شاھرۇھ،،،باشقىلارنىڭ چىېشغا تىگىپ، سۇقۇشۇپلا يۇرمەي مۇشۇنداق ئىسىل ئەسەرلەرنى داۋاملىق يىزىپ تۇرۇڭ،،،،!!!!!!!!!!

ھەي ھەمىساتىلا ماڭىمۇ مەكتەپ پۈتتۈرگىلى 15يىل بولۇپ قاپتۇ، لىكىن ئالىي مەكتەپنى پۈتتۈرگىلى خۇددى بىر -نەچچە يىل بولغاندەكلا،رەھمەت قېرىندىشىم بىز گە قايتا بىر مەكتەپ ھاياتىنى ئەسلىتىپ قويغىنىڭىزغا،

18 ياش ،،،،،،ئالتۇندەك ياشلىق ،،،،گۈزەل ئۈرۈمچى .........
ياشلىق مەزگىلىىنىڭ بۇسۇغىسدىن ئالى مەكتەپتە ئاتلايدىكەنمىز ،،،،شىنجاڭنىڭ ھەرقايسى \
جايلىرىدىن كەلگەن ،،مىجەز خۇلقى زور پەرىقلىق بولغان، كۆڭلىگە ئاجايىپ ئارزۇ ئىستەكلەرنى
 پۈككەن  بىر توپ قىز يىگىتلەر بىر سىنىپقا يىغىلىدىكەنمىز ،،،،خۇشاللىقىمىزمۇ ،،قايغۇمىزمۇ ئورتاق ،،،،
ئاتا ئانىمىز ئەۋەتىپ بەرگەن سۆڭىكى يوق پۇلنى خەجلەپ ،ئۈۈمچىنىڭ رەڭگارەڭ تۇرمۇشىغا
مەسىت بۇلۇپ يۈرگىنىمىزدە ،بىزگە غايەت زور ئۇزۇن بىلنگەن 5 يىل بىردەمدە ،شۇنداق تىز
تۇشۇپ قالىدىكەن ،،،،،،ئاقىۋەت دەسلىۋىدە مۇشلىشىپ، سۇقۇشۇپ تونۇشقان
تەغدىرداشلىرىمىز بىلەن يىغلىشىپ تۇرۇپ كۆزلىرىمىز قىيمىغان ھالدا خوشلىشىدىكەنمىز ،،،،
ئالى مەكتەپتىن ئايرىلىپ جەمىيەتكە قەدەم باسقىنىمىزدا بىزنى تۇرمۇشنىڭ غايەت زور
ئېغىر يۈكى  كۈتۈپ تۇرىدىكەن ،كەينىمىزگە قاراشقىمۇ ئۈلگۈرمەي ،ئۆي، بالا، خىزمەت
دەپ ھاياتىمىزنىڭ شامى ئېرىپ تۈگەيدىكەن ،،،،
ھاياتلىق ئالبۇمۇمنى ۋاراقلىغىنمدا خىيالىم ئەشۇ ئالى  مەكتەپتىكى گۈزەل چاغىلىرىم
 بار كارتىنىدا ئۇزۇندىن ئۇزۇن توختاپ كېتىدۇ  ،،،،،ئاجايىپ بىرخىل شىرىن ئەسلىمىلەر
قوينىدىن ئۆزەمنى تارتالماي قالىمەن .........
تۇرمۇشنىڭ ئېغىر قايناملىرىدا نەلەردە تىنەپ يۈرۈيدىغانسىلەر ھە ساۋاقداشلىرىم .
سىلەرنى سېغىندىم ،،،،،،،،،،،،،،،،،،،

ھەي ،مىنىڭمۇ ئوقۇش پۈتتۈرگىنىمگىمۇ مانا ھەش-پەش دىگۈچە2يىل بولۇپ قاپتۇ،ھەجەپ سېغىندىم شۇ ساۋاقداشلىرىمنى ،نىمە ئىش قىلىۋاتقاندۇ ھازىر ئۇلار.......

