جەننەت تۈۋرۈكىگە باغلانغان ئۆرۈمە چاچ

زاﻣﺎن ﺗﻪرەﻗﻘﯩﻴﺎﺗﻰ 20 - ﺋﻪﺳﯩﺮﮔﻪ ﻛﯩﺮﮔﻪﻧﺪە ﺋﺎﻳﺎﻟلار ﺑﺎراۋەرﻟﯩﻜﻰ، ﺋﻪرﻛﯩﻨﻠﯩﻜﻰ ﭘﯩﻜﯩﺮ ﺋﯧﻘﯩﻤﻰ ﻳﯘﻗﯩﺮى دوﻟﻘﯘﻧﻐﺎ ﻛﯚﺗﯜرۈﻟﯜپ، ﺋﺎﻳﺎﻟلارﻧﯩﯔ ﺋﯚز روﻟﻰ، ﺋﯩﻘﺘﯩﺪارﯨﻨﻰ ﺟﺎرى ﻗﯩﻠﺪۇرۇش ﺑﻮﺷﻠﯘﻗﻰ ﻳﯜﻛﺴﻪك دەرﯨﺠﯩﺪە ﻛﯧﯖﻪﻳﺪى. ﭘﺎرلاق 21 - ﺋﻪﺳﯩﺮﻧﯩﯔ ﺗﻪرەﻗﻘﯩﻴﺎت ﺋﯩﺴﺘﺮاﺗﯧﮕﯩﻴﯩﺴﯩﮕﻪ ﺋﺎﺳﺎﺳلاﻧﻐﺎﻧﺪا، ﺋﺎﻳﺎﻟلارﻧﯩﯔ 20 - ﺋﻪﺳﯩﺮﮔﻪ ﻗﺎرﯨﻐﺎﻧﺪا ﺗﯧﺨﯩﻤﯘ ﺋﺎﻣﻪﺗﻠﯩﻚ ﺑﻮﻟﯩﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﻰ ﻣﯘﻧﺎزﯨﺮە ﺗﻪﻟﻪپ ﻗﯩﻠﻤﺎﻳﺪﯨﻐﺎن ﭘﺎﻛﯩﺖ ﺑﻮﻟﯘپ ﻗﺎﻟﺪى. دەرۋەﻗﻪ، ﺋﺎﻳﺎﻟلار ﺗﺎرﯨﺨﺘﯩﻦ ﺑﯘﻳﺎن ﻛﯚرۈﻟﯜپ ﺑﺎﻗﻤﯩﻐﺎن ﭘﯘرﺳﻪﺗﻜﻪ ﺋﯧﺮﯨﺸﻜﻪن ﻣﯘﺷﯘ دەۋردە، ﺋﯚز روﻟﻰ، ﺋﯩﻘﺘﯩﺪارﯨﻨﻰ ﻗﺎﻧﺪاق ﻣﺎﻛﺎﻧﺪا ﻧﺎﻣﺎﻳﺎن ﻗﯩﻠﯩﺸﺘﺎ، ﻛﯚﭘﯩﻨﭽﻪ ﻛﺎﻟﻠﯩﺴﯩﺪا ﺋﻪڭ ﺋﺎﻟﺪى ﺑﯩﻠﻪن «ﺋﻮﭼﺎق ﺑﯧﺸﻰ»دﯨﻦ دەس ﺗﯘرۇش، ﺟﻪﻣﺌﯩﻴﻪﺗﻨﯩﯔ ﮬﻪرﻗﺎﻳﺴﻰ ﻗﺎﺗلاﻣﻠﯩﺮﯨﺪا ﺋﻪرﻟﻪرﮔﻪ ﺋﻮﺧﺸﺎش ﺋﻮرۇﻧﻐﺎ، ﻣﯘﺋﺎﻣﯩﻠﯩﮕﻪ ﺋﯩﮕﻪ ﺑﻮﻟﯘش ﮬﯚﻛﯜﻣﺮان ﺋﻮرۇﻧﻐﺎ ﺋﯚﺗﺘﻰ. ﺋﺎﻳﺎﻟلارﻧﯩﯔ ﺑﯘ ﺧﯩﻞ ﻗﺎرﯨﺸﯩﻨﯩﯔ ﭘﻮلاﺗﺘﻪك ﭘﺎﻛﯩﺘﻰ ﺳﯜﭘﯩﺘﯩﺪە ﻛﯩﻴﻮرى ﺧﺎﻧﯩﻢ، ﺳﺎﭼﯩﺮ ﺧﺎﻧﯩﻤﺪەك ﮔﯩﮕﺎﻧﺖ ﺋﺎﻟﯩﻢ، ﺳﯩﻴﺎﺳﯩﺌﻮﻧلار ﺑﺎرﻟﯩﻘﻘﺎ ﻛﯧﻠﯩﭗ، ﺋﻪرﻟﻪرﻧﯩﻤﯘ ﻗﺎﻳﯩﻞ ﻗﯩﻠﯩﭗ ﻗﻮﻳﺪى. ﺑﯩﺮاق، ﺑﯘ ﺧﯩﻞ ﻗﺎﻳﯩﻠﻠﯩﻘﻨﯩﯔ ﺋﺎرﻗﯩﺴﯩﻐﺎ ﺗﻮﻟﯩﻤﯘ ﺋﻪﻧﺪﯨﺸﯩﻠﯩﻚ ﺑﯩﺮ ﺳﻮﺋﺎل ﻳﻮﺷﯘرۇﻧﻐﺎﻧﯩﺪى. ﺋﯘ ﺑﻮﻟﺴﯩﻤﯘ ﻣﯧﮭﯩﺮ - ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪت ﺑﯚﺷﯜﻛﻰ، ﺋﯩﺠﺘﯩﻤﺎﺋﯩﻴﻪﺗﻨﯩﯔ ﻳﺎدروﺳﻰ ﺑﻮﻟﻐﺎن ﺋﺎﺋﯩﻠﯩﻨﯩﯔ ﮬﺎلاﻛﯩﺘﻰ ﺟﻪﻣﺌﯩﻴﻪﺗﻨﯩﯔ ﮬﺎلاﻛﯩﺘﯩﮕﻪ ﺗﻪرەﻗﻘﯩﻲ ﻗﯩلارﻣﯘ دﯦﮕﻪﻧﺪﯨﻦ ﺋﯩﺒﺎرەت ﺋﯩﺪى.
