گەپ قىلىۋاتقان مېنىڭ ئېغىزىم...

ئەي سۆزلەۋاتقان رەزگى سەن يەنىلا  قارنى شامالنى ئەمەس بەلكى ئىچىدە قايناۋاتقان ئاۋۇ رەزگى ئاۋازلىرىڭنى ياڭرات ،چۈكى ئۇ سېنىڭ ئاۋازىڭ  ئۇ سەندىن باشقا  ئادەملەردە بولماسلىقى مۇمكىن،
كۈيلە سەن ئىچىڭنى ئۆرتەۋاتقان رەزگىلىكلەرنى كۈيلە ، توۋلا سەن روھىيتىڭدىكى سېنىڭ قىيناۋاتقان بار پەسكەشلىكلەرنى يۇقىرى ئاۋاز بىلەن توۋلا ، ئۇ سادالىرىڭنى ھېچكىم ئاڭلىمىسا مانا  بۇ پېقىر  ناقىسنىڭ قۇلىقى ھەرۋاقىت سەندە !!!!!!!!!!!!!!  

بۇ يازمىنى ئاخىرىدا   mamat omar تەھرىرلىگەن. ۋاقتى  2013-2-14 02:22  

شۇنداق بىر ھەقىقەتنى ھېس قىلدىم: ئەڭ چوڭقۇر مۇھەببەتنى، ئەڭ چەكسز قايغۇنى ھەرگىزمۇ تىل ياكى باشقا نەرسە بىلەن ئىپادىلىمەسلىك كېرەككەن. ئۇ پەقەت ئەسەرلەر داۋامىدا يۈرەكنىڭ ئەڭ  چوڭقۇر قاتلاملىرىغا ئۈن-تۈنسىز سىڭىپ كەتكەندىلا ئاندىن ئۆزىنىڭ مەنىسىنى تاپىدىكەن.

ياتاققا كىرىپلا ھارغىن گەۋدەمنى كارۋاتقا تاشلىدىم. نېمىشقىدۇر كۆزلىرىمنى ئىككى تامچە ياش كۆرپىگىلا ئېقىپ چۈشتى. مەن شۇندىلا يات شەھەرنىڭ مۇزدەك يېرىگە جايلاشقان بۇ ئادەمسىز ياتاقتا ئولتۇرۇپ ئۇنى قانچىلىك ياخشى كۆرىدىغانلىقمنى، بۈگۈن، مانا بۈگۈنلا چوڭقۇر تېخىمۇ چوڭقۇر ھېس قىلىپ يەتتىم....

كۆزۈمدىن دومىلاپ چۈشكەن ئىككى تامچە ياشنى كۆرۈپ خۇددى بىرسى كۆرۈپ قالغاندەك تۆت ئەتراپقا قۇرقۇنچ ئىچىدە قارىدىم. 23  ئۈچ ياشقا كىرىپ ئەر يېتىپ قالغان يازغۇچىلار مۇنبىرىدىكى مەمەت ئۆمەر بىر قىزنى ياخشى كۆرۈپ قېلىپ ئۇنىڭغا ئېرىشەلمەي يىغلاپ ئولتۇرۇپتۇ دېسە قانداقمۇ قىلغۇلۇق؟ مەمەت ئۆمەر يىمەيدىغان، قېرىمايدىغان، مەڭگۈ ئازاپلانمايدىغان ياش تۆكمەيدىغان، نورمال ئادەملەردەك تەسىرلىك نەرسىلەردىن تەسىرلىنىدىغان ئادەملەردىن ئەمەس ئىدى. ئۇ يىغلاپ تۇرۇپمۇ كۈلدۈم دەيدىغان، ئۆلۈپ تۇرۇپمۇ بىز دېگەن ئۆلۈمنىڭ ئالدىن كىرىپ كەينىدىن چىقىپ كېتىدىغانلاردىن دەيدىغانلاردىن ئىدى.. ئۇ يىغلىماسلىق كېرەك، ياق!!! ئۇ يىغلىماسلىقى كېرەك! ئۇ يىغلىمايدۇ.. چۈنكى ئۇ دېگەن مەمەت ئۆمەر!!!!! بۇ يازمىنى ئاخىرىدا   mamat omar تەھرىرلىگەن. ۋاقتى  2013-2-14 10:49  

بۇرادەرنىڭ ئىنكاس شەكلىدە يازغانلىرىنى ئوقۇپ قويۇڭلار!

تۇپتۇز  يولدا كتىۋاتاتتىم، تۇيۇقسىز كۉلچەككە چۇشۇپ كەتتىم، كىيىملىرىمنى تەستە ققىپ ئالدىعا ماڭدىم، يول بۇيىدا گۅللەر ئىچىلىپتۇ، ئەمما گۅل تۇۋىدە بىر بالا يىعلاپ ئولتۇرىدۇ، ئۇ ئامراق ئۇيۇنچۇقىنى ئىزدەپ چىقىپ يولدىن ئىزىپ قاپتۇ........

بۇ يازمىنى ئاخىرىدا   mamat omar تەھرىرلىگەن. ۋاقتى  2013-2-19 23:24  

مەن بۇرۇن ئەڭ كۆپ تىلغا ئالغان، بىراق ھازىر تىلغا ئېلىشتىن قورقىدىغان ئىككى سۆز بار.
بىرى-شائىر
يەنە بىرى- شېئىر


ئويلاپ باقسام بىر ئادەمگە ئۆزىنڭ باشقىلار تەرىپىدىن شائىر ئاتىلىپ قېلىشىدىن ئارتۇق تۆھمەت يوقكەن.
ئانچىكى بىر يېزىپ قويۇلغان نەرسىنىڭ شېئىر ئاتىلىپ قېلىشىدىن ئارتۇق پاجىئە يوقكەن.

  يا رەب! شېئر ۋە شائىر دېگەن بۇ ئىككى سۆز ئۆزىدە ھېچ نەرسە سىغمىغانچىلىك ھېكمەتلەرنى مۇجەسسەملىگەن -ھە!

بۇ يازمىنى ئاخىرىدا   mamat omar تەھرىرلىگەن. ۋاقتى  2013-2-23 22:24  

مەمەت ئىنىم،بوشاشماي يېزىڭ.يازمىلىرىڭىز ئاخىرىدا تەرەققىي قىلىپ قەيەردە توختايدىكىن؟مېنىڭچە سىزدىن ناھايىتى ياخشى ئەسەر چىقىدۇ،بۇنىڭغا ئىشەنچىم كامىل.

بۇ بالىدىن چوقۇم ياخشى ئەسەر چىقىدۇ. قېنى يېزىپ تۇرۇڭ. بۇ بالا دېگەندەك ،يېزىقچىلىقتا يەنى ئەدەبىي ئىجادىيەتتە قېلىپ يوق.