مۇھەممەد كامال خۇشخۇي
غەزەللەر
************************
(1)
گۈلۈ-گۈلزارۈدۈن يارنۈڭ بۇيۈ كەلدۈ سابالاردۈن،
جېنۈمغا جان قوشار
كۈيدەك خۇيۈ كەلدۈ سابالاردۈن.
ېوشاق چالغان مۇغەننۈنۈڭ يېقۈملۈق سازۈغا تەققاس،
سالام يوللاپتۇ ېول دۈلبەر سۆزۈ ېوتلۇق ناۋالاردۈن.
خەۋەر بەرمەككە كۈللۈغا قاناتۈن پەرلۈدۈ جان قۇش،
مۇبارەك زەمزەمۈ ياغدۈ قۇياش،ېاي ھەم سامالاردۈن.
يۈرەككە تەگدۈ گۈلباغدۈن كۆڭۈل تەشنايۈ خۇش ھۈدلار
نەپەس راھەتتە تۈن ېالدۈ ساپ- سالقۈن ھاۋالاردۈن.
تېپۈلغاي قايسۈ ېۈقلۈمدۈن تەقەززا دۈلغا خۇشخۇينۈڭ،
ھەكۈملەر بايقۈماي يۈرگەن شۈپا-شەربەت داۋالاردۈن.
(2)
گۈلۈم ېەنھارۈدۈن سۆيگۈ ېېقۈپ پۈتمەس يۈرەكلەرگە،
ۋۈسال ېۈستەكۈدە سەرسان غېرۈپ غۇنچە-پورەكلەرگە.
تۈنۈ ھۈجراندا بۇ قەلبۈم بۈدارلۈق ېۈلكۈدە ھەيران،
كۆمۈپ ېاتەشۈ چوغداندا خەمەكلەرنۈ كۆرەكلەرگە.
مېنۈڭ سۆيگۈ دۈۋارۈمدا قۈلار خەندە تۈمەن بۇلبۇل،
قۈزۈلگۈلنۈڭ دۈلۈ يايراپ سۈڭۈپ كەتكەن تۈلەكلەرگە.
كۆڭۈل ېوردامدا قۇشلارغا ساېادەت تەختۈ يار قۈلسام،
غۈلاڭ ېورماندا لەيلەيدۇ قونۇپ شاخۈ- تېرەكلەرگە.
ېاتار كۈرپۈكنۈ تۈزگۈنسۈز كۈرۈچتۈن يا كەبۈ خۇشخۇي،
نۈگار ھۆسنۈگە تۈل ھۈرگەن جازا ھۆكمۈ كېرەكلەرگە.
(3)
ېۆڭۈمنۈڭ رەڭگۈ ېەپشاندۇر ماڭا ھۈجراننۈ دار ېەتسەڭ،
بۈراۋغا كەڭ قۈلۈپ ېەپسۇس ماڭا سۈينەڭنۈ تار ېەتسەڭ.
كۈيۈپ باشۈڭغا سۈر رەڭ تاج مۇېەللەقتە ياساپ ېوردا،
ېۆزۈڭنۈ شاھ،مېنۈ بۈر قۇل كۆرۈپ ۋەسلۈڭگە زار ېەتسەڭ.
ېېچۈلسا رەڭمۇ- رەڭ گۈللەر ياسالسا گۈل ېېقۈن باغدا،
باھارنۈ خامتالاش ېەيلەپ چېچەك قەلبۈنۈ قار ېەتسەڭ.
سۈكۈتكە چۆكمۈسۈن نېچۈن بولۇپ ھەيران ۋاپا ېەھلۈ،
قۇچاقۈڭغا قۈلۈپ مەھكۇم سۆيۈشنۈ ېەمما ھار ېەتسەڭ.
مېنۈ نۇرلۇق چۈراق دەيتتۈڭ ېۆزۈڭنۈ ېاڭا پەرۋانە،
چۈراقنۈ ېۇچلۈماي ېەمدۈ بولامدۇ خاكۈسار ېەتسەڭ.
چۆمەي دەپ بەختۈ ېامەتكە ساڭا تەلپۈنسە بۇ قەلبۈم،
چاراقلاپ كۆيدۈ يالقۇندا مېنۈ ېەخلەتۇ- چار ېەتسەڭ.
تۇرۇپ ېاۋۋالقۈ ۋەدەڭدە سۆيۈپ خۇشخۇينۈ كۈلدۈرسەڭ،
بولۇر بايرام نۈگار بۈزگە مېنۈ چۈن دۈلغا يار ېەتسەڭ.
(4)
سەھەردە تاڭغا يۈز تۇتسام كۆزۈمدۈن بالقۈدۈڭ نۇردەك،
تېنۈمدە چوغلۈنۈپ كۆيسەم سۆزۈمدۈن ھالقۈدڭ نۇردەك.
