ئابدۇرېھىم زۇنۇن:كۈندە بىر رۇبائىي   [ئۇلانما كۆچۈرۈش]

ھۇقۇشنى «بۈركۈت » دەپ ماختىسا بىرى،
ئەگىزنى« كەلكۈن »دەپ جار سالار بىرى.
بىرلىرى ھەق ئۈچۈن جېنىدىن كەچسە،
ئىگىلىپ « لەببەي »دەپ كۈن كۆرەر بىرى.

«كۈندە بىر روبائىي» ئىرادىڭىزدىن زوقلۇنۇپ:


تاھارەت ئەۋۋەلى بىسمىل قىلار خالى زاۋاللاردىن،
زەكىيلەردە نىيەت بولسا ئەمەل ئۆتكەي قاماللاردىن.
يىتەرگە روزىغارىڭنىڭ تەسەنناسى- شۈكۈر تەسبىھ،
شۈكۈرسىز روھى بەردەملىك ماقامى خوپ جاماللاردىن.

   تۇرغۇنجان، ئىزچىل ياندىشىپ كېلىۋاتىسىز، يازغىنىڭىزمۇ شۇنچىلىك ئورۇنلۇق پىكىرلەر. رەھمەت!

   مۇھەممەد بارخان،  مەھكەم تۈگۈلگەن مۇشتتەك بۇ شېئىرىڭىز بىلەن مېنى خىجاللەت پاتقىقىغا سۆرىدىڭىز. نېمىلا دېگەن بىلەن يېزىلىپ بولدى... سىزگە رەھمەت! بۇ يازمىنى ئاخىرىدا   ئابدۇرېھىم زۇنۇ تەھرىرلىگەن. ۋاقتى  2012-5-4 21:56  

كۈلۈپ باقساڭ جاھان گۈلدەك كۆرۈنەر،
بەختىيارلىق جىسمىڭ قۇچار-سۆيۈنەر،
غەمكىن بولدۇڭ، كەڭرى ئالەم بىر زۇلمەت،
دىمەك كۆزۈڭ دىل كۆزۈڭدىن ئۆگۈنەر.

مەردنىڭ خۇيى ياخشىلىق قىپ ئۇنۇتماق،
نامەرد قەستى قىزىلگۈلنى قۇرۇتماق،
نادان ئىشى، يۇرت بۇزارنى-نامەردنى،
ھالال تاپقان نېئمىتىگە يولاتماق!

باھايىڭىزغا ئىنتىزارمەن ئۇستاز... سىزدىن ئۈگۈنەي دېگەن...

ئۇكام مۇھەممدتوختى، ئالدى بىلەن سىزنىڭ ئۆگىنىش روھىڭىزغا ئاپىرىن ئېيتىشقا توغرا كېلىدۇ. ئەمىسە ئوڭشاپ قويدۇم:

كۈلۈپ باقساڭ، جاھان گۈلدەك كۆرۈنەر،
چىن شادلىقنى  جىسمىڭ قۇچار، سۆيۈنەر.
غەمگە پاتساڭ، كەڭرى ئالەم گۆرىستان،
يۈرىكىڭمۇ سەندىن ھامان ئۆكىنەر.

ئەمدى ئوقۇپ بېقىڭ. پىكىرنىڭ چېچىلىشى ئەمدى ئوڭشالدىغۇ دەيمەن. قاپىيە قوغلىشىپ پىكىر ئىزچىللىقىغا ئەھمىيەت بەرمىسەك بولمايدۇ.

مەردنىڭ خۇيى ياخشىلىقنى ئۇنتۇماق،
نامەردلەرنىڭ قەستى گۈلنى قۇرۇتماق.
دانىش ئىشى، يۇرت بۇزارنى، نامەردنى،
ھالال تاپقان نېمىتىگە يولاتماق!

بۇنىمۇ ئەمدى ئوقۇپ بېقىڭ. بۇ يەردە سىز پىكىزنى زىت قىلىپ قويغان. غەلىبە سىزگە كەڭ قۇچاق ئاچقاي!

  

                 
                 2012.5.4

قاراپ باق، بۇ جاھان مېھمانلىرىدىن ئۆلمىگەن كىم بار؟
داۋاملىق چاچ يۇلۇپ، پەرياد ئۇرۇپ، شاد كۈلمىگەن كىم بار؟
ياشا شاد، سۈر ھايات، سۆيگۈ -مۇھەببەت پەيزىنى ھەر دەم،
تېخى تۇپراق تېشىدا سەن، ئاڭا كۆمۈلمىگەن كىم بار؟!
بۇ يازمىنى ئاخىرىدا   ئابدۇرېھىم زۇنۇ تەھرىرلىگەن. ۋاقتى  2012-5-4 23:12  

ئەسسالامۇئەلەيكۇم ‹ئابدۇرېھىم زۇنۇن› ئەپەندى

     «كۈندە بىر روبائىي» يېزىشقا تەرەددۇت قىلغىنىڭىزغا ئاپىرن ئېيتىش يۈزسىدىن ‹ئىلىم ئۆگەنگۈچىلەرنىڭ شۈكۈرسىز روھىغا ئاپىرىن!› دىگەن ئىدىيىنى روبائىي شەكلىدە ئالغا سۇرۇپ قويدۇم...  «خىجالەتلىك» ئىبارە كۆرۈلمىگەندۇ؟

  ۋەئەلەيكۇم ئەسسالام! ياق. مەن رۇبائىڭىزنىڭ مۇستەھكەملىكىدىن شۇنداق تۇيغۇدا بولدۇم. بۇ سىزنى كۆتۈرۈش يۈزسىدىن چىن يۈرىكىمدىن چىقىرىپ ئېيتىلغان چىنپىششىق گەپ. رەھمەت!
ئاللا ھەر ۋاقىت سىزگە مەدەتكار بولسۇن!