ئەسسىلامۇئەلەيكۈم:
مەنمۇ بۇ گۈزەل ۋاقتلاردىن ئايرىلىش ئالدىدا تۇرۋاتىمەن. نىمە ئۈچۈنكى ئوقۇش تۈگەشكە ئاز قالغانسىرى كۆڭلۈم شۇنداق يېرىم بولۇپ،ئىچىم ئىيچىشىپلا يۈرگەن ئىدىم بۇ تىمىنى كۆرۈپ تىخىمۇ بەك بىئارام بولۇۋاتىمەن.دىمىسىمۇ مەكتەپ ھاياتى تولىمۇ گۈزەل ھايات ئىكەن. ئەمما يىغىلمايدىغان سورۇن، تاڭ ئاتماس كىچە بولمىغىنىدەك ھەممنىڭ چىكى بولىدىكەن..........
ئادەم مانا مۇشۇنداق ئەسلىمە ئىچىدە گاھ كۈلۈپ، خۇشال ياشىسا گاھ يىغلاپ، قاقشاپ ئۆكۈنۈپمۇ يۈرۈيدىغان ئەھۋالغا ئۇچراپ تۇرىدۇ.بۇ دۇنيا سىناق دۇنياسى، شۇ قولدىن كەتكەنگە سەۋىر قىلساقمۇ كەينىدە يەنە نۇرغۇن نىئمەتلەر بىزلەرنى كۈتىۋاتقان بولىشى مۇمكىن. ئىشقىلىپ مەيلى قانداق مۇھىتتىكى تۇرمۇش بولسۇن ھەربىر كۈننى ئەھمىيەتلىك ئۆتكۈزۈپ كىيىن ئۆكۈنۈپ،پۇشايمان قىلىپ <ئەگەر مانداق قىلغان بولسام مۇنداق بولار ئىدى.....>دىگەندەك شەيتانغا يول ئېچىپ بىرىشتىن يىراقراق تۇرغىنىمىز ئەۋزەل.

بىزنىڭ مەكتەپنىڭمۇ ئۆزگىچە مۇھىتلىرى بار. بولۇپمۇ ئاۋۇ 60 پەشتاقنىڭ نامى خېلى داڭلىق. (ئىزدىنىش ناملىق روماندا تىلغا ئېلىنىدۇ.) بۇ پەشتاق مەركىزى مەكتەپ رايونىدا،شۇ يەردە ئوقۇۋاتقانلارغا بەكلا ئىچىم ئاغرىيدۇ.ئۇلار كۈندە نەچچە قېتىم ئاشۇ پەشتاققا يامىشىپ چىقىپ-چۈشۈپ ئوقۇپ يۈرۈيدۇ.تاماق يەپ ياتىقىغا قايتىش ئۈچۈن ئۇ پەشتاقتىن چىقىپ بولغۇچە يىگەن تامقى سىڭىپ بولامدىكى دەيمەن.ئاندىن يەنە تەنتەربىيە مەيدانىمىزنىڭمۇ كۆلىمى چوڭ. مۇشۇ ئۆلكىدە ئۆتكۈزىلىدىغان چوڭ تىپتىكى تۈرلۈك پائالىيەتلەر مۇشۇ مەيداندا ئېلىپ بىرىلىدۇ.(بۇ مەيدان دەل مەن ئوقۇۋاتقان تارماق مەكتەپ رايونىدا) يادىمدا قېلىشىچە ئۆتكەن يىل مەملىكەتلىك ئالىي مەكتەپ ئوقۇغۇچىللىرىنىڭ پۇتبول مۇسابىقىسىغا تاللىنىش مۇسابىقىسى دەمدۇق شۇ مۇسابىقە ئاشۇ مەيداندا ئۆتكۈزۈلگەن. شۇ ۋاقىتتا شىنجاڭ ئۈنۋىرسىتى، شىنجاڭ پىداگوكىكا ئۈنۋىرسىتى قاتارلىق مەكتەپلەردىن قېرىنداشلىرىمىز كىلىپ مۇسابىقىگە قاتناشقان. مەكتىپىمىزدىكى ئۇيغۇر ئوقۇغۇچىلار ئۇلارغا مەدەت بەرگەن ئىدۇق. ئاخىرىدا شىنجاڭ ئۈنۋىرسىتىمۇ ئىشقىلىپ شىنجاڭدىكى بىر مەكتەپ ھەل قىلغۇچ مۇسابىقىسىگە كىرىپتىكەن.
ماڭا بەك چوڭقۇر تەسىر قالدۇرغىنى بولسا دەل ئاشۇ ئۆزگىچە مىللەتلەر. ئاشۇنداق تۈرلۈك مىللەتلەر ئارىسىدا ياشاپ كۆرمىگەننى كۆرۈپ، ئاڭلىمىغاننى ئاڭلاپ نەزەر دائىرەممۇ خېلىلا كىڭىيىپ قالدى. ياتىقىمدىمۇ تۆت مىللەت. ئاللاھقا شۈكرى ئۆزگىچە مىللەتتىن تەشكىللەنگەن بۇ ياتاقدىكى ئۈچىمىز مۇسۇلمان............ئىشقىلىپ كۆزۈم قىيمايدىغان نۇرغۇن تەرەپلەر بار ئىكەن. كىلەر يىلى مەكتەپتىن ئايرىلىدىغاندا سەۋىر قىلالىساملا بولاتتى. ئاللاھدىن ئۆزۈمگە شۇنداقلا ماڭا ئوخشاش مۇشۇنداق ئۆزگىچە مۇھىتتىن ئايرىلىشقا كۆزى قىيمايۋاتقان ۋەياكى ئەسلىمە ئىچىدە ئولتۇرۋاتقان بارلىق قېرىنداشلىرىمغا سەۋىر تىلەيمەن.ئاللاھ بىزلەرنى شۈكرى ۋە سەۋرى قىلغۇچىلار قاتارىدىن قىلسۇن ئامىن!!!

