تۇرمۇش ئادەمنى ھەر كويلارغا سالىدۇ. بەزىدە ئىشلارنىڭ ئۈستى-ئۈستىلەپ كىلىشى بىزنى نېمە قىلارىمىزنى بىلەلمەيدىغان ھالغا چۈشۈرۈپ قويىدۇ. ئاقىۋەتتە بىز بىراقلا ھەممىنى تاشلاپ «قۇتۇلىمىز»، ئەمما ئاخىرىدا زىيان تارتقۇچى يەنىلا ئۆزىمىز بولۇپ قالىمىز. چۆلدە بوران چىقىپ قالسا جىم تۇرغان نەرسىنى كۆمۈپ تاشلايدىكەن. ئەمما مىدىرلاپ تۇرغان نەرسىلەر كۆمۈلۈپ كەتمەيدىكەن. گەرچە قېقىلىپ سوقۇلۇپ كۈرمىڭ جاپالارنى تارتسىمۇ يەنىلا قۇمغا كۆمۈلۈپ يۇقۇلۇپ كىتىش ھالاكىتىد... تولۇق مەزمۇنى