كۈزلۈك ئوغۇتلاش: مېۋىلىك دەرەخلەرنىڭ مېۋىسىنى ئۈزۈپ بولۇپ، دەرەخنىڭ سايىسى چۈشمەيدىغان دائىرىدە ھالقا شەكىللىك، چوڭقۇرلۇقى 50 سانتىمېتىر، كەڭلىكى 60 سانتىمېتىر ئورەك كولاپ، ئورەككە ئوغۇت تۆكۈپ توپا بىلەن كۆمىمىز. ئوغۇتنىڭ ئاز – كۆپلۈكى دەرەخنىڭ چوڭ – كىچىكلىكىگە قاراپ بەلگىلىنىدۇ، تەخمىنەن ھەر بىر تۈپكە چىرىگەن ئوغۇتتىن 150 200كىلوگىرامغىچە، يەنە ئۇنىڭغا بور، تۆمۈرلۈك سولفاتتىن 150 گىرامدىن، كالتسىي سۇپىر فوسفاتتىن 1.5 0.5 كىلوگىرامغىچە كۆمىمىز.
چوڭقۇر ئاغدۇرۇش: ئاغدۇرۇش چوڭقۇرلۇقى دەرەخنىڭ ئاساسلىق يىلتىزى تارقالغان تۇپراق قەۋىتىدىن چوڭقۇر بولىدۇ. تەكشى ئاغدۇرىمىز، ئاغدۇرۇپ بولغاندىن كېيىن، ئوغۇتلاش بىلەن بىرلەشتۈرۈپ قاندۇرۇپ سۇغىرىمىز. ئۆسۈشى توختىمىغان ھارام شاخلارنىڭ ئۇچىنى كېسىۋېتىمىز.
شاخلارنىڭ ئوزۇقلۇقىنى كونترول قىلىش: ھەددىدىن زىيادە قويۇق شاخلارنى چاتىۋېتىپ، ئوزۇقلۇقنى ساقلاپ قالىمىز، بۇ چېچەك بىخلىرىنىڭ پىشىشىغا پايدىلىق.
چاتاش: مېۋىلىك دەرەخلەرنىڭ يوپۇرماقلىرى تۆكۈلۈپ بولغاندىن كېيىن، سورتلارنىڭ پەرقىگە ئاساسەن مۇۋاپىق چاتايمىز، بالدۇر پىشىدىغان سورتلارنى بۇرۇن چاتايمىز، كېيىن پىشىدىغان سورتلارنى كېيىنرەك چاتايمىز. چاتىغاندا كېسەل تەككەن، ھاشارات زىيان سالغان، قويۇق ئۆسكەن شاخلارنى چاتىۋېتىپ ياكى قىسقارتىپ، دەرەخ تۈپىدە مۇۋاپىق دەرەخ تاجىسىنى شەكىلەندۈرۈپ، مېۋىلىك دەرەخنىڭ تەڭپۇڭلۇقىنى ساقلىساق، مول – ھوسۇل ئېلىشقا كاپالەتلىك قىلالايمىز.
