قاسىم پالاكەتنىڭ ھېكايسى{2}

ئۆزقۇت

　　ئالىمجان نەسىرىدىن ئۆزقۇت
قاسىم پالاكەتنىڭ ھېكايسى{2}
　　ھېكايە
　　مەھەللىمىزدىكى قاسىم پالاكەت بىر قانچە يېقىن دوستلىرى  بىلەن ‹‹قەددىناسلار شاتلىقى›› رستوراننىڭ ئايرىخانسىغا يەنە يىغلىدى.كۆرۈشمگىلى يېرىم يىل بولغان يېقىن ئاغىنلەر ئۆز ئارا قىزغىن سالام سائەت قىلشىپ ئولتۇرۇشاتتى.
　　-قاسىم ئاداش يېقىنقى كۈنلەردىن بېرى ‹ئالتىنچى ئاينىڭ پاقسىدەك› كۆرۈنمەس بولۇپ كەتتىڭغۇ،توي ئېغىر كەلدىمۇ نېمە؟-دېدى كىرىم تاتۇق قاسىم پالاكەتنىڭ شۇمشيىپ قالغان تەقى-تۇرقغا بىر قۇر قاراپ چىققاندىن كېيىن.
　　-نەدىكى گەپلەرنى دەيدىكەنسەن ئاداش،ئانچە ئالدىراش ئەمەس،ئۆتكەن ئايدا ئايالىم قازا قىلىپ كېتىپ،مۇسبەتتە بولۇپ قالدىم،-دېدى قاسىم پالاكەت غەمىكىن تەلەپپۇزدا.
　　-نېمە؟ئايالىم قازا قىلىپ كەتتى دېدىڭىمۇ ؟ ئەجەپ بىز بىلمەپتۇقۇ،_دېدى ئەخەت توڭكاي جىددىي تەلەپپۇزدا.
　　_مەن توي قىلغاندىن كېيىن ئانام،ئېنىم ۋە ئايالىمنى ئېلىپ شەھەرگە كىرىپ كەتكەن ئىدىم.شەھەردە تۇرۇپ قالغاچقا بىلمىگەن ئوخشايىسلەر.
　　-مۇنداق دە ئاداش،يامان بوپتۇ،قايغۇرۇپ يۈرمە بولىدى،يەنە تويىڭنى قىلىپ قويىمىزغۇ؟_دېدى كېرىم تاتۇق چاقچاق ئارىلاش.
　　قاسىم پالاكەت ئارتۇقچە گەپ قىلىشنى راۋا كۆرمىدى بولغاي قولىدىكى تاماكىنى ئاچچىق شۇراپ ئولتۇردى.ئەخەت توڭكاي جىمىپ كەتكەن ئۈلپەتداش ئاغىنىلەرگە بىر قۇر قاراپ چىققاندىن كېيىن بىر رومكا ھاراقنى قولغا ئېلىپ:
　　_قېنى دوستلار بۈگۈن قاسىم ئاداشنىڭ كۆڭلىنى بىر كۆتۈرۈپ قويايلى،ھەممىزنىڭ خۇشاللىقى ئۈچۈن خوشە،_دېدى.
　　_قېنى خوشە،سېڭسۇن...كۆپچلىك تەڭلا خوشەگە قولغا كۆتۈردى.
　　_قاسىم ئاداش ئاشۇ قايغۇلىرىڭغا ھەممىز تەڭ جۈر بولايلى،نېمە قسمەت،پالاكەتلەر كەلىدى سۆزلەپ بەرگىن،ئىچىڭ بوشاپ قالار،_دېدى ئەخەت توڭكاي بىر رومكا ھاراقنى قاسىم پالاكەتكە تەڭلەپ.
　　قاسىم پالاكەت بىر ھاراققا،بىر ئەخەت توڭكاينىڭ كۆزگە قاراپ تەسلكتە قولغا ھاراقنى ئالدى-دە،گەپ باشلىدى.
　　_ئەسلى مەن ھاراق ئېچمەسمەن دەپتىم،ئاغىنىلەرنىڭ كۆڭلۈمنى ئىزدەپ قىلغان ھىممىتىگە كۆڭلۈم ئۇنمىدى،ئۇنداق بولسا قولۇمدىكى ھاراقنى ئېچىۋىتىپ،بېشمىدىن ئۆتكەن ئاچچىق كەچمىشمىنى سۆزلەپ بېرەي.
