چوقوم كۆرۈپ قويوڭ

abdukorax

ۋاي ما ئنكاس يازغۇچىلارنى...
بۇ تىمىنى ياشلارلا ئەمەس ھەممە چوقوم كۆرۈشكە تىگىشلىك دەپ قارايمەن،چۈنكى بۇ ئىشلاردا چوڭلارنىڭمۇ ھەسسىسى ھەم مەجبۇرىتى بار..
فىزولوگىيلىك جەھەتتە بالاغەتكە يەتسىمۇ قىممەت قارشى،دۇنيا قاراش،كىشىلىك ھايات،ئىيمان يەنى ئىتقاد،مەجبۇرىيەت،بۇرچ جەھەتلەردە بالاغەتكە يىتەلمىگەن بىچارە ئاتا -ئانىلاردىن، يەنە بىر تۈركۈم، ئددىيەدە بالاغەتكە يىتەلمىگەن پرزەنىتلەر تۇغۇلىۋاتىمىز .ئىددىيەدە ئاتا ئانىلار بالاغەتكە يىتەلمىسە بالىلار ئاسانلىقچە يىتەلىسۇنمۇ...
كىسىپ ئىيتىمەن مىنىڭ ئاكا ھەدىلىرىم،ھەتتاكى ئەزىز ئاتا-ئانامنىڭمۇ ئۆزى ۋە ئۆز ھاياتى ھەققىدە  ئازراق بولسىمۇ ئويلىنىپ باققانلىقىدىن ھەقىقەتەن گۇمان قىلىمەن...
ئىنشائاللا ئىگەم ئاللاھقا مىڭلاپ تەشەككۈر ...مىنىڭ كىتاپقا قىزىقىش ھەم كىتاپ ئوقوشنى نەچچە يىل ئۆزۈمگە ۋەزىپە قىلشتىن ئىبارەت شۇ بىرلا يول ماڭا نۇرغۇن نەرسىلەرنى ھىس قىلدۇردى...ھازىرغىچە ئۆز نىشانىم يولىدا داۋاملىق تىرىشىۋاتىمەن ،ھەم مەن بۇنىڭ ئۈچۈن ئىيتپ تۈگەتكۈسىز قىيىنچىلىقلارغا ئۇچۇردۇم ،مەن ئۆزۈمنىڭ بۇ دۇنيادا ئۆزىمدەك ياشاشنىڭ تولىمۇ قىيىنلىقىنى ھەقىقەتەنمۇ تونوپ يەتتىم ،
بۇ تىمىدىكىدەك  ئىشلارغا مەنمۇ ساناقسىز قىتىملاپ ئۇچىردۇم ،ئەمما بىرلا ئوخشىمايدىغان يىرى مەن بۇنداق ئەھۋالدا قەلبىمنىڭ چوڭقۇر قىتىدىن چىققان ئاۋازغا ئەگىشىپ، ئىگەم ئاللاھقا نىدا قىلدىم ،بۇ نەرسىلەرگە ئازراق بولسىمۇ ئىرىشىپ بىقىش تۇيغۇسىغا قەتئى چىدىمىساممۇ ئەمما كۆز ياشلىرىم بىلەن بوپتۇ ئىگەم ئاللا ھەممىنى تەڭشەپ بىرىدۇ دەپ ئۆزۈمگە تەسەللى بەردىم،قەلبىم تىنىمسىز ئىنتىلگەن،ھەتتا شۇنداق بەخىت تويغۇلىرىغا ئىرىشش ئۈچۈن،ھەر قانداق بەدەلگە رازى بولوشتىن ئىبارەت  تەلۋە تۇيغۇلىرىمنى،ئىتقادىمغا خىلاپ تەلۋە شىرىن ،بەخت تۇيغۇلىرىمنى كۆز ياشلىرىم بىلەن يەنىلا ئىگەم ئاللاھقا نىدا قىلىپ بەسى مۈشكۈلچىلىك ئىچىدە قۇربان قىلدىم، ،بۇنڭغا بىر ئىگەم ئاللا ئۆزى گۇۋاھ ..
مەن تەڭرىگە ھەقىقەتەنمۇ ئىشىنىمەن،شۇڭا مەن ھامان بۇنداق بەخىت تويغۇلىرىمنى ئۆز ئىتقادىم يولىدا،ئىگەم بۇ دۇنيادا تەڭشەيدۇ بولمىسا ئۇ دۇنيادا تەڭشەيدۇ دىگەن ئىشەنىچ بىلەن قۇربان قىلىپ كەلدىم  

ھەر قانداق بىر ئادەمنىڭ، ئۆزى ھەقىقى ياخشى كۆرگەن ئادىمى بىلەن ،بىللە بولوش تۇيغۇسىنىڭ قانچىلىك بولىدىغانلىقى ھەممەيلەنگە ئايان ھەر قاچان...
بوپتۇ ،مەنمۇ  بۇ ئىنكاسمنى  ئۆزۈمنىڭ ھەقىقى ئاچچىق كەچۈرمىشىم بىلەن يىزىشنى ئويلاپ قالدىم ...
2004-يىلى 12-ئاينىڭ 25-كۈنى شەنبە كەچ سائەت 11:33 بولغان ۋاقىت ئىدى،كەيپىياتىم شۈنچىلىك كۆتىرەڭگۈ، چۈنكى مەن بۈگۈن ئۆزۈمنىڭ ئۆمۈرلۈك ياشاش نىشانىم،ھەم ھاياتلىق خەرىتەمنى سىزىپ چىققان كۈن ئىدى...مەن چوقوم تىرىشىمەن دەپ ئۆز-ئۆزۈمگە يىنىشلاپ ۋەدە بەردىم،ئەڭ ئاخرقى تىنىقىم ئالدىدا ئىللىق كۈلۈمسىرەلىشىمنى  تولىمۇ ئۈمىد قىلدىم ھەم بۇنى ئۆز نىشانىم قىلدىم ،ھەم ئىگەم ئاللاھدىن مەدەت ۋە رەھمەت تىلەپ ئادەتتىكىدەك قائىدەمنى قولومغا ئىلىپ << ياسىن ۋە تەبارەكنى >> ئوقوپ بولوپ ئارام ئالدىم .قىش بولغاچقا ھاۋا سوغوق ئىدى،قارىسام كۆمۈرۈممۇ تۈگەپتۇ،راس گەپنى دىسەم پۇتۇم ئازراق شامالدىغان بولغاچقا پايپىغىمنىمۇ سالمايلا ياتتىم  كۈندۈزدە ئۆي تىمىنىڭ  مەن ئىتىپمۇ ئىتىپ بولالمىغان  تۆشۈكلىرىدىن،قوياش نورىنى كۆرگىلىمۇ بوللاتتى...
ئەمەلىيەتتە بۇ مىنىڭ تولوق ئوتتورا 3-يىللىقتا ئوقوۋاتقان ۋاختىم ئىدى،مەن تولوقسىزنى پۈتتۈرگەن ۋاختىمدا، چوڭلار مىنىڭ تولوق ئوتتورىدا ئوقوشىمغا بەكمۇ تەسلىكتە قوشولغان،مەن يىزىمىزدىن 78 كىلومىتىر يىراقلىقتىكى ناھىيگە تولوق ئوتتورا ئوقوماقچى بولوپ ماڭدىم .ناھىمىزدە بىرلا تولوق ئوتتورا مەكتەپ بولوپ،قىزلار ياتىغى مەكتەپ ئىچىدە،ئوغوللار ياتىغى بولسا تەخمىنەن 3 كىلومىتر يىراقلىقتا ئىدى ،ئەمەلىيەتتە ياتاق بىناسى ئىلگىرى مەكتەپ بولوپ ،كونارغانلىقتىن خەتەرلىك بىنا دەپ  قارىلىپ، مەكتەپنى باشقا ئورونغا سالغان ،ئەمما ئۇ چىقىلماي قالغان كونا مەكتەپ ھەم شۇ كونا چوڭ سىنىپلار بىزنىڭ ناھىيمىزنىڭ ئەڭ چوڭ ئىلىم ماكانى بولغان بىردىنبىر تولوق ئوتتورا مەكتەپنىڭ ئوغوللار ياتاق بىناسى ئىدى ، ھەم مانا ھازىرمۇ شۇنداق ئىكەن، مەن بۇنداق بولغىنىدىن ئاچچىق ئازاپتا تولغىنىمەن،ئوقوتقوچىلار ئۇ قۇرۇلۇشنى 1975-يىلى سىلىنغان دىگەن ئىدى.
مەنمۇ شۇ ياتاقتا ياتاتتىم.بىنانىڭ ئالدىدا بىرلا توربا بار ئىدى،ئۇ بىزنىڭ ئوغول ئوقوغوچىلارنىڭ بىردىنبىر سۇ مەنبەيىمىز ئىدى.مەن ھەر ۋاقلىق تامىقىمغا، ياتاق بىنا ئالدىدكى مەنداندىكى شۇ توربا سۈيىدە نىنىمنى يۆل قىلىپ يەيتتىم، كۈن -كۈنلەپ قازان تاماق دىدارىنى كۆرمەيتتىم ،ماڭا ھەپتىسىگە 10يۈەن بىلەن ھەر يەكشەنبە يىزىمىزدىن ناھىيگە كىلىدىغان ماشىنىدا نان ئىۋەتىپ بىرەتتى،مەن بۈگۈن ئوقويالىغىنىم بىلەن ئەتە ئوقوشىمنى داۋاملاشتۇرالىشىمغا ئىشەنمەييتتىم ،تولوق ئوتتورا ئوقوش ھاياتىمنى تامالىيالىشىم مەن ئۈچۈن تولىمۇ قاراڭغۇ ئىدى. شۇنداق بولغاچقا مەن چۈشتە ۋە كەچتە قورسىقىمنىڭ ئاچقىنىدىن ئۇدۇل ياتاققا قايتىپ نىنىمنى ئالاتتىم دە بىنا ئالدىدىكى تۇربىدا يۆل قىلىپ سوغوق سۇ بىلەن يەۋىلىپ ئۇدۇل كىتاپخانىغا باراتتىم،راستىمنى دىسەم كىتاپ ئوقوشنى ئۆزۈمگە ۋەزىپە قىلغان ئىدىم،ئادەتتە 3كۈندە بىردىن  رومان،ياكى 2كۈنگە بىردىن باشقا ماقالە ياكى ھىكايە كىتاپ ئوقوشنى ئۆزۈمگە ۋەزىپە قىلىۋالغان ئىدىم،ماتىماتىكا ۋە خىمىيە دەرىسىدىن باشقا دەرىسلەرنى ئانچە ئاڭلاپ كەتمىدىم،ھەم ئۈگەنمىدىم.خۇلاسە ئىمتاھانىدىن ئەپلەپ سەپلەپ ئۆتتۈم،ئاساسلىق ۋاختىمنى كىتاپ ئوقوشقا ئاجراتتىم كىچە،دەم ئىلىش كۈنلىرى،ھەتتاكى كۆپىنچە دەرس ۋاقىتلىرىممۇ  كىتاپ ئوقوش بىلەن ئۆتۈپ تولوق ئوتتورا 3-يىللىققا قەدەم ئالدىم.
بۇ ۋاقىتتا بىزگە تەكرار باشلاپ بولغان بولسىمۇ، مەن يەنىلا كىتاپتىن باش كۆتۈرمىدىم،كۈنلەر شۇنداق ئۆتۈپ يۇقاردا دەپ ئۆتكەن ئۇنتۇلغۇسىز كۈنۈم يەنى 2004-يىلى 12-ئاينىڭ  -ئاينىڭ 25-كۈنىگە ئۇلاشتىم،بۇ ۋاقىت مىنىڭ << قىسەسۇل ئەنبىيا >> دىگەن كىتاپنى ئوقوشنى باشلىغان ۋاخىتىم ئىدى،  
مەن شۇ ۋاقىتقىچە بولغان تولوق ئوتتورا ھاياتىمنى ئۈگۈنۈشكە سەرىپ قىلماي،ئاساسلىقى كىتاپ ئوقوشقا سەرىپ قىلىۋەتكەن ئىدىم،شۇڭا ساۋاقداشلىرىم ۋە ئوقوتقوچىلىرىم ھەممىسى مىنىڭ ئالىي مەكتەپكە ئۆتەلىشىمدىن تامامەن دىگۈدەك ئۈمىدىنى ئۈزگەن ئىدى.لىكىن مەن ئۈمىدىمنى ئۈزمىدىم ھەم ئۈگىنىشنى باشلىماقچى بولدۇم، شۇڭا مەن مەكتەپنىڭ ئەبگا ياتىقىدىن تەسلىكتە قۇتۇلۇپ ،مەكتەپنىڭ كەينىدىن بىرەيلەننىڭ بىر ئىغىز ئۆيىنى ئىجارە ئىلىپ ئۈگنىشنى باشلىدىم،
باشقا ساۋاقداشلىرىم ھەپتىسىگە بىر كىتاپنى ئۆلچەم قىلىپ ئۈگىنىۋاتاتتى،ئەمما مەن كۈنىگە مەلۇم بىر كىتاپنى باشتىن ئاخىر ھەتتاكى بەت سانىلىرىغىچە ئوقوپ چىقىشنى ئۆلچەم قىلدىم،  مەن ئادەتتە ھەر تومپاي رومانلارنى بىر كۈندە ئوقوپ بولالايمەن، ئەمما دەرىسلىك كىتابىمنى نىمىشقا ئوقوپ چىقىپ بولالمايمەن دىگەن نىيەت بىلەن كىتابنى ۋەزىپە ئورنىدا ئۆتكۈزۈشكە باشلىدىم،ئۆزۈمگە ھەرگىزمۇ تولوق ئۈگۈنۈپ بولىمەن دىمەستىن،ئايلىق،ھەپتىلىك،كۈندىلىك پىلان تۈزۈپ، شۇ مەزمۇنلار كاللامغا چۈشسۇن چۈشمىسۇن، پەقەت ئۆتكىزىشنىلا  ۋەزىپە قىلدىم،ئەمما ھەر قىتىم ئۆتكۈزگۈنىمدە، كاللامدا خىلى بىر نەرسىلەرنىڭ  قالغانلىقىنى ھىس قىلدىم،ھەم مەن بۇ جەريانىدا ھەپتىدە بىرەر پارچىدىن بولسىمۇ كىتاپ ئوقوشنى تاشلىمىغان ئىدىم.
3-ئاي ۋاقىتقا كەلگەندە مەن دۇنيادىكى ئەڭ ئۇلۇغ مال ساتقۇچى دىگەن كىتابنىڭ، كۈندىلىك قىسمىنى 3 قىتىم ئوقوغاندىن باشقا بارلىق كىتاپ ئوقوشنى توختاتتىم، ھەم ئالىي مەكتەپ ئىمتاھانىغا تەييارلىق قىلىشقا باشچىلاپ كىرىپ كەتتىم،ھەم مەن سىنىپ مۇدىرىمغا << مۇئەللىم مەن ئالى مەكتەپ ئىمتاھانىدىن چوقوم ئۆتىمەن،ئەگەر مەن ئىمتاھاندىن ئۆتەلمىسەم، ماڭا چاقىرىق كەلمىسە مىنىڭ دىپلۇم،ئارخپلىرىمنى بەرمەڭ، ئەمما مىنىڭ بىر شەرتىم مىنىڭ ئۆز ئالدىمغا تەييارلىق قىلىشىمغا يول قويسىڭىز،ئالاھىدە بىر ئىشلار بولمىسا مەن دەرىسكە كىرمىسەم،سىرتتا ئۆزۈم ئۈگەنسەم دىدىم >>مۇئەللىم قوشولدى،شۇنىڭ بىلەن مەن دەرىسخانىغا كىرمىسەممۇ بولىدىغان بولدى.
بۇ  ئەتىياز ۋاختىلىرى بولغاچقا، كۈندۈزلىرى ھاۋا ئىىسسق،ئۇيقۇم كىلىپ كىتىپ بەزى كۈنلىرى پىلانىم ئازراقمۇ ئوروندالمىدى،شۇنىڭ بىلەن مەن كىچە مەكتەپنىڭ ئالدىدىكى ماي قاچىلاش ئورنىدىكى يوروقتا ئۈگەندىم كۈندۈزى ئۇخلۇدۇم،ئاخرقى ۋاقىتلاردا ساۋاقداشلىرىم،ئۇستازلىرىم ھەممىسى ماڭا ھەيرا بولوشقا باشلىدى،چۈنكى مەن مانىۋىر ئىمتاھانلاردا ،سىنىپىمغا نىسپەتەن خىلى يۇقىرى نومور ئىلىۋاتاتتىم ...
2005-يىلى 6-ئاينىڭ 7-كۈنى سەيشەنبە كۈنى ئاخىرقى كۈن يىتىپ،ئالىي مەكتەپ  ئىمتاھانى بەردىم...
ئىمتاھاندىن ئۆتتۈم...
گەرچە ئاددى بولسىمۇ ئۆزۈم ئارزۇلىغان ھەم تاللىغان مەكتەپتىن چاقىرىق كەلدى، شۇنداق خۇشال بولدۇم...