مانا مىنىڭ ئوقوش پۈتتۈرگىنىمگە ھەش پەش دىگۈچە ئىككى يىل بوپتۇ،بىر يىل مەمۇرى خىزمەت قىپتىمەن،بىر يىلدىن بىرى ئۆز كەسپىمنى قىلىۋاتىمەن،ئىنشائاللا كۈنلىرىم كۈندىن-كۈنگە ياخشى.بۇ ئىككى يىل جەريانىدا مەكتەپ ھاياتىمدىن ئايرىلالمايۋاتقاندەك ھىس قىلىمەن،ھەم بۇ خىل تۇيغۇدىن ئايرىلغۇم يوق.
مەكتەپ ھاياتىمدا ئاچ قالغان ۋاقىتلىرىم كۆپ ھەم ياخشىراق بىرەر قۇر كىيىم كىيەلمىگەن بولساممۇ مانا بۈگۈنكى كۈنگە كەلگەندە خالىغان ۋاقىتتا خالىغانچە يەيمەن.نەچچە ئاي ئالدىدا 200نەچچە سومغا بىر ئاياغ ئالغان ئىدىم،مەن ئۆمرۈمدە بۇنداق ئىشلار ھاياتىمدا كۆرۈلمەيدۇ دەپ ئويلىغان ئىدىم،ئۇلا ئەمەس شۇ ئاياغنىڭ رەڭگىنىڭ ئازراق ئۆڭۈپ كەتكىنىنى ئويلاپ ئۇنى ئۆيگە تاشلاپ قويوپ نەچچە يۈز سومغا يەنە ئاياغ ئالدىم،مانا مۇشۇ چاغدا ئۆزۈمنىڭ بارا-بارا ئۆزگىرىۋاتقىنىمنى،ئۆزۈمدىن يىراقلاۋاتقاندەك ھىس قىلدىم.
ئۆزۈم چىقىم قىلىپ توي قىلدىم،ناھىيە ئىچىن ئۆيلۈك يەر ئالدىم.چوڭ ئىنىمنى ئوقوتوۋاتىمەن.ئەمما ئۆزۈمنىڭ شۇ ئوقوغان كۈنلىرىم كۆز ئالدىمدا غۇۋالاشقان ھامان ئۆزۈمنىڭ ئوبرازىنى ھەم ئۆزۈمنى خۈنۈكلەشتۈرۈپ چىرىكلەشتۈرۈپ قويىدىغانلىقىمنى ھىس قىلدىم.
ئوقوش پۈتتۈرگەندىن كىيىنكى مۇشۇنداق ۋاقىتلاردا قانچىلىك ئادەمنىڭ شۇ ۋاقىتلارنى سىغىنىش ئىلكىدە ئەسلەيدىغانلىقىغا بىر نەرسە دىمەك تەس،ئەمما شۇنى كىسىپ ئىيتىش مومكىنكى ئەمەلىيەتتە شۇ ۋاقىتلارنى ئويلاش،ئەسلەش ئۆزىمىزنىڭ بۈگۈنكى قەدەملىرىمىزنى تەڭشەشتە ئىنتايىن موھىم.يەنى شۇ ۋاقىتلارنى سىغىنىدىغان ئادەملەر بىلەن شۇ ۋاقىتلارغا بىر ئۆتمۈش قاتارىدا مۇئامىلە قىلىدىغان ئادەملەرنىڭ پەرقىمۇ ئاز بولمايدۇ...

ئۆيدىكىلەر ئۇنىسا چاپاننى دولامغا ئاتىپلا ماڭغۇم بار بۇ شەيتان قەسىرىدىن