قارا گۈللەر ئېچىلغان ئاخشام

hawas

قارا گۈللەر ئېچىلغان ئاخشام،
پىغان ئۆرلەر ئۈزۈلگەن تاردىن.
شورتاڭ يەردەك ئىسسىيدۇ يۈرەك،
ھىجران قۇچۇپ مۇزلىغان قاردىن.

ئۈنسىز ئاققان بىر ئەزىم دەريا،
ئوتلۇق كۈيلەر قوشۇلغان بۇلاق.
ئاشىق-مەشۇق ئاقتۇرغان ياشتىن،
شامال دارىپ ئۇزاردى قۇلاق.

لالما خىيال تارقىتار ئۆسەك،
كاككۇك قۇنۇپ سايرىغان تالدىن.
شېرىن چۈشلەر يىغلاڭغۇ قىسسە،
پۈتۈپ چىققان مەيىن شامالدىن.

ساقىپ چۈشكەن گىرىمسەن يۇلتۇز،
قېتىپ قالغان زەيپانە نىدا.
سۇنۇق ئايدىن بالقىغان نۇرغا،
تۇنجى سۆيگۈ ئەيلەنگەن پىدا…

ئەسنەك باسقان مەجنۇنتال تۈۋى،
سوراپ ئىچكەن لەۋلەردىن شاراپ.
بەختى كۈلگەن دەقىقە ھالسىز،
تەنھا قۇشتەك چەككەن ئىزتىراپ.

نازلىق كۈلكە قاپلىغان كېچە،
شەبنەم ۋىلۋىل چاقنىغان چىملىق.
يېشىل تۇيغۇ ئىلكىدە ھاپىز،
سەرسان روھى ئىزدەيدۇ جىملىق.

ئەبجەش سېزىم قوزغالغان تەندىن،
بولۇپ كەتكەن قەلەندەر ۋاپا.
سۆيۈش گەرچە بولسىمۇ تاتلىق،
سالار جانغا مۇشەققەت-جاپا.

مايماق نىيەت كۆكلەيدۇ تەگسىز،
نامسىز پەسىل بەرمەيدۇ ئارام.
گۈللەر قارا ئېچىلغان پەيتتە،
كۆزدىن ياشلار تۆكۈلەر تارام.

روھلان

ئۇزۇن بوپتىكەن يېڭى ئەسەرلىرىڭىزنى كۆرمىگىلى، شېئىر يازسىڭىزمۇ سىزدە ئاجايىپ بىر گۈزەل ئۆزگىچە ئۇسلۇب بار دېسە ...

ئەركان

رەھمەت قېرىندىشىم ناھايتى ياخشى يىزىپسىز.