مىڭ ئەپسۇس چوڭلار مىنىڭ ئوقۇشىمغا يەنە قۇشۇلمىدى،ھەم تىزىمغا ئالدۇرۇش ۋاقتىمۇ ئۆتۈپ كىتىپ 9-ئاينىڭ 16-كۈنىمۇ بۇلۇپ قالدى،قولۇمدا مەن ئۆزۈم ئىشلەپ يىغقان ۋە ئۇرۇق تۇققانلىرىم بەرگەن بولوپ 2230يۈەن بوپتۇ،شۇنىڭ بىلەن 2005-يىلى-9-ئاينىڭ 17-كۈنى دۈشەنبە ئاتا- ئانام ۋە ئۇرۇق تۇققانلىرىمنىڭ تەربىيسىگە قارىماستىن ئۆيدىن چىقىپ كەتتىم. شۇ كۈنى ئانام يىغلاپ تۇرۇپ سومكامنى تارتقان، ئەمما مەن ئاپامغا قارىماستىن ،كۆز ياشلىرىم بىلەن تىز قەدەم ئىلىپ ،ئۆيدىن چىقىپ كەتكەن ئىدىم.
مىنىڭ بىرلا مەخسىتىم بار ئىدى. 4يىل ۋاقىت چىقىرىپ خەنزۇچە ۋە ئىنگىلىزچىدىن  ئۆزۈمنىڭ ھاجىتىدىن  چىقالايدىغان سەۋىيەگە يىتىش ،ھەم مەن تىخى ئوقومىغان ئەمما چوقوم ئوقۇشقا تىگىشلىك كىتاپلارنى چوقوم ئوقۇشتىن  ئىبارەت.مەيلى مەن ئاشپەزنىڭ يۇندىسىنى تۆكەي ياكى ناۋاينىڭ كۈلىنى تاتاي ۋەياكى 4يىل بىرەرسىگە سىېتىلاي،ئىشقىلىپ قانداقلا قىلماي يۇقارقى شۇ نىشانغا يەتسەملا بولدى،دىگەن نىشان بىلەن ئۆيدىن چىقىپ كەتتىم.
مەن ئۆزىمىزنىڭ ۋىلايىتىگىمۇ شۇ يىشىمغىچە ئاران بىر نەچچە قىتىم بىرىپ باققان ئىدىم ،ئەمما مەن بىراقلا ئۈرۈمچىگەيول ئالدىم ھەم2005-يلى 9-ئاينىڭ 18-كۈنى يەكشەنبە كەچ سائەت 9:36 ئۈرۈمچى ئۈچ تاش بىكەتكە چۈشتۈم،ئىلگىرى يۇرتىمىزدا ئۈرۈمچى بەك چوڭكەن،پۇلنى ئوغورلىۋالىدىكەن،ئادەمنى سىتىۋىتىدىكەن دىگەندەك  گەپلەرنى ئاڭلىغان بولغاچقا سەل جىددىيلەشتىم ھەم نەرسە -كىرەكلىرىمنى ئىلىپ ئەتراپىمدىكىلەرگە ئەگىشىپ بىكەتتىن چىقتىم،ئىگىز بىنالارغا بولغان ھەيرانلىقىمنى،كوچا چىراقلىرىدا ئالا چەكمەن بۇلۇپ كەتكەن كۆزلىرىمنى باشقىلارغا كۆرسەتمەسلىككە تىرىشتىم،نەچچىنچى يول ئاپتۇبۇسى ئىكەنلىكى ئىسىمدە يوق،ئەتراپىمدىكىلەرگە ئەگىشىپ بىر كوچا ئاپتۇبۇسىغا چىقتىم،قارىسام باشقىلار ساندۇققا پۇل تاشلىدى،مەن بۇنى ئىيانە ساندۇقى ئوخشايدۇ دەپ قاراپ مەن مۇساپىر بولغاچقا پۇل تاشلىماي دەپ ئويلاپ مىڭىۋەردىم،ماشىنا شىنجاڭ ئۈنۋىرسىتىتىنىڭ ئالدىدىن ئۆتتى،يول بويلىرىدا كىيىم -كىچەك سودىسى بولىۋىتىپتۇ ،ئەمما مەن بەك كەچ بۇلۇپ كەتتى قانداق قىلارمەن دەپ ئەنسىرەۋاتاتتىم ،بىر دەمدىن كىيىن ماشىنىدىكى كۆپىنچە ئادەملەر چۈشۈپ كەتتى، مەن بىلەتچى ئىزدىدىم،ئەمما ماشىنىدا ھىچ بىر بىلەتچىنى ئۇچراتمىدىم،باشقىلار ھەم ئادەتتىكىچە چۈشۈپ كىتىۋىتىپتۇ،مەنمۇ چۈشۈپ قالدىم،ھىچ كىشى پەرۋا قىلمىدى،مەن بۇ چوڭ شەھەردە مۇشۇنداق ھەقسىز ئاممىۋى ماشىنىلار بار ئوخشايدۇ،بىز چىقىدىغاندا چىقىپ ،مەنزىلگە بارغاندا چۈشىۋالساق بولىدىغان ئوخشايدۇ ،چوڭ شەھەر نىمانداق ياخشى سەپ ئويلىدىم،بىر ئاۋات رەستە بازارغا چۈشۈپتىمەن،چاقىسى بار ساندۇق ئۈستىدە بىرەيلەن تونۇر كاۋاپ سىتىۋىتىپتۇ،ئۇ ھەم ساندۇق يىنىغا شاگىرت قۇبۇل قىلىمەن،ياتاق، تاماق ھەم تۇرمۇش خىراجىتىنى ئۆزۈم ئورۇنلاشتۇرىمەن دەپ يىزىپ قويۇپتۇ،مەن ئەگەر  يامان كۈنگە قالغۇدەك بولسام ئىزدەرمەن دەپ  تىلىفۇن نومۇرىنى يادلىۋالدىم ھەم ئۇ كىشىدىن بۇ ئەتراپتا ياتاق بار يوقلىقىنى سورىدىم،ئۇ بىر ياتاقخانىنى كۆرسىتىپ قويدى،مەن ياتاقخانىغا كىرىپ 6 كىشىلىك بىر ياتاقنىڭ بىر كارۋىتىنى 15 يۈەنگە ئورۇنلاشتىم،مۇلازىم سۇخانا ۋە ئاممىۋى مۇنچىنى كۆرسىتىپ قويۇپ چىقىپ كەتتى،مەن ئاۋۋال يۇيۇنىپ تارنىپ ئاللاھتىن ئاسانچىلىق تىلەپ بۇلۇپ ئۇخلاپ قالدىم
2001-يىلى 1-ئاينىڭ 12-كۈنى جۈمە كۈنى،گەرچە تەتىلگە قويىۋىتىلگەن بولسىمۇ،بىزنى جۈمە كۈنى مەكتەپكە يىغىۋالىدىغان بولغاچقا مەن مەكتەپكە باردىم. مەن سىنىپنىڭ تۇرمۇش ھەيئىتى ئىدىم، ئادەتتە ئۈگىنىش ھەيئىتى قىز بالا بىلەن پەقەت قاملىشالمايتتىم چۈنكى ئۇ قەستەن مەن بىلەن سوقۇشقىلى بەكلا ئامراق ئىدى،سەۋەبىنى ئۆزۈممۇ ئۇخمايتتىم،شۇ كۈنى مەن قەستە ئۇنىڭ بىلەن سوقوشماقچى بولوپ،ئۇنىڭ چىشىغا تەگدىم ئەمما ئۇ مەن بىلەن سوقوشماستىن ئىللىق كۈلۈمسىرەپلا تۇردى،سائەت 4:35ئۆتكەندە مەن ئۇنىڭدىن، مەن بىلەن نىمىشقا سوقوشمايسىز دەپ سورىغاندا ئۇ ئىللىق كۈلۈمسىرەپ،ئەمدى سوقوشمايمەن دەپ جاۋاپ بەردى،شۇ بىر ئىللىق كۈلكىدىن كىيىن مىنىڭ روھى ھالىتىمدە تامامەن ئۆزگىرىش يۈز بەردى،مەن ئۇنى داۋاملىق خيال قىلىدىغان،ئۇنىڭ بىلەن پاراڭلاشقۇم كىلىدىغان بۇلۇپ قالدى،مەن ئىلگىرى ئۆيدىكىلەردىن كۈندە دىگۈدەك تىل -ئاھانەت ئشتەتتىم،چۈنكى ئۈزۈم ئۇلارنىڭ چىشىغا تىگەتتىم،ئەمما ئۇ خيالىمغا كىرگەن شۇ كۈندىن باشلاپ، يول يۈرگەندە قەددىمنى تىك تۇتۇپ ،ئازراق كۈلۈمسىرەپ، تىز-تىز قەدەملەر بىلەن ماڭىدىغان بولدۇم،ئۆي ئىشلىرىنى ئۆزلىگىمدىن ئاكتىپلىق بىلەن قىلىدىغان،ياخشى قىلالماي قالسام خۇددى ئۇ كۆرۈپ قالغاندەك خىجىل بولىدىغان،ئۇنى خۇددى دائىم ئەتراپىمدىدەكلا ھىس قىلاتتىم،ئۈگنىشتىمۇ تىرىشچان بولوپ كەتتىم،دائىم ئۇنى خۇشال قىلىشنى ئويلايمەن.
ئۇ مىنىڭ قانداق ئىشلارنى قىلىشىمنى ياخشى كۆرىدۇ؟ نىمە ئىشلارنى قىلىشىمنى ياخشى كۆرمەيدۇ؟ئۇ مىنىڭ قانداق ئادەم بولىشىمنى ئۈمىد قىلىدۇ؟...
مانا مۇشۇ خىلدىكى سۇئاللارنى دائىم ئۆز-ئۈزۈمدىن سورايمەن ھەم تىرىشىمەن ،ئەتراپىمدىكى ھەممەيلەن  ئۆزگىرىپ مىنى ياخشى كۆرىدىغان بولوپ قالغاندەكلا ئىدى.
مەن ئۇنى ياخشى كۆرۈپ قالغانلىقىمنى بىلدىم...
بۇ ۋاقىت مىنىڭ تولوقسىز 2-يىللىق 2- مەۋسۇم ئىدى،مەن ئۇنىڭغا بولغان كۆڭلۈمنى بىلدۈرۈش،ئۇنىڭغا گەپ قىلىش ئەمەس،ئۇنىڭ سايىسىنى يىراقتىن كۆرۈپ بولغىچە، يۈرۈگۈم ھەم قاتتىق ھەم تىز سۇقۇپ،قەدەملىرىممۇ قولاشماي، يەر ماڭا مەن يەرگە پۇتلىشىپ كىتىدىغان بۇلۇپ قالدىم ...
ۋاقىت شۇ تەرىقىدە ئۆتۈپ  تولۇقسىزنى پۈتتۈرۈپ، مىڭ بىر جاپادا ناھىيلىك تولۇق ئوتتورغا كەلدىم ،ئۇ بولسا ۋىلايەتلىك 1-ئوتتۇرىدا ئوقىدى.
مەن يەنە ئۆزۈمگە ئىلگىركىدەكلا ،مەن ئۇنىڭغا قانداق قىلسام يۈ كىلەلەيمەن ؟مەن ئۇنى ياخشى كۆرۈشكە ئەرزىگۈدەك ئادەم بولوش ئۈچۈن نىمە ئىشلارنى قىلىشىم كىرەك دەپ كىچە كۈندۈز ئۆزۈمگە سۇئال قۇيۇپ ھەم ئىزدىنىپ ماڭدىم،
ئۇنىڭغا ھەر ئايدا خەت يازىمەن،ئۇنىڭغا كۆيىنىمەن ئەمما كۆڭلۈمنى ئىپادىلىيەلمەيمەن، ھەپتىدە ئۆيدىن ئەۋەتىدىغان پۇلغا يىغىپ كىتاپ ئالىمەن ھەم باشقىلاردىن قەرىز ئىلىپ دىگەندەك ئۇنىڭ ياتاق بىناسىغا تىلغۇن قىلىمەن،ياخشى كۆرىدىغىنىمنى ھەم ئىغىز ئىچىشتىن خىجىل بولىدىغىنىمنى ئۇ بىلدى...
ۋاقىت 2004-يلى 5-ئاينىڭ 22-كۈنى ئۇنىڭ ماڭا يازغان ئەڭ موھىم ئىككى پارچە ختىنى تاپشۇرۇپ ئالدىم،ئۇ بىرىنچى ختىدە ئۆزىنىڭمۇ مىنى بۇرۇندىن ياخشى كۆرىدىغىنىمنى، بىراق ھازىرغىچە ئىغىز ئاچمىغىنىمنى،ئىككىنچى خىتىدە بولسا مىنىڭ نىمىشقا جاۋاپ خەت يازمىغىنىمنى يازغان ئىدى ،خۇشاللىقىمدىن كۆز ياشلىرىم تاراملاپ ئاقتى...
2004-يىلى 12-ئاينىڭ 24-كۈنى جۈمە ئۇنىڭ ختى  ۋە مىنىڭ توغولغان كۈنۈمگە ئاتاپ ئەۋەتكەن << دۇنيادىكى ئەڭ ئۇلۇغ مال ساتقۇچى >> دىگەن كىتاپنى تاپشۇرۇپ ئالدىم،
بۇ ۋاقىتتا مەن تامامەن ئۆزۈمنىڭ ياشاش ئىتقادىم،ياشاش يولۇم ۋە ئۆمۈرلۈك ياشاش نىشانىم،ھاياتلىق خەرىتەم ھەممىنى بايقاپ بولغان ۋاقىت ئىدى.25-چىسلا مەن ھەممىنى كۈندىلىك خاتىرەمگە تەپسىلى يازدىم،ھەم << كۆرەش >> دىگەن سۆزنى ئۆز ھاياتىمغا بايراق قىلىپ تاللىدىم ،ھاياتلىقنى گوياكى كۆرەش دەپ چۈشەندىم،ئابدۇ سۆزى ئاللاھنىڭ مۆھتىرەم بەندىسى دىگەن مەندە دەپ ئاڭلىغان بولغاچقا ئابدۇكۆرەش دىگەن سۆزنى كۆپ قوللاندىم.
ھەم 25-كۈنى بىشىدا دەپ ئۆتكىنىمدەك دۇنيادىكى << ئەڭ ئۇلۇغ مال ساتقۇچى >> دىگەن كىتاپنى ئوقوشنى باشلىدىم...
...
2005-يىىلى4-ئاينىڭ 15-كۈنى جۈمە كۈنى ئۇنىڭ تۇغۇلغان كۈنى ئىدى،
مەن ئۇنىڭ تۇغۇلغان كۈنىگە ئۈزۈكتىن بىرنى ھەم ئابدۇقادىر جالالىدىننىڭ << ئۆزىنى ئىزدەش بوسوغىسىدا >> دىگەن كىتابىنى ئىلىپ ۋىلايەتكە قاراپ يول ئالدىم ھەم كەچ سائەت 8:30لەر ئەتراپىدا يىتىپ بىرىپ ،تاماق يىدۇق،ئاندىن ئاددى سوۋغاتلىرىمنى ئۇنىڭغا بەردىم ...ئۈزۈكنى ئۇنىڭ قولىغا سىلىپ قويدۇم،بۇ تۇنجى قىتىم ئۇنىڭ قولىنى تۇتقان ۋاقتىم ئىدى...ۋۇجۇدۇم ئوت بۇلۇپ يانماقتا ئىدى...مەن ئۇنىڭ 2003-يىللىق تۇغۇلغان كۈنىگە << قىزلار دەستۇرى>>2004-يىللىق تۇغۇلغان كۈنىگە بىر ئىلام كىتابىنى سوۋغات قىلغان ئىدىم...
ئوقوش جەريانىمدىكى ئاچلىق ئازابى ۋە قىيىنچىلىقلىرىمغا ئۇنىڭ قەلبىمدىكى سىماسى مەلھەم ئىدى ،ئالىي مەكتەپكە ئىمتاھان بىرىش ئالدىدا ئۆيدىكىلەردىن بەك قاتتىق ئازار يىدىم،ئەمما ئۇنىڭ ئۈچۈن بەرداشلىق بىرىشىم كىرەك دەپ ئويلىدىم ھەم ئىمتاھان ئۈچۈن ۋىلەيەتكە باردىم،ئىمتاھاننىڭ ھارپا كۈنى مەن ئۇنى تۇنجى قىتىم سۆيگەن كۈن ئىدى،مەن ئالەمچە خۇشال بۇلۇپ بىر كىچە ئۇخلىماي ئەتىسى ئىمتاھانغا كىردىم.
ئىككەيلەننىڭ نومۇرى ئاساسەن ئوخشاش ئىدى،ئەمما ماڭا ئۈرۈمچىدىن چاقىرىق كىلىپ بارالمىدىم،ئۇنىڭغا ئاقسۇدىن چاقىرىق كەلدى...
مەن ئۆزۈم ئارزۇلىغان مەكتەپكە بارالمىغاننى ئاز دەپ،ئاتا-ئانام ھەممىدىن ۋاز كىچىپ ئۈرۈمچىگە كەلدىم،ھەم ئۆزۈم چۈشۈمدىمۇ ئويلاپ باقمىغان بىر مەكتەپ ۋە ئۆزۈم تەلەپ قىلىپ خەنزۇتىلىنى ئۇقمىساممۇ خەنزۇ سىنىپىغا ئوقوشقا كىردىم ...
كەچلىكى يەنئەن يولى مەسچىتنىڭ يىنىدىكى سامسىخانىدا كۈتكۈچىلىك قىلدىم،قاچا-قۇچا يۇدۇم،قانداقلا بولمىسۇن كەچلىك تامىقىمنى بولسىمۇ بەردى،كەچ سائەت 8دىن كىيىن ئىستىقبال تىل تەربىيلەش مەركىزىگە يىڭى ئۇقۇم ئىنگىلىزتىلى 1-قىسىمغا تىزىملاتتىم ...
بۇ ۋاقىتتلاردىكى دەرتلىرىم كۆپچىلىككە ئايان بولغان بولسا كىرەك، ئەمما ئۆلمەكنىڭ ئۈستىگە تەپمەك دىگەندەك ئۇ مەندىن يۈز ئۆرىدى
ئۇ مەندىن مەجبۇر ئايرىلىپ كەتتى،چۈنكى باشقا بىرى بىلەن يۈرۈپ بولغان ئىدى...
ۋەقە مانا مۇشۇ يەردىن باشلىنىدۇ.