　　قاسىم پالاكەت قولىدىكى ھاراقنى تەسلكتە ئېچىپ،بىر چوكا سەي يەپ گەپ باشلىدى.
　　بۇنىڭىدىن بىر ئاي بۇرۇن بىر قانچە شەھەرلىك تونۇشلىرىم بىلەن ئازىراق ئېچشكەندىن كېيىن ئۆيگە قاراپ مېڭپتىمەن.قانچلىك ماڭغانلىقمنى بىلمەيمەن بىر چاغدا زىبۇ-زىننەت بازىرىغا كىرىپ قاپتىمەن.شۇنىڭ  زىبۇ_زىننەت رەستىلىرىنى ئارىلاپ نەچچە مىڭ يۈەنگە بىر تال ئالتۇن زەنجىر سېتۋالدىم_دە،خۇشال ھالدا ئاللقانداق خىياللار بىلەن ئۆيگە يېتىپ كەلىدىم.
　　بۇ چاغدا ئايالىم پەزىلەت ئۆينى بىر قۇر تازىلاپ بولغاندىن كېيىن مېنىڭ ئامراق تامىقمنى ئېتىپ ئولتۇرۇپتۇ.ئايالىم ئىشچان،كۆيۇمچان ۋە ئاقكۆڭۈل ئايال ئىدى.مەھەللىدىكى قېرى_ياش ھەممەيلەن  ئۇنىڭ ئاياللىق لاتاپتى،ماڭا بولغان سەمىمىي مۇئاملسى ۋە ۋاپادارلقىغا چىن كۆڭلىدىن قايىل ئىدى.
　　مەن ھارغىن ھالدا ئۆيگە كىرىپ، چارچاپ كەتكەنلكىمىدىن كېرسلوغا ئۆزۈمنى تاشلىدىم. كۆڭۈلىمدە بۈگۈنكى بىر كۈنلۈك ئشلىرىمنى ئەسىلەپ چىقىپ،ئۆز_ئۆزۈمگە:‹‹بۈگۈن ئەجەپ ھېرىپ كەتتىم.لېكىن ھەرھالدا ياخشى سوۋغاتدىن بىرنى سېتۋالىدىم››دېگەنلەرنى پىچىرلدىم.راسىت،بىر قانچە ئايدىن بۇيان ئايالمىدىن كۆڭۈلۈم تازا سۇ ئېچمەي كېلۋاتاتتى.يوقلاڭ ئشلارنى باھانە قىلىپ ئايالىمنى ئۇرۇپ_تىللاپ،دۇمبالايتم.ھە دېسە ‹‹خېتىڭنى ئال!كۆزۈمدىن يوقال!››دېگەندەك گەپلەرنى تولا قىلدىغان بولۇپ قالغان ئىدىم.
　　مەن ئازىراق دېمنى ئىۋالغاندىن كېيىن ئايالىمغا ۋاقىراپ:
　　_ھەي،قېرى تۇغماس جەددال خوتۇن!تېخىچە تاماق ئەتمىدىڭمۇ؟_دېدىم تەرىمنى تۈرۈپ زەردە بىلەن.
　　_تاماق ھازىرلا پىشىدۇ،چاي ئېچكەچ ئولتۇرۇپ تۇرسىلا،_دېدى پەزىلەت ئىتائەتمەنلىك بىلەن.
　　_نېمە ئش قىلدىڭ شۇ تاپقىچە تاماق ئەتمەي، ‹‹ھورۇننىڭ ئەتىسى تۈگىمەس، قېرى خوتۇننىڭ پەتىسى تۈگىمەس›› دەپ لالما ئىتتەك خوشنىلارنىڭ ئۆيىدە  سۆڭەك غاجىلاپ يۈردۈڭمۇ؟_ دېدىم قوللىرىمنى شىلتاپ تۇرۇپ.
　　پەزىلەت زەردىلىك گەپلىرىمنى ئاڭلاپ خۇما كۆزلىرىدىن مۇنچاق-مۇنچاق ياشلار مەڭىزىنى بويلاپ سىرغىپ چۈشتى. ئۇ ياش يۇقى كۆزلىرىنى سۈرتكەچ ئارتۇق گەپ قىلىشقا رايى بارماي قازان بېشىغا ئۆتتى.
　　ئۇ مېنىڭ بۇنداق تىل-ھاقارەتلىرىمگە كۆنۈپ كەتكەن بولغاچقا يەنە تاكاللاشسا ئۆزىگە پايدىسىز ئىكەنلىكىنى ، يەنە جاۋابلاشسا جىدەلنىڭ چوڭىيىپ كېتىدىغانلىقىنى ئوبدان بىلەتتى.
