يۇرتۇم (مۇزاتى)

مۇزاتى

يۇرتۇم

مەخمۇت ئاۋۇت(مۇزاتى)

ئوزۇقلاندىم قېنىپ ھەركۈن ئانا يۇرتۇم ھاۋاسىدىن،
شىپا تاپتى مۇڭ دەرتلىرىم  ئۇنىڭ تەڭسىز داۋاسىدىن.



سۈيى ئەلۋەك،يېرى گۆۋھەر،قوينى ئۇنىڭ ماڭا جەننەت،
ھوزۇرلىنىپ كۈلەر قەلبىم  بىپايان ئۇز دالاسىدىن.



ئەللەيلىگەچ قۇچاقىدا، دىلىم ئۆتكۈر،كۆزۈم روشەن،
پۈكۈلمەس غەيرىتىم ھەرچاغ،ئىشەنچ پارلاپ جۇلاسىدىن.



ماكانسىزنىڭ جىسمى نابۇت،غۇرۇرسىزنىڭ ئىزى ئۆچكەي،
توزار غېمىم مېھرى بىلەن ساقلىغاچ ياۋ قازاسىدىن.



دىلىم قوقاس،تېنىم مەجرۇھ،ئۇنىڭ يۈزىگە داغ سۈرسەم،
يۇمۇلغاي نە كۆزۈم قانداق قېچىپ ۋىجدان جازاسىدىن.



ئۇنىڭ ئەجرى دىلىمدا نۇر، يېتىلدۈرگەچ مېنى تاۋلاپ،
ئەزىزلەيمەن ئاداققىچە، ئېلىپ  ھوزۇر ھىماسىدىن.



سېنى ئەڭ ئۇز ياساندۇرماق بويۇندىكى پەرىز-قەرزىم،
بولۇپ پەرھاد تۆكەي تەرىم، سۆيۈنسۇن ئەل ئاداسىدىن.


مەنبە : ئۆز ئىجادىيىتىم.

بەختىيار(بايقاش

مۇزاتى ئەپەندىم،مەن سىزنىڭ مۇنبىرىمىزگە يوللىغان ھەربىر ئىجادىي شېئىرلىرىڭىزنى قالدۇرماي ئوقۇپ كېلىۋاتىمەن،يازغان شېئىرلىرىڭىز كىشىنى جەلىپ قىلىدۇ...رەھمەت سىزگە!

زەپەر

مۇزاتىي ئەپەندىم بۇ شىئېرنى بەك ئۆتكۈر تىللار ئارقىلىق يېزىپسىز  يۇرۇتنى سۈيۈش بولسا ناھايتى ياخشى بىر خىل خىسلەت . يۇرۇتنى سۈيۈش ئۈزىنى سۈيۈش دىگەنلىكتۇر ،بۇندىن كىيىنمۇ ئىجادىي تىمللىرىڭىزنى داۋاملىق يوللاپ تۇرشىڭىزغا تىلەكداشمەن