2005-يىلى 11-ئاينىڭ 13-كۈنى يەكشەنبە، چۈشتىن كىيىن سائەت 3:50مىنوت ئۆتكەن ۋاقىت ئىدى،مەن بىر تونوشۇمنىڭ MP3 دىن دۈڭكۈۋركتىكى بىر كومپىيوتىخانىدىن ئىنگىلىزچە ئاڭلاش ماتىرىيالىنى چۈشۈرۋىلىپلا ،شۇ ئەتراپىتىن تورخانا ئىزدىدىم، ئۇ مىنىڭ سائەت 4 تە تورغا چىقىشىمنى ئەتىگەن تىلىفۇن قىلغىنىمدا دىگەن ئىدى ،مەن تورغا چىققىنىمدا ئۇ مىنى ساقلاپ ئولتۇرۇپتىكەن،ئۇسالاملىشىپ بولغىنىمىزدىن كىيىنلا ،ئۆزىنىڭ باشقا بىرىنى ياخشى كۆرۈپ قالغانلىغىنى،ياخشى كۆرۈشنىڭ قانداق بولىدىغانلىغىنى ئەمدى بىلگەنلىگىنى،مەندىن ئايرىلىپ كەتمەكچى بولغانلىغىنى ئىيتتى،يۈرۈگۈم قارتلا  قىلدى،مەن خەتنى خاتا كۆرۈپ قالغان بولوشىمنى ئۈمۈت قىلىپ،قايتا ئوقودۇم، راسىت ئىدى، ئۇ مىنىڭ سەل ئالدىراڭغۇ ھەم  جاھىل ئىكەنلىكىمنى لىكىن مىنىڭ ھەقىقەتەن ياخشى ئىكەنلىكىمنى،مىنى ئۆزىدىنمۇ ياخشى قىزلار نىڭ چوقوم ياخشى كۆرىدىغانلىغىنى،مىنى ئالدىغۇسى يوقلىغىنى،مەندىن چوقۇم ئايرىلىدىغانلىغىنى،مىنىڭ ئەمدى تىلىفۇن قىلماسلىقىمنى ئىيتىپ توردىن چۈشۈپ كەتتى،مەن كوچا ئاپتۇبۇسى بىلەن مەكتەپكە قايتتىم،ئەمما يولدا نىمىلەرنى ئۇچراتقىنىم، ھىچ نەرسە ئىسىمدە يوق.مەكتەپ يىنىدىكى تىلىفۇنخانىدىن ئۇنىڭغا تىلىفۇن قىلدىم، ئۇ تىلىفۇننى ئىلىپلا نىمىشقا يەنە تىلىفۇن قىلدىڭىز؟بەك بىغەرەز ئىكەنسىز دەپ ئاچچىقلاپ تىلىفۇننى قويىۋەتتى، يۈرۈگۈم ئىچىشتى،كۆز ياشلىرىم تاراملاپ چۈشۈشكە باشلىدى...پۈتۈن بەدىنىم باشقىچە بولوپ،پۈتۈن نىرۋىلىرىم قالايمىقانلاشتى،مەن ئازاپ تارتقانلارنى مۇشۇنداق ۋاقىتتا ئىېلىشىپ قالىدىكەن دەپ ئويلىدۇم..
مەن قايتا تىلىفۇن قىلدىم،تىلىفۇندىن ئۇلىنىش ئاۋازى ئاڭلىنىۋاتاتتى،بۇ ۋاقىتتىكى بىر سىكونىت ۋاقىت پۈتۈن ئۆمرۈمدىنمۇ ئۇزۇن بىلىندى،يۈرۈگۈم سىيرىلىپ كەتتى،     ئازاپنىڭ قانداق بولىدىغانلىقىنى تۇنجى قىتىم ھىس قىلىۋاتقاندەك بولدۇم،ئۆزۈمنى تولىمۇ بىچارە ھىس قىلدىم...
تىلىفۇننى ئۇنىڭ باشقا بىر ياتاقدىشى ئالدى،مەن يىغلاپ تۇرۇپ ئۇنىڭ تىلىفۇننى پەقەت بىر مىنوت ئىلىشىنى ئۆتۈندۈم...