　　مەن ئوخشىتىپ ئېتىلگەن لەغمەندىن بىر يېرىم تەخسە سوقىۋەتكەندىن كېيىن ئورنۈمىدىن ئاستا قوپتۇم_دە، سوۋغات قاچلانغان قۇتىنى يانچۇقىمغا سېلىپ، سىرتقا ماڭدىم.
　　ئايالىم مېنىڭ ئالدىراش سىرىتقا چىقىپ كېتىۋاتقانلىقىمنى كۆرۈپ:
　　_ سىزگە دەيدىغان مۇھىم گېپىم بار ئىدى،_ دېدى.
　　_ قانداق گېپىڭ بولسا مەن كەلگەندىن كېيىن دە، ئالدىراش كېتىۋاتقانلىقىمنى كۆرمىدىڭمۇ؟!_ دېدىم ئاچچىقلانغان ھالدا كۆزۈمنىڭ پاختىسىنى چىقىرىپ.
　　_ سىز كېلىشتىن بىر سائەت بۇرۇن ئىنىڭىز كەپتىكەن. ئانىڭىز ئاغرىپ قېلىپ جىددىي قۇتقۇزۇشتا ئىكەن، بايام دەي دەپ بولغىچە تىللاپ كەتتىڭىز،_ دېدى پەزىلەت قاپساپ كېلىۋاتقان ئاچچىغىنى بوغۇزىدىن ئۆتكۈزمەي.
　　مەن ئايالىمنىڭ گېپىنى ئاڭلاپ سەل جىددىيلىشىپ قالدىم.
　　_ ئۇنداق بولسا دەرھال تەييارلان، بىللە بېرىپ كېلەيلى!
　　_ ماقۇل سومكامنى ئېلىۋالساملا بولىدۇ.
　　_ ئانام قايسى دوختۇرخانىدا ئىكەن؟
　　_ مېھىر شەپقەت دوختۇرخانىسىدا.
　　مەن گادىرماش خىياللار بىلەن كوچا ئاپتۇبوسىغا چىقتىم. ئۇزۇن يىللاردىن بىرى پىلانلاپ كەلگەن ئىشىم بۈگۈن ئەمەلگە ئاشاتتى. لېكىن ئويلىمىغان يەردىن ئانام ئاغرىپ قېلىپ چاتاق بولغان ئىدى.
　　كوچا ئاپتۇبوسىدا ئادەملەر مىغىلدايتتى. ئولتۇرغۇدەك ئورۇنمۇ تاپقىلى بولمايتتى. ئايالىم قىستىلىپ ئاپتوبوسنىڭ بېشىغا بېرىپ قالغان بولۇپ مىڭ تەسلىكتە بىر بوش ئورۇن تېپىپ ئولتۇرۋالدى.
　　مەن ئاپتۇبۇسنىڭ كەينى چۈشۈش ئىشكى تەرىپىدە ئۆرە تۇراتتىم. مەن ئاللقانداق ھېسلار بىلەن ئاپتوبوس ئىچىدىكى يولۇچىلارغا قاراشقا باشلىدىم.تويۇقىسز كۆزۈمگە  بىر نازىنىننىڭ لاتاپەتلىك رۇخسارى زاھىر بولدى.
　　سۇمبۇل چاچلىق، قايرىما كىرپىك، زىلۋا بويلۇق بۇ نازىنىن مەن كۆرۈشمەكچى بولغان جانان شۇ ئىدى. يۈرىكىم ئەنسىز سوقۇشقا باشلىدى. ئاھ، يۈگەنسىز ھېسيات. مېنىڭ قەلىبم ھاياجاندىن دولقۇنلاپ كېتىۋاتاتتى. كائىناتىكى بارلىق مەۋجۇدات ھەرىكەتتى توختىغان ئىدى.
　　مەن تۇيۇقسىز ئەندىككەن ھالدا ئايالىمغا قارىدىم.ئايالىم ھېچ ئىشتىن بىخەۋەر ئالدىغا قاراپ ئولتۇراتتى.