ﻣﯩلادﯨﻴﻪ 589 - ﻳﯩﻠﻰ ﻓﺮاﻧﺴﯩﻴﯩﺪە «ﺋﺎﻳﺎل ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﻤﯘ - ﺋﻪﻣﻪﺳﻤﯘ؟» دﯦﮕﻪن ﺗﯧﻤﯩﺪا ﻣﯘﮬﺎﻛﯩﻤﻪ ﺋﯚﺗﻜﯜزۈﻟﯜپ، «ﺋﺎﻳﺎل ﺋﯩﻨﺴﺎن» دەپ ﻣﯘﺋﻪﻳﻴﻪﻧﻠﻪﺷﺘﯜرۈﻟﮕﻪﻧﯩﻜﻪن. ﮬﺎزﯨﺮ ﺋﻮﻳﻠﯩﺴﺎق، ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﯩﻴﻪت ﺗﻪرەﻗﻘﯩﻴﺎت ﺗﺎرﯨﺨﯩﺪا ﻳﻪﻧﻪ ﻛﯧﻠﯩﭗ ﺑﯜﮔﯜﻧﻜﻰ دەۋر ﺗﻪرەﻗﻘﯩﻴﺎﺗﯩﻨﯩﯔ ﺋﺎﺳﺎﺳﯩﻨﻰ ﻳﺎراﺗﻘﺎن ﻓﺮاﻧﺴﯩﻴﯩﺪەك دۆﻟﻪﺗﺘﻪ ﻣﯘﺷﯘﻧﺪاﻗﻤﯘ ﻣﯘﮬﺎﻛﯩﻤﻪ ﺋﯚﺗﻜﯜزۈﻟﯜﭘﺘﯩﻜﻪن دەپ ﮬﻪﻳﺮان ﺑﻮﻟﻤﺎي ﺗﯘراﻟﻤﺎﻳﻤﯩﺰ. ﭼﯜﻧﻜﻰ، ﺋﻪر ﺑﯩﻠﻪن ﺋﻮﺧﺸﺎش، ﭘﻪﻗﻪت ﺟﯩﻨﺴﯩلا ﺋﻮﺧﺸﺎﺷﻤﺎﻳﺪﯨﻐﺎن، ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﯩﻴﻪت ﺋﺎﻟﯩﻤﻰ ﭘﻪﻗﻪت ﻣﯘﺷﯘ ﺋﯩﻜﻜﻰ ﺟﯩﻨﺲ ﺑﯩﻠﻪﻧلا ﻛﯚﻛﻠﻪپ راۋاﺟﻠﯩﻨﯩﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﻰ ﺋﺎﭘﺌﺎﺷﻜﺎرا ﭘﺎﻛﯩﺖ ﺑﻮﻟﻐﺎن ﺋﻪﮬﯟاﻟﺪا، ﺋﺎﻳﺎﻟلارﻧﯩﯔ ﺋﯩﻨﺴﺎن ﺋﻪﻣﻪﺳﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﻣﯘﺋﻪﻳﻴﻪﻧﻠﻪﺷﺘﯜرﻣﻪﻛﭽﻰ ﺑﻮﻟﯘﺷﻨﯩﯔ ﺋﯚزى ﺋﯚﺗﯜپ ﻛﻪﺗﻜﻪن ﺑﯩﻤﻪﻧﯩﻠﯩﻚ ﺋﯩﺪى، ﺗﯧﺨﯩﻤﯘ ﻣﯘﮬﯩﻤﻰ ﺋﺎﻳﺎﻟلار ﺋﯜﭼﯜن زور ﮬﺎﻗﺎرەت ﺋﯩﺪى. ﺑﯘﻧﺪاق ﺋﯩﺸلار ﻗﯩﺴﻤﻪﺗﻠﯩﻚ ﺗﺎرﯨﺨﺘﺎ ﺗﺎلاي ﻗﯧﺘﯩﻤلاپ ﺗﻪﻛﺮارلاﻧﻐﺎﻧﯩﺪى. ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﯩﻴﻪت ﻣﻪدەﻧﯩﻴﯩﺘﯩﻨﯩﯔ ﻗﻪدﯨﻤﻜﻰ ﺑﯚﺷﯜﻛﻠﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﺑﯩﺮى ﺑﻮﻟﻐﺎن رﯨﻤﺪا ﺋﺎﻳﺎﻟلارﻧﻰ «ﺷﻪﺧﺴﯩﻲ ﻣﯜﻟﯜك»، «زﯨﻨﻨﻪت ﺑﯘﻳﯘﻣﻰ»،«ﺋﺎﻳﺎل ﺟﯩﻨﺲ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﻠﯩﻘﻰ ﺋﯜﭼﯜﻧلا ﮬﯧﭽﻘﺎﻧﺪاق ﺳﺎلاﮬﯩﻴﯩﺘﻰ ﻳﻮق» دەپ ﻗﺎراﻳﺪﯨﻐﺎن ﻗﺎراش ﺋﯩﻨﺘﺎﻳﯩﻦ ﺋﯧﻐﯩﺮ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﯩﻜﻪن. دۇﻧﻴﺎ ﻣﯩﻘﻴﺎﺳﯩﺪﯨﻦ ﺋﻪﻣﻪس، ﺋﯚز راﻳﻮﻧﯩﻤﯩﺰ، ﺋﯚز ﻣﯩﻠﻠﯩﺘﯩﻤﯩﺰ ﺋﯩﭽﯩﺪﯨﻤﯘ ﺋﺎﻳﺎﻟلارﻧﻰ ﭘﻪس ﻛﯚرۈش، ﺧﺎرلاش، زوراۋاﻧﻠﯩﻖ ﻗﯩﻠﯩﺸﺘﻪك ﺧﯘراﭘﯩﻴﻠﯩﻘﻨﯩﯔ ﺧﻮرﻟﯩﺸﯩﻐﺎ دۇچ ﻛﻪﻟﮕﻪن ﺗﺎرﯨﺨﯩﻲ ﺟﻪرﻳﺎﻧﻨﻰ ﻛﯚرﻣﻪك ﺗﻪس ﺋﻪﻣﻪس. ﻗﯩﺴﻘﯩﺴﻰ، ﺋﺎﻳﺎﻟلار ﺗﺎرﯨﺨﺘﺎ ﺑﺎراۋەﺳﯩﺰﻟﯩﻜﻨﯩﯔ دەردﯨﻨﻰ ﻳﻪﺗﻜﯜﭼﻪ ﺗﺎرﺗﻘﺎن ﺋﯩﺪى. ﺋﯧﻨﮕﻠﯩﺲ ﺧﯧﻠﻰ ﺑﯘرۇﻧلا «ﺋﺎﻳﺎﻟلار ﺋﯩﺠﺘﯩﻤﺎﺋﯩﻲ ﺋﯩﺸﻠﻪﭘﭽﯩﻘﯩﺮﯨﺸﻘﺎ ﻗﺎﺗﻨﺎﺷﺘﯘرۇﻟﻤﺎﻳﺪﯨﻜﻪن، ﺋﯘلارﻧﯩﯔ ﺑﺎراۋەرﻟﯩﻜﯩﻨﻰ ﻣﻪﯕﮕﯜ ﺋﯩﺸﻘﺎ ﺋﺎﺷﯘرﻏﯩﻠﻰ ﺑﻮﻟﻤﺎﻳﺪۇ» دەپ ﺋﻮﺗﺘﯘرﯨﻐﺎ ﻗﻮﻳﻐﺎﻧﯩﺪى. ﮬﺎزﯨﺮ ﺋﺎﻳﺎﻟلار ﺟﻪﻣﺌﯩﻴﻪﺗﺘﻪ ﺋﻪرﻟﻪر ﺑﯩﻠﻪن ﺋﻮﺧﺸﺎش ﻣﯘﺋﺎﻣﯩﻠﯩﮕﻪ ﺋﯩﮕﻪ ﺑﻮﻟﻐﺎن ﺑﻮﻟﺴﯩﻤﯘ، ﺋﺎﺋﯩﻠﯩﺪە ﺋﺎﻳﺎﻟﻠﯩﻖ، ﺋﺎﻧﯩﻠﯩﻖ، ﻛﯧﻠﯩﻨﻠﯩﻚ، ﭘﻪرزەﻧﺘﻠﯩﻚ روﻟﯩﻨﻰ ﺋﯚﺗﻪپ، ﺋﻪرﻟﻪردﯨﻦ ﻧﻪﭼﭽﻪ ﮬﻪﺳﺴﻪ ﺋﺎرﺗﯘق ۋەزﯨﭙﯩﻠﻪرﻧﯩﯔ ﮬﯚددﯨﺴﯩﺪﯨﻦ ﭼﯩﻘﻤﺎﻗﺘﺎ. دﯦﻤﻪك، ﺋﺎﻳﺎﻟلار ﺋﯩﺠﺘﯩﻤﺎﺋﯩﻲ ﺋﯩﺸﻠﻪﭘﭽﯩﻘﯩﺮﯨﺸﻘﺎ ﻗﺎﺗﻨﯩﺸﯩﺶ ﺋﺎرﻗﯩﻠﯩﻘلا ﺋﯚزﯨﻨﯩﯔ ﺋﺎدەﻣﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﺋﯩﺴﭙﺎﺗﻠﯩﻤﺎﻗﺘﺎ.