ئەمىلىيەتتىمۇ يىقىندىن بىرى ئۇنىڭ روھى ھالىتىدە ئۆزگىرىش بولىۋاتاتتى،كەچ 9 لاردىن كىيىنمۇ ياتاقتا يوق،بازار ئايلاندىم دەيتتى.ئۇ سىنىپىدىكى بىر ئوغۇل بىلەن يىقىن ئۆتىۋاتىمەن،ئۇ مىنىڭ ئاكامغا ئوخشاش ھەم ھازىر ئۇمىنىڭ ئاتاق ئاكام بولدى دىگەندە مەن قەتئى توسقان ئىدىم.
ئۇنىڭ ياخشى كۆرۈپ قالدىم دىگىنى، ئەنە ئۇ شۇ ئاتاق ئاكىسى بولوپ،ئاكا بولوپ ئۇزۇن ئۆتمەيلا ئۇنىڭغا تەلەپ قويوپتۇ.
ئۇ ئوقوشقا بارغىلى ئىككى ئاي بولدى،ئۇنىڭدىكى ئۇ ئۆزگۈرۈشلەر ئادەمنى ھەيران قالدۇراتتى،
بىز ئىلگىرى ھەر قىتىم كۆرۈشكۈنىمىزدە بولسۇن ياكى خىتىمىزدە بولسۇن ئىتقادىمىز،دۇنيا قارىشىمىز،ھاياتلىق مەجبۇرىيەتلىرىمىز توغرىسىدا پاراڭلىشاتتۇق.
مەن دىنىي كىتاپلارنىمۇ ئازراق ئوقوغان ھەم ساتراشلىق قىلىۋاتقىنىمدا يۇرتىمىزدىكى دىنىي بالىلاردىن قىز ئوغوللا قول تۇتۇشۇش،چىش يىرىپ كۈلۈشۈش ،ھەتتا ئاياللارنىڭ سىرتقا ئوچوق بەدەن بىلەن چىقىشىمۇ گۇناھ دىگەندەك گەپلەرنى كۆپ ئاڭلىغان،ھەم مەن ئۇ گەپلەرنى ھەرگىزمۇ قۇرۇق گەپلەر دەپ قارىمايتتىم،شۇنىڭ ئۈچۈن مەن ئۇنىڭ بىلەن پاراڭلاشقان ۋاقىتلىرىمدىمۇ كاللامدا ئىگەم ئاللاھ مەن ھازىر گۇناھ قىلىۋاتامدىمەن دىگەندەك ئويلار كاممدىن پەقەت نىرى كەتمەيتتى،ئالىي مەكتەپ ئىمتاھان ھارپا كۈنى بىر كىچە ئۇخلىيالماسلىقىمدىكى سەۋەپ بولسا، بىر تەرەپتىن ئۇنى سۆيگەنلىكىمگە خۇشال بولسام يەنە بىر تەرەپتىن مەن ئىغىر گۇناھ قىلدىم،ئەسلى بۇنداق قىلماسلىقىم كىرەك ئىدى،ئىگەم ئاللاھ مىنى كەچۈرگىن دىگەندەك ئويلار بىلەن ئۇخلىيالمىغان ئىدىم.
ئۇ ھەقىقەتەن ياخشى يۈزى تۆۋەن،ئىيمانلىق،ئاقكۈڭۈل،ئىرادىلىك قىز ئىدى.بىز ھەتتا ئۆز تەقدىرىمىز ئەمەس مىللىتىمىز كەلگۈسى ھەققىدىمۇ كۆپتىن كۆپ پاراڭلىشاتتۇق.ئۇلۇغۋار ئارزۇ ئارمانلىرىمىز ھەم نىشانىمىز ھەقىقەتەن كۆپ ئىدى،مەن ھەر قىتىملىق نامىزىمدا ئىگەم ئاللاھنىڭ ئۇنىڭدەك بىر ياخشى قىزنى، ياخشى كۈرۈشنى نىسىپ ئەتكەنلىكىگە كۆپ تەشەككۈر ئىيتاتتىم،ئۇنىڭ ئامانلىغىنى ھەم ئۆزۈمنىڭ ئۇنىڭ ئۈمىدىنى قەتئى يەردە قويماسلىقىمنى ،ئىككىمىزنىڭ بەختىنى تىلەيتتىم،ئارزۇ ئارمانلىرىمنىڭ،نىشانىمنىڭ ئەمەلگە ئىشىشىنى،ئۇنىڭ ئۈمىدىنى ئاقلىيالىشىمنى،ھەم ئىگەم ئاللاھنىڭ رەھمىتىگە ئىرىشش قاتارلىقلارنى كۆپتىن-كۆپ تىلەيتتم.
ئۇ ئوقوشقا مىڭىشتىن ئىككى ھەپتە ئىلگىركى دۈشەنبە كۈنى بىز ئۇنىڭ ئۆيىنىڭ كەينىدىكى قومۇشلۇققا باردۇق.بىز دەسلەپ پاراڭلاشقان بولساقمۇ سەل تۇرۇپ قۇچاقلاشتۇق ھەم تويماي سۈيۈشتۇق،ئۇنىڭ قوللىرى باشقىدىن كۈچلىنىپ كەتكەندەك مىنى ئۆزىگە چىڭ تارتىشقا باشلىدى،ھەم ئۇنىڭ تىنىقىمۇ جىددىيلىشىپ ئۇھسىنىشقا باشلىدى،ھەم مىنىڭ تىنىقىممۇ بەك جىددىيلىشىۋاتقان ئىدى,مەن ئۇنىڭ قۇلىقىغا بىزنىڭ نىكايمىزدىن ئىلگىرى ئۇنىڭغا قەتئى چىقىلمايدىغىنىمنى،بۇنداق بولسا ئىككىمىزگە مەڭگۈ نىكاھ چۈشمەيدىغىنىنى ئىيتتىم،كاللامدا يەنىلا ئىگەم ئاللا مىنى كەچۈگىن،مەن گۇناھ قىلدىم،بىز بەندىلەرنىڭ قەلبىنى چۈشەنگۈچى پەقەت ئۈزۈڭ دەپ نىدا قىلىۋاتاتتىم.
شۇنىڭدىن كىيىن بىز بىر نەچچە قىتىم تىلىغۇندا پاراڭلاشتۇق.ئاندىن ئۇ ئوقۇشقا كەتتى.
مانا ئككى ئاي بولار بولمايلا ئۇنىڭ بۇنداق تىز ئۆزگىرىشىگە زادىلا ئەقلىم يەتمەيتتى....

ئۇ تىلىفۇننى ئالدى،مەن ئۇنىڭ تىلىفۇننى قويىۋەتمەسلىكىنى ئۆتۈندۈم.ھەم ئۇنىڭدىن مەندىن ئايرىلىپ كەتمەسلىكنى، ئۇنىڭ دىنىمىزغا خلاپ بولمىسىلا ھەر قانداق سۆزىگە ماقۇل دەيدىغىنىمنى،ئۇ ئوڭ دىسە ئوڭغا،سول دىسە سولغا ماڭىدىغىنىمنى،ھەممە ئىشلارنىڭ ئۇنىڭ خاھىشى بويىچە بولىشىنى ئەمما مەندىن ئايرىلىپ كەتمەسلىكنى دىدىم،ئۇ قوشولمىدى.
مەن بىزنى ياراتقان ئىگىمىز ئاللاھمۇ، ھەر قانچە ئىغىر گۇناھ قىلساقمۇ ،پەقەت تەۋبە قىلىپ يانساقلا بىزنى ئەپۇ قىلىدىغانلىغىنى، ئۇنىڭ ماڭا پەقەت بىر قىتىم پۇرسەت بولىشىنى ئۆتۈندۈم،ئەمما ئۇ مەن ئاللاھ ئەمەس،مەن ئۇنداق قىلالمايمەن دىدى،يۈرۈگۈم قارت قىلدى،ئۇ ئوغول بالىمۇ يىغلامدۇ؟سىزنىڭ نەرىڭىز ئوغول بالا دىدى...
مەن بوپتۇ ئامان بولوڭ ،سىلەرگە بەخىت تىلەيمەن دىدىم،ھەم ھازىرقى ئوغوللارنىڭ بەك ساختىپەز ئىكەنلىكى ئھتىياتچان بولىشىنى دەۋاتقىنىمدا ئۇ سىز دىمىسىڭىزمۇ مەن بىلىمەن دەپ سىلكىشلىدى...
بىز خوشلاشتۇق...
كۆكتىن تىك موللاق ئاتقاندەك بولدۇم،بۇ ئىككى ئاي ماڭا نىسپەتەن راسلا تەتۈر كەلدى.
ئۆزۈم ئارزۇلىغان كەسىپ ھەم مەكتەپتىن چاقىرىق كىلىپ بارالمىغاننى ئاز دەپ خيالىمغىمۇ كەلتۈرۈپ باقمىغان بىر مەكتەپكە ئامالسسىز كەلدىم،ھەم خەنزۇتىلى ئۇخماي تۇرۇپ خەنزۇ بالىلار بىلەن ئوقوشنى تاللىدىم،ھىچ گىپىنى چۈشەنمەيمەن،ھەم بىر ئىغىز گىپىمنىمۇ چۈشەندۈرەلمەيمەن،ھەر كۈنى گاچىدەكلا ئاڭلاپ چۈشەنمەي،ھەم سۆزلىمەي ئۆتىمەن ،ھەر كۈنى چۈشلىكى كىتاپخانىغا بىرىپ 2سائەت كىتاپ ئوقويمەن،كەچ كۈتكۈچىلىك قىلىمەن ئاندىن كۇرستىن قايتىپ يەنە ئۈگىنىش قىلىمەن،ئۆيدىن يۈز ئۆرۈپ چىققان بولغاچقا ئۇلار بىلەن مۇناسىۋىتىم ياخشى ئەمەس،دوستلىرىم بولسا يۇرتتا بۇ كاتتا شەھەردە تىكەندەك يالغۇزمەن،ئەمدى بىردىن-بىر روھى تۈۋرىگىمدىن ئايرىلدىم...
جاھان ماڭا راسلا تار كەلدى،مەن ئەسلىدىنلا تۇغۇلۇپلا ئاتا-ئانام تىرىك يىتىم بولدۇم،ئۈگەيلىكنىڭ دەردىنى يەتكۈچە تارتتىم،تاياققىمۇ پىشتىم،نەچچە رەت بوينىمغا ئۆز قولوم بىلەن سىرتماق سالدىم،نەچچە رەت دەريا بويىدىن ياندىم،قىشلىرى قەھرىتان قار ياغقان سوغوقلاردا ناۋاينىڭ تونورلىرىدا تىمىسىقلاپ يۈرگەن كۈنلىرىم ھەم بولدى.  ...
ئىنسان ھىلىمۇ ئازاپتىن يىرىلىپ كەتمەيدىكەن...
مەن ئىلگىركى بارلىق ئازاپلارغا قەلبىمدە ئۇنى بار دەپ ،ئۆز نىشانىمغا قاراپ ئىلگىرلەپ كەلدىم دەپ ئويلايتتىم،ھەم ئۇ مىنىڭ بارلىق ئىشلىرىمنى ،ئەھۋالىمنى تولوق چۈشىنەتتى،ئۇنىڭ ماڭا بۇنداق قىلىشى راسلا بەك ئىغىر كەتتى...
ئۆلىۋىلىشنى ئويلىدىم،بىراق نەدىن ئاڭلىغان بولغىيدىم ئەگەر ئۆزىنى ئۆلتىرىۋالسا ئىگىمىزنىڭ مەڭگۈ كەچۈرمەيدۇ،مەڭگۈ دوزىخى بولىدۇ دەپ ئاڭلىغاچقا يەنىلا چىدىدىم ...
تاماقمۇ تۈزۈك  يىمەي  2كۈن ئۆتتى ،يىغلايمەن،سىنىپتا ساۋاقداشلىرىم ماڭا تەسەللىي بەرمەكتە ئەمما ئۇلارنىڭ گىپىنى چۈشەنمەيمەن،كىچە كۈندۈز يىغلايمەن 3-كۈنى ئەتىگەن سىنىپ مۇدىرىمىز بىر ئۇيغۇر ئوقوتقوچىنى باشلاپ سىنىپقا كىردى،ئۇيغۇر ئوقوتقوچى،  سىنىپ مۇدىرىڭىز  سىز بىلەن ئىشخانىدا ئايرىم پاراڭلاشماقچى مىنى تەرجىمە قىلىپ بىرىشكە چاقىردى دىدى.
مۇئەللىمنىڭ ئىشخانىسىغا چىقتىم ئەمما گەپ باشلاپ بولغىچە يەنە كۆز ياشلىرىم تاراملاپ چۈشتى مەن گەپ قىلالمىدىم،مۇئەللىم ماڭا رۇخسەت بەرگەنلىكىنى،نەچچە كۈن ئارام ئىلىپ دەرسكە كىرسەم بولىدىغانلىقىنى،نىمە ئىش بولوپ قالسا مۇئەللىمنى ئىزدىشىمنى،سىرتلارغا چىقىپ ئايلىنىشىمنى،قەيسەر بولوشىمنى تاپىلىدى...
كوچا ئاپتۇبۇسىدا مىڭىۋاتىمەن،نەگە بارىدىغىنىمنى،ھەم بارغىنىمنى بىلمەيمەن،يە قايتىپ كىلىمەن،قەدەملىرىم ئاستا ھەم روھسىز،بىشىم چۈشكەن.كىچىلىرى ئۇخلاش ئەمەس كۆز ياشلىرىم قۇرۇمىغان،يىرىم كىچىلەردە سىرتقا چىقىپ  يىغلايمەن،تاھارەت ئىلىپ كارۋىتىمدا ناماز ئوقويمەن...بىر كۈنى كىچە نامازدا سەجدىدە،كۆزۈمدىن يەنىلا ياش چۈشىۋاتاتتى،قەلبىم ماڭا گەپ قىلدى...بۇنداق قىلما،كۈنلەر ئۇزۇن،ھەممىسى ئۆتۈپ كىتىدۇ،قىنى سىنىڭ 2004-يىلى12-ئاينىڭ 25-كۈندىكى پۈتۈن دۇنياغا خرىس قىلالىغۇدەك جۈرئىتىڭ؟ ئۆزىڭنى تىپىۋال،سەن كىچىكىڭدىن ۋايسىمىدىڭ،يىقىلدىڭ تۇردۇڭ،يازدىكى پژغىرىم ئىسسسىقتىكى بويوڭغا ماس كەلمىگەن ئىغىر ئەمگەكلەرگە،قىشتىكى جان ئالغۇ سوغوقلارغا،ھەم نۇرغۇن ئازاپلارغا چىدىدىڭ ،
بۇ قىتىم يەنە يىقىلدىڭ ئەمدى نىمىشقا تۇرمايسەن،تۇر ئورنىڭدىن،تۇرۇپ كەت دىدى قەلبىم...
مەن كۆز ياشلىرىمنى سۈرتۈپ شۇ كىچىدە ئۇزۇندىن ئۇزۇن دۇئا قىلىپ ئۇخلاپ قاپتىمەن...
ئاخىرى بار