‹‹ كۈندە بىر روبائى ››سى بىلەن شىئېريىتىمىزدە كەم دىدار بولۇۋاتقان مۇبارەك ژانىر-روبائىغا  دىققەت-ئېتىبارىمىزنى قوزغىغان ئابدۇرەھىم زونۇن ئەپەندى _ ئۇيغۇر شىئېرىيىتىنىڭ ھەرقايسى ژانىرلىرىدا( بولۇپمۇ غەزەل ، ساتىرا، روبائى قاتارلىق) ئىجتىھاد بىلەن ئىزدىنىپ ۋە ئىجات قىلىپ كېلىۋاتقان   ھۆرمەتكە سازاۋەر شائىر. ئۇنىڭ مەتبۇئاتلاردا ئىلان قىلغان روبائىلىرى1000پارچىدىن ئاشىدۇ،مەخسۇس روبائى ھەققىدىكى ئىلمى ماقالىلىرىمۇ 10پارچىدىن كەم ئەمەس.ئۇنىڭ ‹ كۈندە بىر روبائى› سەھىپىسى ئارقىلىق روبائى ھەۋەسكارلىرىنى ئۆرنەك ۋە ساۋات بىلەن تەمىن ئېتىشتەك  خالىس ئەمگىگى تەشەككۇرگە لايىقتۇر . ‹ يېڭىلىق يارىتىش› دېسە مانا بۇنى دېگۈلۈك .

چىڭگىلەك يامىشىپ ئۆسۈشكە ئۇستا،
ھېلىگەر كۆز بوياپ مۆكۈشكە ئۇستا.
ھەسەتخور ئالدىڭدا ماختاپ ،ئۇچۇرۇپ،
ئارقىڭدىن سېسىتىپ ،سۆكۈشكە ئۇستا.

ئەسسالامۇ ئەلەيكۇم ئۇستاز!... سىزنىڭ قىممەتلىك ۋاقتىڭىزنى چىقىرىپ مېنىڭ يازمامنى ئەستايىدىل پىكىر بېرىپ، راۋۇرۇس ئوڭشاپ قويغىنىڭىزغا....

مەنمۇ چوقۇم سىزدىن ئۈگىنىپ، رۇبائىيچىلىقتا نەتىجە قازىنىش ئۈچۈن تىرىشىمەن... كۆپرەك تەلىم بەرگەيسىز... ئەستايىدىل،سەۋىرچان ئۇستازدىن چوقۇمكى، ياخشى شاگىرت يېتىشىپ چىقىدۇ...

بولمىسا بەك قابىل سەركە-يولباشلار،
قەۋمىنى ھالاكەت يولىغا باشلار.
بىمەزگىل قىيامەت بولۇپ زېمىندا،
ئاھ، قانلار تۆكۈلۈپ كېسىلەر باشلار...!

بۇ تۇيۇققا پىكىر بېرىڭ...(سىزدىن ئۈتۈنەي ئۇستاز)
بۇ يازمىنى ئاخىرىدا   مۇھەممەدتوختى تەھرىرلىگەن. ۋاقتى  2012-5-5 13:10  

   ئابدۇلئەھەد قادىرى ئاكا، بىر گەپ بارغۇ: «بۇ دۇنيادا يول يوق ئىدى، ئادەملەر ماڭغاندىن كېيىن يول پەيدا بولغان» دەپ. مەن ھەر قايسىلىرىدەك مۆھتىرەملەرنىڭ ئارقىسىدىن مېڭىپ، يول تاپقان، تېخىچە يىقىلىپ - قوپۇپ يۈرگەن بىر ئازغۇن بەندە. ئاۋۇ يەرگە قالدۇرغان گەپلىرىنى كۆرۈپ، قايتا قاراپ چىقتىم. ھەقىقەتەن، ئازغان ئىكەنمەن. ئەمما، ئۆزگەرتمىدىم. نېمە ئۈچۈن؟ بىرى، ئۇنى شۇ زاماندا ئېلان قىلىپ بولغان؛ يەنە بىرى، تورغىمۇ قويۇپ بېرىپتىمەن. ئۇنىڭ ئۈستىگە ئەينى زاماندىكى تۇيغۇ بولغادىكىن شۇنداق تۇرسۇن، كۆڭلۈمدە توۋا قىلىۋالاي دېدىم.
    ئەمدى رۇبائىيلارغا كەلسەك، كۈچۈمنىڭ يېتىشىچە يېزىپ ئېلان قىلدۇرغان ۋە تاشلاپ قويغانلىرىمنى زامانداشلىرىمنىڭ ھۇزۇرىغا سۇنغاچ تۇراي دېدىم. بىر كىشى بولسىمۇ نەپ ئالسا خاتىرەمدە تۇغاندىن ياخشى ئەمەسمۇ؟ كۆپرەك تەلىم بېرەلا. سىلىگە ئاللانىڭ سالامىنى يوللايمەن. تەنلىرى ساق، يوللىرى ئاق بولسۇن!

ئايال ئۇ ،چاقنىغان لىرىك بىر نەسىر،
تۈگەتكەن كىم ئۇنى ئۇقۇپ بىر ئەسىر.
ئۇنىڭسىز بولمايدۇ چولپان نۇرلىرى،
تۇرغىنىڭ بولسىمۇ شاھانە  قەسىر.

يۇلغۇن، ماۋۇ شېئىرىڭىزمۇ دەل كەپتۇ. رەھمەت سىزگە!