كۈندىلىك خاتىرەم

ئىستەك

ئەجەب بىر كەپتىمەن شاڭخەي دېگەن بۇ يۇرتقا
كىچەي دىدىم بۇجاندىن كۈنەلمگەچ بۇيرۇققا،
بىزار بولدۇم بۇ يەرنىڭ ھاۋاسى ھەم سېرسق پۇراققا
ئەركىن ئىدىم ئەسلىدە دەسسەپتىمەن تۇزاققا.

بىز كەلگەندە باشلىغان سىنىپلارغا ئايرىشىنى
شۇندىن كېيىن ئۈگەندۇق ئارلاشتۇرۇپ سايراشنى
رومالنى ئېلىپ تاشلاپ  چاشنى قىسقا تاراشنى
بىز شۇنۇڭدىن باشلىدۇق بىر بىرمىزدىن ياتلاشقا

تاڭ سەھەردە باشلايمىز گىمناستىكا ئويناشنى
نيەت قىلساق بولمايدكەن بۇيەردە ئەمدى تويلاشنى
بىلگەن بولسام كەلمەستىم بىزنى ئۇنداق گۇللاشنى
كۈزى ئۇچۇق قارغۇدەك مەھلىيا بوپتىمەن پۇراققا

ياتاقلاردا كۈزەتكۈچ بىزنى سىنغا ئالىدۇ
كىم ئۈنلۈك سۆزلسە شۇ بالاغا قالىدۇ ،
ئويلىمامدۇ باشلقمۇ ئۇمۇ قىران بالىدۇ ،
باشقۇرشى بىزلەرنى ئوخشاپ قالدى قاماققا،

سەل كىچىكسەڭ مۇبادا ساڭا تاماق يەتمىگەن،
تامقىنىڭ تەمى يوق يا ئوخشىتۇپ ئەتمگەن ،
دۇئا قىلما بۇيەردە دەپ ماراقچى كەتمىگەن
ئامال قانچە بىزلەرگە كونمەي ئەشۇ تاماققا

تىل ئۆگىنىش ئۈچۈن باقتىم خېلى تىرشىپ
يۇقمىدى بىلىمۇ خۇددى مەن بىلەن قېرشىپ
ئۈگۈنەلمەي بۇ تىلنى قالارمەنمۇ ئېلىشىپ
خەنزۇتىلى قۇزۇق قىلىپ قاقايمىكىن قۇلاققا.

بەش سائەت دەرستىمىش بىزنىڭ تاجى بەختىمىز
ھەيدىۋەتسە مەكتەپتىن يوقمىش بىزنىڭ ئەتىمىز
يېزىۋەرسەم تۈگمەس كۆپتۇر بىزنىڭ دەردىمىز
ئاڭلاپ قالسا رەھبەرلەر قالارمەنمۇ سۇراققا

بەختىيار(بايقاش

بارىكاللا ئىستەك بۇرادەر يازغان كۈندىلىك خاتىرىڭىزگە ...
كۆڭلىڭىزدىكى گەپلەرنى شېئىرى تىللار ئارقىلىق ئىپادىلەپ خويمۇ يېنىكلەپ قالغانسىز بەلكىم.تېمىڭىزغا رەھمەت.