abdukorax

مانا مۇشۇ ۋاقىتلار مىنىڭ ئىتقادىمنىڭ ئەڭ كۈچلۈك ۋاقىتلىرى بولسا كىرەك.
ئويغاندىم ،قاپاقلىرىم ئىششىپتۇ،بىشىمنى كۆتۈرۈپ قوياشقا ئوبدان بىر قارىدىمدە بىشىمنى كۆتۈرۈپ،قولومنى سىلىپ،قەددىمنى تىك تۇتۇپ، چىرايىمغا مەجبۇر ئازراق كۈلكە بىرىپ تىز-تىز قەدەملەر بىلەن تاماققا ماڭدىم...
ئەتراپىمدىكىلەر مىنىڭ بۇ روھىي ھالىتىمنى كۆرۈپ ،بىر قارىسا زار يىغلاپ يۈگەن ئەمدى قارىسا بىر ياخشى،بىر قىز دوستى بىلەن ئايرىلىپ كەتكەنگە شۇنچىلىك قىلىش كىتەمدۇ   دىگەندەك سۆزلەر بولماقتا ئىدى...
يەكشەنبە كۈنى چۈشلىكى ياتاقتا بىر نەچچە ئۇيغۇر بالىلار بىلەن پاراڭلىشىپ ئولتۇردۇم،ئارىدىن بىرى قىز بالىدىن ئايرىلىپ كەتكەنگە ئۇنچىلىك قىلىش كەتمەيدۇ،قىزلار دىگەن تولا گەپ ،كۆڭۈل خۇشلىقى ئۈچۈن نەچچىسى بىلەن يۈرگۈلۈك، ئوغول بالا دىگەن ئوينىغۇلوق،ئويناپ بولوپ تاشلىغۇلوق ،يەنە باشقىلار بىلەن ئوينىغۇلوق...
ئەمدى مەنمۇ نەچچىسى بىلەن،يۈرىمەن بىرسى مىنى ئالداپ ۋاپاسىزلىق قىلغان بولسا مەن ئەمدى بىرنىڭ ئورنىغا نەچچىسى بىلەن يۈرىمەن،ئوينايمەن...يۈرىگىم يەنە قارت قىلدى دەقەلبىم سۆزلەشكە باشلىدى.
<< سەن كىم ؟ ئۆزۈڭنى ھەم نىشانىڭنى ئۇنتۇپ قالما،سىنىڭ مەنزىلىڭ قاياقتا ؟ ئۇنى ساڭا كىم ،ەجبۇرلىغان ؟ توغرا سىنى ھىچكىشى مەجبۇرلىمىغان،بۇ يولنى ئۆزۈڭ تاللىغان،يولوڭنى داۋاملاشتۇر. سەن مەيلى نىمىش يۈز بەرمىسۇن بۇ يولدا ئۆمۈر بويى ماڭىمەن دەپ ئۆزۈڭگە  قەسەم قىلغان، ئىگىمىزنىڭ ھەممىنى تەڭشەيدىغانلىغىنى ئۇنتۇپ قالما >> .
مەن ئۇ قىزغا ھەپتە 10 كۈندە بىر قىتىم تىلىفۇن قىلدىم،ئەمما ئۇ ماڭا بەكلا توڭ مۇئامىلە قىلاتتى .ئىنگىلىزچە ئۈگۈنىشىمنى توختاتتىم،ھەر كۈنى چۈشلىكى ئىككى سائەت ۋە كەچلىكى ئىككى يىرىم سائەت ۋە شەنبە يەكشەنبە كۈنىدىكى ۋاختىم تولوق ئۈرۈمچى دوسلوق يولى خەلىقئارا كىتاپ بازىرىنىڭ 2-قەۋىتىدە كىتاپ بىلەن ئوقوش بىلەن ئۆتتى.مىنىڭ مەخسىتىم كىتاپخانىدىكى ياخشى كىتاپلارنىڭ ھەممىنى ئوقوپ تۈگىتىۋىتىش ئىدى.ھەم  ئۆيدىكىلەرمۇ ئانچە مۇنچە پۇل سىلىپ بىرىۋاتاتتى،
كۈنلەر شۇ تەرىقىدە ئۆتتى،2009-يىلى 9-ئايدا مەن ئىنگىلىزچە ئۈگىنىشنى، سەرخۇش  ئنگىلىزتىلى تەربىيلەش مەركىزىدە قايتدىن باشلىدىم.
مەن خەنزۇ بالىلار بىلەن بىرگە ئوقويدىغان بولغاچقا خەنزۇتىلىدىن ئوقوش پۈتتۈرۈپ بولغۇچە ئۆز ھاجىتىمدىن تامامەن چىقالايدىغان بولالايمەن،شۇڭا كەسپىمنى،ئنگىلىزتىلىنى تىرىشىپ ئۈگىنىشىم،كىتاپنى داۋاملىق ئوقوشۇم كىرەك دەپ مىڭىۋەردىم.
يازلىق تەتىلدە ئۇنىڭ بىلەن تىلىفۇندا پاراڭلاشتىم،ئۇ دەل ئۆتكەن يىلى قومۇشلۇققا بارغان كۈنگە بىر يىل بولغان كۈن ئىدى،ئۇنىڭ روھى ھالىتى باشقىچە،ماڭا ئىللىق مۇئامىلىدە بولدى.كۆڭلۈم بىر خىل شۇملۇقنى تۇيدى،يەنى ئۇ ئۆزىنىڭ ئۇلۇغلۇقىنى يوقوتۇپتۇ،ئۆزى ئۈچۈن ئەڭ ئۇلۇغ بولغان قىز دىگەن نامنى بۇلغاپ بوپتۇ دىگەن ئوي كاللامدىن كەچتى ئەمما مەن ئىشەنمىدىم.
2007-يىلى قىشلىق تەتىلدە مەن ئۆيدە بىر ھەپتە تۇردۇم،بازار كۈنى ئۇنى ئۇچراتتىم،ئەتىسى چۈشلىگى ئۇنىڭ تىفۇن قىلغانلىغىنى ئانام دىدى.مەن ئۇنىڭغا تىلىغۇن قىلدىم،ئۇ مەندىن ئەھۋال سورىدى،بۇ خۇددى مەندىن تۇنجى قىتىم ئەھۋال سورىغاندەك ئىدى.
ئۇ يىغلاپ مەندىن كەچۈرۈم سورىدى ...
ئىلگىركى گۇمانىم يەنە كۈچەيدى،4-ئايدا ئۇنىڭدىن بىراقلا ئىككى پارچە خەت تاپشۇرۇپ ئالدىم،ئەمەلىيەتتە خەتنى ئوقوش باشلاپلا سالغان بولسىمۇ بىراق خەت بىسىلىپ قالغان ئىدى.
خەتنى ئوقودۇم، كۆز ياشلىرىم يەنە ئىقىشقا باشلىدى،گۇمانىم گۇمانىم تامامەن توغرا ئىدى،ھەم ئۇنىڭ ئاتا- ئانىسى قىشلىق تەتىلدە ئۇنىڭ بويىدا بارلىقىنى سىزىپ قاپتۇ،نەچچە ۋاقىتتىن بىرى ئۇنىڭ سالامەتلىك ئەھۋالى ياخشى ئەمەس ئىكەن،ئۇ ختىدە يەنە بىر مۇنچە كەچۈرۈم ۋە تەكەللۇپ سۆزلىرىنى يىزىپتۇ.
مەيلى نىمىلا بولمىسۇن ئۇنى ياخشى كۆرىدىغىنىمنى تەن ئالماي تۇرالمايتتىم،كۆڭلۈم بەك يىرىم بولدى.
ئۆزى ياخشى كۆرگەن ئادەمنىڭ باشقا بىر ئادەمنىڭ قوينىدا يۈرىشىنى،ئۇنى باشقا بىر ئادەمنىڭ خالىغانچە باغرىغا بىسىپ سۆيىشىنى،ئۇنىڭ باشقا بىر ئادەمنىڭ باغرىدا ئۇھسىنىشى،قىزلىق گۈھىرىنى تاپشۇرۇش جەريانىدىكى چىرقىراق ئاۋازىنى...بۇلارنى خيال قىلىشتىنمۇ ئارتۇق ئازاپ بولماس ئادەمگە،ئەمما خىيال قىلماي دەپمۇ كۆز ئالدىمدىن نىرى كەتكۈزەلمىدىم...
ئازاپلاندىم،يىغلىدىم،كىچىلىرى ياستۇقلىرىم يۈل بولوپ يۈزلىرىم ئىچىشتى،كەچلىگى يوللاردا ،تەنتەربىيە مەيدانلىرىدا ۋە سىرتلاردا ئۇچراتقان بىر جۈپلەرگە قاراپ يەنە ئۇنى خيال قىلىپ قالىمەن .
مەن ئۇنىڭ بىلەن تىلىفۇندا پاراڭلاشتىم،ئۇ مەندىن كەچۈرۈم سورىدى،غۇرۇرۇمنى قايرىپ قويوپ قايتا يۈرەيلى دىدىم،ئۇ ماقۇل دىدى بىراق ئۇ ئوقوشنى داۋاملاشتۇرمىسا بولمايدىغانلىغىنى،ھەم ئۇ بالىدىن ئايرىلالمايدىغانلىغىنى ئىيتتى.
ئۇنىڭ سۆزلىرىدىن شۇنى ئىنىق ھىس قىلدىمكى، ئۇ ئۆزىنىڭ قىلغانلىرىنى بىر خاتالىق دەپ قارىماستىن شۇنداق قىلىشقا تىگىشلىك ھەم شۇنداق قىلىشقا مۇھتاجمەن دىگەنلەر مانا مەن دەپ كۆرۈنۈپ تۇراتتى. مەن ئۇنىڭ بىلەن يەنە ئارلاپ ئالاقە قىلىدىغان بولدۇم.
بۇ بىر مەۋسۇم ئاخىرلىشىپ 2007-يىلى 9-ئايغا كەلگەندە سىرتتى ياتاق ئىلىپ ياتتىم،چۈنكى بۇنداق بولغىنىدا كەچلىك ئىنگىلىزتىلى ئۈگنىشىم ھەم يەنە بىر تەرەپتىن ئىشلىشىمگە قولاي بولاتتى.شۇ خىل ھالەتتە 2009-يىلى ئوقوش پۈتتۈردۈم.
ئۈزۈمدىن نىمىلەرگە ئىرىشتىم دەپ قايتا -قايتا سورىدىم.ياخشى بىر كەسىپ ئۈگەندىم ھەم شۇ كەسىپتىن شىنجاڭدىكى نوختىلىق ئالىي مەكتەپنىڭ دىپلۇمىنى ئالدىم.كومپىيوتىر ئاساسى ئوقوملىرىنى ئاساسەن تولوق ئىگەللىدىم،خەنزۇتىلى ،ئىنگىلىزتىلىدىن تەڭ دەرىجىدە ئۆزۈمنىڭ ھەر قايسى جەھەتتىكى ھاجىتىمدىن چىقالايدىغان بولدۇم ھەم بۇ تۈرلەنىڭ ھەممىسىدە ماس كىنىشكىلەرگە ئىرىشتىم.ئىلگىرى ئوقومىغان نۇرغۇن كىتاپلارنى ئوقوۋالدىم...
نىمىلەرگە ئىرىشەلمىدىم دەپ سورىدىم،ئەڭ ئاساسلىق جاۋاب شۇ بولدىكى ئالىي مەكتەپ ھاياتىدا ئويناشقا تىگىشلىك نۇرغۇن ئويونلارنى، خۇشال مىنوتلارنىڭ يۈزىنى ئەمەس سايىسىنىمۇ ئۇچىرتالمىدىم،ئوماق قىزلار بىلەن يۈرەلمىدىم،ئۈزۈم مىنوت-سىكونت ئىنتىلگەن نۇرغۇن نەرسىلەرگە نۇرغۇن قىتىم ئىرىشەلەيدىغان تۇرۇپ ئىرىشمىدىم...
بۇ توغرىسىدا ئاساسلىق قالغىنى نەچچە رەت تونوش قىزلار ئۆزى يىقىنچىلىق قىلدى ئەمما دەل شۇ ۋاقىتنىڭ ئۆزىدە قاناقتۇر بىر كۈچ مىنى چەكلىدى،ئەمما كىچىلىرى،يالغۇز سىرىغاندا ئۆزۈمنىڭ پۇرسەتنى ئۆتكىزىۋەتكىنىمگە پۇشايمان قىلىپ،ئۆزۈمگە ئاچچىقىم كىلىدۇ،يەنە شۇنداق ۋاقىتقا توغرا كەلگەندە يەنە شۇنداق كۈچ مىنى چەكلەيدۇ،يەنە شۇ مىنوتلار كەلگەندە پۇشايمان قىلىمەن ئىچىنىمەن...
ئۈرۈمچىدىكى مەلۇم ئورونغا 2008-يىلى 5-ئاينىڭ بىشىدىكى شەنبە كۈنى كەچلىگى بىر لىكسىيگە باردىم،ئاڭلاۋىتىپ ماڭا يىقىنلا جايدا ئولتۇرغان بىر قىزغا كۈزۈم چۈشتى، ئۇ بەكمۇ چىرايلىق ئىدى،،يىشى 21 ياش ئەتراپىدا بولوپ شۇنچىلىك ئوماق ئىدى،مەن لىكسىيە جەريانىدا ئۇنىڭغا قەتئى قارىمايمەن دىسەممۇ ئەمما مىنىڭ كۆزۈم ۋە كۆڭلۈمنىڭ قانداقتۇر بىر يەرلىرى ئەسەبىيلەرچە قارشى تۇراتتى،پات -پات قارىدىم ،ئۇمۇ دەسلەپ كۆزىنىڭ قۇيرىغىدا كىيىن ماڭا قايرىلىپ قاراشلار بىلەن لىكسىيە 10لاردا تولوق ئاخىرلىشىپ سىرتقا چىقتۇق .ئاندىن بىز پاراڭلاشتۇق،ئۇ بەكلا شوخ ئىدى،دوست بولدوق،شۇنچا كەچتە بىر خۈيزۇنىڭ ئاشخانىسىدا كالا گۆشى چۈپى ئىچتۇق، ئۇ مەن بىلەن يۈرەمسىز دىدى، مەن دەماللىققا نىمە دىيىشنى بىلمىدىم،بىز سىرتتا مىڭىۋىتىپ سائەتكە قارىدىم 11:50 ئۆتۈپتۇ،مەن ئەتەي قايماقچى بولغىنىمنى ئىپادىلىدىم،ئۇ بەك چارچىغانلىقىنى، ياتاق ئىلىپ يىتىشىمىزنى دىدى،مەن يىنىمدا پۇل تۇرۇپ يوق دىدىم،ئەمەلىيەتتە يەنە كۆڭلۈمنىڭ بىر يەرلىرىدىن ھەي ئەخمەق،دۆت، كالۋا پۇرسەتنى ئۆتكىزىۋەتمە دەۋاتاتتى،يىنىمدا تامامەن پۇل بولسىمۇ ئەمما پۇل يوق دىگەن بۇ سۆزنىڭ ئىغىزىمدىن زادى قانداق چىقىپ كەتكىنىگە مەن ھەيران،ئۇ ئارقىدىنلا ئاكام ئايالىي بىلەن بۈگۈن سانجىغا كەتتى ئۇنداقتا تاكسىغا چۈشەيلى،مىنى ئاكامنىڭ ئۆيىگە ئاپىرىپ قويوڭ دىدى،
ئىغىزىمدىن كەچۈرۈڭ ئۇنداق قىلالمايمەن دىگەن گەپ چىقتىيۇ كۆڭلۈمنىڭ بىر يەرلىرى ئىچىشقاندەك،كۆڭلۈم بەك قاتتىق يىرىم بولغاندەك تۇيغۇ پەيدا بولدى...
بىز سوغوقلا خوشلاشتۇق،ئۇ تاكسىغا چىقىپ قايتىپ كەتتى.مەن ئۆيگە كىلىپ بولغۇچە كۆڭلۈمنىڭ شۇ بىر يەرلىرى مىنى بەك قاتتىق ئەيىپلىدى،پۇشايمان قىلدىم،ئەمما كۆڭلۈمنىڭ چىڭ قىتىدىن توغرا قىلىۋاتىسەن يىگىت دەۋاتقاندەك ئىدى،ئەمما بۇ سادا بەك جاراڭسىز ھەم بۇ ۋاقىتتا تامامەن ئورونسىز،داۋلىسىزدەك بىلىندى...
قانداقلا بولمىسۇن مەن بۇ تەرەپلەردىن پاكىز تۇردۇم،ئەمەلىيەتتە ماڭا پۇرسەت بەكمۇ كۆپ ئىدى،يەنە كىلىپ مەن ئۈرۈمچى مەركىزىدىن بىر خەنزۇنىڭ قورۇسىدىن ئۆي ئىجارە ئىلىپ تۇراتتىم،ئەتراپىمدا ئالىي مەكتەپتن تۆتى يىقىنلا ئىدى، ھەممە جەھەتتىن قولاي كۇرسلاردا بولمىسۇن،ياكى مەكتەپلەردىن بولمىسۇن...
ھەر قىتىم شۇنداق بولدى،ئەمما بۇ ھەرگىزمۇ تارتىنچاقلىقتىن ئەمەس چۈنكى مەن ئەزەلدىن تارتىنچاق ئەمەس ،شۇ ۋاقىتتا نىمە سەۋەپتىندۇر ئۆزۈمنى قاچۇرغاندەك قىلىپ پۇرسەتنى ئۆتكۈزۋىتىمەن ئەمما يەنە پۇشايمان قىلىمەن،ئۆزۈمنى ئەيىپلەيمەن، بۇنىڭغا چەكسىز ئىنتىلىمەن،بۇ ئىنتىلىشلىرىمنى تىلىم بىلەن تەسۋىرلەش مومكىن ئەمەس ،ھەتتاكى مەن پاھىشىانىدىكى بىر قىرى پاھىشە ياكى چىرايى سەت بىر قىرى تۇل خوتون بولامدۇ مەيلى قانداق بولىشىدىن قەتئى نەزەر پەقەت ئۇلا قوشولسا،مىنى قوللىسا،ھۆرمەتلىسە،ماڭا ۋاپا قىلالىسا نىكاھ ئوقوتۇپ، ئۇنىڭ بىلەن مەڭگۈ جاپا مۇشەقەت ۋە راھەتتە بىرگە بولوشقا رازى ئىدىم...
كۈنلەر مۇشۇنداق ئىيتقۇسىز ئازاپ ،يەنە شۇ خىل تەكرارلىنىش، يەنە شۇخىل تەكرار ئازاپلىنىشلار ئىچىدە ئوقوشوم تۈگىدى...
2008-يىلى يازلىق تەتىلدە ئۆيگە بارغان ۋاختىم ئىدى،ئۇنىڭ بىلەن نەكلا كۆرۈشكۈم كەلدى،چۈنكى ئۇ ئوقوش پۈتتۈرۈپ بولغان ئىدى،مەن ھەممىنى بىلىپ تۇرۇپمۇ ئۇنى ھىلىمۇ ئۇنتىيالمىغان ئىدىم،يەنە كىلىپ ئۇنى ئۇنتىيالماسلىقىمغا ئەقلىم ھەيران بولسمۇ ھىسىياتىم،مىنىڭ قانداقتۇر بىر تۇيغۇلىرىم ئۇنىڭغا قەتئى بويسۇنمايىتتى،ئىشقىلىپ بەكلا ئازاپلىناتتىم،ئۇنىڭغا تىلىغۇن قىلدىم،ئۇنىڭ روھى ھالىتى يەنە شۇ ئىلىگىركى قىتىمكىدەك ئىدى.
شۇنىڭغا قاراپ ئويلىدىمكى ئىنسانلار ئۆزخاتالىقىنى قەتئى تونومايدىكەن،ئۇنىڭغا بىر ئاماللار بىلەن قاملاشمىسىمۇ سەۋەپ تىپىپ ئۆزىنى ئاقلاشنى ئويلايدىكەن دەپ ئويلىدۇم،ھەم مەن ھازىرغىچە ئۆزۈم پۇشايمان قىلىدىغان،ئەڭ ئۆكىنىدىغان ئىش زادى قايسى دەپ ئۆزىمدىن سورىدىم ،ئەمما شۈنچە ئويلاپمۇ بىرەرىنى تاپالمىدىم،يەنە ئۆزىمدىن سورىدىم،ئەجىبا بۈگۈنگىچە مەن بىرەر ئىشتىمۇ خاتالاشمىغاندىمەنمۇ ؟ مەن ئۈكۈنگىدەك بىرەر ئىش يوقمىدۇ ؟
ياق...ئۇنداق ئەمەس ئۇنداق ئىشلار كۆپ،ئەمىسە ئۇلار قايسى ؟ دەماللىققا راسلا ئويلاپ تاپالمىدىم دە ئۆزۈممۇ ھەم شۇنداق ئىكەنمەن،مەندىمۇ ئۆز خاتالىقىمنى تونوش ئەمەس قانداقتۇر بىر باھانىلەر بىلەن ئۆزۈمنى ئاقلايدىكەنمەن دەپ ئويلىدىم.
ئۇنى شۇنچە ۋاقىتتىن بىرى ئۇنتىيالماسلىق،ھەم ھازىرمۇ ئۇنتىيالماسلىقنىڭ كىيىنچە مەن ئەڭ ئۈكۈنىدىغان،قاتتىق پۇشايمان قىلىدىغان ئاقىۋەت شەكىللەندۈرۈپ قويىدىغانلىقىنى ئىنىق تونوپ يەتتىم،
ئەمما مەن ئۇنى زادى قانداق ئۇنتۇيمەن؟ ئەسىر ناماز ۋاختى بولغان ۋاقىت ئىكەن،ناماز ئوقوۋىتىپ، بۇ ئىشقى ئوتىنى ئىگەم ئاللا ئۆزۈڭ سالغان،ئەمدى بۇ ئازاپنىڭ دورىسىنىمۇ ئۆزۈڭدىن سورايمەن ئىھ ئىگەم ئاللاھ دەپ نىدا قىلىپ يىغلىدىم،ئۇزۇندىن ئۇزۇن دۇئا قىلدىم،شۇندىن كىيىن يىنىكلەپ قالدىم،ھەم بارا -بارا ئۇنى ئۇنتۇغانلىقىمنى ئۆزۈممۇ سەزمەپتىمەن.