　　ئۇزۇن ئۆتمەي يولۇچىلار ئارىسىدىن نازۇككىنە بىر قول سوزۇلۇپ چىقىپ، قولۇمنى يېنىككىنە تۇتتى. مەن نازىنىننىڭ قولۇمنى تۇتقانلىقىنى سەزدىم_ دە، پۈتۈن بەدەنىمنى بىر خىل تەسۋىرلىگۈسىز شېرىن ھېسيات چىرماپ، ئۆزۈمنى يوقۇتۇپ قويغىلى تاس-تاس قىلۋاتاتتىم. دېرىزىگە قاراپ تۇرغان كۆزلىرىمنى نازىنىننىڭ لاتاپىتىگە تىكىشكە پېتىنالمىدىم. شۇنداقتىمۇ داۋالغۇپ كېلىۋاتقان نازۇك ھېسياتىمنى ئىپادىلىگۈم كېلىۋاتاتتى. شۇنىڭ بىلەن نازىنىننىڭ قولىنى تېخىمۇ چىڭ تۇتتۇم.
　　ۋاقىت تولىمۇ تىز ئۆتمەكتە ئىدى.بىر چاغ بولغاندا كوچا ئاپتۇبوسى دوختۇرخانا ئالدىدىكى بېكەتكە كېلىپ توختىدى. لېكىن مېنىڭ بۇ نازۇك قولنى قويۇپ بەرگۈم يوق ئىدى. ئەمما قويىۋەتمەي بولمايتتى. مەن چاققانلىق بىلەن يانچۇقىمىدىن بازاردىن ئالغان سوۋغاتنى ئالدىم_دە، نازۇك قولغا تۇتقۇزۇپ قويدۇم.
　　مەن ئىنتايىن خۇشال ھالدا ماشىنىدىن چۈشتۇم. قەلبىم تەسۋىرلىگۈسىز ھاياجانغا تولغان ئىدى. ئايالىم پەزىلەت مېنىڭ كەينىمدىن چۈشۈپ كېلىۋاتاتتى.
　　تۇيۇقسىز بىر يۈك ماشىنىسى ماڭا ئېتىلىپ شىددەت بىلەن  كەلىدى. ئۆلۈم قاش بىلەن كىرپىكنىڭ ئارلىقىدا قالغان ئىدى. بۇ چاغدا قەددىناس ئايالىم ئەجەل ئوقىنىڭ ماڭا قاراپ كېلىۋاتقانلىقىنى كۆرۈپ، ئىككىلەنمەستىن مېنى چاققانلىق بىلەن نىرىغا ئىتتىرۋەتتى. ئەمما ئۆزى قان ئىچىدە يەرگە يىقىلدى.
　　ئۇنىڭ ئاغزى-بۇرنىدىن قان بۇلدۇقلاپ چىقىۋاتاتتى. مەن قان ئىچىدە جان تالىشىۋاتقان ئايالىمغا قاراپ ئېتىلدىم. ئايالىمنىڭ بېشىنى قۇچاقلاپ ھۆڭرەپ يىغلاپ كەتتىم.پەزىلەت يۇمۇلۇپ كېتىۋاتقان كۆزلىرىنى مىڭ تەسلىكتە ئېچىپ:
　　_ قاسىم، سىزنىڭ ماڭا بەرگەن نەچچە يىللاردىن بۇيانقى بۇ تۇنجى سوۋغىتىڭىزغا رەھمەت! _ دېدى.
　　مەن ئايالىمنىڭ قولىدا باياتىن ئۆزۈم بەرگەن سوۋغات بويۇمىنى كۆرۈپ، ئۇنى تېخىمۇ قۇچاقلاپ يىغلاپ كەتتىم.ئەتراپتا تۇرغان كشلەر دەرھال جىددىي قۇتقۇزۇش مەركىزىگە تېلېفۇن قىلدى.
　　پەزىلەتنى دوختۇرخانىغا ئېلىپ بارغاندىن كېيىن جىددىي قۇتقۇزۇش ئېلىپ بارغان بولسىمۇ ھاياتنى ساقلاپ قالالمىدى.
　　_شۇنداق قىلىپ مۇشۇ ھاراقنىڭ كاساپتىدىن بىر ئوبدان خوتۇندىنمۇ ئايرىلىپ قالدىم،لېكىن بۇ شەيتاننىڭ سۈيدىكىدىن ئايرلالمدىم ئەمەسىمۇ،_دېدى قاسىم پالاكەت كۆزگە ياش ئېلىپ.
　　كۆپچلىك قاسىم پالاكەتنىڭ ھاراقنىڭ كاساپتىدىن يەنە بىر قېتىم پالاكەتكە يولۇققانلىقنى ئاڭلاپ كۈلۈپ كېتشتى.