ئۇيغۇر بۆشۈكى

                      (مۇخەممەس)

             تۇرغۇن ئوبۇلقاسىم يىلتىز

ئىزگ_ۈ سىر، ھېكمەت_كە ب_اي، ئەپسانە ئۇيغۇر بۆشۈكى،
خاسىيەت، ق_ۇت سەتھىدە دۇردان_ە ئۇيغ_ۇر ب_ۆشۈكى،
خ_اس ئىرىم_لىق ئ_ەنئەن_ە، نۇران_ە ئۇيغۇر بۆشۈكى،
ئېھ_تىياتلىق دىل_ئارام - دىلخ_انە ئۇي_غۇر بۆش_ۈكى،
م_ەرىپەت دۇن_ياسى_دا ش_اھانە ئۇي_غۇر ب_ۆشۈكى.

تەق_ۋادار، ك_امىل ياغاچچى ... قولىدا ئ_ەسۋاب كېلۇر،
ھەرە، ك_ەكە، رەندە، تىغ_لار بىسى_غا ئاپ_تاپ كېل_ۇر،
ئىككى جاغ پ_ەر، تاختىلار يىپ_ەكسىمان روي_اپ كېلۇر،
باش - ئاي_اغلىق چوققىلارغا ئ_ۆرگۈلۈپ مېھ_راب كېلۇر،
پ_اك ئۇپۇق_تىن ئ_اشىيان نى_شانە ئۇي_غۇر بۆشۈكى.

ئەندى_زە ب_ەرسە تول_ۇنئاي ي_ۇمىلاق ئ_ويۇق_چىغا،
جىپسا ج_اك - كۈلتۈك تۇماق_لىق ئولتۇرار ئويۇق_چىغا؛
ئاق بۇلۇت قونغاندا ئ_ودا، كۆرپە، جۈپ ي_استۇق_چىغا،
ئاي_لىنار يۇل_تۇز شۈمەك، چايشاپ، زاك_ا، يوپۇق_چىغا،
شەيئى سەرخىل سەن ئۈچۈن مەستان_ە، ئۇيغۇر بۆشۈكى.

س_وزۇلۇپ يۆگەككە، تىز، جەينەكلىكىڭ_گە خۇش بوۋاق،
تارتىلىپ پ_ۇت، بەل ۋە قولتۇق_تارتقۇلاردا زەپ ئ_وماق؛
ئې_سىلىپ خال_ۇغا ب_ۆرە ئوش_ۇقى، مونچاق ئ_اداق،
قىز- ئوغۇل_نىڭ ياستۇقى_غا ئەق_رىبا ئەي_نەك، پىچاق...
ب_ەخت - ئاسايىش سىمۋولى، يادن_امە ئۇيغ_ۇر بۆشۈكى.

ك_ەشپىياتى مۆتىۋەر ئەجداد چې_ۋەرنىڭ ئ_ەڭ ئ_ەزەل،
دىلپۇزۇر، كۆركەم، قاپارتما گۈل - نەقىشلىك، ئۇز - گۈزەل،
سەن_ئىتى نەققاشچىلىق چاق_نار ك_ەبى چولپان، زۇھەل،
ساپ ياغاچ ئەشياسى، خالىي مىخ - مېتال_لاردىن تۈگ_ەل،
ئ_ەسلىي سىرلان_ماس، «يېشىل ئاستانە» ئۇيغۇر بۆشۈكى.

كارىۋات سەن زەپ ھ_ۇزۇرلۇق، ھ_ەر بوۋاققا سەلتەنەت،
بوي_لىرىڭ_دا باش_لىنار يې_ڭى ھايات_قا م_ۇرۇۋەت،
روھ كۆزى_گە قىبلە، جىسمانىي ج_ەھەت_تىن تەربىيەت،
چ_وغ ئۇدۇم بەخشەندە «بۆشۈك ئانىسى»دا مەخ_پىيەت،
كۈن_چىقىش_تىن ئانچى_نان غەم_خانە ئۇيغۇر بۆشۈكى.

ب_اش مۇراسىم تۇنجى «بۆشۈك_كە سېلىش» دىلپارىنى،
يەت_تە ئ_ەزا ساق_لىقى_غا ك_ۆرسىتىپ ئى_شارىنى؛
چىن، مۇقەددەس بۇرچ بېقىش كەلگۈسىنىڭ شۇڭ_قارىنى،
شۇ سەۋەب بەرپ_ا قىلىش دەرك_ار كىچىك ئى_دارىنى،
باغى_بان م_ۇقەددى_مە، رىسال_ە ئۇي_غۇر بۆش_ۈكى.

ب_ۆلى_نىپ ياتسا بوۋاق، بەرگى پ_ورەك سەندىن قىيان،
ئۆركىشى «بۆشۈك تويى»غا چۆم_ۈلەر پۈت_كۈل جاھان!
چاچقۇ «ئەللەي ناخشىسى»دىن كۆك - زېمىن سۈرگەي زۇۋان،
تەخ_تى پاكىزلىك ت_ەۋەل_لۇت ئەيلى_گەي ماھىتابان...
س_ۈتكە ئايلان_غان ئ_ان_ا پەرۋان_ە، ئۇيغۇر بۆشۈكى.

ئەھ_لى مىللەت ئىچىدە كى_م ب_ار كۆزۈڭ_دە ياتمىغان؟!
كىم ب_وۋاق ئەي_يامى غەرق گىريان_دا رىشتە چاتمىغان؟!
سۇدىكى ئوي_ناق بېلىق_تەك ق_انچە پىل_تىڭ ئاتمىغان؟!
ب_ۇ گۈزەل_لىك ئەۋجىنى كىملەر ق_وشاققا قات_مىغان؟!
كاتتىلاردىن پ_ۇر مىراس _ شاھ_نامە ئۇيغۇر بۆش_ۈكى.

ھەممى_مىز باغرىڭدا ياتقان... ي_ول، ھايات نەسلىڭ_دىدۇر،
ۋادەرى_خ! ش_ۇ قەبرىلەرمۇ خىسلىتىڭ - شەكلىڭ_دىدۇر!...
تۈرك، قازاق، ئۆزبېك... تولا خەلق تىلتۇمار ۋەسلىڭ_دىدۇر،
قەدىمىي ئ_وق يىلتىزىڭ بولماس ئاي_از پەس_لىڭ_دىدۇر،
ت_ەۋرىشىڭ_گە ي_ار زېمىن، سال_نامە ئۇيغ_ۇر بۆشۈكى.