ئۇ ئوقوش پۈتتۈرۈپلا قرىشقاننىڭ ئانىسىنى ئال دىگەندەك،ئوقوتقۇچى بولوپ دادام بىلەن بىر مەكتەپتە ئىشلەپتۇ،2009-يىلى قىشلىق تەتىلدە مەن كۇرستا ئۈگىنىۋاتقان بولغاچقا كەلمىگەن ئىدىم،چوڭلار بەكلا كىلىشنى تاپىلىدى،مەن ئۆيگە كەلدىم،دادام ئۇنىڭ بىلەن توي قىلىپ بىرىدىغانلىقىنى ،ئاپامنىڭ بەكلا يالغۇز قالغانلىقىنى،ھەم مىنىڭ ئىلگىرى ئۇنى ياخشى كۆرگەنلىكىم،يۈرگەنلىگىم،ئۇنىڭ بەك ياخشى ئىكەنلىكىنى يەنە كىلىپ ئۇنىڭ مۇقىم خىزمىتى ۋە مائاشى بارلىغىنى ئىشقىلىپ بىر قاتار ۋاھاكازالارنى سۆزلىدى.
بىشىمدىن تۈتۈن چىقىپ كەتتى، ئۇنىڭ ماڭا سالغان ئازاپلىرىنى ھەم ئۇنىڭ ئوقوش جەريانىدىكى ئىشلىرىنى بىلىپ تۇرۇپ ،يەنە ئۇنىڭ بىلەن زادى قانداق توي قىلىمەن دەپ سورايتتىم،ئۆز-ئۆزۈمدىن،دادام ئۇنىڭ چوڭلار بىلەن مەسلىھەتلىشىپ بولغانلىقىنى،تىزلا تويمىزنى قىلىۋىتىدىغانلىقىنى،مىنىڭ ئوقوشنى يەنە داۋاملاشتۇردىغىنىمنى دىدى،
قەلبىمدە توي قىلىشقا بولغان ئىنتىلىشىم،قانداقتۇر بىر تۇيغۇلىرىم يەنە قايتىدىن ئويغۇنۇپ ئەۋجىگە چىقتى،ئۇنىڭ مەيلى قانداق بولىشىدىن قەتئى-نەزەر تىزراق توي قىلغۇم كەلدى،ئەمما قەلبىمدىن يەنە قانداقتۇر شۈنچىلىك تۆۋەن ئاۋاز بىلەن ،ياق،ياق ئۆزۈڭنى تۇتۇۋىلىشىڭ كىرەك دىگەن سادامۇ كىلەتتى .
مەن يەنە ئازاپلاندىم،ئازاپ قوينىدا يىتىپ ئاشقۇچە پۇچىلاندىم.
مەن يەنىلا قەتئى رەت قىلدىم..
چوڭلار بولوپمۇ دادام مەندىن بەك ئاغرىندى،2009يىلى 8ئاينىڭ بىرىنچى ھەپتىسىنىڭ يەكشەنبە كۈنى ئۇ ناھىيگە ماتىرىيال سىتىۋىلغىلى كەپتۇ،ئۇ ماڭا تىلىفۇن قىلدى،بىز كۆرۈشتۇق.مەن بۇ ۋاقىتتا ئوقوش پۈتتۈرۈپ بولغاچقا ناھىيدە خىزمەت قىلىۋاتاتتىم .
بىز مىنىڭ ياتىغىمغا باردۇق،ھەم پاراڭلاشتۇق...
ئەمما ئۇنىڭ ماڭا بولغان زەرىچىلىك قىزىقىشى ياكى ھىسىياتىنى ھىس قىلمىدىم،شۇنىڭ بىلەن ئۇنىڭدىن تامامەن ئۈمۈد ئۈزدۈم،چۈنكى بۇ ۋاقىتتا مەيلى قانداقلا بولمىسۇن مىنىڭ يەنىلا قانداقتۇر بىر تۇيغۇلىرىم تىزراق توي قىلىشىمنى كىچە كۈندۈز ئەۋجىگە كۆتىرەتتى،بەك قىينىلىۋاتقىنىم ئۆزۈمگە ئايان ئىدى،ئۆيدىكىلەر مۇشۇ ۋاقىتتىمۇ ئۇنىڭ بىلەن توي قىلىپ بىرىشنى پات-پات دەپ تۇراتتى،شۇڭا مىنىڭ بەكمۇ ماقۇل دىگۈم بولسىمۇ ئەمما يەنە كۆڭلۈمنىڭ بىر يەرلىرى پەقەت قۇبۇل قىلالمايتتى،مانا شۇ چاغدىلا مەن ئۇنىڭدىن تولوق ئۈمۈد ئۈزدۈم،ئەمما مىنىڭ باشقا ھەر قانداق بىرەيلەن ،ئوقومىغان ئەڭ ئاددى سەت قىز بولغان ھالەتتىمۇ سىكونىت بۇرۇن بولسىمۇ توي قىغۇن بار ئىدى،بەزىدە چوڭلارغا ئازراق دىگەنمۇ بولدۇم ئەمما ئۇلار قەتئى مىنىڭ ئىچ -ئىچىمدىن مىڭ بىر مۇشاقەت بىلەن ئاران چىقىرالىغان بۇ تىۋىشىمغا پەرۋاسىز مۇئامىلە قىلدى.
چوڭلارغا خەپ دىدىم ھەم ئاللا ئىگەمنىڭ بىزدەكلەرنىڭ دەردىنى ئاسان قىلسا بولاتتى دەپ نىدا قىلدىم ،ئۇلار نەچچە يىشىدا توي قىلغان بولغىيدى دەپ ئويلاپ باقتىم،ئۇلارمۇ بۇرۇنلا توي قىپتىكەن بولمىسا،ئەمما ئۇلار ياشقا چوڭ بولوپ ھىسىياتى توختىغاندا بىزدەكلەرنىڭ ھىسىياتىنى دەردىنى پەقەتلا ئۇنتۇپ قالىدىكەن.
ھەم بۇ ۋاقىتتا مۇقەددەس دىنىمىز بولغان ئىسلامغا بولغان قايىللىقىم ۋە ھۆرمىتىم يەنە بىر بالتاق ئاشتى،چۈنكى دىنىمىز بالدۇر توي قىلىشنى تەۋىسيە قىلاتتى،بىر قىتىم جۈمە نامىزىغا بارغىنىمدا ئىمام تەپسىر قىلىپ << ئىگىمىز ئاللاھ شۇنداق دەيدۇكى ئەگەر ئۆز جىنىڭىزنى قامدىغۇدەكلا بولسىڭىز توي قىلىڭ،باشقا ئىشلاردىن ئەنسىرىمەڭ بەركىتىنى ئۆزۈم بىرىمەن >> دەيدۇ دىدى ئىمام .ئاتا ئانىلار ئۆزىمىزنىڭ گەدىنىدىكى بۇ پەرىزنى چوقوم ئادا قىلايلى دىگەندەك بىر مۇنچە گەپلەرنى قىلدى .
توي قىلسا ئەر -ئايال بىر بىرىگە قاراشسىلا ئەمەس، قۇل تۇتۇشسا،پاراڭلاشسا ئىشقىلىپ ئۇلار ئارىسىدىكى ھەممىسى ساۋاپ بولىدىغانلىغى قاتارلىقلارنى،يىتىملار ۋە بالاغەتكە يەتكۈچىلەرگە يادەم قىلىپ، ئۇلارنىڭ تويىنى قىلىپ قويغۇچىغا چەكسىز ساۋاپ بولىدىغانلىغى قاتارلىق نۇرغۇن سۆزلەرنى قىلدى...
شۇنىڭ بىلەن ھازىر نىمە ئۈچۈن بۇنىڭغا ئىتىبارسىز قارىلىدىغاندۇ دەپ ئويلىدىم،نۇرغۇن ئوغول-قىزلارنىڭ يولدىن،چىقىشى، ئىزىش سەۋەبىنىڭ بەزىرى تەرەپلىرىنى مۇشۇ تەرەپلەردىن ھەپ قارىدىم.
ئۆزۈمنىڭ شۇ ئازاپىلىق مىنوتلاردىن ۋە ئىزىقتۇرۇشلاردىن ئامان ئىسەن، ئۆز يولومغا قاراپ ماڭالىغانلىقىمغا قاراپ سۆيۈندۈم، ھەم شۇندىن كىيىنكى ۋاقىتلاردا، مەندە مەيلى قايسى خىل ئىدىيە ئەۋجىگە كۆتۈرۈلمىسۇن، ئۆزۈمدە بەزى نەرسىلەرگە ئىرىشەلمىگەندەك تۇيغۇسى تامامەن يوقالدى، ئىگەم ئاللاھنىڭ مىنى ئۆز پاناھىدا ساقلىغانلىقىغا ،ئۆزۈمنىڭ ئىتقۇسىز بەسى مۈشكۈل بۇ مىنوتلاردىن ئامان ئىسەن ئۆتەلىگىنىمدىن سۆيۈندۈم، خۇش بولدۇم.
ئەتراپىمدىكى تەڭتۈشلىرىمگە نەرەر سالدىم،دەر ھەقىقەت ئۇلارمۇ مەن ئۇچۇرغان بۇ ئەھۋالدىن مۇستەسنا ئەمەس.نۇرغۇنلىرى بۇ كوچىدىكى مەينەت لاي لاتقىلاردا يىقىلىپتۇ،بەزىلىرى ھەم يقىلىپ ئۆمۈرلۈك مىيىپ بوپتۇ،بۇنىڭ بويون تۇرقۇدىن قۇتۇلالماي ئۆز يولىنى،ئۆز ئىتىقادىنى،قىممەت قارىشىنى تامامەن يوقاتقانلارمۇ،ئۆز ھاياتلىق نىشانىسىنىڭ سايىسىنى كۆرەلمەي،ئادەم سىياق تىرىك مۇردا ھەم چىرىندە ئورنىدا ياشاۋاتقانلارمۇ يوق ئەمەسكەن.بۇنىڭ سەۋەبىنى ئويلاشتىن قورقتۇم ،ئۆزۈمنىڭ نورمال ئىكەنلىكىمدىن گۇمانلاندىم،چۈنكى بۇنىڭ سەۋەبى بەكمۇ كۆپ ساھەلەرگە چىتىلاتتى.
ئۆز ئەتراپىمدىكى جەمىيەتكە قىسقىچە نەزەر سالدىم ،چوڭلار بىلەن ياشلار، بالىلار ئوتتورسىدا ئىددىيە ھەم پىكىر ئختىلاپلىرى كۆرۈلۈپتۇ،بۇمۇ ھەم بەك چوڭ ھەم نۇرغۇن سالەگە چىتىلىدىكەن،نەزىرىمنى بۇ ساھەدىكى ئۆز مەخسىتىمگە ئاغدۇردۇم،،كۆپىنچە ئادەملەردە ئىيمان سۇسلاپ،نىشانسىزلىق،پەرۋاسىزلىق، شەخسىيەتچى ،زىيادە ئىنساپسىزلىق باش كۆتۈرۈپتۇ.
ئىچەرمەنىلك ،چىكەرمەنلىك،ۋە باشقا يامان ئىللەتلەر چەكلىنىش ئۇ ياقتا تۇرسۇن،ئەسلىدىنلا توغرا، دۇرۇس پايدىلىق بولغان بەزى ئش ھەركەت، پائالىيەتلەرگە چەك قويوپتۇ،ئەمما ئەقىل ئىگىسى بولغان ھەر قانداق بىر ئادەم بۇنى پەرىق قىلالىشى،نىمىنىڭ توغرا نىمىنىڭ خاتا ئىكەنلىكىنى ئەلۋەتتە بىلەلىشى كىرەك ئىدى دەپ ئويلىدىم.چۈنكى ئىگىمىز ئاللاھ ھەممەيلەنگە ئەقىلدىن ئىبارەت ئەڭ ئۇلۇغ بىر نىئمەتنى بەرگەن،ئۇنى جايىدا ئىشلەتمەسلىكنىڭمۇ ئاخىرەتتە چوقوم سورىقى بولىدۇ دەپ قارىدىم.چوڭلاردىكى ئىيماننىڭ سۇسلىقى ، قىممەت قارىشىغا ئىتىبارسىزلىقى، مەجبۇرىيەتسىزلىكى ،نادانلىقى،بۇرنىنىڭ ئۇچىنى كۆرىدىغان كورلىغى ،ھورون ئىشەكتىنمۇ ئۆتە ھورونلىغى ۋە باشقا سەۋەپلىك ئۇلارمۇ ئۆز يولىنى تاپالمىغان،ياشاش مەخسىتىنى،ھاياتنىڭ مەنىسى،ھاياتلىق نىشانى توغرىسىدا ئۆمرىدە بىرەر قىتىم ئويلاپ قويوش، تىپىش ئەمەس،دۇنيادا مۇشۇنداق بىر ئۇقۇمنىڭ بارلىغىمۇ ئۇلارغا تامامەن ياتتەكلا بىلىندى،
ئۆزىنى تەربىيلىيەلمىگەن ئەقلى،ئىددىيسى بالاغەتكە يەتمىگەن بۇ كىشىلەردىن تاسادىبىي تۆرۈلۈپ قالغان ياشلارمۇ، بالىلارمۇ شۇلاردىن ئانچە پەرىقلەنمىگەن.گەرچە بۇلارنى بىزدە تامامەن ئوموميىلىق دەپ كەتكىلى بولمىسىمۇ ئەمما ئانچە تۆۋەن ئەمەسكەن دەپ ئويلىدىم.
ئۆزىنى تەربىيلىيەلمىگەن ئادەم پەرزەنتلىرىنى قانداقمۇ تەربىيلىيەلىسۇن ،ھەيرانمەن بەزى ئاتا ئانىلارغا،ھەتتا مەن ئۆزۈمنىڭ ئاكا-ھەدىلىرىم بىلەنمۇ تولا گەپ تەگىشىپ قالىمەن،ئۇلار تەربىيەنى،ئۇلارنىڭ يىتىلىشىنى تامامەن مەكتەپكە دۆڭگەپ قويغان،خۇددى شۇ بالىلار مەكتەپتە دەرىسلىكلىرىنى بەك ياخشى ئۈگۈنۈپ كەتسىلا ھەممە تامامەن ھەل بولىدىغاندەك،ئۇلارنىڭ مەجبۇرىيتى تامامەن ئېت ،ئىشەك،چوشقا ئورنىدا كىيىم-كىچەك،يىمەك-ئىچمەك بىقىش مەجبۇرىيتىنىلا ئۈستىگە ئالسىلا ئىش تۈگەيدىغاندەك ئۆز ئىشلىرى بىلەن ھەلەك،دىنىمىز ئىسلامدا بالىنى بىقىش ئەمەس تەربىيلەش پەرىز قىلىنغىنىمۇ ئۇلار ئۈچۈن ياتلا بىر ئۇقۇم .تەربىيسىز قالغان بالىلار ھايات يولىدا تەمتىلەپ يەنە شۇ چوڭلارغا ئوخشاشلا بولغان،چوڭلار ۋە بۇ ماڭقۇرت ياشلار توپى يۇقارقىدەك بىر ئجتىمائى توپنى شەكىللەندۈگەن...ياشلار تەربىيسىز،نىشانسىز ،ئقتىدارسىز ،ھايات يولدىكى ئىزىقتۇرۇشلاردا نابۇت بولغان...ئۆزىنى ئۆز مەجبۇرىيتىنى، تامامەن ئۇنتۇغان،
نۇرغۇن ئاتا ئانىلار بۇلارنى ئۇقىدۇ،بالىلىرىنى تەربىيلەيدۇ ،ئەمما بالىلىرىنىڭ بالاغەتكە يەتكەندىكى دەرت ھالىغا يىتىشتە ئۇنى ئۇخمىغاندەك بولوپ شۈمشىيىپ قىلىشمۇ بەزىدە ئىلاجسىزلىقتىن بولىۋاتىدۇ ئەلۋەتتە،چۈنكى ھازىرقى جەمىيەتتە توي قىلىشنىڭ ئۇنداق ئاسان ئىش ئەمەسلىگى ھەممەيلەنگە ئايان،ئۇنىڭ چىقىمى ۋە جاپاسى.توي قىلىشتىكى مەخسەت ئىككى باشنىڭ ھالال بىر جۈپلەردىن بولوشتىن ئۆزگىرىپ،توينىڭ ئەسلى خاراكتىرىمۇ بارغانچە ئۆزگىرىپ بارغاندەك قىلىدۇ،چۈنكى توينى ئۇنداق مۇرەككەپلەشتۈرۋىتىپ جاپاسىنى غولدىتىۋىتىش توينى ئەسلى بىر خۇشال ئىشىتىن، ئادەم ئاڭلىسىلا بىشى ئاغرىيدىغان قىلىپ قويماقتا...ھازىرقى كۆپىنچە ئاھەملەر قۇبۇل قىلالمايدىغان بىر ھەقىقەت بار ئۇ بولسىمۇ توي مىلىنىڭ زىيادە ئاۋۇپ بىرىشى.
ئەمەلىيەتتە ئىسلام دىنىمىز توي مىلىنىڭ ئۈنچە جىق بولىشىنى توسىدىكەن،ئەمما بۇنىڭ سەۋەبى ئادەملەردىكى شۆھرەتۋازلىق ئىڭى،قىزلاردىكى مودا كىيىم- كىچەككە بولغان ھىرىسمەنلىكىنىڭ تەدرىجى كۈچىيىشى قاتارلقلار بىر سەۋەپ بولسا يەنە بىرسى ئەرلەر ئىچىدىكى نامەرت،ئىنساپسىز،ناكەس گۇيلارنىڭ خوتون ئىلىپ قۇيىۋىتىشتىن مۇداپىيەلىنىشنىڭ بىر قالقىنى بولوپ قالماقتا.
ئەمما ئەڭ رۇشەن بولىۋاتقان بىر تەرەپ ،بىر ئائىلە ئوغلىغا توي قىلىپ بەرگەندە، ئۇنىڭ قىز مىلىنىڭ كۆپ بولوپ كەتكىنىدىن زارلىنىدۇ يۇ ،ئەمما قىزىغا توي قىلىپ بەرمەكچى بولغىنىدا ئۇنىڭدىنمۇ ئاشۇرۇپ تەلەپ قىلمايدۇ،توي مىنىلىنى كۆپ سالسا نىكاھ چۈشمەيدىغانلىقىنى بىلىشى مومكىن ئەمما بىلىپ تۇرۇپ يەنە شۇنداق قىلىدۇ.بۇ ۋاقىتتا شۇ توي قىلغۇچى قىزنىڭ پاھىشخانىدىكى جالاپتىن بىرلا پەرقى بولىدۇ،يەنى ئۇ نىكاھ چۈشسۇن چۈشمىسۇن شۇ بىر ئادەمگىلا مەنسۇپ ئەمما پاھىشىانىدىكى جالاپ بولسا كىم پۇل بەرسە شۇنىڭغا تەئۇللۇق.
بەزى بىر ژۇڭ پايپاق موللىلارمۇ باكەن تىخى، يوق پەتىۋالار بىلەن توي مىلى قانچە جىق بولسىمۇ نىكاھ چۈشىدۇ دەپ دىنىمىزغا مۇخالىپ تەشۋىقات ئىلىپ بارىدىغان.
ناھايتىمۇ تەسلىكتە بىھاجەت جاپالارنى تارتىپ،نۇرغۇن چىقىم تارتىپ، باشقا تونوش- بىلىش ئۇرۇق- تۇققانلارغا سىلىق سىلىپ يۈرگەن،ئۇلارمۇ ئامال يوق سىلىقىنى ئادا قىلغان،شۇ سەۋەپلەردىن توي قىلىش شۇنچىلىك مۇرەككەپلىشىپ ئەسلى ساۋاپلىق ۋە خۇشاللىقنىڭ بىشارىتى بولغان، بۇ مۇبارەك ئىشنى ئاڭلىسىلا ھەممىنىڭ بىشى ئاغرىيدىغان بىر ئىشقا ئايلاندۇرۇپ قويماقتا...
شۇنى دەپ ئۆتكۈم كىلىۋاتىدۇ،ھازىر يۇرتۇمدا، قوشنا يىزا ۋە ناھىيلەردە قەتئى ھارام دەپ توي مىلىنى ئاز سىلىپ،خالىس توي قىلىش،كەلگەن ئادەملەردىن قەتئى ھىچ بىر سوۋغا قۇبۇل قىلماي قىلنىۋاتقان تويلارمۇ بولىۋاتىدۇ.ئىشائاللا ئىگىمىز ئاللا ئۇلارنىڭ ئائىلىسىگە بەركەتنى،بەخت-سائادەتنى زىيادە قىلىپ بەرسۇن ...
ئەمدى ئىنكاسىمنىڭ بىشىدىكى ۋاي ما ئىنكاس يازغۇچىلارنى دىگەن تەرەپكە نەزىرىمىزنى ئاغدۇرريلى.
بۇتىمىنى قانداقتۇر ياشلارلا ئەمەس ھەممەيلەننىڭ كۆرۈش، ئويلۇنۇپ بىقىش مەجبۇرىيتىمىز بار دەپ قارايمەن.چۈنكى تىمىدىكى ئۇ يىگىتنىڭ شۇ ھالغا چۈشۈپ قىلىش سەۋەبى ئالدى بىلەن ئۆزىدىن،ئاندىن يۇقاردىكى تەرەپلەردىن باشقا جەمىيتىمىزدىكى بۇزۇقلار،ھەتتاكى بەزى بىر ئوچوق بەدەن نايناقلاردىن تارتىپ ھەممىسى بۇنىڭ جىنايەتكارلىرى...
بۇ ھالغا چۈشۈپ قالغانلار قانداقتۇر شۇ بىرەيلەنلەنلا ئەمەس.
بۇنى كۈرۈپمۇ پەرۋاسىزلىق قىلغۇچىلارنىڭ پۇشتىلىرى ئۇنىڭدىنمۇ ئىغىر ئاقىۋەتكە قالغاي ئىلاھىم ...ئەمەليەتتە باشقىلارنىڭ گۇناھىنى تىلەش دۇرۇس ئەمەس،ئەمما ئۇلار پەرۋاسىزلىق بىلەن شۇ خىل ئەھۋاللارغا ۋاستىلىك سەۋەپ بولىۋاتىدۇ دەپ قارايمەن ...

