كىتاپلاردا تولا ئوقۇپ قۇلاق تۈۋۈمدە دائىم ياڭرايدىغان ئات تۇياقلىرى ۋە ھۇرررا سادالىرى مېنى قۇمۇل، غۇلجا قاتارلىق ماكانلارغا قەدەم بېسىشقا دالالەت قىلاتتى. بۇ سەپەر خاتىرىسى قەلبىمگە يېڭى بىر ئىشتىياق سالدى. ئاللا خالىسا مۇشۇ يىل بىر بېرىپ كۆرۈپ كېلىشكە تاقىتىم تاق بولاۋاتىدۇ.
   مۇنىرەنىڭ تېخىمۇ تىرىشىپ مەدبۇئات-مۇنبەرلەرگە نادىر ئەسەرلەرنى داۋاملىق يوللاپ تۇرۇشىنى ئۈمۈد قىلىمەن.
تېنى سالامەت ئىشلىرى ئۇتۇقلۇق بولسۇن!!! بۇ يازمىنى ئاخىرىدا   kolchi تەھرىرلىگەن. ۋاقتى  2012-5-26 12:44  

  ئەھمىيەتلىك سەپەر مۈشكۈل بولىدۇ.

مېنىڭ خاتىرىلىرىمنى ۋاراقلاشقا ۋاقتىنى چىقىرىپ، مېنى رىغبەتلەندۈرگەن ئەزىزلەرگە رەھمەت.
ئادەم ئۇزۇندىن ئۇزۇن بىر نەرسە يازسا ئوقۇپ قويغىلى بولسىمۇ ئادەم چىققىنىدىن مۇشۇ ۋاقىتتا خوش بولىدىكەن دېسە.

قار كېچەلمىگەن مەھەللىگە سەپەر

17- نويابىر

«بۇ دۇنيادا ياشاش ئۈچۈن باھانە بەك كۆپ، ئەمما ئاشۇ باھانىلەرگە ئۆزۈڭ يۈز كېلىپ ياشىيالىساڭ، بۇ سېنىڭ بەختىڭ دېسە» مەن بۇرۇن ھىس قىلىپ باقمىغان ئىكەنمەن. ئوتتۇز ياشنىڭ قارىسىنى ئالغان بولساممۇ، ئۆزۈم ئېچىشقا ۋە ئۆزۈم يېپىشقا تېگىشلىك نۇرغۇن نەرسىلەرنىڭ بارلىقىنىمۇ ھىس قىلىشتىن ۋاز كېچىپ ياشاۋاتقىنىمغا ئۇزۇن بولدى.  مۇشۇنداق كۈنلەردە يەنە شۇنداق ئۆز ھاياتىمدىكى يەنە بىر بۇرۇلۇشنىڭ بولىدىغانلىقىغا چىن پۈكۈپ ئۈرۈمچى ئاسمىنىڭ قارنى ئۈچ قېتىم تاشلىشىغا ئۈلگىرىپ بۇ يىلقى سەپىرىمنىڭ ئۆز تەلىيىمگە ئارتىپ توختىتىلىدىغانلىقىنىمۇ ھىس قىلغىنىمچە ئاستا ئۆيدىن چىقتىم. ئايىغىم ئاستىدىكى ھەربىر قار دانچىلىرىنىڭ ئاستا توزىماي ئايىغىمغا يېپىپ مېڭىشى بىلەن دەرۋازىغا ئالدىغا چىقىپ ئارقىمدا قالغان ئۆزۈمنىڭ ئاياغ ئىزىغا قارىغىنىچە بۇ ھاياتىمدىكى بارچە خوشاللىقلارنىڭ قارنىڭ ئاقلىقى بىلەن ماڭا يېيىلىدىغانلىقىنى پەرەز قىلىپ مىيىقىدا كۈلدۈم. شۇنداق ئۇزۇن زامانلارمۇ ۋەياكى قسىقا ۋاقىتلارمۇ قىشنىڭ بىر قېتىم تاشلىغان قارى بىلەن قەلبىمدە بىر ئۈمىد دائىم باش كۆتۈرۈپ قالاتتى. قار ياغسىلا ماڭا بىر خوشاللىق، بىر بەخت يېپىشىدىغاندەك قار بوۋاي دەستىرخىنىنى يىغىپ كەتكىچە ھاياجانلىق ھەربىر دەقىقىنى ئارزۇ ئارمانلىرىمنىڭ دەپتەرلىرىگە يېزىپ باھارنىڭ ئىللىق باغرىدا ئۆز قەلبىمنىڭ ئېرىشى بىلەن خاتىرەمنىڭ قۇرۇق قالغان بەتلىرىگە باھاردىكى گۈزەل كۈنلەرنىڭ سېزىلىپ چىقىشىنى كۈتۈپ قالاتتىم.
ئۇزۇن يوللۇق بىكەتكە قانچە ئارمانلارنى، قانچە خوشاللىقلارنى يۈرىكىمگە يايغىنىمچە ھۇدۇقۇش، تەلمۈرۈش، كۈتۈشلەرگە جاۋاب ئىزدەپ كەۋالدىم. كېلىپلا بىكەتتىكى دۆۋە - دۆۋە ئادەملەرنىڭ ئالدىراشچىلىقىدا سۈركىلىپ، قىستىلىشىپ بىكەتتىكى ئۆز ھاياجانلىرىغا، ئايرىلىشلارغا، تاقەتلەرگە بوي سۇنۇپ تۇرغان تۆمۈر رەڭلىل بىناغا قۇرۇنۇش ئىلكىدە ئاستا كىرىپ كەلدىم. ئۇزۇن يوللۇق بۇ بىكەت  ھەر قېتىم كەلسە مۇشۇنداق ئادەمنىڭ دەستىدىن پۇتىنى ئالغۇدەك يەر يوق بولىدۇ. ھەر قېتىم كەلسەم بىردە بىر ئالمىشىپ تۇرغان ئىشىك يېنىدىكى سومكىلارنى تەكشۈرۋاتقان ئادەملەرنىڭ سۇغۇقتا مۇزلاپ تۆمۈردەك قاتقان چىرايلىرىدا نە بىر كۈتۈش نە بىر تاقەت، نە بىر ئۈمىد قالمىغاندەك تۇيۇلۇپ قالىدۇ. شۇنداق بۇ شەھەرنىڭ ھەربىر ئادەملىرى ياشاش ئۈچۈن ئىشلەيدۇ، نان تېپىش ئۈچۈن مانا مۇشۇنداق چىرايلىرىنى تۆمۈر رەڭدەك قىلىپ ھاياتقا نە بىر ئارمانى يوقتەك پەقەت تۇرمۇش، تۇرمۇش دەپ يۈگرەيدۇ. ئۇلار ھەپتىدە بىر كېلىدىغان دەم ئېلىشلىرىدە ئۆيلىرىدىن چىقماي ئىسسىق ئولتۇرۇشنى شۇنداق ئارزۇ قىلسىمۇ، ئەمما نۇرغۇن پىلانلىرىنىڭ ماشىنىلارنىڭ قاردا تىيىلىپ، بىر – بىرىگە سۈركۈلۈپ، بىر سائەتلىك يوللارنىڭ ئىككى ئۈچ سائەتلەرگە ئۇزارتىشى بىلەن ئۆزلىرىدىن زىرىكىپ بۇ شەھەردە ياشاپ قالغىنىدىن پۇشايمان ئىلكىدە قىش كەلسىلا ئىس – تۈتۈندەك تۇرىدىغان ئاسمانغا قاراپ قويىدۇ.

داۋامى بار...

بۇ يازمىنى ئاخىرىدا   مۇنىرە ئالىم تەھرىرلىگەن. ۋاقتى  2012-12-26 11:54  

مۇزلىغاندەك بولۇپ كۆزۈمنى ئاچتىم. شىخەنزە شەھرىنىڭ سالا - سالا ئېتىزلىرىغا چۈشكەن قېلىن قاردا ئاستا چاپانلىرىمنى ئېتىپ پەسكە چۈشتۈم. غۇر- غۇر ئاچچىق شامالنىڭ يۈزۈمگە ئۇرۇلۇشى بىلەن ئويغانغاندەك بولۇپ ئەتراپقا ئىزتىراپلىق كۈتۈشلىرىمدە قايسى بىر ۋاقىتلاردا شخەنزە شەھرىدىكى قول بېرىشكەن ھەدەمنى ئەسلىدىم. ئۇنىڭ ئىسسىق قوللىرىنى ماڭا سىقىش نىسىب بولغان، ئۇنىڭ يالغۇزلۇققا تولغان خانىسىدە بىر كېچە قونۇپ باققان. ئۇنىڭ ئومماققىنە قىزىنى چىڭڭىدە قۇچاقلاپ باققان. مانا يەتتە يىل بوپتۇ، ئۇنى ئىزدىيەلمىدىم. ئەمما ئۇنى ھەر دائىم سېغىنىمەن.
شىخەنزە شەھرىنىڭ يىراقتىن كۆرۈنۈپ تۇرغان بىنالىرىغا پەقەت ئۇزۇن نىدا قىلدىم «ھەدە، ئۆلمىسەك يەنە كۆرۈشەرمىز. سىزنى ھەرۋاقىت ئەسلەيمەن. ھەرۋاقىت سېغىنىمەن. ھەدىلىرىم ئچىدىن سىزنى ئاختۇرمايلا تېپىۋىلىپ سىزى ھەر دائىم سېغىنىپ ئەسلەپ چىقىمەن. مانا مۇشۇنداق ھەر قېتىم شىمالغا ماڭغىنىمدا سىزنى ئەسلەيمەن ھەم يىراقتىن كۆرۈنگەن ئىس تۈتۈنلىك ئاسمانغا، ئېگىز بىنالارغا سىزنىڭ ئىسمىڭىزنى يېزىپ قويۇپ كېتىمەن»
شۇ تاپتا ھاياجانلانغان قەلبىمدە ئۆكسۈش ۋە ئۆكسۈنۈش مەج ئۇرۇپ قالغان ئىدى. مەن تۇنجى جەمئىيەتكە چىققىنىمدا، تۇنجى دادام يوق دەپ بېشىمغا قارا ياغلىق چەككىنىمدە مۇشۇ ھەدەم ھەمرا ئىدى. قەلبىمگە بىر دۆۋە ئارمانلارنى يازغىنىمدا مېنى پەقەت «سىڭلىم» دەپ ئۇرغۇلۇق ئاتايتتى. مانا مۇشۇ كەمگىچە نۇرغۇن ھەدىلىرىم بولدى. نۇرغۇنلار ماڭا بۇ شەھەردە چىدام غەيرەت بەردى. نۇرغۇن ھەدىلىرىم مېنى ئۆزىنىڭ قېرىندىشىدەك كۆرۈپ بېشىمنى سىيلىدى. مەن ھاياجانلىنىۋاتىمەن. مېنىڭمۇ ئۇلارغا سىڭىل بولغۇم بار ئىدى. بىر ئۆمۈر ئۇلارنىڭ بەختىنى كۆرۈش نىسىب بولسا دەپ ئويلاتتىم. ئۇلارنى سېغىنىپ ئەسلەپ ئۆتكەن كۈنلەرگە بىر بەتنى توشتۇرۇپ يېزىپ  قويۇشنى خالايتتىم. ھەمدە قوللىرىمنى كەڭ يېىپ ھەربىر ئۆزۈم تۇتقان ھەدىلىرىمگە ساقلىق تىلەپ قويۇشنى بۇ دۇنيادىكى مەن بىردىن بىر خالايدىغان ۋە سۆيۈنىدىغان ئىش دەپ بىلەتتىم. شۇڭا  مەن تۇتقان ھەدىلەر نەدە بولسا ئامان بولسا خوشال ياشىسا بولاتتى.
بۇ يازمىنى ئاخىرىدا   مۇنىرە ئالىم تەھرىرلىگەن. ۋاقتى  2012-12-26 17:02