بىر كۈنى كەچ ئەر ئايال ئىككىسى بىر ئىشلارنى مەسلىھەتلىشىپتۇ. ئارقىدىن ئەر ھۇجرا ئۆيىدىن چىقىپ ئاتىسىغا ماڭا ھاپاش بول دەپتۇ .
ـ نەگە بارىمىز بالام ؟
ـ ئاتا، ساڭىمۇ تالا-تۈزنى كۆرمىگىلى ئۇزۇن بوپتۇ ،سىنى بىر ئايلاندۇرۇپ كىرەي دەيمەن- دەپتۇ.دادىسى ئوغلىنىڭ دۈمبىسىگە چىڭ ھاپاش بولۇپتۇ ، ئوغلى دادىسىنى يۈدۈپ دەريا بويىغا بىرىپتۇ.دادىسى ئۆز كۆڭلىدە بالام مىنى دەريا بويىدا ئولتۇرغۇزۇپ ،تەبىئەت مەنزىرىسىدىن ھوزۇر  ئالسۇن دەيدىغان ئوخشايدۇ دەپ ئويلاپتۇ. بىراق ئوغلى دەرياغا چوڭقۇرلاپ مىڭىپ ،تاكى ئىڭىكى سۇغا تاقاشقۇچە كىرىپتۇ.
   ئوغلى دادىسىنى سۇغا تاشلىۋەتمەكچى بولۇپ تۇرغاندا، دادىسى تۇيۇقسىز ئوغلىدىن سەل توختاشنى سوراپتۇ.ئوغلى جايىدا توختاپتۇ.
دادىسى دەپتۇ .« بالام ،سىنىڭ مىنى نەگە ئىلىپ بارماقچى بولغانلىقىڭنى بىلىمەن. بىراق سەن مىنى دەرياغا تاشلىۋىتىشتىن بۇرۇن ساڭا بەزى گەپلەرنى دىمەكچىمەن. سەن دەسسەپ تۇرغان مۇشۇ يەر دەل مەن ئەينى ۋاقىتتا دادامنى دەرياغا تاشلىۋەتكەن يەر شۇ .شۇڭا مىنى سۇنىڭ تىخىمۇ چوڭقۇرراق يىرىگە تاشلىۋەتكىن، بۇنداقتا ساڭا نۆۋەت كىلىپ، ئوغلۇڭ سىنى دەرياغا تاشلىۋىتەردە بىر-ئىككى قەدەم ئوشۇقراق مىڭىشى كىرەك بولىدۇ.
---------------------------------
   پەرۋەردىگارىڭ پەقەت ئۇنىڭ ئۆزىگىلا ئىبادەت قىلىشىڭلارنى ۋە ئاتا- ئاناڭلارغا ياخشىلىق قىلىشىڭلارنى تەۋسىيە قىلدى ئۇلارنىڭ بىرى يا ئىككىلىسى قول ئاستىڭدا بولۇپ ياشىنىپ قالسا ئۇلارغا ئوھوي دېمىگىن (يەنى مالاللىقىنى بىلدۈردىغان شۇنچىلىك سۆزنىمۇ قىلمىغىن) ئۇلارنىمۇ دۈشكەلىمىگىن ئۇلارغا ھۆرمەت بىلەب يۇمشاق سۆز قىلغىن. ئۇلارغا كامالى مېھرىبانلىقتىن ناھايتى كەمتەر مۇئامىلىدە بولغىن ۋە :«ئى پەرۋەردىگارىم! ئۇلار مېنى كىچىكلىكىمدە تەربىيلىگىنىدەك ئۇلارغا مەرھەمەت قىلغىن»دېگىن.