دۆﻟﯩﺘﯩﻤﯩﺰدﯨﻤﯘ ﺟﯘﻣﮭﯘرﯨﻴﻪت ﻗﯘرۇﻟﻐﺎﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﺋﺎﻳﺎﻟلارﻧﯩﯔ ﺋﻮرﻧﻰ زور دەرﯨﺠﯩﺪە ﻳﯘﻗﯩﺮى ﻛﯚﺗﯜرۈﻟﺪى، ﺋﺎﻳﺎﻟلارﻧﯩﯔ ﻣﺎﺋﺎرﯨﭗ ﺗﻪرﺑﯩﻴﯩﺴﻰ ﺋﯧﻠﯩﺸﯩﻐﺎ، ﺟﻪﻣﺌﯩﻴﻪﺗﺘﻪ ﺧﯩﺰﻣﻪت ﻗﯩﻠﯩﺸﯩﻐﺎ، دۆﻟﻪﺗﻨﯩﯔ ﭼﻮڭ - ﭼﻮڭ ﺳﯩﻴﺎﺳﯩﻲ ﺋﯩﺸﻠﯩﺮﯨﻐﺎ ﺋﯩﺸﺘﯩﺮاك ﻗﯩﻠﯩﺶ ﺋﯩﻤﻜﺎﻧﯩﻴﻪﺗﻠﯩﺮى ﻳﺎرﯨﺘﯩﻠﺪى. ﺋﺎﻳﺎﻟلارﻧﯩﯔ ﺋﯩﭽﯩﺪە ﺋﺎﻟﯩﻤلار، دوﻛﺘﻮرلار، ﭘﺮوﻓﯧﺴﺴﻮرلار ﻣﻪﻳﺪاﻧﻐﺎ ﻛﻪﻟﺪى. ﻣﯘﺷﯘﻧﯩﯔ ﺋﯚزﯨلا ﺋﺎﻳﺎﻟلارﻧﯩﯔ ﺋﻪرﻟﻪردﯨﻦ ﺋﻪﻗﯩﻞ - ﭘﺎراﺳﻪت ﺟﻪﮬﻪﺗﺘﻪ ﻛﻪم ﺋﻪﻣﻪﺳﻠﯩﻜﻰ، ﻗﻪدﯨﺮ - ﻗﯩﻤﻤﻪت ﺟﻪﮬﻪﺗﺘﻪ ﺋﻪرﻟﻪرﮔﻪ ﺋﻮﺧﺸﺎش ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﺋﯩﺴﭙﺎﺗلاﻳﺪۇ. ﺋﻪﮔﻪر ﺋﺎﻳﺎﻟلار ﻣﻪﯕﮕﯜ ﻗﺎزان ﺑﯧﺸﯩﻐﺎ ﻗﯘل ﺑﻮﻟﯘپ، ﺋﻪرﻧﯩﯔ ﺧﯩﺰﻣﯩﺘﯩﻨﻰ ﻗﯩﻠﯩﭗ، ﺋﯚﻳﺪە ﺑﺎلا ﺑﯧﻘﯩﺸﺘﯩﻦ ﺑﺎﺷﻘﯩﻐﺎ ﻳﯧﺘﯩﺸﻪﻟﻤﻪي ﻳﯜرﮔﻪن ﺑﻮﻟﺴﺎ، ﺑﻪﻟﻜﯩﻢ ﮬﺎزﯨﺮﻏﯩﭽﻪ «ﺋﺎﻳﺎل ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﻤﯘ - ﺋﻪﻣﻪﺳﻤﯘ» دﯦﮕﻪن ﺳﻮﺋﺎل ﻣﯘﮬﺎﻛﯩﻤﻪ ﻗﯩﻠﯩﻨﯩﯟەرﮔﻪن ﺑﻮلاﺗﺘﻰ. ﮬﺎزﯨﺮ ﺋﺎﻳﺎﻟلارﻧﯩﯔ ﻳﯜﻛﻰ ﺋﯧﻐﯩﺮلاپ ﻛﻪﺗﻜﻪﻧﻠﯩﻜﺘﯩﻦ، ﺋﺎﺋﯩﻠﯩﮕﻪ ﻳﯧﺘﻪرﻟﯩﻚ دەرﯨﺠﯩﺪە ﻣﯧﮭﯩﺮ - ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪت ﻳﻪﺗﻜﯜزۈش، ﭘﻪرزەﻧﺖ ﺗﻪرﺑﯩﻴﯩﻠﻪﺷﻨﻰ ﻣﻪﻛﺘﻪﭘﻜﻪ، ﻳﻪﺳﻠﯩﮕﻪ ﺋﯩﺘﺘﯩﺮﯨﭗ ﻗﻮﻳﯘﺷﺘﻪك ﻣﻪﺳﯩﻠﯩﻠﻪر ﻛﯧﻠﯩﭗ ﭼﯩﻘﯩﭗ، ﺋﺎﺋﯩﻠﯩﻠﻪر ﺑﯩﺮ ﺧﯩﻞ ﻛﯚرۈﻧﻤﻪس ﮬﺎلاﻛﻪﺗﻜﻪ ﻳﯜزﻟﻪﻧﻤﻪﻛﺘﻪ، ﺋﺎﺟﺮﯨﺸﯩﺶ ﻧﯩﺴﺒﯩﺘﻰ ﺋﯚرﻟﯩﻤﻪﻛﺘﻪ. ﺋﺎدەﻣﻨﻰ ﻳﻪﻧﯩﻤﯘ ﺋﻪﻧﺴﯩﺮﯨﺘﯩﺪﯨﻐﯩﻨﻰ، ﻧﯘرﻏﯘن ﺋﺎﻳﺎﻟلار ﺋﻪرﻟﻪر ﺑﯩﻠﻪن ﺑﺎراۋەر ﺋﻮرۇﻧﻐﺎ ﺋﯩﮕﻪ ﺑﻮﻟﻐﺎﻧﺪﯨﻦ ﻛﯧﻴﯩﻦ ﺋﯚزﻟﯩﺮﯨﻨﯩﯔ ﻗﺎﻧﺪاق ﻣﻪﺳﺌﯘﻟﯩﻴﻪت، ﺑﯘرﭼﻨﻰ ﺋﯜﺳﺘﯩﮕﻪ ﺋﯧﻠﯩﺸﻰ ﻛﯧﺮەﻛﻠﯩﻜﻰ ﺗﻮﻏﺮﯨﺴﯩﺪا ﺋﯩﻨﭽﯩﻜﻪ ﺋﻮﻳﻠﯩﻨﯩﭗ ﻛﯚرﻣﻪي، ﺳﺎددﯨلارﭼﻪ ﺋﻪرﻟﻪر ﺑﯩﻠﻪن ﺑﺎراۋەر ﺑﻮﻟﻐﺎﭼﻘﺎ ﮬﻪرﻗﺎﻧﺪاق ﺋﯩﺸﺘﺎ ﺋﻪر - ﺋﺎﻳﺎل ﺋﻮﺧﺸﺎش ﻣﻪﺳﺌﯘﻟﯩﻴﻪﺗﻨﻰ ﺋﯜﺳﺘﯩﮕﻪ ﺋﯧﻠﯩﺸﻰ ﻛﯧﺮەك دﯦﮕﻪﻧﺪەك ﻗﺎراﺷلارﻧﯩﯔ ﻗﯘﻟﻰ ﺑﻮﻟﯘپ ﻗﺎﻟﻤﺎﻗﺘﺎ. ﺋﻪرﻟﻪرﻧﯩﯔ ﻗﻪﮬﺮﯨﻤﺎﻧﻠﯩﻘﻰ، ﺑﺎﺗﯘرﻟﯘﻗﻰ، ﮬﻪﻳﯟەﺗﻠﯩﻜﻠﯩﻜﻰ، ﻣﻪردﻟﯩﻜﻰ ﺑﯩﻠﻪن ﺋﻪر ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﻰ، ﺋﺎﻳﺎﻟلارﻧﯩﯔ ﮔﯜزەﻟﻠﯩﻜﻰ، ﻧﺎزاﻛﻪﺗﻠﯩﻜﻰ، ﺋﻪۋرﯨﺸﯩﻤﻠﯩﻜﻰ، ﻣﯧﮭﺮﯨﺒﺎﻧﻠﯩﻘﻰ ﺑﯩﻠﻪن ﺋﺎﻳﺎل ﺋﯩﻜﻪﻧﻠﯩﻜﻰ، ﺋﯩﻜﻜﻰ ﺟﯩﻨﺲ ﺋﻮﺗﺘﯘرﯨﺴﯩﺪا ﻣﯘﺷﯘﻧﺪاق ﺋﯚزﮔﯩﭽﻪ ﺧﺎﺳﻠﯩﻘﻨﯩﯔ ﻣﻪۋﺟﯘﺗﻠﯘﻗﻰ ﺳﻪۋەﺑﻠﯩﻚ، ﺋﯩﺠﺘﯩﻤﺎﺋﯩﻴﻪﺗﺘﻪ ﺑﺎراۋەر ﺑﻮﻟﺴﯩﻤﯘ، ﻣﻪﺳﺌﯘﻟﯩﻴﯩﺘﯩﻨﯩﯔ ﺋﻮﺧﺸﺎﺷﻤﺎﻳﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﻰ ﮬﻪﻗﻘﯩﺪە ﺋﻮﻳﻠﯩﻨﯩﺸﻰ ﻳﯧﺘﻪرﻟﯩﻚ ﺑﻮﻟﻤﺎﺳﻠﯩﻖ ﻣﻪﺳﯩﻠﯩﺴﻰ ﺳﺎﻗلاﻧﻤﺎﻗﺘﺎ.
ﺋﺎﻳﺎﻟلار ﺋﯩﻨﺴﺎن ﺑﻮﻟﯘش ﺳﯜﭘﯩﺘﻰ ﺑﯩﻠﻪن ﺋﻪرﻟﻪر ﻗﯩلاﻟﯩﻐﺎﻧﻨﻰ ﻗﯩلالاﻳﺪﯨﻐﺎﻧﻠﯩﻘﯩﻐﺎ ﮔﻪپ ﻛﻪﺗﻤﻪﻳﺪۇ. ﻟﯧﻜﯩﻦ، ﮬﻪﻣﻤﻪ ﺷﻪﻳﺌﯩﻨﯩﯔ ﺋﯚز روﻟﯩﻨﻰ ﺟﺎرى ﻗﯩﻠﺪۇرۇش ﺋﻮرﻧﻰ ﺋﻮﺧﺸﺎش ﺑﻮﻟﻤﺎﺳﻠﯩﻘﺘﻪك ﻗﺎﻧﯘﻧﯩﻴﻪت ﻧﯘﻗﺘﯩﺴﯩﺪﯨﻦ ﺗﻪﮬﻠﯩﻞ ﻗﯩﻠﻐﺎﻧﺪا، ﺋﺎﻳﺎﻟلارﻧﯩﯔ ﺋﻪڭ زور ﻣﻪﺳﺌﯘﻟﯩﻴﯩﺘﻰ ۋە روﻟﯩﻨﻰ ﺟﺎرى ﻗﯩﻠﺪۇرۇش ﻣﺎﻛﺎﻧﻰ ﻳﻪﻧﯩلا ﺋﺎﺋﯩﻠﻪ ﺑﻮﻟﺴﺎ ﻛﯧﺮەك. ﺋﺎﺋﯩﻠﻪ ﺟﻪﻣﺌﯩﻴﻪﺗﻨﯩﯔ ﺋﻪڭ ﻛﯩﭽﯩﻚ ﮬﯜﺟﻪﻳﺮﯨﺴﻰ ﺑﻮﻟﯘش ﺑﯩﻠﻪن ﺋﯩﻨﺴﺎﻧلارﻧﯩﯔ ﺳﺎﻏلام ﺋﻪﻗﯩﻞ ۋە روﮬﯩﻲ ﮬﺎﻟﻪﺗﺘﻪ ﭼﻮڭ ﺑﻮﻟﯘﺷﯩﻨﯩﯔ ﻳﺎدروﺳﯩﺪۇر. ﺋﺎﻳﺎﻟلار ﺋﺎﺋﯩﻠﯩﺪﯨﻦ ﺋﯩﺒﺎرەت ﻣﯘﻗﻪددەس ﻣﺎﻛﺎﻧﺪا ﺋﯚز ۋۇﺟﯘدﯨﺪا ﺋﻪﺳﻠﯩﺪﯨلا ﻣﻪۋﺟﯘت ﺑﻮﻟﻐﺎن ﻣﯧﮭﺮﯨﺒﺎﻧﻠﯩﻖ، ۋاﭘﺎدارﻟﯩﻖ، ﻏﯘرۇرﻟﯘق