مەن بۇ خىل جاپالىق قەدەملىرىمنى ھەر ھالدا بىخەتەر باسالىشىمنىڭ سەۋەپلىرى نىمىلەردۇر دەپ ئويلاپ باقتىم.ئالدى بىلەن ئىتقاد ۋە نىشانىمغا،كىتاپقا،بىلگەنلىرىمنى تەس بولسىمۇ ئجرا قىلىشقا چىڭ يىپىشقىنىم ھەمدە ئۆزۈم كۆڭلۈمدە بىلسەم بولدى ئەمەس ئەمەلىيەتتە يۈرۈش تۇرۇشىمدىن باشلاپ دىققەت قىلغنىم بوپتۇ دەپ ئويلىدىم.تۈنۈگۈنكى جۈمە نامىزىدا، ئىمام تەپسىر قىلغاندا، ئىسلام پاكىزلىقنى بىرىجى ئورۇنغا قويىدۇ يەنى ئددىيەنىڭ پاكىز بولىشى بىلەن بىرگە تاشقى پاكىزلىققىمۇ ئىتىبار بىلەن قارايدۇ.ئىددىيەدە نىمە بولسا ئۇ ھەركەتتە ۋە قىياپەتتە ئۆز ئىپادىسىنى تاپىدۇ،ھەمدە قىياپەت ۋە ھەركەتتە قانداق بولسا ئۇمۇ ماس ھالدا ئىددىيەدە تامامەن ئۆز ئىپادىسىنى تاپىدۇ دەپ سۆزلىدى،بۇ ئىلىم پەندىكى ھەركەتنىڭ مەنبەسى ئىددىيەدىن كىلدىغانلىغى،يەنە كىلىپ ھەركەتنىڭ ئىددىيەگە تەسىر كۆرسىتىدىغانلىقى قاتارلىق مەزمۇنلارنى ئەسلەتتى .
ئەمىلىيەتتىمۇ بىزنىڭ ئادەتتىكى قىلىق،يۈرۈش تۇرۇش،ھەركىتىمىز تەكرارلانسا ئادەت بولوپ شەكىللىنىدۇ،ئادەت خاراكتىرنى شەكىللەندۈرىدۇ،خاراكتىر بولسا تەقدىرنى بەلگىلەيدۇ،دىمەك بىزنىڭ ئادتتىكى يۈرۈش تۇرۇشلىرىمىزدىن تارتىپ بىزنىڭ تەقدىرىمىزگە تامامەن تەسىر كۆرسىتەلەيدۇ.يىغىپ ئىيتسام مىنىڭ بۇنداق يۈرۈش تۇرۇشقا دىققەت قىلىشتىن ئىبارەت بۇ ئادىتىم شۇنداق خەتەرلىك مىنوتلاردا، مىنىڭ قۇتقازغۇچۇم،مۇستەھكەم قالقىنىم بولوپ ئوتتورغا چىقىپ مىنى قوغداپتۇ.
بىز ئادەمنى ئەقىل ۋە ھىسىياتتىنىڭ كونتىرول قىلىشىدىن باشقا ئادەتنىڭمۇ تامامەن كونتىرول قىلىدىغانلىقىغا قەتئى سەل قارىماسلىقىمىز كىرەك.
يىغىنچا:ئىتقادنىڭ ھەر بىر ئادەم ئۈچۈن موھىملىغى توغورلوق سۆز ئاچمايمەن.
نىشان ئۇ مىنىڭ مەنزىلىم،ئۇ بولمىسا مەن چوقومكى ئازىمەن، قاياققا بىرىشىمنى بىلمەيمەن بىرئۆمۈر تىنىم تاپماي جاپا تارتساممۇ ھەممىسى ئۈنۈمسىز .نىشان ئۇ مىنىڭ كىملىگىم،نىشانىم بولمايدىكەن مەن بىر تىرىك مۇردا.
كىتاپ ئۇ مىنىڭ ئوزوقوم،ھەم كۆزەينىگىم.ئۇ مەۋجۇدىيەتنىڭ ئاساسى بولغانغا ئوخشاش،مەۋجۇتلۇغۇمنىڭ ئاساسى،ھەم ئۇنىڭسىز ئەتراپ مەن ئۈچۈن قاراڭغۇ .ئۇنىڭسىز مەن خۇددى بىر ئەما....
بولدى قىلاي.
تۈگىدى