يۈرەك قاينايدۇ تاقەتسۈز سېنۈڭ ېوتلۇق نۈگاھۈڭدۈن،
يۈقۈلدۈ كۆزگە كۆك ېاسمان بېلۈققا تاشلۈغان توردەك.
ېۇچۇردۇم نەچچە سۈلكۈشلەپ قەپەستۈن كۆككە جان قۇشنۈ،
ېۇچالماي ياتتۈ كۆكرەكتە بۈلۈندۈ ېول قۇشۇم كوردەك.
نېمانچە چاڭ- تۇمانلۈقكۈن نۈگارنۈڭ كۆڭلۈ- ېاسمانۈ،
قاناتۈ سۇندۈ بۇلبۇلنۈڭ كۆمۈلگەن ېۈشۈق يولۈ گۆردەك.
مانانلارغا چېچۈپ مەلھەم ھاۋانۈ ساپلۈسۇن خۇشخۇي،
نۈگار بۈرلە تېپۈشقاندا تۈلەكلەر چاقنۈسۇن دۇردەك.
(5)
يورۇتتۈ تۈندە خانەمنۈ نۈگارنۈڭ چېھرۈسۈ ېايدەك،
بويۇم ېۆستۈ تۇيۇقسۈز ېامۈتۈ كەلگەن چۈۋەر بايدەك.
يۈرەرمەن كوچا- كويلاردا ېۆزۈمنۈ شاھ ساناپ مەغرۇر،
مېنۈڭ كۈلكەمنۈ كۆرگەننۈڭ قېلۈشتۈ كۆزلۈرۈ چايدەك.
ياشاپ دۇنيادا يەك- تەنھا خەزۈنەڭ تولسا ېالتۇنغا،
نۈگارسۈز توپلۈغان ېوقەت دۈلۈمدا سانۈلۇر لايدەك.
يېنۈڭدا بولسا جانانۈڭ قوۋۇرغاڭ بولسۈمۇ تال- تال،
يۈرەرسەن قۈيغۈتۈپ تاقلاپ گۇيا چۈلانتۇرۇق تايدەك.
نۈگارسۈز گۆش،پولۇ خۇددۈ تۈتار خۇشخۇيغا ېەمەندەك،
بۈراق يارنۈڭ قولۈ تەگكەن سوغۇق سۇ تەم بېرەر مايدەك.
(6)
ۋەدەلەشتۇق يار بۈلەن ېەمما تېپۈشماق كەلمۈدۈ،
قولنۈ- قولغا ېۆتكۈزۈپ لەرزان سېپۈشماق كەلمۈدۈ.
ېاچقۈلۈ نۈكەم چۈمەننۈڭ ياپيېشۈل باغرۈنۈ كەڭ،
كەلمۈگەچ يار ۋاي ېېسۈت تەنھا،يېپۈشماق كەلمۈدۈ.
ېۇچرۈشۈپ تۇردۇق خۈيالدا يار بۈلەن باغ سەيلۈدە،
ھەسرۈتا،شۇ سەيلۈدە ېويناپ،چېپۈشماق كەلمۈدۈ.
بۈللە يەيمۈز دەپ ېۆرۈكنۈ باغقا باردۇق، دەرۈخا
مەن ېۆرۈكتە،يار سۈرۈكتە تەڭ قېقۈشماق كەلمۈدۈ.
بۈزنۈ باغۋەن سۈرسە باغدۈن ېاتلۈدۈم تام ېۈستۈدۈن،
يار قېچۈپ سۈڭگۈچ بۈلەن بۈللە قېچۈشماق كەلمۈدۈ.
نەچچە كەلدۇق كۆل بېشۈغا يار قاپاق،مەن ېات ېېلۈپ،
يار نۇمۇسچان،مەن ېۇياتچان سۇ چېچۈشماق كەلمۈدۈ.
يار نۈزۈقاپ باتنۈسا،خۇشخۇي تەمانۈ خام قۈلۈپ،
كەتتۈ پۇرسەت،سۆيگۈدۈن بۈر سۆز ېېچۈشماق كەلمۈدۈ.
(7)
ېېچۈل داسخانغا يار كەلسە قۈزۈلگۈللەر ېېچۈلغاي توق،
كېچە ېاسمانۈدا چولپان نۈگارنۈڭ كۆڭلۈدەك شوق- شوق.
خۈيالۈ بۈرلە مۇڭداشسام خۈيالۈمدا قۇرۇپ سۆھبەت،
ېاقار قەلبۈمگە بۈر دەريا ۋۇجۇت- ۋەسلۈمگە ېەيلەپ زوق.