ﺑﻮﻟﯘﺷﺘﯩﻦ ﺋﯩﺒﺎرەت ﺋﯩﻨﺴﺎﻧﻨﯩﯔ ﮬﺎﻳﯟاﻧﺪﯨﻦ ﭘﻪرﻗﻠﯩﻨﯩﺪﯨﻐﺎن ﻣﺎﮬﯩﻴﻪﺗﻠﯩﻚ ﺋﺎلاﮬﯩﺪﯨﻠﯩﻜﯩﻨﻰ ﺋﻪﻗﯩﻞ - ﭘﺎراﺳﻪت ﺑﯩﻠﻪن ﻳﯘﻏﯘرۇپ، ﺋﯘﻧﻰ ﻗﺎردەك ﺋﺎق ﮬﻪم ﭘﺎك ﺳﯜﺗﻰ ﺋﺎرﻗﯩﻠﯩﻖ ﺋﻪۋلادﻧﯩﯔ روﮬﻰ ۋە ﺟﯩﺴﻤﯩﻐﺎ ﺳﯩﯖﺪۈرۈﺷﺘﻪك ﻣﯘﻗﻪددەس ﻣﻪﺟﺒﯘرﯨﻴﻪﺗﻨﻰ ﺋﯜﺳﺘﯩﮕﻪ ﺋﺎﻟﻐﯘﭼﯩلاردۇر. ﺑﯩﺮ ﺋﺎﺋﯩﻠﯩﻨﻰ ﭼﯚرﮔﯩﻠﻪۋاﺗﻘﺎن ﺷﺎرﻏﺎ ﺋﻮﺧﺸﺎﺗﺴﺎق، ﺋﺎﻳﺎﻟلار ﺑﯘ ﺷﺎرﻧﯩﯔ ﺋﻮﻗﯩﺪۇر. ﺋﺎﻳﺎل ﻛﯩﺸﻰ ۋۇﺟﯘدﯨﺪﯨﻜﻰ ۋاﭘﺎدارﻟﯩﻖ، ﻣﯧﮭﺮﯨﺒﺎﻧﻠﯩﻖ، ﻏﯘرۇرﻟﯘق، ﺋﻪﻗﯩﻠﻠﯩﻖ ﺑﻮﻟﯘش ﮬﻪم ﺑﯘ ﺳﯜﭘﻪﺗﻠﻪرﻧﻰ ﺋﻪۋلادﻧﯩﯔ ۋۇﺟﯘدﯨﻐﺎ ﺳﯩﯖﺪۈرۈﺷﺘﻪك ﺋﺎلاﮬﯩﺪﯨﻠﯩﻜﻰ ﺑﯩﻠﻪن ﺋﺎﺋﯩﻠﯩﺪﯨﻦ ﺋﯩﺒﺎرەت ﺑﯘ ﺷﺎرﻧﯩﯔ ﺋﻮق ﻣﻪرﻛﯩﺰى ﺑﻮﻟﯘﺷﻘﺎ ﻣﯘﻧﺎﺳﯩﭙﺘﯘر. ﺋﺎﻳﺎﻟلار ﻣﺎﻧﺎ ﻣﯘﺷﯘﻧﺪاق ﻗﯘدرەﺗﻠﯩﻚ ﺑﻮﻟﻐﺎﭼﻘﺎ ﺑﯩﺰدە«ﺋﺎﻳﺎﻟلار ﺑﯩﺮ ﻗﻮﻟﯩﺪا ﺑﯚﺷﯜﻛﻨﻰ ﺗﻪۋرەﺗﺴﻪ، ﻳﻪﻧﻪ ﺑﯩﺮ ﻗﻮﻟﯩﺪا دۇﻧﻴﺎﻧﻰ ﺗﻪۋرﯨﺘﯩﺪۇ» دﯦﮕﻪن ﮬﯧﻜﻤﻪت ﺋﻪﺟﺪادلاردﯨﻦ ﺋﯘدۇم ﺑﻮﻟﯘپ ﻛﻪﻟﮕﻪن. ﺋﺎﻳﺎﻟلار ﮔﯜزەﻟﻠﯩﻚ، ﺋﻪﻗﯩﻞ - ﭘﺎراﺳﻪت ﺷﺎﮬﻰ ﺑﻮﻟﯘﺷﺘﻪك ﻣﺎﮬﯩﻴﻪﺗﻨﻰ ﺋﯚزﯨﺪە ﮬﺎزﯨﺮﻟﯩﻐﺎﻧﺪا ﺋﺎﺋﯩﻠﻪ ﺟﻪﻧﻨﻪت ﻛﻪﺑﻰ ﺗﻪﯕﺪاﺷﺴﯩﺰﻟﯩﻘﻘﺎ ﺗﻮﻟﯘپ، ﺑﯘﺧﯩﻞ ﻣﯘﮬﯩﺘﺘﺎ ﭼﻮڭ ﺑﻮﻟﻐﺎن ﮬﺎﻳﺎﺗﻠﯩﻖ دەرﯨﺨﯩﻨﻰ ﻛﯚﻛﻠﻪﺗﻜﯜﭼﯩﻠﻪر  دۇﻧﻴﺎﻧﻰ ﺋﯚز ﻗﻮﻟﯩﺪا ﭼﯚرﮔﯩﻠﯩﺘﯩﭗ، ﺋﺎﻧﺎ ﺋﺎرزۇﺳﯩﻨﻰ، ﻣﯩﻠﻠﻪت ﺋﯜﻣﯩﺪﯨﻨﻰ ﺋﺎﻗﻠﯩﻴﺎلاﻳﺪۇ. ﻣﺎﻧﺎ ﻣﯘﺷﯘ ﻧﯘﻗﺘﯩﻨﻰ ﺗﻮﻧﯘپ ﻳﯧﺘﻪﻟﯩﺴﻪك، ﻧﯚۋەﺗﺘﻪ، ﻳﯜﻛﺴﻪك ﺗﻪرەﻗﻘﯩﻲ ﻗﯩﻠﻐﺎن ﻏﻪرﺑﻨﯩﯔ ﺟﺎن ﻗﺎﻳﻐﯘﺳﻰ ﺑﻮﻟﻐﺎن ﺋﻪﺧلاﻗﻨﯩﯔ ﻳﯩﻤﯩﺮﯨﻠﯩﺸﻰ ﺳﻪۋەﺑﻠﯩﻚ ﺋﺎﺋﯩﻠﯩﻨﯩﯔ ﺋﻮرﻧﻰ ﺗﻪۋرەپ ﻗﯧﻠﯩﯟاﺗﻘﺎﻧﻠﯩﻘﻰ، ﻧﻮﭘﯘس ﺋﺎزلاپ ﺑﯧﺮﯨﺶ ﻛﺮﯨﺰﯨﺴﻰ، ﻧﯩﻜﺎﮬﺴﯩﺰ ﺑﺎﻟﯩلارﻧﯩﯔ ﻛﯚﭘﯩﻴﯩﭗ ﺑﯧﺮﯨﺸﻰ، ﻧﻪ ﺋﺎﺗﺎ، ﻧﻪ ﺋﺎﻧﺎ ﻣﯧﮭﺮﯨﮕﻪ ﻗﺎﻧﻤﯩﻐﺎن ﺋﺎﺷﯘ ﺑﺎﻟﯩلارﻧﯩﯔ ﻗﻪﻟﺒﯩﺪە ﻣﯧﮭﯩﺮ - ﻣﯘﮬﻪﺑﺒﻪت ﭼﺎﯕﻘﺎﻗﻠﯩﻘﯩﻨﯩﯔ ﺗﻪﺳﻪۋۋۇر ﻗﯩﻠﻐﯘﺳﯩﺰ دەرﯨﺠﯩﮕﻪ ﻳﻪﺗﻜﻪﻧﻠﯩﻜﻰ، ﭘﺴﯩﺨﯩﻚ ﻧﻮرﻣﺎﻟﺴﯩﺰﻟﯩﻘﻘﺎ ﻣﯘﭘﺘﯩلا ﺑﻮﻟﯘۋاﺗﻘﺎﻧﻠﯩﻘﻰ، ﺋﯚزﯨﻤﯩﺰدە ﮬﻪﻣﻤﯩﻨﻰ ﺋﻪﻧﺪﯨﺸﯩﮕﻪ ﻣﯘﭘﺘﯩلا ﻗﯩﻠﯩﯟاﺗﻘﺎن ﺋﺎﺟﺮﯨﺸﯩﺪﯨﻐﺎﻧلارﻧﯩﯔ ﻛﯚﭘﯩﻴﯩﯟاﺗﻘﺎﻧﻠﯩﻘﻰ ﺳﻪۋەﺑﻠﯩﻚ ﻧﯘرﻏﯘن ﺋﯩﺠﺘﯩﻤﺎﺋﯩﻲ ﻣﻪﺳﯩﻠﯩﻠﻪرﻧﯩﯔ ﺑﺎرﻟﯩﻘﻘﺎ ﻛﯧﻠﯩﯟاﺗﻘﺎﻧﻠﯩﻘﯩﺪەك ﺋﺎﭼﭽﯩﻖ رﯦﺌﺎﻟﻠﯩﻖ ﺋﯜﺳﺘﯩﺪە ﺋﻮﻳﻠﯩﻨﯩﺸﻘﺎ ﻣﻪﺟﺒﯘر ﺑﻮﻟﺴﺎق ﺋﻪﺟﻪب ﺋﻪﻣﻪس.

(ﺋﺎﭘﺘﻮرلار: «ﺗﯘرﭘﺎن ﮔﯧﺰﯨﺘﻰ» ﺋﯘﻳﻐﯘر ﺗﻪﮬﺮﯨﺮ ﺑﯚﻟﯜﻣﯩﺪە)