نېمىشقىكىن تۇيۇقسىزلا تۇلۇقسىز ئوتتۇرا مەكتەپتە يادلىغان «چۈنكى ، مەن _ ئادەم» ناملىق شېئىر ئېسىمگە كىلىپ قالدى. ھەر بىر كۇبلىتنىڭ ئاخىرىدا تەكرارلانغان «چۈنكى ، مەن _ ھېسسىياتلىق ھايات ئادەم» مىسراسى قۇلاق تۈۋىمدە جاراڭلىغاندەك بولۇپ قالدىم. توۋا دەيمەن، توۋا … ھاياتىمىزنىڭ بىھۇدە ئۆتۈپ كىتىۋاتقىنىنى بىلىپ تۇرساقمۇ، يەنىلا بىلمەسكە سېلىپ ياشاۋىرىدىكەنمىز. يېگەن تاماقنىڭ جېنىمىزغا جاپا ئىكەنلىكىنى بىلىپ تۇرۇپ، يەنىلا شۇ خىلدىكى خىللاپ يەۋىر... تولۇق مەزمۇنى

تۇرمۇش ئادەمنى ھەر كويلارغا سالىدۇ. بەزىدە ئىشلارنىڭ ئۈستى-ئۈستىلەپ كىلىشى بىزنى نېمە قىلارىمىزنى بىلەلمەيدىغان ھالغا چۈشۈرۈپ قويىدۇ. ئاقىۋەتتە بىز بىراقلا ھەممىنى تاشلاپ «قۇتۇلىمىز»، ئەمما ئاخىرىدا زىيان تارتقۇچى يەنىلا ئۆزىمىز بولۇپ قالىمىز. چۆلدە بوران چىقىپ قالسا جىم تۇرغان نەرسىنى كۆمۈپ تاشلايدىكەن. ئەمما مىدىرلاپ تۇرغان نەرسىلەر كۆمۈلۈپ كەتمەيدىكەن. گەرچە قېقىلىپ سوقۇلۇپ كۈرمىڭ جاپالارنى تارتسىمۇ يەنىلا قۇمغا كۆمۈلۈپ يۇقۇلۇپ كىتىش ھالاكىتىد... تولۇق مەزمۇنى

كۈنلەر ئۈتىدۇ. مەن ئېكرانغا قاراپ ئولتۇرىۋاتقان مۇشۇ پەيتنىڭ ئۆزىدە نۇرغۇن بۇۋاق تۇغۇلىدۇ، نۇرغۇنلىرى كۆزىنى ئېچىشقا ئۈلگۈرمەيلا ئۇ دۇنياغا كېتىدۇ. يەنە نۇرغۇن ئادەمنىڭ دۇنيادا ياشاش ۋەزىپىسىنى ئادا قىلىپ يېڭى بىر دۇنياغا سەپەر قىلىدۇ … ۋاقت ئۆتىدۇ. مەن ئېكرانغا قاراپ ئولتۇرىۋاتقان مۇشۇ پەيتنىڭ ئۆزىدە نۇرغۇن ئادەم توقلۇقنىڭ دەردىنى تارتىۋاتىدۇ، نۇرغۇن ئادەم ئاچلىقتىن زارلاۋاتىدۇ. نۇرغۇن ئادەم قەھەتچىلىكتىن قۇرۇپ قاقشال بولىۋاتقاندا، نۇرغۇن ... تولۇق مەزمۇنى

(ئەبجەش خاتىرە) ئالەم بوز رەڭگە كىرگەن. چۈشۈم ئوخشايدۇ دەپتىمەن. ئەپسۇس!چۈشۈم ئەمەسكەن. بۇران ئۇچۇپ تۇرغان قاق سەھەردە ئېغىر قەدەملىرىمنى سۆرەپ ئاشخانىغا قاراپ ماڭدىم. ئىشقىلىپ مېڭىۋاتىمەن، بەلكىم تاماق يىيىش ئۈچۈن، ۋەياكى تاماق يىيىش مەجبۇرىيىتىمنى ئادا قىلىش ئۈچۈن … يول ۋە ئاشخانا، ئەنە تۇنۇش ئاۋاز تۇنۇش چىرايلار، مانا ناتۇنۇش ئاۋاز ناتۇنۇش چىرايلار … قاسساپنىڭ پىچىقى ئاستىدا تىپىرلاۋاتقان مالغا ئوخشاش تەرەپ-تەرەپكە ئۆزىنى ئۇرۇۋاتقا... تولۇق مەزمۇنى

قاتتىق بوران، سىم-سىم يامغۇر. قاياقلارغىدۇر ئالدىراۋاتقان قەدىمىم تۇيۇقسىلا تېيىپ كەتتى. قاتتىق چۆچۈپ كەتتىم. ئارقىدىنلا ھەيرانلىق ئىلكىدە ئۈزۈمگە كۈلۈپ كەتتىم. مەن ساقمۇ ياكى ……. … قولۇمدا كۈنلۈكۈم ، گۆركىرەر بوران . قەدىمىم يۆتكىلەر تەسلىكتە ئاران. ئەنسىزلىك ئىچىرە كۈلۈپمۇ قويدۇم، ئۈلۈمۈم باغرىمدا يىغلايدۇ پىنھان . قەدىمىم قايانغا يەتتىكىن تەنھا ، يىقىلغان شۇ دەمدە ئەلەمدە جاھان. كىملەرگە تەلمۈرۈپ ئەسلىدىم كىمنى، ئېيتقىنا بۇ د... تولۇق مەزمۇنى