ھايات باغۈمغا كۈز كەلسە ېېچۈلسا گۈللۈرۈم ېاپپاق،
شۈكەر لەبزۈ بۈلەن يارنۈڭ كۆڭۈلدە قۈلچە تەشۋۈش يوق.
دېسە پۈتمەيدۇ كۆيمەسلەر ۋۈسال قەدرۈنۈ بۈلمەسلەر،
تېگۈپ قالسا ېەجەپلەنمە نۈگاردۈن دۈلغا مەلھەم ېوق.
ېېچۈل داسخانغا كەلتۈرمەي نۈگارنۈ بۈر قېتۈم خۇشخۇي،
ېاقار يۇلتۇز كەبۈ ېۇچسا ېۆزۈگە كۆپ مالامەت- دوق...
(8)
مېنۈ ېوۋلاشقا ېەي دۈلبەر كۆزۈڭدەك بۈر كامان بولماس،
ناۋادا بار دېيۈلسە ېۇ، ېۆزۈڭدەك قۇۋ- يامان بولماس.
ېېلۈندۈم قايسۈ قۈرغاقتا بولۇپ تۇتقۇن تۈرۈك مۇردا،
چۈرايۈمنۈڭ رېڭۈ ېۆڭدۈ كۈشۈ مەندەك سامان بولماس.
ېەقۈدە باغۈنۈ كەزسەم قۇچاققا سۈغمۈدۈ گۈللەر،
ېاشۇ گۈللەر سۈياقۈدا ماڭا گۈلگۈن زامان بولماس.
قۈيا بويلاپ يۈرەك ياشۈم چۈمەر ياشۈمغا سۈرداشۈم،
قېتۈپ تاشتەك نۈگار قەلبۈ كۆزۈدۈن ياش راۋان بولماس.
مۇرات تاپتۈ كۆيۈشكەنلەر چۈن دۈلدۈن سۆيۈشكەنلەر،
نېچۈن خۇشخۇيغا كۆڭلۈڭنۈڭ ۋۈسالگاھۈ ېامان بولماس.
(9)
چاپارمەن بۈتۈنۈم يارنۈڭ چۈمەنزار بېغۈنۈ بويلاپ،
پايانسۈز تۈننۈ يورۇتقان قۇياشتەك نۇرلۈنۈپ سويلاپ.
ېۇپۇق سۆيگەن پايانسۈز يول يولاتماس تەنگە ھارغۈنلۈق،
ېېچۈلغان گۈل- چېچەكلەردۈن تۆكۈلگەن كۈينۈ ھۈد- بۇيلاپ.
چۈقار ېالدۈمغا گۈليارنۈڭ تەقەززا كۈنلۈرۈ نازغۈپ،
چۈشەر ېۇسسۇلغا رەققاسلار گۇيا شادلۈقتا ھوي- ھويلاپ.
يېزۈپ تەكلۈپ جۈمۈ ېەلگە ۋە چۈللاپ ھەمدە ېاي،كۈننۈ،
قۈرۈق بۈر كۈن،قۈرۈق بۈر تۈن يۈرەرمۈز يار بۈلەن تويلاپ.
توقۇپ ېاق ېاتنۈ يۈگەنلەپ مۈنۈپ ېول يار بۈلەن خۇشخۇي
يۈرۈپ كەتسە، قالار داغدا رەقۈپلەر قەلبۈنۈ مورلاپ...
(10)
چۈشۈم ېالداپ مېنۈ يارنۈڭ قۇچاقۈغا ېاتار بولدۈ،
شۇڭا يارنۈڭ ېۈشۈكۈدە كۈزۈنەكلەر قاتار بولدۈ.
ېېلۈشتۈم چۈش بۈلەن تەكرار يېتەلمەي تەگ- پايانۈغا،
نۈگارنۈڭ تاڭلۈرۈ ېاتماي يەنە غەمسۈز ياتار بولدۈ.
چۈشۈمگە بەرمۈدۈ تەبۈر بايان قۈلسام بۈلۈمدانلار،
ېۆزۈمدۈن پارلۈغان دۇنيا پايانۈمغا پاتار بولدۈ.
قۇدۇققا سۆزلۈگەن سۈرنۈ قۇمۇش قۈلسا بايان خەقكە،
چۈشۈمگە پاتمۈغان مۇڭنۈ تۈمەن ېەغيار ساتار بولدۈ.
سۈرۈنۈ پاش ېېتۈپ يۈرمەڭ چۈشۈدە يايرۈسۇن خۇشخۇي،
ېېلۈپ كەتتۈ شامال توشۇپ نۈگارغا دۈل چاتار بولدۈ.
(ېەسكەرتۈش: بۇ ېەسەرنۈ ېاپتورنۈڭ رۇخسۈتۈسۈز باشقا مۇنبەرلەرگە كۆچۈرۈش چەكلۈنۈدۇ)