ئاپتورى: ئابدۇخالىق ئۇيغۇر

1921-يىل، تۇرپان

ھەي، پېقىر ئۇيغۇر، ئويغان، ئۇيقۇڭ يېتەر،

سەندە مال يوق، ئەمدى كەتسە جان كېتەر.

بۇ ئۆلۈمدىن ئۆزەڭنى قۇتقازمىساڭ،

ئاھ، سېنىڭ ھالىڭ خەتەر، ھالىڭ خەتەر.

قوپ! دېدىم، بېشىڭ كۆتەر، ئۇيقۇڭنى ئاچ!

رەقىبنىڭ بىشىنى كەس، قانىنى چاچ!

كۆز ئېچىپ ئەتراپقا ئوبدان باقمىساڭ،

ئۆلىسەن ئارماندا، بىر كۈن يوق ئىلاج.

ھېلىمۇ جانسىزغا ئوخشايدۇ تېنىڭ،

شۇڭا يوقمۇ ئانچە ئۆلۈمدىن غېمىڭ؟

چاقىرسام قىمىرلىمايلا ياتىسەن،

ئويغانماي ئۆلمەكچىمۇ سەن شۇ پېتىڭ؟

كۆزۈڭنى يوغان ئېچىپ ئەتراپقا باق،

ئۆز ئىستىقبالىڭ ھەققىدە ئويلان ئۇزاق.

كەتسە قولدىن بۇ غەنىمەت، پۇرسىتى،

كىلەچەك ئىشىڭ چاتاق، ئىشىڭ چاتاق.

ئېچىنار كۆڭلۈم ساڭا، ھەي ئۇيغۇرۇم،

سەبدىشىم، قىرىندىشىم، بىر تۇققۇنۇم.

كۆيۈنۈپ ھالىڭغا ئويغاتسام سېنى،

ئاڭلىمايسەن زادى، نېمە بولغىنىڭ؟!

كېلىدۇ بىر كۈن پۇشايمان قىلىسەن،

تەكتىگە گەپنىڭ شۇ چاغدا يېتىسەن.

«خەپ» دېسەڭ شۇ چاغدا ئۈلگۈرمەي قالۇر،

شۇندا، ئۇيغۇر، سۆزىگە تەن بېرىسەن.

ئاپتورى: ئابدۇخالىق ئۇيغۇر

1921-يىل، تۇرپا

Oyghan!

Aptori : Abduxaliq Uyghur

1921-Yil, Turpan

Hey, péqir uyghur, oyghan, uyqung yéter,

Sende mal yoq, emdi ketse jan kéter.

Bu ölümdin özengni qutqazmisang,

Ah, séning haling xeter, haling xeter.

Qop! dédim, béshing köter, uyqungni ach!

Reqibning bishini kes, qanini chach!

Köz échip etrapqa obdan baqmisang,

Ölisen armanda, bir kün yoq ilaj.

Hélimu jansizgha oxshaydu téning,

Shunga yoqmu anche ölümdin ghéming?

Chaqirsam qimirlimayla yatisen,

Oyghanmay ölmekchimu sen shu péting?

Közüngni yoghan échip etrapqa baq,

Öz istiqbaling heqqide oylan uzaq.

Ketse qoldin bu ghenimet, pursiti,

Kilechek ishing chataq, ishing chataq.

Échinar könglüm sanga, hey uyghurum,

Sebdishim, qirindishim, bir tuqqunum.

Köyünüp halinggha oyghatsam séni,

Anglimaysen zadi, néme bolghining?!

Kélidu bir kün pushayman qilisen,

Tektige gepning shu chaghda yétisen.

"Xep" déseng shu chaghda ülgürmey qalur,

Shunda, uyghur, sözige ten bérisen.

Aptori : Abduxaliq Uyghur

1921-Yil, Turpan

Һәй, пеқир уйғур, ойған, уйқуң йетәр,
Сәндә мал йоқ, әмди кәтсә жан кетәр.
Бу өлүмдин өзәңни қутқазмисаң,
Аһ, сениң һалиң хәтәр, һалиң хәтәр.

Қоп! дедим, бешиң көтәр, уйқуңни ач!
Рәқипниң бешини кәс, қанини чач!
Көз ечип әтрапқа обдан бақмисаң,
Өлисән арманда, бир күн йоқ илаж,.

Һелиму жансизға охшайду тениң,
Шуңа йоқму анчә өлүмдин ғемиң?
Чақирсам қимирлимайла йатисән,
Ойғанмай өлмәкчиму сән шу петиң?

Көзүңни йоған ечип әтрапқа бақ ,
Өз истиқбалиң һәққидә ойлан узақ .
Кәтсә қолдин бу ғенимәт пурсити,
Киләчәк ишиң чатақ, ишиң чатақ .

Ечинар көңлүм саңа, һәй Уйғурум,
Сәбдишим, қериндишим, бир туққунум.
Көйүнүп һалиңға ойғатсам сени,
Аңлимайсән зади, немә болғиниң?!

Келиду бир күн пушайман қилисән.
Тәктигә гәпниң шу чағда йетисән.
“Хәп” десәң шу чағда үлгүрмәй қалур,
Шунда, Уйғур, сөзигә тән берисән.

Aptori : Abduxaliq Uyghur
1921-Yil, Turpan
Cyrillic-Uyghur transliteration by: Emeren