بۇنىڭ بەكلا ئۇزۇن بولوپ كەتكىنى ماڭىمۇ ئايان.سەۋەبى ھەددىدىن چوڭ ساھەگە ئىسىلىۋالغانلىقىمدا ،بۇنىڭ سەۋەبى ئەسلى تىمىنىڭ بەك كۆپ تەرەپكە باغلىنىشلىق ئىكەنلىكىدە.ئەمدى بۇنداق بولغىنى ئۈچۈن سىزمۇ،ئۇمۇ،مەنمۇ باش تارتسام ئۇنداقتا بۇ كىمنىڭ ئىشى ؟
ئۆزۈمنىڭ بەزى بىر زۆزۈر بولمىغان تەرەپلەرنى بەلكىم يىزىپ قالمىغىنىمنى ئىنكار قىلالمايمەن،بەزى توغرا بولمىغان تەرەپلىرىنىڭمۇ بولىشى تەبى،مۇنبەرداشلىرىمنىڭ ئىلىمي ئۇسۇلدا تۈزتىشىنى،كەم تەرەپلىرىنى داۋاملىق تۈزتىشىنى،تاماشىبىنلارغا ئوخشاش كۆرۈپ بولوپلا غىپ قويوپ تىكىۋەتمەي ئۆز پىكىرىنى ئوتتورغا قويوپ بىقىشىنى ئۈمۈد قىلىمەن

gulhan2

ahirini
kandak
ukoyman
?

LOVE8

ئاجرىرىنى تىزراق يوللارسىز مەنبەنى ئەسكەرتىشنى ئۇنۇتماڭ ..............ئىملاغا دىققەت قىلىڭ بۇنى ئۇقۇپ كىنو كۆرگەندەكلا بۇپ قالدىم بىردەم ئالدىغا ماڭسا بىردەم كىنولاردىكى ئەسلىمىلەردەك كەيىنىگە قايتقان ...............................

hanjar731

ئۇف...............بەك جىقۇ بۇ جاپا چىكىپسىز ھە؟قېنى داۋامىغا نەزەر سالايلى!مەنبە ھە مەنبە!!

uyguhur

بۇ مەزمۇن 3قەۋەتتىكى LOVE8دە2010-09-02 21:00يوللىغان يازمىسىغا نەقىل  :
ئاجرىرىنى تىزراق يوللارسىز مەنبەنى ئەسكەرتىشنى ئۇنۇتماڭ ..............ئىملاغا دىققەت قىلىڭ بۇنى ئۇقۇپ كىنو كۆرگەندەكلا بۇپ قالدىم بىردەم ئالدىغا ماڭسا بىردەم كىنولاردىكى ئەسلىمىلەردەك كەيىنىگە قايتقان ...............................

سىزمۇ ئىملاغا دىققەت قىلىڭ ماقما .

MALIKA08

AHI RI NI MU E GIR KUR MAY BAL DUR RAK YUL LI WE TI SIZ AMI SA ! HAR MI GAY SIZ

rana211

ئاخىرى ئوقۇپ تۈگەتتىم يەنە داۋامىنىمۇ ئوقۇپ باققۇم بار ....راستىنلا بىر ئوقۇپ قويۇشقا ئەرزىگۈدەك ............

abdukorax

بۇ مەزمۇن 2قەۋەتتىكى gulhan2دە2010-09-02 20:44يوللىغان يازمىسىغا نەقىل :
ahirini
kandak
ukoyman
?

ئاخىرىنى مەن يىزىپ بولغاندا كۆزىڭىز بىلەن ئۇيغۇرچە ئوقوسىڭىز بولىدۇ.
سىزگە چاققاق قىلدىم،كۆڭلىڭىزگە ئالماڭ

abdukorax

بۇ مەزمۇن 3قەۋەتتىكى LOVE8دە2010-09-02 21:00يوللىغان يازمىسىغا نەقىل :
ئاجرىرىنى تىزراق يوللارسىز مەنبەنى ئەسكەرتىشنى ئۇنۇتماڭ ..............ئىملاغا دىققەت قىلىڭ بۇنى ئۇقۇپ كىنو كۆرگەندەكلا بۇپ قالدىم بىردەم ئالدىغا ماڭسا بىردەم كىنولاردىكى ئەسلىمىلەردەك كەيىنىگە قايتقان ...............................

بۇ خىل يىزىش ئۇسۇلى سىزگە ياخمىغان بولسا سىزدىن كەچۈرۈم سورايمەن،ئەمما ئۆزىڭىزگىمۇ ئايان بۇنچە كۆپ سۆزلەرنى ئىپادىلەپ يىزىشمۇ بىر گەپ،شۇڭا ئەپۇ قىكىشىڭىزنى سورايمەن،
ئەمەلىيەتتە ئەلكۈيى تورى Re:بوھران (ياشباللا چوقۇم كۆرۈڭ) گە ئىنكاس يازماقچى ئىدىم ،ئەمما بۇلارنىڭ ھەممىنى يازسام بولغىدەك دەپ ئويلاپ بۇلارنى بىر تەرەپتىن يىزىپ،بىر تەرەپتىن يوللاۋاتىمەن ،شۇنىڭ بىلەن بۇمۇ ياخشى بولمىسىمۇ بىر تىما بولدى