ئولتۇرىدۇ ئۆزى سىنىپتا،
ئەمما خىيالى سىرىتتا
چۆرگىلەپلا يۇرىيدۇ ، ئاشۇ دىبا ، جيۇبادا .
شەنبە ،يەكشەنبە بولغاندا،
كىچىللىرى ئۇيقا يوق .
ئويناپ ئاشۇ دىبادا ،
پۇت قولىدا جانلار يوق.
ئايدا يىلدا بىر نەچچە ،
قايتىدۇ ئۆز ئۆيىگە .
پۇل ئىۋەتكەچ جان دادا، خاتىرجەمدۇر ھەر ئىشتا .
ئاتا -ئانا ئۆز يۇرتىدا ،
قىزنى شۇنچە ماختايدۇ.
ئەمما قىزى يات يۇتتا ،
كىچە -كۇندۇز ئوينايدۇ .
ئاتا-ئانا خىيالى ،
قىزى ئوقۇش كويىدا .
ئەمما قىزى ھەر دائىم،
كىمنى قويۇش كويىدا .
ئويغانغىن ئەي نادان قىز،
ئىچ ئاغرىتقىن ئۈۇڭگە
ئۆتۇپ كەتكەن كۇنلىرىڭ،
قايتىپ كەلمەس كەينىگە !!!
مەن بۇ تىمىنى قىسمەن ئۆزىنى بىلمەي ، ئويناپ يۇرگەن سىتودىنىت قىزلىرىمىزغا يازدىم .....
شاتئاي
بۇ يازمىنى ئاخىرىدا xatay تەھرىرلىگەن. ۋاقتى 2010-12-28 22:13
|